Φωτογραφίες από την παρέμβαση στη Νάουσα στην εκδήλωση των Πολ. Προσφύγων

Η φετινή συνάντηση ήταν αφιερωμένη στα 60χρονα του Δημοκρατικού Στρατού. Η βροχή δε στάθηκε ικανή να εμποδίσει την πραγματοποιήση  της καθιερωμένης ετήσιας συνάντησης των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων, των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, την Κυριακή που μας πέρασε, στον Αγιο Νικόλαο της Νάουσας.

Η παρουσία της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 ήταν δυναμική. Μοιράστηκε το Δελτίο του Ομίλου Φίλων Προβολής Στάλιν-Ζαχαριάδη, η έκδοση για τον τροτσκισμό, πρόσφατα φύλλα της εφημερίδας Ανασύνταξη, η τελευταία μπροσούρα του σ. Ν. Κεπέση, το βιβλίο του σ. Α. Βρατσάνου και άλλο υλικό.

Ακολουθούν ενδεικτικές φωτογραφίες από το τραπεζάκι της.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σποτ, με εικόνα, για το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

Ξεκινά στο Πάρκο Ειρήνης στο Ρέντη, την Παρασκευή 3 Ιουλίου

Δείτε εδώ το (ενημερωμένο) αναλυτικό πρόγραμμα

Πώς θα έρθετε (με αυτοκίνητο, μετρό, λεωφορεία ή τρόλεϊ)

Το πρόγραμμα των συζητήσεων του Φεστιβάλ

Το πρόγραμμα των συναυλιών

Θεατρικά δρώμενα, εργαστήρια, προβολές, εκθέσεις

www.antiracistfestival.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανακοίνωση της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) για την Ονδούρα

Λάβαμε πριν από λίγο ανακοίνωση της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) για τις εξελίξεις στην Ονδούρα.

Θα υπάρξει μετάφραση μέχρι το βράδυ

Όπως καταλήγει η ανακοίνωση:

“Αυτή την ώρα, οι Ουνδουριανοί συγκεντρώνονται στην Τεγκουσικάλπα (σ.τ.μ. την πρωτεύουσα της Ονδούρας) για να δείξουν την αντίθεσή τους στο πραξικόπημα ζητώντας  πανεθνική απεργία.

Η ικανότητα της λαϊκής αντίστασης θα εξαρτηθεί έντονα από την υποστήριξη που της παρέχεται από το εξωτερικό, γι 'αυτό είναι απαραίτητο ότι όλα ο αριστερός κόσμος να αποδείξει ενεργά την αλληλεγγύη του στις κινητοποιήσεις που λαμβάνουν χώρα για την υποστήριξη της κυβέρνησης της Ονδούρας και να συμμετάσχουν ενεργά και σταθερά την απόρριψη του πραξικοπήματος.”

Έξω οι ιμπεριαλιστές από τη Λατινική Αμερική

Διαβάστε Περισσότερα »

Πως μπορείτε να αποκτήσετε την έκδοση για τον τροτσκισμό στις επόμενες μέρες

ΑΘΗΝΑ

-Στην Αθήνα με τηλέφωνο στον Τάσσο Μπάλλο 2108621543 (από 30/6)
- Στο τραπεζάκι μας στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο Ρέντη (3-5/7)
- Σε κάποια βιβλιοπωλεία, ανάμεσά τους το "Εκτός των Τειχών" ( Εμμ. Μπενάκη) (από 2/7)

ΒΟΡΕΙΑ ΕΛΛΑΔΑ
- Στο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ στο 4ο Πάρκο Παραλίας (στάση Σχολή Τυφλών) (27/6)
- Στη Νάουσα στην εκδήλωση των Πολιτικών Προσφύγων (28/6)
- Με συννενόηση μέσω ηλ. ταχυδρομείου (από 27/6)

ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΕΛΛΑΔΑ

- Με email στην anasintaxi (at) yahoo.com με όνομα/διεύθυνση/τηλ. και το στέλνουμε είτε αντικαταβολή είτε με κατάθεση των χρημάτων στο λογαριασμό μας.

- Στην υπόλοιπη Ελλάδα από τις Οργανώσεις μας ή από σύντροφους/φίλους που προσφέρθηκαν να το διακινήσουν.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σκάνδαλο Siemens: κουκούλωμα με το κλείσιμο της βουλής αλλά και με τη φυγάδευση στο εξωτερικό των Μ. Χριστοφοράκου-Χρ.Καράβελα

Στην 5ετία της διακυβέρνησης της χώρας απ’ το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, η πρώτη και μεγαλύτερη «επιτυχία», πέρα απ’ τον «άθλο» της διπλής επιτήρησης της οικονομίας, των «σεμνών και ταπεινών» απατεωνίσκων ήταν να οδηγήσουν την οικονομία του τόπου σε πλήρη χρεοκοπία πολύ πριν το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, με την ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική αλλά και την κλασική ανικανότητα του Καραμανλή και του επιτελείου των υπουργών του, ενός σοβαροφανούς, υπναλέου και πελαγωμένου πρωθυπουργού που διακρίνεται για την ακραία ανευθυνότητα και τον πρωτοφανή κυνισμό του απέναντι στη σημερινή καταστροφική κατάσταση.

Η δεύτερη «επιτυχία» που έχει να παρουσιάσει το κυβερνητικό επιτελείο ήταν η πρωτοφανής λεηλασία του δημόσιο πλούτου, μια τρίτη που έχει να επιδείξει είναι η ανικανότητα του αδαούς οικονομικού επιτελείου να καταρτίσει προϋπολογισμό και που τώρα τρέχει μέρα-νύχτα για δάνεια (60 δισ. για το 2009 με τοκογλυφικά επιτόκια) με στόχο να «κλείσει» όπως-όπως τις «τρύπες» που το ίδιο συνεχώς ανοίγει, τέταρτη πραγματικά μεγάλη «επιτυχία» ήταν οι σωρεία των σκανδάλων από εκείνο των γαλάζιων κουμπάρων μαφιόζων ως το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου και των υπουργών μαφιόζων με την απάτη των «δομημένων ομολόγων», κλπ. ως εκείνο της Siemens, που αφορά τόσο την κυβέρνηση της ΝΔ όσο και του ΠΑΣΟΚ..

Η τελευταία μεγάλη «επιτυχία» της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν το κουκούλωμα όλων ανεξαιρέτως των σκανδάλων, μ’ αποκορύφωμα το σκάνδαλο της Siemens, έστω με αυτόν τον προκλητικά χονδροειδή και αδέξιο τρόπο όπως το κλείσιμο της Βουλής καταρχήν και στη συνέχεια τη φυγάδευση στο εξωτερικό των Μ. Χριστοφοράκου-Χρ.Καράβελα, των δυο κεντρικών προσώπων του σκανδάλου που γνωρίζουν για τους πάντες τα πάντα.

Τα οικονομικά σκάνδαλα γενικά δεν συνδέονται μόνο αλλά ούτε πρωταρχικά με την εκάστοτε πολιτική των αστικών κομμάτων που συγκροτούν τις αστικές κυβερνήσεις – διαχειριστές των συμφερόντων του κεφαλαίου – όπως συχνά υποστηρίζουν οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ για να εξωραΐσουν το καπιταλιστικό σύστημα, δημιουργώντας και καλλιεργώντας την απατηλή εντύπωση πως αν αυτή διορθωθεί τα σκάνδαλα «εξαλείφονται», αντίθετα αυτά έχουν τη ρίζα τους στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, είναι σύμφυτα στον καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής.

Το σκάνδαλο όμως του γερμανικού οικονομικού κολοσσού Siemens έχει και μια άλλη ιδιαίτερη και εξαιρετικά σπουδαία πλευρά: εκείνη που συνδέεται με το πρόβλημα της εξάρτησης της χώρας απ’ τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Αυτό αποκαλύπτει τις σχέσεις εξάρτησης και την αποικιακού χαρακτήρα συμπεριφορά των ξένων μεγάλων μονοπωλίων απέναντι στη χώρα μας και στις εκάστοτε κυβερνήσεις καθώς και τους διάφορους τρόπους που εκμεταλλεύονται τις εξαρτημένες χώρες, αποσπώντας τεράστια υπερκέρδη από αυτές, φτάνοντας ως και το χρηματισμό-εξαγορά κυβερνήσεων ή επί το επιεικέστερο τις λεγόμενες «προμήθειες» που αυτές στα κρυφά εισπράττουν.

Φαίνεται πως το πρόωρο κλείσιμο της Βουλής δεν ήταν αρκετό για το κουκούλωμα του σκανδάλου της Siemens. Γι’ αυτό η κυβέρνηση Καραμανλή φρόντισε να φυγαδεύσει στο εξωτερικό τα δυο κεντρικά πρόσωπα του σκανδάλου της Siemns, τους Χριστοφοράκο-Καράβελα, που εξαγόραζαν πολιτικούς των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ για να «κάνουν καλά τις δουλειές τους». Και τους φυγάδευσαν για δυο λόγους: ο πρώτος που είναι και ο κυριότερος, είναι ότι και οι δυο πρώην ισχυροί άνδρες της Siemens γνωρίζουν τα πάντα για τους πάντες και η κυβέρνηση φοβούνταν πως αν δικάζονταν εδώ ίσως «άνοιγαν το στόμα τους» για πολλούς πολιτικούς και των δυο κομμάτων, ο δεύτερος είναι ότι στη Γερμανία θα δικαστούν, αν ποτέ δικαστούν, σε πολύ μικρότερες ποινές, χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να «ανοίξουν το στόμα» τους.

Ασφαλώς με τη φυγάδευση των Χριστοφοράκου-Καράβελα δεν έχει γελοιοποιηθεί στα μάτια του λαού μόνο η κυβέρνηση Καραμανλή αλλά και η δήθεν «ανεξάρτητη» αστική δικαιοσύνη που κι αυτή συνέπραξε στη θεατρική παράσταση της φυγάδευση και δεν έδωσε εντολή να συλληφθούν οι δυο πρωτεργάτες του μαύρου χρήματος που διοχετεύτηκε στις τσέπες πολλών πολιτικών.

Τώρα, μετά τη δεινή ήττα στις Ευρωεκλογές ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του τάχουν εντελώς χαμένα, δεν ξέρουν τι τους γίνεται, έχουν κυριολεκτικά πελαγώσει και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να υποστούν μια κάπως υποφερτή και διαχειρίσιμη ήττα στις Ευρωεκλογές.

Όμως δεν έχουν καθόλου περιθώρια όποιων ψευτοπαροχών, αφού η διαρκής χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης την πιέζει για νέα σκληρά μέτρα που αυξάνει τη δυσαρέσκεια των πλατιών εργαζομένων μαζών και το μόνο που έχει απομείνει στον ανεύθυνο και πανικόβλητο πρωθυπουργό είναι οι γνωστές ανούσιες φλυαρίες περί «σοβαρότητας και υπευθυνότητας».

Διαβάστε Περισσότερα »

Η πάλη του Νίκανδρου Κεπέση κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού

Απ’ τις πρώτες κιόλας αναφορές του κομμουνιστή Ν. Κεπέση στους Στάλιν-Ζαχαριάδη (λογοκρίνονταν πάντα απ’ το «Ριζοσπάστη») σε μια περίοδο που στο χώρο του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ «όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού δηλ. σε μια περίοδο που απαγορεύονταν αυστηρά ακόμα και μια απλή αναφορά σ’ αυτούς, οι παλιοί κομμουνιστές, σταλινικοί-ζαχαριαδικοί, αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, διέβλεψαν σ’ αυτές – ενώ οι αναφορές της ηγεσίας Παπαρήγα είναι ολωσδιόλου παραπλανητικές, έχουν καθαρά δημαγωγικό χαρακτήρα και προορίζονται για εξαπάτηση των κομμουνιστών – μια σημαντική και αξιόλογη, τολμηρή και ειλικρινή αντιπαράθεση στο αντεπαναστατικό σοσιαλδημοκρατικό ρεύμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού και τις χαιρέτησαν ανεπιφύλαχτα.

Στη συνέχεια ο σύντροφος Νίκανδρος Κεπέσης με διάφορες δημόσιες παρεμβάσεις του, σε προσυνεδριακούς διαλόγους, τάχθηκε κατά της ρεβιζιονιστικής γραμμής του 20^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ και της «6^ης Ολομέλειας» του «Κ»ΚΕ (΄56) και πρότεινε να καταγγελθούν και να απορριφθούν οι αντιμαρξιστικές απόψεις τους, παρεμβάσεις που τελικά οδήγησαν στην έκδοση του πρώτου του βιβλίου «Χρουστσόφ και Γκορμπατσόφ – οι δυο βασικοί κρίκοι της προδοσίας» (Αθήνα 1998), ύστερα του δεύτερου «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα» (Αθήνα 2006) και τελευταία στη μπροσούρα του «Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός» (Αθήνα Μάης 2007), που αποτελεί και το «κύκνειο άσμα» των μαρξιστικών τοποθετήσεων στη μαχητική αντιπαράθεση του με τις σοσιαλδημοκρατικές απόψεις των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών, τις οποίες συνεχίζει να εκπροσωπεί-υπερασπίζει η ηγετική σοσιαλδημοκρατική ομάδα της Α.Παπαρήγα, όπως εύκολα διαπιστώνεται και απ’ τα κείμενα του πρόσφατου 18^ου Συνεδρίου και προπαντός απ’ τις αντιμαρξιστικές απόψεις που περιέχονται στην απόφαση για το θέμα του «σοσιαλισμού»: πως στη Σοβιετική Ένωση συνεχίστηκε τάχα – και παρά την ανατροπή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου μετά το θάνατο-δολοφονία του Στάλιν – η οικοδόμηση και ύπαρξη του σοσιαλισμού δηλ. χωρίς Διχτατορία του Προλεταριάτου και επαναστατικό κομμουνιστικό κόμμα – μύθος που ταυτόχρονα συγκροτεί και μια αντιμαρξιστική αστική αντίληψη του σοσιαλισμού-κομμουνισμού

Και τώρα μια πολύ σύντομη και ελλιπέστατη αναφορά στα 3 βιβλία, που σε καμία περίπτωση δεν έχει σκοπό να υποκαταστήσει τη μελέτη τους απ’ τους κομμουνιστές:

1) «Χρουστσόφ και Γκορμπατσόφ – οι δυο βασικοί κρίκοι της προδοσίας» (Αθήνα 1998). Στον πρόλογο αυτού του πρώτου του βιβλίου ο κομμουνιστής Ν. Κεπέσης μιλάει για «προδοσία» του κομμουνιστικού κινήματος, που μάλιστα τη χαρακτηρίζει τη «μεγαλύτερη των αιώνων» και επιπλέον προσδιορίζει με ακρίβεια και τη χρονική στιγμή: «η προδοσία – η μεγαλύτερη των αιώνων – άρχισε το 1956 με το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ» (σελ.9).

Σ΄ άλλο σημείο κάνει λόγο για προδοσία του μαρξισμού-λενινισμού και ότι η παρέα του Χρουστσοφ πρόδωσε τις θεμελιακές αρχές και πρώτα απ’ όλα την αρχή της Διχτατορίας του Προλεταριάτου: «ο Χρουστσόφ και η παρέα του προδώσαν το μαρξισμό-λενινισμό, τις θεμελιακές αρχές του. Πριν απ’ όλα την αρχή της Δικτατορίας του Προλεταριάτου», ενώ ταυτόχρονα «υποσχότανε ότι στα 1980, θα περνούσαμε – η ΕΣΣΔ – στον Κομμουνισμό» (σελ.77).

