Βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις της ΝΔ-Αστυνομίας κατά των φοιτητών διαδηλωτών

Βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις της ΝΔ-Αστυνομίας κατά των φοιτητών διαδηλωτών

Μαχητικές μαζικές διαδηλώσεις φοιτητών για το Άσυλο

Το φασιστικό μίσος κατά των διαδηλωτών, για το πανεπιστημιακό Άσυλο, φοιτητών στις απανωτές επιθέσεις των ΜΑΤ των ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ εκδηλώθηκε με πρωτοφανή μανία και απίστευτη αγριότητα σε βάρος των φοιτητών σε διάφορα σημεία της Αθήνας με αποκορύφωμα τη φασιστική εισβολή της Αστυνομίας στην «ΑΣΟΕΕ», συμπληρωμένη με την επαίσχυντη απόφαση της Συγκλήτου της για κλείσιμο της Σχολής («lock out»).

Τραυματίστηκαν πολλές δεκάδες φοιτητών απ’ τις ακραίας βαρβαρότητας επιθέσεις των ράμπο του φασιστοειδούς Μιχάλη Χρυσοχοϊδη που δήλωνε με θράσος στο «ΒΗΜΑ» «κάποιοι θέλουν έναν νέο Γρηγορόπουλο»: προφανώς ο ίδιος και το κόμμα του, το φασιστικό κόμμα της ΝΔ που δολοφόνησε το νεαρό 15χρονο μαθητή στα Εξάρχεια (6 Δεκέμβρη 2008).

Έγιναν αμέτρητες συλλήψεις και ξυλοδαρμοί με σπάσιμο χεριών και ποδιών, παραμορφωμένα πρόσωπα, κλπ., σύρθηκαν φοιτητές στα Δικαστήρια, που διασύρθηκαν παντοιοτρόπως απ τα αντιδραστικά ΜΜΕ, χαρακτηρίζοντάς τους «μπαχαλάκηδες» (ακλουθώντας τα διάφορα κυβερνητικά στελέχη).

Τα φασιστικά κτήνη των ΜΑΤ των ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ-ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗ συνέχισαν τις βάρβαρες επιθέσεις στο κέντρο της Αθήνας και αλλού, ενώ στα «Εξάρχεια» ξεγύμνωσαν ακόμα και βασάνισαν ανθρώπους και στη μέση του δρόμου (Χαρ.Τρικούπη) ξεγύμνωσαν ηθοποιό (Εφ. Συντακτών 23-24/11/2019, σελ. 82).

Βάρβαρες σκηνές που θυμίζουν τις παλιές «ένδοξες» μέρες της «εθνικοφροσύνης» της μοναρχοφασιστικής Καραμανλικής ΕΡΕ.

Τώρα ο Ναζι-φασίστας Μ.ΒΟΡΙΔΗΣ*, πρώην στέλεχος του ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΥ στη φασιστική ΕΠΕΝ του ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, τσεκουροφόρος Χουντο-φασίστας της Νομικής, δηλώνει με απύθμενο Ναζιστικό θράσος: «η επιβολή του νόμου εμπεριέχει, σε αυτούς που δεν συμμορφώνονται, στοιχεία αναγκαστικότητας… η άσκηση νόμιμης βίας είναι αυτό που κάνει η Αστυνομία. Φυσικά θα συνεχίσουμε. Θα κάνουμε αυτό. Λέω αυτονόητα πράγματα για τους μαρξιστές». Μετά πήρε τη σκυτάλη ο Ναζι-φασίστας ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ που δήλωσε: «τελιώνουμε με όλη την παθογένεια της μεταπολίτευση» για να συνεχίσει ένα άλλο φασιστοειδές ο Κ.ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ: «υπάρχει στοιχείο αναγκαστικότητας στην επιβολή του νόμου, μια χαρά τα λέει ο Βορίδης» και μια άλλη μεγαλοκυρά, η ΖΩΗ ΡΑΠΤΗ συμπληρώνει: «είναι απαραίτητο να γίνει «καθαρισμός» των σχολών με τη βοήθεια της Αστυνομίας», ενώ η «διάσημη» για τις αντιδραστικές της ανοησίες χαρακτήρισε τα «ευρήματα» στην ΑΣΟΕΕ όμοια με τα όπλα που χρησιμοποιεί ο «Συριακός στρατός»(!).

Να πως οι σοσιαλδημοκράτες του «Ριζοσπάστη» ΕΞΩΡΑΪΖΟΥΝ προκλητικά τα φασιστικά μέτρα της ΝΔ: «η ένταση της καταστολής δεν εξηγείται… με «εμμονές» της κυβέρνησης και των στελεχών της» («Ρ» 16-17/11/ σελ. 8), αρνούμενοι έτσι: α) ότι στις πρόσφατες εκλογές σημειώθηκε ΣΤΡΟΦΗ προς την αντιδραστική Δεξιά με τη νίκη του φασιστικού κόμματος της ΝΔ με την ισχυρή Ναζι-φασιστική πτέρυγα (ΒΟΡΙΔΗ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ-ΠΛΕΥΡΗ-ΤΖΑΒΕΛΛΑ-ΚΥΡΤΣΟ, κλπ., πολλούς Χουντικούς και τα παλιά φασιστοειδή ΣΑΜΑΡΑ, κλπ.), και β) ότι βαθαίνει παραπέρα το προτσές της ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ της κοινωνικο-πολιτικής ζωής της χώρας.

Σήμερα η ένταση της καταστολής εξηγείται με την πρόσφατη ΣΤΡΟΦΗ προς την αντιδραστική Δεξιά, με την Αστυνομοκρατία, τη φασιστική κατάργηση του πανεπιστημιακού Ασύλου, κλπ. που συνιστούν, όπως προαναφέρθηκε, βάθεμα της ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ, μαζί με το σχεδιαζόμενο περιορισμό των διαδηλώσεων, τις διαρκώς εντεινόμενες επιθέσεις των ΜΑΤ, επιθέσεις στα δικαιώματα των εργαζομένων, κλπ., , που ΟΛΑ μαζί βρίσκονται στην υπηρεσία υπεράσπισης και αύξησης των ΚΕΡΔΩΝ του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου αλλά και του ξένου.

*ΣΑΜΠΥ ΜΙΩΝΗΣ για Βορίδη: «Δεν ξεχνάμε λοιπόν ότι ως μαθητής ο Βορίδης κυκλοφορούσε με το «Ο Αγών Μου» του Χίτλερ, ότι ίδρυσε τη νεοναζιστική, αντισημιτική οργάνωση «Ελεύθεροι Μαθητές», ότι ως φοιτητής ίδρυσε τη φασιστική οργάνωση «Φοιτητική Εναλλακτική», το ότι διαδέχθηκε τον Μιχαλολιάκο ως γραμματέας της Νεολαίας της χουντικής ΕΠΕΝ, ότι με μέντορα και καθοδηγητή τον Λεπέν ίδρυσε το ρατσιστικό κόμμα Ελληνικό Μέτωπο που είχε για σλόγκαν το ρατσιστικό «κόκκινη κάρτα στους μετανάστες», το ότι στις εθνικές εκλογές του 2000 ένωσε το κόμμα του με αυτό του αυτοαποκαλούμενου νεοναζί και αντισημίτη Κώστα Πλεύρη και ότι μπήκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο με το αντισημιτικό κόμμα του Καρατζαφέρη, ο οποίος υποστήριζε ότι «τα χέρια του Εβραίου μυρίζουν αίμα» και ότι στην τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου δεν σκοτώθηκε κανένας Εβραίος γιατί όλοι τους είχαν ειδοποιηθεί να μην πάνε στη δουλειά τους…» («ΕΦ. ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» 5/3/2018)

Διαβάστε Περισσότερα »

Απεγνωσμένες προσπάθειες των ΝΔ-ΚΙΝΑΛ για τη συγκάλυψη του μεγάλου πρωτοφανούς σκανδάλου της NOVARTIS

Μετά τη συγκάλυψη του σκανδάλου της SIEMENS με τους αρχιμαφιόζους ΜΙΧΑΛΗ ΧΡΗΣΤΟΦΟΡΑΚΟ και ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΒΕΛΛΑ να τους αφήσουν να φύγουν στο εξωτερικό, τώρα απ’ τα κόμματα ΝΔ-ΚΙΝΑΛ μεθοδεύεται η συγκάλυψη του μεγάλου σκανδάλου της NOVARTIS.

Η κατάθεση του άλλου αρχιμαφιόζου της NOVARTIS, Κ. ΦΡΟΥΖΗ, στην Προανακριτική αποτελεί μνημείο θράσους και ασύστολων ψευδών, που πολλά από αυτά διαψεύστηκαν απ’ τη γραμματέα του ΜΑΡΙΑ ΜΑΡΑΓΓΕΛΗ που επιβεβαίωσε, απ’ όσα διέρρευσαν στον τύπο, τα ραντεβού με ΣΑΜΑΡΑ, ΛΟΒΕΡΔΟ, ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ: «εγώ τους έκλεινα τα ραντεβού».

Ταυτόχρονα τα προσκείμενα ΜΜΕ στην κυβέρνηση ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ενορχηστρωμένα ψεύδονται συστηματικά, διαδίδοντας τον περί «σκευωρίας» μύθο, ενώ παράλληλα ασκούνται αφόρητες πιέσεις από την κυβέρνηση στην αστική Δικαιοσύνη για συγκάλυψη του σκανδάλου NOVARTIS.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σύντομο σχόλιο στην «Ανακοίνωση του γραφείου τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 46 χρόνια από τον ηρωϊκό ξεσηκωμό του Πολυτεχνείου»

ΕΧΘΡΟΙ και ΑΡΝΗΤΕΣ του Πολυτεχνείου Χουντικοί φασίστες και Ναζι-φασίστες: ΒΟΡΙΔΗΣ-ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ-ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Η ρεφορμιστική εφημερίδα «Ριζοσπάστης», όργανο του σοσιαλδημοκρατικού-τροτσκιστικού «Κ»ΚΕ, ακόμα και σε αυτό το φύλλο «Ρ» 16-17/11/2019 συνεχίζει να εξωραΐζει την κυβέρνηση του φασιστικού κόμματος της ΝΔ με την ισχυρή Ναζι-φασιστική του πτέρυγα.

Διαβάζοντας κανείς και αυτό το φύλλο του «Ριζοσπάστη» σχηματίζει την εντύπωση ότι τον τόπο τον κυβερνούν ακόμα οι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και ΟΧΙ η κυβέρνηση της αντιδραστικής Δεξιάς με πρωθυπουργό τον Κ.Μητσοτάκη. Δικαιολογημένα βέβαια, αφού τώρα η ηγεσία του «Κ»ΚΕ έχει και «δικό» της υπουργό, τον πρώην γραμματέα της ρεφορμιστικής «Κ»ΝΕ, νυν αντιδραστικό ΤΑΚΗ ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟ, ενώ ταυτόχρονα έχει επανδρώσει το φασιστικό κόμμα της ΝΔ με πολλά πρώην στελέχη του (ΚΥΡΤΣΟ, ΤΣΙΟΔΡΑ, κλπ. κλπ., με τελευταία την ΤΟΝΙΑ ΜΩΡΟΠΟΥΛΟΥ των «Κ»ΝΕ-Αντι-ΕΦΕΕ).

Μερικές παρατηρήσεις για την «Ανακοίνωση του γραφείου τύπου»:

1.Σχετικά με τον ισχυρισμό, ότι τα μέλη, τα στελέχη του κόμματος, της «Κ»ΝΕ και της Αντι-ΕΦΕΕ «πρωτοστάτησαν στον αγωνιστικό λαϊκό ξεσηκωμό» («Ρ» 16-17/11/ 2019, σελ.3) του Πολυτεχνείου, πρόκειται για έναν ΨΕΥΔΕΣΤΑΤΟ και προκλητικότατο, διαρκώς επαναλαμβανόμενο, δεκαετίες τώρα, ισχυρισμό, αφού είναι πασίγνωστο ότι τόσο «τα παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ΚΑΙ τα δυο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα «Κ»ΚΕ-«Κ»ΚΕεσ.)» ήταν κατά της ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ του Πολυτεχνείου (βλέπε παραπάνω το σύντομο σχολιασμό στο πρώτο μέρος της Προκήρυξης).

2. Στην «Ανακοίνωση» αποσιωπάται σκόπιμα και προκλητικά, ότι η αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ ΚΑΤΑΡΓΗΣΕ, με φασιστικό νόμο, το πανεπιστημιακό Άσυλο.

3. Σ΄αυτή δεν γίνεται πουθενά λόγος, ότι για πρώτη φορά πραγματοποιείται «γιορτασμός» του Πολυτεχνείου με Χουντικούς φασίστες και Ναζι-φασίστες υπουργούς: ΒΟΡΙΔΗ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ.

4. Οι «υμνητές της Χούντας» δεν χύνουν ΜΟΝΟ «το δηλητήριο του ρατσισμού, του φασισμού, του αντικομουνισμού» αλλά και του αντιδραστικού αστικού εθνικισμού, που κυριαρχεί στην ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ, όπως έδειξαν, μεταξύ πολλών άλλων, και οι τελευταίες ακραίες εθνικιστικές διαδηλώσεις κατά της τότε πΓΔΜακεδονίας και του λαού της, με πρόσχημα τα περί ΝΑΤΟ-ΕΕ.

5. Τέλος, γίνεται μεν αναφορά στην «Ανακοίνωση», ότι «η Ελλάδα είναι δέσμια των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ», όμως η φιλοιμπεριαλιστική σοσιαλδημοκρατική-τροτσκιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ είναι ΟΧΙ μόνο ΥΠΕΡ της παραμονής στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, μα ΕΠΙΠΛΕΟΝ και «κάθετα αντίθετο… να φύγει η Ελλάδα από το Ευρώ» («Ρ» 26/7/2015, σελ.17).

Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2019

Π Ο Λ Υ Τ Ε Χ Ν Ε Ι Ο 2019

Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΕΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου - Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής δικτατορίας και των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών και κόντρα στα σχέδια των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων

Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαίας και του λαού που κορυφώθηκε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου απ τους φοιτητές και εξελίχθητε σε λαϊκή εξέγερση κατά των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών και κατέληξε σε ανατροπή της φασιστικής δικτατορίας του ντόπιου κεφαλαίου.

Στη μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς και την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου ΔΕΝ αντιτάχθηκαν μόνο τα γνωστά παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ΚΑΙ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα “Κ”ΚΕ-”Κ”ΚΕεσ.

Προκλητική υπήρξε η προδοτική στάση της ηγετικής χρουστσοφικής ομάδας των ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. (“Κ”ΚΕ) που δε δίστασε, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της ντόπιας αντίδρασης, να καταγγείλει μέσω της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΉΣ” Νο 8 (αντιΕΦΕΕ-”Κ”ΝΕ) τους αντιφασιστές και κομμουνιστές φοιτητές ως «πράχτορες»(!) της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14.11.73, 350 οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA».

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του “Κ”ΚΕ ομολογεί, 3 χρόνια αργότερα, ότι ήταν ενάντια στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και όταν αυτή πραγματοποιήθηκε αγωνίζονταν να τη ΔΙΑΛΥΣΕΙ με την “απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο”: ομολογούν ανοιχτά ότι ο βασικός σκοπός τους ήταν: “κυρίως να πάρουν μέτρα για την απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο... το Γραφείο της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κατάληψη, παρόλα που έπρεπε να αποφευχθεί...”(“ΚΟΜΕΠ”, 11/1976, σελ. 98). Και παρακάτω: “αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα και επιτόπου μέσα στο Φ.Κ., μ’ αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό ή να μην επιλεγεί καθόλου η μορφή της κατάληψης, ή κι’ αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να στρέφονταν γρήγορα προς άλλες εξελιξεις» (στο ιδιο,σελ.112-113).Τα ΣΗΜΕΡΙΝΑ γραφόμενα των «Κ»ΚΕ-¨Κ¨ΚΝΕ είναι ΟΛΑ ΨΕΥΔΗ.

ΕΞΩ απ’ τα ΒΑΛΚΑΝΙΑ οι ιμπεριαλιστές: Αμερικανο-ΝΑΤΟϊκοί–ΕΕ–ΡΩΣΙΑΣ.

ΔΙΜΕΡΗΣ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΕΣΠΩΝ». Παρά τη διατήρηση της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης των δυο χωρών, το μοναδικό θετικό σημαντικό πολιτικό γεγονός φέτος ήταν η ΕΞΟΜΑΛΥΝΣΗ των σχέσεων, μετά 30 ολόκληρα χρόνια, μεταξύ Ελλάδας-πΓΔΜακεδονίας (= Βόρειας Μακεδονίας) που κατάφερε ισχυρό πλήγμα στον αντιδραστικό επιθετικό αστικό ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ των δυο πλευρών, με τις δυο χώρες να ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ τις εθνικιστικές αλυτρωτικές διεκδικήσεις τους – εγκατάλειψη που εκφράζεται και κατοχυρώνεται στη διμερή «Συμφωνία των Πρεσπών» - η οποία δυστυχώς ΔΕΝ λύνει τα προβλήματα: α) της επιστροφής των Σλαβομακεδόνων Ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ και των οικογενειών στην πατρίδα τους, και β) την αναγνώριση ύπαρξης Σλαβομακεδόνικης μειονότητας στη Δυτική Μακεδονία. Η «Συμφωνία των Πρεσπών» καταπολεμήθηκε με ιδιαίτερη σφοδρότητα και ακραίο εθνικιστικό φασιστικό μίσος και καταψηφίστηκε – από αντιδραστικές εθνικιστικές θέσεις – απ’ τους εθνικιστές των VMRO-DPMNE και από ολόκληρη τη στρατιά των ελλήνων εθνικιστών: Χ.Α.-ΝΔ-ΑΝΕΛ-ΕΝ.Κεντρώων-ΚΙΝΑΛ-«Κ»ΚΕ, με την εθνικιστική ηγεσία του «Κ»ΚΕ να οργανώνει ξεχωριστές εθνικιστικές διαδηλώσεις ΚΑΤΑ του υποτιθέμενου «αλυτρωτισμού» της γειτονικής χώρας και του λαού της.

ΕΚΛΟΓΕΣ: στροφή προς την αντιδραστική Δεξιά – πλήρης αποπροσανατολισμός και θρίαμβος του Ανορθολογισμού

Πέρα απ’ τη στροφή προς την αντιδραστική Δεξιά και τον πλήρη αποπροσανατολισμό και την πρωτοφανή σύγχυση στις γραμμές της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών – με τα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ να «ξεπλένουν»-αθωώνουν μόνιμα την κυβέρνηση ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΣΑΜΑΡΑ-ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ-ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ απ’ την ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ και βαρύτατη ευθύνη στο ΚΕΝΤΡΙΚΟΤΕΡΟ ζήτημα δηλ. τη μεγάλη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της χώρας με την πλήρη οικονομική χρεοκοπία το 2009 και τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες που ακολούθησαν – τα αποτελέσματα τόσο των Ευρωεκλογών όσο και των εθνικών εκλογών συνιστούν κραυγαλέα απόδειξη «καταστροφής του Λογικού», θρίαμβο του Ανορθολογισμού και παραλογισμό της πιο ακραίας μορφής: επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ, πρώτο, η πλειοψηφία επέλεξε να ψηφίσει το κόμμα, δηλ. τη ΝΔ, που «χτες»(2009) κατέ-στρεψε ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ, για πολλές δεκαετίες, τη χώρα, και δεύτερο, όταν η μεγάλη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ διαρκεί ακόμα ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ, με το λαό, από τη Θράκη ως την Κρήτη, να είναι υποχρεωμένος να ζει και να «κολυμπά» καθημερινά σ’ έναν απέραντο Ωκεανό από συντρίμμια και θα εξακολουθεί να ζει και τις επόμενες δεκαετίες με τη θηλιά του μη βιώσιμου Εξωτερικού ΧΡΕΟΥΣ να σφίγγει διαρκώς χωρίς να είναι δυνατό να αποπληρωθεί.

Επιπλέον τα αποτελέσματα των φετινών εκλογών δείχνουν, ότι καθόλου δεν συνειδητοποιήθηκε το ΜΕΓΕΘΟΣ και η έκταση της μεγάλης ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ του 2009 όχι μόνο απ’ την τωρινή πλειοψηφία των πρόσφατων εκλογών μα δυστυχώς και πολύ ευρύτερα – της μεγαλύτερης καταστροφής, όχι μόνο στον 21^ο αιώνα, μα ακόμα χειρότερα: της μεγαλύτερης μετά τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, και μάλιστα σε ειρηνική περίοδο. Ακόμα φανερώνουν τον καταστροφικό αποπροσανατολισμό και την τεράστια σύγχυση στις γραμμές της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών αλλά και ένα ασυνήθιστα χαμηλό πολιτικο-ιδεολογικό επίπεδο, αδικαιολόγητη αφέλεια και ένα κολοσσιαίο μέγεθος άγνοιας των σημερινών οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικών προβλημάτων της χώρας.

