Η περσινή «Ανακοίνωση» του «Γραφείου τύπου του ΚΚΕ» («Ρ» 28/10/2021, σελ. 3) έμεινε ασχολίαστη, λόγω έλλειψης χώρου και πληθώρας επίκαιρης ύλης, παρόλο που ήταν ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΤΑΤΗ, επειδή σ’αυτή εκφράζονταν ανοιχτά και ολόγυμνη – με τη χειρότερη και πιο ακραία μορφή: εκείνη της πλήρους ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗΣ δηλ. σαν να μην είχαν ΠΟΤΕ υπάρξει ιστορικά (ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ-ΓΡΑΜΜΑ) – η πραγματική πολιτική στάση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας απέναντι στο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, δηλ. δίνονταν κατακάθαρα η αντιζαχαριαδική στάση και το υπερδιπλάσιο: ΤΑΞΙΚΟ Χρουστσοφικό-Τροτσκιστικό ΜΙΣΟΣ με την ανάλογη χρουστσοφική τροτσκιστική ΕΧΘΡΟΤΗΤΑ στο μεγάλο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη, αφού σ’ αυτή ΔΕΝ αναφέρονταν ΟΥΤΕ το Ιστορικό Γράμμα του 1940, ΟΥΤΕ και το όνομα του, μα ΟΥΤΕ γίνονταν έστω κάποια αναφορά στις συνήθεις αστικορεφορμιστικές στήλες «Σαν σήμερα» της 2 ης σελίδας του «Ριζοσπάστη», στην οποία μνημονεύονταν μόνο η στάση του φασίστα Μεταξά (ασχολίαστη). Η «απρόσεκτη» (από πλευράς δημαγωγίας) αυτή «παράλειψη» προκάλεσε ακραίο εκνευρισμό στην ηγεσία του «Κ»ΚΕ, με τον αστικο-ρεφορμιστικό «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» να ξεσπά, 3 μέρες αργότερα, οργισμένα παριστάνοντας τον δήθεν κληρονόμο του παλιού επαναστατικού «Ριζοσπάστη» του ΚΚΕ Επιτίθεται λάβρος στην ιδεολογικο-πολιτική του «αδελφούλα» «ΑΥΓΗ» (δίδυμα του σοσιαλδημοκρατικού «20 ου Συνεδρίου ΚΚΣΕ»), γράφοντας ωρυόμενος σ’ ένα ακραίας γελοιότητας σχόλιο: «Ντράπηκε και η ντροπή με το πρωτοσέλιδο της «Αυγής» ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου. Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ κυκλοφόρησε με ολοσέλιδη την αφίσα που είχε στο εξώφυλλό του ο «Ριζοσπάστης» στις 28 Οκτωβρίου 1945, με απόσπασμα από το πρώτο γράμμα του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη για την έναρξη του ιταλο-ελληνικού πολέμου. Μιλάμε για λαθροχειρία ολκής! Τι σχέση έχουν οι χιλιάδες λαού και οι σκοποί του αγώνα τους στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…»(«Ρ» 30-31/10/1021, σελ.2). Δηλαδή δεν φτάνει που ΔΕΝ δημοσίευσε το Ιστορικό Γράμμα μα ούτε ανέφερε το όνομα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, προκαλεί κιόλας αντιδραστικά, με απύθμενο τροτσκιστικό θράσος, «ζητώντας και τα ρέστα» από πάνω, όταν αυτό το πράττουν, δηλ. αναφέρουν το όνομα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, άλλες εφημερίδες (παραδοσιακά αστικές ή αστικο-ρεφορμιστικές), μεταξύ των οποίων και η αστικο-ρεφορμιστική «ΑΥΓΗ».
Όμως και στη φετινή «Ανακοίνωση» («Ρ» 28-30/10/2022, σελ. 19) ΔΕΝ αναδημοσιεύτηκε το Ιστορικό Γράμμα, ούτε αναφέρεται το όνομα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, απλά «διορθώθηκε»(!)–επιστρέφοντας μόνο η γνωστή αφίσα του 1945 (για δημαγωγικούς λόγους–καπηλεία ολκής!), που όμως κι’ αυτή είναι-βρίσκεται σε σφοδρότατη ΑΝΤΙΘΕΣΗ με την αντιμαρξιστική τροτσκιστική φιλο-Χτλερική θέση περί «Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου»(!). Επίσης στο «κείμενο» ΔΕΝ αναφέρεται το όνομα του ΣΤΑΛΙΝ.
Ακόμα, η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία των ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ κουβαλάει στους ώμους της, εθελοντικά προφανώς, ως μόνιμη κληρονομιά και βαρύτατο φορτίο το ΜΙΣΟΣ των ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ της αποστάτριας προδοτικής κλίκας των ΦΛΩΡΑΚΗ-ΛΟΥΛΕ-ΤΣΟΛΑΚΗ-ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ, πιστών υπηρετών των συμφερόντων του ντόπιου μεγάλου Κεφαλαίου α) και του «σοβιετο»-ρώσικου σοσιαλιμπεριαλισμού (η σταδιακή παλινόρθωση του καπιταλισμού, με έναρξη τον Ιούλη 1953, μετά την ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Δικτατορίας του Προλεταριάτου, ολοκληρώθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950-αρχές της δεκαετίας του 1960, και επικυρώθηκε-επισφραγίστηκε στο «22 ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ», Οκτώβρης 1961).
Ας ΠΡΟΣΕΧΘΕΙ όλως ιδιαιτέρως το ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ: η αντικομμουνιστική φασιστική ομάδα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ την ίδια στιγμή που ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ την παλινόρθωση του καπιταλισμού ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΙ στο «22ο Συνέδριο» τη ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ιδεολογικο-οικονομικο-πολιτική ΑΠΑΤΗ της Ιστορίας: ότι η Σοβιετική Ένωση μπήκε ΤΑΧΑ στην «περίοδο της αναπτυγμένης οικοδόμησης του κομμουνισμού»(!) (σελ. 349) και ότι στη δεκαετία του 1980-1990 «το κόμμα διακηρύσσει θριαμβευτικά: η σημερινή γενιά των σοβιετικών ανθρώπων θα ζήσει στον κομμουνισμό»(!) (σελ. 357). Ταυτόχρονα απομακρύνει από το Μαυσωλείο το φέρετρο του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ (σελ.360), και την ίδια στιγμή, 10 μέρες αργότερα (10 Νοέμβρη 1961) προχώρησε στην ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟΤΑΤΗ, για ΟΛΟΥΣ τους λαούς του κόσμου που πολέμησαν το φασισμό, ΦΙΛΟ-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ μετονομασίας του “STALINGRAD” σε “VOLGOGRAD”, αυτο-αποκαλύπτοντας έτσι το πραγματικό της πρόσωπο: το υπεραντιδραστικό πρόσωπο της ΠΡΩΤΗΣ φιλο-Χιτλερικής ομάδας μετά τον πόλεμο, αφού η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ χαροποίησε ΜΟΝΟ τους Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες ανά τον κόσμο.
Δεν είναι επίσης καθόλου τυχαίο ότι ο μεγάλος κομμουνιστής ηγέτης ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ απ’ τη σοσιαλφασιστική κλίκα ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ το 1973, δηλ. παραμονές της πολιτικής «αλλαγής» στην Ελλάδα. Έτρεμαν το ανάστημα του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ οι νάνοι προδότες ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗΣ, γι’ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ και τον δολοφόνησαν ώστε να μην επιστρέψει ζωντανός στην πατρίδα του και τους χαλάσει τα αντεπαναστατικά τους σχέδια. Ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ έτσι όπως είχε πει ο ΣΤΑΛΙΝ για το ανάστημα του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ στο παλιό μπολσεβίκο ΝΙΓΙΑΖΟΦ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του «19 ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ» (1952): «τον βλέπεις αυτόν; Αυτός είναι μεγάλος ηγέτης. Θα κάνει την επανάσταση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη» (Π. Δημητρίου: ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ, σελ. 202-203, Αθήνα 1997).
