Δημόσια εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για τον Σοσιαλισμό στη Σοβ. Ένωση και την παλινόρθωση του καπιταλισμού

Διαβάστε Περισσότερα »

ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΕΡΓΑΤΩΝ

 

Καταγγέλλουμε το φασιστικής έμπνευσης μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης ενάντια στους ναυτεργάτες, που ανακοίνωσε η κυβέρνηση του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση υπηρέτης της τρόικας, η κυβέρνηση της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, έφτασε στο ακραίο σημείο γελοιότητας, όταν αντισυνταγματικά και έξω από τη νομική ερμηνεία της επιστράτευσης, ‘’καταστέλλει’’ τους ναυτεργάτες με διαδικασίες στρατοδικείων, με το σκεπτικό πως εργαζόμενοι και καπιταλιστές είναι συνυπεύθυνοι(!)

Συγκεκριμένα ο υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων Γιάννης Διαμαντίδης δήλωσε ότι: «Η αδιαλλαξία των δύο πλευρών οδήγησε σε προγραμματισμένο ναυάγιο»

Αν πρόκειται για κατάσταση όπως ψευδώς αναφέρεται, γιατί άραγε δεν επιλέχτηκε η επίταξη των πλοίων αλλά μόνον η επιστράτευση των ναυτεργατών; Αν ευθύνονται τάχα και οι δυο πλευρές, γιατί κατασταλτικά δικαιώνεται πανηγυρικά η εργοδοτική; Είναι ντροπή!

Αναφορικά με την προσπάθεια της κυβέρνησης να ενεργοποιήσει τους ‘’κοινωνικούς αυτοματισμούς’’ και να στρέψει τους κατοίκους των νησιών ενάντια στον ναυτεργατικό αγώνα, αυτοί ξέρουν πολύ καλά την χρόνια εγκατάλειψη που έφερε η ρεμούλα όλων των κυβερνήσεων, που άφησαν επί χρόνια τους εφοπλιστές της ακτοπλοΐας με παχιές επιδοτήσεις και τα νησιά και τους κατοίκους τους, στη μοίρα τους.

Και βέβαια αναφορικά με τη κυβερνητική σπέκουλα σχετικά με την μεταφορά νεκρών ή την έλλειψη φαρμάκων, είναι μέγιστη κοινωνική αναλγησία που η κυβέρνηση άφησε προβοκατόρικα αυτά τα γεγονότα, για να στρέψει τα βέλη στους ναυτεργάτες, όταν οι ίδιοι ασφαλώς και δεν είχαν καμία αντίρρηση να βρεθεί λύση στα ακραία αυτά ζητήματα με τον όποιο τρόπο, δεν θα έθιγε την συνολική απεργία (με πλοία του πολεμικού ναυτικού κλπ).

Δεν θα πετύχουν το στόχο τους , ο λαός καταλαβαίνει και το ναυτεργατικό κίνημα δεν πρέπει να μείνει χωρίς πλατιά συμπαράσταση.

Κίνηση για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55

Διαβάστε Περισσότερα »

Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών: Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου» η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος

Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου»

η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος

 

Από πέρσι μέχρι σήμερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι.

Στη δίνη ενός «παγκόσμιου νομισματικού πολέμου» και με την απειλή να αιωρείται πάνω από τα κεφάλια μας, ότι ήδη η οικονομική και κοινωνική κατάρρευση έχει επέλθει, η ημέρα κατά της βίας των γυναικών αποκτά ειδικό βάρος.

Το σύστημα ψυχορραγεί, πασχίζει να αναγεννηθεί εις μάτην και μας κληροδοτεί νέα προβλήματα. Εντέχνως μας υπαγορεύει, «δεν μπορείς να κάνεις τίποτα, γύρισε την πλάτη σου στο κράτος πρόνοιας και γίνε ένα ανταγωνιστικό άτομο, ζήσε την μοναξιά σου, βίωσε την εικονική αλήθεια μέσα στο ψέμα σου, διαδίκτυο και επικοινωνία, σεξ-διαστροφή-απόλαυση, και μην ανησυχείς η βελτίωση του γονιδίου σου θα σου χαρίσει πολλά χρόνια ζωής, ο πλανήτης είναι η πατρίδα σου και εσύ ο ταξιδιώτης από χωρίου εις χωρίον, κι αν χρειαστεί να σε χουφτώνουν …για λόγους ασφαλείας, να είσαι συνεργάσιμος».

Κάποιοι σπέρνουν τον φόβο, είναι οι ίδιοι που φοβούνται και ορθώς.

Στις 21 Οκτωβρίου 2010, εκδόθηκε η πρώτη παγκόσμια έκθεση του ΟΗΕ για την Εμπορία Ανθρώπων. Σύμφωνα με την έκθεση η πιο συνηθισμένη μορφή εμπορίας ανθρώπων (79%) είναι η σεξουαλική εκμετάλλευση, με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά. Η δεύτερη η καταναγκαστική εργασία (18%). Το 20% των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων σε παγκόσμιο επίπεδο είναι παιδιά.

Οι κυβερνήσεις, μεταξύ των οποίων και η ελληνική, αρνούνται να δουν την πραγματικότητα της σύγχρονης δουλείας,.

Η κατά γενική ομολογία ανάγκη για αλλαγή του ν.3064/2002* είναι στις καλένδες. (*Καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων, των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ελευθερίας, της πορνογραφίας ανηλίκων και γενικότερα της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής και αρωγή στα θύματα των πράξεων αυτών)

Επιπλέον, στην Ελλάδα οργιάζει το trafficking ωαρίων. Εκατοντάδες γυναίκες πουλάνε ωάρια, ενοικιάζουν τις μήτρες τους για λογαριασμό γενετικών κέντρων, η αγοραπωλησία κατεψυγμένων εμβρύων βρίσκεται προ των θυρών. Η εποχή της αθωότητας και της άγνοιας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Όλοι και όλες είμαστε συνυπεύθυνοι. Η Ελλάδα θεωρείται η γη της επαγγελίας, ευνοεί το νομοθετικό της πλαίσιο και ο στρουθοκαμηλισμός αρχών και φορέων. Οψόμεθα.

Από τις δηλώσεις της πρώτης Γενικής Γραμματέως των Ηνωμένων Εθνών για τις Γυναίκες, ξεχωρίζουν όσες αναφέρονται στη βία κατά των γυναικών και κοριτσιών σε παγκόσμια κλίμακα. Δεν συμμεριζόμαστε την αισιοδοξία της κας Michelle Bachelet, ότι η βία κατά των γυναικών και των κοριτσιών θα αντιμετωπιστεί με ένα ευρύ φάσμα δράσεων.

Εδώ και πολλά χρόνια, εφαρμόστηκαν πολιτικές για την ανισότητα των δύο φύλων, για βελτίωση των υπηρεσιών υποστήριξης των θυμάτων βίας, πολιτικές μέτρων πρόληψης για τη βία εναντίον των γυναικών και των κοριτσιών.

Εκδόθηκαν ψηφίσματα, συμβάσεις, εκθέσεις.

Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πόσο κόστισαν όλα αυτά, αλλά εκτιμούμε ότι αθροίζονται σε πολλά δισεκατομμύρια δολάρια και στο τέλος ο απολογισμός είναι ότι, η βία κατά των γυναικών, των κοριτσιών και των παιδιών σε όλο τον κόσμο, αυξήθηκε !

Άραγε το όραμα ενός ΟΗΕ για τις γυναίκες με την ίδια πολιτική αντίληψη θα φέρει αποτέλεσμα ;

Κατά τη γνώμη μας όχι.

Όταν ευλογούνται ιμπεριαλιστικοί στρατοί, όταν υιοθετείται η ιδεολογία της κυριαρχίας των αγορών, όταν οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, οι τραπεζίτες διακυβερνητικοί άρχοντες και οι εθνικές κυβερνήσεις υπάλληλοι/διαχειριστές, όποτε και αν κάνουν λογαριασμό θα βγει χρεωστικός. Η βία θα αυξάνεται.

Ζούμε την εποχή των μεγάλων ρήξεων. Το σύστημα της εκμετάλλευσης καταρρέει και σε αυτή την ιστορική συγκυρία το γυναικείο ζήτημα θα πρέπει να αναδειχθεί κυρίαρχο, να αντιπαλέψουμε τη λογική της κρίσης, που στο όνομά της τα προβλήματα ιεραρχούνται με κριτήριο τα κέρδη των τραπεζών και του κεφαλαίου. Στο όνομα αυτής της κρίσης εξοστρακίζονται οι κοινωνικές ανάγκες και τα πρώτα θύματα είναι οι γυναίκες.

Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα ανταλλάσσουμε απόψεις και διατυπώνουμε τα διατυπωμένα.

Είναι τραγικό να αλλοτριώνουμε τη βία, ένα πρόβλημα που βασανίζει τις γυναίκες σε καθημερινή βάση.

• Η βία κατά των γυναικών δεν μπορεί να είναι το εφαλτήριο για διδακτορικά και για χρηματοδοτήσεις παρα-κυβερνητικών οργανώσεων.

• Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό ή μια κακοτυχία.

• Η βία κατά των γυναικών είναι ένα πρόβλημα πολιτικό, ένα ζήτημα ισχύος και κυριαρχίας και όχι ένα πρόβλημα παθολογικό ή παρεκτροπή. Ενώ αφορά όλες τις τάξεις, οι επιπτώσεις είναι ταξικές. Οι φτωχές γυναίκες τη βιώνουν εντονότερα. Βιώνουν και την δημόσια βία και την κρυφή, την ιδιωτική βία.

Δύο χρόνια πέρασαν από τότε που μια γυναίκα μετανάστρια δέχτηκε δολοφονική επίθεση με βιτριόλι εξ αιτίας της συνδικαλιστικής της δράσης.

Δηλώσεις του τύπου, «θα αναλάβω προσωπικά την υπόθεση. Η Κούνεβα είναι σύμβολο» του κ. Χρυσοχοϊδη ως υπουργού Προστασίας του Πολίτη (εφημ. Καθημερινή 8/11/2009) ή από το δελτίο τύπου της γενικής γραμματείας ισότητας(22/12/2009, ότι «η εγκληματική ενέργεια ..είχε χαρακτήρα έμφυλης βίας, ρατσιστικής βίας και ταξικής βίας» είναι κενές περιεχομένου.

Η δικογραφία για την υπόθεση Κούνεβα μπήκε αρχείο, για τις συνθήκες εργασίας στις ιδιωτικές εταιρείες καθαρισμού δεν υπάρχει καμία ενημέρωση, για «την εξέλιξη των ερευνών». Καμία παρέμβαση της γενικής γραμματείας ισότητας για τις νέες μεσαιωνικές σχέσεις εργασίας στον συγκεκριμένο κλάδο, σε μια περίοδο απορρύθμισης της εργασίας και καταστρατήγησης των στοιχειωδών κανόνων δικαίου. Ο περιβόητος στρατηγικός στόχος της ευρωπαϊκής ένωσης «gender mainstreaming” που υιοθετείται πλήρως από την ελληνική κυβέρνηση πήγε μαραθώνιο…

Από την τελευταία ανακοίνωση της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού (20/10/2010) διαβάζουμε ένα απόσπασμα :

«καταγγέλλουμε την τεράστια σπατάλη δημοσίου χρήματος, την μαύρη ανασφάλιστη εργασία, την διαπλοκή, την κλωνοποίηση εργαζομένων, την τεράστια εισφοροδιαφυγή, την καταστρατήγηση των εργασιακών και δικαιωμάτων που το ίδιο το κράτος προωθεί μέσα από τις εργολαβίες…» και καταλήγει,

«οι καθαρίστριες αξίζουν περισσότερο από τους τραπεζίτες».

Προσυπογράφουμε.

Με μεγάλο ενδιαφέρον διαβάσαμε το «Εθνικό πρόγραμμα για την ουσιαστική ισότητα των φύλων 2010-2013». Ένα πυκνό κείμενο γενικών αναφορών που θα κριθεί εκ του αποτελέσματος.

Αίσθηση όμως μας προκάλεσε η μηδενική αναφορά του σε ζητήματα πορνείας.

Είχε προηγηθεί του «εθνικού προγράμματος», το πόρισμα άτυπης ομάδας εργασίας για «Δράση στην Αθήνα - για την σωτηρία του ιστορικού κέντρου», που μεταξύ περιβαλλοντολογικών και λοιπών αναβαθμίσεων, μελέτησε την πορνεία στην Αθήνα.

Πριν μπούμε στην ουσία.

Αλήθεια, η απουσία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας από την επιτροπή πού οφείλεται ; στο «άτυπο» της επιτροπής ή στην αποφυγή ευθυνών ;

Πάγια θέση του φεμινιστικού κινήματος, τουλάχιστον εκείνου που ανήκουμε, είναι η εναντίωση στην οικονομική αναγνώριση της πορνείας και των σχετικών μορφών σεξουαλικής ψυχαγωγίας, ως εργασία, η εναντίωση στην προώθηση της βιομηχανίας του σεξ.

Η βιομηχανία που εμπορευματοποιεί γυναίκες, κορίτσια και παιδιά, στρατολογεί υποστηρικτές από όλο το φάσμα της κοινωνίας.

Υποστηρικτές ή και πληρωμένοι από τη βιομηχανία του σεξ, παρουσιάζουν την πορνεία ως και το καλύτερο των επαγγελμάτων, την πόρνη ευτυχή και χαρούμενη, τον πελάτη ευυπόληπτο αγοραστή έως και επενδυτή, την πορνεία ως διέξοδο για εκατομμύρια γυναίκες φτωχές αντί εργασίας.

Μετα μανίας προσπαθούν να καθυποτάξουν τις κοινωνίες, να επιβάλλουν και να νομιμοποιήσουν τα αμύθητα κέρδη τους.

Δεν θα τους περάσει.

Τα δεινά της πορνείας είναι έκδηλα. Οι γυναίκες υφίστανται και υποβάλλονται σε σκληρές μορφές βίας, σπασμένα κόκαλα, διασείσεις, πολλαπλές εκτρώσεις, αποβολές, μεταδιδόμενα νοσήματα και ένα σωρό άλλα.

Η πορνεία είναι επικερδής δραστηριότητα μόνο για σωματέμπορους και δουλέμπορους. Η ευθύνη του αόρατου αγοραστή είναι τόση, όση και των σωματεμπόρων.

Δεν υπάρχει δικαίωμα σε κανένα να αγοράζει ανθρώπινο σώμα, για οποιοδήποτε λόγο ή για πορνεία ή για καταναγκαστική εργασία. Η πορνεία όπως και η δουλεία αποτελεί κατάχρηση, εκμετάλλευση και τυραννικό θεσμό.

Δεν θα επαναλάβουμε χιλιοειπωμένες προτάσεις, επαναδιατυπώνουμε την παλιά πρότασή μας που έλεγε ότι, το 1% του ΑΕΠ να διατίθεται στην αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών, ως εξής :

Από το δάνειο που αποδίδει η χώρα μας κι όχι μόνο, στο δίδυμο ΔΝΤ και Παγκόσμια Τράπεζα, να αφαιρεθούν τα κλεμμένα από την αφανή και αδήλωτη προσφορά των γυναικών, για την υποστήριξη και εκτέλεση των κοινωνικά αναγκαίων εργασιών. Το υπόλοιπο ποσό να μας το καταβάλλουν άτοκα.

Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών

Αθήνα, 24-11-2010

Ασκληπιού 109 – ΑΘΗΝΑ 11472, τηλ. 2103628104, fax. 2103619287, e-mail: ginaika@otenet.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Εκδήλωση για την παλινόρθωση του σοσιαλισμού στη Σοβ. Ένωση

Διαβάστε επίσης:
Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος στ’ (Η εμπορευματική οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης της περιόδου των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ: μια πλέρια και οριστικά καπιταλιστική οικονομία)

Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος ε’ (η εργατική τάξη τη χρουστσο-μπρεζνιεφική περίοδο δεν ήταν πλέον ιδιοκτήτης-κάτοχος των μέσων Παραγωγής)

Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος δ’ (Κέρδος-αποδοτικότητα-τόκος-πρόσοδος)

Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος γ’ (κατάργηση του Κεντρικού σχεδιασμού της Οικονομίας)

Η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση (1953-1990) μέρος β’

Η ΠΑΛΙΝΟΡΘΩΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΣΤΗ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (1953-1990)

Διαβάστε Περισσότερα »

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΝΟ

27 Νοεμβρίου 2010
Συνεδρίασε σήμερα η Διοίκηση της ΠΝΟ και αφού εξέτασε τις εξελίξεις που υπάρχουν, απεφάσισε την συνέχιση για 48 ακόμη ώρες της απεργίας μέχρι τις 06.00 ώρας της Τρίτης 30 Νοεμβρίου 2010.
Η Διοίκηση της Ομοσπονδίας κατέληξε σε αυτήν απόφαση διαπιστώνοντας ότι με εξαίρεση τις τρεις Ενώσεις Εφοπλιστών που έχουν ήδη υπογράψει και για τις οποίες έχει γίνει ήδη αναφορά στο από 25 Νοεμβρίου2010 σχετικό Δελτίο Τύπου της ΠΝΟ, δεν υπάρχει μέχρι στιγμής καμία ανταπόκριση από την πλευρά των εφοπλιστικών ενώσεων, για τις οποίες εκκρεμεί η υπογραφή των σχετικών ΣΣΕ για το 2010.
Η Διοίκηση κατέληξε στην παραπάνω αυτονόητη απόφασή της για συνέχιση της απεργιακής κινητοποίησης μέχρι την ικανοποίηση των αιτημάτων, που έχουν ήδη εξαγγελθεί και τα οποία συγκεφαλαιώνονται στα εξής :
• Άμεση υπογραφή ικανοποιητικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
• Προσέλκυση νέων και παραμονή τους στο ναυτικό επάγγελμα.
• Αυστηρή εφαρμογή από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥΘΥΝΑΛ της κείμενης νομοθεσίας όπως δεκάμηνη απασχόληση των ναυτεργατών στην Ακτοπλοΐα, ώρες εργασίας κλπ.
• Αναβάθμιση ναυτικής εκπαίδευσης – μετεκπαίδευσης – Δημιουργία Σχολών και κάθε κλάδο.
• Απορρόφηση όλων των ανέργων ναυτικών.
• Επιτάχυνση και ολοκλήρωση των διαδικασιών για την ίδρυση ανεξάρτητου Ειδικού Ταμείου Ανεργίας Ελλήνων ναυτεργατών.
• Κάλυψη από τον κρατικό προϋπολογισμό των παροχών όλων των Ταμείων (κύριων συντάξεων ΝΑΤ, εφάπαξ παροχών επικουρικών συντάξεων ΚΕΑΝ, ΕΛΟΕΝ) και Εστίας Ναυτικών.
• Σαφής καθορισμός χρονοδιαγράμματος για την αναπροσαρμογή όλων των συντάξεων των ναυτεργατών στο 80% των εν ενεργεία.
• Διπλασιασμός των χορηγουμένων εφάπαξ από τα Ταμεία Προνοίας Αξιωματικών & Κατωτέρων Πληρωμάτων.
• Να ισχύει για τους συνταξιούχους ναυτικούς το καθεστώς φορολόγησης των εν ενεργεία.
2
Στην παρούσα χρονική στιγμή όμως, όπως έχει ήδη ανακοινωθεί με σχετικό προγενέστερο Δελτίο Τύπου της ΠΝΟ, η υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας σε όλες τις κατηγορίες πλοίων έχει απόλυτη προτεραιότητα για την Ομοσπονδία και τους Έλληνες ναυτεργάτες και αποτελεί ζωτικής σημασίας θέμα και σαν τέτοιο δεν επιδέχεται ουδεμία παραπέρα ολιγωρία από την εργοδοτική πλευρά.
Έτσι η απεργία της ΠΝΟ συνεχίζεται Πανελλαδικά με νέα 48ωρη απεργία από 06.00 ώρας της Κυριακής 28 Νοεμβρίου 2010 μέχρι 06.00 ώρας της Τρίτης 30 Νοεμβρίου 2010 και με προοπτική περαιτέρω κλιμάκωσης και περιλαμβάνει τις κατηγορίες πλοίων, για τις οποίες εκκρεμεί η υπογραφή ΣΣΕ 2010, ήτοι : 1/Ακτοπλοϊκά Επιβατηγά – Οχηματαγωγά, 2/Μεσογειακά Φορτηγά και 3/Ακτοπλοϊκά Φορτηγά κάτω των 500 κοχ.
Με την ευκαιρία αυτή η ΠΝΟ δηλώνει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι δεν θα επιτρέψει να θιγούν κεκτημένα με αγώνες και θυσίες δικαιώματα των Ελλήνων ναυτεργατών στο χώρο της Ακτοπλοΐας, που έχουν κατοχυρωθεί από την ισχύουσα νομοθεσία, όπως δεκάμηνη απασχόληση των ναυτεργατών στην Ακτοπλοΐα, οργανική σύνθεση των πληρωμάτων των επιβατηγών πλοίων, πλαίσιο εργασιακών σχέσεων κλπ
Η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία κατανοεί πλήρως την ταλαιπωρία που υφίστανται οι φίλοι επιβάτες και ζητεί την κατανόησή τους γιατί οι Έλληνες ναυτεργάτες αγωνίζονται για το σήμερα και το αύριο αυτής της ίδιας της επαγγελματικής τους επιβίωσης και των οικογενειών τους. Οι υπεύθυνοι για την ταλαιπωρία αυτή πρέπει να αναζητηθούν όχι στο χώρο της ναυτεργασίας αλλά της αδιάλλακτης και άκαμπτης στάσης της εργοδοσίας.
Με εντολή Διοίκησης
Γιάννης Χαλάς
Γενικός Γραμματέας ΠΝΟ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΜΕ ΑΛΕΞΙΠΤΩΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΕΘΩΡΑΚΙΣΜΕΝΑ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΣΤΙΣ ΦΑΒΕΛΕΣ

''Περίπου 800 αλεξιπτωτιστές του στρατού της Βραζιλίας απέκλεισαν χθες τις οδούς που οδηγούν στην τεράστια φαβέλα Κουμπλέξου ντου Αλεμάου στο Ρίο ντε Ζανέιρο, όπου κατέφυγαν περίπου 200 φερόμενοι ως κακοποιοί μετά από έφοδο του στρατού και της αστυνομίας σε κοντινή παραγκούπολη.
Ο επίσημος απολογισμός των θυμάτων από τις συγκρούσεις στις φαβέλες της Βραζιλιάνικης μεγαλούπολης έφθασε χθες τους 38 νεκρούς. Οι συλλήψεις ανέρχονται σε 197.
Εγχώρια τηλεοπτικά δίκτυα μετέδωσαν εικόνες που απεικόνιζαν τη φυγή, την Πέμπτη, εκατοντάδων ενόπλων μελών συμμοριών που διακινούν ναρκωτικά από την κοντινή παραγκούπολη Βίλα Κρουζέιρου, μετά την έφοδο της αστυνομίας της Βραζιλίας με υποστήριξη τεθωρακισμένων του στρατού και ελικοπτέρων.
Το δαιδαλώδες σύμπλεγμα των παραγκουπόλεων όπου οι κακοποιοί πιστεύεται ότι κρύβονται περιλαμβάνει συνολικά 10 φαβέλες με 65.000 κατοίκους· αναλυτές θεωρούσαν ότι είναι ζήτημα ωρών να εισβάλουν ο στρατός και η αστυνομία.
Στις επιχειρήσεις για την επιβολή αστυνομικού ελέγχου στις παραγκουπόλεις - που είναι οι μεγαλύτερες στην ιστορία της πόλης -, λαμβάνουν μέρος πάνω από 20.000 άνδρες της αστυνομίας και του στρατού. Η Βραζιλία ετοιμάζεται να διοργανώσει το παγκόσμιο κύπελλο ποδοσφαίρου το 2014 και τους ολυμπιακούς αγώνες το 2016, κυρίως στο Ρίο. Οι αρχές θέλουν να συντρίψουν τις συμμορίες που εφορμούν από τις φαβέλες πριν.
Η αστυνομία του Ρίο κάλεσε τους εμπόρους ναρκωτικών να παραδοθούν, προειδοποιώντας τους ότι η κυβέρνηση δε θα υποχωρήσει, δήλωσε ένας εκπρόσωπος της αστυνομίας. Η αστυνομία "έδωσε χρόνο" σε εκατοντάδες εμπόρους ναρκωτικών να καταθέσουν τα όπλα τους, πρόσθεσε ο εκπρόσωπος, υπογραμμίζοντας ότι οι αστυνομικές και στρατιωτικές δυνάμεις που βρίσκονται στην περιοχή δε θα χαλαρώσουν.
Αργά την Πέμπτη ο πρόεδρος Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα έδωσε την άδεια στο στρατό να αναπτυχθεί στην πόλη και χθες σημείωσε ότι δε θα συλλαμβάνουν πολίτες, κάτι που είναι αρμοδιότητα της αστυνομίας. Από τη Γουιάνα, όπου συμμετείχε στην Ένωση των Εθνών της Νότιας Αμερικής (UNASUR), ο Λούλα δήλωσε ότι οι αρχές της πόλης έχουν την "πλήρη στήριξή" του στις προσπάθειές τους για την πάταξη της εγκληματικότητας.
Ο στρατός παρείχε επιμελητειακή υποστήριξη στις επιχειρήσεις από την Τετάρτη, με έξι τεθωρακισμένα και άλλο εξοπλισμό. Ο Λούλα ανακοίνωσε την ανάπτυξη 300 ομοσπονδιακών αστυνομικών, δύο ελικοπτέρων, 10 τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού, και τη χρήση εξοπλισμού νυχτερινής κατόπτευσης και εξοπλισμού επικοινωνιών''.
( Πηγή: Newsit.gr)

Η ''αριστερή'' κυβέρνηση Λούλα επιστρατεύει τεθωρακισμένα και αλεξιπτωτιστές ενάντια στους κολασμένους στις φαβέλες. Πρόσχημα οι συμμορίες στις οποίες έχουν παραδώσει εδώ και δεκαετίες οι κεφαλαιοκράτες, τους κολασμένους των μεγάλων πόλεων. Τα νέγρικα πιτσιρίκια -τα περισσότερα χωρίς οικογένειες- έχουν τις συμμορίες για οικογένεια και γίνονται από τα δέκα τους χρόνια, ένοπλα βαποράκια και ληστές. Τους κάνουν οι κεφαλαιοκράτες που θέλουν να ξεπαστρέψουν αυτούς που έχουν κάθε λόγο να εξεγερθούν ενάντιά τους.
Επί χρόνια τους έχουν για να γεμίζουν τις φυλακές, για να πεθαίνουν πριν τα 30 στις οδομαχίες, για να δολοφονούνται οι άστεγοι έφηβοι από τα ''τάγματα θανάτου''- παραστρατιωτικές ακροδεξιές οργανώσεις. Η ''αριστερή'' κυβέρνηση Λούλα συνεχίζει αυτό το έγκλημα δεκαετιών, με πρόσχημα τις ''απολυμάνσεις'' εν όψει Μουντιάλ και Ολυμπιάδας, οι νεκροί πληθαίνουν, σήμερα 46.............
Η καπιταλιστική προιστορία σε μιαν ακόμη εγκληματική της εκδήλωση.

Διαβάστε Περισσότερα »

Γενική Απεργία στον Τύπο: Τρίτη 30/11 Γενική Συνέλευση Εργαζομένων στο Βήμα: Σαβ.27/11, 11πμ ΕΣΗΕΑ.

Χτες αργά το βράδυ, το διασωματειακό των συνδικάτων του Τύπου και η ΕΣΗΕΑ αποφάσισαν Γενική απεργία στα ΜΜΕ την Τρίτη 30/11. Ειδικά για τις αρνητικές εξελίξεις στο Βήμα, μετά την ανακοίνωση της διεύθυνσης για αναστολή της ημερήσιας έντυπης έκδοσης, συγκαλείται Γενική Συνέλευση όλων των εργαζομένων

Διαβάστε Περισσότερα »

Συνεχίζεται η απεργία της ΠΝΟ

Η Διοίκηση της ΠΝΟ αφού εξέτασε τις εξελίξεις που υπάρχουν απεφάσισε την συνέχιση για 48 ακόμη ώρες της απεργίας μέχρι τις 06.00 ώρας της 28 Νοεμβρίου 2010 και με προοπτική περαιτέρω κλιμάκωσης και περιλαμβάνει τις κατηγορίες πλοίων για τις οποίες εκκρεμεί η υπογραφή ΣΣΕ 2010, ήτοι : 1/Ακτοπλοϊκά Επιβατηγά – Οχηματαγωγά, 2/Μεσογειακά Φορτηγά, 3/Ακτοπλοϊκά Φορτηγά κάτω των 500 κοχ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Εκδήλωση για την παλινόρθωση του σοσιαλισμού στη Σοβ. Ένωση

Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ Λ.Δ .ΚΟΡΕΑΣ ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΗΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΟΙ ΗΠΑ