Τη «μοιραία 6ετία» («ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ»25/3/2012) δηλ. την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ «Καραμανλική 6ετία 2004-2009» κατά την οποία το έλλειμμα έφτασε σχεδόν στο 16% (15,4% του ΑΕΠ ή 36,1 δισ. Ευρώ) ενώ το εξωτερικό χρέος της χώρας εκτινάχθηκε στο 300 και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ, μ’ αποτέλεσμα να ΜΗΝ είναι πλέον δυνατή η εξυπηρέτησή του, και έτσι, η χώρα πέρασε σε μόνιμο διεθνή οικονομικό έλεγχο για πολλές δεκαετίες και στον ασφυκτικό έλεγχο των ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΚΟΜΙΣΙΟΝ,για να ακολουθήσουν ύστερα τα καταστροφικά «μνημόνια» με τα εξοντωτικά τους μέτρα, κλπ., με τη μετέπειτα συνεχιζόμενη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ να συγκροτείται από: 1) την απώλεια του 25% και πλέον του ΑΕΠ, 2) την εξαφάνιση 400.000 και πλέον μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, 3) την καταστροφή πολλών εκατοντάδων χιλιάδων καταστημάτων-μαγαζιών (διαφόρων ειδών), 4) τα περίπου 2.000.000 άνεργους (διαφόρων μορφών ανεργίας, όπως μερική απασχόληση, κλπ.), 5) την τεράστια ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ αιμορραγία-εξαγωγής πολλών εκατοντάδων χιλιάδων νέων σ’ άλλες χώρες (πάνω από 500.000, συνεχίζεται) που δεν πρόκειται να επιστρέψουν, 6) το τεράστιο εσωτερικό ΧΡΕΟΣ αλλά και το υπερμέγεθες, εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ, μη βιώσιμο εξωτερικό ΧΡΕΟΣ, που προς το παρόν έχει φτάσει κοντά στα 370 δισ. Ευρώ, κλπ., κλπ., αλλά και ΟΛΑ τα μεγάλα πρωτοφανή ΔΕΙΝΑ που προκάλεσε και συσσώρευσε η πλήρης οικονομική ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ (πλήρη εκμηδένιση των εργατικών κατακτήσεων, μεγάλη φτώχια και εξαθλίωση, σχετική και απόλυτη εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών, κοινωνικές και οικογενειακές τραγωδίες, κλπ., κλπ.)

Φασιστική η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου απ την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ

Ο αντιφασιστικός γιορτασμός του Πολυτεχνείου με υπουργούς χουντικούς και Ναζι-φασίστες

Η νίκη στις εκλογές του φασιστικού κόμματος της ΝΔ με την ισχυρή Ναζι-φασιστική πτέρυγα (ΒΟΡΙΔΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ-ΠΛΕΥΡΗΣ-ΚΥΡΤΣΟΣ-ΤΖΑΒΕΛΑ, κλπ.) σημαίνει: «Νόμος και τάξη»-αστυνομοκρατία–φασιστικοποίηση–θρησκευτικός σκοταδισμός–ιδιωτικοποιήσεις–ρατσισμό–ακραίο εθνικισμό–αντισημιτισμό–μεγαλύτερο ξεπούλημα του πλούτου της χώρας–παραπέρα δυνάμωμα της ιμπεριαλιστικης εξάρτησης της χώρας, με πρώτο φασιστικό μέτρο την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, τη βάρβαρη επίθεση της Αστυνομίας στους φοιτητές που συκοφαντικά χαρακτηρίζονται «μπαχαλάκηδες» για τους δίκαιους μαχητικούς αγώνες τους που πρέπει να συνεχιστούν και ενταθούν!

Άμεση ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ) και ΝΑΤΟ!

ΟΧΙ στον εθνικισμό-ρατσισμό-αντισημιτισμό-φασισμό-Ναζι-φασισμό – ΝΑΙ στη φιλία των λαών και τον Προλεταριακό Διεθνισμό!

ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ (1918-55)
Τ.Θ. 3689, 102 10 Αθήνα. Τηλ. 2108621543, email: anasintaxi@yahoo.com

http://anasintaxi.awardspace.com – http://anasintaxi.blogspot.com

Νοέμβρης 2019

Διαβάστε Περισσότερα »

Περιφερειακή συνάντηση ICMLPO: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Περιφερειακή Σύσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων, μέλη της ICMLPO

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΜΑΣ

Εμείς, τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις της Ευρώπης συναντηθήκαμε στην Ισπανία ως φιλοξενούμενοι του αδελφού Κόμματος PCE(m-l). Συζητήσαμε σε βάθος για τη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη και για τα καθήκοντά μας.

Το προτσές της ευρωπαϊκής οικοδόμησης συντελείται στο γενικότερο πλαίσιο της κρίσης του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος: η ΕΕ είναι ολοκληρωτικά ενσωματωμένη σ’ αυτό το σύστημα και αποτελεί μέρος του.

Η κρίση της ευρωπαϊκής οικοδόμησης είναι μια έκφραση των σύμφυτων εσωτερικών Αντιφάσεων (=Widerspruch) του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος:

– της Αντίφασης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας,

– των Αντιφάσεων μεταξύ των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων,

– των Αντιφάσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων από τη μια και των καταπιεσμένων εθνών από την άλλη.

Η οικοδόμηση της Ευρώπης είναι ένα πεδίο μάχης μεταξύ των κύριων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, Κίνας και Ρωσίας, οι οποίες ανταγωνίζονται μεταξύ τους και συγκρούονται η μια με την άλλη: αναμειγνύονται επίσης στην ΕΕ, για να παρεμποδίσουν την ανάπτυξή της ως ιμπεριαλιστή ανταγωνιστή.

Σήμερα η εθνικιστική πολιτική και ο προστατευτισμός (=Protektionismus), που εφαρμόζονται από τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ, ακόμα σήμερα είναι η πιο ισχυρή και πιο επιθετική δύναμη, αποσταθεροποιεί τον κόσμο ολόπλευρα και βαθαίνει τις Αντιφάσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Συνεχίζει και δυναμώνει τις εντάσεις μεταξύ των ευρωπαϊκών συμμάχων στην Ευρώπη, που είναι μέλη του ΝΑΤΟ, και της Ρωσίας, με το να περικυκλώνει στρατιωτικά μέσω της εγκατάστασης πυραύλων, την αύξηση στρατευμάτων και των μεγάλων στρατιωτικών γυμνασίων στις Βόρειες χώρες.

Η οικονομική και πολιτική σύγκρουση με τον κινέζικο ιμπεριαλισμό πλήττει βαθιά την ΕΕ.

Η Κίνα αναπτύσσει μια δραστήρια οικονομική πολιτική με πολιτικές και γεωστρατηγικές φιλοδοξίες με σκοπό να επεκτείνει την επιρροή της στην Ευρώπη και να ανοίξει νέες αγορές για τα μονοπώλιά της. Ο λεγόμενος «νέος δρόμος του μεταξιού» συγκεκριμενοποιεί αυτούς τους σκοπούς. Εκμεταλλευόμενη τις εσωτερικές Αντιφάσεις της ΕΕ, η Κίνα προτείνει «deals” για επενδύσεις με διάφορες κυβερνήσεις – Ελλάδας, Ιταλίας, Ουγγαρίας, αλλά και Γαλλίας, Ολλανδίας, αλλά και τις υποσχέσεις για δυνατότητες εξαγωγών στην ίδια την αγορά της. Αυτή η πολιτική προκαλεί διάσπαση και πολιτικές αλλά και οικονομικές συγκρούσεις μεταξύ των διαφόρων κρατών της ΕΕ, άλλα και με τον ιμπεριαλισμό των ΗΠΑ.

Η Κίνα επεκτείνει την επιρροή της και προς την Αφρική, με τον ισχυρισμό, μιας «δίκαιης» συμβολής στην οικονομική ανάπτυξη αυτών των χωρών, ιδιαίτερα στον τομέα των Υποδομών (δρόμους, σιδηροδρόμους, γέφυρες, κλπ.). Η Κίνα αναλαμβάνει τον έλεγχο των ορυκτών, πετρελαίου, γης σε βάρος των αγροτών και των επαρχιακών Κοινοτήτων. Οι λεγόμενες «ισότιμες σχέσεις» δεν είναι καθόλου ισότιμες και αποτελούν στην πραγματικότητα πρόσχημα για την ιμπεριαλιστική ληστρική πολιτική της και για την κατάκτηση νέων αγορών για τα εμπορεύματά της. Υπό το πρόσχημα της «μη ανάμιξης στις εσωτερικές υποθέσεις» στηρίζει αντιδραστικές κυβερνήσεις, που καταπιέζουν τους λαούς τους.

Η Ρωσία εκμεταλλεύεται επίσης πολύ δραστήρια τις Αντιφάσεις μεταξύ των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και των καπιταλιστών, ιδιαίτερα στο ζήτημα της εξαγωγής του φυσικού αέριου.

Εξαιτίας του χαρακτήρα της και της δομής από τα διαφορετικά ιμπεριαλιστικά και καπιταλιστικά κράτη, η ΕΕ υπόκειται κι αυτή στη δράση του νόμου της ανισόμετρης ανάπτυξης, που είναι σύμφυτος στο καπιταλιστικό και ιμπεριαλιστικό σύστημα. Όλες αυτές οι Αντιφάσεις αναπτύσσονται και δρουν μαζί. Εμφανίστηκαν σαν παράδειγμα στο πρόβλημα του Brexit, που ως τα σήμερα δεν έχει ακόμα λυθεί. Σε κάθε περίπτωση το Brexit, είτε πραγματοποιηθεί ή όχι, αδυνατίζει την οικοδόμηση της Ευρώπης.

Όμως η κρίση, που επιδρά στην ΕΕ, δεν σταματά την εφαρμογή των υπερεθνικών εγκαταστάσεων όπως ευρωπαϊκών πρακτορείων (ενέργειας, μεταφορών, παροχής υπηρεσιών…), ντιρεκτίβες, διατάγματα και νόμους που εκδίδονται από την ευρωπαϊκή Κομισιόν και το ευρωπαϊκό Συμβούλιο (αποτελείται από τις κυβερνήσεις των κρατών μελών), τα οποία συνεχίζονται με την προώθηση και εφαρμογή της νέο-φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής προς όφελος των μεγάλων μονοπωλίων.

