Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

ΚΚ Εργατών Τυνησίας: H κυβέρνηση επέστρεψε στις βίαιες πρακτικές

Μετάφραση από http://r-freepalestine.blogspot.com

Η κυβέρνηση προχώρησε το τελευταίο διάστημα σε μια αλυσίδα βίαιων επιχειρήσεων, οι οποίες φέρνουν στο νου αυτό που ίσχυε επί καθεστώτος Μπεν Αλί, και καταπατά τις ελευθερίες, γενικές και ατομικές, με την επιστροφή των ομάδων της πολιτικής αστυνομίας, η οποία δεν διαλύθηκε, παρά μόνο στα λόγια, και με τις επιχειρήσεις συλλήψεων και τις πρακτικές βασανισμών στην Τύνιδα, την Κασρίν και άλλες πόλεις. Η κυβέρνηση έδωσε εντολή για την περικύκλωση της πλατείας Κάσμπα από τις δυνάμεις της αστυνομίας για την εκδίωξη ομάδων νέων με τη βία, τη σύλληψη πολλών από αυτούς, και την άμεση παραπομπή τους σε δίκη. Στην Μαχντία παρενέβησαν δυνάμεις του στρατού για να διαλύσουν με τη βία τους διαδηλωτές που βρίσκονταν έξω από το δικαστήριο, κατάσχεσαν τις σκηνές και τα στρώματα που κατείχαν, και συνέλαβαν μερικούς από αυτούς, ενώ δεν τους άφησαν, παρά μόνο μετά από ώρες και έπειτα από πιέσεις και διαμαρτυρίες. Παράλληλα, εκδόθηκαν βαριές καταδίκες κάθειρξης πολλών κρατουμένων για συμμετοχή τους στα πολιτικά κινήματα διαμαρτυρίας.

Από μια άλλη πλευρά, το Υπουργείο Εσωτερικών εξέδωσε μια ανακοίνωση απειλητική για τη νεολαία που χρησιμοποιεί το Facebook, υπό το πρόσχημα της υποκίνησης σε στάση και πρόκληση χάους μέσω αυτού, για να εκφοβίσει και να τρομοκρατήσει κάθε έναν που συζήτησε μέσα από αυτό και κάλεσε σε διαδηλώσεις, συγκεντρώσεις και καθιστικές διαμαρτυρίες.

Όλες αυτές οι πρακτικές επαληθεύουν για άλλη μια φορά το ότι η προπαγάνδα της κυβέρνησης μέσω των επίσημων και των ημιεπίσημων ΜΜΕ περί «δημοκρατίας» και «ελευθερίας» δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια φενάκη και ότι οι παραχωρήσεις τις οποίες επέβαλλε ο λαός στο πεδίο των ελευθεριών έκφρασης, συνάθροισης και διαδήλωσης, βρίσκονται σε κίνδυνο και παίρνονται πίσω. Αυτό επαληθεύει επίσης, τις πολλές υπομνήσεις στις ανακοινώσεις μας ότι η ανατροπή του δικτάτορα Μπεν Αλί δεν είναι αρκετή για τη διάλυση της δικτατορίας ως συστήματος διακυβέρνησης.

Το (σ.μετ: πρώην κυβερνητικό) κόμμα «Συνταγματικός Δημοκρατικός Συναγερμός», παρά την ανακοίνωση περί διάλυσής του δεν σταμάτησε να είναι κυρίαρχο σε σημαντικές πτυχές της δημόσιας ζωής, στη διοίκηση, στους θεσμούς, στο σύστημα Ενημέρωσης και στα δικαστήρια. Η πολιτική αστυνομία, για την οποία λέχτηκε ότι διαλύεται, δεν σταμάτησε να δρα ελεύθερα, να τρομοκρατεί και να επιτίθεται σε πολίτες, να οργανώνει πογκρόμ συλλήψεων σε λαϊκές γειτονιές και να προβαίνει σε βασανιστήρια. Όπως και δεν σταμάτησαν τα ΜΜΕ να έχουν έναν υποβοηθητικό ρόλο για την κυβέρνηση και να διαδίδουν την προπαγάνδα της, για να περάσει τα πολιτικά της σχέδια. Με δυο λόγια, η κυβέρνηση η οποία δημιουργήθηκε χάρη στο λαό και η οποία επιμένει να του αρνείται κάθε επίβλεψη στα έργα της ασχολείται με την καταστολή της επανάστασης του λαού και κινείται προς την επιστροφή της χώρας μας στις συνθήκες που επικρατούσαν προ της 14ης Γενάρη, αδιαφορώντας για τις ανθρώπινες θυσίες που υπήρξαν προς χάρη της ρήξης με το παλιό σύστημα.

Για αυτούς τους λόγους, το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας:

-καταγγέλλει αυτές τις βίαιες πρακτικές και καλεί το λαό και κάθε ζωντανή δύναμη αφοσιωμένη στην υπόθεση των μαρτύρων μας και τις θυσίες των Τυνήσιων, να ενωθούν ακόμα περισσότερο για να αντιμετωπίσουν την πολιτική της υφαρπαγής των κεκτημένων της επανάστασης και της επιστροφής στο παλιό καθεστώς.

- επιβεβαιώνει εκ νέου τη δέσμευσή του στους αγώνες με κάθε στρώμα του τυνησιακού λαού και με κάθε επαναστατική δύναμη που αγωνίζεται για την εμβάθυνση του δρόμου της επανάστασης και την επίτευξη των στόχων της.

- θέτει για άλλη μια φορά το αίτημα για την αναγκαιότητα διάλυσης όλου του μηχανισμού και των ομάδων της πολιτικής αστυνομίας, εντοπισμού και εκδίκασης των σφαγέων, των ηθικών και των φυσικών αυτουργών, και για τη δημοσίευση των αρχείων του μηχανισμού αυτού.

-απαιτεί να γίνεται σεβαστό το δικαίωμα της συνάθροισης, της διαμαρτυρίας, της διαδήλωσης και της ειρηνικής έκφρασης.

-απαιτεί να σταματήσουν οι δίκες και οι διώξεις, όπως και να απελευθερωθούν άμεσα όσοι συνελήφθησαν επειδή διαμαρτύρονταν ή διαδήλωναν.

Όπως και καλεί όλο τον τυνησιακό λαό σε επαγρύπνηση και σε συνέχιση των αγώνων του για την εκπλήρωση των καθηκόντων της επανάστασής του, μέχρι την ανατροπή της δικτατορίας και τη δημιουργία ενός δημοκρατικού συστήματος, που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του και να είναι αντίστοιχο των θυσιών του.

- Ζήτω η τυνησιακή επανάσταση

- Ζήτω ο τυνησιακός λαός

- Για μια σύγχρονη λαοκρατούμενη δημοκρατία

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας
Τύνιδα, 27 Μάρτη 2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Μιχαήλ ΙΣΑΚΟΦΣΚΙ: ΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΣΤΑΛΙΝ

Μιχαήλ ΙΣΑΚΟΦΣΚΙ, Ρώσος ποιητής

Μονάχος ήρθε δίχως κάλεσμα κανένα,
μονάχος ήρθε ο λόγος, δεν κρατιέται πια..
Να Σας τον πω επιτρέψτε τώρα εμένα
τον λόγο τον απλό μου μέσα απ' την καρδιά...
Φτασμένη η μέρα κείνη, πως να μην αγάλλω!
Η γη γαλήνεψε μετά την απειλή.
Εσάς για το κατόρθωμά Σας το μεγάλο
ευχαριστώ, για τη δουλειά Σας την πολλή.
Ευχαριστώ, που μας βοηθήσατε στην πάλη
στα άγρια χρόνια με το σκότος το φριχτό.
Και τόσο Σας πιστεύαμε, σύντροφε Στάλιν,
που ίσως στο δικό μας δεν πιστεύαμε εαυτό.
Εσείς το στήριγμα κ' η απαντοχή στη χώρα,
που δεν θα γλίτωναν τη νέμεση οι εχθροί.
Το χέρι Σας να σφίξω επιτρέψτε τώρα,
να υποκλιθώ σε Σας με υπόληψη ιερή.
Για την τρανή Σας πίστη στην πατρίδα-μάνα,
για τη δική Σας τη σοφία και τιμή,
σας έχει ο λαός σημαία και παιάνα
για τη ζωή Σας την αγνή και αληθινή.
Ευχαριστώ, που Σεις στις συμφοράς τις μέρες
σκεφτόσασταν εκεί στο Κρεμλίνο για ολονούς
εμάς, παντού μαζί μας κόντρα στις φοβέρες,
που ζείτε παν στη γη στους χαλεπούς καιρούς.
1945
Μετάφραση απ' τα Ρώσικα:
Δημήτρης ΠΑΝΟΣ
Διαβάστε Περισσότερα »

Το καταστατικό της Ε.Π.Ο.Ν.

Το Καταστατικό της Ε.Π.Ο.Ν. αποτελεί για τη Νέα Γενιά το φωτεινό οδηγό που της δείχνει το δρόμο της πάλης για τη Λευτεριά, την Πρόοδο και τον Πολιτισμό.

Η Ε.Π.Ο.Ν. βάνει στη νεολαία για αγώνα τα ωραιότερα ιδανικά.

Οι σκοποί της Ε.Π.Ο.Ν. βγαλμένοι μέσα απ' τη μελέτη της σημερινής νεοελληνικής πραγματικότητας, μέσα απ' τη διαπίστωση της όλης κατάστασης και των αναγκών της νεολαίας μας, ανταποκρίνονται πλέρια στις ψυχικές και πνευματικές της απαιτήσεις.

Ποτέ, κανένα καθεστώς και καμιά οργάνωση δεν ένωσε τόσο προοδευτικά τη νεολαία ούτε την οδήγησε σε τόσο μεγαλειώδικους αγώνες, όσο η Ε.Π.Ο.Ν.

Η νεολαία με όπλο τους σκοπούς της Ε.Π.Ο.Ν. στην περίοδο της αξονικής κατοχής έγινε το καμάρι όλου του προοδευτικού κόσμου από τη μια μεριά, το σκιάχτρο των Ούννων και των προδοτών απ' την άλλη.

Και τώρα με το ίδιο όπλο, με την ίδια πίστη και συνέπεια στα ιδανικά της Ε.Π.Ο.Ν., η νεολαία συνεχίζει παλληκαρήσια το προοδευ­τικό της έργο.

Οι εχτροί της ας τρέμουν μπροστά στ’ αγέρωχο πέρασμά της.

Οι Επονίτες και oι Επονίτισσες ας μεταδώσουν το καταστατικό μας πλατειά στις μάζες της Νεολαίας. Ας γίνουν οι σκοποί μας συνείδηση σε κάθε νέα και νέο.

Όλοι και όλες με το καταστατικό στα χέρια ας γίνουμε κή­ρυκες των μεγάλων ιδανικών της οργάνωσής μας.

1. ΓΕΝΙΚΑ

Ά ρ θ ρ ο 1.

Ιδρύεται πανελλαδική οργάνωση της νέας γενιάς με τον τίτλο «Ενιαία Πανελλαδική 'Οργάνωση Νέων» (Ε.Π.Ο.Ν.) και με έδρα την Αθήνα.

Ά ρ θ ρ ο 2.

Η Ε.Π.Ο.Ν. είναι οργάνωση εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική, προοδευτική, φιλειρηνική.

2. ΣΚΟΠΟΙ

Ά ρ θ ρ ο 3.

Βασικοί σκοποί της Ε.Π.Ο.Ν. είναι:

α) Η εθνική απελευθέρωση, η πλέρια ανεξαρτησία και α­κεραιότητα της Ελλάδας, με καθημερινό και αδιάκοπο αγώνα.

β) Η υπεράσπιση των συμφερόντων και δικαιωμάτων της νέας γενιάς στη ζωή, στη μόρφωση και στον πολιτισμό.

y) Η εξολόθρευση του φασισμού τώρα και ατό μέλλον και με οποιαδήποτε μορφή κι αν παρουσιαστεί. Αυτό σημαίνει ότι το εσωτερικό μας καθεστώς θα πηγάζει από τη λεύτερη εκδή­λωση της κυριαρχικής θέλησης του Λαού και της Νέας Γενιάς. Επιπρόσθετα για τη Νέα Γενιά αυτό σημαίνει ίσα πολιτικά δι­καιώματα για τούς νέους και νέες που είναι πάνω από 18 χρό­νων, αφού έχουν ενεργητική συμμετοχή στην κοινωνική ζωή

δ) Ο αγώνας κατά των ιμπεριαλιστικών πολέμων για την κατοχύρωση της ειρήνης με βάση την αυτοδιάθεση των λαών και νεολαιών και την αδελφική συνεργασία τους.

ε) Η ανοικοδόμηση της χώρας μας από τα ερείπια του πολέμου και της αξονικής κατοχής, προς το συμφέρο και την ευημερία ολόκληρου του πληθυσμού.

3. ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ ΤΩΝ ΣΚΟΠΩΝ

Ά ρ θ ρ ο 4.

Μέσα για την εκπλήρωση των παραπάνω σκοπών είναι: α) Ο καθημερινός και αδιάκοπος αγώνας της νέας γενιάς.

β) Η οργάνωση των νέων και κοριτσιών στην Ε.Π.Ο.Ν. ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πεποιθήσεις τους (πολιτικές, θρη­σκευτικές κ.λ.π.).

Σημείωση: Τα παιδιά θα οργανωθούν χωριστά με την καθο­δήγηση της Ε.Π.Ο.Ν.

γ) Η έντυπη και προφορική προπαγάνδα των σκοπών της Ε.Π.Ο.Ν.

δ) Η ανάπτυξη της πρωτοβουλίας και οργανωμένης δρα­στηριότητας της νέας γενιάς.

στ) Η συνεργασία μ' όλα τα κόμματα κι άλλες λαϊκές ή επιστημονικές οργανώσεις που συμφωνούν και υπερασπίζονται το πρόγραμμα της Ε.Π.Ο.Ν.

4. ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ

Ά ρ θ ρ ο 5.

Η συγκρότηση της Ε.Π.Ο.Ν. καθορίζεται από τις συνθή­κες που επικρατούν στη χώρα μας και από την ανάγκη συγκεν­τρωτικής μα και αποκεντρωτικής καθοδήγησης. Με βάση αυτά η Ε.Π.Ο.Ν. θάχει την ακόλουθη συγκρότηση:

α) Ολόκληρη η χώρα θα διαιρείται στις ακόλουθες περιοχές:

Στερεάς, Θεσσαλίας, Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας, Ανατολικής Μακεδονίας και Δυτικής Θράκης, Ηπείρου, Κέρκυ­ρας, Λευκάδας, Πελοποννήσου, Ζακύνθου - Κεφαλληνίας, Κρή­της, Νησιών Αιγαίου.

Σημείωση: Το προεδρείο του Κ.Σ. συμπτύσσει και διαιρεί τις περιοχές όταν αυτό το επιβάλλουν οι εσωτερικές συνθήκες που επικρατούν στη χώρα μας. Κάθε περιοχή καθοδηγείται από συμβούλιο που ονομάζεται «Συμβούλιο Περιοχής».

β) Κάθε περιοχή χωρίζεται σε νομούς. Κάθε νομός καθοδηγείται από συμβούλιο που ονομάζεται «Συμβούλιο Νομού».

γ) Κάθε Νομός χωρίζεται σε επαρχίες. Κάθε επαρχία καθο­δηγείται από συμβούλιο που ονομάζεται «Επαρχιακό Συμβούλιο».

Σημείωση: Η Αθήνα και ο Πειραιάς αποτελούν περιοχές που καθοδηγούνται από συμβούλια Πόλης ισοβάθμια με τα συμβούλια περιοχής. Η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα κ.λ.π. μεγάλες πό­λεις έχουν συμβούλια Πόλης ισοβάθμια με συμβούλια Νομών.

δ) Ολόκληρη η Ε.Π.Ο.Ν. καθοδηγείται απ' το Κεντρικό Συμβούλιο. Τα συμβούλια Περιοχών καθοδηγούνται απ' το Κεν­τρικό Συμβούλιο. Τα συμβούλια Νομών και μεγάλων πόλεων καθοδηγούνται απ' τα συμβούλια Περιοχών.

ε) Τα επαρχιακά συμβούλια καθοδηγούνται από τα συμβού­λια Νομών. Τα τμηματικά συμβούλια καθοδηγούνται από τα επαρχιακά Συμβούλια και καθοδηγούν τα τμήματα.

