Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ 5η ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ - η τελευταία Ολομέλεια του ενωμένου ΚΚΕ 1918—1955

Στις 28 και 29 Δεκέμβρη 1955 συνήλθε η 5η Ολομέλεια τον κόμματος που ασχολήθηκε με τα παρακάτω ζητήματα:

1) Η κατάσταση στην Ελλάδα: Εισηγητής ο σ. Ν. Ζαχαριάδης.

Αναφέρω σχεδόν ολόκληρη την πολιτική απόφαση με τον τίτλο:

"ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ"

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ διαπιστώνει παραπέρα όξυνση στη βαθιά εθνική κρίση που δημιούργησε στην Ελλάδα η αμερικανοκρατία κι αυτοί που την εξυπηρετούν. Όλο και δυναμώνει η αντίθεση και η πάλη ανάμεσα στα δυο στρατόπεδα που συγκρούονται στον πολιτικό στίβο της χώρας μας.

Το στρατόπεδο της δημοκρατίας και ανεξαρτησίας παλαίβει για μια πατριωτική δημοκρατική αλλαγή στην εσωτερική πορεία και στην εξωτερική πολιτική της χώρας.

Αλλαγή στην Ελληνική πολιτική σήμερα σημαίνει πρώτα απ' όλα και κυρίως οικονομική ανακούφιση του λαού. Στερέωση της δημοκρατικής τάξης και νομιμότητας. Αποκατάσταση της εθνικής ανεξαρτησίας, εξωτερική πολιτική συνύπαρξης και ίσης φιλίας, ισοτιμίας και αλληλοσεβασμού και συλλογική ασφάλεια στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη. Ειρήνη σ' όλον τον κόσμο.

Η 5η Ολομέλεια διαπιστώνει, ότι το κύριο γνώρισμα στη σημερινή εθνική κρίση είναι ότι μπήκαν σε κίνηση τα εκατομμύρια του λαού. Και τα εκατομμύρια αυτά όχι μόνο θέλουν, μα όλο και σε περισσότερο βαθμό ενώνονται και αγωνίζονται για την αλλαγή. Η αγωνιστική αυτή θέληση του λαού βρίσκει την έκφρασή της και προς τα πάνω. Σ' όλη την Ελλάδα έχουμε και απ' τα πάνω ένα πλατύ κίνημα ένωσης και πάλης για την αλλαγή.

Η Ολομέλεια διαπιστώνει, ότι σήμερα όλο το πολιτικό πρόβλημα στην Ελλάδα συγκεντρώνεται σε τούτο δω: στο να πλαταίνει αδιάκοπα οργανωτικά και αγωνιστικά η πατριωτική ενότητα στο λαό και στο στρατό. Στο να δυναμώνει η συγκέντρωση από τα πάνω της πατριωτικής δημοκρατικής κίνησης και πάλης όλων των κομμάτων, παρατάξεων και κοινωνικών παραγόντων που θέλουν τη δημοκρατική αλλαγή στην Ελλάδα. Το πρόβλημα αυτό στέκει σήμερα στην ημερήσια διάταξη της πολιτικής ζωής και πάλης και μπορεί να πραγματοποιηθεί, γιατί ο λαός τη θέλει και η διεθνής κατάσταση την ευνοεί τώρα περισσότερο, μια που οι δυνάμεις της δημοκρατίας και της ειρήνης καταχτούν σταθερά σ' όλο τον κόσμο έδαφος παρά τη συστηματική αντίπραξη των ιμπεριαλιστών.

Όλο το πρόβλημα είναι να έχουμε κάθε φορά ενότητα δημοκρατικής θέλησης, εκδήλωσης, πάλης απ' τα κάτω και απ τα πάνω, οπότε θάχουμε και σταθερή πρόοδο προς την αλλαγή. Κάθε προσπάθεια να παρεμποδιστεί η πραγματοποίηση της δημοκρατικής συνεργασίας, όπως η τωρινή από τους Σ. Βενιζέλο - Γ. Παπανδρέου και η παραμικρή και απ' όποια μεριά κι αν προέρχεται, που δεν συμβάλλει στην πραγματοποίηση της αλλαγής πρέπει να καταπολεμηθεί.