Σεούλ, Νότια Κορέα
Νέα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια συμφώνησαν να πραγματοποιήσουν ΗΠΑ και Νότια Κορέα, μετά την αιματηρή επίθεση με πυρά πυροβολικού σε νοτιοκορεάτικο νησί την ευθύνη για την οποία η κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επέρριψε στην Πιονγκγιάνγκ.
Ο αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, συνομίλησε τηλεφωνικά με τον Νοτιοκορεάτη ομόλογό του, Λι Μιουνγκ Μπακ και συμφώνησαν για τις νέες κοινές στρατιωτικές ασκήσεις.
Ήδη αμερικανικό αεροπλανοφόρο κατευθύνεται προς την κορεατική χερσόνησο για να λάβει μέρος στα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια.
Το πυρηνοκίνητο USS George Washington, το οποίο μεταφέρει 75 μαχητικά και έχει πλήρωμα 6.000 και πλέον, απέπλευσε από ναυτική βάση νότια του Τόκιο το πρωί της Τετάρτης και θα συμμετάσχει σε αεροναυτικά γυμνάσια με δυνάμεις της Νότιας Κορέας από την Κυριακή έως την επόμενη Τετάρτη, δήλωσαν αξιωματούχοι των ΗΠΑ στη Σεούλ.
«Η άσκηση αυτή έχει αμυντική φύση», ανακοίνωσε η διοίκηση των αμερικανικών δυνάμεων στην Κορέα. «Ενώ σχεδιάστηκε πριν τη χτεσινή απρόκλητη επίθεση του πυροβολικού, επιδεικνύει τη δύναμη συμμαχίας Νότιας Κορέας - ΗΠΑ και τη δέσμευσή μας στην περιφερειακή σταθερότητα μέσω της αποτροπής».
Ο Μπαράκ Ομπάμα είπε στον Νοτιοκορεάτη ομόλογό του ότι «οι ΗΠΑ παραμένουν σταθερά και πλήρως δεσμευμένες στην προάσπιση της συμμάχου τους Δημοκρατίας της Κορέας», σύμφωνα με ανακοινωθέν του Λευκού Οίκου. Οι κοινές στρατιωτικές ασκήσεις τις επόμενες ημέρες θα υπογραμμίσουν τη στενή διμερή συνεργασία σε ζητήματα ασφαλείας, ανέφερε το ανακοινωθέν.
Στη διάρκεια της τηλεφωνικής τους συνομιλίας, ο Ομπάμα φέρεται να είπε ότι η Βόρεια Κορέα πρέπει να σταματήσει τις προκλητικές ενέργειες και να μην παραβιάζει τους όρους της εκεχειρίας.
Σε συνέντευξη του στο ABC, ο αμερικανός πρόεδρος τόνισε μεταξύ άλλων ότι η Βόρεια Κορέα αποτελεί μία απειλή σοβαρή και συνεχή.
Από την πλευρά της, η προεδρία της Νότιας Κορέας ανακοίνωσε ότι ο Λι Μιουνγκ Μπακ τηλεφώνησε στον Ομπάμα και επρόκειτο ακόμη και σήμερα, Τετάρτη, να συζητήσει με τους ηγέτες της Ιαπωνίας και της Βρετανίας.
Εν τω μεταξύ, η Νότια Κορέα θα αναπτύξει συστοιχίες πυροβολικού στο νησί που βομβαρδίστηκε την Τρίτη. «Έχουμε αναπτύξει έξι μονάδες πυροβολικού στο νησί και προβλέπουμε να εγκαταστήσουμε και άλλα», δήλωσε ο υπουργός Άμυνας Κιμ Τάε-Γιουνγκ.
Η στρατιωτική διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών στη Σεούλ, επικεφαλής της οποίας είναι οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν ότι ζήτησαν τη διεξαγωγή συνομιλιών με τη Βόρεια Κορέα για να επιδιώξουν τρόπους επίλυσης της έντασης που προκλήθηκε στην κορεατική χερσόνησο.
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός, Ναότο Καν, κάλεσε από την πλευρά του την Κίνα να λάβει ενεργότερα μέρος στις προσπάθειες να συγκρατηθεί η Βόρεια Κορέα, σημειώνοντας την «σημαντική επιρροή» του Πεκίνου στην Πιονγκγιάνγκ. Ο Καν έκανε τη δήλωση αυτή μετά από έκτακτη σύνοδο του υπουργικού συμβουλίου για το κορεατικό.
Στο επεισόδιο της Τρίτης σκοτώθηκαν δύο Νοτιοκορεάτες στρατιώτες, ενώ το πρωί της Τετάρτης εντοπίστηκαν οι σοροί και δύο ακόμη πολιτών στο νησί που βομβαρδίστηκε. Τραυματίστηκαν ακόμα 17 στρατιώτες και τρεις πολίτες. Η Βόρεια Κορέα κατηγόρησε τη Σεούλ ότι εκείνη προκάλεσε το επεισόδιο αφού δικές της δυνάμεις άνοιξαν πυρ. Νοτιοκορεάτικες δυνάμεις έκαναν γυμνάσια στην περιοχή, ανακοίνωσαν πάντως ότι δεν έβαλλαν εναντίον των Βορειοκορεατών.
Ο ειδικός απεσταλμένος των ΗΠΑ Στίβεν Μπόσγουορθ ανέφερε σε ανακοινωθέν του ότι «καλούμε όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας να καταδικάσουν τις πράξεις της ΛΔΚ και να κάνουν σαφές ότι αναμένουν από τη ΛΔΚ να σταματήσει όλες τις προκλήσεις και να εκπληρώσει τις δεσμεύσεις της για αποπυρηνικοποίηση».
Ανακοινωθέν του Κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών ανέφερε ότι ο Μπόσγουορθ και ανώτατο στέλεχος της κινεζικής διπλωματίας δεσμεύτηκαν στην «διατήρηση της ειρήνης και της σταθερότητας» και την επανάληψη των εξαμερών συνομιλιών.
Η Ιαπωνία ανακοίνωσε ότι μπορεί να εντείνει ακόμα περισσότερο τις κυρώσεις σε βάρος της Βόρειας Κορέας. Η Σεούλ ανακοίνωσε την αναστολή της υπεσχημένης βοήθειας για την αντιμετώπιση των καταστροφών μετά τις εφετινές πλημμύρες.
Ο νοτιοκορεάτικος Τύπος κάνει λόγο σήμερα για «έγκλημα πολέμου», με ορισμένες εφημερίδες, όπως η Dong-A Ilbo να απαιτούν στρατιωτικά αντίποινα. Ωστόσο, οι περισσότεροι αναλυτές αναμένουν πως, παρά την ένταση και την πολεμική ρητορική, θα επιδιωχθεί διπλωματική λύση.
Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό
Γίνεται φανερό πως οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές ετοιμάζουν με τα κυβερνητικά τσιράκια τους στη Ν.Κορέα ένα ακόμη μακελειό στα πλαίσια της ''φυγής στον πόλεμο'', που προκαλεί η παγκόσμια καπιταλιστικής κρίση υπερπαραγωγής και στα πλαίσια του ανταγωνισμού τους με τους υπόλοιπους ιμπεριαλιστές και κύρια την ανερχόμενη Κίνα. Οι κομμουνιστές απερίφραστα και χωρίς ιδεοληψίες, στέκονται στο πλάι του ηρωικού λαού της Λ.Δ.Κορέας, πού είναι έτοιμη να ταπεινώσει τους γιάνκηδες για μία ακόμη φορά, αν τολμήσουν να αμφισβητήσουν την κυριαρχία της. Στέκεται στο πλάι των αγωνιστών αντιιμπεριαλιστών της Ν.Κορέας που επί χρόνια σε συνθήκες φασισμού, αγωνίζονται για ειρηνική και ενωτική συμβίωση με τα αδέλφια τους, κόντρα στα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Οι λαοί και η παγκόσμια εργατική τάξη στέκονται στο πλάι της Λ.Δ.Κορέας για μια ανεξάρτητη ,ενιαία και ειρηνική λύση προς όφελος του λαού της Κορέας.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΓΣΕΕ: Οχι στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων

H τρόικα παρά τις έντονες διαφωνίες εργαζομένων και εργοδοτικών οργανώσεων πλην του ΣΕΒ, επαναφέρει επικίνδυνα και απαράδεκτα μέτρα καταργώντας τις κλαδικές συμβάσεις, τορπιλίζοντας ουσιαστικά το θεσμό των συλλογικών διαπραγματεύσεων. H επιμονή της έρχεται σε συνέχεια εφαρμογής αντεργατικών και αντικοινωνικών μέτρων με στόχο την πλήρη ισοπέδωση των ελάχιστων εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων. Η θρυαλλίδα που μπορεί να τινάξει στον αέρα όλο το σύστημα των συλλογικών συμβάσεων είναι η κατάργηση του δικαιώματος επέκτασης των συμβάσεων και στα μη μέλη των οργανώσεων.

Η ΓΣΕΕ σε κάθε περίπτωση με τις αγωνιστικές κινητοποιήσεις της, ήδη έχουν αποφασιστεί παναττική στάση εργασίας και συλλαλητήριο για την προσεχή Πέμπτη 25 Νοεμβρίου και 24 ωρη Γενική Απεργία για τις 15 Δεκεμβρίου, αλλά και με νέες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, θα δώσει την μάχη της για να αποτρέψει την νομοθέτηση τέτοιων επαχθών όρων.

ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΥΠΟΥ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΓΣΕΕ

Διαβάστε Περισσότερα »

Εκδήλωση: Η επικαιρότητα της μαρξιστικής-λενινιστικής αντίληψης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση 1953-1990

ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55
 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΜΕ ΘΕΜΑ:

Η επικαιρότητα της μαρξιστικής-λενινιστικής αντίληψης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού και η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση 1953-1990

Την Παρασκευή 3/12/2010, στις 6 μ.μ.,
στην αίθουσα του α' ορόφου του Ε.Κ.Θ.

Θα μιλήσει ο σ. Τάσος Μπάλλος, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Το Σαββατοκύριακο 23-24/10 πραγματοποιήθηκε η 65η Σύνοδος των Πρυτάνεων παρουσία της Υπ. Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου. Η Σύνοδος αυτή σηματοδοτεί και την έναρξη του «διαλόγου» για τις αλλαγές στην εκπαίδευση. Με αυτόν προσπαθεί το Υπουργείο να αμβλύνει τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας (μαθητών, φοιτητών, καθηγητών, εργαζομένων) και να παρουσιάσει τελικώς το πόρισμα που θα προκύψει σαν αποτέλεσμα σύνθεσης απόψεων.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όμως έχει δείξει τις διαθέσεις της, ήδη από τους Δελφούς. Εκεί ο Πρωθυπουργός και η Υπ. Παιδείας παρουσίασαν τις θέσεις τους και (κυρίως) έριξαν λάσπη στο εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας και γενικότερα στην Δημόσια εκπαίδευση. Οι θέσεις αυτές συνοψίζονται στα εξής: Διάλυση των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτά, περαιτέρω ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων και υποχρηματοδότησή τους, επιβολή διδάκτρων και στις προπτυχιακές σπουδές, κατάργηση της μονιμότητας των επίκουρων καθηγητών, κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας και των βιβλίων, αύξηση της εντατικοποίησης των σπουδών κλπ.

Τα προβλήματα που δημιούργησαν και διόγκωσαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) με την χρόνια υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης - αναντίστοιχη της ιλιγγιώδους αύξησης των εισακτέων στις σχολές, έρχεται τώρα να τα λύσει πάλι μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έχει πρωθυπουργό έναν πρώην Υπ. Παιδείας, που το ’96 είχε προσπαθήσει να εφαρμόσει περικοπές στα συγγράμματα και μια Υπουργό Παιδείας που τα προηγούμενα χρόνια είχε ταχθεί ανοικτά υπέρ της αναθεώρησης του Άρθρου 16 δηλ. υπέρ των ιδιωτικών Πανεπιστημίων (Βλ. Ελευθεροτυπία 18/05/2008 «…Η αναθεώρηση του άρθρου 16 είναι σημαντική και πρέπει να γίνει με συναινετικό τρόπο…»).

Η περίοδος που επιλέγει η κυβέρνηση να εξαπολύσει την επίθεσή της στην εκπαίδευση δεν είναι τυχαία. Συνδέεται άμεσα με αυτήν που κατήργησε θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα του λαού, αύξησε τα βάρη σε αυτόν και τις μαζικές απολύσεις δημιουργώντας στρατιές ανέργων (κυρίως νέων) που είναι και τα πρώτα θύματα της ελαστικής – μαύρης εργασίας εξαιτίας της ανέχειας στην οποία έχουν περιπέσει.

Η περιστολή των εργασιακών δικαιωμάτων απαιτούσε και την κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων που έχουν απομείνει στα πτυχία των Ελληνικών Πανεπιστημίων. Έτσι η κυβέρνηση καταργεί τα τμήματα (άρα και τα πτυχία που δίδουν αυτά) αντικαθιστώντας τα με τις σχολές (δηλ. με πτυχία που δεν εξασφαλίζουν τίποτα). Πχ. το Φυσικό Τμήμα καταργείται και αναλαμβάνει η Σχολή Θετικών Επιστημών τις αρμοδιότητές του. Έτσι το πτυχίο του αποφοίτου του Φυσικού μετατρέπεται σε απλή κατεύθυνση ενός γενικού πτυχίου χωρίς συγκεκριμένο επιστημονικό αντικείμενο και κανένα επαγγελματικό δικαίωμα. Σκοπός τους, βέβαια, είναι να δημιουργήσουν μισοκαταρτισμένους εργαζόμενους, χωρίς επαγγελματικό μέλλον, έρμαια στα χέρια των επιχειρήσεων που θέλουν να προσελκύσουν για επενδύσεις. Επίσης η εφαρμογή αυτού του «εκπαιδευτικού Καλλικράτη» έχει σαν στόχο την περαιτέρω μείωση των δαπανών για την εκπαίδευση και εντάσσεται στην γενικότερη ισοπέδωση του κοινωνικού κράτους από την κυβέρνηση με αφορμή το μνημόνιο υποταγής με το ΔΝΤ.

Ακόμα ανοίγουν παράθυρο για την εισαγωγή επιχειρηματιών στην διοίκηση του Πανεπιστημίου, θεσμοθετώντας το «Συμβούλιο Διοίκησης» στο οποίο προβλέπεται η συμμετοχή τους. Αυτό, βέβαια, στην χώρα μας εξυπηρετεί περισσότερο τις Τράπεζες που είναι ένας από τους λίγους κλάδους που εν μέσω κρίσης εμφανίζουν υπερκέρδη. Αρμοδιότητα αυτού του Συμβουλίου θα είναι η σύνταξη του προϋπολογισμού του Πανεπιστημίου, που φεύγει πια από τα χέρια του Υπουργείου Παιδείας. Άμεση συνέπεια αυτού είναι η κατάργηση της φοιτητικής μέριμνας (σίτιση, στέγαση, κλπ.), μιας και κάθε Πανεπιστήμιο θα την διαχειρίζεται με βάση τον προϋπολογισμό του, αλλά ακόμα και την επιβολή διδάκτρων ΚΑΙ σε προπτυχιακό επίπεδο.

Από την επίθεση αυτή δεν θα ξεφύγουν και οι καθηγητές μιας και στα σχέδια τους είναι η κατάργηση της μονιμότητας των επίκουρων καθηγητών, αλλά και της δυνατότητας εξέλιξής τους στο μέλλον. Δημιουργεί έτσι στρατιές εργαζόμενων με διδακτορικά διπλώματα που ακόμα και μετά από πολυετή προσφορά τους σε ένα Πανεπιστήμιο θα έχουν πάντα ένα αβέβαιο μέλλον.

Καταργεί επίσης και τις μεσαιωνικού τύπου θέσεις των συμβασιούχων καθηγητών που προσλαμβάνονταν βάσει του Προεδρικού Διατάγματος 407/1980, που όμως καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ιδρυμάτων, χωρίς να προβλέπεται ο διορισμός νέων μόνιμων καθηγητών που θα τους αναπληρώσουν. Έτσι τα προβλήματα έλλειψης προσωπικού και καθηγητών που έχουν αναγκάσει πολλά τμήματα να υπολειτουργούν και άλλα να κλείνουν (όπως τώρα τα Παιδαγωγικά Τμήματα όλης της χώρας) αδυνατώντας να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, θα διογκωθούν.

Τέλος, όραμα της Υπ. Παιδείας και του Πρωθυπουργού είναι η καθιέρωση του ηλεκτρονικού βιβλίου σε βάρος του κλασικού. Εκτός από τα πρακτικά προβλήματα (πχ. διάβασμα μπροστά σε μια οθόνη) τίθεται και ζήτημα έντασης των ταξικών φραγμών στην εκπαίδευση, μιας και ο φτωχός φοιτητής (εκτός της στέγασης που πιθανότατα πληρώνει σπουδάζοντας σε άλλη πόλη) θα αναγκασθεί να αγοράσει ηλεκτρονικό υπολογιστή, αλλά και να πληρώσει για να έχει πρόσβαση στο Ίντερνετ.

Η απάντηση σε αυτή την πρωτοφανή προσπάθεια ισοπέδωσης των δικαιωμάτων μας πρέπει να είναι δυναμική. Είναι σημαντικό οι δυνάμεις που αναφέρονται στην αριστερά μέσα στο Πανεπιστήμιο (ΕΑΑΚ, ΑΡΕΝ κλπ) να πιεστούν από τους φοιτητές ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ να επικεντρώσουν στα αιτήματα που θα συσπειρώσουν τους φοιτητές σε ένα ΕΝΩΤΙΚΟ και ΝΙΚΗΦΟΡΟ μέτωπο μέσα από Συλλογικούς αγώνες ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ! Στόχος πρέπει να είναι η δημιουργία πλατιού μετώπου φοιτητών – μαθητών – εργαζομένων – ανέργων – μεταναστών που θα παλέψουν (ο καθένας με αφορμή την υπεράσπιση των δικαιωμάτων του που θίγονται) όλοι μαζί για να φύγει η χώρα από το ΔΝΤ, την ΟΝΕ και την ΕΕ και να κηρύξει στάση πληρωμών.