Αυτοί οι μηχανισμοί περιορίζουν τον εθνικό έλεγχο και την ικανότητα ρύθμισης των κρατών σε σπουδαίους τομείς, όπως ενέργεια, μεταφορές, κλπ., και μάλιστα τους καταπιέζουν.

Τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα θα εφαρμόζονται παραπέρα και θα πολλαπλασιάζουν τον κοινωνικό ανταγωνισμό, τον ανταγωνισμό «όλοι εναντίον όλων» και τον ανταγωνισμό μεταξύ των εργατών …

Ο γερμανικός και γαλλικός ιμπεριαλισμός καθοδηγούν το προτσές της ευρωπαϊκής οικοδόμησης – προς το συμφέρον των δικών τους μονοπωλίων. Αλλά ανταγωνίζονται και μεταξύ τους. Σήμερα προτείνουν να ξεπεράσουν την κρίση μέσω της προώθησης-επέκτασης της στρατιωτικο-βιομηχανικής βάσης (αεροπλάνα, τανκς, ντρόουνς, πυραύλους…) με τη βοήθεια της ανάπτυξης μιας ευρωπαϊκής «αμυντικής πολιτικής». Ως τώρα η πολιτική αυτή είναι σε συμφωνία με το ΝΑΤΟ, ιδιαίτερα με την απόφαση-υπαγόρευση να δίνεται το 2% του ΑΕΠ για τον πολεμικό Προϋπολογισμό, προφανώς σε βάρος ιδιαίτερα του κοινωνικού Προϋπολογισμού. Αυτό οδηγεί τα «ουδέτερα κράτη» της ΕΕ με τη συμμετοχή τους στην PESCO (Permanent Structured Cooperation = μόνιμη διαρθρωμένη στρατιωτική συνεργασία) να προσδεθούν στη στρατιωτικοποίηση.

Αυτή η τάση προς τη στρατωτικοποίηση ξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο και η ΕΕ συμμετέχει σ’αυτή. Η ΕΕ δεν είναι παράγοντας ειρήνης, αντίθετα είναι παράγοντας πολέμου.

Οι μπουρζουαζίες των ευρωπαϊκών κρατών για να προωθήσουν τις αντιδραστικές επιθέσεις στους εργάτες και στους λαούς ακολουθούν μια πολιτική καταπίεσης των κοινωνικών διαμαρτυριών. Αστυνομικό κράτος, πάντοτε καταπιεστικοί νόμοι, όλο και λιγότερα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, συνεχής περιορισμός τους.

Συλλήψεις μαχητικών εργατών… ταυτόχρονα προώθηση αντιδραστικών, φασιστικών κινημάτων και κομμάτων που συμμετέχουν σε εκλογές. Εκμεταλλεύονται την κρίση της παραδοσιακής Δεξιάς και των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων, που όλοι τους υποστη-ρίζουν την ΕΕ και την νεο-φιλελεύθερη πολιτική. Ο σκοπός αυτών των δεξιών εξτρεμιστών και μάλιστα φασιστικών κομμάτων είναι η προώθηση της διάσπαση, του ρατσισμού και της εχθρότητας προς τους ξένους και η εξάπλωση του αντιδραστικού εθνικισμού.

Η «Αφρική είναι το μέλλον μας» διακηρύσσουν ορισμένοι απ’ τους πρωθυπουργούς και οι ηγέτες της ΕΕ. Εννοούν μ’ αυτό ότι η Αφρική αποτελεί την αποκλειστική αγορά για τα προϊόντα τους, ότι ο ορυκτός πλούτος, το νερό, τα τρόφιμα, η γη, οι ενεργειακές πηγές… των Αφρικανικών χωρών υπάρχουν για τα μονοπώλια τους. Μάλιστα θεωρούν δικαίωμά τους να εξάγουν όλων των ειδών απόβλητα (βιομηχανικά, χημικά και πυρηνικά απόβλητα…). Εν συντομία θεωρούν την Αφρική ως δική τους ιδιοκτησία και την υπερασπίζουν ενάντια στην απληστία άλλων ιμπεριαλιστών δυνάμεων.

Η στρατιωτική παρουσία μερικών ευρωπαϊκών κρατών στην Αφρική αυξάνεται. Ο γαλλικός ιμπεριαλισμός είναι η πιο σπουδαία στρατιωτική δύναμη που είναι παρούσα με χιλιάδες στρατιώτες, στρατιωτικές βάσεις κλπ. στη ζώνη Sahel – Subsahara. Ασκεί πίεση στην ΕΕ και στα κράτη μέλη της να στείλουν λογιστική υποστήριξη και να δώσουν ολοένα και περισσότερα χρήματα στο λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας».

Το σύνολο αυτής της πολιτικής είναι η ουσιαστική αιτία για την εξάπλωση της εξαθλίωσης της οικονομικής κρίσης, που πλήττει τις Αφρικανικές χώρες με καταστροφικές συνέπειες για τους εργάτες, αγρότες και τους λαούς της Αφρικής.

Αυτή είναι η βασική αιτία για τα μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα που έχουν αγκαλιάσει εκατομμύρια ανθρώπους πρωταρχικά στην ίδια την Αφρική. Ένα μικρό μέρος από αυτούς καταφέρει να διασχίσει τη Μεσόγειο για να φτάσει στην Ευρώπη. Η ΕΕ αναπτύσσει μια επιθετική πολική εναντίον αυτών των μεταναστών και μετατρέπεται σε «φρούριο», με το να οργανώνει στρατιωτικό έλεγχο της θάλασσας και έτσι να προκαλούνται χιλιάδες νεκροί. Δυναμώνει επίσης τη συστηματική καταπίεση ενάντια στους μετανάστες στο εσωτερικό της Ευρώπης. Αυτή είναι η «ευρωπαϊκή πολιτική της αλληλεγγύης».

Η αντίσταση σε όλη την Ευρώπη δυναμώνει

Παρακολουθούμε την ανάπτυξη της αντίστασης των εργατών και των λαών, την αντίσταση των γυναικών, της νεολαίας ενάντια στην πολιτική της φτώχιας, η οποία προωθείται τόσο από την κάθε ξεχωριστή μπουρζουαζία όσο και από την ΕΕ ως σύνολο. Οι αγώνες για την αύξηση των μισθών και των συντάξεων, που σημείωσαν μεγάλη μείωση από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, για την υπεράσπιση των δημοσίων υπηρεσιών (υγεία, παιδεία, δημόσιες συγκοινωνίες, κοινωνική ασφάλεια…) που έχουν γίνει στόχος της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, ενάντια στη μείωση του κοινωνικού Προϋπολογισμού, τους αγώνες ενάντια στις απολύσεις, ενάντια στην επέκταση της μερικής απασχόλησης και εργασίας (χωρίς συμβάσεις, ασφαλίσεις, ωράρια, κλπ., κλπ.) που αυξάνονται συνεχώς. Αναπτύσσονται συνεχώς αγώνες ενάντια στην πολιτική που επιδιώκει να περιορίσει τα δικαιώματα των εργατών όπως αυτονομία διαπραγματεύσεων, το δικαίωμα της απεργίας, το δικαίωμα των διαδηλώσεων, κλπ.

Νέα τμήματα του λαού, που αγωνίζονται ενάντια στις συνέπειες της πολιτικής της λιτότητας, την αύξηση των φόρων, που κύρια πληρώνονται από τους εργάτες και τα χαμηλά στρώματα, συμμετέχουν σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις, όπως βλέπουμε στη Γαλλία με τα «κίτρινα γιλέκα». Το οργανωμένο εργατικό κίνημα ενδιαφέρεται να υιοθετήσει αυτά τα κοινωνικά αιτήματα αυτού του κινήματος για να δυναμώσει το κίνημα ενάντια στο κεφάλαιο και την κυβέρνηση που βρίσκεται στην υπηρεσία των μεγάλων μονοπωλίων.

Οι αγώνες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια επιθετική αστυνομική και δικαστική καταπίεση: η ουσία του κράτους και ο ταξικός χαρακτήρα της βίας, που χρησιμοποιείται ενάντια στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, γίνεται ολοένα πιο φανερός. Ταυτόχρονα είναι αυτονόητη και η νομιμότητα της αντίστασης των εργατών, τις νεολαίας και των ανθρώπων σ’ όλες τις μορφές.

Αναπτύσσεται η κινητοποίηση των γυναικών για ίσους και καλύτερους μισθούς, ίδια δικαιώματα, ενάντια στη σεξουαλική παρενόχληση, όπως έδειξε η μεγαλύτερη συμμετοχή των εργατών, ανδρών και γυναικών, στην ισχυρή κινητοποίηση της 8ης Μάρτη.

Η νεολαία, ιδιαίτερα στην Ευρώπη, έθεσε το ζήτημα της ευθύνης των κυβερνήσεων και της πολιτικής των, επίσης και των μεγάλων μονοπωλίων για την αλλαγή του κλίματος και τις καταστροφικές συνέπειες ιδιαίτερα για τους λαούς των φτωχών χωρών. Τμήματα της νεολαίας εκπροσωπούν την άποψη «δεν πρέπει να αλλάξει το κλίμα, αλλά το σύστημα». Φυσικά αυτό είναι ένα πρώτο βήμα συνειδητοποίησης, ότι το καπιταλιστικό-ιμπεριαλιστικό σύστημα ευθύνεται κύρια για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

Μεγαλώνει επίσης και η αντίσταση ενάντια στην εξάπλωση των ρατσιστικών και φασιστικών δυνάμεων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αυτή η αντίσταση εκφράζεται με διαφορετικές μορφές και αναπτύσσεται με ιδιαίτερη δύναμη στ τμήματα της νεολαίας.

Ο κίνδυνος ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου προκαλεί μεγαλύτερη κινητοποίηση των λαών. Το αντι-ΝΑΤΟικό κίνημα, το κίνημα ενάντια στις αμερικάνικες βάσεις στην Ευρώπη, ενάντια στα πυρηνικά όπλα στην Ευρώπη γίνεται ισχυρότερο. Είναι σημαντικό να διευρυνθεί η αντιπολίτευση ενάντια σ’ όλα τα είδη της ευρωπαϊκής «Αμυντικής Πολιτικής», η οποία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των μονοπωλίων, ιδιαίτερα το στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα, που στρέφεται ενάντια στους λαούς. Ταυτόχρονα πρέπει να αποκαλύπτεται η ουσία της πολιτικής των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όπως Ρωσίας και Κίνας, που και αυτές αποτελούν τμήμα του ενδοιμπεριαλιστικού αγώνα. Δεν είναι «ειρηνικές» ή «ενδεχόμενοι σύμμαχοι» του κινήματος ενάντια στον πόλεμο και ενάντια στον ιμπεριαλισμό.