Η δημοκρατική αλλαγή στην Ελλάδα μπορεί να πραγματοποιηθεί τόσο πιο σύντομα όσο πιο θαρραλέα θα φουντώνει και παραπέρα το πλατύ οργανωμένο λαϊκό κίνημα όσο πιο θαρραλέα οι μάζες απ' τα κάτω και η δημοκρατική ηγεσία της χώρας απ' τα πάνω συντονισμένα, ενιαία και δραστήρια αγωνιστικά θα βάζουν καθαρά πολιτικά το ζήτημα της αλλαγής και θα παλεύουν για την πραγματοποίησή της κοινοβουλευτικά και εξωκοινοβουλευτικά.

Αν ο λαός ενωθεί, οργανωθεί και παλέψει και η δημοκρατική ηγεσία του τόπου σταθεί στο ύφος της ο λαϊκός αγώνας θα οδηγήσει στη δημοκρατική αλλαγή.

Η 5η Ολομέλεια διαπιστώνει, ότι για να γίνουν εκλογές στην Ελλάδα και για να εκφράσουν οι εκλογές αυτές το δημοκρατικό φρόνημα της πλειοψηφίας του λαού χρειάζεται η πιο πλατιά ενότητα πάλης των μαζών απ' τα κάτω και η πιο πλατιά δημοκρατική συνεργασία απ' τα πάνω. Μόνο έτσι μπορεί να επιβληθεί και η αναλογική και μια υπηρεσιακή εκλογική κυβέρνηση. Μόνο έτσι θα μπει φραγμός και στις δικτατορικές στρατοκρατικές επιδιώξεις του ΙΔΕΑ (των "ΜΑΒΗ", "Χρυσή Αυγή", κ.α. σήμερα, σημείωση Γ.Κ.) και των ομοίων τους, που τις εμπνέει και τις ενθαρρύνει η αμερικανοκρατία.

Η 5η Ολομέλεια διαπιστώνει, ότι μια κοινή δήλωση όλων των κομμάτων και οργανώσεων της χώρας ότι καταδικάζουν τις επιδιώξεις αυτές και καλούν όλο το λαό σε επαγρύπνηση και ότι σε κάθε προσπάθεια πραξικοπήματος θα απαντήσουν καλώντας λαό, στρατό και αξιωματικούς να το ανατρέψουν, κατεβαίνοντας στους δρόμους, θα είχε σοβαρή σήμερα πολιτική σημασία και επίδραση στην προσπάθεια για να εξασφαλιστεί δημοκρατική πορεία στη χώρα.

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, έχοντας υπόψη της το τελευταίο ξέσπασμα αντικομμουνιστικής υστερίας, διαπιστώνει ότι αποκλειστικός σκοπός της εκστρατείας αυτής είναι να εκφοβίσει κόμματα και παράγοντες για να μη πραγματοποιηθεί η δημοκρατική πατριωτική συνεργασία και τονίζει ότι καμιά συκοφαντία, καμιά προβοκάτσια της Ασφάλειας και των αμερικάνων δε θα μπορέσει να σταματήσει την ανάπτυξη του μαζικού λαϊκού κινήματος. Και καμιά προβοκάτσια δε μπορεί να δόσει τη δυνατότητα στους εχθρούς του λαού να πετύχουν τον πολιτικό σκοπό τους: να ματαιώσουν την πατριωτική δημοκρατική συνεργασία και πάλη.

Η 5η Ολομέλεια καλεί όλους τους κομμουνιστές και τους οπαδούς του κόμματος να συγκεντρωνόσουν ακόμα πιο πολύ όλες τις δυνάμεις τους στην οργάνωση, κινητοποίηση και καθοδήγηση του λαού, στη θαρραλέα ανάπτυξη και το πλάτεμα της δημοκρατικής ενότητας στην πάλη για την αλλαγή. Οι κομμουνιστές και οι οπαδοί του ΚΚΕ, πραγματοποιώντας τη γραμμή αυτή του κόμματος δεν πρέπει να ξεχνούν ποτέ ότι όσο πιο γερές και μαζικές είναι οι οργανώσεις του ΚΚΕ τόσο πιο γόνιμα θάναι τα αποτελέσματα της δουλιάς των μελών και οπαδών του κόμματος, τόσο πιο ρωμαλέα και ακατανίκητα θα ανδρώνει και θα πλαταίνει η δημοκρατική πατριωτική ενότητα για την αλλαγή, τόσο πιο σύντομα θα πραγματοποιηθεί.