Διαβάστε Περισσότερα »

Μολδαβία: Διάσπαση και μετατροπή σε ανοικτά σοσιαλδημοκρατικό κόμμα του Κ"Κ"ΔΜ

Αναδημοσίευση από Εφημερίδα Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 202 15-31 Μάρτη 2005

Σημαντικές και ραγδαίες πλέον είναι οι εξελίξεις στο Κόμμα Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας (ΚΚΔΜ). Το ΚΚΔΜ -συνέχεια του μπρεζνιεφικού Κομμουνιστικού Κόμματος της Μολδαβίας (κομματιού του ΚΚΣΕ)- είχε σημειώσει σημαντική εκλογική νίκη στις εκλογές του 2001 έχοντας υιοθετήσει ανοικτά σοσιαλδημοκρατικές θέσεις και φυσικά την αποδοχή της εισόδου της χώρας στην ΕΕ.* Τότε οι ντόπιοι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ έγραφαν ύμνους από τον Ριζοσπάστη. («Φωτεινή ελπίδα οι εξελίξεις στη Μολδαβία» «Ρ» 14/4/2001 σελ. 3, «”Αχτίδα” ελπίδας για το λαό της Μολδαβίας. Δέκα περίπου χρόνια μετά τη μεγάλη ανατροπή πρόβαλε δύο μήνες πριν μια αχτίδα φωτός, όταν από τις βουλευτικές εκλογές αναδείχτηκε πρώτο το Κόμμα των Κομμουνιστών της Δημοκρατίας της Μολδαβίας” «Ρ» 22/4/2001 σελ. 19).

Η Αλέκα Παπαρήγα -η οποία στο παρελθόν είχε δωρίσει στον Γκορμπατσώφ ένα άγαλμα του Ηρακλή λίγους μήνες πριν την επίσημη κατάρρευση της ΕΣΣΔ «για την Ηράκλεια προσπάθεια που καταβάλει»- έδωσε τα συγχαρητήριά της στον γραμματέα του ΚΚΔΜ Β. Βορόνιν λέγοντάς του «Βοηθήσατε ν' ανάψει ένα φως ελπίδας σ' αυτή την τραγική δεκαετία» («Ρ» 18/4/2001, σελ. 3). Έφτασαν μάλιστα, οι καθοδηγητές του «Κ»ΚΕ, στο σημείο να παρουσιάζουν το απροκάλυπτα ρεβιζιονιστικό πρόγραμμα του ΚΚΔΜ –ένα πρόγραμμα που αποτελεί άρνηση του επαναστατικού αγώνα και υιοθέτηση δύο σταδίων ρεβιζιονιστικής προέλευσης- ως επαναστατικό(!) Στο πρόγραμμά του το ΚΚΔΜ αναφέρει ότι στο πρώτο στάδιο «οι κομμουνιστές (σ.σ. δηλαδή οι μπρεζνιεφικοί ρεβιζιονιστές) σε συνεργασία με τις προοδευτικές δυνάμεις θα επιτύχουν την εξάλειψη των αρνητικών συνεπειών των μεταρρυθμίσεων» (!) και αυτό χωρίς την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, χωρίς ένοπλο αγώνα! Μάλιστα παραδέχονται ότι «ο ιδιωτικός τομέας θα επιτρέπεται, κυρίως στη σφαίρα της παραγωγής και της υλοποίησης των καταναλωτικών προϊόντων και υπηρεσιών»! («Ρ» 22/3/2001).

Σήμερα, 4 χρόνια μετά, το ΚΚΔΜ αφού «πέτυχε» να μειώσει την δύναμή του στις εκλογές που έγιναν το Μάρτη του 2005 σε σχέση με το 2001 από 71 σε 56 έδρες και να συμμαχήσει με τα μέλη του Χριστιανοδημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος (11 έδρες) της αντιπολίτευσης για να εξασφαλίσει (στην ψηφοφορία που έγινε στις 4 Απρίλη) το Β. Βορόνιν στη θέση του προέδρου της χώρας έκανε ένα ακόμα βήμα στην ολοκλήρωση της σοσιαλδημοκρατικής του πορείας. Όπως γράφει η ρωσική εφημερίδα Kommersant (5/4/2005) ο Yury Roshka ο ηγέτης του Χριστιανοδημοκρατικού Λαϊκού Κόμματος δήλωσε ότι το κόμμα του αποφάσισε να στηρίξει τον Βορόνιν μετά από συμφωνία ότι θα προωθήσει νέους νόμους για τα ΜΜΕ και ότι θα συνεχιστεί η ευρωπαϊκή πορεία της Μολδαβίας. Μετά την πρόσφατη ολομέλεια της KE του ΚΚΔΜ, ο B. Bορόνιν, με δηλώσεις του, που μετέδωσε το πρακτορείο ITAP-TAΣΣ, σημείωσε ότι το KKΔM θα πρέπει σε διάστημα δύο χρόνων να μετεξελιχθεί σ’ ένα ευρωπαϊκό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού προσανατολισμού και ν’ αλλάξει τ’ όνομά του.

Την ίδια ώρα, όπως μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων INFO TAG, στελέχη του ΚΚΔΜ αποχώρησαν και δημιούργησαν κόμμα με τον τίτλο «Κομμουνιστικό Κόμμα Λενινιστικού Τύπου» (ΚΚΛΤ). Όπως δήλωσε ο εκτελεστικός γραμματέας Ιγκόρ Κούχερ στο συνέδριο συμμετείχαν 429 σύνεδροι από 29 πόλεις και επαρχίες της Μολδαβίας. Στο συνέδριο ο Κούχερ κατηγόρησε το ΚΚΔΜ ότι έχει προδώσει της αρχές του λενινισμού και ότι με τις επιλογές τους στην εσωτερική και εξωτερική πολιτική αδυνατίζει την εθνική κυριαρχία της Μολδαβίας.

Όπως και να έχει, το ΚΚΔΜ, ένα κόμμα για το οποίο το «Κ»ΚΕ δήλωνε την «αμέριστη συμπαράστασή του» («Ρ», 13/4/2001, σελ.4) και αποτελούσε παράδειγμα ότι «το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα ζει, ότι αναπτύσσεται...»(!) έχει πάρει πλέον ανοικτά το δρόμο του, δρόμο που οι καθοδηγητές του επέλεξαν από το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ το 1956, το δρόμο της σοσιαλδημοκρατίας και της αφομοίωσης από το καπιταλιστικό σύστημα.

* Ιδιαίτερα καλές είναι οι σχέσεις του προέδρου Βορόνιν και με τις ΗΠΑ. Η Μολδαβία συμμετέχει στην κατοχική δύναμη του Ιράκ με 42 στρατιώτες μετά από εντολή των ΗΠΑ.

 

Διαβάστε επίσης: Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ στο συνέδριο των συντρόφων της σοσιαλφασιστών του «Κ»ΚΙ (Μ), δολοφόνων του ινδικού λαού

Διαβάστε Περισσότερα »

Μαρτυρία Ν. Βαλαβάνη για την ταχτική του “Κ”ΚΕ στο Πολυτεχνείο το ‘73

 

Η Νάντια Βαλαβάνη, μέλους της αντι-ΕΦΕΕ το 1973 και στη συνέχεια μέλους του ΚΣ της ΚΝΕ καταθέτει την προσωπική της μαρτυρία για τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973. Η μαρτυρία αυτή, μαζί με άλλες που καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας,  έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η  γραμμή του “Κ”ΚΕ ήταν ενάντια στην κατάληψη του Πολυτεχνείου.

Αναδημοσίευση από Το Βήμα, 17/11/2002 , Σελ.: A18

«Η γραμμή του ΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού ήταν οργανωμένη απαγκίστρωση με διαδηλώσεις, μαζικοποίηση του κινήματος και σταδιακή κλιμάκωση του αγώνα, η οποία ξεπεράστηκε σύντομα. [..]» λέει η Νάντια Βαλαβάνη.

[…]Εκείνο το πρωί η Νάντια Βαλαβάνη χρειάστηκε να φύγει για μία ώρα. Είχε παράνομο ραντεβού με τον καθοδηγητή της: «Μου έβαλε το θέμα της απαγκίστρωσης, τον κίνδυνο αν γίνει κατάληψη να πισωγυρίσει το κίνημα, και μου έδωσε μια σακούλα με τρυκάκια που έγραφαν από τη μια μεριά "Κάτω η χούντα" και από την άλλη "Ελεύθερες Φοιτητικές Εκλογές". Δηλαδή όλα αυτά που είχαν ήδη τελειώσει. Πού να τα ρίξω στον αέρα; Τα κράτησα στην τσέπη μου και τα πέταξα πολύ αργότερα στο περιστύλιο της Σχολής Καλών Τεχνών». (οι υπογραμμίσεις δικές μας)

Διαβάστε Περισσότερα »

