Υπεραντιδραστικός αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός του ρεφορμιστικού «Κ»ΚΕ

 Σ’ ένα τεύχος της «ΚΟΜΕΠ» του περασμένου χρόνου αναφέρεται: ««Μελέτη των κλασικών μας Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν-Στάλιν. Να εξασφαλιστούν προς την κατεύθυνση αυτή οι απαραίτητες υλικές προϋποθέσεις, πρωτ’ απ’ όλα καλές, έγκυρες μεταφράσεις». Τα λόγια αυτά του Ν.Ζαχαριάδη τον Ιούλη του 1945, στο κλείσιμο των εργασιών της 12^ης Ολομέλειας της ΚΕ, αναδεικνύουν γλαφυρά τη σταθερή έγνοια του ΚΚΕ, ακόμα και στις πιο δύσκολες φάσεις του ταξικού αγώνα, για μετάφραση και διάδοση των έργων των Μαρξ-Ενγκελς και Λένιν» («ΚΟΜΕΠ», τεύχος Νο 2, Μάρτης-Απρίλης 2020, σελ. 153).

Στο παραπάνω «κείμενο» της αντιμαρξιστικής σοσιαλδημοκρατικής Χρουτσο-Τροτσκιστικής «ΚΟΜΕΠ» είναι εμφανέστατος ο υπεραντιδραστικός αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός, αφού στην ομιλία του ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ γίνεται λόγος για τη «μελέτη των κλασικών μας Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν-Στάλιν», ενώ η σημερινή αστικο-ρεφορμιστική αντικομμουνιστική «ΚΟΜΕΠ» γράφει, εντελώς αντίθετα, για: «μετάφραση και διάδοση των έργων των Μαρξ-Ενγκελς και Λένιν» (στο ίδιο).

Τρεις συντομότατες αλλά βασικές παρατηρήσεις απ’ τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού, δηλ. του Λενινισμού-Σταλινισμού:

1. Το σοσιαλδημοκρατικό ρεφορμιστικό και ακραία εθνικιστικό «Κ»ΚΕ (Μάρτης 1956) δεν έχει ΚΑΜΙΑ απολύτως σχέση με το παλιό επαναστατικό Σταλινικό-Ζαχαριαδικό ΚΚΕ, γιατί εκείνο καθοδηγούνταν απ’ την επαναστατική Κοσμοθεωρία του Προλεταριάτου των κλασικών ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ-ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ (όπως σωστά αναφέρει παραπάνω και ο ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ), ενώ το σημερινό καθοδηγείται ΑΝΤΙΘΕΤΑ: απ’ τον σοσιαλδημοκρατικό Χρουστσοφισμό-Τροτσκισμό ή αλλιώς απ’ τους «Μαρξ-Ένγκελς και Λένιν» των ΤΡΟΤΣΚΙ-ΤΙΤΟ και ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ.

2. Η «ΚΟΜΕΠ» επαναφέρει και προπαγανδίζει τον αντισταλινισμό-αντικομμουνισμό της πρώτης αρχικής φάσης του Χρουστσοφικού αντισταλινισμού, που συγκαλυμμένα εμφανίστηκε τον Ιούλη του 1953, δηλ. μόλις 5 μήνες μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ (άρθρο της «ΠΡΑΒΔΑ» 27/7/1953 για τα 50χρονα του ΚΚΣΕ (1903-1953) και Berlin-DDR, Presseamt Nr.85, 31.7.1953) και ανοιχτά, επίσημα στο αντεπαναστατικό αντικομμουνιστικό σοσιαλδημοκρατικό 20^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, Φλεβάρης 1956 (δρόμος της «σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας», «ειρηνικός κοινοβουλευτικός» δρόμος, κλπ., κλπ.).

Ο ανοιχτός πλέον αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός της προδοτικής κλίκας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, σε θεωρητικό-ιδεολογικό επίπεδο σήμαινε: ανοιχτή ΑΠΟΡΡΙΨΗ του επαναστατικού μαρξισμού, δηλ. του ΛΕΝΙΝΙΣΜΟΥ-ΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ και στα τρία συστατικά του μέρη (διαλεχτικο-ιστορικό υλισμό – πολιτική οικονομία (καπιταλισμού-κομμουνισμού) – θεωρία του επιστημονικού Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού), ενώ σε πρακτικό πολιτικό επίπεδο: την ανοιχτή επίσημη επισφράγιση, στο 20^ο Συνέδριο, της επικράτησης και κυριαρχίας της αστικής ρεβιζιονιστικής χρουστσοφικής αντεπανάστασης μ’ ΑΠΑΡΧΗ την ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου που είχε ήδη προηγηθεί (βίαιο φασιστικό στρατιωτικό πραξικόπημα καθοδηγούμενου απ’ τη Χρουστσοφική ομάδα) – ΑΝΑΤΡΟΠΗ, που αποτέλεσε την έναρξη και την πρώτη, εντελώς ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση για την ΕΝΑΡΞΗ του πισωδρομικού προτσές της ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ με την πρακτική εφαρμογή στον οικονομικό τομέα των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων, αμέσως απ’ το 1953 (μετά το θάνατο του ΣΤΑΛΙΝ), όπως παραδέχονται και οι ίδιοι οι ρεβιζιονιστές οικονομολόγοι (G.Koslow: Berlin-DDR 1961, W.Brus: Warszawa 1961 και Frankfurt 1971, N.P.Fedorenko/ P.G.Bunitsch/ S.S.Schatalin: Berlin-DDR1972, Moskau 1970, κλπ., κλπ.). Οι καπιταλιστικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις εξάλειψαν ΠΛΗΡΩΣ τις σοσιαλιστικές-κομμουνιστικές σχέσεις παραγωγής στη Σοβ. Ένωση – ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ που ολοκληρώθηκε αρχές της δεκαετίας του 1960. Κι’ ακριβώς αυτόν τον παλινορθωμένο καπιταλισμό της Χρουστσφο-Μπρεζνιεφο-Γκορμπατσοφικής περιόδου (1953-1990) παρουσιάζει-προπαγανδίζει ακόμα και σήμερα (σχεδόν 70 ολόκληρα χρόνια) η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ως «σοσιαλισμό», έναν «σοσιαλισμό»(!) χωρίς Διχτατορία του Προλεταριάτου και κομμουνιστικό κόμμα.

