Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009

10η Συνάντηση των ρεβιζιονιστικών κομμάτων στο Σάο Πάολο

Πραγματοποιήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας (21-23/11/2008) η 10η συνάντηση των ρεβιζιονιστικών κομμάτων με θέμα «Νέα φαινόμενα στη διεθνή κατάσταση». Σ’ αυτή πήραν μέρος κόμματα από όλο το φάσμα του ρεβιζιονιστικού βάλτου και φυσικά συμμετείχε και η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ με 3 αντιπροσώπους (Κουτσούμπας, Αγγουράκης1, Σερετάκης2), κάτι το οποίο φανερώνει και το βάρος που δίνει σ’ αυτές τις συναντήσεις.
Στη σύσκεψη συμμετείχαν 64 κόμματα, λιγότερα δηλαδή από τα 73 του Μινσκ το 2007 και τα 77 της Αθήνας του 2005. Η τελική ανακοίνωση της σύσκεψης, πέρα απ’ τις γνωστές χρουστσοφικές απόψεις, χαρακτηρίζεται από μια χαμηλότερου επιπέδου πολιτική ανάλυση για την οικονομική κρίση και από ένα γενικόλογο περιεχόμενο που ικανοποίησε και τον άλλο πόλο του χρουτσωφικού ρεβιζιονισμού, τον Συνασπισμό, που δια στόματος Γ. Δραγασάκη δήλωσε: «Έγινε πρόσφατα στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας συνάντηση 64 Κομμουνιστικών Κομμάτων, άλλων μικρών άλλων μεγαλύτερων. Έβγαλαν ένα κοινό ανακοινωθέν. Η γραμμή τους είναι γραμμή ΣΥΡΙΖΑ, παράλληλη με τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ» («Ριζοσπάστης» 19/2/2008 σελ. 12, η υπογράμμιση δική μας) και «το κοινό ανακοινωθέν που εξέδωσαν και το οποίο φαίνεται να έχει προσυπογράψει και το ΚΚΕ, τάσσεται υπέρ μιας γραμμής παραπλήσιας με εκείνη που έχουμε διαμορφώσει εμείς ως ΣΥΡΙΖΑ». («ΑΥΓΗ» 7/12/2008, η υπογράμμιση δική μας). Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών ρεβιζιονιστικών κομμάτων που συμμετείχαν, συμμετέχουν ή αναπτύσσουν σχέσεις με το λεγόμενο «Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς» στο οποία συμμετέχει ο Συνασπισμός και χρειάζεται πολλές κωλοτούμπες σαν αυτές που επιχείρησε με άρθρο του ο Ν. Σερετάκης («Ρ», 19/2/2008 σελ. 12) για να «αποδείξει» ότι τα κόμματα αυτά κινούνται σε γραμμή διαφορετική(!) απ’ τη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ.
Η συνάντηση είχε και την αποδοχή και του αστικού κράτους της Βραζιλίας. Την πρώτη μέρα παραβρέθηκε και απεύθυνε χαιρετισμό ο σοσιαλδημοκράτης πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα.
Χαρακτηριστικό του επιπέδου και των στόχων που είχε η σύσκεψη είναι το δελτίο τύπου που εξέδωσε το ΚΚ της Βραζιλίας. Εκεί αναφέρεται ότι: «Κάποια κόμματα υπογράμμισαν τη σημασία της δημιουργίας νέων συμμαχιών των αναπτυσσόμενων χωρών, όπως το IBSA (τριμερές φόρουμ Ινδίας-Βραζιλίας-Νοτίου Αφρικής) και οι ταχτικές συναντήσει του BRIC (Βραζιλία, Ρωσία, Ινδία, Κίνα), ως εκφράσεις μιας επανενδυνάμωσης μιας βόρειας-βόρειας συμμαχίας», αντιλήψεις, δηλαδή που θυμίζουν την παλιότερη «θεωρία των τριών κόσμων» και που ταυτόχρονα τάσσονται υπέρ της δημιουργίας ενώσεων καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών χωρών.
Είναι αυτονόητο ότι όλες οι τοποθετήσεις στην Σύσκεψη για το θέμα της Οχτωβριανής Επανάστασης δεν έγιναν από τη σκοπιά του επαναστατικού μαρξισμού, δηλ. του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού αλλά από εκείνη του αντεπαναστατικού χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, που αποτελεί παραλλαγή της αστικής ιδεολογίας, ενώ το επίπεδό τους ήταν ιδιαίτερα χαμηλό από πλευράς πολιτικής ανάλυσης.
Τα κόμματα που συμμετείχαν σε αυτή την σύσκεψη είναι όλα αστικά κόμματα σοσιαλδημοκρατικού τύπου και μερικά από αυτά ανοιχτά αντιδραστικά κόμματα που για εξαπάτηση της εργατικής τάξης διατηρούν τον τίτλο «κομμουνιστικό».
Εκτός από κόμματα στα οποία κυριαρχούν ανοιχτά εθνικιστικές και χριστιανικές τάσεις όπως τα «Κ»ΚΕ και ΚΚΡΟ. Θυμίζουμε μόνο χαρακτηριστικά ότι το 2001: «Ο Ρώσος βουλευτής Βίκτορ Ζορκαλτσέβ υποστήριξε τη συνοχή της «ορθόδοξης» και «χριστιανικής» Ευρώπης. Όπως είπε χαρακτηριστικά το μέλος του Κομμουνιστικού κόμματος Ρωσίας «χωρίς την Ορθοδοξία η Ευρώπη δεν θα είναι ένας ενιαίος οργανισμός», ενώ υποστήριξε ότι «ο μη τεκμηριωμένος αντι-θεϊσμός είναι μία διαδικασία που προξένησε μεγάλη ζημιά σε ολόκληρο τον κόσμο» («Ελευθεροτυπία» 29/6/2001).