Τέλος, σημειώνει ότι ο Χρουστσοφ αντικατέστησε τη Διχτατορία του Προλεταριάτου με το λεγόμενο «παλλαϊκό κράτος», που ως γνωστόν δεν μπορεί παρά να είναι διχτατορία της νέας μπουρζουαζίας, αφού υπερταξικά κράτη δεν υπάρχουν: ή θα είναι Διχτατορία του Προλεταριάτου ή θα είναι διχτατορία της αστικής τάξης, αντικατάσταση που άνοιξε το δρόμο στο αντεπαναστατικό προτσές της παλινόρθωσης του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση: «ο Χρουστσόφ με τη ρεβιζιονιστική του παρέα αντικατέστησε τη δικτατορία του προλεταριάτου με το «παλλαϊκό κράτος». Αποδυνάμωσε έτσι την εργατική τάξη, ιδεολογικά, πρακτικά και την έκαμε ανίκανη να ασκήσει την εξουσία της. Να παίξει τον ηγετικό της ρόλο. Έτσι άρχισαν τη δουλειά τους οι αρουραίοι της αστικής τάξης και οι μαφιόζοι. Το κακό άρχισε λοιπόν απ’ το 20ο Συνέδριο και το αποτελείωσαν ο Γκορμπατσόφ, με τους Γέλτσιν, Σεβαρντνάτσε, Γιάκοβλεφ, κ.ά.» (σελ. 120).

2) «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα» (Αθήνα 2006). Στο δεύτερο βιβλιαράκι του ο Ν. Κεπέσης θέτει, πέραν των άλλων, και το πολύ σπουδαίο ζήτημα της εξόντωσης-δολοφονίας του μεγάλου και αλύγιστου μπολσεβίκου κομμουνιστή ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη για τον οποίο ο Στάλιν είχε πει, απευθυνόμενος προς τον Νιγιάζοφ, κατά τη διάρκεια των εργασιών του 19^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (1952): «τον βλέπεις αυτόν; Αυτός είναι μεγάλος ηγέτης. Θα κάνει την επανάσταση όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη» (Π.Δημητρίου: ΕΚ ΒΑΘΕΩΝ, σελ 202-203, Αθήνα 1997), σημειώνοντας ότι «την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσοφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές» και ότι «ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσοφική ηγεσία αν δεν της το ζήτησε εκείνος για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη. Όπως και νάχει το ζήτημα ο Χαρ. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη»(σελ.45).

3) «Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός» (Αθήνα Μάης 2007). Σ’ αυτή τη 15σέλιδη μπροσούρα του, την αφιερωμένη στη «μνήμη του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη που δολοφονήθηκε από τη χρουστσοφική ηγεσία στις παγωμένες στέπες της Σιβηρίας κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες», που ανοίγει με το ιστορικό γράμμα του Ζαχαριάδη και τελειώνει με την εκτίμηση του αντικομμουνιστή Τσώρτσιλ για το Στάλιν, αναφέρεται εκ νέου στη δολοφονία του Ζαχαριάδη, καταγράφει τη γνώμη των Στάλιν-Νιγιάζοφ γι’ αυτόν, αναφέρεται στην επίσκεψη της Α. Παπαρήγα στο Γκορμπατσόφ, μαζί με τους Κολοζόφ-Τριγάζη, παραθέτει και ασκεί κριτική στις αντιμαρξιστικές της απόψεις για την αντεπαναστατική «Περεστρόϊκα», που την παρουσιάζει ως «σοσιαλισμό»: «οι ιδέες της Περεστρόϊκα απαντούν στις απαιτήσεις της αναδιοργάνωσης του σοσιαλισμού και συμβάλλουν σημαντικά στην ανάπτυξη της σύγχρονης θεωρίας … του σοσιαλισμού, έκαναν το σοσιαλισμό πιο ελκυστικό» (Α. Παπαρήγα, «Πράβδα» 25/6/1991, από: «ΠΡΙΝ» 10/9/2006, σελ. 22) (σελ.8-9). Παραθέτει παλιότερη τοποθέτησή του για το 20^ο Συνέδριο, στην οποία, μεταξύ άλλων, σημειώνει ότι «με το 20^ο Συνέδριο (1956) του ΚΚΣΕ ο αντισταλινισμός έγινε ιδεολογία του ΚΚΣΕ», επαναλαμβάνει την πρότασή του για καταδίκη του 20^ου συνεδρίου του ΚΚΣΕ και της «6^ης Ολομέλειας», σημειώνοντας: «αυτό το άγος, το ηθικό έγκλημα για να εξαλειφθεί είναι ανάγκη να καταδικαστεί από το 16^ο Συνέδριο του ΚΚΕ, το 20^ο Συνέδριο και η 6^η πλατιά (1956) Ολομέλεια της ΚΕ» (σελ. 10).

Τέλος, για τις αντιμαρξιστικές τοποθετήσεις της Παπαρήγα και την άρνηση της να καταδικαστούν οι αντιμαρξιστικές απόψεις του 20^ου Συνεδρίου και της «6^ης Ολομέλειας» προτείνει: «μετά από όλα αυτά και με αυτές τις αντιμαρξιστικές τοποθετήσεις αλλά και την άρνησή της να ασκηθεί κριτική στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ και στην 6η Ολομέλεια του ΚΚΕ και να απορριφθούν οι αντιμαρξιστικές τους θέσεις, η Α. Παπαρήγα δεν μπορεί να μένει στην ηγεσία του ΚΚΕ. Πρέπει να απομακρυνθεί, καθαιρεθεί, και στη θέση της να αναλάβει συλλογική ηγεσία που θα πάρει την πρωτοβουλία να συζητηθούν στο 18ο συνέδριο τα δύο κεντρικά ζητήματα: 20ο Συνέδριο και 6η Ολομέλεια και να καταδικασθούν οι αντιμαρξιστικές θέσεις τους, επειδή αυτές ήταν που προκάλεσαν τη μεγάλη καταστροφή του σοσιαλισμού και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος», (σελ. 13-14).

Όμως, όπως επιβεβαίωσαν εκ νέου όλες οι αποφάσεις και του τελευταίου 18^ου Συνεδρίου, προπαντός εκείνη για το «σοσιαλισμό», η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα και η ηγεσία του «Κ»ΚΕ συνεχίζουν σταθερά και με συνέπεια τον ίδιο αντεπαναστατικό σοσιαλδημοκρατικό δρόμο του 20^ου Συνεδρίου (Φλεβάρης 1956) και της παρασυναγωγής της «6^ης Ολομέλειας» (Μάρτης 1956), αρνούμενες να απορρίψουν τις προδοτικές αντιμαρξιστικές τους απόψεις, που υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και τη διαιώνιση της κυριαρχίας της αντιδραστικής αστικής τάξης.

Ακριβώς στα παραπάνω έχουν τη ρίζα τους η ακραία εχθρική στάση και το ταξικό μίσος των λακέδων του κεφαλαίου σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ απέναντι στο επαναστάτη κομμουνιστή σύντροφο Νίκανδρο Κεπέση, εκφραστή-υπερασπιστή των συμφερόντων του Προλεταριάτου και θαρραλέο σημαιοφόρο της Προλεταριακής Επανάστασης και του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού.

Γκορμπατσώφ-Παπαρήγα: Τα "ηρωικά παιδιά" του Νικήτα Χρουτσώφ

Διαβάστε Περισσότερα »

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ! Άρθρα στο "Ριζοσπάστη" και στην "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" (1924-1947) ενάντια στον αντεπαναστατικό τροτσκισμό

Αθήνα, Ιούνιος 2009
Σελίδες: 124
Διαστάσεις: Α5
Τιμή: 5 ευρώ
Κυκλοφορεί από την Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 ειδική έκδοση με επιλεγμένα άρθρα από τον "Ριζοσπάστη" και την "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" της περιόδου 1924-1947 με πολεμική ενάντια στο αντεπαναταστικό ρεύμα του τροτσκισμού. Για να θυμίσουμε τη φράση του Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ "Ο τροτσκισμός είναι η εμπροσθοφυλακή της αντεπαναστατικής μπρουζουαζίας.

Ακολουθεί το σημείωμα της έκδοσης:

Το διάστημα 1924 - 1947 στο «Ριζοσπάστη» και στην «ΚΟΜΕΠ» δημοσιεύτηκαν πάρα πολλά κείμενα ενάντια στην πρωτοπορία της αντεπανάστασης, τον τροτσκισμό. Ένα μικρό δείγμα από αυτά τα κείμενα (28) τα αναδημοσιεύουμε ως συμβολή στην ιστορία του επαναστατικού κινήματος της χώρας μας. Σήμερα τα κείμενα αυτά αποκτούν ιδιαίτερη αξία για την ιστορία του ΚΚΕ (1918-1955), αλλά και γνώση για τη στάση και το ρόλο του τροτσκισμού στη χώρα μας και στον κόσμο τη περίοδο αυτή αλλά και στη συνέχεια, ο οποίος πολεμήθηκε και ξεσκεπάστηκε από την επαναστατική κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού και πολιτικά και ιδεολογικά νικήθηκε. Στην έκδοση συμπεριλαμβάνουμε και ένα απόσπασμα
από την εισήγηση του σ. Νίκου Ζαχαριάδη στη δεύτερη ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1946 στην οποία αναφέρεται στο ρόλο και τη δράση του Τροτσκισμού.

Διαβάστε Περισσότερα »

Περιφερειακή συνάντηση Μ-Λ Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης

Πραγματοποιήθηκε τον Ιούνιο στην Ιταλία περιφερειακή συνάντηση Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων μελών της ICMLPO.

Στη συνάντηση συμμετείχαν το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών της Δανίας (APK), το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (μαρξιστικό-λενινιστικό), το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών της Γαλλίας (PCOF), η Κομμουνιστική Πλατφόρμα Ιταλίας και το Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Τουρκίας (TDKP).

Η οργάνωσή μας δε μπόρεσε να συμμετέχει για οικονομικούς λόγους και απέστειλε χαιρετισμό στη Σύσκεψη.

Η Σύσκεψη εξέδωσε κοινό ανακοινωθέν με τίτλο “ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ: ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ” η οποία στα ισπανικά είναι διαθέσιμη εδώ και σύντομα θα μεταφραστεί στα ελληνικά.

Διαβάστε Περισσότερα »

Μήνυμα της ΚΕ του ΚΚ Γερμανίας για το θάνατο του Νίκανδρου Κεπέση

Αγαπητοί σύντροφοι,

με μεγάλη θλίψη λάβαμε την ανακοίνωση του θανάτου του συντρόφου Νίκανδρου Κεπέση, βετεράνου κομμουνιστή και αγωνιστή του Εθνικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού (ΕΛΑΣ) που είχε αφιερώσει τη ζωή του για την υπόθεση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών.

Μοιραζόμαστε τη θλίψη σας για τη μεγάλη ζημιά που υπόκειται το κομμουνιστικό κίνημα από το θάνατό του και στέλνουμε τα συλληπητήριά μας.

Με κομμουνιστικούς χαιρετισμούς,

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΓ

26.06.2009

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ)

-πρόχειρη μετάφραση-

Συνεδρίασε η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) για να αναλύσει το ισπανικό και το διεθνές πολιτικό πλαίσιο, και να αντιμετωπίσει σημαντικά ζητήματα σχετικά με την πρακτική δουλειά του Κόμματος σε διάφορους τομείς.

Η Κεντρική Επιτροπή θεώρησε ότι, αυτή τη χρονική στιγμή, και στα πλαίσια της αναδιάρθωσης του ιμπεριαλισμού για να περιορίσει τις συνέπειες της κρίσης για το λαό, βρισκόμαστε στην αρχή μιας νέας πολυπολικής παγκόσμια τάξης, μια πολύ ρευστή  ευμετάβλητη κατάσταση, μακριά από τα ευεργετικά αποτελέσματα που είχαν αποδοθεί στον Ευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό μέχρι τώρα και η οποία στην πραγματικότητα προεικονίζει μια μελλοντική διαμόρφωση των σχηματισμών, που σε άγνωστο χρόνο, θα μετατραπούν σε ανταγωνιστικές αντιθέσεις. Για παράδειγμα, έχουμε μια ΕΕ η οποία δείχνει μια καθολική ομοφωνία στην προώθηση αντεργατικών πολιτικών, αλλά που από την άλλη υπάρχουν και βαθιά χάσματα που ανοίγουν οι αντιφάσεις που ανακύπτουν μεταξύ της διαφορετικών εθνικών αστικών τάξεων. 

Στο πλαίσιο αυτό, είναι θετικές οι εξελίξεις και η υιοθέτηση αντι-ιιμπεριαλιστικών και φιλολαϊκών θέσεις στη Λατινική Αμερική,  υπογραμμίζουμε ιδιαίτερα και χαιρετίζουμε την πρόσφατη επιτυχία των συντρόφων του MPD στον Ισημερινό, ενώ παράλληλα  αναπτύσσεται μια σημαντική συζήτηση στο πλαίσιο των φιλολαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων πρέπει να αναλάβει τις οργανώσεις τους.

Παράλληλα, παρατηρούμε με ανησυχία την αυξανόμενη συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια της εκτελεστικής εξουσίας σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, όπου η αντίδραση είναι η ενίσχυση της νομοθεσίας για την ποινικοποιήσουν κάθε μορφή ένστασης προς την αστική τάξη. Όπως επισημαίνεται από την πρόσφατη συνάντηση στην Ιταλία, τα πέντε ευρωπαϊκά κόμματα-μέλη της Διεθνούς Διάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (CIPOML), στην Ιταλία και τη Γαλλία έχουν σημειωθεί  παραδείγματα που δείχνουν ένταση της φασιστικοποίησης στην Ευρώπη. Από την άποψη αυτή, δείχνει ότι η επιτυχία στην Ισπανία οι ευρωπαϊκές εκλογές του κόμματος Ένωση, Πρόοδος και Δημοκρατία (UPyD) του οποίου ο ισπανικός λαϊκισμός μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο εργαλείο για την πρωτεύουσα προς την ίδια κατεύθυνση.

Αυτές οι εκλογές ανέδειξαν το γεγονός που είχαμε επισημάνει και στην ανακοίνωση που εξεδώσαμε το Μάη, η αδυναμία της διασποράς και της Ισπανικής αριστεράς μεταφράζεται σε απουσία πολιτικής ενότητας που θα επιτρέψει τη δημοφιλή και δυνάμεις agglutinate οι απαιτήσεις του αγώνα. Μ’ 'αυτή την έννοια, η ΚΕ μας έχει αναλυσεί και συζητήσει σε βάθος το έργο του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) στο μαζικό κίνημα, απολαμβάνοντας μια ποσοτική και ποιοτική επίπτωση στην εργασία μας κυκλοφορία, η λαϊκή και νεολαία ενώ εξακολουθεί να είναι μεγάλη για εμάς είναι ο τρόπος για να προχωρήσουμε. Ως εκ τούτου, έχουμε προτείνει να αντιμετωπίσει τις στενές σχέσεις με αυτές τις εργασίες. Εξακολουθεί να εκκρεμεί, συνεπώς, η εξεύρεση της εν λόγω εναλλακτικής λύσης, και θα συνεχίσουμε να αφιερώνουμε τις προσπάθειές μας σε αυτό. ιστορία του επόμενου Συνεδρίου.