2) Έκθεση δράσης των κομματικών οργανώσεων στην Ελλάδα.

Εισηγητής ο σ. Μιλτιάδης Πορφυρογένης.

Η 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ 14—18 του Μάη 1950 στο κεφάλαιο Β "Κομματικά Προβλήματα", πήρε τις εξής αποφάσεις:

α) Να προχωρήσουμε στην αναδιοργάνωση των κομματικών οργανώσεων.

Στην αναδιοργάνωση όλης της κομματικής δουλιάς στην Ελλάδα.

β) Προετοιμασία σειράς ανωτάτων και ανωτέρων στελεχών για παράνομη δουλιά στην Ελλάδα.

......................................

ε) Στη δημιουργία ενός πραγματικά δημοκρατικού Συνασπισμού (την ΕΔΑ) με κύρια συνθήματα: ψωμί, δουλιά, δημοκρατικές ελευθερίες, γενική αμνηστία, λαϊκή συμφιλίωση.

Για το σκοπό αυτό στάλθηκαν στην Ελλάδα πάνω από 100 δοκιμασμένα στελέχη του κόμματος και του Δημοκρατικού Στρατού, όπως οι σύντροφοι Ν. Μπελογιάννης, Γ. Ερυθριάδης, Γ. Βοντίτσιος, Ν. Πορφυρογέννης, Ν. Ακριτίδης και τοπικά στελέχη όπως οι σ. Στ. Αναστασιάδης, Β. Μαρκεζίνης, Γ. Σπανός, Στ. Κανελλόπουλος κ.α. ορισμένοι απ' αυτούς εκτελέστηκαν ή πέθαναν στις φυλακές. Οι σ. Γούσιας, Ακριτίδης, Πορφυρογένης κ.α. που εφάρμοσαν απαρέγκλιτα τους συνωμοτικούς κανόνες απέφυγαν τη σύλληψη.

Όλοι τους συνέβαλαν στην πραγματοποίηση της γραμμής του Κόμματος, στην προώθηση της παράνομης και νόμιμης κομματικής δουλιάς, τη δημιουργία της ΕΔΑ και της δημοκρατικής ένωσης, που στις βουλευτικές εκλογές το 1956 και το 1958, που κρατούσε η μαγιά... της πολιτικής του ενωμένου ΚΚΕ, είχαμε εκείνο το λαμπρό εκλογικό αποτέλεσμα με τους 79 βουλευτές.

Τελείως αντίθετο, αρνητικό παράδειγμα στελέχους - λούφας - μη εκπλήρωσης παράνομης κομματικής αποστολής στην Ελλάδα αποτελεί ο Κ. Κοληγιάννης, ο οποίος λούφαξε, δείλιασε, προκαλώντας ζημιά στην ανασυγκρότηση των κομματικών οργανώσεων και ζήτησε ανάκλιση στην έδρα της ΚΕ πριν την Ολομέλεια. Ο Κοληγιάννης ευθύνεται επίσης για τη σύλληψη του Μ. Γλέζου.

Ο τότε διευθυντής Ασφάλειας Αθηνών σε συνέντευξη τύπου που έδωσε είπε: "Εμείς γνωρίζαμε ακόμα και το χρώμα από το λουράκι του ωρολογιού του Κοληγιάννη". Και σε ερώτηση του δημοσιογράφου: "Γιατί τότε συλλάβατε τον Μ. Γλέζο και όχι τον Κοληγιάννη;" Και ο διευθυντής απάντησε! "κακώς ή καλώς δεν τον συλλάβαμε!".

Στον Κοληγιάννη έγινε αυστηρότατη κριτική απ' όλα τα μέλη της ΚΕ και ιδιαίτερα από το σ. Μιλτιάδη Πορφυρογένη. Ο Κοληγιάννης καθαιρέθηκε από την ΚΕ και τέθηκε σε διαθεσιμότητα. Με απόφαση της Ολομέλειας, ο Κοληγιάννης θα έρχονταν στην Τασκένδη να λογοδοτήσει στην ΚΟΤ όπου και ανήκε οργανωτικά.

Η λούφα και η αδράνεια του Κοληγιάννη στην παρανομία, η μη σύλληψή του όταν συνέλαβαν το Μ. Γλέζο και η επιμονή του να επιστρέψει στην έδρα της ΚΕ, όπως σύντομα αποδείχτηκε, δεν ήταν τυχαίες συμπτώσεις, αλλά σχεδιασμένη ενέργεια του Χρουστσιόφ, της Σοβιετικής Πρεσβείας και τοπικών παραγόντων, για να βρεθεί στη Ρουμανία, όταν θα ξεσπούσε το πραξικόπημα στη "6η Ολομέλεια" και η ανατροπή του Ν. Ζαχαριάδη, για να αναλάβει την ηγεσία του ΚΚΕ. Έτσι ο Κοληγιάννης, καθαιρεμένος από την ΚΕ και υποψήφιος για διαγραφή από το Κόμμα για δειλία και λιποταξία από κομματική αποστολή, στην "6η Ολομέλεια" το 1956 αποκαταστάθηκε και διορίστηκε από τον υπογραμματέα Κουουσίνεν, Γ.Γ. του ΚΚΕ. Και όταν οι σοβιετικοί... δεν τον χρειάζονταν άλλο, τον πέταξαν σαν άδιο κάλυκα, αντικασταταίνοντάς τον, με τον ίδιο "λενινιστικό" τρόπο από τον X. Φλωράκη, τον γνωστό για τις τόσες επιτυχίες του... τόσο στο ΔΣΕ όσο και στην παρανομία, μα και στις νόμιμες συνθήκες λειτουργίας του Κόμματος, με βασικότερη εκείνη των ομαδική δήλωση υποταγής του ΚΚΕ στο Καραμανλικό καθεστώς με τον απαράδεκτο για κομμουνιστές Νόμο 59/1974. (Διάβασε και τη δήλωση του X. Φλωράκη προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, από 2.10.1974). Θέλω εδώ να προσθέσω λίγα λόγια για το σ. Μ. Πορφυρογένη, τη μεγάλη αυτή, μετά το Ζαχαριάδη προσωπικότητα, που μαζί με άλλους άξιους κομμουνιστές - στελέχη, όπως το σ. Πέτρο Κόκαλη, κ.ά. με τη δράση και το κύρος τους, τίμησαν και ανέβασαν το κύρος τον ΚΚΕ 1918-1955.

Ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης είναι ο μόνος από τα μέλη τον Π.Γ. και ο Γ. Ηλιάδης από την ΚΕ τον ΚΚΕ, που δεν υπέκυψαν στις πιέσεις τον εγκληματία Κουουσίνεν, να καταδικάσουν γραπτά το "ανώμαλο καθεστώς" του Ζαχαριάδη στο ΚΚΕ, τον ίδιο τον Ζαχαριάδη και κατ' επέκταση το Στάλιν. Κι' αυτή του την ανυπακοή σ. Πορφυρογένης την πλήρωσε με τη ζωή του. Οι "λενινιστές με ανθρώπινο πρόσωπο" τον δολοφόνησαν στην Πράγα, στερώντας το κίνημά μας ένα από τα πιο αστραφτερά διαμάντια του, τον σ. Μ. Πορφυρογένη, που αν τον είχε κερδίσει η αστική τάξη, μας έλεγε ο Ν. Ζαχαριάδης, θα τον είχε κάνει δέκα φορές πρωθυπουργό.

“Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ” - 1 - 15 Γενάρη 1996

4. Απόφαση για τον Κολιγιάννη

Ο Κ. Κολιγιάννης ύστερα από τη γενική αποτυχία του στην αποστολή του στην Ελλάδα, όπου γκρέμισε όλα όσα το κόμμα έχτισε εκεί στον παράνομό του μηχανισμό και όπου εγκατέλειψε σε υπεύθυνες στιγμές και τον τομέα της νόμιμης δουλιάς δε δέχτηκε την αυστηρή κριτική από μέρους της υπεύθυνης για τη δουλιά στην Ελλάδα κομματικής καθοδήγησης. Όταν τότε του έγινε η προειδοποίηση γα τον αντικομματικό κατήφορο που παίρνει με την τέτοια απόρριψη της αυστηρής μα συντροφικής κομματικής κριτικής, ο Κολιγιάννης δήλωσε κατηγορηματικά ότι ποτέ δε θα σταθεί ενάντια στο κόμμα και την καθοδήγησή του. Τα γεγονότα απόδειξαν ότι επρόκειτο για μια ύπουλη, διπλοπρόσωπη δήλωση. Δεν πέρασαν πολλοί μήνες και ο Κολιγιάννης αποκάλυψε τις πραγματικές αντικομματικές προθέσεις του. Όταν έμαθε απ' τον Χείμαρο για την κατάσταση στην ΚΟΤ του ΚΚΕ ανάπτυξε συστηματική φραξιονιστική δουλιά, συνδέθηκε στα κρυφά και χωρίς να ξέρει η καθοδήγηση του κόμματος με το φραξιονιστή, ύποπτο και υπόλογο μπροστά στο κόμμα για χαφιεδισμό και προδοσία Χείμαρο, τάχθηκε ανεπιφύλακτα με το μέρος της αντικομματικής φράξιας Χειμάρου-Γιαννακόπουλου-Υψηλάντη και Σίας και έγινε ουσιαστικά ηγέτης της.

Δίπλα σε μια πρωτόφαντη λυσσαλέα, συκοφαντική και δίχως αρχές επίθεση ενάντια στην ΚΕ του ΚΚΕ αποδέχτηκε και υποστηρίζει όλη την πολιτική πλατφόρμα της αντικομματικής φράξιας για καταδίκη και αναθεώρηση της γραμμής του ΚΚΕ, από το 7ο Συνέδριο του ΚΚΕ μέχρι σήμερα, για αλλαγή της ΚΕ του ΚΚΕ. Ο Κολιγιάννης δικαιώνει σήμερα τους καταδικασμένους απ' το κόμμα οπορτουνιστές, συνθηκολόγους και εχθρούς του κόμματος Παρτσαλίδη-Βαφειάδη-Καραγιώργη.

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ αποκαλύπτει ότι η αντικομματική κατρακύλα του Κ. Κολιγιάννη και η προσχώρησή του στην αντικομματική φράξια γίνεται για να καλύψει και να αποφύγει τις ευθύνες του για την κατάσταση που δημιούργησε στην οργάνωσή μας στην Ελλάδα και που γι' αυτήν παραμένει υπόλογος μπροστά στο κόμμα.

Η Ολομέλεια ξεχωριστά σημειώνει και καταδικάζει τη σοβιετοκαπηλεία που εκδήλωσε ο Κολιγιάννης στην Ολομέλεια αποκαλώντας ολόκληρη την ΚΕ του ΚΚΕ αντισοβιετική, θέλοντας έτσι να συκοφαντήσει το ΚΚΕ στο ΚΚ της ΣΕ και να το αντιπαραθέσει σ' αυτό.

Η Ολομέλεια στιγματίζει την ανίερη σπεκουλάτσια που έκανε ο Κολιγιάννης στην Ολομέλεια, όπου ισχυρίστηκε για τους ίδιους δικούς του αντί σοβιετικούς και αντικομματικούς σκοπούς ότι η απόφαση της ΚΕ του ΚΚΣΕ για την ΚΟΤ δε δόθηκε έγκαιρα στην Ολομέλεια και δε μελετήθηκε ούτε εκτιμήθηκε όπως έπρεπε απ' την Ολομέλεια.

Η Ολομέλεια εγκρίνει την απόφαση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ για τον αποκλεισμό του Κ Κολιγιάννη απ' το ΠΓ όπου εφάρμοζε τακτική συστηματικής φραξιονιστικής κωλυσιεργίας μέχρι την 5η Ολομέλεια. Στιγματίζει τον Κ. Κολιγιάννη σαν φραξιονιστή, οπορτουνιστή και λιποτάκτη του ΚΚΕ που στη λυσσασμένη επίθεσή του κατά του ΚΚΕ και της ΚΕ του ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε πέρα για πέρα με τον ταξικό εχθρό και μόνο αυτόν εξυπηρετεί.

Η Ολομέλεια αποφασίζει να συνεχιστεί η εξέταση της υπόθεσης Κ. Κολιγιάννη, της δουλιάς του στην Ελλάδα και της αντικομματικής, φραξιονιστικής δράσης του. Επειδή ο Κ. Κολιγιάννης κατηγόρησε μια σειρά μέλη της ΚΕ και ΚΕΕ με τις πιο βαριές κατηγορίες για προδοσία και χαφιεδισμό η Ολομέλεια αποφασίζει να υποχρεώσει τον Κ. Κολιγιάννη να αποδείξει τις κατηγορίες του, αλλιώς θα υποστεί όλες τις κομματικές συνέπειες που αρμόζουν σε συκοφάντη.

Η Ολομέλεια αποκλείει τον Κ. Κολιγιάννη απ' τη δουλιά της ΚΕ του ΚΚΕ και αποφασίζει να φέρει το ζήτημά του στο ερχόμενο αντιπροσωπευτικό σώμα του ΚΚΕ.

5. Οι σχέσεις ΚΚΕ με την ΕΚ Γιουγκοσλαβίας

Το 1955 ο Ν. Χρουστσιώφ έκανε μερικά ταξίδια στη Γιουγκοσλαβία, για την εξομάλυνση των σχέσεων των δυο χωρών και του ΚΚΣΕ με την ΕΚΓ, που είχανε διακοπεί το 1948-1949. Στο πρώτο ταξίδι, στο θέρετρο του Τίτο Μπριόνι, ο Χρουστσιώφ, σταυροφιλώντας τον Τίτο του είπε: "Αδελφέ μου I. Μπ. Τίτο, εσύ έχεις δίκαιο και άδικο εμείς. Δηλαδή όχι εγώ, άλλα το ψόφιο άλογο... ο Στάλιν".

Ο Ν. Ζαχαριάδης, η ηγεσία του ΚΚΕ και του ΔΣΕ, όλοι εμείς γνωρίζαμε πολύ καλά τι σημαίνει Τίτο και επαναδιαπραγμάτευση μαζί του.Γιατί είναι τετραγωνικά αποδειγμένο, ότι τορπίλισε τον αγώνα του ΔΣΕ, μας χτύπησε πισώπλατα το 1948, έχουμε θύματα και τραυματίες από τιτοϊκές σφαίρες. Ο σ. Κυρκιακίδης έχει ακόμα στην ωμοπλάτη του μια τέτοια σφαίρα. Το 1949 έκλεισε τα σύνορα για το ΔΣΕ και τα άνοιξε για τον κυβερνητικό στρατό. Η μεγάλη προδοσία του Τίτο, είναι μια από τις κύριες αιτίες της ήττας του ΔΣΕ.

Όμως, επειδή το ΚΚΕ δεν είναι κόμμα δογματικό, η Ολομέλεια εξέλεξε μια επιτροπή με επικεφαλής τον Β. Μπαρτζιώτα να πάει στο Βελιγράδι να βολιδοσκοπήσει τις δυνατότητες προσέγγισης, στον πολιτικό τομέα των δυο κομμάτων.

Ο σύντροφος Ν. Ζαχαριάδης που δεν ήταν ρεβανσιστής, δογματικός αλλά καινοτόμος και δημιουργικός μαρξιστής, διεθνιστής είχε προτείνει ακόμα από το 1951-52, ότι μπορούσε η Ελλάδα και οι χώρες των Βαλκανίων, στον τομέα των διακρατικών σχέσεων, να εφαρμόσουν εξωτερική πολιτική ενεργούς ουδετερότητας. Μια ρεαλιστική πρόταση, που παρόλο που δεν αντικρούστηκε, δεν εγκρίθηκε από την ηγεσία του ΚΚΣΕ.

Στις νέες όμως συνθήκες του 1955 μπορούμε να βελτιώσουμε τις σχέσεις μας με τις Βαλκανικές χώρες με παράδειγμα τις Γιουγκοσλαβο-Αιγυπτιακές σχέσεις, εφαρμόζοντας την πρόταση Ζαχαριάδη, δηλαδή μια εξωτερική πολιτική που να ανταποκρίνεται στα εθνικά συμφέροντα των Βαλκανικών λαών και όχι, που θα συμβάλλει στην εδραίωση της ειρήνης στη Μεσόγειο.