Σε αυτό το γενικό πλαίσιο της όξυνσης της ταξικής πάλης και του βαθέματος των κύριων Αντιφάσεων της εποχής, εμείς τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις προτείνουμε τα ακόλουθα σπουδαία καθήκοντα:

– ανάπτυξη μιας δραστήριας πολιτικής για την ενότητα των εργατών στη βάση των ταξικών τους συμφερόντων και για την ενότητα και των αγώνα των εργατών και των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων ενάντια στην επίθεση των μονοπωλίων και των καπιταλιστών, την Αντίδραση και την πολιτική πολέμου του ιμπεριαλισμού.

– ανάπτυξη δραστήριας αλληλεγγύης με τους εργάτες και τους λαούς του κόσμου, ιδιαίτερα εκείνους οι οποίοι υποφέρουν από την ιμπεριαλιστική καταπίεση, την επίθεση και τη λεηλασία, καταπολεμώντας τους εχθρούς των καταπιεσμένων.

– δυνάμωμα της υπεράσπισής μας του Παλαιστινιακού λαού και τις Οργανώσεις του στην πάλη για τα εθνικά του δικαιώματα. Ενάντια στο Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό.

– Συνέχιση και ενίσχυση της αλληλεγγύης προς τους λαούς της Τουρκίας που αγωνίζονται ενάντια στην αντιδραστική κυβέρνηση Ερντογκάν και προς τις δημοκρατικές και επαναστατικές δυνάμεις. Καταδικάζουμε τις επιδιώξεις της κυβέρνησης Ερντογκάν να φιμώσουν τους ηγέτες του EMEP μέσω νομικών και οικονομικών κυρώσεων.

– αγώνα ενάντια στα τείχη σιωπής για το νόμιμο αγώνα του λαού των Sahauri για Αυτοδιάθεση.

Λαμβάνομε υπόψη και στηρίζομε ιδιαίτερα τους λαούς και τις επαναστατικές Οργανώσεις που αγωνίζονται για να εξαλείψουν τις αντιδραστικές κυβερνήσεις και αγωνίζονται για ψωμί, ελευθερία, και λαϊκή κυριαρχία όπως συμβαίνει τώρα στις περιπτώσεις της Αλγερίας και στο Σουδάν. Καταδικάζουμε τα χτυπήματα και τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των αντιδραστικών κυβερνήσεων και δυνάμεων, που προσπαθούν να καταπιέσουν αυτά τα ισχυρά λαϊκά κινήματα.

Στηρίζομε τα αδελφά Κόμματα στην Αφρική (ιδιαίτερα στην Τυνησία, Μαρόκο, Μπουρκίνα, Ακτή Ελεφαντοστού και Μπενίν) που αγωνίζονται για να δώσουν στους αγώνες των λαών τους επαναστατικό χαρακτήρα και να τους οδηγήσουν σε εθνική και κοινωνική απελευθέρωση.

Ένα ιδιαίτερο καθήκον μας είναι η οικοδόμηση των Οργανώσεων μας, η οικοδόμηση των Κομμάτων εμπροσθοφυλακή της εργατικής τάξης, η βοήθεια στη δημιουργία μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων στην Ευρώπη και δυνάμωμα της διεθνούς αλληλεγγύης.

Ενισχύουμε τη δράση μας στον επαναστατικό αγώνα για μια επαναστατική ανατροπή του καπιταλιστικού-ιμπεριαλιστικού συστήματος, για το Σοσιαλισμό.

Ισπανία, Μάης 2019

Κομμουνιστικό Κόμμα των Εργατών της Δανίας, (APK)

Κομμουνιστικό Κόμμα των Εργατών της Γαλλίας, (PCOF)

Οργάνωση για την Οικοδόμηση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Εργατών στην Γερμανία (Arbeit Zukunft)

Κίνηση για Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (ΚΚΕ 1918-1955)

Κομμουνιστική Πλατφόρμα – για το Κομμουνιστικό Κόμμα του Προλεταριάτου της Ιταλίας

Μαρξιστική-Λενινιστική Οργάνωση Επανάσταση της Νορβηγίας

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό), (PCE /m-l)

Κόμμα Εργασίας Τουρκίας, (EMEP)

Διαβάστε Περισσότερα »

Θεοχάρης Παρασκευόπουλος (08 .03.1933 – 15.11.2018)

Γεννημένος από γονείς πρόσφυγες στο χωριό Πετεινός Ξάνθης, ξεκινάει την πολιτική του δράση στα 6 του χρόνια υπό την καθοδήγηση του πατέρα του Δημητρίου Παρασκευόπουλου – μέλος του κομμουνιστικού κόμματος.

Στη δικτατορία του Μεταξά σε μία έφοδο της αστυνομίας και ενώ έλειπαν οι γονείς του από σπίτι, κρύβει μέσα σε μία στάμνα ένα παράνομο σημείωμα του πατέρα του.

Στη διάρκεια της κατοχής μεταφέρει σημειώματα της εθνικής αντίστασης από περιοχή σε περιοχή.

Στα επόμενα χρόνια, οργανωμένος στην ΕΔΑ περνάει από βασανιστήρια και στη συνέχεια, το 1958 εξορίζεται στον Αγ. Ευστράτιο έως το 1961 με τη διάλυση των στρατοπέδων.

Στη συνέχεια, επιστρέφοντας από την εξορία, συνεχίζει τη δράση του.

Εντάσσεται στα αγροτικά και εργατικά κινήματα της εποχής.

Τον Απρίλιο του 1967 συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, όπου και μπαίνει στην απομόνωση.

Εκεί, στην απομόνωση βασανίστηκε άγρια από έναν λοχαγό του στρατού, όπου και έχασε την ακοή του.

Από εκεί, μεταφέρεται στη Γυάρο μαζί με άλλους κρατούμενους ανάμεσα στους οποίους βρισκόταν και ο πατέρας του.

Στα Γυάρο, σε λίγες μέρες περνάει στην απομόνωση, και περίπου στις αρχές του καλοκαιριού μαζί με άλλους συντρόφους του μεταφέρεται στο Παρθένι της Λέρου, με αρματαγωγό του στρατού.

Το καράβι έφτασε στη Λέρο αργά τη νύχτα. Εκεί, ένας βαθμοφόρος από την Ξάνθη έτυχε να είναι συμμαθητής του Χάρη. Γνωρίζοντας για την πολιτική του δράση, έβγαλε την ίδια νύχτα ανακοίνωση με τηλεβόα να παρουσιαστεί ενώπιόν του ο Παρασκευόπουλος. Οι κρατούμενοι σύντροφοι, υποψιασμένοι ότι αρχίζουν οι εκτελέσεις, συνόδευσαν το Χάρη. Ο βαθμοφόρος, τον πλησίασε και του ανακοίνωσε χαμηλόφωνα ότι έχει τη δυνατότητα να στείλει ένα γράμμα-σημείωμα στην οικογένειά του. Ο Χάρης τον ρώτησε αν υπήρχε δυνατότητα να γίνει αυτό για όλους τους συντρόφους του. Όταν ο βαθμοφόρος του το αρνήθηκε, αρνήθηκε και ο Χάρης να στείλει μόνο για τον εαυτό του.

Από τη Λέρο, έφυγε 6 μήνες μετά την απόλυσή του, διότι, αρνήθηκε να δίνει παρόν στο αστυνομικό τμήμα της Ξάνθης όπως του διατάχθηκε.

Μεταφέρθηκε στον Ωρωπό και στις 9 Απριλίου του 1971, πάλι με τη διάλυση των στρατοπέδων, επιστρέφει στην Ξάνθη, χωρίς να δίνει παρόν στην αστυνομία.

Ο Χάρης έχει κάνει πάνω από δύο φορές απεργία πείνας.

Πέρασε 36 πολιτικά δικαστήρια σε αρκετά από αυτά χωρίς συνήγορο.

Στις αρχές της μεταπολίτευσης κατεβαίνει υποψήφιος βουλευτής με το μαρξιστικό κόμμα.

Δε διστάζει με κίνδυνο της ζωής του, να κατεβάσει τις αφίσες μιας δεξιάς παράταξης, όταν τα μέλη της τελευταίας έβαλαν τις δικές τους αφίσες πάνω από τις αφίσες των δημοκρατικών κομμάτων της εποχής.

Επίσης την ίδια περίοδο, με έναν συμπολίτη του, κατέβασαν από την πλατεία της πόλης τη σημαία με το «αξέχαστο πουλί».

Ο Χάρης μέχρι το τέλος της ζωής του έμεινε σταθερός στις ιδέες του.

Για τη δράση του στα χρόνια της δικτατορίας, έχει γραφτεί ένα κινηματογραφικό σενάριο το οποίο έχει κατατεθεί στην ΕΡΤ και στο ΕΚΚ και έλαβα διάκριση στο φεστιβάλ σεναρίου στο Θέατρο Τέχνης του Λονδίνου.

Ο επαναστάτης Χάρης Παρασκευόπουλος προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 και στα μετέπειτα χρόνια έδρασε δραστήρια και μαχητικά μέσω από τις γραμμές της «Επιτροπής ΣΤΑΛΙΝ», μαζί με τους συνεξόριστους του απ’ τον Αη Στράτη βετεράνους αγωνιστές Βασίλη Κουζέλη, Παντελή Λιότσο, Αντώνη Ρακόπουλο, κλπ. αλλά και νεότερους αγωνιστές, αφήνοντας ως παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές τους επαναστατικούς του αγώνες και την επαναστατική κληρονομιά του μεγάλου ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ο Χρουστσο-Μπρεζνιεφικός ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ είναι ΑΝΤΙΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ

ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ: οι πρώτοι φιλο-Χιτλερικοί «Λαγοί» της ιστορίας

Οι ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΟΙ Χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες αντικομμουνιστές ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ-ΤΣΙΠΡΑΣ

ΟΥΤΕ θέλουν ΟΥΤΕ τολμούν να καταγγείλουν ως φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ πράξη τη μετονομασία του ηρωικού «STALINGRAD» σε «WOLGOGRAD»

Τον περασμένο μήνα μετά το πρόσφατο αντικομμουνιστικό-φασιστικό ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου με τίτλο: «η σημασία της ευρωπαϊκής μνήμης για το μέλλον της Ευρώπης», ο ντόπιος εθνικιστικός, φασιστικός, ναζι-φασιστικός αλλά και ο ρεφορμιστικός σοσιαλδημοκρατικός Χρουστσοφικός τύπος «γέμισε» με προκλητικά αστικά «σκουπίδια» παραχάραξης της ιστορίας.