στ) Βασική οργανωτική μονάδα της Ε.Π.Ο.Ν. είναι το τμήμα.

Σημείωση: Σε συνθήκες σαν τις τωρινές επιτρέπεται ο χω­ρισμός των τμημάτων σε ομάδες. Κάθε ομάδα καθοδηγείται από το γραφείο.

ζ) Μέλος της Ε.Π.Ο.Ν. μπορεί να γίνει κάθε νέος ή νέα που παραδέχεται τις αρχές που περιέχει το καταστατικό, ανήκει σ' ένα τμήμα της, πληρώνει την οικονομική του συνδρομή και τηρεί την πειθαρχία της. Άτομα που παίζουν αντεθνικό ρόλο δεν μπορούν να μπουν στην Ε.Π.Ο.Ν.

5. ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ

Ά ρ θ ρ ο 6

Η βασική αρχή της Ε.Π.Ο.Ν. είναι η πιο πλατειά εσωτερική δημοκρατία και η συνειδητή απ' όλους πειθαρχία. Αυτό σημαίνει ότι όλα τα ζητήματα συζητούνται λεύτερα μέσα στις συνελεύσεις των ομάδων ή τμημάτων και στις συνελεύσεις των καθοδηγητικών οργάνων και στα αντιπροσωπευτικά σώματα. Οι αποφάσεις παίρνονται κατά πλειοψηφία. Όλα τα καθοδηγητικά όργανα εκλέγονται από τα αντίστοιχα αντιπροσωπευτικά σώματα και λογοδοτούν σ' αυτά.

Σημείωση: Σε συνθήκες σαν τις τωρινές επιτρέπεται ο διο­ρισμός των κατωτέρων οργάνων από τ' ανώτερα. Η ανωτάτη αρχή της Ε.Π.Ο.Ν. είναι τα Πανελλαδικό συνέδριό της και μετά η Πανελλαδική συνδιάσκεψή της. Από τ' αντιπροσωπευτικά σώματα εκλέγεται το Κεντρικό Συμβούλιο. Τα χρονικά όρια της σύγκλησης του Πανελλαδικού συνεδρίου ή της συνδιάσκεψης κα­θορίζονται από το Κεντρικό Συμβούλιο και με βάση τις ιδιαί­τερες συνθήκες. Το ίδιο ισχύει και για τα χρονικά όρια μέσα στα οποία θα συνέρχεται σε ολομέλεια το Κ.Σ. Γι' αυτό αποφασίζει το προεδρείο του Κεντρικού Συμβουλίου.

Τα συμβούλια περιοχών, Νομών και μεγάλων πόλεων, κα­θώς και τα επαρχιακά και τμηματικά συμβούλια εκλέγονται από συνδιασκέψεις περιοχών, νομών, επαρχιών, πόλεων, τμημάτων. Για τη σύγκληση συνδιάσκεψης περιοχών πρέπει να υπάρχει έγ­κριση του Προεδρείου του Κ. Συμβουλίου. Για τη σύγκληση συνδιάσκεψης Νομών ή μεγάλων πόλεων πρέπει να υπάρχει έγ­κριση του προεδρείου του συμβουλίου της δοσμένης περιοχής. Για τη σύγκληση συνδιάσκεψης επαρχιών πρέπει να υπάρχει έγ­κριση του προεδρείου του συμβουλίου του δοσμένου Νομού. Για τη σύγκληση συνδιάσκεψης τμημάτων πρέπει να υπάρχει έγκριση του προεδρείου του δοσμένου επαρχιακού συμβουλίου.

Σημείωση: Τα καθοδηγητικά όργανα της Ε.Π.Ο.Ν. είναι υποχρεωμένα να καλούν αντιπροσωπευτικά σώματα, όταν το ζη­τήσει το 1 )3 των μελών της δοσμένης περιοχής Νομού, επαρχίας, τμήματος είτε ολόκληρης της Ε.Π.Ο.Ν., όταν πρόκειται για Παν­ελλαδικό συνέδριο ή συνδιάσκεψη.

Ά ρ θ ρ ο 7.

Η παράβαση των άρχων της Ε.Π.Ο.Ν. τιμωρείται με πα­ρατήρηση, έκπτωση απ' τα καθοδηγητικά όργανα, προσωρινή και οριστική διαγραφή.

Ά ρ θ ρ ο 8.

Για τη διαφώτιση της νέας γενιάς και για την εκλαΐκευση των σκοπών της ΕΠ.Ο.Ν., η Ε.Π.Ο.Ν. εκδίδει δημοσιογραφικά όργανα και άλλα έντυπα. Η διεύθυνση όλης της μορφωτικής και διαφωτιστικής δουλειάς γίνεται από τα τμήματα Μόρφωσης και Διαφωτισμού που ορίζονται, καθοδηγούνται και ανακαλούνται από τα προεδρεία των συμβουλίων που ανήκουν.

Ά ρ θ ρ ο 9.

Οι οικονομικοί πόροι της Ε.Π.Ο.Ν. προέρχονται από τις συνδρομές των μελών που είναι υποχρεωτικές και που το μέγε­θος τους καθορίζεται με απόφαση του προεδρείου του Κ.Σ., από εισπράξεις διαφόρων πατριωτών, από εράνους, από επιχειρήσεις της Ε.Π.Ο.Ν. κ.λ.π. Η διαχείριση των οικονομικών του κεντρικού συμβουλίου, των συμβουλίων περιοχών, νομών, πόλεων, επαρχιών, τμημάτων κλπ. γίνεται από ταμίες κάτω από τον ά­μεσο έλεγχο των αντιστοίχων προεδρείων. Ο έλεγχος της δια­χείρισης γίνεται από εξελεγκτικές επιτροπές που εκλέγονται από τ' αρμόδια αντιπροσωπευτικά σώματα. Η οργάνωση των οικονο­μικών ανατίθεται σε οικονομικές επιτροπές που διορίζονται, κα­θοδηγούνται και ανακαλούνται από το προεδρείο του συμβου­λίου που ανήκουν.

Ά ρ θ ρ ο 10.

Με βάση το καταστατικό το προεδρείο του Κ.Σ. επεξεργά­ζεται τον εσωτερικό κανονισμό της Ε.Π.Ο.Ν.

Ά ρ θ ρ ο 11.

Το σήμα της Ε.Π.Ο.Ν. είναι μια σημαία που την κρατάνε δυο χέρια και γράφει πάνω Ε.Π.Ο.Ν.

Ά ρ θ ρ ο 12.

Αυτό το καταστατικό μπορεί να συμπληρωθεί ή να τροπο­ποιηθεί μόνο με απόφαση του Πανελλαδικού συνεδρίου της Ε.Π.Ο.Ν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:

Ύμνος της ΕΠΟΝ

Το ιδρυτικό κείμενο της ΕΠΟΝ

Διαβάστε Περισσότερα »

Επιστολή αναγνώστη: Η ΨΕΥΤΟΕΠΙΣΤΗΜΗ ΣΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΛΑΚΕ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟΚΡΑΤΩΝ

Μπορεί...να ''θέλει να κρυφτεί'' αλλά η αλήθεια και ο λακεδισμός αυτοαποκαλύπτονται, γρήγορα.

Ο ''αριστερός οικονομολόγος'' κ. Βαρουφάκης αρθρογράφος στην ''Αυγή'' και την ''Εποχή'', τυχαίως πως ο στυλιστικά εναλλακτικός αστέρας όλων των κρατικών καναλιών, πέρασε μια βαθιά περίοδο επιστημονικής ανάλυσης για την κρίση της ελληνικής οικονομίας και τη χρεοκοπία του εξαρτημένου ελληνικού καπιταλισμού. Ξεκίνησε σεμνά, με προτάσεις ουσιατικά ''θετικής επαναδραπράγματευσης'' του χρέους, τονίζοντας πάντα πως ''όλοι τελικά χρωστούν σε όλους'', έτσι ώστε η ιμπεριαλιστική εξάρτηση να εξαφανισθεί από την επιστημονικοφανή αρλουμπολογία του. Στη συνέχεια ''εξαφάνισε τον καπιταλισμό'', και με συντονιστή τον Φυντανίδη ως νέος Κέυνς μας δήλωσε πως ο καπιταλισμός ''ξεπεράστηκε'' και το οικονομικό σύστημα στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο είναι η ''τραπεζοκρατία''(!!!!!!!!!!!)

Ο περίοπτος θεωρητικός όμως, επιτέλους περνάει στο ψητό: ''μιλάει για και εκ μέρους των αφεντικών του''. Δίπλα στο φασιστοειδή Μίχαλο-άξιο υιό του υπουργού της χούντας και θεωρητικό του νεοφιλελευθερισμού-παρουσιάζει τη μελέτη που σε περίοδο απόλυτης εξαθλίωσης θα ''βελτιώσει την ανταγωνιστικότητα'' -βλέπε κέρδη των καπιταλιστών, θα μειώσει το κράτος, θα ρίξει τα βάρη στους ανίκανους δημόσιους υπαλλήλους, θα κατεβάσει τον εταιρικό φόρο στο 15% ( τρέμε Μπακογιάννη που ζητάς 20%)

Δείτε το σχετικό σύνδεσμο: Σε βαθιά κρίση η σχέση μεταξύ επιχειρήσεων και κράτους

Αδιαφορούμε για τον όποιο ακιζόμενο και αγράμματο αγγλοθρεμένο λακέ των καπιταλιστών, ο ΣΥΡΙΖΑ και όποιοι τον πρόβαλαν ''πρώτο τραπέζι πίστα'', θα μείνουν άραγε στο θλιβερό ''δεν είναι μέλος μας''; ΝΤΡΟΠΗ

Διαβάστε Περισσότερα »

31/3: Εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη με θέμα 20ο Συνέδριο ΚΚΣΕ– “6η Ολομέλεια” ΚΚΕ

https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjgp4G1ZRK6HI6HIpe6q7XJFHNt0O0rAEashmrTEkLYTHUO3ro1EuG9AEhHnBiXPmac9KPcO5pQE8P0QGCvFQiqq0FPAmqUhG963ksdaEux6geaIDUoJNA1Io0oCMYYVETvv2KZnQ/s1600/ekdilosi.jpg

 

ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ:

Κοντινότερη στάση είναι η “Κέντρο πολιτισμού” με τα λεωφορεία: 27 από Εγνατία, 38 και 56 από Νέο Σιδηροδρομικό Σταθμό.

Διαβάστε Περισσότερα »

30/3: Απεργία δασκάλων, καθηγητών, γιατρών ΙΚΑ, νοσοκομειακών γιατρών

Η Ομοσπονδία Νοσοκομειακών Γιατρών (ΟΕΝΓΕ) κήρυξε 24ωρη απεργία για την Τετάρτη, ίδια μέρα που έχουν κηρύξει ΟΛΜΕ-ΔΟΕ και δεύτερη μέρα της απεργίας των γιατρών του ΙΚΑ.

Στις κινητοποιήσεις συμμετέχει και η Πανελλήνια Συνομοσπονδία Νοσηλευτικού Προσωπικού.

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) έχει κηρύξει για την Πέμπτη 24ωρη απεργία στα νοσοκομεία της Περιφέρειας και πεντάωρη στάση εργασίας από τις 10:00 έως τις 15:00 στα νοσοκομεία Αθήνας και Πειραιά.

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΚΑΤΑΡΓΟΥΝ ΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΤΟΝ ΟΑΕΔ-ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

Κατάληψη των γραφείων του ΟΑΕΔ Ξάνθης από Ρομά

Σε κατάληψη των γραφείων του ΟΑΕΔ Ξάνθης προχώρησαν την Τρίτη μέλη του Συλλόγου Ελλήνων Ρομά της Ξάνθης και των όμορων νομών, που διαμαρτύρονται για τη διακοπή του προγράμματος του οργανισμού, που αφορά την επιδότηση νέων επαγγελματιών Ρομ.
Οι συγκεντρωμένοι απέκλεισαν όλες τις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ και άναψαν φωτιές. Διαμαρτύρονται επειδή, ενώ έκαναν δαπάνες για το εν λόγω πρόγραμμα,  ελάχιστοι πρόλαβαν να πάρουν την πρώτη δόση του προγράμματος, πριν αυτό διακοπεί στις 13/04/10.
Μέλη της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΡΟΜ το τελευταίο διάστημα στις συνομιλίες που είχαν με την κεντρική υπηρεσία του ΟΑΕΔ και το υπουργείο Εργασίας δεν κατάφεραν να ανατρέψουν την κατάσταση κι έτσι προχώρησαν σε κατάληψη του ΟΑΕΔ Ξάνθης.
Στις δηλώσεις του ο διευθυντής του τοπικού καταστήματος, Σπύρος Μαζαράκης, τόνισε ότι το πρόβλημα είναι γνωστό, υπάρχει κατανόηση, αλλά είναι κάτι που χειρίζεται η κεντρική υπηρεσία χωρίς ο ίδιος να μπορεί να παρέμβει, παρά μόνο να ενημερώσει τον ΟΑΕΔ για το πρόβλημα.
Ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ΡΟΜ, Ηλίας Συμεών, δήλωσε ότι ζητάει την κατανόηση των συμπολιτών του για την αναστάτωση που προκλήθηκε, αλλά έκανε λόγο για το έσχατο μέσο πίεσης που έχουν οι ΡΟΜ που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα εξαιτίας της διακοπής του προγράμματος.
(ΔΟΛ-ΑΠΕ 29/03/2011)

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΑ, ΑΝΤΙΛΑΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ''ΠΕΡΑΣΑΝ''-Ο ΑΦΑΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΑΝΕΡΓΩΝ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ
Διαβάστε Περισσότερα »

Ο “Καλλικράτης” εργαλείο ολοκλήρωσης της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης

Σχολεία, περιφερειακά ΑΕΙ & ΤΕΙ, νοσοκομεία που ήδη είναι σε απόλυτα ανεπάρκεια, τοπικά υποκαταστήματα ΙΚΑ κλείνουν.........ή ''συγχωνεύονται''. Ας υπολογίσει κανείς παιδιά του δημοτικού που δεν έχουν σχολείο σε απόσταση 4,5-5 χιλιομέτρων, ας σκεφτεί τη κατάσταση που θα δημιουργηθεί στο υποκατάστημα του ΙΚΑ Ν. Λιοσίων που δεν έχει μόνον να εξυπηρετήσει εκατοντάδες χιλιάδες με το μισό προσωπικό λόγω της βίαιης απόλυσης όλων των συμβασιούχων, αλλά επιπρόσθετα θα εξυπηρετεί....και ολόκληρο το Καματερό.

Αυτό σημαίνει απλά, φτωχά παιδιά της εργατικής τάξης που βίαια αποβάλλονται από την εκπαίδευση, σημαίνει γέρους και άρρωστους ανθρώπους να πεθαίνουν μια ώρα νωρίτερα και μάλιστα χωρίς να σέβεται κανείς την αξιοπρέπειά τους, στοιβάζοντας τους σαν πράγματα.

Και δεν είναι μόνον αυτά, κλείνουν τα πάντα........σε κάθε νομό αν υπήρχαν περισσότερα από ένα νοσοκομεία ( ανεξάρτητα πληθυσμού, καθετοποίησης νοσοκομείων) μένει  πια μόνον ένα και σε πλήρη υποβάθμιση με μείωση χρηματοδότησης και επιπλέον  σε μεγάλες πόλεις παραμένει μόνο το διακοσμητικό κέντρο υγείας που ο κανόνας το θέλει χωρίς γιατρούς, μηχανήματα, νοσηλευτές. Ολόκληρη η Αττική μένει με ένα μόνο παιδιατρικό νοσοκομείο, καταργούνται τα ογκολογικά και ο νομός μένει με δυο πανάρχαια και υπερσυσσωρευμένα, ολόκληρη η Δυτική Αττική στοιβάζεται στο-πάλαι ποτέ ερευνητικό Πανεπιστημιακό-Αττικό, που γίνεται πια μια εύκολη λύση -''αποθήκης'' ασθενών, λόγω των χώρων του.

Οι Πανεπιστημιακές σχολές Κρήτης, Δ. Μακεδονίας, Αιγαίου, ειδικά όσες αφέθηκαν στη μοίρα τους χωρίς πόρους, χωρίς σύνδεση με παραγωγικό σχεδιασμό, θεωρούνται ''χαμηλής ζήτησης'' και καταργούνται, χωρίς κανείς να απολογηθεί σε μια τέτοια εποχή τι θα σημάνει αυτό, τόσο για την έκρηξη της ανεργίας των νέων, όσο και για την τοπική οικονομία των συγκεκριμένων περιοχών.