Κάποιες περυσινές δηλώσεις του Ζιοουγκάνοφ είναι αποκαλυπτικές και για τις επιδιώξεις του ΚΚΡΟ: «Εμείς θυμόμαστε πως επανάσταση σημαίνει δυστυχία. Ήταν πάντα το χάος και συχνά και το αίμα. Ο καλός χειρουργός επιδιώκει να τα καταφέρει χωρίς εγχείρηση. Ο καλός επαναστάτης χωρίς επανάσταση». (ΙΤΑΡ ΤΑΣΣ 7/2/2008). «Υπάρχουν δύο τρόποι επίλυσης των προβλημάτων, με τα τουφέκια και τις πέτρες στο χέρι, είτε με το ψηφοδέλτιο», είπε και πρόσθεσε «εγώ είμαι υπέρ του ψηφοδελτίου, γιατί η εποχή των πολέμων και των επαναστάσεων πέρασε» (ΙΤΑΡ ΤΑΣΣ 22/1/2008 & ΑΠΕ 26/1/2008)
Υπήρχαν και άλλα όπως το Ιρακινό «Κ»Κ που συμμετείχε στην πρώτη συγκροτημένη από τα αμερικανο-αγγλικά στρατεύματα κυβέρνηση ανδρείκελων στο Ιράκ (ξεπερνώντας μ’ αυτό τον τρόπο σε βαθμό προδοσίας του λαού του, το «Κ»ΚΕ που το 1989 συμμετείχε σε κυβέρνηση μαζί με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ και στη συνέχεια σε «οικουμενική» κυβέρνηση μαζί με τα δυο μεγαλοαστικά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) ή τα «Κ»Κ Ινδίας και «Κ»Κ Ινδίας (Μ) τα οποία πρωτοστάτησαν σε δολοφονικές επιθέσεις και βιασμούς, με τη βοήθεια της αστυνομίας, ενάντια στους εξεγερμένους χωρικούς της Ναντιγκράμ.3
Στη συνάντηση συμμετείχε ακόμη το «Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών του Κοσούτα» που μαζί με τους Ιταλούς αστούς βομβάρδιζε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας, η «Κομμουνιστική Επανίδρυση» με τις τροτσκιστικές φράξιες αλλά και το «Κόμμα Εργατών Βελγίου» με πρόεδρο τον θαυμαστή του Γκορμπατσώφ και σήμερα prima ballerina του διεθνούς χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού Ludo Martens.
Να υπογραμμιστεί επίσης ότι στη συνάντηση συμμετείχε επίσημα και το φιλοκαπιταλιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Κίνας ενώ το Κόμμα Εργασίας της Τουρκίας δεν συμμετείχε σε αυτή τη συνάντηση.
Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι αυτά τα κόμματα αν επιδιώκουν συντονισμό είναι στην κατεύθυνση της παραπέρα διάσπασης του εργατικού κινήματος, της προδοσίας των λαών και υπέρ της διατήρησης-διαιώνισης του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος.
____
1. Το Νοέμβρη του 2005 ο Μπ. Αγγουράκης εκ μέρους της ΚΕ του «Κ»ΚΕ έστειλε συλλυπητήρια επιστολή στο Ιρακινό «Κ»Κ για τη δολοφονία μέλους τους-συνεργάτη των Αμερικάνων από την Ιρακινή Αντίσταση με την οποία καταδίκαζε «την πολυπρόσωπη ξένη παρέμβαση που έχει ως στόχο στη νομιμοποίηση και παράταση της κατοχής» («Ανασύνταξη», φύλ. 217, 1-15/12/2005). Έκανε δηλαδή λόγο για ξένα κέντρα που διοργανώνουν τις αντιστασιακές πράξεις, δηλώσεις που μας θυμίζουν τις αντίστοιχες φετινές της Αλ. Παπαρήγα ότι «οι μολότωφ και οι λεηλασίες των κουκουλοφόρων, που το καθοδηγητικό κέντρο τους συνδέεται με μυστικές κρατικές υπηρεσίες και από κέντρα που βρίσκονται στο εξωτερικό» («Ριζοσπάστης» 13/12/2008, σελ.6).
2. Το Μάη του 2004 ο Ν. Σερετάκης εκ μέρους της ΚΕ του «Κ»ΚΕ στο Ελσίνκι υπέγραψε ένα σφόδρα φιλοαμερικανικό κείμενο στο οποίο «κομμουνιστικά» κόμματα δήλωναν ότι «λαμβάνοντας υπ’ όψην την κατάσταση στο Ιράκ, εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στο Ιρακινό Κομμουνιστικό Κόμμα και στις Ιρακινές Δημοκρατικές δυνάμεις στο αγώνα τους για τον τερματισμό της κατοχής, την αποκατάσταση της εθνικής κυριαρχίας και ανεξαρτησίας, για την δημιουργία ενός νέου ενωμένου δημοκρατικού ομοσπονδιακού Ιράκ»(!!!). («Ανασύνταξη», φύλ. 252 15-30/6/2007, η υπογράμμιση δική μας). Ένα κείμενο δηλαδή κομμένο και ραμμένο στα Αμερικάνικα σχέδια για τη Μέση Ανατολή.
3. Εφημερίδα Ανασύνταξη, φύλ. 264 15-31/12/2007

Δεν υπάρχουν σχόλια: