Ας αναπτυχτεί η αντίσταση ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου, στην αντίδραση και στον πόλεμο !

Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα η κατάσταση στην Ευρώπη χειροτέρεψε σε εξαιρετικό βαθμό. Αν και υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες για καπιταλιστική οικονομική ανάπτυξη όπως ευνοϊκές πιστώσεις, χαμηλή τιμή του Ευρώ, χαμηλές τιμές του πετρελαίου, δισεκατομμύρια Ευρώ ξοδεύτηκαν από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οικονομία παραμένει σε κατάσταση στασιμότητας και νέα κρίση πλησιάζει εξαιτίας των αντιθέσεων του καπιταλισμού που είναι αδύνατον να λυθούν. Εξαιτίας αυτής της εξέλιξης ο πλούτος μιας πολύ μικρής ομάδας πλούσιων μεγαλώνει, ενώ οι φτωχοί γίνονται ολοένα φτωχότεροι. Δίνονται άφθονα χρήματα για όπλα και πόλεμο, ενώ για κοινωνικούς σκοπούς δίνονται όλο και λιγότερα.

Σ’ αυτές τις συνθήκες η κυρίαρχη τάξη και τα κόμματά της – συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά και οι κυβερνήσεις τους – επιτίθενται στις καταχτήσεις της εργατικής τάξης όπως στις εθνικές συλλογικές Συμβάσεις, ενώ θέλουν να διευκολύνουν τις απολύσεις εργαζόμενων. Αυτά συνοδεύονται από μειώσεις στους μισθούς, μειώσεις στις δαπάνες για κοινωνικές υπηρεσίες, απόπειρες μείωσης των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση της δυσπιστίας προς το κράτος, τα ιδρύματά του και τα διάφορα αστικά κόμματα, είτε τα παλιά δεξιά, συντηρητικά, σοσιαλδημοκρατικά είτε τα φιλελεύθερα.

Σ’ αυτό το πλαίσιο τα κράτη μετατρέπονται σταδιακά σε αστυνομικά κράτη με αυταρχικές κυβερνήσεις, που συνοδεύονται με άνοδο της Δεξιάς, του εθνικισμού, του ρατσισμού και σε κάποιο βαθμό των φασιστικών κινημάτων και κομμάτων, που παρουσιάζονται δημαγωγικά ως “κοινωνικά” και υποστηρίζουν αυτή την εξέλιξη των αστυνομικών κρατών. Με πρόσχημα του “αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία”, περιορίζονται τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Ταυτόχρονα εντατικοποιείται όλο και περισσότερο η φιλοπόλεμη πολιτική. Κάτω από την ηγεσία και στα πλαίσια του ΝΑΤΟ, η ΕΕ [Ευρωπαϊκή Ένωση] και τα μέλη της – ιδιαίτερα η Βρετανία, η Γαλλία και η Γερμανία – επεμβαίνουν στρατιωτικά στη Συρία, τη Λιβύη, το Αφγανιστάν, τη Σομαλία, το Μαλί, κλπ. Αυτή είναι η κύρια αιτία του μεγάλου αριθμού προσφύγων που θέλουν να έρθουν στην Ευρώπη. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις χρησιμοποιούν το αποτέλεσμα της ίδιας της δικιάς τους επιθετικής, ιμπεριαλιστικής πολιτικής σαν πρόσχημα να επεμβαίνουν όλο και πιο πολύ και να ενισχύουν το Ευρωπαϊκό οχυρό, για να εμποδίσουν τα θύματα της πολιτικής τους από το να βρουν ασφαλή τόπο για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να ζήσουν. Σε αυτό το πλαίσιο έγινε η συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Είναι συμφωνία ενάντια στον ανθρωπισμό. Είναι συμφωνία με ένα καθεστώς που περιφρονεί στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, ποδοπατεί και τσακίζει κάθε δημοκρατική αντίδραση εν τη γενέσει της και προσπαθεί να συντρίψει την εθνικοαπελευθερωτική πάλη του Κουρδικού λαού με στρατιωτικά μέσα.
Αλλά το ζήτημα των προσφύγων έδειξε επίσης και βάθυνε τις αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ και τους διαφορετικούς στόχους των κυρίαρχων τάξεων. Βάθυνε την πολιτική κρίση της ΕΕ και των θεσμών της.