Το μαχαίρι δεν αφήνει τίποτε, όλα στην υπηρεσία ''της απόγνωσης του πολίτη'', αφού καταργούνται τοπικές εφορίες, τελωνεία, και υπάρχει η- προς το παρόν- σιωπή για τα τοπικά υποκαταστήματα του ΟΑΕΔ, αφού ολόκληρος ο Οργανισμός με τη σημερινή του μορφή, πάει -διακηρυγμένα-για κατάργηση, στο ούτως ή άλλως αστείο, προνομιακό του σκέλος.

Υπάρχουν κάποιοι που ανακαλύπτουν τώρα τον Καλλικράτη και την ''ελληνική καντονοποίηση'', που τώρα καταλαβαίνουν την απόλυτη σχέση του με την οικονομική κατοχή της χρεοκοπημένης Ελλάδας, που μόλις τώρα βλέπουν τι είδους εργαλείο της παραπέρα απόλυτης εξαθλίωσης του λαού, αποτελεί.

Λίγο καιρό πριν, στις αυτοδιοικητικές εκλογές σφύριζαν κλέφτικα, δεν μιλούσαν για την ταξική ουσία της εφαρμογής του, έλεγαν βερμπαλιστικά λογάκια για ''αγώνα στα πλαίσιά του'' και τα λοιπά προδοτικά που έχουν συνηθίσει να λένε, όταν σαν αστοί πολιτευτές ψηφοθηρούν.

Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
, είχε με σαφήνεια αναλύσει από τις αρχές του προηγούμενου Οκτώβρη, την ουσία της ρύθμισης, αναλύοντας γιατί ο Καλλικράτης είναι για μετωπική μάχη ενάντιά του και όχι για ''παρέμβαση στα πλαίσιά του'', σε μια λογική κοινοβουλευτικού κρετινισμού.

Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011

Στις 11 Απριλίου, θα συνεχιστεί η δίκη του Άρη Σειρηνίδη

Για τις 11 Απριλίου ορίστηκε η συνέχεια της δίκης του Άρη Σειρηνίδη στο ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ (Δέγλερη 4, Πίσω από τον Άρειο Πάγο).

Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 26 Μαρτίου 2011

Σχετικά με τη νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Τυνησίας


Να συνεχίσουμε μέχρι την επίτευξη των στόχων της επανάστασης
Μετάφραση από http://r-freepalestine.blogspot.com
Μετά από 25 χρόνια αγώνα στην παρανομία, ήρθε εν τέλει η νομιμοποίηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Τυνησίας. Αυτή η νομιμοποίηση δεν αποτελεί μονάχα μια νίκη των αγωνιστών και των μελών του κόμματος, αλλά επίσης, νίκη για τους εργάτες και τους εργαζόμενους και τον τυνησιακό λαό συνολικά. Αυτό που δίνει ιδιαίτερη σημασία σε αυτή τη νομιμοποίηση είναι ότι ήρθε ως καρπός της επανάστασης της 14ης Γενάρη η οποία ανέτρεψε το Μπεν Άλι και δημιούργησε νέους όρους για την Τυνησία και το λαό της και κατοχύρωσε το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι. Είναι τιμή μας που πετύχαμε αυτή την αναγνώριση του κόμματός μας με το αίμα των μαρτύρων οι οποίοι έφεραν την ελευθερία θυσιάζοντας τις ζωές τους.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας ιδρύθηκε στις 3 Γενάρη 1986, τη 2η επέτειο της ένδοξης εξέγερσης του ψωμιού, έχοντας ως στόχο την οργάνωση των αγώνων του τυνησιακού λαού και την προάσπιση των συμφερόντων του και των δίκαιων φιλοδοξιών του για μια ζωή αξιοπρεπή, στην οποία θα υπάρχει ελευθερία, δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας εξέφρασε αυτό το στόχο στο πολιτικό του πρόγραμμα και την αγωνιστική πρακτική του και διατύπωσε το σύνθημα για τη «Λαϊκή και Πατριωτική Δημοκρατική Επανάσταση», και το υπερασπίστηκε με συνέπεια παρότι του κόστισε αυτό σε ανθρώπινες θυσίες, όπως αυτή του μάρτυρα Ναμπίλ Αλ Μπαρακάτι, και σε συλλήψεις εκατοντάδων αγωνιστών και αγωνιστριών του, οι οποίοι φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και στερήθηκαν τα στοιχειώδη δικαιώματά τους, και με κάποιους να αναγκάζονται να βγουν στο εξωτερικό.
Έτσι βάδισε το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας κατά τα τελευταία 25 χρόνια και έθεσε ως πρώτο από τους στόχους του την πτώση της δικτατορίας, ως βασικού εμποδίου για την απελευθέρωση του λαού και για την αναγέννηση της πατρίδας. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας πίστεψε σε αυτό και αντιστάθηκε στις αντιδραστικές ιδέες οι οποίες το υποτιμούσαν, το κατηγορούσαν για ανικανότητα και υποτακτικότητα, και συνέχισε να εργάζεται για την ιδεολογική συγκρότηση και την οργάνωσή του, στο βαθμό που το επέτρεπαν οι συνθήκες του αγώνα στην παρανομία και η έλλειψη ελευθεριών: βρισκόταν σε κάθε αγώνα που ξέσπαγε και δεν φειδόταν κόπων για την συνεισφορά στην ενοποίηση των δυνάμεων της αντιπολίτευσης για την εξασφάλιση της νίκης επί της δικτατορίας.
Ήρθε, έπειτα, η επανάσταση της 14 Γενάρη μετά από πάνω από 20 χρόνων αγώνες και θυσίες των παιδιών του τυνησιακού λαού, που είχαν διάφορες ιδεολογικές και πολιτικές θέσεις, αντιπολιτευόμενες στη δικτατορία, και ήταν μέλη κομμάτων, συλλογικοτήτων κοινωνικών, συνδικάτων, οργανώσεων υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή άλλων οργανώσεων. Αυτή η επανάσταση απέκτησε διάφορες διαστάσεις: είναι πολιτική επανάσταση εναντίον της τυραννίας και της καταπίεσης, είναι κοινωνική επανάσταση εναντίον της εκμετάλλευσης και της διαφθοράς, είναι και επανάσταση για την εθνική αξιοπρέπεια και περηφάνια.Και δεν σταμάτησε η επανάσταση στην Τυνησία, αλλά επεκτάθηκε, επηρεάζοντας τις υπόλοιπες χώρες της Αραβίας, στις οποίες οι λαοί τους εξεγείρονται ενάντια στα τυραννικά και διεφθαρμένα καθεστώτα που τις κυβερνούν, και ανατρέπουν το ένα μετά το άλλο.
Η επανάσταση της 14 Γενάρη δεν τελείωσε, γιατί δεν πέτυχε πλήρως τους σκοπούς της. Δεν σταματά: αντίθετα, παρά τα ατελή βήματα, βρίσκεται στη μέση του δρόμου. Δεν θα σταματήσουν οι αντιδραστικές δυνάμεις να παραμονεύουν και να εργάζονται για να την καταστείλουν, με τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Γαλλίας, και για να την περιορίσουν μονάχα στην επίτευξη μεταρρυθμίσεων του παλιού καθεστώτος χωρίς να πειραχτούν τα θεμέλιά του και η οικονομική και κοινωνική βάση του. Το πρωταρχικό ζήτημα σε κάθε επανάσταση είναι το ζήτημα της εξουσίας, και για όσο οι τάξεις και τα στρώματα που πραγματοποίησαν την επανάσταση δεν κατακτούν την εξουσία,δεν μπορεί να θεωρείται ότι η επανάσταση νίκησε ή τελείωσε. Τέτοια είναι και η περίπτωση της Τυνησίας, καθώς ο λαός που επαναστάτησε δεν έχει αναλάβει ακόμα την διακυβέρνηση της χώρας.
Ο τυνησιακός λαός ανέτρεψε το δικτάτορα στην πρώτη φάση της επανάστασης. Και στη δεύτερη φάση της καταπιάστηκε με την ανατροπή της δικτατορίας, καθώς κατάφερε, με την επαγρύπνηση και την επιμονή του, να ρίξει την κυβέρνηση του Μοχάμεντ Γανούσι και να επιβάλλει το σύνθημα για μια Συντακτική Συνέλευση και τη διάλυση του Συνταγματικού Δημοκρατικού Συναγερμού και της πολιτικής αστυνομίας, όπως και επέβαλλε την κατάκτηση πολλών ελευθεριών όπως την ελευθερία της έκφρασης και του συνεταιρίζεσθαι σε κόμματα και οργανώσεις. Όμως η εξουσία των αντιδραστικών δυνάμεων παρέμεινε, διάχυτη σε διάφορους μηχανισμούς και ανώτατους θεσμούς, και τα οικονομικά της συμφέροντα δεν θίχτηκαν. Αυτές οι δυνάμεις διαπράττουν εγκλήματα σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού (επιθέσεις, βανδαλισμούς, πρόκληση χάους κλπ) και προσπαθούν να πλήξουν την ενότητά του μέσω ιδεολογικών, φυλετικών και τοπικιστικών τριβών, και της διασποράς του φόβου και τρόμου για να τον λυγίσουν, για να μη συνεχίσει την επανάσταση και να μην πετύχει τους στόχους του.
Η σημερινή προσωρινή προεδρία και η μεταβατική κυβέρνηση εργάζονται για να πλήξουν την επαναστατική νομιμότητα και αρνούνται τον έλεγχο των πράξεων και των αποφάσεών τους που λαμβάνουν προς το συμφέρον των εχθρών της επανάστασης (βλ. ανάδειξη διπλωματών, υπευθύνων ασφαλείας και δικαστών κλπ). Αρνούνται τη συνεννόηση με το Πανεθνικό Συμβούλιο για την Προστασία της Επανάστασης. Στη θέση του ανέδειξαν έναν «Οργανισμό» στον οποίο τοποθέτησαν μέλη χωρίς καμία διαβούλευση ή συγκατάθεση για το ρόλο και τους στόχους του. Ακόμα και η απόφαση για τη διάλυση του πρώην κυβερνητικού κόμματος, για την αποτροπή της επανεμφάνισης του κόμματος αυτού υπό νέα μορφή, όπως και εκείνη για τη διάλυση ης αστυνομίας, δημιουργεί αμφιβολίες για το εύρος της σοβαρότητας της εφαρμογής.
Οι λαϊκές μάζες και ιδιαίτερα στα ενδότερα της χώρας αισθάνονται ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει στον πολιτικό τους βίο, όπως και στην κοινωνική τους πραγματικότητα, και ότι η επανάστασή τους τούς πνίγει. Αυτό το συναίσθημα μπορεί να εξηγηθεί και να δικαιολογηθεί με το γεγονός ότι το παλιό καθεστώς παραμένει στους μηχανισμούς του και στη διοίκησή του, όπως και γιατί η κυβέρνηση δεν αναλαμβάνει καμία επείγουσα και αναγκαία δράση με την οποία θα ελάφραινε το άχθος της ανεργίας και της ακρίβειας και της διάλυσης των κοινωνικών υπηρεσιών σε εκείνες τις περιοχές οι οποίες επλήγησαν περισσότερο από τη βία και τη λεηλασία της ημέρες του ξεσπάσματος της επανάστασης, αλλά και πριν από αυτή, όπως την περιοχή της Γκάφσα, της Χουσέιρα, του Μπεν Κουρντάν και αλλού.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας θεωρεί πως η επανάσταση δεν τελείωσε και πως ο τυνησιακός λαός καλείται να επαγρυπνεί έναντι των κινδύνων που υπάρχουν για την παρεμπόδιση της επανάστασης. Η συνέχιση της κινητοποίησης και της διατήρησης του Πανεθνικού Συμβουλίου για την Προστασία της Επανάστασης και της ενεργοποίησής του, όπως και των τοπικών και συνοικιακών συμβουλίων που είναι παρακλάδια του, είναι μερικά από τα βασικά καθήκοντα σήμερα. Η προσωρινή προεδρία και η μεταβατική κυβέρνηση δεν επιτρέπει τον έλεγχό τους, παρότι είναι δικαίωμα του λαού να ελέγχει και να λογοδοτούν σε αυτόν. Οι εκλογές για τη Συντακτική Συνέλευση θα είναι μια σημαντική στιγμή στο επόμενο διάστημα, για να μπορέσουν να φτάσουν οι εργάτες, οι εργαζόμενοι και ο λαός γενικά, μαζί με το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών και τις υπόλοιπες επαναστατικές και δημοκρατικές δυνάμεις, στο καθοριστικό σημείο να επιβάλλουν τη λαϊκή θέληση και να καταφέρουν ένα αποφασιστικό χτύπημα στους εχθρούς της επανάστασης.
Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο αν άμεσα εργαστούμε για την μετάθεση για αργότερα των εκλογών, ώστε να μπορεί ο λαός και οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις να προετοιμαστούν σοβαρά, δεδομένης της κρισιμότητας των θεμάτων που θα πραγματευτεί η Συντακτική Συνέλευση, και για την προετοιμασία του κατάλληλου πολιτικού κλίματος για τη διεξαγωγή τους, με την εκκαθάριση της διοίκησης, της Δικαιοσύνης και των ΜΜΕ, με την πραγματική διάλυση της πολιτικής αστυνομίας, όπως και με την κατάργηση των εκλογικών νόμων και με τη διευθέτηση του ζητήματος της χρηματοδότησης των εκλογών, για την εξασφάλιση της διαφάνειας και της ισότητας μεταξύ των διαφόρων συμμετεχόντων και για το φραγμό στη διαφθορά και τη δωροδοκία.
Η φύση της μεταβατικής περιόδου δεν μειώνει την αναγκαιότητα λήψης,επειγόντως, οικονομικών και κοινωνικών μέτρων υπέρ του λαού και ιδιαίτερα των ανέργων και τωνπεριθωριοποιημένων στρωμάτων, παρότι αυτά χρειάζονται χρήματα και ενέργειες. Η μεταβατική κυβέρνηση δεν σταμάτησε να κινείται βάσει του προϋπολογισμού που συντάχθηκε επί Μπεν Άλι και ο οποίος απέδιδε πολλά χρήματα στο Υπουργείο Εσωτερικών και στην αποπληρωμή χρέους που συνήψε η δικτατορία. Αλλά γιατί δεν ακυρώνεται αυτό το χρέος, ή τουλάχιστον, δεν αναβάλλεται για ένα διάστημα η αποπληρωμή του όπως συνέβη σε διάφορες χώρες και δεν διατίθεται για τη βελτίωση της κατάστασης του λαού; Γιατί δεν υπάρχει νέος προϋπολογισμός, σύμφωνος με τις νέες προτεραιότητες;
Η τυνησιακή επανάσταση επεκτάθηκε, επηρεάζοντας έναν αριθμό αραβικών κρατών. Έπεσε ο δικτάτορας της Αιγύπτου, ενώ η Υεμένη και το Μπαχρέιν γνωρίζουν λαϊκές επαναστάσεις με μαζική συμμετοχή, εναντίον των οποίων οι τοπικές εξουσίες απαντούν δια πυρός και σιδήρου για να προστατεύσουν εαυτόν, προσφεύγοντας, στην περίπτωση του Μπαχρέιν, στη βοήθεια των αντιδραστικών Σαούντ. Στη γειτονιά μας, ξεσηκώθηκε ο λιβυκός λαός εναντίον των σφαγέων του. Όμως η κατάσταση εκεί πήρε επικίνδυνη τροπή με την είσοδο των ΗΠΑ και των ακολούθων της, με την κάλυψη του ΟΗΕ, και με το πρόσχημα της προστασίας των πολιτών. Η αμερικανική κυβέρνηση δεν έθεσε αντίστοιχο ζήτημα ούτε στο Μπαχρέιν, ούτε στην Υεμένη, ούτε προηγουμένως στη Γάζα, το Λίβανο, το Ιράκ ή το Αφγανιστάν που κατέχει. Και ο Σαρκοζί δεν ήταν που στήριζε το δικτάτορα της Τυνησίας πριν λίγο καιρό;
Αυτό που οδηγεί Ομπάμα, Σαρκοζί και Κάμερον στην ανάμειξή τους είναι η φρενήρης επιδίωξη διαμοιρασμού του λιβυκού πετρελαίου μετά την καταστολή της επανάστασης. Εμείς στεκόμαστε στο πλευρό του λιβυκού λαού και της εξέγερσής του, όμως αντιτιθόμαστε σε κάθε ξένη ανάμειξη γιατί πλήττει όχι μόνο την επανάσταση στη Λιβύη, αλλά και στην Τυνησία και τις υπόλοιπες αραβικές χώρες. Επίσης, είμαστε εναντίον της χρήσης του τυνησιακού εδάφους ή του εναέριου χώρου μας για τις εχθροπραξίες στη Λιβύη. Οι αμερικάνοι, γάλλοι και άγγλοι αποικιοκράτες δεν έχουν κανένα συμφέρον από τη νίκη της επανάστασης στις αραβικές χώρες γιατί αυτές πλήττουν τα συμφέροντά τους.
Ζήτω η επανάσταση του τυνησιακού λαού
Να συνεχιστεί η επανάσταση μέχρι την επίτευξη των στόχων της
Να υπάρξει εξουσία του λαού
Ζήτω οι εξεγερμένοι υπέρ της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας αραβικοί λαοί
Τύνιδα, 23 Μάρτη 2011
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας

Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2011

Όχι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη – Αλληλεγγύη στο λαό της

Η αντιδραστική συμμαχία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που επιτίθενται στη Λιβύη στρατιωτικά, υπό την πρόφαση της προστασίας του άμαχου πληθυσμού και κρύβονται πίσω από ένα ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, διεξάγει μία ακόμη επίθεση κατά των λαών, τώρα της Λιβύης, χθες των Βαλκανίων, του Ιράκ και του Αφγανιστάν, οι οποίοι δέχθηκαν βίαιη επίθεση κάτω από την ίδια ψευδή πρόφαση. Ο συνασπισμός της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας και των ΗΠΑ, με την ενεργό συνενοχή των αντιδραστικών κυβερνήσεων της Ιταλίας, της Ισπανίας, της Δανίας ... και τη παθητική συνενοχή της Ρωσίας και της Κίνας, δεδομένου ότι οι δύο χώρες δεν ασκούν το δικαίωμά τους για βέτο έστω υποκριτικά, ενέκρινε την επιθετικότητα, αυτού του αντιδραστικού συνασπισμού ο οποίος έχει δείξει στην πράξη την πραγματική του φύση. Στόχος του δεν είναι η ασφάλεια του άμαχου πληθυσμού, αλλά το πετρέλαιο, η στρατηγική θέση της Λιβύης και η τρομοκράτηση των εξεγέρσεων και των επαναστατικών αγώνων των αραβικών λαών.
Με την έγκριση της επίθεσης κατά της Λιβύης, η οποία στηρίζεται σε ψήφισμα του ΟΗΕ, ο ιμπεριαλισμός για άλλη μια φορά κάνει σαφές ότι δεν υπάρχει καμία διαφορά αν υπάρχουν ψηφίσματα του ΟΗΕ ή όχι, αυτό που έχει σημασία είναι τα συμφέροντά του, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι πάντα εμπόδιζαν τα πολυάριθμα ψηφίσματα υπέρ των λαών της Παλαιστίνης και της Σαχάρας.

Οι αντάρτες που μάχονται εναντίον της αντιδραστικής κυβέρνησης του Μουαμάρ Καντάφι σύντομα θα ανακαλύψουν ότι αυτοί δεν είναι οι «προστάτες» τους αλλά βίαιοι ληστές και εκμεταλλευτές, οι οποίοι, αν καταφέρουν να τον ανατρέψουν, θα αντικαταστήσουν τον Καντάφι από ένα άλλο πιόνι που θα βρίσκεται στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού. Πρέπει να θυμάται κανείς ότι τα μέλη του συνασπισμού, και των άλλων ιμπεριαλιστικών και καπιταλιστικών χωρών, στο παρελθόν είχαν φλερτάρει με τον Καντάφι, όπως άλλωστε έκαναν και με τον σατράπη τους στην Τυνησία, τον Μπεν Αλί, και τον όχι λιγότερο αντιδραστικό Χόσνι Μουμπάρακ (μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!) στην Αίγυπτο, που και οι δύο ανατράπηκαν από λαϊκές εξεγέρσεις.
Οι εξεγέρσεις, που ταράζουν τις χώρες του Μαγκρέμπ και της Εγγύς Ανατολής (Μαρόκο, Υεμένη, Μπαχρέιν, Συρία και πιθανόν Αλγερία), θέτουν σε κίνδυνο τα στρατηγικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Αυτό οδηγεί στην όξυνση των δικών τους αντιφάσεων, όπως συμβαίνει και με την επίθεση κατά της Λιβύης, μεταξύ του γαλλικού ιμπεριαλισμού, με επικεφαλής τον αρχι-αντιδραστικό Σαρκοζί, και του γερμανικού ιμπεριαλισμού με την επίσης αντιδραστική Μέρκελ. Τα βαθιά πλήγματα σε αυτό το μέρος του κόσμου, που πραγματοποιούνται από τους λαούς ενάντια σε αυταρχικά ή δικτατορικά καθεστώτα, καθώς και ενάντια στις μεγάλες κοινωνικές αδικίες, κάνουν τις θέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των συμμάχων τους να τρέμουν.

Η Διεθνής Σύσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων καταδικάζει έντονα την βίαιη επίθεση κατά της Λιβύης. Στηρίζει το δίκαιο αγώνα του λαού της ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνησης Καντάφι, για να κερδίσει τη δημοκρατία, την ελευθερία και την αξιοπρέπειά του. Καταγγέλλουμε, επίσης, τα διπλά πρότυπα που εφαρμόζει ο ΟΗΕ, καθώς και τη δολιότητα και την υποκρισία όλων των χωρών με τις δήθεν δημοκρατικές κυβερνήσεις, τη στήριξη της επιθετικότητας σε ορισμένες περιπτώσεις και την παθητικότητα σε άλλες. Καλούμε σε αλληλεγγύη με τον λαό της Λιβύης και των άλλων λαών που αγωνίζονται με κάθε τρόπο.

Συντονιστική Επιτροπή της Διεθνούς Σύσκεψης μαρξιστικών-λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων

Μάρτης 2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

PCOT:Έξω η Χίλαρι Κλίντον από την Τυνησία


Μετάφραση από http://r-freepalestine.blogspot.com

Πραγματοποιεί η αμερικανίδα Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον επίσκεψη στην Τύνιδα ημέρα Τετάρτη 16 Μάρτη. Δεν είναι μυστικό ότι ο σκοπός αυτής της επίσκεψης είναι η επιθεώρηση της κατάσταση στην Τυνησία και η διαβούλευση με τη μεταβατική κυβέρνηση γύρω από την κατάσταση στη Λιβύη η οποία κάνει τις ΗΠΑ και μερικούς συμμάχους της να εξυφαίνουν την ανάμειξή τους σε αυτή.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας καταγγέλλει κάθε ανάμειξη της αμερικανικής κυβέρνησης στις Υποθέσεις της χώρας. Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός, που στήριξε το δικτατορικό καθεστώς από την αρχή της δημιουργίας του, δεν έχει συμφέρον από την δημιουργία ενός συστήματος πραγματικής δημοκρατίας στην Τυνησία που θα ενσαρκώνει τη θέληση του λαού, και θα αντανακλά την ανεξαρτησία των εθνικών αποφάσεων. Το αντίθετο: αυτό που μπορεί να φέρει η Χϊλαρι Κλίντον στις αποσκευές της είναι η συνωμοσία εναντίον της επανάστασης και η ο περιορισμός της στην ανασυγκρότηση του παλιού καθεστώτος με τρόπο ώστε να μην ξεφεύγει η κατάσταση στην Τυνησία από την επίβλεψή της. Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας, επίσης, καταγγέλλει κάθε αμερικανο-δυτική ανάμειξη στις υποθέσεις της Λιβύης κάτω από οποιοδήποτε πρόσχημα, γιατί αυτή η ανάμειξη δεν έχει άλλο στόχο παρά την ηγεμονία στην αδελφή αυτή χώρα και την κυριαρχία επί των πλουτοπαραγωγικών της πηγών, με την εγκαθίδρυση μιας προδοτικής κυβέρνησης σε αυτή και τη μετατροπή της σε ένα νέο Ιράκ.
Ο λαός της Λιβύης είναι ο πρώτος και ο τελευταίος υπεύθυνος για τον καθορισμό της μοίρας του και είναι ικανός για την πραγματοποίηση της επανάστασης εναντίον της τυραννίας χωρίς οποιαδήποτε εξωτερική ανάμειξη.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας καλεί τους Τυνήσιους και τις Τυνήσιες σε διαμαρτυρία εναντίον της υπουργού εξωτερικών του αμερικανικού ιμπεριαλισμού Χϊλαρι Κλίντον και κάθε αμερικανο-δυτικής ανάμειξης εναντίον της επανάστασης στη χώρα μας και στην αδελφή Λιβύη.

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας
Τύνιδα, 16 Μάρτη 2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Γιώργος Κοτζιούλας: Αυτοβιογραφία

Τζουμέρκα - Αθήνα, αυτή ήταν όλη
που χάραξα, όλη μου η γραμμή.
Κίνησα απέκει μ’ ένα τσόλι,
μου ‘λειψε εδώ και το ψωμί.

Αρχή κακού ήταν που δεν είχα
κουκούτσι πνεύμα πραχτικό
τριχιά την έκανα την τρίχα,
της φαντασίας μου υλικό.

Έναν καιρό δεν ήθελα ούτε
να βλέπω ανθρώπινη θωριά.
«Βρέστε του (και μην τον ακούτε)
γυναίκα», έλεγαν στα χωριά.

Αργότερα θα μ’ έχουν βάλει
με δυο σειρές στο λεξικό.
Θα με ζηλέψουν τότε οι άλλοι,
θα γίνει ντόρος και κακό.

Διαβάστε Περισσότερα »

ICMLPO: Όχι στην ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη–αλληλεγγύη στο λαό της (1η ανακοίνωση)

Κυκλοφόρησε ανακοίνωση της Γραμματείας της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κόμματων και Οργανώσεων. Θα τη δημοσιεύσουμε σύντομα.

Η ανακοίνωση στα αγγλικά: ICMLPO: NO TO THE IMPERIALIST INTERVENTION IN LIBYA - SOLIDARITY WITH THE PEOPLE

Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Στις 24 Μαρτίου, θα συνεχιστεί η δίκη του Άρη Σειρηνίδη

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου συνεχίζεται η δίκη του Άρη Σειρηνίδη στο
Πρωτοδικείο Αθηνών (Δεγλερή 4, πίσω από τον Άρειο Πάγο), ώρα 09.00 π.μ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Νέο σημείο πώλησης της εφημερίδας στη Θεσσαλονίκη

Η εφημερίδα πλέον είναι διαθέσιμη και στο Βιβλιοπωλείο “ΚΕΝΤΡΙ” [Δημ. Γούναρη 22 (Ναυαρίνο, Θεσσαλονίκη].

Διαβάστε Περισσότερα »

Σήμερα το συλλαλητήριο ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ

Συλλαλητήριο ενάντια στο Σύμφωνο για το Ευρώ διοργανώνουν σήμερα Τρίτη, στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Κλαυθμώνος ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.
Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ-ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΛΙΒΥΚΟ ΛΑΟ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙΤΑΙ-ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΥΣ ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΥΣ

Οι ιμπεριαλιστές με επικεφαλείς τη Γαλλία, την Αγγλία και τις ΗΠΑ προχώρησαν στην επίθεση ενάντια στον λιβυκό λαό, με πρόσχημα την δήθεν «προστασία» του. Σφυροκοπούν από αέρος και ετοιμάζονται να προχωρήσουν τους βομβαρδισμούς και από θάλασσα, ενάντια σε τυφλούς στόχους με πρόσχημα τη «σωτηρία» αυτών που δολοφονούν (του λαού της Λιβύης) από τον έως χτες προστατευόμενο σύμμαχό τους Καντάφι, που τώρα βίαια πετούν στα σκουπίδια.

Το διεθνές δίκαιο αποδεικνύεται ακόμη μια φορά διάτρητο δίκαιο των ιμπεριαλιστών, αφού το Συμβούλιο Ασφάλειας, αποφάσισε να δώσει το πράσινο φως για την επέμβαση, ενώ την ίδια στιγμή για την επέμβαση της Σαουδικής Αραβίας στο Μπαχρέιν, για μια καθαρή κίνηση παραβίασης κρατικής ακεραιότητας και κυριαρχίας, δεν «πρόλαβε καν να ασχοληθεί».

Οι λαοί της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, έχουν εξεγερθεί καιρό τώρα, σ’ ένα λαϊκό ορμητικό ποτάμι που στρέφεται ενάντια στους κάθε λογής διχτάτορες, ενάντια στην εξάρτηση από τους ιμπεριαλιστές, ενάντια στην πείνα, τη μιζέρια, τη στέρηση των δημοκρατικών τους ελευθεριών, την παραβίαση της εθνικής ανεξαρτησίας κάθε χώρας. Ο αγώνας τους είναι εξ αντικειμένου αντι-ιμπεριαλιστικός, αφού η αποικιακού τύπου εξάρτηση είναι η πηγή όλων των δεινών ενάντια στα οποία αγωνίζονται. Σε περιπτώσεις όπως η Τυνησία, με τη πρωτοπόρα δράση της αριστεράς και των επαναστατών κομμουνιστών, ο αγώνας έχει ήδη φέρει απτά αποτελέσματα, οδηγεί σε καθημερινές καταχτήσεις και κυρίως στοχεύει να προχωρήσει μακριά, μέχρι την νίκη της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Οι ιμπεριαλιστές στοχεύουν με την επέμβασή τους, όχι απλά να «κλειδώσουν» τον έλεγχο των λιβυκών πετρελαίων (που ήδη ελέγχουν) μέσα στα πλαίσια ενός οξυνόμενου ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού (από τον οποίο ξεκινά η διαφοροποίηση για μια ακόμη φορά της Μόσχας και η ενδιάμεση θέση των γερμανών ιμπεριαλιστών). Στοχεύουν κυρίως να κερδίσουν τον έλεγχο μέσω της φυσικής στρατιωτικής παρουσίας τους, σε μια περιοχή θέατρο λαϊκών εξεγέρσεων, ώστε να μπορούν να τις ελέγξουν (όπως προς το παρόν στην Αίγυπτο) και να τις καταπνίξουν μελλοντικά. Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Μονίμων Αντιπροσωπιών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες που έγινε τη Κυριακή 20 Μάρτη, εκτός της Γερμανίας, και η Τουρκία που εξακολουθεί σαν περιφερειακή στρατιωτική υπερδύναμη να «μπαίνει σφήνα» στους ενδοιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, δεν δέχτηκε να συμμετάσχει στις στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Αντίθετα, η χρεοκοπημένη Ελλάδα για πρώτη φορά χωρίς προσχήματα, χωρίς να υπολογίσει πολιτικό κόστος, χωρίς να υπολογίσει τους κινδύνους από τη γειτνίασή της με το κέντρο του πυρός, χωρίς να σκεφτεί τις τέως προνομιακές σχέσεις με τον αραβικό κόσμο, όχι μόνο παρείχε όλες τις διευκολύνσεις για τις πολεμικές επιχειρήσεις, αλλά και για πρώτη φορά συμμετέχει ενεργά σε αυτές.

Το γεγονός δεν είναι τυχαίο. Οφείλεται στο ότι η εξαρτημένη χρεοκοπημένη Ελλάδα είναι σήμερα μια χώρα υπό οικονομική κατοχή, με εκχωρημένο το μεγαλύτερο κομμάτι της σχετικής της εθνικής κυριαρχίας, αδύναμη και ανήμπορη να αντιδράσει σε κάθε ιμπεριαλιστική επιταγή.

Γι’ αυτό πέραν της «κυβέρνησης-υπηρέτη» των ιμπεριαλιστών, ΝΔ, ΛΑΟΣ, ΔΗΣΥ, ΔΗΜΑΡ,συγκροτούν την ομάδας στήριξής της.