Όμως τους διαψεύδει ακόμα και ο ομοϊδεάτης τους, ρεβιζιονιστής καθηγητής φιλοσοφίας ρώσος Β.Α. ΒΑΖΙΟΥΛΙΝ, (εκπρόσωπος του διαβόητου «ανοιχτού μαρξισμού»(!): «Το γίγνεσθαι της μεθόδου επιστημονικής έρευνας του Κ. Μαρξ (λογική πτυχή)», εκδ. «Συγχ.Εποχή» 2020), όταν, έστω και πολύ καθυστερημένα (4 Απρίλη 1992), σημειώνει ορθότατα για τους Χρουστσοφικούς: «σε αντίθεση με την οικονομική πολιτική του Ι.Στάλιν, άρχισαν να αναζητούν το περιεχόμενο της νέας πολιτικής στα έργα αστών οικονομολόγων… εφ’ όσον απέρριψαν την οικονομική πολιτική που εφάρμοζε ο Ι. Στάλιν, δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτε άλλο εκτός από το να δανεισθούν ιδέες αστών οικονομολόγων» («Η Οκτωβριανή Επανάσταση και ο πρώιμος σοσιαλισμός στη Λογική της Ιστορίας» σελ. 28, Εκδ. «Ριζοσπαστική Σκέψη» Αθήνα, 2017). (Για την παλινόρθωση του καπιταλισμού περισσότερα σε: «Α» Νο 444, Απρίλης 2018 και Νο. 445 Μάης 2018 και σε παλιότερα Νο.).

Η αντικομμουνιστική φασιστική ομάδα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ έφτασε στο αποκορύφωμα της αντιδραστικότητάς της με την μετονομασία (10 Νοέμβρη 1961) του «STALINGRAD» σε «VOLGOGRAD», αποκαλύπτοντας έτσι, με αυτή τη ΦΙΛΟΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ, ότι δεν ήταν ΑΠΛΑ μια αστική και φασιστική ομάδα μα και επιπλέον μια ΦΙΛΟ-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ομάδα, αφού ακόμα και σήμερα οι δυτικοί ιμπεριαλιστές διατηρούν αυτή την ονομασία σε διάφορες πόλεις και μόνο οι ανοιχτά ΧΙΤΛΕΡΙΚΟΙ Ναζι-φασίστες απαιτούν την εξάλειψή της, όπως π.χ. το εγκληματικό χιτλερικό Ναζι-φασιστικό κτήνος, ο δολοφόνος Λαγός.

3. Σήμερα πρέπει να προσεχθεί, ότι, εδώ και καιρό, ο αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός των Χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών του «Κ»ΚΕ έχει περάσει σε μια δεύτερη φάση: εκείνη του επιπλέον «εμπλουτισμού»(!) του με τον αντισταλινισμό-αντικομμουνισμό των αντεπαναστατών ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΩΝ δηλ. έχει σημειωθεί ανοιχτή συγχώνευση Χρουστσοφισμού-Τροτσκισμού σε φιλοσοφικό επίπεδο με τις ιδεαλιστικές απόψεις του ΤΡΟΤΣΚΙ («μαρξισμός» μόνο ως «μέθοδος ανάλυσης»(!), αντί πρωτίστως Κοσμοθεωρία) και τη γνωστή «συνένωση»(!) ιδεαλιστικής ψυχανάλυσης-μαρξισμού, δηλ. ακριβέστερα: ενός Φροϋδο-«μαρξισμού»(!) (ΤΡΟΤΣΚΙ: «Λογοτεχνία και Επανάσταση», σελ. 176, Αθήνα 1971) και σε πολιτικό επίπεδο με τις μενσεβίκικες σοσιαλδημοκρατικές απόψεις του «Καυτσκιστή Τρότσκι» (LENIN: Bd.23, σελ. 107, Berlin-DDR 1968), αλλά και πλήθος άλλες αντιμαρξιστικές απόψεις («Κ»ΚΕ: κατά των ΣΤΑΛΙΝ-ΝΤΙΜΙΤΡΟΦ και ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΚΟΜΙΝΦΟΡΜ, αντιμαρξιστική-τροτσκιστική άποψη περί «β’παγκοσμίου ιμπεριαλιστικού πολέμου»(!), που οδήγησαν τους ΤΡΟΤΣΚΙ-Τροτσκιστές σε συνεργασία με τους Χιτλερικούς, Ελλάδα «ιμπεριαλιστική χώρα»(!), Επανάσταση του ’21: υιοθέτηση της αντιμαρξιστικής άποψης του τροτσκιστή ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΡΔΑΤΟΥ δηλ. «Ο «μαρξιστής» Γ.Κορδάτος ιστορικός της μπουρζουαζίας»(ΖΕΒΓΟΣ-ΚΚΕ 1933, «ΚΟΜΕΠ» αριθ. 20, σελ.19-24), χαρακτηριστικό τίτλο που αποσιωπά η σημερινή ηγεσία του «Κ»ΚΕ απ’ τα μέλη και τους οπαδούς (περισσότερα για ΤΡΟΤΣΚΙ «Α» Νο. 472 Δεκέμβρης 2020, σημείωση 5)TROTSKY).