Χρησιμοποιούν επίσης τους πρόσφυγες για να εντείνουν και επεκτείνουν το αστυνομικό κράτος – πάντα με πρόσχημα την “πάλη ενάντια στην τρομοκρατία”. Αυτό ανοίγει το δρόμο για τα δεξιά, ακόμη και για τα φασιστικά κινήματα, με κάποια υποστήριξη από την αστική τάξη, το αστικό κράτος και τα ΜΜΕ. Όλα αυτά τα δεξιά κινήματα βοηθούν την αστική τάξη στη διάσπαση των εργατικών και λαϊκών κινημάτων, στρέφοντας το ένα ενάντια στο άλλο αντί να αγωνίζονται μαζί ενάντια στην κυρίαρχη τάξη και τις κυβερνήσεις της.

Όμως όλα αυτά τα μέτρα της μπουρζουαζίας δεν λύνουν τα προβλήματα αλλά αντίθετα τα διογκώνουν.

Η αντίσταση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων ενάντια στις επιθέσεις των αφεντικών και των κυβερνήσεων όλων των αποχρώσεων (δεξιοί, σοσιαλδημοκράτες, μόνοι τους ή σε συμμαχίες) εντείνεται σε όλες τις χώρες.

Οι τωρινές επιθέσεις επικεντρώνονται στους εργατικούς νόμους, όπως το βλέπουμε σήμερα στην Γαλλία. Ένα τεράστιο κίνημα κινητοποιεί εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, τα συνδικάτων, τη νεολαίας, κλπ. που παλεύουν για την απόσυρση αυτού του σχεδίου με διαδηλώσεις, απεργίες, κλπ., σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Είναι μια αντιμεταρρύθμιση που έρχεται μετά από αρκετές άλλες, που ικανοποίησαν τις κύριες απαιτήσεις των αφεντικών: ευκολότερη απόλυση εργαζομένων, επιβολή ακόμα ελαστικότερων σχέσεων εργασίας, χαμηλότερους μισθούς και μεγαλύτερη εκμετάλλευση.

Ίδιες επιθέσεις γίνονται και σε άλλες χώρες, όπως στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Νορβηγία και την Ισπανία – παντού  τα εργατικά δικαιώματα και οι συλλογικές διαπραγματεύσεις υπονομεύονται ή καταπνίγονται. Μ' αυτό προσπαθούν να περιορίσουν την δυνατότητα των εργαζομένων να δράσουν ενωμένοι.

Αντίσταση αναπτύσσεται και ενάντια στην ποινικοποίηση των απεργιών, ειδικά ενάντια στους μαχητικούς συνδικαλιστές ιδιαίτερα όταν αντιπαραθέτουν τη βία της εργατικής τάξης στη βία του κεφαλαίου και του κράτους του. Ο αριθμός των φυλακισμένων συνδικαλιστών αυξάνεται. Αναπτύχθηκαν διεθνώς κάποια κινήματα αλληλεγγύης, ειδικά όταν αφορά μονοπωλιακές εταιρίες με επιχείρησες σε διάφορες χώρες. Αυτού του είδους η αλληλεγγύη είναι ακόμα περιορισμένη και πρέπει να αναπτυχθεί.

Ο ιμπεριαλισμός και το μονοπωλιακό κεφάλαιο επιτίθενται στην εθνική κυριαρχία και τα εκλεγμένα θεσμικά όργανα και τα περιφρονούν. Αυτό δεν συμβαίνει μόνο στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες αλλά ακόμα και στις αναπτυγμένες ιμπεριαλιστικές χώρες.