Σ΄ αυτό το σημείωμα δε θα γίνει αναφορά στα ανοιχτά εξόφθαλμα υπεραντιδραστικά «σκουπίδια» των εθνικιστών, φασιστών και Ναζι-φασιστών αλλά μόνο στα παραπλανητικά συγκαλυμμένα αποπροσανατολιστικά «σκουπίδια» των διαφόρων αντισταλινικών ρεφορμιστών της Χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας των «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που παραχαράσσουν με χοντροειδέστατο και προκλητικότατο τρόπο την ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και παραπλανούν την αντιφασιστική και κομμουνιστική νεολαία σχετικά με τη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών και την αποφασιστική-ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ Συμβολή του μεγάλου ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΗΝ σ’ αυτή, ως καθοδηγητή της γιγάντιας αυτής πάλης και Αρχιστρατήγου του επαναστατικού Κόκκινου Στρατού της Σοσιαλιστικής-Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης που έσωσε το προλεταριάτο και τους λαούς αλλά και ολόκληρο τον πολιτισμό απ’ τη φασιστική και Ναζι-φασιστική βαρβαρότητα.

Έτσι στη ρεφορμιστική αστική φυλλάδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» ξεσπάθωσαν διάφοροι Χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες και εθνικιστές με πρώτη την ακραία εθνικίστρια-ρατσίστρια θρησκόληπτη Λ.ΚΑΝΕΛΛΗ: «το ξίφος του Στάλινγκραντ και οι λαγοί …» («Ρ» 28-29/9/2019, σελ.9) και σύντομο σχόλιο του «Ρ», στο οποίο μεταξύ άλλων, αναφέρεται το Χιτλερικό απόβρασμα υπόδικος «ναζιστής ευρωβουλευτής Γ.Λαγός» που «ζήτησε από το Ευρωκοινοβούλιο… να «αποκαθηλώσει» την ονομασία «Στάλινγκραντ» από κεντρικό δρόμο των Βρυξελλών»(στο ίδιο, σελ.2), Λ. ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ: «αντικομμουνιστική δυσωδία» («Ρ» 19-20/10/2019, σελ.18), ΑΓ. ΤΣΕΚΕΡΗΣ (Χρουστσοφικός σοσιαλδημοκράτης): «κομμουνισμός ίσον ναζισμός. Σοβαρά τώρα;» («ΑΥΓΗ» 28/9/2019, σελ.3, ολόκληρη σελίδα και φωτογραφεία της Κόκκινης Σημαίας στο Ραϊχσταγκ). Στη μεγαλοαστική φυλλάδα του Μαρινάκη ο ΠΑΝ. ΣΩΤΗΡΗΣ (χρουστσοφικός σοσιαλδημοκράτης): «ευρωπαϊκός ιστορικός αναθεωρητισμός» («ΝΕΑ» 25/9/2019, σελ.39), ΔΗΜ. ΜΗΝΑΣ (αστός δημοσιογράφος): «η γελοία θεωρία των δυο άκρων» («ΝΕΑ» 29/9/2019, σελ. 7), για να επανέλθει στα «ΝΕΑ» η παραγερασμένη στο βούρκο της αντιδραστικής Δεξιάς Λ.ΚΑΝΕΛΛΗ: «αντικομμουνιστικός γενιτσαρισμός!» («ΝΕΑ» 12-13/10/2019, σελ. 40), ενώ είχε προηγηθεί ένα απ τα «νεογνά» της αντισταλινικής Χρουστσο-μπρεζνιεφο-γκορμπατσοφικής σφηκοφωλιάς του ΠΕΡΙΣΣΟΥ, ονόματι Λ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ: «Στάλινγκραντ» («ΝΕΑ» 1/10/2019, σελ. 10), που έμαθε πολύ νωρίς να επαναλαμβάνει τα Χρουστσο-μπρεζνιεφικά ΨΕΥΔΗ – αντισταλινικά αντιμαρξιστικά μυθεύματα προκλητικής παραχάραξης της ιστορίας και διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων. Χωρίς να «λείπει απ’ το μέτρο» αυτής της αντισταλινικής στρατιάς ένα απ’ τα πιο άθλια φιλο-Χιτλερικά φερέφωνα του JOSEPH GOEBBELS, ο Θ.ΓΙΑΛΚΕΤΣΗΣ: «το κόκκινο δεν είναι μαύρο» («Εφ. Συντακτών», 12-13/10/2019, σελ. 101), που με προκλητικότατο τρόπο απέδιδε, πριν 1 χρόνο, το ειδεχθέστατο έγκλημα των γερμανών Ναζι-φασιστών της σφαγής των Πολωνών Αξιωματικών (ΚΑΤΥΝ) στον Κόκκινο Στρατό «(«Εφ. Συντακτών» 17-18/3/2018, σελ. 4-5 «νησίδες», «Αλήθειες και Ψέματα για τη σφαγή του Κατίν»). Έτσι ο Θ.ΓΙΑΛΚΕΤΣΗΣ προστέθηκε στη δυάδα των άλλων φερέφωνων του GOEBBELS, ΒΛ.ΑΓΤΖΙΔΗ («Αυγή» 19/3/2017, σελ. 48) και ΧΡ.ΚΕΦΑΛΗ με το αισχρότατο συκοφαντικό λιβελογράφημα: «Υπόθεση ΚΑΤΙΝ» (Θεσσαλονίκη 2017), ο οποίος το 2012 είχε το απύθμενο θράσος να διαδίδει «ευφυώς» και «θριαμβευτικά» φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΑ υπεραντιδραστικές-σχιζοφρενείς ΠΑΛΑΒΡΕΣ: «ο Στάλιν επιδίδεται ουσιαστικά σε φιλο-ναζιστική προπαγάνδα, την ώρα που οι ναζί βρίσκονται έξω από τη Μόσχα»(!), κλπ. («ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ», τόμος 6^ος, σελ. 126, Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2012).

Όμως ακόμα και μια απλή ανάγνωση της σημείωσης (14 Απρίλη 1943) στο ημερολόγιο του JOSEPH GOEBBELS αποκαλύπτει στον προσεκτικό αναγνώστη το μέγεθος του Ναζιστικού ΨΕΥΔΟΥΣ: «ο εντοπισμός των 12.000 δολοφονημένων από την GPU Πολωνών Αξιωματικών χρησιμοποιείται τώρα σε μεγάλη έκταση στην αντιμπολσεβίκικη προπαγάνδα… τώρα ο Fuerer έδωσε επίσης την άδεια, να δοθεί από μας μια δραματική είδηση στο Γερμανικό τύπο. Θα δώσω εντολή να χρησιμοποιηθεί αυτό το προπαγανδιστικό υλικό στην πιο πλατιά έκταση. Θα μπορούμε απ’ αυτό να ζήσουμε μερικές βδομάδες» (GOEBBELS TAGEBÜCHER, σελ. 298, Herausgegeben von LOUIS P. LOCHNER, Atlantis Verlag, Zuerich 1948) – ΨΕΥΔΟΣ που διαδόθηκε απ’ τους Ναζί ΑΚΡΙΒΩΣ μετά την καταστροφική συντριβή των γερμανικών Χιτλερικών στρατευμάτων στο ηρωϊκό STALINGRAD, με στόχο τη διάσπαση του αντι-Χιτλερικού μετώπου – απέλπιδα προσπάθεια που σημείωσε παταγώδη αποτυχία.

Δε θα σχολιαστούν εδώ τα παραπάνω ψεύδη των τροτσκιστών χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ούτε εκείνα των αντιδραστικών αστών. Αντίθετα θα γίνει μόνο μια σύντομη αναφορά στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ιστορική Αλήθεια

Το διεθνές επαναστατικό κομμουνιστικό κίνημα δηλ. η Γ΄ Κομμουνιστική Διεθνής των ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, αφού διατύπωσε στη 13^η Ολομέλεια (Νοέμβρης 1933) της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ τον επιστημονικό μαρξιστικό ορισμό του φασισμού, που τον επαναλαμβάνει και στο 7^ο Συνέδριο της ΚΔ (2-20 Αυγούστου 1935): «φασισμός είναι η ανοιχτή τρομοκρατική διχτατορία των πιο αντιδραστικών, των πιο σοβινιστικών, των πιο ιμπεριαλιστικών στοιχείων του χρηματιστικού κεφαλαίου», προσδιόρισε ταυτόχρονα και τον ταξικό του χαρακτήρα, σ’ αντιπαράθεση με την τότε αντεπαναστατική προδοτική σοσιαλδημοκρατία και τ’ άλλα αντιμαρξιστικά ρεύματα που συγκάλυπταν τον πραγματικό ταξικό χαρακτήρα του φασισμού, αποπροσανατολίζοντας έτσι το προλεταριάτο και τις πλατιές εργαζόμενες μάζες, υπογράμμισε ότι «ο φασισμός είναι η εξουσία του ίδιου του χρηματιστικού κεφαλαίου», χαρακτηρίζοντας ως «αντιδραστικότερη μορφή του φασισμού το Γερμανικό φασισμό», διατύπωσε τη στρατηγική και τακτική για τη συντριβή του και καθόρισε τα αντίστοιχα καθήκοντα των Κομμουνιστικών Κομμάτων για την εντελώς αναγκαία ανάπτυξη μαζικού αντιφασιστικού κινήματος.