Το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, με ανακοίνωσή του της 21 Μάρτη σημειώνει ξεδιάντροπα: «η Ελλάδα έχει δηλώσει στο ΝΑΤΟ και στο πλαίσιο των δικών του σχεδιασμών τη διαθεσιμότητα της βάσης της Σούδας και συμπληρωματικά των αεροδρομίων του Ακτίου και της Ανδραβίδας, της φρεγάτας που εδώ και μέρες βρίσκεται στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Κρήτης και Λιβύης με το οργανικό της ελικόπτερο και ενός ιπταμένου ραντάρ τύπου ΑΣΕΠΕ. Η Ελλάδα είναι επίσης έτοιμη ανά πάσα στιγμή και εφόσον παραστεί ανάγκη να διαθέσει ένα ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης». Στη Σούδα βρίσκονται για απογείωση από ώρα σε ώρα έξι Mirage 2000-5 από το Κατάρ, στον Άραξο βρίσκονται εδώ και αρκετές ημέρες οκτώ βελγικά F-16 και η συμμετοχή των 4 ελληνικών F-16 στις επιχειρήσεις, απλά δεν έχει ακόμη ξεκινήσει.

Η κυβέρνηση δίπλα στην απόλυτη εξαθλίωση των μέτρων του μνημονίου της χρεοκοπίας, μας οδηγεί σε μια πρωτοφανή πολεμική εμπλοκή που θα στοιχίσει ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση, που θα αποδυναμώσει παραπέρα οικονομικά και διπλωματικά τη χώρα, που θα μας κάνει χωροφύλακες των ιμπεριαλιστών ενάντια στους λαούς που εξεγείρονται, που θα στείλει πτώματα πίσω στη χώρα, για το κέρδος των ιμπεριαλιστών.

  • Να σταματήσει η αιματηρή επέμβαση των ιμπεριαλιστών, να αφεθεί ο λιβυκός λαός να βρει την δική του λύση στα ζητήματα της πατρίδας του!

  • Αλληλεγγύη στους λαούς της περιοχής που αγωνίζονται!

  • Καμία εμπλοκή της Ελλάδας στους τυχοδιωκτισμούς των ιμπεριαλιστών, να μη γίνει ο λαός κρέας για τα κανόνια τους!

  • Έξω η Ελλάδα από τους ιμπεριαλιστικούς Οργανισμούς ΝΑΤΟ, ΕΕ!

  • Να κλείσουν άμεσα οι βάσεις του θανάτου!

Κίνηση για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ (1918-55)

Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

ΕΞΩ ΟΙ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΕΣ ΑΠ ΤΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟ

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 20 Μαρτίου 2011

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας: Δήλωση σχετικά με την στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη

Πρόχειρη μετάφραση. Αυθεντικό κείμενο: http://www.albadil.org/spip.php?article3741

Δήλωση σχετικά με την στρατιωτική επέμβαση στη Λιβύη

Μια σειρά ιμπεριαλιστικές χώρες (Γαλλία, Ηνωμένες Πολιτείες ...) ξεκίνησαν αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις στις περιοχές που αναπτύσσονται δυνάμεις του Μουαμάρ Καντάφι. Οι επιθέσεις ήρθαν μετά την απόφαση του« Συμβουλίου Ασφαλείας», το οποίο έδωσε το πράσινο φως για την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Λιβύη.

Το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Τυνησίας θεωρεί ότι σκοπός αυτής της επέμβασης δεν είναι να προστατεύσει το Λιβυκό λαό από την καταπίεση του Καντάφι, αλλά η κατοχή της χώρας αυτής και η υποβολή το λαό της και η λεηλασία του πλούτο και η χρήση του εδάφους της για τη δημιουργία στρατιωτικών βάσεων για τον έλεγχο της βόρειας Αφρικής, ώστε να διασφαλιστεί η ασφάλεια της σιωνιστικής μηχανής ώστε να διαφυλαχτούν τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην περιοχή. Η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες και όλες τις δυτικές χώρες, οι οποίες ξεκίνησαν τις επιθέσεις σήμερα στη Λιβύη δεν έχουν κανένα συμφέρον από το θρίαμβο των αραβικών λαϊκών εξεγέρσεων, τις οποίες ξεκίνησε μαίνονται συστήματα της διαφθοράς και της απασχόλησης, η οποία βρήκε μεγάλη υποστήριξη και την υποστήριξη από τις αποικιακές δυνάμεις, έτσι βλέπουμε σήμερα είναι γρήγορος για να ληφθούν οι απαραίτητες προφυλάξεις ώστε να μην ξεφύγουμε τα πράγματα από τα χέρια τους.

Ο αδελφικός λαός της Λιβύης μπορεί να ανατρέψει Καντάφι, ανάλογα με τις ικανότητες του και την υποστήριξη άλλων αραβικών λαών και όλων των επαναστατικών δυνάμεων του κόσμου, η οποία δεν έχει ανάγκη από ξένη επέμβαση δεν θα του φέρει, αλλά τίποτα δεν πιο θανάτωσης και καταστροφής, καθώς και παραβίαση της κυριαρχίας του και την κατάληψη γης και λεηλασία του πλούτου της.

Το Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Τυνησίας απορρίπτει την παρούσα στρατιωτική επέμβαση, την καταγγέλλει και ζητά να σταματήσει αμέσως. Καλεί επίσης όλες τις αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις στις αραβικές και ισλαμικές χώρες και σε ολόκληρο τον κόσμο να δράσουν και να καλέσουν όλους τους λαούς του κόσμου να βγουν στις πορείες και διαδηλώσεις και να συμμετάσχουν σε όλες τις μορφές πάλης προκειμένου να σταματήσει αυτή η παρέμβαση.

  • Ζήτω ο αγώνας των αραβικών λαών για ελευθερία και αξιοπρέπεια

  • Κάτω τα διεφθαρμένα αραβικά καθεστώτα

  • Κάτω ο ιμπεριαλισμός, ο εχθρός του λαού και προστάτης των δικτατοριών και της σιωνιστικής βαρβαρότητας.

Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Τυνησίας
20 Μάρτη 2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Ύμνος της ΕΠΟΝ

(Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη)

Με τη χρυσή της νιότης πανοπλία
Το θάρρος, την ορμή, τη λεβεντιά,
Πετάνε στον αγώνα, στη θυσία
Για την Ελλάδα, για τη λευτεριά.

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα
σαν σε χορό βαδίζουν πάντα εμπρός,
φλόγα, ζωή και θέληση γεμάτα
κι είναι το πέρασμά τους όλο φως.

Τα νιάτα είμαστε μεις, της γης η ελπίδα,
άλλοι του π' αντίκρυ μας θα σταθεί,
μελίσσι από τη κάθε μια πατρίδα,
κινάμε να λυτρώσουμε τη γη.

Για μια ελεύθερη κι' ωραία,
απλώνουμε της νιότης τα φτερά,
μια πλάση ονειρευτή, μια πλάση νέα
τα μπράτσα μας να χτίσουν τα γερά.

Στο φράκτη της σκλαβιάς το πέρασμά μας
μια καταλύτρα θάν' νεροσυρμή, το δίκηο,
η λευτεριά για σύνθημά μας
ποιος θα μας αντικόψει την ορμή;

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα, κλπ.

Των ταπεινών τον πόνο και την θλίψη
του σκλάβου τη βαθειά την οιμωγή,
από τη γη μας θέλουμε να λείψει
για να γένει χιλιόμορφη η ζωή.

Καμαρωτά, χαρούμενα τα νιάτα, κλπ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Το ιδρυτικό κείμενο της ΕΠΟΝ

1. Σήμερα 23 Φλεβάρη 1943 συνήλθε στην Αθήνα Πανελλαδική Σύσκεψη στην οποία πήραν μέρος:
α) Οι αντιπροσωπείες εθνικών οργανώσεων Νέων: “Αγροτικής Νεολαίας Ελλάδος”, “Ενιαίας Εθνικοαπελευθερωτικής Εργατοϋπαλληλικής Νεολαίας”, “Ενιαίας Μαθητικής Νεολαίας”, “Ένωσης Νέων Αγωνιστών Ρούμελης”, “Θεσσαλικού Ιερού Λόχου”, “Λαϊκής Επαναστατικής Νεολαίας”, “Λεύτερης Νέας”, “Ομοσπονδίας Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδος”, “Σοσιαλιστικής Επαναστατικής Πρωτοπορίας Ελλάδος”, “Φιλικής Εταιρείας Νέων”.
β) Αντιπροσωπεία του ΕΑΜΝ Μακεδονίας, Πελοποννήσου και τα μέλη της ΚΕ του ΕΑΜΝ.
γ) Αντιπροσωπεία του Εθνικού Συμβουλίου των φίλων της νέας γενιάς.
2. Η σύσκεψη συνήλθε με την πρωτοβουλία της ΚΕ του ΕΑΜΝ και με σκοπό ίδρυσης Ενιαίας Πανελλαδικής οργάνωσης της νέας γενιάς. Η σύσκεψη ομόφωνα απεφάσισε την ίδρυση της ενιαίας οργάνωσης με τον τίτλο Ενιαία Πανελλαδική Οργάνωση Νέων (ΕΠΟΝ) και με έδρα την Αθήνα.
3. Η ίδρυση της ΕΠΟΝ πραγματοποιείται με την διάλυση και συγχώνευση όλων των οργανώσεων που υπογράφουν αυτό το ιδρυτικό. Με την υπογραφή αυτού του ιδρυτικού, όλες οι παραπάνω οργανώσεις παύουν να υφίστανται και αυτόματα οι δυνάμεις, τα τεχνικά, οικονομικά κλπ. μέσα περνούν στην ΕΠΟΝ. Αυτός ο όρος αφορά και την ΚΕ του ΕΑΜΝ και τις ιδιαίτερες δυνάμεις του που είναι συγκροτημένες σε ομάδες του.
4. Η Πανελλαδική σύσκεψη απεφάσισε ομόφωνα την εκλογή προσωρινού Κεντρικού Συμβουλίου και του έδωσε την εντολή να διευθύνει την ΕΠΟΝ ώσπου να συνέλθει Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ή Συνέδριο της ΕΠΟν που θα εκλέξει το νόμιμο συμβούλιο. Ως την σύγκληση συνδιάσκεψης ή συνεδρίου το προσωρινό Κεντρικό Συμβούλιο θα διευθύνει την ΕΠΟΝ.
5. Η Πανελλαδική σύσκεψη εκλέγει 3μελή επιτροπή επεξεργασίας καταστατικού της ΕΠΟΝ. Το κατασταικό αμέσως μετά την έγκριση του απ’ το Προεδρείο του Προσωρινού Κεντρικού Συμβουλίου μπαίνει σε εφαρμογή. Η τελική έγκριση του καταστατικού θα γίνει από την πρώτη Πανελλαδική Συνδιάσκεψη ή Συνέδριο της ΕΠΟΝ.
6. Οι βασικοί σκοποί που πρέπει να περιέχονται στο καταστατικό της ΕΠΟΝ είναι:
α) Η εθνική απελευθέρωση με βάση την ακεραιότητα της Ελλάδας.
β) Η εξόντωση του φασισμού τώρα και στο μέλλον, και με οποιανδήποτε μορφή και αν παρουσιαστεί. αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας έτσι που όλες οι εξουσίες να απορρέουν από την κυρίαρχη θέληση του λαού και της νέας γενιάς.
γ) Η καταπολέμηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και η υπεράσπιση της ειρήνης με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών και της αδερφικής συνεργασίας όλων των λαών και των νεολαιών και ειδικά της Βαλκανικής.
δ) Η υπεράσπιση των οικονομικών, πολιτικών, εκπολιτιστικών και μορφωτικών δικαιωμάτων και επιδιώξεων της νέας γενιάς. Γενικά πρέπει να καθορίζεται στο καταστατικό ότι η ΕΠΟΝ είναι οργάνωση εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική-προοδευτική, αντιπολεμική-φιλειρηνική.
ε) Αποφασίζεται η έκδοση δημοσιογραφικού κεντρικού οργάνου με τίτλο “Νέα Γενιά”.
στ) Η Πανελλαδική σύσκεψη αποφασίζει και αναθέτει στο Προσωρινό Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΠΟΝ να κάνει διαπραγματεύσεις με κάθε εθνική οργάνωση νέων που δεν θά χει προσχωρήσει στην ΕΠΟΝ με σκοπό να προσχωρήσει. Βάση για διαπραγματεύσεις και για προσχώρηση στην ΕΠΟΝ, είναι οι αρχές που περιέχει το καταστατικό της.
ζ) Η Πανελλαδική σύσκεψη αποφασίζει την προσχώρηση της ΕΠΟΝ στο ΕΑΜ σαν εκπρόσωπο της νέας γενιάς, με συμμετοχή αντιπροσώπου της στην ΚΕ του ΕΑΜ. Αθήναι 23 Φλεβάρη 1943 Ακολουθούν οι υπογραφές των αντιπροσώπων

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανασύνταξη, αρ.φυλ. 341,1-15/3/2011

Ανασύνταξη, αρ.φυλ. 341,1-15/3/2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανακοινώσεις των αδελφών κομμάτων για την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη

Ενδεικτικοί τίτλοι ανακοινώσεων των αδελφών κόμματων.

Κομμουνιστική Πλατφόρμα: Ξεκίνησε ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Λιβύη Όλοι στους δρόμους για να φωνάξουμε ΟΧΙ!

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (μ-λ): Σταματήστε τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Αλληλεγγύη στο λαό της Λιβύης

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας: Λιβύη - Είμαστε αντίθετοι στη διεθνή στρατιωτική επέμβαση

Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

ΚΚ Εργατών Γαλλίας / Λιβύη: Είμαστε αντίθετοι στη διεθνή στρατιωτική επέμβαση

Το ΚΚ Εργατών Γαλλίας εξέδωσε ανακοίνωση. Σε λίγο ολόκληρο το κείμενο

“Οι βαθιές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα σε αυτό το μέρος του κόσμου
είναι κυρίως το αποτέλεσμα των ανθρώπων που στέκονται εναντίον στο αυταρχικό, διεφθαρμένο καθεστώς κατά των προφανών κοινωνικών αδικιών, υπονομεύουν τις θέσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των
συμμάχους τους. Ως εκ τούτου, πρέπει να καταγγείλουμε και την καταπολέμηση της προσπάθειες από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις να καταπνίξουν τις προσδοκίες και ανάπτυξη της αλληλεγγύης με τους αγώνες των λαών αυτών των περιοχών.
Ως εκ τούτου, αντιτιθέμεθα έντονα την παρέμβαση του ιμπεριαλιστικών δυνάμεων κατά της Λιβύης.
Παρίσι, Μάρτιος 18 2011-03-19
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας”

Διαβάστε επίσης: ΚΚ Εργατών Γαλλίας: ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ν’ ΑΠΑΛΛΑΓΕΙ ΑΠ’ ΤΟΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΑ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ Η ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΘΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ

Τα στερεά απόβλητα, ακόμη και όσα μαζεύονται στα νοσοκομεία του Λεκανοπέδιου, στους ''παράνομους'' πια ΧΥΤΑ, κόντρα και στις ψευδεπίγραφες προδιαγραφές της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.
ΧΥΤΑ που βρίσκονται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στις γειτονιές που ζει η εργατική τάξη, για να συμβάλουν σε μιαν ακόμη υποβάθμιση της ζωής τους, για να επιταχύνουν την απόλυτη εξαθλίωσή τους.
Δίπλα οι Ρομά αναγκασμένοι να επιβιώνουν σαν ρακοσυλλέκτες ακόμη και για ανεύρεση τροφής απ' τα σκουπίδια, θύματα αργού και συχνά ακαριαίου θανάτου της φάμπρικας των μεγαλοκαπιταλιστών εκμετάλλευσης των σκουπιδιών και του κράτους που συνεταιρίζονται.
Η μπόχα, οι αρρώστιες, οι ανοιχτές δολοφονίες στο βωμό του κέρδους, ενός κέρδους που ξέρει ''που και ποιόν χτυπάει'' ταξικά, ξέρει που εγκαθιστά τις χωματερές, ξέρει ποιούς δολοφονεί μέρα-νύχτα.
Μια ακόμη είδηση της ημέρας:

Αθήνα

Πυρκαγιά βρίσκεται σε εξέλιξη το μεσημέρι του Σαββάτου στον ΧΥΤΑ των Άνω Λιοσίων. Η φωτιά ξεκίνησε μετά τον θανάσιμο τραυματισμό αθίγγανου ρακοσυλλέκτη, που καταπλακώθηκε από μηχάνημα του ΧΥΤΑ.
Ο άνδρας μεταφέρθηκε στο Τζάνειο Νοσοκομείο, όπου και υπέκυψε.
Σύμφωνα με την αστυνομία, μετά τον θανάσιμο τραυματισμό του άτυχου άνδρα, άλλοι αθίγγανοι συγκεντρώθηκαν στον ΧΥΤΑ διαμαρτυρόμενοι για το δυστύχημα.
Οι συγκεντρωμένοι, σύμφωνα πάντα με την αστυνομία, έβαλαν φωτιά σε μηχανήματα συμπίεσης απορριμμάτων και σε σκουπίδια, από όπου και ξεκίνησε η πυρκαγιά.
Η τάξη αποκαταταστάθηκε δύο ώρες αργότερα με την επέμβαση των ΜΑΤ.
Η ΕΛ.ΑΣ. βρίσκεται σε επιφυλακή για την αποτροπή περαιτέρω επεισοδίων.
Για το τραγικό θάνατο του ρακοσυλλέκτη γίνεται προανάκριση από την Αστυνομία.
Για την κατάσβεση της φωτιάς επιχειρούν οκτώ πυροσβεστικά οχήματα και 24 πυροσβέστες.
Στην επιχείρηση περιορισμού της φωτιάς συνδράμουν και σκαπτικά μηχανήματα.
( ΔΟΛ-ΑΠΕ  19/03/2011)

Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Clara Zetkin (5.7.1857 – 20.6.1933)

1910 η ClaraZetkin με τη RosaLuxemburg
στο δρόμο προς το συνέδριο του Βραδενβούργου
1911-2011: 100 χρόνια απ’ το γιορτασμό της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας

Φέτος το Μάρτη συμπληρώνονται 101 χρόνια απ’ την πρόταση της Clara Zetkin (Κλάρα Τσέτκιν) για την καθιέρωση της 8ης του Μάρτη και 100 χρόνια απ’ τον πρώτο (1911) γιορτασμό της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας, 154 χρόνια απ’ τη γέννηση και 78 απ’ το θάνατο της μεγάλης επαναστάτριας κομμουνίστριας.
Όπως είναι γνωστό, η πρόταση για την καθιέρωση Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας – ως μέρα πάλης της εργαζόμενης γυναίκας – έγινε στη Β΄ διεθνή Διάσκεψη των σοσιαλιστριών γυναικών στην Κοπεγχάγη το 1910, αφιερωμένη στις 8 Μάρτη 1857, μέρα που οι εργάτριες της Νέας Υόρκης κατέβηκαν σε απεργία.
Ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μεγάλη επαναστάτρια Clara Zetkin , με ευκαιρία τα 100 χρόνια του γιορτασμού της 8ης Μάρτη, αναδημοσιεύεται κάποιο φωτογραφικό υλικό (γνωστό-άγνωστο) απ’ τη ζωή της και πολύ λίγα βιογραφικά της στοιχεία, ως πρώτη γνωριμία των νεότερων με τη ζωή και τη δράση της.
Η Clara Zetkin γεννήθηκε στις 5 Ιούλη 1857 στο Wiederau , χωριό της ορεινής Σαξονίας, κοντά στη Λειψία. Το 1878 γνωρίζεται-μελετά τα έργα των Μαρξ-Ένγκελς και προσχωρεί στο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Γερμανίας που σε λίγο απαγορεύτηκε. Παράνομη περνάει από τη Λειψία στη Βιέννη και φτάνει στη Ζυρίχη όπου εκδίδεται η παράνομη εφημερίδα «Σοσιαλδημοκράτης», όργανο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Γνωρίζεται με τον Friedrich Engels και το 1893 παίρνει μέρος στο Συνέδριο της Ζυρίχης της 2ης Διεθνούς μαζί με τον August Bebel (φωτογραφία).
Το 1890 μετά την άρση του « Sozialistengesetz », με τον οποίο είχε απαγορευτεί το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, επιστρέφει στη Stuttgart της Γερμανίας και το 1892 αναλαμβάνει αρχισυντάκτρια του γυναικείου περιοδικού « Die Gleichheit » (= «Ισότητα»), διεκδικώντας, προβάλλοντας και υπερασπίζοντας τα δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών.
Το 1905 χαιρετίζει την Επανάσταση στη Ρωσία και το 1910 παίρνει μέρος στη 2η διεθνή Σύσκεψη των Γυναικών στην Κοπεγχάγη.
Η Clara Zetkin υπήρξε κατά τη διάρκεια της πολύ πλούσιας επαναστατικής της δράσης συναγωνίστρια του Ένγκελς και του Λένιν μα και στενή φίλη και συναγωνίστρια των γερμανών επαναστατών August Bebel , Franz Mehring , Rosa Luxemburg και Karl Liebknecht , με τους οποίους υπεράσπισε τον επαναστατικό μαρξισμό σ’ αντιπαράθεση με τους ρεβιζιονιστές Bernstein , Kautsky κλπ., ενάντια στην αντεπαναστατική προδοτική σοσιαλδημοκρατία και για την ίδρυση του Κομμουνιστικού Κόμματος της Γερμανίας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Franz Mehring της αφιέρωσε το βιβλίο του « Karl Marx , Geschichte seines Lebens » (1918) με τη χαρακτηριστική επιγραφή « Clara Zetkin - Zundel , κληρονόμο του μαρξιστικού πνεύματος».
Αγωνίστηκε όχι μόνο για τα δικαιώματα της εργαζόμενης γυναίκας αλλά και για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό που οριστικά την απελευθερώνει απ’ τα καπιταλιστικά δεσμά και την εκμετάλλευση.
Υπήρξε πάντα μια γνήσια και μεγάλη διεθνίστρια που χαιρέτησε την Οχτωβριανή Επανάσταση και την υπεράσπισε μαχητικά ως το τέλος της ζωής της. Απ’ το 1921 ήταν μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής και του Προεδρείου της Κομμουνιστικής Διεθνούς και πάλεψε κατά της σοσιαλδημοκρατίας, πράκτορα της μπουρζουαζίας στις γραμμές της εργατικής τάξης, ενάντια στους εχθρούς του σοσιαλισμού-κομμουνισμού απ’ τον Kautsky ως τον Trotsky .
Πήρε μέρος το Δεκέμβρη του 1920 στο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γαλλίας στην Tours και βοήθησε αποφασιστικά στην ίδρυση του ΚΚ Γαλλίας και επίσης στο Συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος της Ιταλίας υπερασπίζοντας το κομμουνισμό.
Δεν υπεράσπισε μόνο τα δίκαια αιτήματα των Γυναικών αλλά ξεσήκωσε τις προλετάριες σ’ όλο τον κόσμο ενάντια στον πόλεμο, τον εθνικισμό-σοβινισμό, το μιλιταρισμό και το φασισμό, δείχνοντάς τους συνάμα τον επαναστατικό δρόμο για την εξάλειψή τους : « μόνο η ανατροπή του καπιταλισμού μπορεί να σώσει την ανθρωπότητα απ’ τον κίνδυνο του πολέμου. Μόνο η παγκόσμια επανάσταση οδηγεί την ανθρωπότητα προς την ειρήνη. Ας δράσουμε, ας αγωνιστούμε! Ας εξοπλίσουμε τις μάζες γι αυτόν τον αγώνα! ». « Οι πόλεμοι γεννιούνται απ’ τις δημιουργημένες από το καπιταλιστικό σύστημα κοινωνικές αντιθέσεις ».
Η κομμουνίστρια Clara Zetkin δεν υπεράσπισε μόνο τα δικαιώματα των προλετάριων γυναικών αλλά διεξήγαγε σφοδρότατη κριτική τόσο στις παραδοσιακές αστικές όσο και στις ρεφορμιστικές αντιλήψεις που αποπροσανατόλιζαν το γυναικείο κίνημα, τη δε πάλη για τα δικαιώματα των γυναικών και την απελευθέρωση της γυναίκας τη συνέδεε πάντα με τη γενική επαναστατική ταξική πάλη του προλεταριάτου κατά του καπιταλισμού-ιμπεριαλισμού.
Η μεγάλη επαναστάτρια κομμουνίστρια πέθανε στις 20/6/1933 (2 το πρωϊ) κοντά στη Μόσχα. Πάνω από 400000 εργάτες-εργάτριες, αγρότες-αγρότισσες, μαθητές-φοιτητές, κλπ. πέρασαν απ’ το κτίριο των συνδικάτων να αποχαιρετίσουν την Clara Zetkin . Ένα τεράστιο πλήθος κόσμου κατέκλυσε την Κόκκινη Πλατεία κατά τη διάρκεια της πένθιμης τελετής, όπου την αποχαιρέτησαν μαζί με ηγετικά στελέχη του ΚΚΣΕ και της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ και ξένες αντιπροσωπείες. Τιμητική φρουρά στο φέρετρο της Clara Zetkin στάθηκαν μέλη της ηγεσίας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης μεταξύ των οποίων ο ηγέτης του διεθνούς προλεταριάτου Ιωσήφ Στάλιν, Μολότοφ κλπ. και μέλη του Προεδρείου της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ. Με κανονιοβολισμούς και υπό την ανάκρουση πένθιμης μουσικής και της «Διεθνούς», η τεφροδόχος της τοποθετήθηκε στο τείχος του Κρεμλίνου.


«Το γυναικείο ζήτημα είναι ένα βασικό ζήτημα, που δεν μπορεί να λυθεί με μεταρρυθμίσεις προς όφελος του γυναικείου φύλου στη βάση της καπιταλιστικής οικονομίας και μέσα στο αστικό καθεστώς, αλλά είναι τμήμα του μεγάλου κοινωνικού ζητήματος για την εξάλειψη της ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και στον κοινό αγώνα όλων των εκμεταλλευόμενων, όλων των καταπιεσμένων χωρίς διάκριση φύλου» (Clara Zetkin , Δεκέμβρης 1920)

« Η ταξική διαίρεση και οι ταξικές αντιθέσεις αποκλείουν να είναι ενιαίος ο κοινωνικός αγώνας των γυναικών. Θέτουν σ’ αυτόν διαφορετικούς σκοπούς, ανάλογα με την τάξη με την οποία συνδέεται το γυναικείο ζήτημα. Ενώ το προλεταριακό γυναικείο κίνημα είναι αναγκασμένο σε πρώτη γραμμή να διεξάγει ταξική πάλη ενάντια στο καπιταλιστικό κοινωνικό σύστημα, το αστικό γυναικείο κίνημα πρέπει να διεξάγει πάλη ενάντια στα κοινωνικά προνόμια και την κοινωνική κυρίαρχη θέση του αρσενικού φύλου» (Clara Zetkin , Γενάρης 1899)
Διαβάστε Περισσότερα »

Συλλαλητήριο την Τρίτη από ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ

Συλλαλητήριο ενάντια στο Σύμφωνο για το Ευρώ διοργανώνουν την Τρίτη, στις 6 το απόγευμα στην πλατεία Κλαυθμώνος ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί η εφημερίδα ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ αρ.φυλ. 341 (1-15/3/2011)

Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγέθυνση.

+ Φωτογραφικό αφιέρωμα στην Clara Zetkin 100 χρόνια απ’ το γιορτασμό της Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας
+ Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας «αντί πινακίου φακής» στο ξένο κεφάλαιο και για τα νέα σκληρά μέτρα που προετοιμάζει για το λαό
+ Νίκη στον αγώνα των μεταναστών εργατών απεργών πείνας
+ Νικηφόρα η έκβαση της απεργίας πείνας των μεταναστών εργατών
+ Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ: στον ίδιο αντεπαναστατικό χρουστσο-μπρεζνιεφικό σοσιαλδημοκρατικό δρόμο καταστροφής του σοσιαλισμού
+ Ασκήσεις στρατού για την καταστολή διαδηλώσεων και εξεγέρσεων
Διαβάστε Περισσότερα »

Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ: στον ίδιο αντεπαναστατικό χρουστσο-μπρεζνιεφικό σοσιαλδημοκρατικό δρόμο καταστροφής του σοσιαλισμού

Κάθε φορά που η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ αναφέρεται στην πρώην Σοβιετική Ένωση επιβεβαιώνεται εκ νέου, και για πολλοστή φορά, ότι αυτή εξακολουθεί και σήμερα να βαδίζει, με παραδειγματική συνέπεια, τον ίδιο αντεπαναστατικό-αντικομμουνιστικό χρουστσο-μπρεζνιεφικό σοσιαλδημοκρατικό δρόμο καταστροφής του σοσιαλισμού-κομμουνισμού στη Σοβ. Ένωση και της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σ’ αυτή τη χώρα.

Έτσι με αφορμή τα 80 χρόνια του αντικομμουνιστή Μ. Γκορμπατσόφ η ηγεσία του «Κ»ΚΕ εμφανίζεται και πάλι ωρυόμενη κατά του πάλαι ποτέ αφεντικού και ινδάλματός της, παρουσιάζοντάς τον ως «πρωτεργάτη της ανατροπής του σοσιαλισμού» και «πρωτεργάτη της αντεπανάστασης και της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης» («Ρ» 13/3/2011, σελ 24). Μα αν ο Γκορμπατσόφ υπήρξε «πρωτεργάτης της αντεπανάστασης και πρωτεργάτης της ανατροπής του σοσιαλισμού» – άποψη που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορική πραγματικότητα της Σοβιετικής Ένωσης εκείνης της περιόδου, αφού η αντεπανάσταση και η ανατροπή του σοσιαλισμού είχαν ήδη, σχεδόν μια ολόκληρη 40ετία, προηγηθεί του Γκορμπατσόφ – όπως παραπλανητικά ισχυρίζονται οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες, τότε πρωτεργάτες της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού υπήρξαν και οι ηγετικές σοσιαλδημοκρατικές ομάδες του αποστάτη Φλωράκη και εκείνη των Παπαρηγο-Γοντικο-Μαϊληδων που στήριξαν «με νύχια και με δόντια» την αντεπαναστατική «Περεστρόικα», που τότε τη χαρακτήριζαν «επανάσταση μέσα στη επανάσταση», μάλιστα κατά τη σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα: «οι ιδέες της Περεστρόικας απαντούν στις απαιτήσεις της αναδιοργάνωσης του σοσιαλισμού και συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης θεωρίας .. του σοσιαλισμού, έκαναν το σοσιαλισμό πιο ελκυστικό» (Α.Παπαρήγα, «Πράβδα», 25/6/1991, από: «ΠΡΙΝ» 10/9/2006, σελ.22).

Το μόνο που ανταποκρίνεται στην ιστορική πορεία των αντεπαναστατικών εξελίξεων στη Σοβιετική Ένωση δεν είναι βέβαια ότι ο Γκορμπατσόφ υπήρξε «πρωτεργάτης της αντεπανάστασης και πρωτεργάτης της ανατροπής του σοσιαλισμού», αλλά το ότι αυτός διέλυσε την ήδη καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική μπρεζνιεφική Σοβιετική Ένωση που παρέλαβε. Μάλιστα όταν αυτή η πορεία διάλυσής της ήταν εμφανέστατη, τότε, εκείνη ακριβώς τη στιγμή (20 Ιούλη 1991) η Παπαρήγα δώρισε στο Γκορμπατσόφ αντίγραφο της προτομής του Ηρακλή, λέγοντάς του: «για το ηράκλειο έργο που κάνετε».

Σ’ αντίθεση με τους εντελώς αστήρικτους – επειδή δεν έχουν απολύτως καμιά σχέση με την ιστορική αλήθεια και αντεπαναστατική πορεία της Σοβ. Ένωσης – μα και αντιμαρξιστικούς σοσιαλδημοκρατικούς ισχυρισμούς της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, για τους επαναστάτες μαρξιστές δηλ. λενινιστές-σταλινιστές πρωτεργάτης της αντεπανάστασης και της ανατροπής του σοσιαλισμού δεν ήταν ο αντικομμουνιστής Γκορμπατσόφ αλλά η 40 περίπου χρόνια πριν από αυτόν αποστάτρια σοσιαλδημοκρατική ομάδα των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ-Μικογιάν-Σουσλόφ κλπ.. Η προδοτική αυτή ηγετική ομάδα ήταν εκείνη που ανέτρεψε, αρχές της δεκαετίας του ΄50, πραξικοπηματικά τη Διχτατορία του Προλεταριάτου στη Σοβιετική Ένωση (μετά το θάνατο-δολοφονία (1953) του Στάλιν) και την αντικατέστησε με τη διχτατορία της νέας, υπό διαμόρφωση, μπουρζουαζίας δηλ. με το διαβόητο «κράτος όλου του λαού» ή αλλιώς «παλλαϊκό κράτος». Η χρουστσοφική ρεβιζιονιστική αντεπανάσταση – που η επικράτησή της επικυρώθηκε επίσημα στο 20ο Συνέδριο (Φλεβάρης 1956) – ήταν εκείνη που άνοιξε το δρόμο στην εφαρμογή, αμέσως απ’ το ΄53, των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην τότε ακόμα σοσιαλιστική οικονομία της Σοβ. Ένωσης, με πρωτοβουλία και καθοδήγηση του αστικού πλέον σοσιαλδημοκρατικού ΚΚΣΕ δηλ. του «κόμματος όλου του λαού» ή αλλιώς «παλλαϊκού κόμματος», οικονομικές μεταρρυθμίσεις που εξάλειψαν ολοκληρωτικά το σοσιαλισμό και παλινόρθωσαν πλέρια και οριστικά τον καπιταλισμό στην οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης – παλινόρθωση που ολοκληρώθηκε μέσα-τέλη της δεκαετίας του ΄60, με τις τελευταίες και πιο ολοκληρωμένες καπιταλιστικές μεταρρυθμίσεις των Σεπτέμβρη-Οχτώβρη του ΄65.