Εντείνεται επίσης σε όλες τις χώρες η αντίσταση και η πάλη ενάντια στην ΕΕ και στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της – στην αντιδραστική και απάνθρωπη πολιτική της ενάντια στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, ενάντια στην πολιτική της του πολέμου, της εντεινόμενης κρίσης με τη Ρωσία, σε στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ. Στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες χώρες επίσης, ξεσκεπάστηκαν η υπαγόρευση του Ευρώ και οι συνέπειές της.

Η αντίθεση στην ΕΕ αυξάνεται στη Δανία και στην Ολλανδία, όπου οργανωθήκαν δημοψηφίσματα για το ζήτημα της ΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, η απόρριψη της ΕΕ δυναμώνει και καταχτά όλο και πιο πολύ την πλειοψηφία των λαών, ιδιαίτερα μέσα στους εργάτες και τις λαϊκές μάζες.

Η επόμενη ευκαιρία θα είναι το δημοψήφισμα στη Βρετανία: η προοπτική ενός “Brexit” [αποχώρηση της Βρετανίας] είναι πιθανή και αυτό εξοργίζει τη χρηματιστική ολιγαρχία, τους ηγέτες των δεξιών και σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, τα μεγάλα αφεντικά καπιταλιστές, τους υπερασπιστές της ΕΕ στις άλλες χώρες, ακόμα και τον Ομπάμα που επέμβηκε υπέρ της παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ.

Υποστηρίζουμε ανεπιφύλακτα τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις που κάνουν εκστρατεία υπέρ του “μπρέξιτ”. Εάν συμβεί, θα δημιουργήσει μια νέα πολιτική κατάσταση, βάθεμα της κρίσης της ΕΕ και θα αφυπνίσει την αντίθεση στην ΕΕ στις άλλες χώρες. Υποστηρίζουμε πλέρια το δικαίωμα των λαών για αποχώρηση από την ΕΕ. Υποστηρίζουμε τους λαούς που ζητούν δημοψήφισμα για να αποχωρίσουν από την ΕΕ.

Διάφορα διεθνή Σύμφωνα συζητούνται και διαπραγματεύονται μυστικά ανάμεσα στους εκπροσώπους της ΕΕ και των ΗΠΑ: ένα από αυτά τα σύμφωνα είναι το Tafta/TTIP του οποίου οι συνέπειες είναι τεράστιες και επικίνδυνες. Θα μεγαλώσει την εξουσία των μονοπωλίων, και των ΗΠΑ και της ΕΕ, ενάντια σε όλους τους εργαζόμενους και τους λαούς. Υπάρχουν και άλλα Σύμφωνα όπως το TISA, που είναι ένα αντιδημοκρατικό σχέδιο που στοχεύει στην μόνιμη ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών και πλουτοπαραγωγικών πηγών, συζητιέται για ειδικούς τομείς. Οι σκοποί είναι παντού οι ίδιοι: άνοιγμα των αγορών για τα μονοπώλια και μεγαλύτερος ανταγωνισμός ανάμεσα στους εργάτες προς όφελος του κεφαλαίου, επιβολή της υπαγόρευσης των μονοπωλίων, χρησιμοποίηση των Κρατών σαν τους καλύτερους υπερασπιστές των ιδιωτικών τους συμφερόντων.

Σε εξέλιξη είναι μεγάλες διαδηλώσεις στη διάρκεια του τελικού γύρου αυτών των διαπραγματεύσεων. Τίποτα δεν τελείωσε: η νίκη του λαϊκού κινήματος είναι κοντά. Πρέπει να εντείνουμε την κινητοποίηση για το σταμάτημα των διαπραγματεύσεων, για την αποτυχία τους.

Η επιθετική πολιτική του ΝΑΤΟ είναι αντιμέτωπη με το διογκούμενο κίνημα αντίστασης που λέει “όχι στον πόλεμο, όχι στο ΝΑΤΟ”, που διακηρύσσει την ανάγκη της διάλυσής του και που διεκδικεί την έξοδο από το ΝΑΤΟ των χωρών που είναι μέλη αυτής της πολιτικής και στρατιωτικής συμμαχίας, με επικεφαλής τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Αυτό το κίνημα καταγγέλλει τους δεσμούς ανάμεσα στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Μια άλλη πλευρά της πολιτικής του ΝΑΤΟ είναι η πίεση που ασκεί στις κυβερνήσεις για αύξηση των πολεμικών δαπανών τους, για την αγορά όλο και περισσότερων όπλων που παράγονται από τα μονοπώλια των ΗΠΑ και της Ευρώπης, που ανταγωνίζονται γι’ αυτήν την αγορά.

Ενώνουμε τις φωνές μας στην καταγγελία της αυξανόμενης στρατιωτικοποίησης των Κρατών, ολόκληρης της κοινωνίας, της αυξανόμενης πολιτικής και οικονομικής εξουσίας των μονοπωλίων της στρατιωτικής βιομηχανίας.
Ενώνουμε τις φωνές μας με το κίνημα που λέει “χρήματα για την εκπαίδευση και την υγεία, όχι για όπλα και πόλεμο”.

Εργαζόμαστε για την ανάπτυξη ενός ισχυρού διεθνούς αντιπολεμικού κινήματος.

Ένα κίνημα που παλεύει για τον τερματισμό των πολέμων στο Ιράκ, στη Συρία και το Αφγανιστάν.

Ένα κίνημα που λέει “όχι στην επίθεση ενάντια στην Λιβύη”.

Ένα κίνημα που καταδικάζει τον “πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία στην Αφρική” που διεξάγεται από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ειδικά από τη Γαλλία και τη Γερμανία, σε στενή συνεργασία με τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Ενώνουμε τις φωνές μας με τους λαούς και τις Οργανώσεις αυτών των χωρών, που παλεύουν για την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων, για την εθνική κυριαρχία τους, ειδικά στο Μαλί. Ιδιαίτερα υποστηρίζουμε την επαναστατική πάλη του λαού της Μπουρκίνα Φάσο και άλλων νεοαποικιακών χωρών, που αντιμετωπίζουν τη Γαλλία, τις ΗΠΑ και άλλες ιμπεριαλιστικές χώρες.

Το καπιταλιστικό σύστημα και ο ιμπεριαλισμός φέρνουν μόνο δυστυχία, φτώχεια, και πόλεμο για τη μεγάλη πλειοψηφία των εργαζόμενων και των λαών. Αυτό το σύστημα δεν μπορεί να μεταρρυθμιστεί  προς το συμφέρον των εργαζόμενων και των λαών και δεν έχει μέλλον για τους λαούς και τη νεολαία. Εκφράζουμε την ισχυρή πεποίθησή μας ότι είναι αναγκαία η επαναστατική αλλαγή, ότι είναι αναγκαίος ο σοσιαλισμός. Αυτό θα είναι το μήνυμα που εμείς ως Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις θα προπαγανδίσουμε σ’ όλο τον κόσμο μέσα στους εργαζόμενους και τους λαούς με την ευκαιρία της 100^ης  επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Το μέλλον είναι ο σοσιαλισμός !

Διακήρυξη της περιφερειακής συνάντησης των Ευρωπαϊκών μελών της ICMLPO

Στουτγάρδη - Γερμανίας, Μάης 2016

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας

Οργάνωση για την Οικοδόμηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γερμανίας

Κίνηση για την Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (1918-1955)

Κομμουνιστική Πλατφόρμα για το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Ιταλίας

Μαρξιστική-Λενινιστική Επαναστατική Ομάδα, Νορβηγία

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας - Μαρξιστικό-Λενινιστικό

Κόμμα Εργασίας Τουρκιάς (EMEP)