Πα το σκοπό αυτό το ΚΚ προτίθεται να στείλει αντιπροσωπεία στο Βελιγράδι για να διερευνήσει τις δυνατότητες προσέγγισης απόψεων των δυο κομμάτων στα πιο πάνω ζητήματα.

Στο ακτίφ στελεχών στο θέατρο Σβερντλόφ τον Αύγουστο του 1955, ο σ. Ζαχαριάδης δημόσια, λακωνικά και με σαφήνεια ξεκαθάρισε για άλλη μια φορά την πολιτική του ΚΚΕ απέναντι της ΕΚ Γιουγκοσλαβίας. Αφορμή γι' αυτό έδωσε ένας φραξιονιστής, που με υπόδειξη των σοβιετικών αναθεωρητών έκανε μια προβοκατόρικη ερώτηση στο σ. Ζαχαριάδη: "Τι γνώμη έχεις τώρα για τις σχέσεις της ΕΣΣΔ με την Γιουγκοσλαβία σύντροφε... Ζαχαριάδη;".

Ο Ν. Ζαχαριάδης, νηφάλιος πάντα, του είπε. Παρόλο που η πρότασή σου είναι υπαγορευμένη και προβοκατόρικη, εγώ θα απαντήσω: "Μακάρι να βγει κάτι καλό απ' αυτήν την προσπάθεια. Η ιστορία όμως που γράφτηκε δεν σβήνεται!".

Αίσθηση στην αίθουσα! Σοβιετικοί και δικοί μας αναθεωρητές- φραξιονιστές, κεραυνοβολήθηκαν... αλλά άχνα δεν έβγαλαν. Ενώ το θέατρο τραντάχθηκε, για άλλη μια φορά απ' τα συνεχή χειροκροτήματα και τις επευφημίες υπέρ του αταλάντευτου σε ζητήματα αρχών, Γενικού Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Οι θέσεις αυτές του σύντροφου Νίκου Ζαχαριάδη, που ήταν γνωστές στους έλληνες κομμουνιστές του Δημοκρατικού Στρατού, της ΚΟΤ ιδιαίτερα, αποτέλεσαν τον πυρήνα της παρακάτω δήλωσης στην 5η Ολομέλεια:

ΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΚΟ

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ ελέγχου του ΚΚΕ χαιρετίζει και επιδοκιμάζει την πρωτοβουλία της ΚΕ του ΚΚΣΕ για την εξομάλυνση των σχέσεων ανάμεσα στη Σοβιετική Ένωση και την Ομόσπονδη Λαϊκή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας, για την επανασύνδεση των φιλικών δεσμών ανάμεσα στο ΚΚΣΕ και στην Ένωση Κομμουνιστών Γιουγκοσλαβίας.

Η Ολομέλεια της ΚΕ και της ΚΕΕ του ΚΚΕ δηλώνει ότι από την πλευρά του ΚΚΕ, σε συντονισμό με όσα γίνονται από την πλευρά των άλλων αδελφών κομμάτων, θα παρθούν τα αναγκαία μέτρα για να εξαλειφθούν όλες οι δυσάρεστες επιδράσεις που βάραιναν πάνω στις σχέσεις ανάμεσα στο ΚΚΕ και την ΕΚ Γουγκοσλαβίας.

Η εξομάλυνση των σχέσεων και η επανασύνδεση των αδελφικών δεσμών ανάμεσα στα Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα και την ΕΚΓ, ανάμεσα στο ΚΚΕ και την ΕΚΓ, μόνο καλό φέρει στο παγκόσμιο στρατόπεδο της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού, θα προσφέρει τεράστια βοήθεια στο έργο της ειρήνης και της προόδου των λαών στα Βαλκάνια, θα έχει θετική επίδραση στις δημοκρατικές εξελίξεις και στη χώρα μας.

Η 5η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ Δεκέμβρης 1955

"Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ” - 1 - 15 Φλεβάρη 1996