Επιπλέον η Γ’ ΚΔ προχώρησε άμεσα και στη λύση του άλλου πολύ σπουδαίου ζητήματος του κομμουνιστικού κινήματος εκείνης της εξαιρετικά κρίσιμης ιστορικής περιόδου: τον προσδιορισμό του χαρακτήρα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, που ΔΕΝ ήταν, όπως ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, «ιμπεριαλιστικός» απ’ τις ΔΥΟ πλευρές, όπως ισχυρίζονται οι σημερινοί αντισταλινικοί-αντιζαχαριαδικοί Χρουστσοφικοί-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, επαναλαμβάνοντας τις παμπάλαιες (της δεκαετίας του 1940) αντεπαναστατικές και ολωσδιόλου ατεκμηρίωτες φλυαρίες του αντιμαρξιστή και προδότη της πατρίδας του ΤΡΟΤΣΚΙ και των τροτσκιστών που τότε βρέθηκαν στην υπηρεσία (υποκειμενικά-αντικειμενικά) του υπεραντιδραστικού ιμπεριαλιστικού φασιστικού επιθετικού Άξονα ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ. Ιμπεριαλιστικός ήταν ο Β’ Παγκόσμιος πόλεμος ΜΟΝΟ από τη ΠΛΕΥΡΑ της Ναζι-φασιστικής Γερμανίας-Ιταλίας-Ιαπωνίας, ενώ από την ΠΛΕΥΡΑ της Σοσιαλιστικής-Κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης (αλλά και του αντιφασιστικού κομμουνιστικού κινήματος) ήταν Αντιφασιστικός-Απελευθερωτικός, κι’ αυτό ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ επειδή α) η Σοβιετική Ένωση ΔΕΝ διεξήγαγε στην πραγματικότητα «ιμπεριαλιστικό πόλεμο» (!) μα ΟΥΤΕ β) από τη φύση της – ως σοσιαλιστική-κομμουνιστική χώρα – θα ήταν ΠΟΤΕ δυνατό να διεξάγει «ιμπεριαλιστικό πόλεμο»(!).

Δεύτερο, αν το διεθνές Κομμουνιστικό κίνημα (μαζί και το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ) δεχόταν σ’ εκείνη την περίοδο την αντιμαρξιστική θέση περί «Β’ ιμπεριαλιστικού Πολέμου» («Κ»ΚΕ: «Β’ Παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός Πόλεμος» («Ρ» 19/4/2015, σελ.7-24, και: «ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο πρώτος, ήταν και αυτός ιμπεριαλιστικός»(«Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41» σελ.17, «Σύγχρονη Εποχή», Αθήνα Μάρτης 1915), και αλλού), δηλ. ιμπεριαλιστικός Πόλεμος και απ’ τις ΔΥΟ πλευρές (ιμπεριαλιστικός Άξονας-Σοβιετική Ένωση), τότε, σύμφωνα με τη λενινιστική θεωρία, θα έπρεπε να ορισθεί ως καθήκον του κινήματος: η ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ, όπως έπραξε ο ΛΕΝΙΝ στην περίπτωση του Α’ ιμπεριαλιστικού παγκόσμιου πολέμου (1914-1918).

Όμως είναι εντελώς εξόφθαλμο ότι ο χαρακτηρισμός του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου (1939-1945) ως «ιμπεριαλιστικού», πέραν της ανακίνησης σειράς σημαντικών ζητημάτων, ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ αναπόφευκτα και το σημαντικότατο ζήτημα της επαναστατικής στάσης του Προλεταριάτου απέναντι στον ιμπεριαλιστικό Πόλεμο – κι’ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ σκόπιμα οι Χρουστσοφικοί-Τροτσκιστές ηγέτες του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ – που ΔΕΝ μπορεί παρά να είναι ΕΚΕΙΝΗ που έχει καθορίσει ο ΛΕΝΙΝ, επικεφαλής του Κόμματος των Μπολσεβίκων, στην περίπτωση του Α΄ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού Πόλεμου (1914-1918), αλλά και ΚΑΘΕ ιμπεριαλιστικού πολέμου: «ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΕ ΕΜΦΥΛΙΟ ΠΟΛΕΜΟ» με στόχο την προώθηση της Προλεταριακής Επανάστασης και την ανατροπή της εξουσίας της ιμπεριαλιστικής μπουρζουαζίας – σ’ αντιπαράθεση με τα ρεφορμιστικά κόμματα της IΙ^ης Διεθνούς που πέρασαν τότε με το μέρος των ιμπεριαλιστικών κυβερνήσεων, ψηφίζοντας τις πολεμικές πιστώσεις, παίρνοντας ταυτόχρονα ανοιχτά σοσιαλ-σοβινιστικές θέσεις με τη διαβόητη θέση-σύνθημα «υπεράσπιση της πατρίδας»(!) δηλ. υπεράσπιση της ιμπεριαλιστικής μπουρζουαζίας (μαζί τους και οι διαβόητοι «κεντριστές» KAUTSKY-TROTSKY, κλπ.) των χωρών τους.

Επομένως, ΠΟΛΥ εύκολα μπορεί να αντιληφθεί, ακόμα και σήμερα, κάθε επαναστάτης κομμουνιστής και αντιφασίστας ποιές θα ήταν οι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ συνέπειες του ξεσπάσματος ενός ΕΜΦΥΛΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ στη σοσιαλιστική-κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και στις άλλες χώρες της αντι-Χιτλερικής συμμαχίας, πριν και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου: θα ήταν, προφανώς, το καλλίτερο «δώρο θεού» στον υπεραντιδραστικό Φασιστικο–Ναζι-φασιστικό επιθετικό ιμπεριαλιστικό Άξονα ΒΕΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ-ΤΟΚΙΟ, με τελική αρνητικότατη συνέπεια την καταστροφική ΗΤΤΑ των Αντιφασιστικών και επαναστατικών Κομμουνιστικών δυνάμεων, καταστροφή της ΠΡΩΤΗΣ σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής χώρας, της σταλινικής ΕΣΣΔ, επικράτηση της Χιτλερικής βαρβαρότητας για πολλές δεκαετίες.

Σ’ αντίθεση μ’ αυτές τις αντιμαρξιστικές τροτσκιστικές απόψεις, οι ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ (Γ’ ΚΔ)–ΣΤΑΛΙΝ (αλλά κα τα ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ) καθόρισαν το ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ως «αντιφασιστικό-απελευθερωτικό»:

« Έτσι, σαν αποτέλεσμα της κρίσης του κεφαλαιοκρατικού συστήματος της παγκόσμιας οικονομίας, γεννήθηκε ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος και σαν αποτέλεσμα της δεύτερης κρίσης ήρθε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.

Αυτό βέβαια δε θα πει πώς ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος είνε αντιγραφή του πρώτου. Απεναντίας, ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος διαφέρει ουσιαστικά από τον πρώτο. Πρέπει να 'χουμε υπόψη μας ότι τα κυριότερα φασιστικά κράτη — Γερμανία, Ιαπωνία, Ιταλία — πριν επιτεθούν κατά της Σοβιετικής Ένωσης εκμηδένισαν στις ίδιες τις χώρες τους και τα τελευταία λείψανα των αστικό-δημοκρατικών ελευθεριών, εγκαθίδρυσαν στις χώρες τους σκληρά καθεστώτα τρομοκρατίας, καταπάτησαν την αρχή της κυριαρχίας και της ελεύθερης ανάπτυξης των μικρών χωρών, διακήρυξαν σαν αρχή τους την πολιτική της αρπαγής ξένων εδαφών, δηλώνοντας απροκάλυπτα πως επιδιώκουν να καταχτήσουν την παγκόσμια κυριαρχία και να επιβάλουν παντού το φασιστικό καθεστώς. Με την κατά ληψη της Τσεχοσλοβακίας και των κεντρικών περιοχών της Κίνας έδειξαν πως είνε έτοιμα να πραγματοποιήσουν την απειλή τους για υποδούλωση όλων των φιλελεύθερων λαών. Γι' αυτό ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ενάντια στα κράτη του άξονα πήρε από την πρώτη μέρα χαραχτήρα πολέμου αντιφασιστικού, απελευθερωτικού, που ένας από τους σκοπούς του ήταν και η αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών. Η είσοδος της Σοβιετικής Ένωσης στον πόλεμο ενάντια στα κράτη του άξονα δε μπορούσε παρά να δυναμώσει — και πραγματικά δυνάμωσε — τον αντιφασιστικό και απελευθερωτικό χαραχτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου.

Πάνω σ’ αυτή τη βάση δημιουργήθηκε ο αντιφασιστικός συνασπισμός της Σοβιετικής Ένωσης, των Ενωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας και των άλλων φιλελεύθερων κρατών, που έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην υπόθεση της συντριβής των ενόπλων δυνάμεων του άξονα.

Έτσι έχει το ζήτημα της γέννησης και του χαραχτήρα του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου»(Ι.Β.ΣΤΑΛΙΝ: «Λόγος στους εκλογείς μου» σελ.9-10, εκδ. «Τα νέα βιβλία», Αθήνα 1946).

Ήταν ΑΚΡΙΒΩΣ η επαναστατική μαρξιστική γραμμή της ΚΟΜΙΝΤΕΡΝ (Γ’ ΚΔ) δηλ. η γραμμή της ΕΝΟΠΛΗΣ ΠΑΛΗΣ του Προλεταριάτου (και όλων των εργαζομένων) και του ένοπλου αντιφασιστικού κινήματος υπό την καθοδήγηση των επαναστατικών κομμουνιστικών κομμάτων, προφανώς και της Σοβιετικής Ένωσης του ΣΤΑΛΙΝ, που οδήγησε στη συντριβή του φασισμού, τη μεγάλη αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών και την απελευθέρωση τους, τη διάσωση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης, την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας απ’ την εργατική τάξη και τους συμμάχους της σε σειρά χώρες και τη δημιουργία του σοσιαλιστικού στρατοπέδου μετά τον πόλεμο.

Μετά τη συντριβή των Χιτλερικών στρατευμάτων στο «STALINGRAD» και την κατάληψη του ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ απ’ τον επαναστατικό Κόκκινο Στρατό υπό την καθοδήγηση και τις στρατιωτικές διαταγές του λαμπρού στρατηλάτη, Αρχιστράτηγου του Κόκκινου Στρατού, ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ και την άνευ όρων παράδοση της Χιτλερικής Γερμανίας, στη σοσιαλιστική-κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση και στις τότε Λαϊκές Δημοκρατίες αλλά και σε σειρά καπιταλιστικές-ιμπεριαλιστικές χώρες, τιμώντας τη μεγάλη αποφασιστική-ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ συμβολή του ΣΤΑΛΙΝ στην πλήρη στρατιωτική συντριβή των Χιτλερικών στρατευμάτων και στη μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών, δόθηκε σε πολλούς δρόμους και πλατείες το όνομα του και εκείνο του «STALINGRAD». Τέτοιες ονομασίες υπάρχουν στο ΠΑΡΙΣΙ: στάση μετρό “STALINGRAD”μα και μεγάλη πλατεία στο κέντρο της πόλης με την ονομασία: «place de la bataille de Stalingrad Septembre 1942-Janvier 1943» (=«Πλατεία της μάχης του Στάλινγκραντ») και σ’ άλλα μέρη στη ΓΑΛΛΙΑ: “place Stalingrad” Bordeaux, “place Stalingrad” Reims, “place Stalingrad” Lyon, “rue Stalingrad” Toulouse, “avenue de Stalingrad” Dijon, κλπ. ΙΤΑΛΙΑ: “via Stalingrado” Bologna, “via Stalingrado” Savona, “via Stalingrado”, Reggio Emilia, “via Stalingrado” Prato, κλπ. ΒΕΛΓΙΟ: “avenue de Stalingrad” Bruxelles, “place Stalingrad” σε διάφορες πόλεις του Βελγίου, ΑΓΓΛΙΑ: “Stalin Avenue” Chatham, “Stalin Road” Colchester, κλπ., κλπ.)