Σχετικά με την Πανσπουδαστική ν. 8

Αναδημοσιεύουμε έρευνα του ΙΟΥ της Ελευθεροτυπίας

Δεν υπάρχει λόγος να ανασκευάσουμε εμείς για πολλοστή φορά το πλαστό κείμενο. Φιλοξενούμε όμως σήμερα ένα πολύ σημαντικό ντοκουμέντο γι' αυτή την υπόθεση. Πρόκειται για την έκθεση που συνέταξε προς την καθοδήγηση του ΚΚΕ το Νοέμβριο του 1975 ο Γιάννης Γρηγορόπουλος, φοιτητής τότε στη Σχολή Πολιτικών Μηχανικών, μέλος της ΑντιΕΦΕΕ, με σημαντική συμβολή στο αντιδικτατορικό κίνημα και την κατάληψη του Πολυτεχνείου. Ο κ. Γρηγορόπουλος ήταν εκπρόσωπος της σχολής του στην πρώτη Συντονιστική Επιτροπή και στη συνέχεια ήταν στη θέση του συντονιστή, έως το μεσημέρι της Παρασκευής, με ιδιαίτερη ευθύνη στο χώρο του ραδιοφωνικού πομπού, την εκπόνηση των κειμένων και των συνθημάτων. Με δική του επιλογή αποφεύγει τη συμμετοχή στις κατ' έτος παρουσιάσεις των «πρωταγωνιστών της εξέγερσης» από τον Τύπο και την τηλεόραση.
Η σημασία του κειμένου που δημοσιεύουμε έγκειται καταρχήν στο γεγονός ότι, αντίθετα από τις μαρτυρίες που έχουν δημοσιευτεί μέχρι σήμερα, το κείμενο αυτό έχει γραφτεί πολύ κοντά στα γεγονότα (άρχισε να συντάσσεται τον Αύγουστο του 1974). Τα άλλα κείμενα που έχουν γραφεί την πρώτη περίοδο (1974-1976) είχαν έστω και έμμεσα προπαγανδιστικό χαρακτήρα ή τουλάχιστον επιχειρούσαν να τεκμηριώσουν τις ιδιαίτερες πολιτικές απόψεις οργανώσεων και προσώπων. Ομως αυτό ήταν εσωτερικό κείμενο του ΚΚΕ και γι' αυτό διακρίνεται από την ευθύτητα της επικοινωνίας μεταξύ μελών του ίδιου πολιτικού φορέα.
Η σοβαρότητα του κειμένου αποδεικνύεται από το γεγονός ότι αυτούσια αποσπάσματά του περιλήφθηκαν στην επίσημη «Εκθεση για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973» που εγκρίθηκαν στην 4η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Ιούλιος 1976). Βέβαια δεν περιλήφθηκαν αυτά που δημοσιεύουμε στη συνέχεια.
Στην υπόθεση της «Πανσπουδαστικής φ. 8» αναφέρεται το κεφάλαιο με τον τίτλο «Ορισμένα σοβαρά θέματα – εκτιμήσεις» και τον υπότιτλο «Το ζήτημα της ύπαρξης ή όχι οργανωμένου σχεδίου. Εκτίμηση των θέσεων και του ρόλου των προοδευτικών και των αντιδραστικών δυνάμεων. Ύπαρξη προβοκατόρων και ρόλος τους».
Αντιγράφουμε το σχετικό απόσπασμα:
«Καταρχήν είναι δυνατόν να εκτιμηθεί με σιγουριά ότι τα γεγονότα σε καμιά περίπτωση δεν ήταν οργανωμένα - οργανωμένα με την έννοια ότι η κατάληψη και η εξέλιξή της έγινε με βάση κάποιο σχέδιο, που είχε κάποιος επεξεργαστεί από τα πριν. Από την πλευρά των προοδευτικών δυνάμεων αυτό είναι καθαρό. Καμιά πολιτική δύναμη δεν πήρε την ευθύνη ότι είχε 'σχεδιάσει' το Πολυτεχνείο. Άλλωστε αυτό έγινε φανερό και από τη συγκεκριμένη παρουσία και δράση όλων των οργανωμένων δυνάμεων στη διάρκεια της κατάληψης. Το ίδιο ισχύει και για τις διάφορες άλλες μορφές οργάνωσης των φοιτητών (Επιτροπές Αγώνα, ΦΕΑ, Τοπικοί Σύλλογοι, κλπ). Από την πλευρά των αντιδραστικών δυνάμεων θα μπορούσε να πει κανείς -εξετάζοντας μόνο τα φαινόμενα- και με βάση τη μετέπειτα εξέλιξη της 25ης Νοεμβρίου, ότι πιθανόν το Πολυτεχνείο να 'δημιουργήθηκε' σκόπιμα για την ανατροπή του Παπαδόπουλου, από εχθρικές γι' αυτόν και την πολιτική του δυνάμεις της χούντας. Σε αυτή την ανάλυση συνηγορεί και η ύπαρξη -πραγματικά- πολλών προβοκατόρων σε όλη τη διάρκεια των γεγονότων. Μια τέτοια άποψη βλέπουμε να υποστηρίζεται από την Α.Ο. (σ.σ. «αναθεωρητική ομάδα», δηλαδή το ΚΚΕ εσωτερικού, κατά την τότε ορολογία του ΚΚΕ) με τη δήλωση του Χ. Δρακόπουλου για την κατάληψη αργά την Τετάρτη το βράδυ: 'Η εξέλιξη στον τόπο μας έχει περιέλθει σε λεπτό σημείο. Παράλληλα στο ευρύτατο δημοκρατικό ενωτικό κίνημα που αξιώνει την είσοδο στη δημοκρατική ομαλότητα, σκοτεινές δυνάμεις εργάζονται για να φράξουν το δρόμο προς την κατεύθυνση αυτή και οργανώνουν προκλήσεις για να δικαιολογήσουν την επιβολή στρατοκρατικών μέτρων…' Η ίδια όμως η άποψη υποστηρίζεται και στην 'ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου' που δημοσιεύει η παράνομη 'Πανσπουδαστική' φύλλο 8. Η ανακοίνωση αυτή ουσιαστικά εκφράζει τις δικές μας απόψεις γιατί δεν έχει ρωτηθεί για τη σύνταξή της κανένα μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής (ούτε καν τα μέλη της ΑντιΕΦΕΕ): 'Καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πρακτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχεδίου των Ρουφογάλλη - Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA, με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας, γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράσαμε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις. Για να μπορέσουν έτσι να απομονώσουν το κίνημά μας και την εκδήλωσή μας του Πολυτεχνείου από το σύνολο του λαού και της νεολαίας. Για να μπορέσουν παραπέρα, κατασκευάζοντας (και με τη βοήθεια των χουντικών μέσων ενημέρωσης) την εικόνα μιας μεμονωμένης εξτρεμιστικής επαναστατικοαναρχικής εξέγερσης που δεν έχει τη συμπαράσταση του λαού, να χρησιμοποιήσουν το χιλιοτριμμένο πρόσχημα του 'επαπειλούμενου κοινωνικού καθεστώτος' για να δικαιολογήσουν την επαναφορά του στρατιωτικού νόμου και το δυνάμωμα της αιματηρής τρομοκρατίας. Ενέργειες που οι Αμερικανοί, η CIA και η χούντα είχαν από καιρό πάρει την απόφαση να επιβάλουν ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της χουντομαρκεζίνικης προσπάθειας καθήλωσης και εκτόνωσης της λαϊκής πάλης…'
Η παραπάνω όμως άποψη δεν μπορεί να αντέξει σε σοβαρή κριτική αν ληφθούν υπόψη οι συγκεκριμένες συνθήκες της εποχής εκείνης, η εξάρτηση της χούντας από τους Αμερικανούς, οι κίνδυνοι που εγκυμονούσε μια τέτοια αντιμετώπιση για το ίδιο το καθεστώς της υποτέλειας στη χώρα μας, πράγμα που το ήξεραν και το έτρεμαν περισσότερο απ' όλα όλοι οι κύκλοι της αντίδρασης. Μ' αυτό το πρίσμα βλέποντας τα πράγματα, θα ήταν παράλογο να προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν μια φοιτητική εξέγερση -που η πιο πιθανή της εξέλιξη στις τότε συνθήκες ήταν να πάρει μεγαλύτερη έκταση και να γίνει υπόθεση όλου του λαού- για να επιφέρουν ορισμένες αλλαγές στην ηγεσία και την πολιτική της χούντας. Η αντίδραση έχει βαθιά συναίσθηση της δύναμης του λαϊκού κινήματος από τους μακροχρόνιους αγώνες του λαού μας και ξέρει ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα ήταν παιχνίδι με τη φωτιά. Και παλιότερα είχαν γίνει προσπάθειες προβοκάτσιας με σκοπό την καλλιέργεια του αντικομμουνισμού και την απομόνωση της Αριστεράς (1963-1965). Προβοκάτσια όμως στο επίπεδο οργανωμένου σχεδίου σε τέτοια έκταση όπως τα γεγονότα του Πολυτεχνείου θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η αντίδραση δεν ήταν ούτε σε θέση, αλλά ούτε θα αποτολμούσε, να οργανώσει.
Βέβαια από τη στιγμή που η κατάληψη ήταν γεγονός, η αντίδραση χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που είχε (ΚΥΠ, χαφιέδες, Αστυνομία, κλπ), προσπάθησε να διαστρεβλώσει το χαρακτήρα της εξέγερσης, να χρησιμοποιήσει τα γεγονότα για να χτυπήσει το προοδευτικό κίνημα. Αυτό άλλωστε είχε γίνει και στην κατάληψη της Νομικής το Φλεβάρη του '73, όπου προβοκάτορες προκάλεσαν πανικό, με αποτέλεσμα να γίνει υποχώρηση από τη μεριά μας και να εγκαταλείψουμε, αναγκαστικά, το κτίριο. Η τέτοια όμως συμπεριφορά της αντίδρασης δεν είναι και απόδειξη της ύπαρξης σχεδίου, αλλά αποτελεί μόνιμο στοιχείο, που περισσότερο έχει χαρακτήρα 'άμυνας' του αστικού κράτους οποιαδήποτε μορφή κι αν έχει στις αντίστοιχες περιόδους της ιστορίας.
Η τέτοια τοποθέτηση και ερμηνεία του θέματος επιβεβαιώνεται από την εξέλιξη των γεγονότων, που ανάγκασαν την αντίδραση να δείξει τη δύναμή της χρησιμοποιώντας το στρατό, την τελευταία της ελπίδα για να μην ξεφύγουν τα πράγματα τελείως από τον έλεγχο της. Αυτό ήταν μια σημαντική υποχώρησή της και έδειχνε το αδιέξοδο στο οποίο είχε φτάσει καθώς και το βαθμό απόγνωσης της. Στο τελευταίο αυτό, όπως φαίνεται και από τη δίκη του Πολυτεχνείου, ήταν σύμφωνοι όλοι οι παράγοντες της χούντας καθώς και η CIA που βοήθησε άμεσα στην εφαρμογή του σχεδίου 'Kεραυνός'. (Tο σχέδιο αυτό χρησιμοποιείται σαν διέξοδος τη στιγμή που τα πολιτικά όπλα για την αναχαίτιση του λαϊκού κινήματος χρεοκοπούν)».
Κριτικές παρατηρήσεις
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το κεφάλαιο για την πολιτική και οργανωτική προετοιμασία της εξέγερσης και τις ευθύνες της ίδιας της ΑντιΕΦΕΕ και του ΚΚΕ.
«Δεν πρέπει απλά να εντοπίζουμε το πρόβλημα και την ερμηνεία του στο ότι το επίπεδο οργάνωσης δεν ανταποκρινόταν στην αγωνιστική διάθεση του λαού και σε μια ανώτερη μορφή πάλης σαν την κατάληψη είτε να ξεπερνάμε τελείως το θέμα χαρακτηρίζοντας τη λαϊκή εξέγερση 'οργανωμένο σχέδιο προβοκατόρων'. Η τέτοια αντιμετώπιση παραβλέπει την κύρια αιτία, που η κατάληψη του Πολυτεχνείου δεν εξελίχτηκε διαφορετικά, προς μια άμεσα θετική εξέλιξη για το κίνημα, δηλαδή την έλλειψη πολιτικής προετοιμασίας» (σ. 27).
«Στο ερώτημα να γίνει κατάληψη ή όχι δεν μπορέσαμε -σαν οργάνωση- ν' απαντήσουμε θετικά ακριβώς επειδή δε βλέπαμε, για διάφορους λόγους, μια τέτοια μορφή πάλης να εντάσσεται στην πολιτική που ακολουθούσαμε τότε μέσα στο φοιτητικό κίνημα. Αλλά ούτε καθαρά αρνητική θέση πήραμε γιατί βλέπαμε -σα συνδικαλιστές της ΑντιΕΦΕΕ- να μας ξεπερνούν τα γεγονότα, να παίρνουν άλλοι την πρωτοβουλία των κινήσεων, να μην μπορούμε να επιδράσουμε ανασταλτικά πάνω στην εξέλιξη της κατάστασης. Πέρ' απ' αυτό, σ' ορισμένα μέλη της ΑντιΕΦΕΕ υπήρχε διαμορφωμένη η αντίληψη ότι ήταν ώριμες οι συνθήκες για να χρησιμοποιήσουμε σα μορφή πάλης την κατάληψη, περισσότερο βέβαια σα μέσο πίεσης προς τη χούντα παρά σα μέσο για την άμεση ανατροπή της. Πάντως θα έπρεπε, όταν η κατάληψη ήταν πλέον γεγονός, να προσπαθήσουμε σαν οργάνωση να ελέγξουμε την κατάσταση μέχρι να επεξεργαστούμε την από κει και πέρα τακτική μας, άσχετα με το πώς βλέπαμε τη συγκεκριμένη μορφή πάλης να εξυπηρετεί τον αγώνα μας. Αλλά η οργάνωση αντιμετώπισε το γεγονός της κατάληψης με μια ανεξήγητη απάθεια, με πλήρη αδιαφορία. Αυτή ήταν η πρώτη ένδειξη της έλλειψης πολιτικής ετοιμότητας». (σ. 28)
«Οργανωμένες δυνάμεις της Αντί-ΕΦΕΕ υπήρχαν αρκετές. Ετσι σ' αυτό το σημείο οποιαδήποτε ερμηνεία για τη στάση μας στη βάση οργανωτικών αδυναμιών δε στέκει. Υπήρχαν έμπειροι συνδικαλιστές, μέλη των εκλεγμένων επιτροπών των σχολών, γνωστοί σ' όλο το φοιτητικό κόσμο, που θα μπορούσαν να επιβάλλουν τις απόψεις τους εύκολα και θα έπρεπε να καθοδηγούν προς την κατεύθυνση του ελέγχου της κατάληψης τουλάχιστον. Τελικά, αυτό που έγινε ήταν να ελεγχθεί ο χώρος του Πολυτεχνείου με την πρωτοβουλία των συνδικαλιστών μελών της ΑντιΕΦΕΕ, που αποτέλεσαν και την πλειοψηφία στην πρώτη Συντονιστική Επιτροπή. Δεν υπήρξε, όμως, καθοδήγηση, στη βάση της μόνιμης επαφής, σε κανένα ζήτημα σχεδόν και έτσι αναγκαστικά τα παραπάνω άτομα έδρασαν πρωτοβουλιακά σ' όλη τη διάρκεια της κατάληψης. Δηλαδή τελικά δεν χρησιμοποιήθηκαν σχεδόν καθόλου οι οργανωμένες δυνάμεις που υπήρχαν μέσα στο Πολυτεχνείο, ούτε καν οι συνδικαλιστές μας που ήταν μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής» (σ.28).
«Ερμηνεύοντας αυτή τη διστακτική μας στάση απέναντι στην κατάληψη, αλλά και στην εξέλιξή της σε αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική εκδήλωση, μπορούμε να διαπιστώσουμε ένα φόβο μπροστά σε ταχύρρυθμες εξελίξεις που θα ξέφευγαν -πιθανώς- από τον έλεγχό μας και παραπέρα έναν περίεργο 'ρεαλισμό' στην τακτική μας, που φανέρωσε ότι δε βλέπαμε καθόλου στη μελλοντική μας προοπτική την ανατροπή της δικτατορίας μέσα από μορφές πάλης δυναμικής αναμέτρησης του λαού είτε αγωνιστικής του αντιπαράθεσης με ανώτερες μορφές πάλης ενάντια στη δικτατορία. (…) Αυτός ο 'ρεαλισμός' που ήταν μόνιμο στοιχείο των αναθεωρητών και της τακτικής τους σ' ένα βαθμό υπήρχε και σε μας, όπως έδειξε η στάση μας στο Πολυτεχνείο, που δε μας άφηνε να μπούμε ενεργά στην καθοδήγηση των αγώνων που ωρίμαζαν ή τουλάχιστον να έχουμε επαναστατική επαγρύπνηση και ετοιμότητα ν' ανταποκρινόμαστε στις απαιτήσεις του αγώνα» (σ. 31).
Από τα μικρά αυτά αποσπάσματα, που δεν καταλαμβάνουν ούτε το ένα δέκατο από τις 40 πυκνογραμμένες σελίδες της Εκθεσης του Γιάννη Γρηγορόπουλου, διαφαίνεται ο προβληματισμός των στελεχών της ΑντιΕΦΕΕ και της ΚΝΕ μετά το Πολυτεχνείο. Η θεωρία των «προβοκατόρων» και η προβολή της ως επίσημης θέσης της Συντονιστικής Επιτροπής από την 'Πανσπουδαστική φ.8' δεν είχε βέβαια καμιά σοβαρότητα για όσους έζησαν από κοντά τα γεγονότα. Η ανάσυρση του πλαστού κειμένου μετά από 30 χρόνια το μόνο που δείχνει είναι η απόσταση (χρονική αλλά και πολιτική) που έχουμε διανύσει από εκείνες τις μέρες της εξέγερσης.

(Ελευθεροτυπία, 28/11/2004)

Διαβάστε Περισσότερα »

ΔΟΕ: 24ωρη απεργία για τους αναπληρωτές ΕΣΠΑ τη Δευτέρα

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΙΔΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ - ΔΟΕ

Αρ. Πρωτ.1474

Αθήνα  18/11/2010

Προς

Τους Συλλόγους Εκπ/κών Π.Ε.

Απόφαση Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

• Κήρυξη 24ωρης απεργιακής κινητοποίησης για τους συναδέλφους αναπληρωτές του ΕΣΠΑ
• Κήρυξη 2ωρης διευκολυντικής στάσης εργασίας για τους υπόλοιπους συναδέλφους

συγκέντρωση ώρα 12:00  στο Υπουργείο Παιδείας

            Το Δ.Σ. της ΔΟΕ εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία του για τη μη πληρωμή των συναδέλφων αναπληρωτών που προσελήφθησαν εδώ και δυο μήνες μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ και καταγγέλλει την, τριτοκοσμικού χαρακτήρα, σύμβαση που καλούνται να υπογράψουν.

            Παρά το γεγονός ότι η πολιτική ηγεσία του Υπ. Παιδείας είχε διαβεβαιώσει το Δ.Σ. της ΔΟΕ, κατά τη συνάντηση της 25^ης του Οκτώβρη, ότι μέχρι τα μέσα του Νοέμβρη θα πληρωθούν οι συνάδελφοι, μέχρι σήμερα δεν έχει πληρωθεί κανείς. Αντίθετα ζητείται από τους συναδέλφους μας να υπογράψουν ατομικές συμβάσεις, τριτοκοσμικού χαρακτήρα οι οποίες δεν περιλαμβάνουν ούτε τα στοιχειώδη εργασιακά τους δικαιώματα (ύψος αμοιβής, τρόπος καταβολής, κλπ).

            Ύστερα από αυτή την κατάσταση και τον εμπαιγμό που υφίστανται οι συνάδελφοί μας, το Δ.Σ. της ΔΟΕ στη χθεσινή του συνεδρίαση ομόφωνα αποφάσισε να πραγματοποιήσει τη Δευτέρα 22/11/2010, ώρα 12:00 συγκέντρωση στο Υπ. Παιδείας. Για το σκοπό αυτό κηρύσσει 24ωρη απεργιακή κινητοποίηση τη Δευτέρα 22/11/2010 για τους συναδέλφους - αναπληρωτές του ΕΣΠΑ.

Προκειμένου να διευκολυνθούν οι υπόλοιποι συνάδελφοι να πάρουν μέρος τόσο στη συγκέντρωση στην Αθήνα, όσο και σ' αυτές της περιφέρειας το Δ.Σ. της ΔΟΕ κηρύσσει στις 22/11/2010 δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας (τις δυο τελευταίες διδακτικές ώρες του πρωινού και τις δυο πρώτες του απογευματινού).

Διεκδικούμε:

1. Να πληρωθούν ΤΩΡΑ τα αναδρομικά ΟΛΩΝ των συναδέλφων.

2. Να τηρήσει το Υπουργείο Παιδείας τις ελάχιστες δεσμεύσεις, που έχει αναλάβει απέναντι στους συναδέλφους μας σε σχέση με τα εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά τους δικαιώματα.

3. Να αποσυρθεί η τριτοκοσμική σύμβαση. Το Δ.Σ. της ΔΟΕ καλεί τους αναπληρωτές (μέσω ΕΣΠΑ) να μην υπογράψουν, μέχρι τη Δευτέρα 22-11-2010, καμιά σύμβαση.

4. Όλες οι προσλήψεις αναπληρωτών μέσω ΕΣΠΑ να μετατραπούν σε προσλήψεις από τον τακτικό προϋπολογισμό, για να έχουν οι συνάδελφοί μας πλήρη εργασιακά, μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ καλεί τα Δ.Σ. των Συλλόγων της περιφέρειας να διευκολύνουν τη μετακίνηση των συναδέλφων αναπληρωτών στην Αθήνα εκμισθώνοντας λεωφορεία ή με άλλο μέσο. Το κόστος θα βαρύνει τους τοπικούς Συλλόγους.  

Διαβάστε Περισσότερα »

Η ηρωική λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο προδοτικός ρόλος των σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ

Αναδημοσίευση από ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, Αρ. Φύλ. 216 15-30 Νοέμβρη 2005

Η ηρωική λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου και ο προδοτικός ρόλος των σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ
κατά της μετωπικής σύγκρουσης, κατά της κατάληψης, κατά της λαϊκής εξέγερσης

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ, προσπαθώντας να αποκρύψουν από τη νεολαία, την εργατική τάξη και το λαό την προδοτική στάση της ευτυχώς αποτυχημένης προσπάθειας σαμποταρίσματος εκ μέρους τους της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου που οδήγησε στην ηρωική λαϊκή εξέγερση της 17^ης Νοέμβρη του ΄73 και τη σύγκρουση με τις σιδηρόφραχτες δυνάμεις (στρατό, αστυνομία, Ασφάλεια, κλπ.) του φασιστικού καθεστώτος, ισχυρίζονται, δεκαετίες τώρα, ψευδόμενοι ασυστόλως, συστηματικά και προκλητικά, ότι στην εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 υπήρξε τάχα «καθοριστική η συμβολή του ΚΚΕ, της ΚΝΕ, της αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ» («Ρ» 15.11.2005, σελ. 6) και μάλιστα κάνουν ακόμα λόγο και για «μεγάλη και καθοριστική συμβολή»(!): «μεγάλη και καθοριστική συμβολή είχε το ΚΚΕ, με την πολιτική του, τη δράση παράνομων οργανώσεών του, της ΚΝΕ που ιδρύθηκε το 1968 και της αντιδικτατορικής ΕΦΕΕ» («Ρ» 15.11.2005, σελ.7). Είναι κι’ αυτό ένα από τα πάμπολλα μεγάλα «ιερά» και απ’ τα πλέον χοντροκομμένα ψεύδη των ντόπιων χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών.

Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς όλες οι ιστορικές μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που κατά καιρούς είδαν το φως της δημοσιότητας, αλλά το κυριότερο είναι – ακριβώς επειδή δεν μπορούν να αμφισβητηθούν τα γραφόμενά τους, μπορούν όμως να αποσιωποιηθούν, όπως το κάνουν συστηματικά – ότι οι δικές τους γραπτές  ο μ ο λ ο γ ί ε ς της «4^ης Ολομέλειας του Ιούλη 1976» είναι εκείνες που αποκαλύπτουν τον προδοτικό ρόλο των χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ και επιβεβαιώνουν ότι αυτοί ήταν:

πρώτο, κατά της μετωπικής σύγκρουσης με τις σιδηρόφραχτες δυνάμεις της φασιστικής διχτατορίας,

δεύτερο, κατά της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης του Σεπτέμβρη του ΄73,

τρίτο, κατά της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου, την οποία, παρά το ότι χρησιμοποίησαν όλα τα μέσα από το ανοιχτό σαμποτάζ ως τις αδίστακτες ψευδείς  συκοφαντίες-λασπολογίες σε βάρος αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών, απότυχαν να αποτρέψουν-ματαιώσουν,

τέταρτο, κατά της συνέχισης της κατάληψης, όταν αυτή πραγματοποιήθηκε παρά τις λυσσώδεις αντεπαναστατικές προσπάθειές τους, επιχειρώντας ανεπιτυχώς να «απαγκιστρώσουν» τους φοιτητές από το Πολυτεχνείο με στόχο τη ματαίωση της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης.

Ευτυχώς για τους αγώνες της εργατικής τάξης και του λαού μας γενικά, αλλά και ιδιαίτερα για τον αντιφασιστικό αγώνα της νεολαίας, οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ – πράχτορες των συμφερόντων της μπουρζουαζίας στις γραμμές της εργατικής τάξης – δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τον προδοτικό ρόλο που τους είχε αναθέσει σ’ εκείνη την περίοδο η αντιδραστική «δημοκρατική» αστική τάξη, δηλ. να ματαιώσουν την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και τη σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς. Αν το είχαν επιτύχει θα είχε ματαιωθεί η ηρωική λαϊκή εξέγερση του Νοέμβρη του ΄73 – μια από τις σημαντικότερες και λαμπρότερες σελίδες στην ιστορία των αντιφασιστικών-αντιϊμπεριαλιστικών αγώνων του λαού και της νεολαίας μας.

Για την αποκάλυψη του προδοτικού ρόλου των ηγετών των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ δεν είναι καθόλου απαραίτητη η αναφορά στις πάμπολλες ιστορικές μαρτυρίες για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, επειδή είναι υπεραρκετές οι δικές τους ανοιχτές, ευτυχώς γραπτές, ΟΜΟΛΟΓΙΕΣ, που περιέχονται στις εκτιμήσεις της «4^ης Ολομέλειας του Ιούλη 1976», δηλ. οι εκτιμήσεις που έκαναν οι ίδιοι και μάλιστα 3 ολόκληρα χρόνια μετά την λαϊκή εξέγερση και επομένως μ’ όλη την άνεση χρόνου, ακριβέστερα στην: «Έκθεση και Συμπεράσματα για τα γεγονότα του Νοέμβρη 1973. Εγκρίθηκαν στην 4^η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, Ιούλης 1976», δημοσιευμένη στην ΚΟΜΕΠ, τεύχος 11/1976, από όπου παρατίθενται τα παρακάτω αποσπάσματα.

Καταρχήν για τα γεγονότα γενικά στην «Έκθεση» ομολογείται ανοιχτά: «το Γραφείο του κλιμακίου δεν μπόρεσε, έστω και μετά τον αιφνιδιασμό που δέχτηκε με την έναρξή τους να καθοδηγήσει στο βαθμό που ήταν δυνατό τα γεγονότα αυτά». Επομένως τα περί «μεγάλης και καθοριστικής συμβολής του ΚΚΕ»(!) στα γεγονότα του Πολυτεχνείου είναι μυθεύματα και χονδροειδή ψεύδη της προδοτικής χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας.

Πριν παρατεθούν τα άλλα εξαιρετικής και πολύ αποκαλυπτικής σημασίας αποσπάσματα από την «Έκθεση» είναι απαραίτητο να υπογραμμιστεί ότι οι ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ ήταν αποφασισμένοι – ακριβώς επειδή κινούνταν στα πλαίσια της πολιτικής γραμμής της αστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης απέναντι στη χούντα που δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση την ΚΑΤΑΤΑΛΗΨΗ – να αποτρέψουν την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου, γι’ αυτό και δεν δίστασαν, εκτελώντας τις εντολές της αστικής «αντιπολίτευσης», να χρησιμοποιήσουν  ό λ α τα μέσα, ακόμα και εκείνο της κατασυκοφάντησης των φοιτητών της Νομικής και Φυσικο-μαθηματικής που πήγαιναν για κατάληψη του Πολυτεχνείου προκειμένου να αποτρέψουν-ματαιώσουν ευθύς εξαρχής την ΚΑΤΑΛΗΨΗ που ήταν και ο  κ ύ ρ ι ο ς  πολιτικός στόχος των αντιδραστικών «δημοκρατικών» αστικών δυνάμεων, φτάνοντας μάλιστα ως το πλέον αθλιέστερο πολιτικά σημείο να καταγγείλουν τους αντιφασίστες φοιτητές ως «πράχτορες» της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη, 14 του Νοέμβρη, 350 περίπου οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο των Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικανικής CIA, με σκοπό να προβάλλουν με κάθε μέσο τραμπουκισμού και προβοκάτσιας γελοία και αναρχικά συνθήματα και συνθήματα που δεν εκφράζανε τη στιγμή και τις συγκεκριμένες δυνάμεις». («Πανσπουδαστική», Συνδικαλιστικό Όργανο της Αντιδικτατορικής Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας, αρ.φυλ. 8, Γενάρης-Φλεβάρης 1974).

Την επαίσχυντη και πανάθλια αυτή αντιδραστική καταγγελία τους σε βάρος των αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών της Νομικής-Φυσικο-μαθηματικής αντί να την υπογράφουν ως «αντιΕΦΕΕ», όπως στην πραγματικότητα έγινε και ήταν, την παρουσίασαν, αδίστακτοι στην εκπλήρωση του αντεπαναστατικού τους πολιτικού ρόλου, ως ανακοίνωση της Συντονιστικής Επιτροπής του Πολυτεχνείου, πλαστογραφώντας έτσι, όπως είναι γνωστό, την υπογραφή της.   

Οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ δεν ομολογούν μόνο ότι αιφνιδιάστηκαν από τα γεγονότα, αλλά και ότι η γενική γραμμή τους ήταν σαφώς  κ α τ ά των  κ α τ α λ ή ψ ε ω ν  και επιπλέον θεωρούσαν, ειδικότερα την κατάληψη του Πολυτεχνείου, «αριστερίστικη»(!) ενέργεια: «εκτιμήθηκε ότι πρόκειται για μια ανεύθυνη και βιαστική κίνηση με έντονο το αριστερίστικο στοιχείο, που ήταν ως ένα βαθμό, έξω απ’ τη γραμμή της Οργάνωσης, η οποία εκείνο τον καιρό γενικά ήταν  κ α τ ά  των  κ α τ α λ ή ψ ε ω ν (υπογρ. δική μας) και των βιαστικών και απρογραμμάτιστων ανοιχτών εκδηλώσεων...»

Σ’ άλλο σημείο της «Έκθεσης» ομολογούν ότι απέτυχαν να αποτρέψουν, λόγω αδυναμίας τους, την κατάληψη, η οποία τους επιβλήθηκε υποχρεωτικά απ’ την πάλη των αντιφασιστών φοιτητών που ήταν υπέρ της κατάληψης: «αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα, σωστά και επί τόπου μέσα στο Φ.Κ. μ’ αυτή την κατεύθυνση θα ήταν δυνατόν ή να μην  ε π ι λ ε γ ε ί  κ α θ ό λ ο υ  η  μ ο ρ φ ή  τ η ς  κ α τ ά λ η ψ η ς (υπογρ. δική μας), ή και αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να  σ τ ρ έ φ ο ν τ α ν  γρήγορα προς  ά λ λ ε ς  ε ξ ε λ ί ξ ε ι ς (υπογρ, δική μας). Και παρακάτω: «μέσα στο πλαίσιο της ταλάντευσης που έδειξαν τα στελέχη της ΑντιΕΦΕΕ, που, επειδή ήταν απροετοίμαστα να προτείνουν συγκεκριμένες μορφές πάλης, δέχτηκαν παθητικά, χωρίς να παίρνουν θέση, μια κατάσταση που επιβάλλονταν».

Σ’ ένα τρίτο σημείο ομολογούν ότι η κατάληψη έπρεπε να αποφευχτεί και επιπλέον να ματαιωθεί η μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς: «το Γραφείο Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η  κ α τ ά λ λ η ψ η (υπογρ. δικής μας), παρ’ όλο που έπρεπε να είχε  α π ο φ ε υ χ τ ε ί (υπογρ. δική μας), μπορούσε να αξιοποιηθεί θετικά για το ανέβασμα της φοιτητικής και γενικότερα της λαϊκής πάλης ενάντια στο χουντομαρκεζίνικο καθεστώς. Κι’ αυτό θεωρεί ότι μπορεί να γίνει μέσα από την προσέλκυση της λαϊκής συμπαράστασης για την επίτευξη του στόχου του φκ – για ελεύθερες εκλογές και για την προβολή κοινών χουντικών συνθημάτων ζύμωσης...»

Τέλος ομολογούν ότι η ΚΑΤΑΛΗΨΗ αποτέλεσε όχι μόνο «αιφνιδιασμό» για τους ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ αλλά και επιπλέον ήταν γι’ αυτούς μια «επικίνδυνη περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης»(!): «πρέπει να λεχθεί ότι η κατάληψη αποτέλεσε αιφνιδιασμό για τις καθοδηγήσεις του κόμματος και της ΚΝΕ. Δεν ήσαν προετοιμασμένες να δουν τις μέθοδες παρέμβασής τους στα γεγονότα, καθώς και τις μέθοδες συντονισμού της δράσης τους. Η Κ.Ο. και το Γραφείο της Κ.Σ της ΚΝΕ είδαν καταρχήν την  κ α τ ά λ η ψ η  σαν μια  ε π ι κ ί ν δ υ ν η  (υπογρ. δική μας) περιπλοκή στην ανάπτυξη της αντιχουντικής πάλης». Δηλαδή, όπως ακριβώς την έβλεπε και η αντιδραστική αστική «αντιπολίτευση»!!!

Μετά την κατάληψη του Πολυτεχνείου οι ηγέτες των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ, κινούμενοι στα πλαίσια της πολιτικής γραμμής της αστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης και εκτελώντας τις εντολές της – η οποία δεν ήθελε σε καμιά περίπτωση την κατάληψη – δεν είχαν μόνο απλά τη «σκέψη» να πάρουν μέτρα, όπως ισχυρίζονται: «η σκέψη τους ήταν κυρίως να πάρουν μέτρα για την  ά μ ε σ η   α π α γ κ ί σ τ ρ ω σ η (υπογρ. δική μας) των φοιτητών από το Πολυτεχνείο», αλλά επιχείρησαν επανειλημμένα και απεγνωσμένα να πετύχουν άμεση απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο και ευτυχώς απέτυχαν παταγωδώς, χάρη στη μαχητική αντίσταση και δράση των χιλιάδων αντιφασιστών και κομμουνιστών φοιτητών που αρνήθηκαν να «σπάσουν» την ΚΑΤΑΛΗΨΗ και να εγκαταλείψουν το χώρο του Πολυτεχνείου.

Έτσι η λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου οδήγησε σε πλήρη χρεοκοπία την αντεπαναστατική χρουστσοφική γραμμή των «Κ»ΚΕ-«Κ»ΝΕ και στο ξεσκέπασμα του αντεπαναστατικού, στην υπηρεσία της αντιδραστικής αστικής τάξης, ρόλου των ρεβιζιονιστών ηγετών.

Αν ως τις παραμονές της διχτατορίας, η αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική γραμμή του ντόπιου χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού αφόπλισε ιδεολογικά και πολιτικά την εργατική τάξη και τις πλατιές λαϊκές μάζες, ανοίγοντας έτσι το δρόμο στην εγκαθίδρυση, χωρίς αντίσταση, της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατορίας, τις μέρες της ηρωικής λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η γραμμή αυτή όχι μόνο χρεοκόπησε αλλά και βρέθηκε ανοιχτά πλέον στην υπηρεσία και τις τότε πολιτικές επιδιώξεις της αστικής «δημοκρατικής» αντιπολίτευσης και ταυτόχρονα ξεμασκάρεψε τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ και αποκάλυψε τον προδοτικό ρόλο των λακέδων αυτών του κεφαλαίου.

Διαβάστε Περισσότερα »

OI 23 ΝΕΚΡΟΙ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ (16-18/11/1973)

16 Νοεμβρίου 1973
1. Σπυρίδων Κοντομάρης (ετών 57, 20.30)
2. Διομίδης Κομνηνός (ετών 17, 21.30)
3. Σωκράτης Μιχαήλ (ετών 57, μεταξύ 22.30 & 23.00)
4. Βασίλειος Φάμελλος (ετών 26, 23.30)
5. Torill Engeland Magrette (ετών 22, 23.30)
6. Γεώργιος Σαμούρης (ετών 22, 24.00)
7. Δημήτριος Κυριακόπουλος (βραδυνή ώρα - κατέληξε 19/11/73)
8. Σπύρος Μαρίνος (Γεωργαράς) (ετών 35, βραδυνή ώρα)

17 Νοεμβρίου 1973
9. Νικόλαος Μαρκούλης (ετών 24 , πρωινή ώρα, κατέληξε 19/11/73)
10. Αικατερίνη Αργυροπούλου (ετών 76, 10.00, κατέληξε Μάϊο '74)
11. Στυλιανός Καραγεωργής (ετών 19, 10.15)
12. Μάρκος Καραμανής (ετών 23, 10.30)
13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης (ετών 16, 10.30-11.00)
14. Δημήτριος Παπαϊωάννου (ετών 60, 11.30)
15. Γεώργιος Γερτζίδης (ετών 48, 11.30)
16. Βασιλική Μπεκιάρη (ετών 17, 12.00)
17. Δημήτρης Θεοδωράς (ετών 5 1/2, 13.00)
18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας (ετών 43, 13.00)

18 Νοεμβρίου 1973
19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου (ετών 59, 10.00)
20. Ανδρέας Κούμπος (ετών 63, 11.00, κατέληξε στις 30/1/1974)
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης (ετών 20, 12.00)
22. Κυριάκος Παντελεάκης (ετών 43, 12.00-12.30)
23. Ευστάθιος Κολινιάτης (κατέληξε στις 21/11/73)

ΠΗΓΗ:
Ταχυδρόμος 15/11/2003, τεύχος 194
Έρευνα: Πάνος Μπαΐλης

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Κατάλογος, μη ολοκληρωμένος, νεκρών αγωνιστών Και θυμάτων της φασιστικής δικτατορίας 21/4/1967-23/7/1974

Διαβάστε Περισσότερα »

Σχόλιο

Είναι η πρώτη φορά που τόσο έντονα, επίσημα στοιχεία κεφαλαιοκρατικών οργανισμών καταδεικνύουν την έκταση της απόλυτης εξαθλίωσης που επιταχύνεται σε μεγάλο βαθμό στην Ελλάδα της χρεοκοπίας. Όπως συμβαίνει πάντα τα βασικά θύματα είναι τα παιδιά και οι έφηβοι, αφού στην Ελλάδα του 2010, διπλάσιο ποσοστό -από το έτσι κι  αλλιώς απαράδεκτα υψηλό ποσοστό της ΕΕ- ζούν σε συνθήκες φτώχειας.
''Σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε ο Ούγγρος Επίτροπος για θέματα Απασχόλησης, Κοινωνικών Υποθέσεων και Κοινωνικής Ένταξης, κ. Λ. Αντόρ, ο 23% παιδιών και εφήβων, κινδυνεύει από τη φτώχεια. Συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τονίζει ο Επίτροπος, από τα 100 εκατ παιδιά και νέους, ως 18 ετών, τα 20 αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο της φτώχειας.
Οι μόνες χώρες, στις οποίες μειώθηκε η παιδική φτώχεια το 2010 είναι η Τσέχικη Δημοκρατία, η Εσθονία, η Ιρλανδία, η Λετονία και η Πολωνία.
Στα υπόλοιπα κράτη-μέλη, η φτώχεια στα παιδιά και νέους μέχρι 18 ετών, είτε παρέμεινε σταθερή είτε αυξήθηκε.
Για την Ελλάδα 4 στα 10 παιδιά κινδυνεύουν από την πείνα, με κύριους παράγοντες κινδύνου της παιδικής φτώχειας την ηλικία του επικεφαλής της οικογένειας, τη τρέχουσα κατάστασή του στην αγορά εργασίας, το εκπαιδευτικό επίπεδο των γονέων, το βαθμός αστικοποίησης, τις ανεπαρκείς υποδομές παιδικής φροντίδας και το χαμηλό αντίκτυπο των κοινωνικών παροχών, ιδιαίτερα σήμερα σε περίοδο κρίσης.''
( Από το ΑΠΕ)

Διαβάστε Περισσότερα »

Κατάλογος, μη ολοκληρωμένος, νεκρών αγωνιστών Και θυμάτων της φασιστικής δικτατορίας 21/4/1967-23/7/1974

από «Ελευθεροτυπία» 18.11.2000

1. Πεσλής Βασίλης                              21.04.67                  45.Αναγνωστόπουλος

2. Ελής Παναγιώτης                            25.04.67                  46.Αντάρογλου

3. Μανδηλαράς Νικηφόρος               18.05.67                  47.Ανζελόνι Έλενα Μαρία

4. Καλαντζής Δημήτρης                      05.08.67                  48.Αργυρίου

5. Ρίζος Τάκης                                      13.10.67                  49.Βρυώνης

6. Καλαβρού Μαρία                             1967                        50.Βυθούλκας

7. Παναγούλης Γιώργος                     1968                        51.Γαλάτης Νίκος

8. Τσαρούχας Γιώργος                        1968                        52.Γιαννοπουλος

9.Θεοδωρίδης Γιώργος                       1968                        53.Γρέλλος

10.Κατσικογιάννης                               17.08.69                  54.Δημόπουλος

11.Τζαβάλας Καρούσος                      03.01.69                  55.Διαμαντάκος

12.Γεωργάκης Κώστας                        19.09.70                  56.Ευαγγελινός

13.Αντωνίου Ζήσης                             1970                        57.Ζησιμόπουλος

14.Τσιτσιρίγκος Φώτης                       07.04.72                  58.Ηλιόπουλος

15.Κούλης Γεώργιος                           19.04.72                  59.Ιωαννίδης

16.Πετρόπουλος Παναγιώτης            26.03.73                  60.Ιωάννου

17.Βασιλόπουλος Γιάννης                 30.03.73                  61.Κουμπουλος

18.Κωνσταντίνου Γιώργος                  04.05.73                  62.Κρητικάκη

19.Αλβάνογλου Θεόδωρος               22.05.73                  63.Λαγαριώτης

20.Σινόπουλος Πέτρος                        26.06.73                  64.Ματζώτος

21.Κομνηνός Διομήδης                      04.05.73                  65.Μαυτογιάννης

22.Παντελεάκης Κυριάκος                  17.11.73                  66.Μέξης

23.Βάρσος Ιωάννης                             1973                        67.Μικρώνης

24.Έγκελμαν Ντόρις Μαριέτα            16.11.73                  68.Μιχαηλίδης

25.Γεριτσίδης Γιώργος                        17.11.73                  69.Μπονάτος Χρήστος

26.Γεωργαράς Μαρίνος-Σπύρος        1973                        70.Μώμος

27.Παπαϊωάννου Δημήτρης                17.11.73                  71.Νικολάου

28.Καραμάνης Μάρκος                       17.11.73                  72.Παπαγεωργίου

29.Φαμέλης Βασίλης                           17.11.73                  73.Παπαδόπουλος

30.Μαρκούλης Νίκος                          17.11.73                  74.Ρακιτζής Αλέξανδρος

31.Σαμούρης Γιώργος                         17.11.73                  75.Ράμμος Βασίλειος

32.Μυρογιάννης Μιχάλης                  17.11.73                  76.Σαρμαλής

33.Καραγεωργίου Στέλιος                   17.11.73                  77.Σπαρτίδης

34.Φιλίνης Γιάννης                              Νοεμ.73                  78.Σταυρόπουλος

35.Δικάλφα Καλλιόπη                         1973                        79.Σχίζας

36.Τζιάνος Λάμπρος                            21.12.73                  80.Σωτηρόπουλος Ιωάννης

37.Σταυρέλης Γιάννης                         12.12.73                  81.Τοριλ Τεκλέτ (Αιγύπτιος)

38.Αργυροπούλου Αικατερίνη            1973                        82.Τσιγκούνης

39.Δασκάλου Στέλιος                          1974                        83.Τσικουρής

40.Θεοδώρας Δημήτρης                      18.11.73                  84.Φραγκόπουλος Θεόφιλος

41.Σίμος Γεώργιος                               09.01.74                  85.Χαλκίδης Γιάννης

42.Κυριακόπουλος Σάκης                   1974                        86.Χαραλαμπίδης Γιώργος

43.Καζέπης Κώστας                            1974                        87.Χατσηβασιλείου

44.Καϊλης Γιάννης                               26.02.74                  88.Κατής Κώστας                1969

Αρ. Φύλ. 262 15-31 Νοέμβρη 2007

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΚΡΑΙΑ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΑΟΣ

Οι φασίστες του ΛΑΟΣ τολμούν 37 χρόνια μετά να αμφισβητούν για άλλη μια φορά τους νεκρούς μέσα στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη του '73, αυτούς που κομμάτιασε το τάνκ, αυτούς που πυροβολήθηκαν εν ψυχρώ στη φασιστική εισβολή μέσα στο ίδρυμα, τολμούν τα αναπαραγάγουν τις σιχαμερές εικασίες των Απριλιανών και πάνω απ΄όλα να συνδέουν καθ' οιονδήποτε τρόπο, τον αγώνα του Νοέμβρη με την ''εθνική κατάρρευση'', δείχνοντας πόσο αμετανόητοι φιλοχουντικοί παραμένουν.
Τολμούν να βγάλουν μια κατάπτυστη ανακοίνωση αμαύρωσης της αντιφασιστικής-αντιιμπεριαλιστικής εξέγερσης, που αν έχει σηματοδοτεί κάτι ''θετικό'', είναι πως τους αποκαλύπτει για άλλη μια φορά και εκθέτει όσους-όπως οι θλιβεροί σοσιαλδημοκράτες του Περισσού-τους αποκαλούν ''κεντρώο λαικίστικο'' κόμμα(!)
Λένε λοιπόν οι επίγονοι του Ζουρνατζή: «Καταθέτουμε και πάλι τη λύπη μας για όσους σκοτώθηκαν έξω απ' το Πολυτεχνείο. Κατανοούμε τα αισθήματα εκείνων που έδωσαν τη μάχη μέσα στο Πολυτεχνείο και διαπιστώνουν 37 χρόνια μετά ότι δεν πραγματώθηκαν τα οράματά τους. Εκφράζουμε την απέχθειά μας προς εκείνους που εξαργύρωσαν τους αγώνες τους για πολιτικά οφίτσια και συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην οικονομική, πολιτική και εθνική κατάρρευση της χώρας μας».
Όλοι οι αντιφασίστες εκφράζουμε τη ντροπή και την αηδία μας, που μια τέτοια μέρα, τα φασιστοειδή προχωρούν σε μια τόσο ανοιχτή πρόκληση.
Η απάντηση σε όλα τα φασιστοειδή (εσω & εξω κοινοβουλευτικά σε όποιο κόμμα ή συμμορία κι αν ανήκουν), είναι η μαζική και αγωνιστική  έμπραχτη υπενθύμιση με κάθε τρόπο, πως: Σ' αυτή την χώρα ''δεν πέρασε και δεν θα περάσει'' ποτέ ο φασισμός!

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί το νέο τεύχος του περιοδικού “Επαναστατική Δημοκρατία”

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος (τόμος 14, τ. 1, Απρίλης 2010) του αγγλόφωνου περιοδικού “Επαναστατική Δημοκρατία”.

Η έκδοση περιέχει το άρθρο της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 The Government of the Bourgeois ‘Pasok’ Has Come to  ‘Finish the Job’.

Περισσότερα εδώ: http://www.revolutionarydemocracy.org/

Διαβάστε Περισσότερα »

Από την παρουσία μας στο Πολυτεχνείο

Διαβάστε Περισσότερα »

Στους 610.000 ανήλθαν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι τον Οκτώβριο

Αναδημοσίευση από in.gr

Τους 609.249 έφθασαν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι, τον Οκτώβριο, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΑΕΔ, αριθμός που παρουσιάζει αύξηση κατά 3,75% σε σχέση με τον Σεπτέμβριο.

Διαβάστε Περισσότερα »

Στο 144% του ΑΕΠ εκτινάσσεται φέτος το δημόσιο χρέος

Νέα μέτρα φέρνει η αναθεώρηση των στοιχείων για το έλλειμμα και το χρέος του 2009 από τη Eurostat. Το περυσινό έλλειμμα ανεβαίνει στο 15,4% του ΑΕΠ από 13,6% που ήταν η προηγούμενη πρόβλεψη και το δημόσιο χρέος από το 115,1 % του ΑΕΠ εκτινάσσεται στο 126,8% του ΑΕΠ, δηλαδή αποδεικνύεται υψηλότερο κατά 11,7 ποσοστιαίες μονάδες. Η αναθεώρηση
μεταβάλλει τα δημοσιονομικά στοιχεία τόσο για το 2010, όσο και για το 2011, διαμορφώνοντας νέες απαιτήσεις για μεγαλύτερη δημοσιονομική προσαρμογή. Το 2010 το έλλειμμα θα διατηρηθεί υψηλά στο 9,4% και το δημόσιο χρέος θα ανέλθει στο 144% του ΑΕΠ.

Ημερησία, 16/11

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 2010: Η ΕΚΦΡΑΣΗ ΤΗΣ ΟΞΥΝΣΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΙΚΗΣ ΔΙΑΙΡΕΣΗΣ ΚΑΙ ΠΑΛΗΣ

Τα κλισέ των αναλυτών στην Ελλάδα σχετικά με τις εκλογές που τα κύρια σημεία τους ήταν πάντα τα εξής: ‘’Το μεσογειακό ταμπεραμέντο’’ των Ελλήνων και η ιστορική απουσία ‘’ομαλής συνεχούς πολιτικής ζωής’’,κάνουν τη συμμετοχή στις εκλογές, πρωτοφανή για το μέσο όρο της Ευρώπης. Ιδιαίτερη συμμετοχή παρουσιάζεται στις εθνικές εκλογές που ψηφίζεται κυβέρνηση και στις αυτοδιοικητικές που από τη φύση τους συμμετέχουν πολλοί υποψήφιοι, υπάρχει ‘’ προσωπικό δέσιμο’’ με τους εκάστοτε τοπικούς υποψήφιους και η συμμετοχή πέφτει κατακόρυφα πάντα στις ‘’ευρωεκλογές’’,( από τότε που καθιερώθηκαν), αφού ελάχιστοι θεωρούν ότι εκεί κρίνεται κάτι, για την καθημερινή τους ζωή και κυρίως πως μπορούν να παρέμβουν σ’ αυτο τον υπερεθνικό ιμπεριαλιστικό μηχανισμό. Τέλος, στις αυτοδιοικητικές εκλογές περισσότερο και από τις ευρωεκλογές,υπάρχει η λεγόμενη ‘’χαλαρή ψήφος’’ δηλαδή η πρόταξη του συγκεκριμένου τοπικού απέναντι στον πάγιο κομματικό εγκλωβισμό ή η αίσθηση πως αυτός, σαν αποτέλεσμα πολλαπλών εκβιασμών και ομηρίας, είναι πιο εύκολο κατ’ εξαίρεση να ξεπεραστεί.

Εδώ ας σημειωθεί πως η ρεβιζιονιστική αριστερά έχει προσθέσει ένα δικό της αντιμαρξιστικό-αντιεπιστημονικό ‘’κλισέ-άλλοθι’’, αυτό του ‘’δικομματισμού’’. Έχει δηλαδή αναγάγει την ηγεμονία των δυο κύριων αστικών κομμάτων, σε τάχατες πάγια στρατηγική επιλογή της κεφαλαιοκρατίας, ξεχνώντας το σχετικό της μορφής σε σχέση με την ουσία, πράγμα που φαίνεται σε όλες τις αστικές ‘’δημοκρατίες’’ του κόσμου, όπου ολόκληρο το αστικό πολιτικό σκηνικό συχνά γκρεμίστηκε μετά έναν ιστορικό κύκλο και κυριολεκτικά -δεν έμεινε κανένα ‘’παλιό κόμμα’’ (η Ιταλία πρόσφατα), τη στιγμή που κρίθηκε πως αυτό εξηπηρετούσε καλύτερα, σαν εργαλείο, τις στρατηγικές επιδιώξεις της αστικής τάξης. ‘’Δικομματισμός’’ με τις μεταφυσικές διαστάσεις που του αποδίδονται δεν υπάρχει, υπάρχει η πολιτική κυριαρχία-ως τα τώρα-των δυο κύριων μεγαλοαστικών κομμάτων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και οι ρεβιζιονιστές το διαστρεβλώνουν για να παρουσιαστούν πως είναι τελείως αθώοι αυτής της κατάστασης που επιβάλλεται δήθεν ερήμην τους και πάντως χωρίς την ευθύνη τους, όταν η ΕΔΑ λίγα χρόνια μετά την μοναρχοφασιστική επικράτηση, είχε κάνει σμπαράλια τον τότε ‘’δικομματισμό’’, ή όταν οι ίδιοι το’89 ‘’παρέμβηκαν’’ παίζοντας το παιχνίδι του ενός και μάλιστα του ιστορικά αντιδραστικότερου πόλου αυτού του δικομματισμού, σαν απαραίτητη ‘’καθαρτήρια τσόντα’’.

Από τα κλισέ ας περάσουμε στην ίδια τη πραγματικότητα των αυτοδιοικητικών εκλογών, που οι συνθήκες της χρεοκοπίας, του μνημόνιου υποταγής στην κατοχική τρόικα και του ‘’ευθέως πολιτικού’’ – και λόγω Καλλικράτη στοιχείου της ψήφου στις περιφέρειες, είχαν διαμορφώσει ένα διαφορετικό τοπίο, με σαφώς κεντρικούς πολιτικούς όρους αφού εκτός από την κάθε απόχρωσης αριστερά που τους προέβαλε από πλευράς της και η ΝΔ με τον κίβδηλο αντιμνημονιακό πολιτικό λόγο και το ΠΑΣΟΚ με την ‘’απειλή ‘’ πρόωρων εκλογών, δημιούργησαν μια εκλογή μάχη, όχι απλά αυτοδιοικητικής σημασίας. ( Εδώ ας σημειωθεί πως πολιτικές δυνάμεις που χαρακτήριζαν το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση χωρίς νομιμοποίηση και προιόν υφαρπαγής ψήφου, σαν ‘’κυβέρνηση Τσολάκογλου’’, πχ Αλαβάνος για να θυμηθούμε την αριστερά, μιας και η ΝΔ ακολουθεί μια πλήρως ψευδεπίγραφη αντιπολίτευση στην αντιλαική λαίλαπα, μετά την ‘’απειλή’’ πρόωρων εκλογών εκ μέρους Παπανδρέου, αντί να χαιρετίσουν την πρόκληση και να την συγκεκριμενοποιήσουν στην ανάγνωσή της, άρχισαν περιέργως να κλαψουρίζουν για ‘’εκβιασμό’’, για ‘’άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία’’ αυτής της κυβέρνησης υφαρπαγής ψήφου..........έτσι για να μη ξεχνιόμαστε και να γίνεται κατανοητό τι σημαίνει ‘’δεξιά πολιτική’’ εντυπώσεων)

Οι εκλογές σαφώς ‘’πολιτικές’’ σε σχέση με μια απλή αυτοδιοικητική μάχη και με πρόσθετο το τοπικό ιδιαίτερο ενδιαφέρον ,είχαν αποχή 42% και λευκά /άκυρα 9% με την αποχή σε περιοχές της Αττικής ( κυρίως στο δήμο Αθηναίων, να φτάνει το 57%) και σε απόλυτους αριθμούς να συμμετέχουν 5.988.678 ( στοιχεία περιφερειών) εκ των οποίων το 9% να ψηφίζει λευκό/άκυρο, όταν στις πρόσφατες βουλευτικές του 2009 με μικρότερο εκλογικό σώμα, ήταν πάνω από 7.000.000 και τα άκυρα/λευκά μόλις στο 3%. Αν δε, θέλουμε να κάνουμε και μια σύγκριση της βασικής περιφέρειας Αττικής, στις αυτοδιοικητικές εκλογές του το 2006 το άθροισμα της τότε υπερνομαρχίας+ τη νομαρχία Αν. Αττικής ήταν 1.876.546 ψηφίσαντες και τώρα στην πλέον διευρυμένη περιφέρεια, 1.571.889 με 140.000 λευκά/άκυρα.

Πρόκειται για τον μικρότερο απόλυτο αριθμό ψηφισάντων έγκυρα ψηφοδέλτια, στο πιο διευρυμένο έως τώρα εκλογικό σώμα και αυτό κόντρα σε όσα είχαμε ως πριν λίγα χρόνια και αναφερθήκαμε αναλυτικά σε αυτά, αρχικά. Δεν πρόκειται για ευκαιριακό φαινόμενο αφού παρουσιάζεται για τέταρτη συνεχόμενη εκλογική μάχη και ούτε βέβαια χωρούν εδώ, ιδεαλιστικές-ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις του φαινόμενου. Το φαινόμενο είναι σταθερό και εκρηκτικό στη διαμόρφωσή του και αυτό σημαίνει με βάση τον επαναστατικό μαρξισμό, πως εξηγείται από τις διεργασίες στην οικονομική βάση που έχουν αντίστοιχα χαρακτηριστικά ανάπτυξης. Οι εξυπνακισμοί περι ‘’άγνωστης αποχής’’περί ‘’αδιαφορίας μικροαστών’’ ή ‘’περί αθροίσματος ατομικών συμπεριφορών’’ είναι χαμηλού παπαδίστικου επιπέδου. Αντίθετα οι μικροαστοί και όταν αυτο-ορίζονται σαν ‘’αριστεροί’’, πάσχουν όπως ο ανεκδιήγητος πια Δελαστίκ, από εκλογικό κρετινισμό και ανοχή στο ναζισμό, που φτάνει μέχρι το σημείο να διακηρύττει ανοιχτά σε άρθρο του στο ‘’Έθνος’’ πως είναι ‘’πιο πολιτική θέση η ψήφος στη Χρυσή Αυγή, από την αποχή’’. Μαζικά και εκρηκτικά αυξάνει η προλεταριοποίηση μεσαίων στρωμάτων, η απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης, τα στρώματα που κυριολεκτικά πεινούν ( μόνον στην Αθήνα 60000 καταγεγραμμένοι άστεγοι και το ¼ των κατοίκων της να τρέφονται κατά καιρούς στα συσίτια), η ένδεια και η απόγνωση των νέων ανθρώπων και όλα αυτά χωρίς κανένα πια προστατευτικό δίκτυ ‘’κοινωνικού κράτους’’ ή στοιχειώδους πρόνοιας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως ένα μικρό ποσοστό της αποχής δεν είναι και αποτέλεσμα της αδιαφορίας.

Δεν υποθέτουμε λοιπόν- και πολύ περισσότερο δεν υποθέτουμε αυθαίρετα -αλλά είναι γνωστό, πως τα στρώματα που αγγίζει η φτώχεια, απονομιμοποιούν το εκλογική διαδικασία έτσι όπως διεξάγεται, χωρίς συγκροτημένη εναλλακτική λύση, χωρίς απόλυτη συνείδηση, αλλά με απόγνωση και οργή ( ‘’Είμαστε κόκκινοι από θυμό, ίσως και από επιλογή’’, για να θυμηθούμε ένα σύνθημα του Λαικού Μέτωπου στη Γαλλία μετά τον πόλεμο). Το ‘’ψηφίστε κάποιον-οποιονδήποτε’’, προυποθέτει πως ο δέκτης δεν έχει πάψει να αισθάνεται κάποιος που είναι ‘’οργανικό μέρος’’ της κοινωνίας και αυτό για εκατομμύρια ανθρώπους, είναι πια υπό αμφισβήτηση. Σε ανάλυση της ‘’Ελευθεροτυπίας’’ της 9^ης Νοέμβρη σε αποτέλεσμα έρευνας με συμμετοχή και του Πάντειου καταγράφεται σαφώς: ‘’απέχουν οι κάτω των 35 με γενικά οικονομικά προβλήματα’.Και αυτό δείχνει μόνον από την ηλικιακή ανάλυση που αναφέρεται στην κατ’ εξοχήν παραγωγική ηλικία, την δυναμική του φαινομένου, αντίστοιχη της δυναμικής της αντεργατικής-αντιλαικής λαίλαπας που το γέννησε και των επιπτώσεών της.

Σ’αυτές τις εκλογές, τα δυο μεγαλοαστικά κόμματα με την κύρια ευθύνη της χρεοκοπίας ( χρεοκοπία της οποίας οι προυποθέσεις εντάθηκαν κύρια την περίοδο 2004-2009 επί κυβερνήσεων Καραμανλή) και την υπεράσπιση των αντιλαικών -αντεργατικών μέτρων, υπέστησαν και τα δυο ήττα που όμως δεν ήταν ανάλογη των ευθυνών και της κοινωνικής αναλγησίας τους, γιατί απουσίαζε για μιαν ακόμη φορά, ο συγκροτημένος και ελκυστικός αριστερός πολιτικός λόγος και πρόταση, που θα έκανε την μεγάλη αποδοκιμασία τους, συντριβή. Το ΠΑΣΟΚ έχασε μέσα σε λίγους μήνες από την εκλογή του, κοντά στις 1.1000.0000 ψήφους και η ΝΔ παρόλες τις αποτυχημένες προσπάθειές της φασίζουσας ηγεσίας της να εμφανιστεί με ‘’αντιμνημονιακό λόγο’’, έχασε άλλους 550.0000 ψήφους από το ιστορικό χαμηλό στο οποίο είχε ήδη βρεθεί. Βρέθηκαν σαν σύνολο κοντά στο 66% του εκλογικού σώματος, μονοπωλώντας όμως και σε επίπεδο περιφερειών και σε επίπεδο μεγάλων δήμων τις πρώτες θέσεις και την εκλογή. Και ακόμη ό, τι έχασαν, πήγε κύρια προς όμορους πολιτικούς χώρους που μπορούν να τους διαχειριστούν και που σε κάθε περίπτωση πιθανόν να συγκροτούν νέα εικόνα στο εσωτερικό του ευρύτερου χώρου τους, ( γεγονός βέβαιο για τη δεξιά εν όψει κόμματος Μπακογιάννη), αλλά δεν πηγαίνουν προς τα αριστερά ( αρκεί να αναφερθεί πως μόνο οι ψήφοι προς τον Δημαρά, συνιστούν ένα 4-4,5% που μάλλον δεν ‘’στενοχωρεί ιδιαίτερα’’ το μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ και δεν αποτελεί στην ουσία πολιτική απώλεια).

Πρέπει ακόμη να τονιστεί πως μια σειρά εκδηλώσεων της ‘’χαλαρότερης ψήφου’’ των αυτοδιοικητικών εκλογών, εκφράστηκε σε οικολόγους, ποδηλάτες-και άλλους απολίτικους συνδυασμούς, τον Κουβέλη που ξεπέρασε τις προσδοκίες του και γενικά σε μορφώματα που είτε δεν έχουν επίσημα καμία σχέση με την αριστερά, είτε αυτή η σχέση είναι ψευδεπίγραφη και συμπληρωματική του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ.

Στο εκτός αριστεράς σκηνικό, άξιο λόγου δεν είναι τόσο η δυσκολία του φασιστικού ΛΑΟΣ να ισορροπήσει πολιτικά μετά την εκλογή στη ΝΔ ομοιδεατικής με αυτό ηγεσίας, αλλά και η -μέσα στην όξυνση της ταξικής πάλης- εκλογική εμφάνιση μέχρι και της δολοφονικής ναζιστικής συμμορίας της Χρυσής Αυγής, να παίρνει πάνω από 5% στο δήμο Αθημαίων και να ‘’πιστοποιεί’’ την επιρροή της σε χωρίς συνείδηση εξαχρειωμένους μικροαστούς. Και βέβαια η Χρυσή Αυγή δεν είναι η μόνη ναζιστική παρέμβαση μαζί με τον ΛΑΟΣ, όταν ο κάθε χουντο-Άνθιμος τολμά ακόμη και να παρεμβαίνει ανοιχτά με τον φασιστικό του λόγο, στα πολιτικά πράγματα. Και είναι θλιβερό να είναι,ένας καπιταλιστής-φιλελεύθερος αστός πολιτικός( ο Μπουτάρης), που χαρακττήριζε τον ΛΑΟΣ ναζιστικό και τον Άνθιμο μουτζαχεντίν, ενώ κανένας ρεβιζιονιστής ως τα τώρα δεν έχει τολμήσει κάτι ανάλογο.

Στον επίσημο χώρο της αριστεράς, το σοσιαλδημοκρατικό ‘’Κ’’ΚΕ παρουσίασε αύξηση από τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές κατά 70000 ψήφους και σε συνδυασμό με τα πλήρως διαλυτικά φαινόμενα στον ομογάλακτό του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζεται πλήρως ικανοποιημένο μετά συνεχόμενες εκλογές διαρροών ψήφων, σε όλη την αμέσως προηγούμενη περίοδο. Πρόκειται στην ουσία για ψήφο γενικότερης πολιτικής ηγεμονίας στην επίσημη και ανεπίσημη αριστερά, ( όπως θα δούμε παρακάτω) και δείχνει πως είναι ο βασικός χώρος υποδοχής όσων ψηφοφόρων θέλουν να εκφραστούν μεν αριστερά αλλά δεν είναι έτοιμοι ( πολύ περισσότερο που αυτή δεν είναι συγκροτημένη και βιώνουμε ‘εντονη κρισιακή κατάσταση για το εργατικό και λαικό κίνημα), να ακολουθήσουν μια πραγματικά επαναστατική πολιτική και μένουν σε θολές διακηρύξεις, παθητική αναμονή, ρεφορμιστική δράση και αποδοχή της κυρίαρχης ιδεολογίας τόσο σε επίπεδο εθνικισμού, όσο και σε αντίστοιχο ανοχής στο ρατσισμό και αποδοχής της θρησκοληψίας και του ιδεαλισμού. Το ‘’Κ’’ΚΕ, ιστορικά, πάντα κατέγραφε τη μεγαλύτερη εκλογική του δύναμη, όταν οι αντίπαλοί του στον ρεβιζιονιστικό χώρο, κατέρρεαν ( παλιά ‘’Κ’’ΚΕ ες. τώρα ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ ). Και τώρα οι δυνάμεις αυτές με κορύφωση την πλήρη αποδοκιμασία του πρωτοφανούς και ασυνάρτητου οπορτουνισμού του Αλαβάνου, βρίσκονται σε πραγματική κατάρρευση περισσότερο κι’ από όσο κρύβει, η εκλογική τους επίδοση.

Παρ΄όλα αυτά το ‘’Κ’’ΚΕ των δημάρχων, σε 63 μεγάλους δήμους μέχρι τις αρχές του ’90, περνά μόνον σε δύο περιπτώσεις στο δεύτερο γύρο σε μεγαλύτερους των 10000 κατοίκων, δήμους ( Πετρούπολη όπου και μόνο εξελέγη δήμαρχος του και Ικαρία) δεν εκλέγει κανέναν από τον πρώτο γύρο και αποδεικνύει ότι δεν λειτουργεί κινηματικά ούτε στην τοπική αυτοδιοίκηση, αφού δεν αναδεικνύει πουθενά αγωνιστές που θα αναδεικνύονταν-εκλέγονταν από τις τοπικές κοινωνίες ,όταν και αυτός ο ΣΥΝ εκλέγει απ΄τον πρώτο γύρο 4 δημάρχους σε μεγάλους δήμους τους 2 χωρίς καν στήριξη του ΠΑΣΟΚ και βρίσκεται σε υπερδιπλάσιες του ‘’Κ’’ΚΕ περιπτώσεις, στον δεύτερο γύρο.

Τέλος, στο χώρο της εξοκοινοβουλευτικής αριστεράς η ΑΝΤΑΡΣΥΑ βρέθηκε μόνη να κατέρχεται, αφού όλοι οι υπόλοιποι του χώρου, κυρίως στις Καλλικρατικές περιφέρειες, απείχαν. Αυτό έφερε τα ψηφοδέλτια αυτά,και σε συνδυασμό και από την συμμετοχή στην αφαίμαξη του ΣΥΡΙΖΑ-κυρίως Αλαβάνου, σε επίπεδα 90000 ψήφων από 25000 στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές και σε μια πρωτοφανή έπαρση άγνοιας, συνοδευμένη με απροκάλυπτο φλερτ στο μητρικό ‘’Κ’’ΚΕ, κάτι που θα πληρώσει ακριβά, όντας σε βαθιά κρίση ταυτότητας. ( αντιγράφουμε απλά ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση της νΚΑ: ‘’ Ιδιαίτερα ενισχύθηκαν οι αριστερές δυνάμεις που διατύπωσαν την αντίθεσή τους με το σύνολο του πολιτικού συστήματος και την Ε.Ε ( !!!). και όχι μόνο με το Μνημόνιο (ΚΚΕ & ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ενώ αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, με την πάγια διαχειριστική και φιλο-ΕΕ πολιτική γραμμή του, δεν μπόρεσε, ούτε εκλογικά, να εισπράξει μέρος της δυσαρέσκειας’’.) .......χωρίς σχόλια, για το ‘’αντισυστημικό’’ όπως έγραψε και ο Π. Παπακωνσταντίνου , ‘’κομμουνιστικό δίδυμο’’ που ‘’δημιουργήθηκε’’ από τις κάλπες!

Τό κίνημα δεν συναντήθηκε με τις αυτοδιοικητικές εκλογές. Δεν συζητήθηκε καμία πρόταση αντίστασης στην αντιλαική λαίλαπα παρά έγινε μόνο μια λεκτική προεκλογική αναφορά σε ‘’αγώνες’’ και σε παθητικούς μεσσιανισμούς ,χωρίς την παραμικρή ανάλυση της τραγικής κατάστασης που βιώνουν οι συντριπτικά πολλοί, ούτε καν σε τοπικό-μερικό επίπεδο. Ευθύνη και χρέος των κομμουνιστών, είναι με υπομονή και σαφήνεια, με ζύμωση της συνολικής πολιτικής τους πρότασης, να μετασχηματίσουν την οργή και την χωρίς συνείδηση αγανάκτηση και άρνηση, σε πραγματικό κίνημα.

Και θα είναι στα μέτρα των δυνατοτήτων τους, πιστοί σ΄αυτό το ραντεβού τους.

Διαβάστε Περισσότερα »