Οι λακέδες του καπιταλισμού ΦΛΩΡΑΚΗΣ-ΛΟΥΛΕΣ-ΤΣΟΛΑΚΗΣ-ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ ΔΕΝ δίστασαν – μ’ εντολή της φασιστικής KGB – να διασύρουν και ΝΕΚΡΟ, το ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟ απ’ τους ίδιους ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ με τον πιο ελεεινό και τρισάθλιο τρόπο, που μπορούσε να επινοήσει κανείς, ισχυριζόμενοι ότι τα τελευταία χρόνια ήταν ΔΗΘΕΝ μια «διαταραγμένη προσωπικότητα»(!), ανακηρύσσοντας τον εαυτό τους σε μεγαλο-«ψυχιάτρους»(!) μαθητές
της KGB. Η μεγαλο-«κυρά» υπηρετριούλα του ντόπιου μεγάλου Κεφαλαίου, αποστάτρια σοσιαλδημοκράτισσα ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ, λέει το 1995 στην κόρη του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, Όλγα που την επισκέφθηκε στην Αθήνα: «την είδα μια και μοναδική φορά. Νομίζω ότι ήταν το 1995, όταν με κάλεσε στην Αθήνα με τα παιδιά μου ο Λιόσια για διακοπές. Ο Κύρος μου είπε να μην πάω. Δεν τον άκουσα, πήγα: « Ώστε εσύ είσαι η κόρη, μου λέει. Άκου να δεις, ό,τι σου είπε όταν τον είδες ήταν χαζομάρες, τα’χε πια χ α μ έ ν α τ α λ ο γ ι κ ά τ ο υ» (υπογρ. «Α») Μετάνιωσα που
πήγα και την είδα» (ΑΥΓΗ 31/7/2022, σελ. 49).
Φαίνεται πως αυτή η τερατώδης αθλιότητα της ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΑΣ «προσθέτει»(!) κάποια χιλιοστά στο νανοειδές «ανάστημα»(!) αυτών των τεσσάρων (4) αδίστακτων και θρασύδειλων ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη, που διέπραξαν αυτό το μεγάλο ειδεχθέστατο έγκλημα, συμπράττοντας με ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-KGB. Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς, αν συγκεντρώσει κανείς 2 δωδεκάδες απ’ τους γνωστούς δεξιούς οπορτουνιστές και τους τοποθετήσει τον έναν πάνω στον άλλο, το συνολικό ύψος-ανάστημά τους (σε κάθε κατεύθυνση) ΔΕΝ φτάνει ούτε στον αστράγαλο του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Αλλά προς τι, αλήθεια, αυτός ο πρωτοφανής εκτραχηλισμός, η άφθαστη εξαχρείωση, ο ακρότατος αντιδραστικός αστικός αμοραλισμός και ο σπάνιος στην ιστορία ξεπεσμός; Ποιος ήταν ο πολιτικός στόχος; Αυτό έγινε για να συγκαλυφθεί το μεγάλο έγκλημα και να καταστεί «πιστευτή» σε αφελείς η ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΗ 2 η εκδοχή της φασιστικής KGB: εκείνη της «αυτοκτονίας»(!). Αυτό το ΟΜΟΛΟΓΕΙ άθελά του ο άθλιος δημοσιογραφίσκος Θεοχαράτος στο ψευδολόγο-λασπολόγο πόνημά του για τον αποστάτη σοσιαλδημοκράτη ΦΛΩΡΑΚΗ (δολοφόνο του Ν.Ζ.), όταν γράφει, αφού πρώτα πιπιλίζει τη «γλυκιά» ΛΑΣΠΗ της KGB περί «διαταραγμένης προσωπικότητας»(!) συμπεραίνει: «το καλοκαίρι του 1973 ήταν, ήδη, πολύ αργά για να «σωθεί» ο Ν. Ζαχαριάδης» (Χρ. Θεοχαράτου: Χαρίλαος Φλωράκης, τόμ. Α΄ σελ. 624-625, Αθήνα 2001). Άρα: «ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ» !!! (θα επανέλθουμε αργότερα).
***
Όπως διαπιστώνει κανείς και στις δυο «Ανακοινώσεις» επαναλαμβάνονται τα περί «Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου»(!) του αρχιπροδότη ΤΡΟΤΣΚΙ πράκτορα-συνεργάτη του Χιτλερικού Ναζι-φασισμού. Έτσι επιβάλλεται μια εκ νέου επαναπροβολή: πρώτο, της επαναστατικής μαρξιστικής γραμμής της Γ’ΚΔ για τον «Αντιφασιστικό-Απελευθερωτικό» ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ του Β’ Παγκόσμιου πολέμου, σ’ αντιπαράθεση με την αντιμαρξιστική τροτσκιστική θέση, δεύτερο, αντίκρουση των προκλητικότατων διαστρεβλώσεων των ιστορικών
γεγονότων, τρίτο, αποκατάσταση της ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
1. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν ένας ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ: κι αυτό επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ διεξάγονταν από ΔΥΟ ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της εποχής και τους συμμάχους της καθεμιάς. Γι’ αυτό ο ΛΕΝΙΝ είχε προσδιορίσει όχι μόνο το χαρακτήρα του ως «ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ» αλλά και συνάμα τα καθήκοντα του ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟΥ: μετατροπή
του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε επαναστατικό εμφύλιο πόλεμο για την κατάκτηση της πολιτικής Εξουσίας και την εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου: «το σωστό προλεταριακό σύνθημα είναι η μετατροπή του σημερινού ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο πόλεμο» (ΛΕΝΙΝ: τ. 26, σελ. 370), σε σαφέστατη και σφοδρότατη αντιπαράθεση με την προδοτική άποψη των ρεφορμιστών (KAUTSKY, κλπ.) «υπεράσπισης της πατρίδας»(!) και την «παπαδίστικη ειρήνη»(!) του μενσεβίκου «καουτσκιστή Τrotsky»(ΛΕΝΙΝ).
2. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε μεν, όπως και ο Α’ , ωςΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΣ, όμως στην πορεία πήρε χαρακτήρα, ιδιαίτερα μετά την είσοδο της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο, ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ: «ηείσοδος της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο ενάντια στα κράτη του άξονα δε μπορούσε παρά να δυναμώσει –και πραγματικά δυνάμωσε – τον αντιφασιστικό και απελευθερωτικό χαρακτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου» (Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ: «ΛΟΓΟΣ στους ΕΚΛΟΓΕΙΣ ΜΟΥ», 9 Φλεβάρη 1946).
Η άποψη ότι «ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος» ήταν «ιμπεριαλιστικός»(!), θεωρητικά είναι μια εντελώς ατεκμηρίωτη και αντιμαρξιστική τροτσκιστική άποψη, αφού για τους επαναστάτες μαρξιστές μια σοσιαλιστική-κομμουνιστική χώρα, όπως η τότε Σοβ. Ένωση του ΣΤΑΛΙΝ, ΔΕΝ είναι ΠΟΤΕ δυνατό, αλλά ούτε και το Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, να διεξάγουν «ιμπεριαλιστικό πόλεμο» (αποτελεί θεμελιώδη ΑΡΧΗ του επαναστατικού μαρξισμού), ενώ πολιτικά-πρακτικά βρέθηκε αυτή η άποψη ΑΜΕΣΑ και ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στην υπηρεσία του Χιτλερο-φασισμού και του υπεραντιδραστικού φασιστικού Άξονα: ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ.
Για τον επαναστατικό μαρξισμό, δηλ. λενινισμό-σταλινισμό ένας «ΠΟΛΕΜΟΣ» χαρακτηρίζεται «ιμπεριαλιστικός» ΜΟΝΟ στην περίπτωση που ΚΑΙ οι ΔΥΟ πλευρές των συγκρουόμενων χωρών είναι «ιμπεριαλιστικές» ή και τα ΔΥΟ μπλοκ των εμπόλεμων είναι «ιμπεριαλιστικά», όπως ήταν ο Α’ Παγκόσμιος Ιμπεριαλιστικός Πόλεμος (ΛΕΝΙΝ). Κι ΑΚΡΙΒΩΣ γι’ αυτό, ο «Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος» ΔΕΝ ήταν ΟΥΤΕ θεωρητικά, ΟΥΤΕ πρακτικά-πολιτικά «ιμπεριαλιστικός», αλλά εντελώς ΑΝΤΙΘΕΤΑ: «Αντιφασιστικός-Απελευθερωτικός» (ΣΤΑΛΙΝ-Γ’ ΚΔ – ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ), αφού ΜΟΝΟ η μια πλευρά: ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ ήταν ιμπεριαλιστική, ενώ η άλλη ΔΕΝ ήταν ιμπεριαλιστική δηλ. η ΠΛΕΥΡΑ της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβ. Ένωσης–διεθνούς κομμουνιστικού-ένοπλου αντιφασιστικού κινήματος.
3. Η εξόφθαλμη υιοθέτηση αυτής της τροτσκιστικής θέσης («ο δεύτερος ιμπεριαλιστικός πόλεμος» (Σεπτέμβρης 1939) Λ.ΤΡΟΤΣΚΙ: «στην υπεράσπιση του μαρξισμού» σελ.47, 239, κλπ.) θέτει τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ εκτός της επαναστατικής μαρξιστικής γραμμής της Γ’ ΚΔ και του ΚΚΕ (μαζί και εκτός ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, κλπ.) και στην υπηρεσία του Χιτλερο-φασισμού όχι μόνο ιδεολογικο-πολιτικά-οργανωτικά μα και στρατιωτικά, γιατί ΔΥΟ ήταν οι συγκρουόμενες στρατιωτικά πλευρές: ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ – Σοβιετική Ένωση με τους προσωρινούς συμμάχους τους-Επαναστατικός Κόκκινος Στρατός-ένοπλο αντιφασιστικό κίνημα των διαφόρων χωρών, καθοδηγούμενο απ’ τα επαναστατικά κομμουνιστικά κόμματα-μέλη της Γ’ ΚΔ.
4. Για την επαναστατική Γ’ ΚΔ και τη Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση του ΣΤΑΛΙΝ, ο προδότης αντεπαναστάτης ΤΡΟΤΣΚΙ και οι τροτσκιστές ήταν ΠΡΑΚΤΟΡΕΣ-ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΙ και συνεργάτες των Χιτλερικών Ναζι-φασιστών και του Άξονα: ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ (με τους οποίους είχαν υπογράψει συμφωνίες, «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ»
Μάης 2022).
5. Αν τυχόν υποθετικά γινόταν αποδεχτή, θεωρητικά και πολιτικά-πρακτικά, η περί «Β’ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου»(!) θέση, τότε σύμφωνα με το ΛΕΝΙΝ το ΚΑΘΗΚΟΝ του Προλεταριάτου και της εργατικής τάξης ήταν να μετατρέψει τον ΔΗΘΕΝ «ιμπεριαλιστικό πόλεμο» σε εμφύλιο πόλεμο, ανατρέποντας όμως έτσι, κατά τη διάρκεια του πολέμου, την κυβέρνηση της Σοβ. Ένωσης του ΣΤΑΛΙΝ και των άλλων προσωρινών συμμάχων
χωρών, που πολεμούσαν τον Άξονα, δηλ. θα ανοίγονταν ΑΜΕΣΑ ο δρόμος στη νίκη των Ναζι-φασιστών και θα οδηγούσε σε καταστροφική ήττα της Σοβιετικής Ένωσης και των άλλων αντιχιτλερικών χωρών της εποχής. Η βαθιά κρίση και τα ιδολογικο-πολιτικά ΑΔΙΕΞΟΔΑ της αντισταλινικής-αντιζαχαριαδικής Χρουστσοφικο-τροτσκιστικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ είναι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΑ.
-------
παρασυναγωγή «6 ης Ολομέλειας»), 2) διπλή προδοσία με τη μυστική συμφωνία ΦΛΩΡΑΚΗ με τους φασίστες, ακραίους εθνικιστές και συνεργάτες των Γερμανών Ναζι-φασιστών ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ να απαγορευθεί η επιστροφή των ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ηρωϊκών ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ στον τόπο που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν και πολέμησαν για την Ελλάδα και φασιστική εκδίωξή τους από την πατρίδα τους (και μάλιστα σε ειρηνική περίοδο) (πρόλογος ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ – αδιάψευστη ΟΜΟΛΟΓΙΑ – στο βιβλίο ΣΚΥΛΑΚΑΚΗ: «Στο όνομα της Μακεδονίας», σελ. 4, Αθήνα 1998) 3) δήλωση υποταγής ΦΛΩΡΑΚΗ στο ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο (2/10/1974), 4) συνεργασία με το φασιστικό κόμμα της ΝΔ και συμμετοχή το 1989 στην κυβέρνηση ΤΖΑΝΕΤΑΚΗ και ΖΟΛΩΤΑ, μόνιμη συνεργασία με τη ΝΔ και άλλες εθνικιστικές, ρατσιστικές και σκοταδιστικές δυνάμεις (ηγεσία της Εκκλησίας: συνεργασία με φασίστα ΕΔΕΣίτη και Χουντικό Σεραφείμ, Χουντο-Χριστόδουλο (θρησκόληπτη εθνικίστρια ΚΑΝΕΛΛΗ-Σεραφείμ Πειραιώς, κλπ. ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ- Αρχ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΣ: για τα εκκλησιαστικά «την καλύτερη απάντηση την έδωσε το ΚΚΕ, ο κ. Κουτσούμπας και τον συγχαίρω γι’ αυτό» (συνέντευξη στον Α. Παπαχελά («ΣΚΑΪ»), τέλη Οκτώβρη 2016). Η ρεφορμιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ συνεχίζει μόνιμα τη συνεργασία με την αντιδραστική ΝΔ-Κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ, ψηφίζοντας μαζί της διάφορους αντιδραστικούς νόμους, όπως ο νόμος περί «ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟΥ» (Απρίλης 2021) που ψηφίστηκε ΜΟΝΟ απ’ τους βουλευτές της ΝΔ-«Κ»ΚΕ, με το διαβόητο «ΠΑΡΩΝ», ενώ «ξεπλένει» τη ΝΔ, παρουσιάζοντάς την ως «δημοκρατικό κόμμα»(!), το οποίο στην πραγματικότητα είναι ένα φασιστικό κόμμα με μια ισχυρή Ναζι-φασιστική πτέρυγα (ΒΟΡΙΔΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ-ΠΛΕΥΡΗΣ-ΤΖΑΒΕΛΛΑ, κλπ.).
1 σχόλιο:
Σύντροφοι της Ανασύνταξης, καλό απόγευμα μετά από πολύ-πολύ καιρό, που δεν είχα δει τη σελίδα σας στο διαδίκτυο. Θέλω να θέσω ένα ερώτημα, για το αν έχετε διαβάσει ή αν έχετε διαμορφωμένη άποψη σχετικά με αυτό το πόνημα που παρουσίασε τις δύο πρώτες βδομάδες του Γενάρη 2023 η φυλλάδα " των Συντακτών", παρουσιάζοντάς το ως "Σελίδες από το απόρρητο ημερολόγιο του Γκεόργκι Δημητρόφ", σε επιμέλεια κάποιου κυρίου Σπύρου Κουζινόπουλου, ο οποίος "φυσικά" στην εισαγωγή και στα σχόλια αυτού του πονήματος στην ελληνική γλώσσα κατ' ουσίαν διεξάγει μα ακόμα επίθεση στον Στάλιν, στον Νίκο Ζαχαριάδη και στο επαναστατικό ΚΚΕ. Δεν πρόλαβα να διαβάσω μέχρι τώρα τα ίδια τα γραφόμενα στο ημερολόγιο αυτό που φέρονται ως προσωπικές σημειώσεις του Δημητρόφ, που τις έδωσε - λέει - ο γιος του, ο Μπόικο, στη δημοσιότητα όταν πήρε το "απόρρητο ημερολόγιο" από τα αρχεία του διαλυμένου πια ρεβιζιονιστικού κόμματος της Βουλγαρίας. Αλλά από μια ματιά στα εισαγωγικά, σε κάποια σχόλια και στο επίμετρο αυτού του κυρίου Κουζινόπουλου, σχηματίζω ως πρώτη εντύπωση ότι αυτό το πράγμα εκδόθηκε όχι τόσο για να πληροφορηθεί κάποιος τι έγραφε ο Δημητρόφ, όσο για να προβληθούν τα γνωστά από δεκαετίες ρεβιζιονιστικά και αστικορεφορμιστικά σχήματα ερμηνείας της ιστορίας των δεκαετιών 1930 - 1950, που προβάλλονται από δυνάμεις τύπου "Κ"ΚΕ εσωτερικού, ΕΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ και τα ρέστα. Αυτές οι γραφές του κ. Κουζινόπουλου πιάνουν σε έκταση στα δύο βιβλιαράκια της "Συντακτών" τόση όση σχεδόν και το .... ίδιο το φερόμενο ως κείμενο του Δημητρόφ, κι αυτό από μόνο του λέει πολλά!! Σίγουρα οι προσωπικές σημειώσεις του ίδιου του συγγραφέα ενός ημερολογίου είναι μια ιστορική πηγή, δεν μπορούν όμως από μόνες τους να αποτελέσουν και την επιστημονική ερμηνεία ιστορικών γεγονότων ή να γίνουν αυτές και μόνο η βάση για να βγουν συμπεράσματα. Εκτός βέβαια αν τα συμπεράσματα είναι προκατασκευασμένα, όπως συμβαίνει στην περίπτωση των Ελλήνων ρεβιζιονιστών και ρεφορμιστών εδώ και δεκαετίες, που έχουν φτιάξει ένα σκιάχτρο και το παρουσιάζουν ως...τον Ιωσήφ Στάλιν που ... έτρωγε τους ανθρώπους για πρωινό. Πολύ χειρότερα γίνονται τα πράγματα όταν ένα κείμενο ημερολογίου παρουσιάζεται αποσπασματικά ή ίσως και σκόπιμα διαστρεβλωμένο στη μετάφραση από μια ξένη γλώσσα που λίγοι στην Ελλάδα γνωρίζουν και που φυσικά δεν έχουν καμία πρόσβαση στο φερόμενο ως πρωτότυπο χειρόγραφο. Δεν συζητώ κάν την περίπτωση για το ποιο είναι το αποτέλεσμα αν σε ένα κείμενο έχουν γίνει παρεμβάσεις πλαστογραφίας ... Επειδή εσείς ξέρετε πολύ καλύτερα την ιστορία του λαϊκού κινήματος από εμένα, παρακαλώ πολύ να μας ενημερώσετε μέσα από την Ανασύνταξη αν έχετε σχηματισμένη άποψη για το βιβλίο αυτό. Από μια πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο, διαπίστωσα ότι το 1999, όταν πρωτοβγήκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καστανιώτη αυτό το παρουσιαζόμενο ως απόρρητο ημερολόγιο του Γκεόργκι Δημητρόφ, η εφημερίδα του ρεβιζιονιστικού κόμματος του Περισσού το υποδέχτηκε μετά πολλών επαίνων, θυμιατίζοντας αυτόν τον δημοσιογράφο κύριο Κουζινόπουλο, που αργότερα επί Καραμανλή είχε διευθυντική θέση σε κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της Βόρειας Ελλάδας. Τι ακριβώς μπορεί να συμβαίνει με αυτό το πόνημα; Κάποτε είχατε γράψει ότι οι ρεβιζιονιστές της Βουλγαρίας είχαν λογοκρίνει ουσιαστικά μέχρι και ολόκληρα κείμενα από τα Άπαντα του Γκεόργκι Δημητρόφ. Φανταστείτε τι μπορεί να έχει συμβεί μέσα στον αντικομμουνιστικό οχετό των τελευταίων δεκαετιών αν ένα οποιοδήποτε άγνωστο ευρύτερα κείμενο του Δημητρόφ πέρασε στα χέρια ομοϊδεατών του Κύρκου ή του Φαράκου.... Αν έχετε ήδη κάποια γνώμη για το ζήτημα αυτού του ημερολογίου γράψτε την, σάς παρακαλώ,στην ιστοσελίδα σας. Σας ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων.
Δημοσίευση σχολίου