Μετά το 1953 δηλ. καθόλη τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο δεν υπήρξε πλέον σοσιαλισμό στη Σοβ. Ένωση, κι αυτό γιατί:

Α. Πολιτικός τομέας: 1) στον πολιτικό τομέα δεν υπήρχε πλέον Διχτατορία του Προλεταριάτου, όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές, αφού «η δικτατορία του προλεταριάτου έπαψε να είναι απαραίτητη» (σελ.208), και ότι «για την οικοδόμηση του κομμουνισμού δεν χρειάζεται πια η δικτατορία του προλεταριάτου» (σελ. 207) και αντικαταστάθηκε από τη δικτατορία της νέας μπουρζουαζίας δηλ. το λεγόμενο «παλλαϊκό κράτος» (σελ. 205) (22ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, 1961). Επίσης 2) δεν υπήρχε πλέον επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα, αφού: «το μαρξιστικό-λενινιστικό μας κόμμα που γεννήθηκε σαν κόμμα της εργατικής τάξης, έγινε το κόμμα ολόκληρου του λαού» (22ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, 1961, σελ. 250), δηλ. έγινε ένα αστικό σοσιαλδημοκρατικού τύπου κόμμα.

Είναι δε πασίγνωστο, ότι χωρίς την ύπαρξη Διχτατορίας του Προλεταριάτου δεν μπορούσε να υπάρξει, ούτε υπήρχε σοσιαλισμός στη Σοβ. Ένωση της χρουστσο-μπρεζνιεφικής περιόδου – πολύ περισσότερο δεν μπορεί να οικοδομηθεί κομμουνισμός – μα ούτε χωρίς επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα μπορεί να υπάρξει σοσιαλισμός.

Επομένως ο ισχυρισμός των χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ περί ύπαρξης «σοσιαλισμού» στη Σοβιετική Ένωση του Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ χωρίς Διχτατορία του Προλεταριάτου και χωρίς Κομμουνιστικό Κόμμα είναι ένας πέρα για πέρα αντιμαρξιστικός ισχυρισμός, ένας σοσιαλδημοκρατικός μύθος για να μασκαρέψουν τον υπαρκτό παλινορθωμένο καπιταλισμό εκείνης της περιόδου.

Β. Ιδεολογικός τομέας. Τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο κυρίαρχη ιδεολογία στην κοινωνία της Σοβ. Ένωσης δεν ήταν πλέον ο επαναστατικός μαρξισμός δηλ. ο λενινισμός-σταλινισμός, αλλά το αντεπαναστατικό αστικό σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού (=παραλλαγή της αστικής ιδεολογίας). Παράλληλα στην κοινωνία της Σοβ. Ένωσης εκείνης της περιόδου άνθισαν όλα τα αστικά ιδεαλιστικά φιλοσοφικά ρεύματα (υπαρξισμός, πραγματισμός, αστική φιλοσοφική ανθρωπολογία, θετικισμός-νεοθετικισμός, φροϋδισμός-νεοφροϋδισμός, κλπ.) μα ακόμα και υπεραντιδραστικά ανορθολογικά ρεύματα όπως ο Νιτσεϊσμός και ο γερμανικός Ρομαντισμός που αποτέλεσαν τη μήτρα των εθνικοσοσιαλιστικών και ναζι-φασιστικών θεωριών της χιτλερικής περιόδου. Ακόμα και χρουστσοφικοί θεωρητικοί ομολογούν-παραδέχονται, κατόπιν εορτής βέβαια, όπως ο Robert Steigerwald, θεωρητικός του D“K”P που σημειώνει πως «κάποιοι σοβιετικοί φιλόσοφοι … αυτομόλησαν προς τους Heidegger, Popper, Gadamer (μάλιστα κάποιοι ακόμα προς το Nietzsche!» («Neues Denken und marxistische Philosophie», σελ.68, Edition Marx-Engels-Stiftung, Wuppertal 1991)

Γ. Οικονομικός τομέας. Η εφαρμογή των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων εξάλειψαν εντελώς τις σοσιαλιστικές-κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής στην οικονομία της Σοβ. Ένωσης και δημιούργησαν μια εμπορευματική οικονομία στην οποία τα Μέσα Παραγωγής και η Εργατική Δύναμη είχαν πλέον μετατραπεί σε εμπορεύματα, μια οικονομία με κυρίαρχη την καπιταλιστική κρατική ιδιοκτησία αλλά και την ύπαρξη ατομικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας, με ρυθμιστή της παραγωγής το νόμο της Αξίας και σκοπό της παραγωγής όχι πλέον την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας αλλά το καπιταλιστικό Κέρδος τόσο σε επίπεδο των μεμονωμένων κρατικών επιχειρήσεων εμπορευματοπαραγωγών όσο και σε επίπεδο του συνόλου της οικονομίας, στην αποκατάσταση όλων των καπιταλιστικών οικονομικών Κατηγοριών και στην εμφάνιση και δράση όλων των αντικειμενικών οικονομικών νόμων του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Ακριβώς αυτή την εμπορευματική καπιταλιστική οικονομία παρέλαβε ο Γκορμπατσόφ της οποίας επέκτεινε βέβαια παραπέρα την ατομική καπιταλιστική ιδιοκτησία δηλ παρέλαβε μια καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική Σοβ. Ένωση κι αυτή διέλυσε, γι’ αυτό και μόνο γι’ αυτό κλαψουρίζουν οι σημερινοί θλιβεροί σοσιαλδημοκράτες ηγετίσκοι του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ και όχι για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό, που επί Γκορμπατσόφ δεν υπήρχε πλέον στη Σοβιετική Ένωση.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ασκήσεις στρατού για την καταστολή διαδηλώσεων και εξεγέρσεων

Στις 3-4 Φλεβάρη, στα πλαίσια των λεγόμενων «σχηματισμών μάχης» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, προφανώς και της χώρας, διεξάχθηκε στο Κιλκίς (Αργυρούπολη) μια προκλητική στρατιωτική άσκηση με περιεχόμενο την καταστολή από το στρατό διαδηλωτών και εξεγέρσεων, στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικές μονάδες, τανκ και ελικόπτερα, που επιτίθονταν κατά «διαδηλωτών» (=κομπάρσοι στρατιώτες) οι οποίοι φώναζαν συνθήματα υπέρ της «ειρήνης» και «ελευθερίας».

Πέρα απ’ το γεγονός, ότι κύρια αποστολή του στρατού είναι η διαφύλαξη-υπεράσπιση της αστικής κυριαρχίας, ο στρατός στις καπιταλιστικές χώρες χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα τόσο στην αιματηρή καταστολή λαϊκών αγώνων όσο και κατά των λαϊκών εξεγέρσεων αλλά και για την επιβολή στρατιωτικο-φασιστικών δικτατοριών, και απ’ αυτή την άποψη δεν αποτελεί έκπληξη η προκλητική αυτή στρατιωτική άσκηση. Επιπλέον πρέπει να αναφερθεί ακόμα, ότι ο στρατός όλων των χωρών-μελών του επιθετικού στρατιωτικού Συμφώνου του ΝΑΤΟ χρησιμοποιείται και για στρατιωτικές επεμβάσεις και καταλήψεις άλλων χωρών με πιο πρόσφατες περιπτώσεις εκείνη της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας και του κατειλημμένου ως τα σήμερα απ’ τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα Αφγανιστάν.

Όταν έγινε γνωστή η περίπτωση της στρατιωτικής άσκησης, οι αρμόδιοι εκπρόσωποι της κυβέρνησης καμώνονταν προκλητικά τους «ανήξερους» δηλ. δήλωναν άγνοια. Μετά την «άγνοιά» του ο υφυπουργός Άμυνας Π.Μπεγλίτης δήλωσε: «έδωσα εντολή στη στρατιωτική ηγεσία του ΓΕΣ να μας ενημερώσει και να σταματήσει αμέσως οποιαδήποτε περαιτέρω προώθηση αυτής της άσκησης (…) Σε καμιά περίπτωση η κυβέρνησή μας δεν πρόκειται να συναινέσει σε ασκήσεις επί ελληνικού εδάφους, είτε του ΝΑΤΟ, είτε της ΕΕ, που ακόμα και ως εικονική πραγματικότητα θα συνδεόταν με την εσωτερική πολιτική κατάσταση, με τις εσωτερικές οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις … εγώ δεν καλύπτω πολιτικά καμία άσκηση που σχεδιάζεται με στόχους εσωτερικούς …», ενώ αργότερα σέρβιρε το γνωστό ανόητο παραμύθι της αστικής τάξης: «είναι προφανές και αυτονόητο για το σύνολο του προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων ότι η αποστολή τους είναι η φύλαξη των συνόρων και η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας, της εθνικής κυριαρχίας, των κυριαρχικών δικαιωμάτων και εν γένει της εξωτερικής ασφάλειας της χώρας…».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ.Πεταλωτής απ’ την πλευρά του, αφού υπενθύμισε τις υποχρεώσεις της χώρας σε ΝΑΤΟ και ΕΕ, δήλωσε: «στη χώρα μας, ευτυχώς, δεν υπάρχει τέτοια αναγκαιότητα και ούτε πρόκειται να υπάρξει». Ψεύδεται βέβαια ο Γ.Πεταλωτής, γιατί ακριβώς αυτή είναι η κύρια αποστολή του ελληνικού στρατού, όπως και του αστικού στρατού όλων των καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών χωρών δηλ. η καταστολή του λαϊκού κινήματος αλλά και η στρατιωτική επέμβαση ιμπεριαλιστικών στρατευμάτων σ’ άλλες χώρες.

Τον ταξικό χαρακτήρα του αστικού στρατού δεν συγκαλύπτουν μόνο τα μεγάλα αστικά αλλά και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ. Στη βάση αυτής τη προσπάθειας συγκάλυψης ο «Ριζοσπάστης» μιλάει για τωρινό «προσανατολισμό των Ενόπλων Δυνάμεων σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης» («Ρ») 10/2/2011, σελ. 40), λες και δεν ήταν ανέκαθεν αυτός ο ρόλος του αστικού στρατού, που αποτελεί και το σπουδαιότερο τμήμα του αστικού κράτους αλλά και το κυριότερο στήριγμα της εξουσίας του κεφαλαίου.

Επίσης ο «Ριζοσπάστης» «ξεχνάει» δηλ. αποσιωπά σκόπιμα ότι στην Ελλάδα έχουν γίνει και στο παρελθόν παρόμοιες ασκήσεις, πέραν των μόνιμων γενικότερων στρατιωτικών ασκήσεων: «μια παρόμοια άσκηση, στο μοτίβο της πρόσφατης στο Κιλκίς, είχε διεξαχθεί το 2006 στο 951 Τάγμα Στρατονομίας. Οι στρατονόμοι είχαν καθήκοντα ανδρών των ΜΑΤ και καλούνταν να αντιμετωπίσουν μια διαδήλωση πολιτών κατά του ΝΑΤΟ, όταν οι τελευταίοι είχαν αποπειραθεί να εισέλθουν στο στρατόπεδο. Ρόλο «εχθρικών δυνάμεων» είχαν και πάλι οι φαντάροι, που παρίσταναν τους διαδηλωτές. Μάλιστα αρχικά τους είχαν δώσει πλακάτ, που ανέγραφαν «NATO GO HOME», αλλά κυριάρχησαν ώριμες σκέψεις (φοβήθηκαν μη δημιουργηθεί θέμα) και αφαίρεσαν από το σύνθημα το ΝΑΤΟ. «GO HOME», γενικώς και αορίστως. … άλλωστε, δεν είναι μακριά ο Δεκέμβρης του 2008, όταν υπουργοί της τότε κυβέρνησης της ΝΔ είχαν θέσει θέμα να κατεβάσουν το στρατό στην Αθήνα» («Ελευθεροτυπία» 13/2/2011).

Διαβάστε Περισσότερα »

Νικηφόρα η έκβαση της απεργίας πείνας των μεταναστών εργατών – Ο αγώνας συνεχίζεται μετά τη δικαίωσή τους

Μετά από 44 μέρες απεργίας πείνας και κόντρα στην ενεργοποίηση των κατασταλτικών και ιδεολογικών μηχανισμών του αντιδραστικού αστικού κράτους, ο αγώνας των ταξικών μας αδελφών μεταναστών εργατών έληξε με υποσχέσεις από την πλευρά της κυβέρνησης, που σίγουρα δεν ανταποκρίνονται συνολικά στο δίκαιο αίτημα των μεταναστών για χωρίς όρους νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας, αλλά σίγουρα δικαιώνουν τον αγώνα τους ηθικά και πολιτικά και αποτελούν ένα πρώτο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούν να μπουν θεμέλια για την αποτελεσματικότερη δράση του αντιφασιστικού-αντιρατσιστικού κινήματος.

Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε στις 10/3 ότι θέτει καθεστώς ανοχής των μεταναστών, παραχωρώντας σε καθένα από τους απεργούς πείνας άδεια «αναβολή απομάκρυνσης», με ανανέωση της άδειας παραμονής κάθε έξι μήνες, καθώς και άδεια εργασίας. Επίσης θα επιτρέπεται στους απεργούς πείνας να ταξιδεύουν στις πατρίδες τους. Τρίτον, καθιερώνεται ότι η άδεια παραμονής θα δίνεται στην 8ετία αντί για τη 12ετία που ίσχυε μέχρι τώρα. Έτσι λοιπόν σαφώς και μία σειρά κρίσιμων αιτημάτων δεν δικαιώθηκαν, όπως η άνευ όρων νομιμοποίηση όλων των μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, καθώς και η κατάργηση των φασιστικών νόμων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ Δουβλίνο Ι και ΙΙ, σύμφωνα με τις οποίες η ΕΕ μπορεί να απελαύνει μαζικά μετανάστες και να γκετοποιεί τα εξωτερικά της σύνορα. Αυτά δείχνουν ότι ακόμα και να έληξε η απεργία πείνας, είναι αναγκαία η συνεχής μαχητική πίεση από μεριάς τόσο των ίδιων των απεργών όσο και του κινήματος αλληλεγγύης ώστε αυτά που υποσχέθηκε η κυβέρνηση να υλοποιηθούν άμεσα και στην πράξη, καθώς και να τονιστούν μία σειρά κρίσιμων αιτημάτων που θα βοηθήσουν τους μετανάστες να διευκολύνονται στην ανανέωση της άδειας παραμονής, όπως η μείωση των ενσήμων που απαιτούνται γι’ αυτήν, δεδομένης και της συνεχώς αυξανόμενης ανεργίας και βαθέματος της χρεοκοπίας της οικονομίας.