Σκεφτείτε αντιμετωπίσει επειγόντως την ανάγκη αυτή, απαιτείται από την κατάσταση των μαζών. Τα οικονομικά στοιχεία δεν αφήνουν περιθώρια για αισιοδοξία, και παρά τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, το γεγονός είναι ότι η εργατική τάξη και λαϊκοί τομείς πλήττονται με εξαιρετική σκληρότητα, ενώ η κυβέρνηση προτιμά να αναπτυχθούν μέτρα για να εξασφαλίσουν τα οφέλη του κεφαλαίου. Συνεπώς το αίτημά μας προς όλα τα μέλη του ΚΚ είναι η περαιτέρω εμβάθυνση της  δουλειάς στις μάζες, η οποία συνδυάζει την πάλη και την ανάπτυξη σε μια πολιτική λογική, δεδομένης της αναμενόμενης αύξησης του ταξικού αγώνα κατά τους προσεχείς μήνες. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι αναγκαία για την ενίσχυση των αιτημάτων των εργαζομένων και του λαού, ενόψει της εναλλακτικής πολιτικής για την αποφυγή περαιτέρω δράση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι στο έργο αυτό, έχει ένα σημαντικό ρόλο η διαδικασία της ενότητας που θέλουμε να αναπτυχθεί με άλλους μαρξιστές-λενινιστές να λαμβάνει ένα ακόμη βήμα προς την οικοδόμηση του Κομμουνιστικού Κόμματος για να ηγηθεί της ισπανικής εργατικής τάξης.

Κεντρικής Επιτροπή του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ)
Μαδρίτη, Ιούνιος 2009

Διαβάστε Περισσότερα »

Προσφορά στη μνήμη των καπεταναίων του ΔΣΕ ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΣΟΦΙΑΝΟΥ

Στη μνήμη των καπεταναίων του ΔΣΕ  ΛΕΥΤΕΡΙΑ-ΣΟΦΙΑΝΟΥ η συντρόφισσα Στέλλα Δεληφώτη πρόσφερε στην «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» 20 Ευρώ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Προκλητικότατος και πολύ επικίνδυνος ο μόνιμος εξωραϊσμός του ναζι-φασιστικού ΛΑΟΣ εκ μέρους της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ

Η επικίνδυνη άνοδος του ναζι-φασιστικού ΛΑΟΣ στις Ευρωεκλογές με ψήφους προερχόμενους απ’ το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, το μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ και το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ επιβάλλει ένα σύντομο σχολιασμό της στάσης των δεξιών οπορτουνιστών ηγετών του «Κ»ΚΕ απέναντι στο ΛΑΟΣ, το οποίο καλύπτεται πίσω από μια «αντιαμερικάνικη» (αλλά πάντα φιλοιμπεριαλιστική) και «αντικαπιταλιστική» a la Χίτλερ προπαγάνδα και έχει κάνει σημαία τους «μετανάστες» εργάτες που έχουν πάρει τη θέση των «Εβραίων» της χιτλερικής προπαγάνδας, εργάτες «μετανάστες» - αυτούς τους ξεριζωμένους και γνήσιους προλετάριους των ημερών μας – που έχουν γίνει οι «Εβραίοι» του 21^ου αιώνα για την αντιδραστική προπαγάνδα όλων των ναζι-φασιστικών ρατσιστικών κομμάτων της Ευρώπης.

Όποιος παρακολουθεί, έστω και αποσπασματικά, τη γενική πολιτική γραμμή της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ αλλά και ιδιαίτερα τη στάση της απέναντι στο ναζι-φασιστικό ΛΑΟΣ, που εδώ ενδιαφέρει, διαπιστώνει χωρίς δυσκολία:

Πρώτο, ότι οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες όχι μόνο δεν διεξάγουν πάλη, μα δεν έχουν γενικά ούτε καν μέτωπο πάλης κατά του σοβινισμού-εθνικισμού-ρατσισμού, κι’ αυτό επειδή στο χώρο της ηγεσίας κυριαρχούν εθνικιστικές δυνάμεις, εκπροσωπούμενες απ’ την ίδια τη σοσιαλδημοκράτισσα Α.Παπαρήγα και απ’ την προστατευόμενη της (Παπαρήγα: «η ρετσινιά του εθνικιστή δεν κολλάει στο «Κ»ΚΕ ούτε, αν θέλετε, στους συμμάχους ούτε στους ανθρώπους που συμπορεύονται με το ΚΚΕ», «Ρ» 17/3/2000), «φανταχτερή δημοσιογραφίνα που πολλά χρόνια υπηρέτησε με φλογερό πάθος τη Δεξιά και την αντίδραση» (ΒΑΣΟΣ ΓΕΩΡΓΊΟΥ), θεούσα αντιδραστική νέο-«ορθόδοξη» εθνικίστρια Λ.Κανέλλη (κάθε Κυριακή αερολογεί στο «Ριζοσπάστη», ποζάροντας καμαρωτή-καμαρωτή σαν «γύφτικο σκεπάρνι» κάτω απ’ το κακόφημο αντιδραστικό εθνικιστικό «Πατριδογνωμόνιο» με το χάρτη της Ελλάδας (σήμα κλεμμένο απ’ τη «Χώρα» του φασιστοειδούς φίλου της Γ.Τράγκα), συνάμα εκδίδει-διαδίδει το υπεραντιδραστικό εθνικιστικό-νέο-«ορθόδοξο» σκοταδιστικό «ΝΕΜΕCIS» στο οποίο αρθρογραφούν διάφοροι θρησκόληπτοι και αντιδραστικοί, ακόμα και ναζι-φασίστες με ψευδώνυμα, κλπ.,κλπ.).

Δεύτερο, δεν έχουν, ιδιαίτερα, μέτωπο πάλης κατά του ναζι-φασιστικού κόμματος ΛΑΟΣ του Γ.Καρατζαφέρη, μ’ αποτέλεσμα να εισχωρούν οι εθνικιστικές-ρατσιστικές του απόψεις και να βρίσκουν γόνιμο έδαφος διάδοσης στους ψηφοφόρους, οπαδούς και μέλη του «Κ»ΚΕ ώστε ο χώρος αυτού του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος να έχει μετατραπεί έτσι σε δεξαμενή ψήφων του Καρατζαφέρη (15% των επιπλέον ψήφων του ΛΑΟΣ, κατά τον Καρατζαφέρη, προέρχονται απ’ το «Κ»ΚΕ, 25% απ’ το ΠΑΣΟΚ και 45% απ’ τη ΝΔ, «Νέα» 9/6/2009, σελ.8). Ακόμα τραγικότερες είναι οι περιπτώσεις ΚΝιτών, που, εξαιτίας της εθνικιστικής πολιτικής της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, κατά καιρούς έχουν προσχωρήσει στο ναζι-φασιστικό ΛΑΟΣ ή σ’ άλλες ναζι-φασιστικές Οργανώσεις (π.χ. η πρώην ΚΝίτισσα Βασιλική Τσαμπιέρη υπεύθυνη γυναικών Καρατζαφέρη κλπ.).

Τρίτο, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ υπήρξε επανειλημμένα συνοδοιπόρος του ναζι-φασιστικού ΛΑΟΣ στα ζητήματα εθνικισμού, μειονοτήτων («Σλαβομακεδονική μειονότητα», κλπ.) αλλά και του αντιδραστικού φεουδο-αστικού ιερατείου (ταυτότητες, βιβλίο ιστορίας, κλπ.), δίνοντας αφορμή στη φασιστοφυλλάδα του χουντοβασιλικού Γρ. Μηχαλόπουλου να γράψει: «Χριστόδουλος-Παπαρήγα με την ίδια σκέψη στον ίδιο δρόμο» («Νέοι Άνθρωποι» 30/3/2007, σελ. 1), ενώ η θρησκόληπτη «Τριανταφυλλιά» του χουντοΧριστόδουλου έτρεχε στις φασιστικές «λαο»συνάξεις και περιφέρονταν αδέσποτη στα κανάλια, γαβγίζοντας λυσσασμένα υπέρ της διατήρησης του θρησκεύματος στις ταυτότητες (έχοντας την πλήρη στήριξη της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας – και της ίδιας της Παπαρήγα προσωπικά – που κι’ αυτή ήταν υπέρ της διατήρησης του θρησκεύματος στις ταυτότητες).

Τέταρτο, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν χαρακτηρίζει το ΛΑΟΣ ναζι-φασιστικό κόμμα, όπως στην πραγματικότητα είναι, μα ούτε καν χρησιμοποιεί για το χαρακτηρισμό του την αντιμαρξιστική αστική έννοια «ακροδεξιά», με την οποία όλα τα άλλα αστικά και ρεβιζιονιστικά κόμματα χαρακτηρίζουν το ΛΑΟΣ..

Πέμπτο, εδώ και καιρό η ηγεσία του «Κ»ΚΕ έχει κάνει ένα ακόμα βήμα παραπέρα, φτάνοντας ως το σημείο να εξωραΐζει μόνιμα και προκλητικά το ναζι-φασιστικό ΛΑΟΣ, προβάλλοντας και διαφημίζοντάς το ως κόμμα «κεντροδεξιό» («κεντροδεξιά ο ΛΑΟΣ», «Ρ», 16/11/2007, σελ. 32). Αλλά και η Α. Παπαρήγα σε συνέντευξή της στον «Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής» σε ερώτηση «αν είναι ακραίος ο ΛΑΟΣ ;» απέφυγε να χαρακτηρίσει το ναζι-φασιστικό αυτό κόμμα «ακραίο», δηλώνοντας απλά και μόνο: «κόμμα του κεφαλαίου είναι ο ΛΑΟΣ, έχοντας βεβαίως αναπτυγμένο τον εθνικισμό και το λαϊκισμό» («Ρ» 24/3/2009, σελ. 13). Και στην πρόσφατη ολοσέλιδη «Ανακοίνωση» της ΚΕ του «Κ»ΚΕ για τις Ευρωεκλογές («Ρ» 9/6/2009, σελ. 6) παρόλο που αυτή αναφέρεται στο ΛΑΟΣ παραιτείται συνειδητά, κι αυτό για πολλοστή φορά, και απ’ τον αστικό χαρακτηρισμό του ΛΑΟΣ ως «ακροδεξιού» κόμματος (κοινός αστικός χαρακτηρισμός όλων των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων) και ισχυρίζεται πως τάχα «ο αντικομμουνισμός, ο ρατσισμός και ο εθνικισμός εκκολάπτονται» μ ό ν ο «στους κόλπους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ», εξαιρώντας το χώρο του ΛΑΟΣ!!! (Όμως ο αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός και ο εθνικισμός εκκολάπτονται δυστυχώς και στο χώρο του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ.).

Έκτο, τελευταία ο «Ριζοσπάστης» δια γραφίδας Γιώργου Κακουλίδη – που γοητεύεται κατά καιρούς από διάφορους υπεραντιδραστικούς, πότε απ’ το Νietzsche και πότε απ’ το Spengler, κλπ. και τελευταία το Novalis – προπαγανδίζει την αντιμαρξιστική αστική και άκρως παραπλανητική άποψη σύμφωνα με την οποία «ο Νομάρχης Θεσσαλονίκης, ο Καρατζαφέρης και το παιδί για τα θελήματα Άδωνις» είναι οι «εκπρόσωποι του αθάνατου ελληνικού μικροαστισμού» («Κυριακάτικος Ριζοσπάστης» 21/6/2009, «7 μέρες μαζί», σελ. 6), όμως οι ναζι-φασιστικές ρατσιστικές απόψεις του υμνητή της χούντας Π.Ψωμιάδη («Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι» και εκείνες της αντισημιτικής ναζιστο-φασιστοφυλλάδας «Αλφα 1» – εκδότης-διευθυντής Θ.Μυλωνόπουλος – («τον Εβραίο και αν τον πλένεις, το σαπούνι σου χαλάς» «Α1» 23/7/2006) των Καρατζαφέρη-Άδωνι δεν είναι απόψεις των μικροαστικών στρωμάτων, αλλά αντίθετα είναι απόψεις της μεγάλης μπουρζουαζίας – εκφράζουν και υπερασπίζουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου με τη μορφή του φασισμού, που δεν είναι εξουσία των μικροαστών αλλά των μεγαλοαστών, τρομοκρατική φασιστική δικτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου.

Διαβάστε Περισσότερα »

Πρωτοφανής φασιστική βαρβαρότητα-κτηνωδία, ρατσιστικό αμόκ και λιντσάρισμα 2 μεταναστών εργατών

Η άγρια ρατσιστική εκστρατεία κατά των μεταναστών εργαζομένων κορυφώνεται αυτές τις μέρες κατά πρώτο με το μαζικό κυβερνητικό φασιστικό πογκρόμ σε βάρος τους και κατά δεύτερο με το λιντσάρισμα τέλη του δεύτερου 10ημέρου του Ιούνη (18/6) δυο μεταναστών εργατών από το Μπαγκλαντές στη Νέα Μανωλάδα της Ηλίας.

Δυο φασιστικά κτήνη έλληνες αγρότες, με πρόσχημα ότι 2 μετανάστες εργάτες από το Μπαγκλαντές είχαν κλέψει ίσως αρνιά απ’ τα κοπάδια τους, αντί να καταγγείλουν το συμβάν (φανταστικό ή πραγματικό) στην αστυνομία, συνέλαβαν τους δυο εργάτες και τους λυντσάρισαν με πρωτοφανή φασιστική βαρβαρότητα, ξυλοκοπώντας τους άγρια (γροθιές, κλωτσιές, ξύλινα ρόπαλα, κλπ.) και βασανίζοντάς τους.

Δεν σταμάτησαν όμως σ΄ αυτά. Τα δυο ανθρωπόμορφα κτήνη προχώρησαν παραπέρα. Αφαίρεσαν τα πράγματά τους και τους έβγαλαν τα ρούχα, στη συνέχεια τους έδεσαν με σκοινιά στο πίσω μέρος δίκυκλης μοτοσικλέτας και οδηγώντας την, τους έσυραν, μέρα μεσημέρι, πολλές εκατοντάδες μέτρα στους δρόμους του χωριού Νέα Μανωλάδα, διαπομπεύοντάς τους με τον πιο βάρβαρο και αισχρό τρόπο, προκαλώντας σοκ στα μάτια των κατοίκων του χωριού που δυστυχώς ανέχθηκαν αυτή την ασύλληπτη βαρβαρότητα, που θα μείνει μαύρη παντοτινή κηλίδα για τον τόπο μας.

Ο Δήμαρχος της περιοχής Βουπρασίας, παρά τη φραστική καταδίκη και τη σωστή παραδοχή ότι «χωρίς αυτούς δεν θα γινόταν καμιά καλλιέργεια, αφού τα ελληνόπουλα δεν ασχολούνται με τη γεωργία», δικαιολογεί ουσιαστικά το ακραίας μορφής και πρωτοφανούς βαρβαρότητας συμβάν, λέγοντας ότι «αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες»!!!  Η αστυνομία από την πλευρά της, όταν ειδοποιήθηκε, συνέλαβε τόσο τους δράστες όσο και τα δυο θύματα εργάτες!!!

Διαβάστε Περισσότερα »

Κάτω τα χέρια απ’ τη ΛΔ ΚΟΡΕΑΣ

Η εχθρική στάση και επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ενάντια στη ΛΔ Κορέας είναι γνωστές από παλιά, ιδιαίτερα μετά τη στρατιωτική ήττα των ΗΠΑ στην Κορεάτικη Χερσόνησο αρχές της δεκαετίας του ΄50 του περασμένου αιώνα.

Όμως τα χρόνια της διακυβέρνησης Μπους οι εχθρικές ενέργειες και οι συχνές απειλές σε βάρος της Κορέας εντάθηκαν και άρχισαν να πολλαπλασιάζονται, όπως και σε βάρος σειράς άλλων χωρών, αποκαλώντας τες χώρες «τρομοκράτες», επειδή σχεδίαζαν κάποιες πυρηνικές δοκιμές, προοριζόμενες για την καλύτερη άμυνά τους απ’ τη διαρκή στρατιωτική απειλή των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, κύρια του αμερικάνικού ιμπεριαλισμού.

Με αφορμή την πυρηνική δοκιμή της 25^ης Μάη τα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ πήραν στις 12 Ιούνη ομόφωνη απόφαση για νέες διευρυμένες κυρώσεις σε βάρος της ΛΔ Κορέας, η οποία έχει κάθε δικαίωμα – δικαίωμα που έχουν εξασφαλίσει για τον εαυτό τους όλες οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και μάλιστα για επιθετικούς σκοπούς και στρατιωτικές επεμβάσεις σ’ άλλες χώρες – όπως και κάθε μικρή χώρα να κάνει πυρηνικές δοκιμές για την άμυνά της, την προστασία-υπεράσπιση των συνόρων απ’ τις διαρκείς και μόνιμες στρατιωτικές απειλές των ΗΠΑ.

Με την απαράδεκτη αυτή απόφαση απαγορεύονται όλες οι εισαγωγές όπλων στη ΛΔ Κορέας αλλά και οι όποιες εξαγωγές τους σ’ άλλες χώρες. Η απόφαση δίνει το δικαίωμα να ελέγχονται όλα τα εισαγόμενα και εξαγόμενα φορτία θαλάσσης, αέρος και ξηράς αλλά και να κατάσχονται και να καταστρέφονται.

Αδικαιολόγητα  η Κίνα και η Ρωσία, που ως τώρα δεν ήταν πρόθυμες να στηρίξουν κυρώσεις σε βάρος της ΛΔ Κορέας, στήριξαν αυτή την απαράδεκτη απόφαση.

Οι αμερικάνικες απειλές συνεχίζονται και ο διοικητής των αμερικανών πεζοναυτών δήλωσε ότι «αν χρειαζόταν να κάνουμε απόβαση, δεν θα ήμασταν έτοιμοι», ενώ στέλεχός του Πενταγώνου δήλωσε ότι η Β.Κορέα και το Ιράν συνεργάζονται από χρόνια για την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων και ότι έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο.

Διαβάστε Περισσότερα »

Μαχητική Διαδήλωση Ενός Εκατομμυρίου Στην Τεχεράνη Ενάντια Στο Απάνθρωπο Καθεστώς Της Ισλαμικής Δημοκρατίας

Ζήτω η γενική απεργία!

 

Σχεδόν ένα εκατομμύριο λαού προσήλθαν στην διαδήλωση στην Τεχεράνη σήμερα και εξέφρασαν την οργή και την απέχθειά τους για το άτιμο και υποκριτικό καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Οι παρευρισκόμενοι στη διαδήλωση απαξίωσαν τις νόθες εκλογές και τον «εκλεγέντα» πρόεδρο και τον Υπέρτατο Ηγέτη Χαμενεΐ. Ο Ιρανικός λαός έχει καταλάβει ότι το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας δεν σέβεται την άποψή του και ότι ο πρόεδρος, όσο και αν δημόσια προφασίζονται το αντίθετο, διορίζεται από το «Συμβούλιο των Φρουρών», το «Συμβούλιο των Σκοπιμοτήτων», τον «Υπέρτατο Ηγέτη» και μια πανίσχυρη μαφία.

Οι ισλαμιστές μεταρρυθμιστές που σήμερα εμφανίζονται ως «αθώες περιστερές», ήταν τα αρπακτικά που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην εκτέλεση χιλιάδων Ιρανών επαναστατών και στην καταστολή της επανάστασης του 1979. Ήταν και συνεχίζουν να είναι αφοσιωμένοι στο σύστημα του ισλαμικού νόμου με επικεφαλής έναν ανώτατο άρχοντα. Ο καβγάς ανάμεσα στις κλίκες της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν δεν είναι ούτε για δημοκρατία, ούτε για την ελευθερία έκφρασης, ούτε για την ελευθερία των συγκεντρώσεων και του συνδικαλισμού, ούτε για τα δικαιώματα των εργατών των γυναικών και των νέων. Ο καβγάς τους είναι για το ποιος από αυτούς θα αποκτήσει μεγαλύτερη δύναμη ώστε να αποκομίσει ένα μεγαλύτερο κομμάτι από την πίττα. Ο δίκαιος αγώνας του ιρανικού λαού θα αποδώσει καρπούς αν το κίνημα δει ξεκάθαρα τις ταξικές διεκδικήσεις και τις ταξικές γραμμές. Ο λαός μπορεί να κατακτήσει ελευθερία και κοινωνική δικαιοσύνη μέσα από τους οργανωμένους, σχεδιασμένους, πλατιούς και στοχευμένους αγώνες του.

Η δύναμη του καθεστώτος της Ισλαμικής Δημοκρατίας μειώνεται και οι αρχές είναι αδύναμες να επιδράσουν στο μαζικό κίνημα. Σε αυτή την κατάσταση, ο λαός πρέπει να είναι υποψιασμένος και να μην γίνει κρέας στα κανόνια καμίας εκ των δύο παρατάξεων του καθεστώτος. Είμαστε σε εγρήγορση και δεν εξαπατόμαστε από την παράταξη των Μεταρρυθμιστών η οποία έχει καταγγείλει και προσβάλει το εκλογικό αποτέλεσμα και έχει αλληλογραφία με το γραφείο του Υπέρτατου Ηγέτη. Ακόμα και αν Χαμενεΐ απορρίψει το αποτέλεσμα και καλέσει σε νέες εκλογές, το αποτέλεσμα δεν θα είναι τίποτε άλλο από την αντικατάσταση του Αχμαντινετζάντ με κάποιο άλλο πιόνι.

Ο υποψήφιος για την προεδρεία Μουσσαβί αποτελεί κομμάτι του Ισλαμικού κράτους. Υπήρξε πρωθυπουργός της Ισλαμικής Δημοκρατίας κατά τα διάρκεια των μαζικών εκτελέσεων στο Ιράν. Ο Μουσσαβί συμφωνεί με το σύνθημα «Κάτω η κυβέρνηση-απάτη» αλλά αντιτίθεται στη λαϊκή κραυγή «Κάτω η τάξη-απάτη». Προσπαθεί να φέρει το κίνημα των δυσαρεστημένων μαζών υπό τον έλεγχό του, εκμεταλλευόμενος το θρησκευτικό συναίσθημα του λαού. Ο Μουσσαβί ζητάει από το λαό να είναι υπομονετικός, φιλήσυχος και ειρηνικός. Ο λαός που διαδηλώνει στους δρόμους δεν πρέπει να ακούσει αυτά τα κηρύγματα.

Η φασιστική Ασφάλεια, οι μυστικές υπηρεσίες, παραστρατιωτικοί, Αστυνομία, και αστυνομικοί με πολιτικά της Ισλαμικής Δημοκρατίας επιτέθηκαν στους ειρηνικούς διαδηλωτές, και δεκάδες άμαχοι έχουν πυροβοληθεί θανάσιμα.

Αυτές οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν πραγματοποιήσει τις βάναυσε επιθέσεις εναντίον του λαού στο παρελθόν και σίγουρα θα το ξανακάνουν. Αυτή η βαρβαρότητα του καθεστώτος δείχνει στους νεαρούς διαδηλωτές ότι δεν μπορούν να έχουν αυταπάτες σχετικά με τον κατασταλτικό χαρακτήρα της Ισλαμικής Δημοκρατίας και ότι η ελευθερία, η ριζική αλλαγή, η αυτοδιάθεση, και τα δικαιώματα των εργαζομένων και των γυναικών και της νεολαίας δεν μπορεί να επιτευχθεί μέσω ειρηνικών διαδηλώσεων και καθιστικών διαμαρτυριών. Προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι απώλειες και να μεγιστοποιηθεί το κέρδος, πρέπει να οικοδομηθεί και να ενισχυθεί το κόμμα της εργατικής τάξης. Σε όλη τη χώρα, τις διαμαρτυρίες και τις γενικές πολιτικές και απεργίες όλων των στρωμάτων της κοινωνίας, ιδίως της εργατικής τάξης, θα είναι η αναγγελία του θανάτου του καθεστώτος της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Το Κόμμα Εργασίας του Ιράν (Τουφάν) καταδικάζει απερίφραστα το εγκληματικό καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας για τις επιθέσεις κατά των ειρηνικών διαδηλώσεων. Ζητάμε την απελευθέρωση όλων των ακτιβιστών που έχουν συλληφθεί στα πρόσφατα γεγονότα. Όλοι οι υπεύθυνοι για τις δολοφονίες θα πρέπει να προσαχθούν στη δικαιοσύνη. Απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων πολιτικών και εργατικών ακτιβιστών. Η ισότητα ανδρών-γυναικών πρέπει να υλοποιηθεί σε όλες τις σφαίρες της ζωής. Ζητούμε τον διαχωρισμό της θρησκείας από το κράτος και την εκπαίδευση. Η ελευθερία της έκφρασης, του συνέρχεσθαι, και της οργάνωσης πρέπει να είναι αναγνωρισμένα από το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας. Όλες οι κατασταλτικές δυνάμεις της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Ασφάλεια, Αστυνομία, Μυστικές Υπηρεσίες, Basig, Pasdaran (φύλακες), Αστυνομίας με πολιτικά, κλπ., πρέπει να αποσυρθούν από τους δρόμους.

Το Κόμμα μας καλεί τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις, καθώς και όλες τις προοδευτικές επαναστατικές οργανώσεις, καθώς και κάθε οπαδό της ελευθερίας να καταδικάσουν το καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας για τα αμέτρητα εγκλήματα κατά του ιρανικού λαού κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια.

Ζήτω το Κίνημα Διαμαρτυρίας του Ιρανικού λαού ενάντια στην Ισλαμική Δημοκρατία!

Κάτω το Καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατίας!

Ζήτω η Γενική Απεργία Εργατών, Φοιτητών, Δασκάλων, Νοσοκόμων, Υπαλλήλων!

Ζήτω ο Σοσιαλισμός!

Το Κόμμα Εργασίας του Ιράν (Τουφάν)

17 Ιουνίου, 2009

www.Toufan.org

Διαβάστε Περισσότερα »

Νέα επίθεση του «Κ»ΚΕ και του Ριζοσπάστη σε ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ

Στον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη και συγκεκριμένα στο ένθετο “7 Μέρες” οι σοσιαλδημοκράτες του “Κ”ΚΕ εξαπολύουν νέα επίθεση στην ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ και τον Ι.Β. ΣΤΑΛΙΝ. Σε ένα άρθρο σχεδόν 4 σελίδων εκθέτουν όλοι μια δεξιά οπορτουνιστική αντικομμουνιστική χολή.

Στο θέμα της Γ’ Διεθνούς είχαμε ξανααναφερθεί με αφορμή τις φιλοφασιστο-χιτλερικήςς θέσεις τους.

Το άρθρο βρίσκεται εδώ:

Νέα σφοδρή δεξιά οπορτουνιστική, αντικομμουνιστική αλλά και φιλοφασιστο-χιτλερική επίθεση σε ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ-ΣΤΑΛΙΝ και παλιό επαναστατικό ΚΚΕ απ’ τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του σημερινού αστικού «Κ»ΚΕ

Παρουσιάζουμε εκεί τις θέσεις του Δημητρώφ, του Στάλιν και του επαναστατικού ΚΚΕ 1918-55 και ανασκευάσαμε τις γελοιότητες των χρουτσωφικών που αντικειμενικά θα αδυνάτιζαν το αντιφασιστικό μέτωπο και πιθανά να έδιναν τη νίκη στους ναζί και τον Χίλτερ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Πάνω από ένα δισ. οι υποσιτιζόμενοι στον κόσμο

από σημερινή ελευθεροτυπία

Ο αριθμός των υποσιτιζόμενων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο ξεπέρασε για πρώτη φορά το ένα δισεκατομμύριο, αυξανόμενος κατά σχεδόν 100 εκατομμύρια από πέρσι, επισημαίνει ο ΟΗΕ, σημαίνοντας συναγερμό για τους κινδύνους της «σιωπηρής κρίσης της πείνας».

«Ενας στους έξι ανθρώπους δεν έχει επαρκή πρόσβαση σε τρόφιμα», δήλωσε ο επικεφαλής του Οργανισμού Γεωργίας και Τροφίμων του ΟΗΕ (FAO), Ζακ Ντιουφ, ανακοινώνοντας τις εκτιμήσεις του οργανισμού για το 2009, που ανεβάζουν τον αριθμό των πεινασμένων από 915 εκατομμύρια το 2008 σε 1,02 δισ. φέτος. Από αυτούς, περίπου 642 εκατ. ζουν στην περιοχή της Ασίας - Ειρηνικού, 265 εκατ. στην υποσαχάρια Αφρική, 53 εκατ. στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική και 52 στη Μέση Ανατολή και τη βόρεια Αφρική. Εντύπωση προκαλεί, επίσης, το ότι 15 εκατομμύρια υποσιτιζόμενοι άνθρωποι ζουν στις αποκαλούμενες αναπτυγμένες χώρες. Ο FAO τονίζει ότι η πρόσφατη αύξηση της πείνας δεν οφείλεται στις κακιές σοδειές αλλά στην παγκόσμια οικονομική κρίση, που οδήγησε σε χαμηλότερα εισοδήματα και άνοδο της ανεργίας, σε συνδυασμό με τις υψηλές τιμές των τροφίμων που αναγκάζουν τους φτωχούς καταναλωτές να ξοδεύουν μέχρι και το 60% του εισοδήματός τους σε βασικά διατροφικά προϊόντα. Με το βλέμμα στην προσεχή σύνοδο του G8 στην Ιταλία, ο FAO ζητεί άμεση κινητοποίηση για την εξασφάλιση του «δικαιώματος στην τροφή και κατά συνέπεια του δικαιώματος ύπαρξης». Την ίδια ώρα το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (WFP) φροντίζει να προβάλλει τη σχέση μεταξύ πείνας και κοινωνικής αναταραχής. «Η επισιτιστική ασφάλεια είναι ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα για την ειρήνη και την ασφάλεια στην εποχή μας», δήλωσε η επικεφαλής του Προγράμματος, Τζοζέτ Σίραν, θυμίζοντας τις ταραχές της πείνας του 2008: «Ενας πεινασμένος κόσμος είναι ένας επικίνδυνος κόσμος».

ΛΗΔΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (Πηγές: Γαλλικό-www.ft.com)

Διαβάστε Περισσότερα »

Μήνυμα του Vijay Singh (περιοδικό “Επαναστατική Δημοκρατία”) για το θάνατο του σ. Νίκανδρου Κεπέση

Δευτέρα, 22 Ιουνίου 2009

Συλληπητήρια για το θάνατο του Συντρόφου Νίκανδρου Κεπέση. Το ΚΚΕ είχε υποδειγματική κομμουνιστική ιστορία η οποία αναιρέθηκε από την σημερινή χρουτσωφική ρεβιζιονιστική ηγεσία. Οι πραγματικοί επαναστάτες συσπειρώνονται γύρω από την Κίνηση για Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας 1918-55.

Αδελφικά,

Vijay Singh,
Επαναστατική Δημοκρατία

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφόρησε το φετινό Δελτίο του Ομίλου Φίλων Προβολής του Έργου των Ι.Β.Στάλιν & Ν. Ζαχαριάδη

Κυκλοφόρησε το Δελτίο του Ομίλου Φίλων Προβολής του Έργου των Ι.Β.Στάλιν & Ν. Ζαχαριάδη (Ιούλιος-Αύγουστος-Σεπτέμβρης 2009) το οποίο θα μοιραστεί στη συγκέντρωση της Νάουσας.

Το 4σελιδο δελτίο έχει τίτλο: 60 χρόνια απ' την 3χρονη εποποϊα (1946-49) του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Ζήτω η ένοπλη πάλη των ανταρτών του ένδοξου-ηρωϊκού ΔΣΕ κατά του ντόπιου μοναρχοφασισμού και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Με οδηγητή το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, που δολοφονήθηκε στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, μετά από 17 χρόνια εξορία, απ' την προδοτική σοαισλδημοκρατική κλίκα των ΜΠΡΕΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ. Μοναδικός δρόμος για τη συντριβή της διχτατορίας της αντιδραστικής αστικής τάξης."

Το Δελτίο περιέχει το άρθρο της Κίνησης για της Επανασταστικές Δίκες της δεκαετίας του '30.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ν. Κεπέσης, ο αγωνιστής που έδωσε τη μάχη κι έσωσε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής

Με αφορμή το θάνατο του σ. Νίκανδρο Κεπέση αναδημοσιεύουμε από τον Ριζοσπάστη του 1946 ένα άρθρο που περιγράφει ένα στιγμιότυπο της δράσης του.

ΕΝΑΣ ΗΡΩΑΣ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Ν. Κεπέσης, ο αγωνιστής που έδωσε τη μάχη κι έσωσε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής

Ο Νίκανδρος Κεπέσης, στέλεχος του ΚΚΕ είχε κατηγορηθεί παλιότερα ως «εκτελεστής» 30 χωροφυλάκων, αλλά είχε απαλλαγεί. Ο γνωστός όμως αστυνόμος Κοντογιώργος, ο ίδιος που άλλοτε για την ίδια υπόθεση είχε καταθέσει, ότι ο Κεπέσης ήταν «ηθικός αυτουργός» στις 30.9.46 έκανε νέα κατάθεση που πέτυχε να προφυλακισθεί ένας έξοχος στρατιώτης της πατρίδας του και του ελληνικού λαού.

Ο σ. Κεπέσης αντιμετώπισε τους Γερμανούς στο Μακεδονικό Μέτωπο τον Απρίλη του 1941. Κατόρθωσε τότε σε αψιμαχία με γερμανικές εμπροσθοφυλακές στην τοποθεσία Νεαπόλεως-Πεπονιάς να δώσει τον καιρό και την δυνατότητα στο Ι τάγμα του 30ου συντάγματος να συμπτυχθεί και να αποφύγει καταστροφή.
Συνέχισε έπειτα τον πόλεμο κατά των κατακτητών από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. Η δράση του τον ανέδειξε καπετάνιο του 6ου συντάγματος του ΕΛΑΣ (Πειραιά). Αναφέρουμε τη μάχη που έδωσε και έσωσε το εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας. Στον ίδιο οφείλεται και η εξόντωση 60 Γερμανών σαμποτέρ, οι οποίοι θα κατάστρεφαν τις εγκαταστάσεις της ΣΕΛΛ και των Μύλων Αγ. Γεωργίου.
Ο Άγγλος αντισυνταγματάρχης Χένσοουν του έστειλε συγχαρητήριο έγγραφο για τη δράση του και η Ηλεκτρική Εταιρία, επίσης με έγγραφο, ανακοίνωσε τη σωτήρια για το εργοστάσιο ενέργειά του. Όμως ο Κεπέσης έπρεπε να πάει φυλακή, με ψεύτικες καταθέσεις, γιατί μένει ακλόνητος και τίμιος αγωνιστής στην υπηρεσία της πατρίδας του.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, Τρίτη 29 Οκτώβρη 1946, σελ. 3

Διαβάστε Περισσότερα »

Πρόσφατες δραστηριότητες της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55

- Εκδήλωση Επαναπατρισμένων Πολιτικών Προσφύγων. Στις 28 Ιούνη 2009 θα πραγματοποιηθεί, φέτος, στον Αϊ-Νικόλα Νάουσας, η καθιερωμένη συνάντηση των επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων. Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 θα συμμετέχει, ενώ θα μοιραστεί και το φετινό Δελτίο του Ομίλου Προβολής Στάλιν-Ζαχαριάδη.

- Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 θα συμμετέχει στο 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ (3-5/7/2009) στο πάρκο Ειρήνης Ρέντη.  Διαβάστε περισσότερα…

-Στο τεύχος 18 του περιοδικού “Ενότητα και Πάλη” υπάρχει άρθρο-συνεισφορά στην διεθνή ταξική πάλη εκ μέρους της Κίνησής μας με το άρθρο “Σοσιαλισμός – ταξική πάλη στη Σοβιετική Ένωση (1936-1953). Επαναστατικές Δίκες της δεκαετίας του ΄30 – συνέχιση και όξυνση της ταξικής πάλης” το οποίο έχει μεταφραστεί ήδη σε αγγλικά και ισπανικά και σύντομα σε ακόμα περισσότερες γλώσσες.

Διαβάστε Περισσότερα »

Αλληλεγγύη στους μαροκινούς κομμουνιστές

Το καθεστώς επιτίθεται στους αγωνιστές του Δημοκρατικού Δρόμου

Το κόμμα Δημοκρατικός Δρόμος κάλεσε σε μποϊκοτάζ των δημοτικών εκλογών της 12^ης Ιούνη τις οποίες εκτιμούσε ως μια δημοκρατική μασκαράτα, όπου μόνο τα κόμματα εξουσίας ή συγγενή μπορούσαν να συμμετάσχουν. Έχοντας απαγορεύσει δημόσιες συναθροίσεις του, χωρίς πρόσβαση στα μέσα ενημέρωσης, τα οποία υπακούν στις εντολές του καθεστώτος, ο Δημοκρατικός Δρόμος έγινε θύμα με πολυάριθμες συλλήψεις μελών και στελεχών του, μεταξύ των οποίων ο Γενικός Γραμματέας του και 7 σύντροφοί του, οι οποίοι οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη. Σε κοινό ανακοινωθέν τους ευρωπαϊκά μαρξιστικά-λενινιστικά κόμματα και οργανώσεις τονίζουν: «Εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στο μαροκινό κόμμα «Ο Δημοκρατικός Δρόμος» και τους πρόσφατα φυλακισθέντες αγωνιστές του, ενώ αυτοί έκαναν καμπάνια για το μποϊκοτάρισμα των δημοτικών εκλογών.(…) Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των κρατουμένων και το σεβασμό της σωματικής τους ακεραιότητας. Η κράτησή τους επειδή κατήγγειλαν την εκλογική φάρσα, είναι μια ακόμα απόδειξη της έλλειψης δημοκρατίας και ελευθερίας στο Μαρόκο, του οποίου το καθεστώς χαίρει της υποστήριξης των αυτοαποκαλούμενων δημοκρατιών της Ευρώπης και των ΗΠΑ».

Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός είναι ένας από τους κυριότερους υποστηρικτές του μαροκινού καθεστώτος. Total, Vivendi Universal, Suez, EDF, Renault, Saint Gobain, Veolia Environnement, Casino, Alcatel, Alstom, Aventis, Bouygues, EADS, Vinci, BNP Paribas, Société Générale, Crédit Agricole, Axa είναι μερικές από τις 1000 γαλλικές επιχειρήσεις που είναι επισήμως εγκατεστημένες στο Μαρόκο. Μερικές εξ αυτών έχουν αναπτύξει «κοινοπραξίες» με μαροκινές επιχειρήσεις, που ελέγχονται από το βασιλικό περίγυρο, οι οποίες είναι εγκατεστημένες σε διάφορες αφρικανικές χώρες, όπου ελέγχουν τομείς- κλειδιά, όπως αυτό των τηλεπικοινωνιών.

Οι νεοαποκιακοί δεσμοί μεταξύ του γαλλικού ιμπεριαλισμού και του Μαρόκου είναι σε πλήρη αρμονία με τη «Françafrique» που οι Sarkozy, Chirac, και όλοι οι Bolloré, Le Floch Prigent, Balkany κλπ χαιρέτισαν, μεταβαίνοντες στην κηδεία μιας από τις πιο χαρακτηριστικές προσωπικότητές της,του Μπονγκό (σ.τ.μ: ο δικτάτορας της Γκαμπόν που πέθανε πριν λίγες μέρες).

Ένα νέο ψέμα που τίθεται στο ενεργητικό του Σαρκοζί: η «Françafrique» δεν τελείωσε, παρότι θα’ πρεπε. Προσαρμόζεται στο πλαίσιο της κρίσης, αλλά συνεχίζει να πλουτίζει τα μεγάλα γαλλικά μονοπώλια.

Παρίσι, 17 Ιούνη 2009
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας

Διαβάστε Περισσότερα »

Ισημερινός: Αντιθέσεις στο εσωτερικό της δημοκρατικής και αριστερής τάσης

Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων εβδομάδων, η αντιπαράθεση μεταξύ της Εθνικής Ένωσης Εκπαιδευτικών και της κυβέρνησης για την αντισυνταγματική και τιμωρητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, έχει γίνει κεντρικό πολιτικό ζήτημα στον Ισημερινό. Αυτή η διαμάχη, η οποία από την πλευρά της κυβέρνησης και των ΜΜΕ έχει κατευθυνθεί ενάντια στο Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα (σ.τ.μ. πλατειά επαναστατική οργάνωση του Μαρξιστικού Λενινιστικού ΚΚ Ισημερινού), έχει προκαλέσει σύγχυση σε πολλούς Εκουαδοριανούς, που δεν καταλαβαίνουν γιατί η κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ραφαέλ Κορέα, επιτίθεται με τέτοια σφοδρότητα σε δύο οργανώσεις που έχουν εκφράσει την υποστήριξη τους στην διακυβέρνηση.

Αυτή η συμπεριφορά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ασυνέπεια του PAIS (σ.τ.μ. το κόμμα του προέδρου Ραφαέλ Κορέα που σημαίνει «Περήφανη και Κυρίαρχη Πατρίδα») και της κυβέρνησης προς ένα κομμάτι της κοινωνίας που έχει παρουσιάσει ξεκάθαρα δείγματα στράτευσης στο πολιτικό εγχείρημα που βιώνει ο Ισημερινός. Αλλά πέρα από αυτήν την ασυνέπεια, υπάρχουν διαφορές πολιτικής φύσης που τους φέρνουν αντιμέτωπους. Ο Ραφαέλ Κορέα και το PAIS έχουν εγκαθιδρύσει μια δημοκρατική και προοδευτική κυβέρνηση, και μολονότι λένε ότι θα πάνε παραπέρα την επανάσταση, την οποία χαρακτηρίζουν ως επανάσταση των πολιτών, το βέβαιο είναι ότι η διακυβέρνηση τους παρουσιάζει τα όρια των καπιταλιστικών θεσμών, τους οποίους σέβονται και καλούν και τους υπόλοιπους να τους σέβονται. Είμαστε αντιμέτωποι με μία κυβέρνηση που δε μπορεί να ξεπεράσει το ρεφορμισμό και να προχωρήσει παραπέρα από την κοινωνική πρόνοια, μέσω της οποίας προσπαθεί να ικανοποιήσει τις υλικές ανάγκες του λαού, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι θα προκαλέσουν κάποιον πραγματικό μετασχηματισμό στις δομές της κοινωνίας του Ισημερινού.

Το Λαϊκό Δημοκρατικό Κίνημα (MPD), από την άλλη μεριά, ως επαναστατική οργάνωση, αντιλαμβάνεται ότι είναι απαραίτητο να υιοθετηθεί ριζοσπαστική δράση για να αλλάξει η χώρα και έχει κριτικάρει, για παράδειγμα, την αμφιθυμία της κυβέρνησης που μιλάει ενάντια στις τράπεζες και τους επιχειρηματίες, ενώ συμβιβάζεται με τους τελευταίους όταν αυτοί αψήφησαν την εφαρμογή της εντολής που τερμάτιζε τις υπεργολαβίες, ή όταν η κυβέρνηση εγγυήθηκε μεγάλα κέρδη στις τράπεζες με την αύξηση των επιτοκίων ή τη διατήρηση πάνω από ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων, που ανήκει στο κράτος, σε ιδιωτικές τράπεζες. Ασυνεπείς πράξεις της κυβέρνησης σε σχέση με τα όσα λέει παρουσιάζονται σε ζητήματα όπως η πετρελαϊκή, μεταλλευτική πολιτική ή σε σχέση με το εξωτερικό χρέος, το οποίο παρόλο που θεωρεί παράνομο και εγκληματικό, συνεχίζει να το πληρώνει.

Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας είναι η αντίθεση μέσα στην δημοκρατική, προοδευτική και αριστερή τάση, μεταξύ των θέσεων των ρεφορμιστών και των θέσεων τις επαναστατικής αριστεράς, η οποία κρατάει κριτική στάση στους περιορισμούς και στα λάθη των κυβερνητικών ενεργειών. Οι ρεφορμιστές θέλουν να περιορίσουν το χώρο δράσης των επαναστατικών δυνάμεων.

Η επαναστατική αριστερά θεωρεί αναπόφευκτη την ύπαρξη αυτών των αντιπαραθέσεων και προσπαθεί να εξασφαλίσει ότι οι εργάτες και ο λαός καταλαβαίνουν τη φύση και την προέλευσή τους. Το ξεδιάλυμα τους δεν κρύβει τις διαφορές, αλλά αντιθέτως, ενισχύει την προσπάθεια να κατανοήσει καλύτερα ο λαός την πολιτική κατάσταση και τους στρατηγικούς στόχους της επαναστατικής αριστεράς.

Έστω και αν, σήμερα, αυτή η αντιπαράθεση έχει οξυνθεί, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η βασική αντίθεση στην κοινωνία του Ισημερινού είναι αυτή μεταξύ των εκμεταλλευόμενων και των εκμεταλλευτών, μεταξύ του λαού και της εργατικής τάξης του Ισημερινού και του ιμπεριαλισμού, κυρίως του αμερικανικού. Αυτός είναι ο πρώτος στόχος της επανάστασης στον Ισημερινό.

Δημοσιεύθηκε στην εβδομαδιαία εφημερίδα “En Marcha”, όργανο του Μαρξιστικού-Λενινιστικού ΚΚ Ισημερινού, φύλλο 1445, 9 Ιούνη 2009

Διαβάστε Περισσότερα »

Στο Πάρκο Ειρήνης Ρέντη το 14ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

 

Θα είμαστε όλοι και όλες εκεί στις 3, 4 και 5 Ιουλίου 2009

Για 14η χρονιά τo Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ ανοίγει τις πύλες του. Έλληνες και ξένοι, ελληνίδες και ξένες μαζί θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, τη ζωή μας και την αξιοπρέπειά μας. Γιατί ο ρατσισμός δεν πλήττει μόνο όσους τον υφίστανται, θίγει εξίσου και όσους τον ανέχονται. Το κυνήγι των μεταναστών και των προσφύγων δεν βελτιώνει τη ζωή των ντόπιων, αντίθετα προετοιμάζει την αφαίρεση των δικαιωμάτων όλων μας, αποκτηνώνει τις κοινωνίες και οπλίζει τη ρατσιστική Ακροδεξιά. Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες δεν είναι πρόβλημα, έχουν προβλήματα. Πάνω τους οι κυρίαρχοι μεταθέτουν τα βάρη της δικής τους κρίσης, όπως κάνουν με τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, εξαπολύοντας αστυνομίες και στρατούς ενάντια στα θύματα της δικής τους πολιτικής. Μαζί, λοιπόν, στο δρόμο που άνοιξε η Κωνσταντίνα Κούνεβα, στο δρόμο της ενότητας ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων και ανέργων, στο δρόμο της αλληλεγγύης, της ζωής και της αξιοπρέπειας.

Στο χώρο του Φεστιβάλ θα διεξαχθούν κεντρικές συζητήσεις για την ανεργία, την κρίση και το ρατσισμό, για το πολιτικό άσυλο και τα σύνορα, για το no border camp της Λέσβου, για τον αγώνα της Κωνσταντίνας Κούνεβα και την καταπίεση των μεταναστριών. Παράλληλα θα εξελίσσονται εργαστήρια με θεματικές, από τα δικαιώματα και τη βία ως το σεξισμό και την ομοφοβία. Από τους αγώνες των φυλακισμένων ως τα κινήματα για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων της πόλης. Από την άρνηση στράτευσης ως τους αγώνες στο Μεξικό και την Παλαιστίνη.

Για άλλη μια χρονιά, στις δύο μουσικές σκηνές του Φεστιβάλ θα εμφανιστούν έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες. Οι Last Drive, oι Sancturia, o Big Fat Lips, οι Pink Tank Project, οι Melody Vice, η Dorretta Carter, οι Bilbomatiks, καθώς και μεταναστευτικά συγκροτήματα από διάφορες χώρες. Η δεύτερη γενιά μεταναστών συμμετέχει με τους Black Jack (hiphop), Renovatio (hiphop), Άκης (hiphop), Te ver8et , Neoyorubapeople, Minus one και Whos Next. Τέλος η Μάρθα Φριντζήλα, ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Ματούλα και άλλοι ερμηνευτές και ερμηνεύτριες θα περιηγηθούν, με πλοηγό την ενορχήστρωση του Παναγιώτη Τσεβά, σε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι.

Από το Φεστιβάλ δε θα λείψουν και φέτος, το θέατρο, ο χορός, το κουκλοθέατρο, το διαδραστικό παιχνίδι, οι καλλιτεχνικές παρεμβάσεις στο χώρο, οι θεματικές εκθέσεις φωτογραφίας και ένα εργαστήρι μουσικής για μικρούς και μεγάλους. Στο χώρο θα λειτουργούν παιδότοπος και πολυεθνικές κουζίνες. Για περισσότερες πληροφορίες και το πλήρες πρόγραμμα του Φεστιβάλ επισκεφτείτε το www.antiracistfestival.gr.

Στο χώρο φτάνουν τα λεωφορεία Β18, Γ18 και το τρόλεϊ 21. Επίσης, θα υπάρχει δωρεάν μεταφορά από το σταθμό μετρό του Ελαιώνα στο χώρο του φεστιβάλ (λεπτομέρειες και χάρτες στην ενότητα Πρόσβαση).

ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ Η ΓΗ, ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΣ Η ΙΣΟΤΗΤΑ,

ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Συντονιστικό Μεταναστευτικών, Προσφυγικών και Αντιρατσιστικών Οργανώσεων

Τηλ .επικοινωνίας: 210 3813928 (17:00-21:00)

http://www.antiracistfestival.gr

Διαβάστε Περισσότερα »

Μήνυμα του Κόμματος Εργασίας Ιράν για το θάνατο του σ. Νίκανδρου Κεπέση

Προς την Πολιτική Επιτροπή της “Κίνησης για Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας 1918-55”

Αγαπητοί σύντροφοι,

Με βαθιά θλίψη, το Κόμμα Εργασίας του Ιράν (Τουφάν) στέλνει αυτά τα συλληπητήρια του για το θάνατο του Σύντροφο Νίκανδρου Κεπέση.

Ο Σύντροφος Νίκανδρος ήταν ένα δοκιμασμένος και έμπειρος κομμουνιστής ο οποίος αφιέρωσε τη ζωή του στον αγώνα για μια ελεύθερη και ανεξάρτητη Ελλάδα και για την εγκαθίδρυση μια κοινωνίας χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση. Πόλεμος, φυλακίσεις και εξορίες δεν μπόρεσαν να λυγίσουν την θέληση και την αποφασιστικότητα του Σύντροφου Νίκανδρου στην πάλη για μια κοινωνία ισότητας. Ο αγώνας που διεξήγαγε ενάντια στην κατοχή ενέπνευσε πολλούς νέους ακτιβιστές να ενταχθούν στον ΕΛΑΣ. Σήμερα, οι σύντροφοί μας στην Ελλάδα τον βρίσκουν στον καθημερινό αγώνα για το χτίσιμο μια ελεύθερης κοινωνίας.

Είμαστε πεποισμένοι ότι οι Σύντροφοί μας στην Ελλάδα θα μετατρέψουν τη θλίψη για το θάνατο του Νίκανδρου Κεπέση σε δύναμη και θέληση και θα συνεχίσουν στο δρόμο της ταξικής πάλης όπως τον χάραξε.

Δόξα στη μνήμη του Σύντροφου Νίκανδρου Κεπέση!

Το Κόμμα Εργασίας του Ιράν (Τουφάν)

Ιούνιος 2009

Διαβάστε Περισσότερα »

Μήνυμα του Δρ. Laver Stroka - Κόμμα Εργασίας Αλβανίας (ανασυγκροτημένο) για το θάνατο του σ. Νίκανδρου Κεπέση

ΣΥΛΛΗΠΗΤΗΡΙΑ

Προς: “Κίνηση για Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας 1918-55”

Αγαπητοί σύντροφοι!

Με θλίψη έμαθα την είδηση του θανάτου του βετεράνου κομμουνιστή Νίκανδρου Κεπέση.

Ο Σύντροφος Νίκανδρος είχε μεγάλη συνεισφορά στον Αντιφασιστικό Αγώνα και στην οργάνωση του Κόμμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Ως ένας αφιερωμένος κομμουνιστής και μαχητής πέρασε ένα μεγάλο μέρος της ζωής του στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Ο σύντροφος Νίκανδρος θα μείνει στη μνήμη μας ως ένας πραγματικά  συνεπή κομμουνιστής.

Αυτές οι άντρες ποτέ δεν πεθαίνουν.

Αθάνατο το όνομά του!

Δρ. Laver Stroka

Αργυρόκαστρο

Αλβανία

12 Ιούνη, 2009

Διαβάστε Περισσότερα »

«Έφυγε» ο επαναστάτης κομμουνιστής σύντροφος Νίκανδρος Κεπέσης

 

Στις 3 Ιούνη, Τετάρτη τα ξημερώματα (ώρα 6), άφησε την τελευταία του πνοή στο Θεραπευτήριο «Ευαγγελίστρια» (Πυθίας 24, Κυψέλη) μια απ’ τις ευγενέστερες επαναστατικές ηγετικές φυσιογνωμίες του τόπου, ο βετεράνος κομμουνιστής σύντροφος Νίκανδρος Κεπέσης (2/2/1914-3/6/2009).

Την επόμενη (Πέμπτη, ώρα 11π.μ.) έγινε (όπως ο ίδιος είχε παραγγείλει), σεμνή τελετή της πολιτικής του κηδείας (αρνούμενος τα χρουστσοφικά σοσιαλδημοκρατικά ταμ-ταμ) – ταιριαστή στο ήθος και στην επαναστατική σεμνότητα του κομμουνιστή Κεπέση – στο νεκροταφείο Ζωγράφου με τη συμμετοχή λίγων συντρόφων Αντιστασιακών και Ανταρτών του ΔΣΕ αλλά και νεότερων. Στην τελετή συμμετείχαν εκπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, της ΠΕΑΕΑ και της «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55», αποτελούμενη απ’ τους συντρόφους Λ.Βρυωνάκη και Τ.Μπάλλο. Επιπλέον συμμετείχε και αντιπροσωπία της «αγουροξυπνημένης» ΚΕ του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ (΄56), που έδειξε «ενδιαφέρον» για τον επαναστάτη κομμουνιστή Νίκανδρο Κεπέση, κι’ αυτό μόνο μετά το θάνατό του δηλ. εμφανίστηκε την ώρα της πολιτικής κηδείας ολόκληρη κουστωδία της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα (χωρίς βέβαια την προσωπική παρουσία της ίδιας) με επικεφαλής το Ν.Σοφιανό, ενώ ως εκείνη τη στιγμή και για πολλά χρόνια (πλέον της μιας δεκαετίας) η στάση της χρουστσοφικής ηγεσίας απέναντί του υπήρξε όχι μόνο εχθρική, αλλά και τον κράτησε σε πλήρη απομόνωση, επιβάλλοντάς του μια πρωτοφανή και προκλητικότατη «σιγή νεκροταφείου» (= επαίσχυντη και αντιδραστική χρουστσοφική στάση) – στα πλαίσια της γνωστής εσωκομματικής ιδεολογικο-πολιτικής αντιπαράθεσης στο «Κ»ΚΕ μεταξύ του επαναστατικού μαρξισμου-λενινισμού (Ν.Κεπέσης) και του αντεπαναστατικού προδοτικού χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού (σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ).

Ο Θ.Τζιαντζής διάβασε ένα ανούσιο σοσιαλδημοκρατικό λογίδριο περί «18^ου Συνεδρίου», περί «ιδανικών» του χρουστσοφικού «Κ»ΚΕ, κλπ, προσβάλλοντας βάναυσα – δια της αποσιώπησης των μαρξιστικών απόψεων του βετεράνου κομμουνιστή και της μεταμόρφωσής του, ως δια μαγείας, σ’ ένα χρουστσοφικό ρεβιζιονιστή – τη μνήμη του επαναστάτη κομμουνιστή Νίκανδρου Κεπέση, μαχητικού αντίπαλου του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού και συνεπή υπερασπιστή του μαρξισμού-λενινισμού και της επαναστατικής ιδεολογικο-πολιτικής γραμμής των Στάλιν-Ζαχαριάδη. Λογίδριο που έφτασε στο  αποκορύφωμά του μ’ ένα πελώριο και προκλητικότατο ιστορικό ψεύδος: «γνωρίζαμε πως το τελευταίο διάστημα της ζωής σου η κατάσταση της υγείας σου δεν σου επέτρεψε να είσαι κοντά μας, όπως θα θέλαμε» («Ρ» 5/6/2009, σελ.32), χωρίς καν να προσέξει-«θυμηθεί» (χρουστσοφικές κουτοπονηριές) ότι η ΚΕ του «Κ»ΚΕ, αλλά και ο ίδιος ως μέλος της, σε μια επαίσχυντη «Ανακοίνωση» την προηγούμενη μέρα δεν τον χαρακτήριζε ούτε σύντροφο μα ούτε καν κομμουνιστή: «έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών ο αγωνιστής της ΕΑΜικής Αντίστασης Νίκανδρος Κεπέσης» («Ρ» 4/6/2009), μια άθλια «Ανακοίνωση» που απλά καταγράφει την ιστορική του δράση. Οι δημοσιογραφίσκοι του «Ριζοσπάστη» περισσότερο «πονηρούληδες», για να καλύψουν αυτή την αθλιότητα της ΚΕ, επέλεξαν ως τίτλο: ««έφυγε» ο σ. Νίκανδρος Κεπέσης». Χρουστσοφικές αθλιότητες και αποτυχημένες-γελοίες προσπάθειες που διαψεύδονται απ’ τις επαναστατικές μαρξιστικές-λενινιστικές απόψεις του συντρόφου Νίκανδρου Κεπέση, όπως αυτές είναι διατυπωμένες στα 3 τελευταία βιβλία του. 

Σ’ αυτή την περίπτωση η ακραία αστική υποκρισία, ο αστικός πολιτικός αμοραλισμός, το απύθμενο θράσος και τα χονδροειδή ψεύδη της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ ξεπερνούν κάθε όριο, όταν είναι πασίγνωστη η πλήρης απομόνωση και η εχθρική της στάση απέναντι του – απομόνωση που πήρε τις πιο ακραίες διαστάσεις, ιδιαίτερα μετά τη δημοσίευση της μπροσούρας του «Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός»,  ώστε καθόλη τη διάρκεια της υποχρεωτικής του παραμονής ως το θάνατό του στο Θεραπευτήριο να μην τον επισκεφθεί κανένας απ’ τους σοσιαλδημοκράτες ηγέτες (γεγονός πραγματικό μα ολωσδιόλου άγνωστο που πρέπει να γίνει γνωστό στους κομμουνιστές και αντιφασίστες, αν χρειαστούν περισσότερα θα επανέλθουμε).

Με την ευκαιρία ας σημειωθεί, πως ο αστικός ιδεολογικο-πολιτικός εκφυλισμός των χρουστσοφικών κομμάτων, μαζί τους και του συγκροτημένου, το ΄56, απ’ τους σοβιετικούς ρεβιζιονιστές «Κ»ΚΕ (΄56), συνοδεύτηκε, στην ιστορική τους πορεία, πέραν των άλλων, και απ’ το φαινόμενο μιας ακραίας αστικής υποκρισίας και από έναν πρωτόγνωρο ηθικό εκφυλισμό και επιπλέον από έναν πολιτικό αστικό αμοραλισμό που δεν γνωρίζουν όρια, που και τα 3 μαζί αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτών των αστικών, σοσιαλδημοκρατικού τύπου, κομμάτων.

Η εχθρική στάση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ απέναντι στο σύντροφο Νίκανδρο Κεπέση χρονολογείται επίσημα (αν και είναι πολύ παλιότερη) απ’ τη δημοσίευση του βιβλίο του «Χρουστσοφ και Γκορμπατσόφ – οι δυο βασικοί κρίκοι της προδοσίας» (Αθήνα 1998) για να συνεχιστεί με το βιβλίο «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα» (Αθήνα 2006) για το οποίο η Παπαρήγα σε τηλεφωνική επικοινωνία μαζί του του είπε: «δεν συμφωνώ καθόλου», ενώ ένα άλλο στέλεχος, πατενταρισμένος σοσιαλδημοκράτης, «ικανοτήτων» επιπέδου Αλέκας Παπαρήγα, που κάποτε κάπου στη Λακωνία λογόκρινε σε ομιλία του ακόμα και το «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» των Μαρξ-Ένγκελς, παραλείποντας τη θέση της «βίαιης επανάστασης», του το επέστρεψε σημειώνοντας, με το γνωστό χρουστσοφικό θράσος, την άθλια «φράση»-λέξη «απαράδεκτο», χωρίς να σεβαστεί, αν όχι τις επαναστατικές του απόψεις και τους πλούσιους επαναστατικούς αγώνες αλλά και τα 22 χρόνια εξορίας και φυλακής στα μπουντρούμια του μοναρχοφασισμού, τουλάχιστον τη μεγάλη ηλικία του. Ακραία κατρακύλα των χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών υπηρετών του κεφαλαίου, που αυτοπροβάλλονται-αυτοδιαφημίζονται ως «κομμουνιστές». Τέλος η μπροσούρα του με τίτλο: «Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός», αφιερωμένη «στη μνήμη του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη» (Αθήνα Μάης 2007), που στάλθηκε τόσο στην Α.Παπαρήγα όσο και στο «Ριζοσπάστη» αποσιωπήθηκε και αποσιωπάτε ακόμα και σήμερα απ’ την πανικόβλητη δεξιά οπορτουνιστική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία.

Εμείς οι παλιοί κομμουνιστές, σταλινικοί-ζαχαριαδικοί, αντάρτες του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (αλλά και νεότεροι) – αντίπαλοι-πολέμιοι απ’ το ΄55-΄56 των αντεπαναστατικών σοσιαλδημοκρατικών απόψεων του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού (20^ο Συνέδριο-«6^η Ολομέλεια» 1956) - χαιρετήσαμε ευθύς εξαρχής και στηρίξαμε τη θαρραλέα μαχητική και συνεπή (από μαρξιστικές θέσεις) πάλη του συντρόφου Νίκανδρου Κεπέση κατά του προδοτικού αντεπαναστατικού σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, βρεθήκαμε μαζί στο ίδιο επαναστατικό μετερίζι και σε στενότατη συνεργασία. Εκτιμήσαμε και εκτιμούμε ως ιδιαίτερα σημαντική για το κομμουνιστικό κίνημα την πάλη του κατά του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού.

Όλοι μας θυμούμαστε από παλιότερα ότι ο σύντροφος Νίκανδρος Κεπέσης ως ομιλητής στην επέτειο της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης, αναφερόμενος στην πάλη του λαού μας κατά των κατακτητών μνημόνευε – αντιδρώντας στη χρουστσοφική αντισταλινική-αντιζαχαριαδική γραμμή του «Κ»ΚΕ – τον ηγέτη του ΚΚΕ Νίκο Ζαχαριάδη και φυσικά το μεγάλο στρατηλάτη και αρχιτέκτονα της Νίκης των λαών κατά του χιτλεροφασισμού Ιωσήφ Στάλιν, ενώ την άλλη μέρα ο «Ριζοσπάστης» λογόκρινε πάντα τις ομιλίες του, παραλείποντας τα ονόματα και των δυο (για τη συμβολή του σ. Νίκανδρου Κεπέση στην πάλη ενάντια στο χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό σε άλλο φύλλο).

Ο θάνατος του επαναστάτη κομμουνιστή Νίκανδρου Κεπέση αποτελεί μεγάλη και δυσαναπλήρωτη απώλεια για το κομμουνιστικό κίνημα.   

***

ΝΙΚΑΝΔΡΟΣ ΚΕΠΕΣΗΣ: γεννήθηκε στο Λιβίσι Λυκίας της Μικράς Ασίας στις 2 Φλεβάρη 1914 και ήρθε προσφυγόπουλο το 1922 στον Πειραιά.

Πήρε μέρος στους πολέμους 1940-41, σαν έφεδρος Ανθυπολοχαγός. Ρίχτηκε απ’ τους πρώτους στον αγώνα ενάντια στους κατακτητές. Αναδείχτηκε σε καπετάνιο του 6^ου ανεξάρτητου Συντάγματος ΕΛΑΣ Πειραιά.

Έγινε μέλος της ΟΚΝΕ (μαθητής) το 1930 και το 1936 μέλος του ΚΚΕ.

Το 1944 έγινε μέλος της Γραμματείας της ΚΟ Πειραιά και το 1946 Β΄ Γραμματέας της ΚΟ Αθήνας. Το 1950, όντας φυλακή, εκλέχτηκε, με πρόταση του Ζαχαριάδη, από την Γ΄ Συνδιάσκεψη μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Επανεκλέχτηκε από όλα μέχρι και το 11^ο Συνέδριο.

Για την πατριωτική και κομματική του δράση διώχτηκε σκληρά. Κλείστηκε σε φυλακές και στρατόπεδα συγκέντρωσης του μοναρχοφασισμού 22 σχεδόν χρόνια.

Για την δράση του στην κατοχή και ειδικότερα τη συμβολή του στις μάχες 12-13 Οκτώβρη 1944, τιμήθηκε με κομματικό έπαινο και προήχθηκε σε Αντισυνταγματάρχη της ΠΕΕΑ. Υπήρξε βουλευτής του ΚΚΕ.

***

Μήνυμα της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας για το θάνατο του Νίκανδρου Κεπέση

Οι σημαίες των Ιταλών μαρξιστών-λενινιστών κυματίζουν μεσίστιες για το θάνατο του συντρόφου Νίκανδρου Κεπέση. Η δράση του, το κουράγιο και η αποφασιστικότητα του είναι ένα παράδειγμα για τον καθένα που θέλει να παλέψει για μια νέα κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση εργατών και καταπίεση ανθρώπων. Το όνομά του και η συνεισφορά του θα ζουν για πάντα μέσα στους αγώνες μας! Σας παρακαλούμε να μεταφέρετε τη βαθιά μας θλίψη στην οικογένειά του.

Με διεθνιστικούς χαιρετισμούς,  Κομμουνιστική Πλατφόρμα (Ιταλία)

Συλλυπητήρια απέστειλαν επίσης η ΚΕ του ΚΚ των Λαών της Ισπανίας, η Μ-Λ Οργάνωση “Επανάσταση” Νορβηγίας, η ΚΕ του Κόμματος Εργατών Δανίας, η ΚΕ του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανία, ο Laver Stroka, πρώτος γραμματέας του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας (ανασυγκροτημένο), μέλος του ΠΓ για το Αργυρόκαστρο.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ: μεγάλη αποχή 47.4% - ΟΧΙ στο κυβερνητικό μαζικό φασιστικό πογκρόμ κατά των μεταναστών

Συνεχίζονται η μεγάλη ακρίβεια και η μαζική αύξηση της ανεργίας

Νέα σκληρά μέτρα πείνας, φτώχειας και εξαθλίωσης αλλά και ένταση της αστυνομοκρατίας και ακραία φασιστικοποίηση: με νόμους για τις «κουκούλες» και παρακολούθηση των καρτοκινητών

ΟΧΙ στο κυβερνητικό μαζικό φασιστικό πογκρόμ κατά των μεταναστών

ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ: μεγάλη αποχή 47.4%

Μεγάλες απώλειες ψηφοφόρων των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων: έχασαν σε σχέση με τις εκλογές του Σεπτέμβρη 2007:

ΝΔ: 1.339.000, ΠΑΣΟΚ: 849.000, «Κ»ΚΕ: 155.000, ΣΥΡΙΖΑ: 121.000

Άνοδος των ναζιφασιστών στην Ευρώπη και του ΛΑΟΣ

Έντονο διαρκές «φλερτ» των δίδυμων αδελφών: ΝΔ-ΛΑΟΣ

Οι ευρωεκλογές της 7^ης Ιούνη έχουν μια απλή ανάγνωση αν αυτός που θα τις αναλύσει, θέλει να στηριχτεί στην επαναστατική θεωρία του προλεταριάτου , με βασικό σημείο την λενινιστική αρχή πως οι εκλογές στα πλαίσια της διχτατορίας της αστικής τάξης αποτελούν βαρόμετρο της συνείδησης του προλεταριάτου, στις συγκεκριμένες συνθήκες.

Αυτές πρώτα και κύρια σημαδεύτηκαν από τη βαθιά κι εκτεταμένη κεφαλαιοκρατική κρίση που οι συνέπειές της πλήττουν βαριά την εργατική τάξη, τη φτωχή αγροτιά και τα συνεχώς προλεταριοποιούμενα μεσαία στρώματα της πόλης. Μια παγκόσμια καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής με ιδιαίτερη ένταση, που στις ελληνικές συνθήκες δίπλα στην επέλαση της ανεργίας, στην παραπέρα ένταση της εκμετάλλευσης, τη μεγάλη ακρίβεια, υπάρχει η ρεμούλα και η κατασπατάληση του πλούτου της χώρας απ’ την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, αλλά και η προώθηση μιας συνεχούς φασιστικοποίηση, μ’ αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες πραγματικής ασφυξίας σε πλατιά εργατικά στρώματα και κύρια στην εργατική νεολαία, τη «νέα βάρδια της εργατικής τάξης».

Αυτή η κατάσταση της ανέχειας, της πείνας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αλλά και της καταστολής μέσα απ’ την έξαρση της φασιστικοποίησης, του εθνικισμού και ρατσισμού, ήρθαν να συναντηθούν, λόγω ευρωεκλογών, με την εξέταση της λαϊκής εκτίμησης για το ρόλο και τη στάση απέναντι στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και τη συμμετοχή-ομηρία της Ελλάδας σ’ αυτήν.

Και μπορεί με ευθύνη όλων των αστικών κομμάτων αλλά και των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών να μην έχει αναλυθεί ούτε ο ρόλος της ΕΕ στο βάθεμα της εξάρτησης του ελληνικού καπιταλισμού, ούτε βέβαια να έχει δημιουργηθεί πραγματική ζύμωση και συγκεκριμένη πάλη για την έξοδο της χώρας απ’ την ΕΕ, όμως γίνεται ολοένα και πιο καθαρό πως η ΕΕ αναδεικνύει την αποικιακή μεταχείριση της χώρας από τα ευρωπαϊκά μονοπώλια (βλέπε σκάνδαλο Siemens, πλήρως ενδειχτικό της αντιμετώπισης των εξαρτημένων χωρών και των κυβερνήσεών τους από τα ισχυρά μονοπώλια των ιμπεριαλιστικών χωρών), «επιτηρεί» πιέζοντας για παραπέρα ξεζούμισμα της εργατικής τάξης, «ελαστικοποιεί» τις εργασιακές σχέσεις ξαναφέρνοντας το μεσαίωνα για την προλεταριακή καθημερινότητα, «επιβάλει» δημοσιονομική πειθαρχία, επέκταση του ξεπουλήματος μέσω των ιδιωτικοποιήσεων, «καθοδηγεί» με φασιστικές ρατσιστικές οδηγίες-εντολές το συντονισμένο «ευρωπαϊκό» πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες. Κι αυτό στις συνειδήσεις της πλειοψηφίας του λαού φαίνεται πως έχει βάλει για τα καλά στο χρονοντούλαπο την παλιά ειδυλλιακή εικόνα για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και άσχετα αν και πάλι συζήτηση για τα συγκεκριμένα δεν έγινε, αυτή η διάχυτη διάθεση έγινε, όπως θα τονιστεί και παρακάτω, ιδιαίτερα φανερή.

Τέλος, αυτή ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση μετά τη μεγαλειώδη εξέγερση της νεολαίας το Δεκέμβρη του 2008, που έφερε τη νεολαιίστικη αντίδραση στον εκφασισμό και τη στέρηση της ζωής των νέων ανθρώπων, να εκδηλώνεται, για πρώτη φορά μετά τη λεγόμενη «μεταπολίτευση», με όρους έξω από τα πλαίσια της αστικής νομιμότητας, με αυθεντική λαϊκή αντιβία, κόντρα στην προβοκάτσια και την ανοιχτή εχθρότητα των αστικών κομμάτων και των χρουστσωφικών προδοτών ηγετών του «Κ»ΚΕ. Και ο Δεκέμβρης, όπως κάθε σημαντική στιγμή στην αυθόρμητη έξαρση της ταξικής πάλης, μπορεί να μην έχει γραμμική συνέχεια, οι παρακαταθήκες του όμως για τους νέους προλετάριους είναι υπαρκτές, δεν σβήνονται και αφήνουν τα χνάρια τους σε μελλοντικές πολιτικές συμπεριφορές και αγώνες.

Σ’ αυτές τις συνθήκες, οι εκλογές έβγαλαν κάποια απόλυτα καθαρά αποτελέσματα:

Το μοναρχοφασιστικό κόμμα της κλεψιάς, των σκανδάλων, της δολοφονικής καταστολής, της πείνας, της εξαθλίωσης της εργατικής τάξης, του ρατσισμού-εθνικισμού και του ξεπουλήματος του πλούτου του ελληνικού λαού, καταποντίστηκε, χάνοντας 1.339.000 ψηφοφόρους («Αυγή», 9/6/2009 σελ.32). Η ΝΔ που μια πενταετία οργιάζει αντιλαϊκά, χωρίς συνεπή και αποτελεσματική αντιπολίτευση , δεν κράτησε παρά ένα απώτατο χαμηλό για την ιστορία αυτής της αμαρτωλής «παράταξης». Το μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ, μπορεί να ελπίζει βάσιμα πως ξανάρχεται η σειρά του στο γαϊτανάκι της εναλλαγής, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν εμφάνισε ούτε αυθεντική λαϊκή υποστήριξη, ούτε καν ένα γνήσιο νικητήριο ρεύμα, χάνοντας κι αυτό 849.000 ψηφοφόρους («Αυγή», 9/6/2009 σελ.32). Απλά στο γαϊτανάκι της κυβερνητικής διαχείρισης προβάλει – αυτή τη στιγμή – σαν όχι ο κύριος ένοχος και ετοιμάζεται να υποδεχτεί, τις έτσι κι αλλιώς χωρίς καρδιά ψήφους, που κάθε φορά, με την πραξικοπηματική δυνατότητα μιας μικρής μειοψηφίας να κυβερνάει, συνιστούν την αστική «δημοκρατία».

Το κυρίαρχο και σημαντικό αποτέλεσμα της ευρωκάλπης, ήταν η πρωτοφανέρωτη σε έκταση αποχή (47,4%), με σαφή αν και αντιφατικά πολιτικά χαραχτηριστικά, που το σύνολο των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων, στην αρχή λοιδόρησε, μετά επιχείρησε με εκκλήσεις να αποφύγει και όταν φάνηκε πως ήταν πια γεγονός, οι χυδαιότεροι εκπρόσωποί τους πέρασαν στην πολιτική αλητεία σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν ένα πρωτοφανέρωτης έκτασης φαινόμενο, ειδικά εδώ στην Ελλάδα.

Η αποχή δεν είχε «χρώμα», είχε όμως σαφή ταξικά χαρακτηριστικά, όπως έχει το κάθε πολιτικό φαινόμενο, όπου και όταν εμφανίζεται. Αφορούσε κύρια τη νεολαία, ιδιαίτερα τα πιο μικρά ηλικιακά κομμάτια της και μάλιστα το πιο καθαρά προλεταριακό τμήμα της. Αν η αποχή συνολικά έφτασε στο επίπεδο ρεκόρ του 48% , αυτό ήταν 55% στις εργατογειτονιές και έφτασε στο 60% στη Νίκαια για παράδειγμα. Όλοι όσοι μιλούσαν για τους «καλοπερασάκηδες» που προτίμησαν τις εκδρομές στη Μύκονο, φαίνεται είχαν την πληροφόρηση πως η Δραπετσώνα κι η Κοκκινιά, όταν δεν πηγαίνουν στα νησιά Φίτζι, πηγαίνουν τουλάχιστον μέχρι τη Μύκονο.

Μετά φτάσαμε στις βλακώδεις εκκλήσεις, να μη χαθεί ούτε μια ψήφος για ένα μπάνιο, σαν και να ήταν αδύνατο ένας κυρίως νέος άνθρωπος εάν ήθελε, να τα συνδυάσει και τα δυο. Βγήκαν αφίσες και τρυκάκια, κύρια από τη ρεβιζιονιστική αριστερά που πίεζαν για συμμετοχή, κλαψουρίζοντας και προσβάλλοντας συνάμα, όμως αυτή ηχηρά δεν ήρθε. Οι χρουστσωφικοί του Περισσού «θύμιζαν αυστηρά» πως μόνο η ψήφος στο «Κ»ΚΕ «φοβίζει» τους αστούς (που ως γνωστόν «τρέμουν» την «επαναστατική» πραχτική του!) και οι ακολουθητές του , του ΣΥΡΙΖΑ, ζητούσαν το ίδιο για να χάσει το σύστημα τον ύπνο του(!).

Όλες όμως αυτές οι εκκλήσεις-εκβιασμοί δεν έπιασαν, γιατί για ένα κομμάτι της εργατικής τάξης, κύρια της νεολαίας, και των μεγαλύτερης ηλικίας αγωνιστών, οι ευρωεκλογές είτε δεν σημαίνουν τίποτε (άρα άρση της εμπιστοσύνης στην ΕΕ και τα δήθεν οράματά της), είτε σημαίνουν πως αναγνωρίζουν στον ιμπεριαλιστικό αυτό σχηματισμό, μια απ’ τις κύριες αιτίες της αφόρητης καθημερινότητας τους και επιλέγουν να εκδηλώσουν την αποδοκιμασία τους με ΑΡΝΗΣΗ συμμετοχής στις διαδικασίες νομιμοποίησης των θεσμών της ΕΕ (εκλογή ευρωβουλευτών), όπως το Ευρωκοινοβούλιο, που, πέραν των άλλων, έχει μόνο διακοσμητικό χαρακτήρα, αφού οι αποφάσεις παίρνονται στο Συμβούλιο Υπουργών. Ακόμη ένα μεγάλο κομμάτι με τις παρακαταθήκες του Δεκέμβρη ψάχνει μ’ αυτό τον τρόπο να εκδηλώσει την απαξίωση του «αστικού πολιτικού παιχνιδιού» και βέβαια δεν συγκινείται από την ανούσια-εκλογικίστικη παρουσία της ρεβιζιονιστικής, συμβιβασμένης αριστεράς.

Όπως θα ήταν αστείο να θεωρήσει κανείς, αντικαπιταλιστική ή αντιιμπεριαλιστική την αποχή στο σύνολό ή στην πλειοψηφία της, άλλο τόσο είναι αστείο να χρεώνει ολόκληρο αυτό το 48% που συνιστά άρση ιστορικών παραδόσεων των αστικών εκλογών στην Ελλάδα, στους «απολίτικους», στην πλάκα, στους εραστές της «παραλίας». Οι ίδιοι οι χρουστσωφικοί μέσα στην εν κρανίω τρικυμία τους, δεν μπόρεσαν παρά να παραδεχτούν το αναμφισβήτητο, πως η αποχή αφορούσε και το δικό τους χώρο για πρώτη ίσως φορά, σε τέτοια έκταση.

Βέβαια, το βράδυ των εκλογών ο αγράμματος ρεφορμιστής Σ.Χαλβατζής συμμετέχοντας σε πάνελ στο MEGA είπε με σοβαροφανές ύφος: «Αποχή στις εκλογές, σημαίνει, αποχή από την ταξική πάλη»

Δηλαδή η ταξική πάλη για τον αστειούλη ρεβιζιονιστή, ταυτίζεται ή αποτελεί έστω βασική προυπόθεση για τη συμμετοχή κάποιου σε αυτή, με την συμμετοχή στην κάθε αστική κοινοβουλευτική διαδικασία. Ενδιαφέρουσα και αποκαλυπτική άποψη από τους χρουστσωφικούς προδότες, που όχι μόνον βγάζουν και τον ίδιο τον Λένιν «απόντα» της ταξικής πάλης, αλλά κυρίως αποκαλύπτουν την κοινοβουλευτική τους προσήλωση και το αντεπαναστατικό τους πρόσωπο.

Και δεν θα πέσουμε στον πειρασμό, να μιλήσουμε ιδιαίτερα για τις Παγκάλειες φασιστικές αντιλήψεις που αν καλά καταλάβαμε το παραλήρημά του, ζητούσε το ίδιο βράδυ στο ίδιο πάνελ, στην ουσία τη «σύλληψη» όσων απείχαν, γιατί «ο Έλλην οφείλει να πληρώνει φόρους, να ψηφίζει και να στρατεύεται».

Σε κάθε περίπτωση και χωρίς αυταπάτες και βερμπαλισμούς, για τους μαρξιστές-λενινιστές-σταλινιστές, από τη μια φαίνεται ένα σαφές ράγισμα της υποταγής τόσο στις ιδέες αποδοχής της ΕΕ, όσο και στο αστικό πολιτικό τσίρκο συνολικά, και από την άλλη μαζί με το γκρέμισμα του συνόλου της ρεβιζιονιστικής αριστεράς, με παράλληλη την ενίσχυση ναζι-φασιστικών φωνών, διαφαίνεται τόσο η αναγκαιότητα όσο και η επικαιρότητα ύπαρξης του επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης ,σε τέτοιες δύσκολες και απαιτητικές εποχές. Ενός κόμματος που και θα καθοδηγήσει τον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και θα δώσει προοπτική στο αίτημα συνολικής επαναστατικής πολιτικής, που αν και υπόγεια, διαφαίνεται καθαρά πως είναι ανάγκη του δοκιμαζόμενου προλεταριάτου.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη αναφορά στο σαφές χαστούκι που δέχτηκαν οι ρεβιζιονιστές, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες βαθιάς κρίσης. Το χρουστσωφικό «Κ»ΚΕ, πανηγυρίζει (!) όντας 1% πίσω από τις αντίστοιχες προηγούμενες εκλογές και έχοντας χάσει απ’ τους ναζι-φασίστες του ΛΑΟΣ – το «κεντροδεξιό ΛΑΟΣ» («Ρ» 16/11/2007, σελ. 32) συνοδοιπόρος του στον αντιδραστικό εθνικισμό και στο νέο-«ορθόδοξο» σκοταδισμό (Λ.Κανέλλη, κλπ.) – μια έδρα (και είναι γνωστό πόσο σημασία έχουν τα κουκιά κι οι έδρες για τον Περισσό). Πανηγυρίζει, γιατί έχασε 155.000 ψηφοφόρους («Αυγή», 9/6/2009 σελ.32), ίσως και για το ότι ακόμη υπάρχει, με τη δύναμη της αδράνειας και λόγω του ψευδεπίγραφου ονόματος που τολμάει και σπιλώνει…….ίσως πράγματι, είναι για πανηγυρισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, πέρα από τα ποσοστά, οι χρουστσωφικοί ξεγυμνώθηκαν τόσο με τις γλωσσοπλασίες τους για να μη μιλήσουν για έξοδο από την ΕΕ («ανυπακοή», «απειθαρχία» και άλλα «παιδαγωγικά» τινά!), όσο και με την αντιδραστική τους στάση, απέναντι στις αμυντικές έστω απαιτήσεις του κινήματος, σε συνθήκες κρίσης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όντας μια λιγότερο συνεκτική , πιο εξόφθαλμα αντιφατική και με κενά πολιτικής συνοχής, συνύπαρξη ετερόκλητων αναθεωρητών, που έχασε 121.000 ψηφοφόρους («Αυγή», 9/6/2009 σελ.32), φαίνεται να κλείνει ένα κύκλο ψευδαισθήσεων, ίσως και ένα κύκλο της συγκεκριμένης μορφής του, όχι τυχαία σε αυτές τις εκλογές που κλήθηκε να τοποθετηθεί έστω γενικά, αλλά συγκεκριμένα, απέναντι στην φύση της ΕΕ και στο ποια η στάση απέναντί της. (Άλλωστε ιστορικά, αν και οι χρουστσωφικοί είναι οι συγκριτικά αντιδραστικότεροι του ελληνικού ρεβιζιονισμού , έχουν ένα μόνιμο πλεονέκτημα απέναντι στους αντίστοιχους τέως ευρωκομμουνιστές, τροτσκιστές, μαοϊκούς, κλπ, αφού αποτελούν την «πολιτική μήτρα» όλων τους)

Οι ναζι-φασίστες του ΛΑΟΣ, όπως και τα ομογάλακτά τους χιτλερικά αποβράσματα στην υπόλοιπη Ευρώπη, ενίσχυσαν θεαματικά τις δυνάμεις τους στα φοβισμένα μικροαστικά στρώματα, καθώς και στα καθυστερημένα-εξαθλιωμένα τμήματα της εργατικής τάξης. Η ξενοφοβία σαν δήθεν άμυνα στη κρίση, η στροφή στα πιο σκοταδιστικά ρεύματα του εθνικισμού και της θρησκοληψίας, η αξιοποίηση του διάχυτου κοινωνικού φόβου πάντα δυναμώνουν το φασισμό, ιδιαίτερα όταν λείπει το αντίπαλο δέος του επαναστατικού κομμουνιστικού κόμματος ή αυτό παρουσιάζει ανεπάρκειες.

Άλλωστε στη δική μας πραγματικότητα η μοναρχοφασιστική ΝΔ, ουσιαστικά συγκυβερνάει με τους ναζι-φασίστες του ΛΑΟΣ και κατά τούτο έχει δίκιο ο χουντικός κονφερανσιέ, που ηγείται αυτού του κόμματος. Με μπροστά τους ναζι-φασίστες που έχουν γεμίσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς στα πλαίσια της «επανίδρυσης του κράτους», οι μοναρχοφασίστες ακολουθούν τους καθαρόαιμους συγκατοίκους τους, στην τυφλή καταστολή, στα ξενοφοβικά πογκρόμ που αυτοί οργανώνουν, στις επιθέσεις ενάντια στις αστικοδημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στο πανεπιστημιακό άσυλο, ενάντια στην «ζόρικη» νεολαία συνολικά, που οι ναζι-φασίστες αυτοί «προτείνουν».

Αυτές τις μέρες είναι έντονο και διαρκές το «φλερτ» των δίδυμων αδελφών ΝΔ-ΛΑΟΣ, κι αυτό όχι μόνο απ’ την πλευρά του ΛΑΟΣ αλλά και από την πλευρά στελεχών της ΝΔ, όπως Π.Ψωμιάδη, Κ.Παπακώστα, Γ.Μανώλη, Π.Παναγιωτόπουλο, κλπ. (Κ.Παπακώστα: «για την επικράτηση της ΝΔ στις επόμενες βουλευτικές εκλογές η κοινή κάθοδος με τον ΛΑΟΣ είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη», Π.Ψωμιάδης: «ο Καρατζαφέρης είναι πολύ πιο κοντά στον Καραμανλή σε σχέση με στελέχη που εμπιστεύτηκε ο Πρωθυπουργός και τον πρόδωσαν» «Νέα», 9/6/2009, σελ.8).

Ο φασισμός δεν είναι «φρέσκο φρούτο». Ας μελετηθεί με ιδιαίτερη προσοχή η κλασσική ανάλυση αυτού του φαινομένου, στο «Φασισμό» του Δημητρώφ, ώστε όχι απλά να μην υπάρξει υποτίμηση του, αλλά και για να μετουσιωθούν τα συμπεράσματα του «χτες», σε επαναστατικό καθημερινό καθήκον του «σήμερα».

Οι κομμουνιστές και αντιφασίστες δεν πρέπει να αφήσουν το φασισμό να ριζώσει και να «περάσει», μα ούτε και να του χαρίσουν τα παραπλανημένα ταξικά τους αδέλφια. Η άνοδος του φασισμού φωτίζει τις ανεπάρκειες των επαναστατών και τους δημιουργεί άμεσα πιο έντονα, πιο επιταχτικά, καθήκοντα, με πρώτο τη συσπείρωση τους και τη συγκρότηση Αντιφασιστικού Μετώπου για την αποτελεσματική πάλη εναντίον του πριν είναι πολύ αργά.

Αποχή στις Ευρωεκλογές του 2009 κατά χώρα και συνολικά.

Σλοβακία 80,37%, Λιθουανία 79,42%, Πολωνία 75,47%, Σλοβενία 71,98%, Τσεχία 71,78%, Ρουμανία 72,33%, Σουηδία 66,2%, Μ. Βρετανία 65,52%, Ουγγαρία 63,72%, Πορτογαλία 63,52%, Ολλανδία 63,50%, Βουλγαρία 62,51%, Δανία 60,5%, Φινλανδία 59,7%, Γαλλία 59,52%, Γερμανία 57,5%, Εσθονία 56,1%, Αυστρία 54,7%, Ισπανία 54,0%, Ελλάδα 48,37%, Λετονία 47,43%, Ιρλανδία 42,4%, Κύπρος 41,12%, Ιταλία 34,95%, Μάλτα 21,2%, Βέλγιο 9%, Λουξεμβούργο 9%, ΣΥΝΟΛΟ 56,9%

Εξέλιξη της συμμετοχής στις ευρωεκλογές στην ΕΕ:

1979 - EU9 61,99%, 1984 - EU10 58,98%, 1989 - EU12 58,41%, 1994 - EU12 56,67%, 1999 - EU15 49,51%, 2004 - EU25 45,47%, 2009 - EU27 43,1%

Με άκυρο-αποχή οι Λευκιμμιώτες στις Ευρωεκλογές ενάντια στο ΧΥΤΑ

Στη Λευκίμμη όπου ο αγώνας ενάντια στην εγκατάσταση ΧΥΤΑ συνεχίζεται (ένας αγώνας που έχει αυτή τη στιγμή δεκάδες υπόδικους και μια νεκρή γυναίκα) είχαμε 8,31 % άκυρα, λευκά 0,73 %, ενώ η αποχή από τις Ευρωεκλογές έφτασε 50%. Είχαμε συνειδητή και μαζική καταδίκη των αντιλαϊκών πολιτικών και των κομματικών φορέων τους, αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων.

Διαβάστε Περισσότερα »