Θεωρούμε ότι είναι πλέον κρίσιμο καθήκον του εργατικού κινήματος να συμπεριλάβει πραγματικά στις τάξεις τους μετανάστες που αποτελούν ένα τεράστιο κομμάτι του προλεταριάτου της χώρας, δημιουργώντας δομές που θα εξυπηρετούν αυτές, σπάζοντας τα όρια της αστικής νομιμότητας, τους όρους που χρειάζονται οι μετανάστες για να μπορούν να λαμβάνουν την άδεια παραμονής μετά το πέρας της οκταετίας, με την μαζική ένταξη των μεταναστών στον πρωτοβάθμιο συνδικαλισμό, με τη δημιουργία επιτροπών ανέργων που θα βοηθούν τους μετανάστες να αποδεικνύουν τη συνεχή παραμονή τους στην Ελλάδα όταν δεν βρίσκουν δουλειά ή που δουλεύουν στο χειρότερο καθεστώς μαύρης-ανασφάλιστης εργασίας. Αλλά φυσικά είναι καθήκον του εργατικού κινήματος να αποκτήσει ένα ξεκάθαρο αντιφασιστικό και αντιιμπεριαλιστικό χαρακτήρα και να μη μείνει σε όσα πρόκειται να δώσουν τώρα οι αντιδραστικές κυβερνήσεις που εξωθούν τους μετανάστες να φτάνουν στα όρια του θανάτου ώστε να βρίσκουν το δίκιο τους, που θα έπρεπε να είναι κοινώς αποδεκτό ότι αυτοί είναι που στις πλάτες τους βγάζει υπερκέρδη το κεφάλαιο, που συντηρούν οικονομικά τις επαρχιακές περιοχές με την εργασία τους στα χωράφια και στις ταβέρνες κάτω από συνθήκες δουλείας. Ο αγώνας πρέπει να συνεχιστεί ως το τέλος για την ίση μεταχείριση ντόπιων και μεταναστών εργατών ως όρο ανασυγκρότησης του εργατικού και λαϊκού κινήματος, για την προστασία των ταξικών μας αδελφών από τις συντονισμένες επιθέσεις του συνεχώς φασιστικοποιούμενου αστικού κράτους και των παρακρατικών.

Για την αντιιμπεριαλιστική κατεύθυνση του κινήματος ώστε να απελευθερωθεί η εργατική τάξη και ο λαός από τα δεσμά της «δημοκρατικής» και πολυπολιτισμικής» ΕΕ, που καθιστά την Ελλάδα χωροφύλακα που εμποδίζει τους μετανάστες να αναζητήσουν μία καλύτερη ζωή από αυτή που τους επιφύλαξαν οι ιμπεριαλιστές με τους πολέμους και την καθυπόταξη των πατρίδων τους στο καθεστώς της εξάρτησης, ώστε να ακολουθήσει ο λαός το δικό του δρόμο ανάπτυξης και διαχείρισης που δεν θα καθορίζεται από τα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια που οδηγούν σε αποψίλωση του παραγωγικού ιστού και ανεργία, για την οποία το κράτος και τα τσιράκια του ρίχνουν την ευθύνη στους μετανάστες, που τάχα κλέβουν τις δουλειές.

Πέρα από τα υλικά σημεία συμφωνίας που κατέκτησαν οι απεργοί πείνας, κατάφεραν με τον ανυποχώρητο αγώνα τους να κάνουν ευρέως γνωστή την ύπαρξη και την κεντρική τους θέση στην ελληνική τους κοινωνία. Κατέδειξαν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο το προτσές της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής που επιχειρεί να επιβάλλει η αστική τάξη, με την ενεργοποίηση των κατασταλτικών και δικαστικών μηχανισμών για να τους πετάξουν έξω από τη Νομική Σχολή, οδηγώντας και σε παραβίαση του ασύλου. Με την αναισθησία μιας χοντρόπετσης κυβέρνησης που κόντεψε να οδηγήσει τους απεργούς πείνας στο θάνατο καθώς το μεγαλύτερο κομμάτι τους κατέληξε στα νοσοκομεία με προβλήματα υγείας που θα μπορούσαν να είναι ανεπανόρθωτα και να τους στοιχίσουν τη ζωή, αλλά και μιας κυβέρνησης που φάνηκε πόσο φοβάται όταν πλησίαζε η έντονη κακοκαιρία και απείλησε ότι με τη βία θα μετέφερε όλους τους απεργούς στο νοσοκομείο. Ακόμα και μετά την λήξη της απεργίας πείνας, οι υπουργοί και εκπρόσωποι της κυβέρνησης φαίνονταν ιδιαίτερα εκνευρισμένοι για την έκβαση της υπόθεσης όταν εμφανίζονταν στα κανάλια, ενώ ο φασιστικός συρφετός ΝΔ και ΛΑΟΣ έδειξε το σιχαμερό του πρόσωπο. Ταυτόχρονα, αυτός ο αγώνας δημιούργησε δεσμούς συντροφικότητας ανάμεσα στους μετανάστες εργάτες και σε αλληλέγγυους, οργανωμένους ή απλούς, τόσο στην Υπατία και το Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης, όσο και στα νοσοκομεία, δεσμούς που είναι ανώτεροι από διάφορες κινήσεις που στόχο είχαν τις εντυπώσεις και τον παραγοντισμό που εξυπηρετεί μικροκομματικά συμφέροντα (όπως η άστοχη κίνηση της κατάληψης της Νομικής). Δεσμούς που ξεπερνούν τα επαναστατόμετρα όσων περιμένουν να πάρουν άλλοι τους αγώνες στις πλάτες τους για να θέσουν όλο το πολιτικό τους περιεχόμενο και να ονειρεύονται μπάχαλα και «αυτοοργάνωση» όταν τον πρώτο και κύριο λόγο για τις μορφές πάλης θα έπρεπε να τον έχουν οι ίδιοι οι μετανάστες.

Η απεργία πείνας και η δικαίωση των μεταναστών εργατών είναι μικρό αλλά σημαντικό βήμα στην ανάπτυξη του αντιφασιστικού και διεθνιστικού χαρακτήρα του κινήματος, που θα πρέπει να δώσει σκληρούς και μακροχρόνιους αγώνες για τη συνολική κατάργηση των διακρίσεων μεταξύ ελλήνων και μεταναστών εργαζομένων μέσα από ένα ξεκάθαρα ταξικό πλαίσιο, μακριά από ανθρωπιστικές αντιλήψεις οι οποίες συσκοτίζουν το πραγματικό χαρακτήρα της εκμετάλλευσης.

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Τοποθέτηση του Μετώπου 14 Γενάρη για τον «Ανώτατο Οργανισμό για την Επίτευξη των Στόχων της Επανάστασης, για τις Πολιτικές Μεταρρυθμίσεις και για τη Μετάβαση στη Δημοκρατία»


Μετάφραση από http://r-freepalestine.blogspot.com

Το «Μέτωπο 14 Γενάρη» συνεδρίασε σήμερα, Τρίτη 15 Μάρτη και εξέτασε το ζήτημα του «Ανώτατου Οργανισμού για την Επίτευξη των Στόχων της Επανάστασης, για τις Πολιτικές Μεταρρυθμίσεις και για τη Μετάβαση στη Δημοκρατία». Και συμπέρανε, μετά από συζήτηση, τα ακόλουθα:
1) Η οντότητα αυτού του «Οργανισμού», με τη σύνθεση που έχει, με τις αρμοδιότητες και με τους στόχους του, δεν είναι χώρος διαβούλευσης και συμφωνίας μεταξύ των πολιτικών, κοινωνικών και κομματικών δυνάμεων που συμμετέχουν στην επανάσταση και που είναι αφοσιωμένες στους στόχους της.
2) Η ανακοινωθείσα σύνθεσή του, στο μεγαλύτερο μέρος της, δεν αποτελείται από μέλη του «Πανεθνικού Συμβουλίου για την Προστασία της Επανάστασης», ενώ υπάρχουν σε αυτόν άτομα που όχι μόνο δεν συμμετείχαν στην επανάσταση και δεν την στήριξαν, αλλά κάποιοι εξ αυτών είχαν ως και εχθρική στάση απέναντί της.
3) Η ανακοινωθείσα σύνθεσή του, ακόμα περισσότερο, απέκλεισε πολιτικές και κοινωνικές παρατάξεις, παραλείποντας με σαφή τρόπο εκπροσώπους αγωνιστών και νεολαίων και οργανώσεις τους.
4) Αυτές οι πρακτικές που υιοθέτησε η προσωρινή εξουσία για το σχηματισμό αυτού του «Οργανισμού» αποτελούν τη συνέχεια των πολιτικών της που βασίζονται στις μανούβρες με στόχο την ανακοπή της επανάστασης και τη διάλυση του «Πανεθνικού Συμβουλίου για την Προστασία της Επανάστασης».
5) Το Μέτωπο 14 Γενάρη καλεί το «Πανεθνικό Συμβούλιο για την Προστασία της Επανάστασης» να συγκληθεί εκτάκτως προκειμένου να πάρει θέση έναντι αυτών των εξελίξεων, σύμφωνα με τις αρχές του.

Μέτωπο 14 Γενάρη
15 Μάρτη 2011

Διαβάστε Περισσότερα »

Για τον Ανώτατο Οργανισμό για την Επίτευξη των Στόχων της Επανάστασης, για τις Πολιτικές Μεταρρυθμίσεις και τη Μετάβαση στη Δημοκρατία


Μετάφραση από http://r-freepalestine.blogspot.com

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας έμαθε από τα Μέσα Ενημέρωσης τον κατάλογο των μελών που θα μετέχουν στο Συμβούλιο του «Ανώτατου Οργανισμού για την Επίτευξη των Στόχων της Επανάστασης, για τις Πολιτικές Μεταρρυθμίσεις και τη Μετάβαση στη Δημοκρατία». Ο κατάλογος αποτελείται από 12 εκπροσώπους κομμάτων, από 17 εκπροσώπους οργανισμών, οργανώσεων και συλλόγων της κοινωνίας των πολιτών και από 32 «εθνικές προσωπικότητες». Επίσης, έλαβε γνώση της Ατζέντας της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου που αποφασίστηκε να γίνει στις 17 Μάρτη 2011. Αυτή η ατζέντα περιλαμβάνει 4 σημεία μεταξύ των οποίων η παρουσίαση κειμένων νομοθετικού περιεχομένου σχετικών με τις εκλογές για την πανεθνική Συντακτική Συνέλευση και τα οποία διανεμήθηκαν στα μέλη του Συμβουλίου.
Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας ξεκαθαρίζει τα ακόλουθα:
1) Η κυβέρνηση επικοινώνησε με το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας ώστε αυτό να ορίσει έναν εκπρόσωπό του για το Συμβούλιο του Ανώτατου Οργανισμού, όμως εμείς ζητήσαμε χρόνο, για να συζητήσουμε αυτό το ζήτημα εσωκομματικά και με τους συμμάχους μας στο «Μέτωπο 14 Γενάρη» και με τις οργανώσεις εκείνες που συνεργαζόμαστε στο «Πανεθνικό Συμβούλιο για τη Σωτηρία της Επανάστασης». Διαβεβαιώσαμε επίσης ότι κατ αρχήν δεν συμφωνούμε με αυτό τον «Οργανισμό» και ότι αυτό που θα καθορίσει τη στάση μας έναντι του έγκειται στο εύρος της ανταπόκρισής του, με τις αρμοδιότητές του και τις μεθόδους εργασίας του, στο αίτημα για πρόοδο της επανάστασης και υλοποίηση των στόχων της. Ωστόσο, ο κατάλογος των συμμετεχόντων δημοσιεύτηκε προτού η κυβέρνηση αποσπάσει τη συμφωνία μας.
2) Η προσωρινή προεδρία και η μεταβατική κυβέρνηση Μπάτζι Κάεντ Ας Σέμπσι συνεχίζουν τις ίδιες γραφειοκρατικές μεθόδους, με εκείνες τις συνήθεις στην εποχή Μπουργκίμπα και Μπεν ’λι για να επιβάλλουν τη θέλησή τους στις πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις και να τις θέσουν προ τετελεσμένων γεγονότων. Ο κατάλογος απέκλεισε διάφορα κόμματα και συλλογικότητες και εκπροσώπους αγωνιστών της νεολαίας και άλλων οργανώσεων, ενώ ανέδειξε 42 πρόσωπα ως «ανεξάρτητα» χωρίς διαβούλευση ή τη συγκατάθεση ούτε σχετικά με τον αριθμό των «ανεξάρτητων» αυτού του «Οργανισμού», ούτε σχετικά με τα ονόματα αυτών, μεταξύ των οποίων υπάρχουν κάποιοι που δεν συμμετείχαν στην επανάσταση ούτε άρθρωσαν έναν λόγο υποστήριξης αυτής.
3) Η ατζέντα της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου του «Οργανισμού» αναδεικνύει τον τυπικό χαρακτήρα του, καθώς το προσχέδιο του εκλογικού νόμου για τη Συντακτική Συνέλευση, για παράδειγμα, ήταν προετοιμασμένο εκ των προτέρων, και θα παρουσιαστεί στον «Οργανισμό» για «Συζήτηση και Διαβούλευση».
4) Ό,τι αναφέρουμε επιβεβαιώνει αυτό για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει εξαρχής: ότι οι στόχοι αυτού του «Οργανισμού» είναι ο υποσκελισμός του «Πανεθνικού Συμβουλίου για τη Σωτηρία της Επανάστασης» και η διάλυσή του, όπως και το να αφεθεί η κυβέρνηση να δρα δίχως εποπτεία. Όπως έκανε προηγουμένως με την ανάδειξη των κυβερνητών των επαρχιών (η διακυβέρνηση Γανούσι) έτσι κάνει τώρα ο Μπάτζι Κάεντ Ας Σέμπσι με την ανάδειξη εκπροσώπων, διπλωματικών οργάνων και υπεύθυνων για την Ασφάλεια, με τη νομιμοποίηση κομμάτων και με την πληροφόρηση για τη διαδικασία διάλυσης του μηχανισμού της πολιτικής αστυνομίας με τις ασάφειες και τη σύγχυση.
5) Το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας βάσει αυτών των δεδομένων
-επιβεβαιώνει τη δέσμευσή του στο «Πανεθνικό Συμβούλιο για την Προστασία της Επανάστασης» ως το πλαίσιο, στη μεταβατική αυτή περίοδο, από όπου εποπτεύεται η προσωρινή προεδρία και η μεταβατική κυβέρνηση και οι αποφάσεις τους και οι ενέργειές του.
- εκφράζει την αντίθεσή του για τον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε ο «Ανώτατος Οργανισμός για την Επίτευξη των Στόχων της Επανάστασης, για τις Πολιτικές Μεταρρυθμίσεις και τη Μετάβαση στη Δημοκρατία» και με τον καθορισμό του ρόλου του και των αρμοδιοτήτων του.
-καλεί τις επαναστατικές και λαϊκές δυνάμεις σε επαγρύπνηση και μόνιμη κινητοποίηση ώστε να μην επιτευχθεί η ανακοπή και η καταστολή της επανάστασης.
* Για την αναβολή της ημερομηνίας διεξαγωγής εκλογών για τη Συντακτική Συνέλευση και για τη συμφωνία για μια νέα ημερομηνία που θα επιτρέπει στις πολιτικές, κοινωνικές και λαϊκές δυνάμεις να έχουν προετοιμαστεί καταλλήλως, ώστε να πετύχουν τους στόχους τους.
*Για την ανάδειξη νέων υπευθύνων στη Διοίκηση στις επαρχίες, στους αντιπροσώπους, τους οικονομικούς υπεύθυνους και τους διοικούντες των κρατικών και ημικρατικών οργανισμών και στο διπλωματικό σώμα, μετά από διαβούλευση και που θα πληρούν τις προϋποθέσεις της ικανότητας και της πλήρους ρήξης τους με το προηγούμενο καθεστώς και το πρώην κυβερνητικό κόμμα, όπως και με τις στενές εθνοτικές και τοπικιστικές αντιλήψεις, για τις οποίες διακρίθηκε η τωρινή κυβέρνηση, κατά την ανάδειξη αρμοδίων σε όλα τα επίπεδα.
* Για την υλοποίηση των αποφάσεων διάλυσης του μηχανισμού της πολιτικής αστυνομίας και ανεύρεσης των υπαιτίων για τις δολοφονίες, τους βασανισμούς και τις λεηλασίες, όπως και για τη δημοσίευση των αρχείων και τη δίωξη όσων προχώρησαν σε καταστροφή τους.
* Για την αναγνώριση όλων των κομμάτων και συλλογικοτήτων, όπως και για την ακύρωση του υπάρχοντος νόμου περί κομμάτων και κάθε νομικού πλαισίου που υιοθέτησε ο Μπεν ’λι και καταπνίγει τις ελευθερίες.
* Για τη διάλυση των δημοτικών συμβουλίων, τα οποία ακολουθούσαν το Μπεν ’λι και την ανάδειξη ενός προσωρινού πλαισίου για τη συμμετοχή και τη διαβούλευση μέχρι την εκλογή νέων συμβουλίων.

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας
Τύνιδα 16 Μάρτη 2011

Διαβάστε Περισσότερα »