Η σημερινή αντιφασιστική και κομμουνιστική νεολαία του τόπου πρέπει να γνωρίζει ότι ενώ οι παραπάνω ονομασίες προς ΤΙΜΗ της μεγάλης Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ – ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ – σε πολλές πόλεις των καπιταλιστικών-ιμπεριαλιστικών χωρών της δυτικής Ευρώπης, στη Σοβιετική Ένωση της Χρουστσο-Μπρεζνιεφικής περιόδου και στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης εξαλείφτηκαν, κατεδαφίστηκαν και απαγορεύτηκαν τα ΠΑΝΤΑ μετά την επικράτηση της Χρουστσοφικής ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης. Οι αντισταλινικές ρεβιζιονιστικές σοσιαλδημοκρατικές προδοτικές κλίκες, με πρώτη εκείνη των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ, ΔΕΝ ανέτρεψαν ΜΟΝΟ με βίαιο φασιστικό πραξικόπημα τη Διχτατορία του Προλεταριάτου και παλινόρθωσαν πλέρια τον καπιταλισμό μετά το θάνατο-δολοφονία του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ αλλά προχώρησαν πολύ παραπέρα, στο πλέον ακρότατο σημείο: κατάργησαν και απαγόρευσαν ΟΛΑ τα Σύμβολα της μεγάλης αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών στις χώρες τους.

Στα πλαίσια της αντεπαναστατικής τους πολιτικής της διαβόητης «αποσταλινοποίησης»(!) και της γελοίας επινόησης της ιδεαλιστικής «προσωπολατρίας»(!) προχώρησαν στην πλέον προκλητικότατη για τους αντιφασίστες λαούς ΟΛΩΝ των χωρών φιλο-Χιτλερική ΠΡΑΞΗ δηλ. τη μετονομασία του ΣΥΜΒΟΛΟΥ της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ και συνάμα ΣΥΜΒΟΛΟΥ της καταστροφικής ΗΤΤΑΣ του Χιτλερικού Ναζι-φασισμού “STALINGRAD” σε “WOLGOGRAD” (7 Νοέμβρη 1961), ικανοποιώντας ΜΟΝΟ τους ανά τον κόσμο Ναζι-φασίστες νοσταλγούς του ΧΙΤΛΕΡ, ξεπερνώντας έτσι, αυτοί οι φιλο-Χιτλερικοί χρουστσοφικοί σοβιετικοί φασίστες, κατά πολύ και τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, που σεβόμενοι τη μεγάλη συμβολή του ΣΤΑΛΙΝ, διατήρησαν-διατηρούν, όπως προαναφέρθηκε, ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ, στις χώρες τους τις ανάλογες, προς ΤΙΜΗΝ του, ονομασίες.

Ας σημειωθεί ακόμα πως η προδοτική αντικομμουνιστική και φιλο-χιτλερική κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ δεν μετονόμασε το “STALINGRAD” ούτε σε “ZARIZYN” (το πριν το 1925 όνομα), γιατί και το “ZARIZYN” θύμιζε τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, αφού εκεί είχε συντρίψει τα αντεπαναστατικά στρατεύματα του στρατηγού Anton Ivanovich Denikin και στις 10 Απρίλη 1925 η πόλη, προς τιμή του ΣΤΑΛΙΝ, πήρε το όνομα «STALINGRAD».

Οι πρώτοι, λοιπόν, φιλο-Χιτλερικοί «Λαγοί» της ιστορίας ήταν οι ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ και όχι το γνωστό Χιτλερικό Ναζι-φασιστικό απόβρασμα που «ζήτησε από το Ευρωκοινοβούλιο… να «αποκαθηλώσει» την ονομασία «Στάλινγκραντ» από κεντρικό δρόμο των Βρυξελλών».

Αυτή είναι εν συντομία η ιστορική Αλήθεια που παραχαράσσεται προκλητικά απ’ τους αντισταλινικούς Χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες των «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που δεν θέλουν ούτε τολμούν να καταγγείλουν τη μετονομασία του “STALINGRAD” σε “WOLGOGRAD” ως φιλο-Χιτλερική ΠΡΑΞΗ.

Με την ευκαιρία ας δοθεί εδώ, ακόμα μια φορά η ΟΡΘΟΤΑΤΗ, μοναδικά σωστή συνεπή αντιφασιστική τοποθέτηση-στάση του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, μ’ αφορμή τη φιέστα στο ΤΑΛΙΝ, που δεν ήταν μόνο «αντικομμουνιστική» (όπως ισχυρίζονταν οι αντισταλινικοί ηγέτες του «Κ»ΚΕ και άλλοι οπορτουνιστές) μα ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Ναζι-φασιστική:

«…Και από τον Στάλιν δεν θυμάστε παρά μόνο τα εγκλήματά του… Το μόνο που δεν άκουσα γι’ αυτόν είναι ότι με το πρωινό του έτρωγε τηγανητό ανθρώπινο κρέας. Για κείνον τον Στάλιν, τον Αρχιστράτηγο του Κόκκινου Στρατού με τις νίκες στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Βερολίνο, δεν έχετε τίποτα να πείτε;

Αν έλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Άραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Άουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης; Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!

Όμως εσείς εδώ, τι λόγο έχετε; Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Έλληνες κομμουνιστές. Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες» (Επιστολή ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ στα «ΝΕΑ» 28/8/2017: “Με τρομάζει η αντικομμουνιστική σας υστερία”).

Ας τελειώσει το σημείωμα αυτό μ’ ένα απ’ τα πολλά ευτράπελα των χρουστσοφικών σοβιετικών ρεβιζιονιστών της δεκαετίας του 1960, για τα οποία τους ειρωνεύεται ο αυστριακός αστικός τύπος εκείνης της εποχής, παρμένο απ’ το μηνιάτικο θεωρητικό περιοδικό «Weg und Ziel» του ρεβιζιονιστικού «Κ»Κ Αυστρίας (KPÖ): «οι αυστριακές εφημερίδες με την ευκαιρία της 20^ης επετείου της μάχης του Stalingrad παρήγαγαν με επιμέλεια ειρωνικά σχόλια και γελοιογραφίες, που δηλώνουν τα παρακάτω: το Stalingrad σε λίγο θα ονομάζεται «Chruschtschowgrad» (=Χρουστσοφγκραντ), έτσι ξαφνικά – νέα προσωπολατρία ! – αφού οι σοβιετικοί ισχυρίζονται, ότι ο Χρουστσόφ υπήρξε ο μεγάλος ήρωας εκείνης της ιστορικής μάχης» («Weg und Ziel»: Chruschtschow und Stalingrad, σελ. 208, τεύχος 3/1963).

Η αντιδραστική θρησκόληπτη θεούσα Κανέλλη χαχανίζεται «αγκαλιά» με τους φίλους της «αντιφασί-στες»(!) δηλ. με τους φιλο-Χιτλερικούς εθνικιστές, ρατσιστές, αντισημίτες, χουντικούς, φασίστες, Ναζι-φασίστες και θαυμαστές των Ταγμάτων Ασφαλείας

1.Κάλαντα ΚΝιτών σε Ψωμιάδη 2.Κανέλλη-Μπαλτάκος 3.Κανέλλη-Σεραφείμ 4.Κανέλλη-Βορίδης 5.Κανέλλη-Μπαλτάκος-Σαμαράς κλπ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Φασιστική η κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου απ την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ

Ο αντιφασιστικός γιορτασμός του Πολυτεχνείου με υπουργούς χουντικούς και Ναζι-φασίστες

Το πρώτο φασιστικό μέτρο που πήρε η αντιδραστική κυβέρνηση του φασιστικού κόμματος της ΝΔ με την ισχυρή Ναζι-φασιστική της πτέρυγα ήταν η προκλητική κατάργηση, με φασιστικό νόμο, του Πανεπιστημιακού Ασύλου. Η κατάργησή του βρίσκονταν πάντα και μόνιμα στο στόχαστρο αυτού του αντιδραστικού κόμματος καθόλη την αντιπολιτευτική περίοδο αλλά και κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

Η πραγματοποίηση της κατάργησης του Πανεπιστημιακού ΑΣΥΛΟΥ αποτελεί το πρώτο μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση του βαθέματος της ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ της κοινωνικής ζωής σε ακραίο βαθμό, συμπληρωμένη με τα διάφορα μέτρα περί «Νόμου και τάξης», την ολόπλευρη Αστυνομοκρατία και την ισχυροποίηση της με την υπαγωγή των φυλακών στην Αστυνομία, τις αστυνομικές επιθέσεις στα Εξάρχεια και αλλού, κλπ., κλπ.

Το Πανεπιστημιακό Άσυλο συγκέντρωνε πάντοτε την εχθρότητα της αντιδραστικής Δεξιάς, επειδή αυτό αποτελούσε μεγάλη λαϊκή κατάκτηση και ταυτόχρονα ήταν το μεγάλο Σύμβολο του αγώνα για πνευματική ελευθερία στα Πανεπιστήμια και ευρύτερα στην κοινωνία – κατάκτηση για την οποία απαιτήθηκαν μεγάλοι συνεχείς και σκληροί αγώνες της φοιτητικής νεολαίας αλλά και του λαού και χύθηκε αρκετό αίμα.

Η φασιστική κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου δε σημαίνει μόνο δραστικό περιορισμό των πνευματικών και πολιτικών ελευθεριών στα Πανεπιστήμια αλλά και την αστυνόμευση των αγωνιστικών διεκδικήσεων του φοιτητικού κινήματος, ενώ υποκρύπτει και την διευκόλυνση προώθησης της σχεδιαζόμενης ιδιωτικοποίησης των Πανεπιστημίων που απαιτεί την μετατροπή τους σε κερδοφόρες επιχειρήσεις Φέτος ο αντιφασιστικός γιορτασμός του Πολυτεχνείου θα γίνει με υπουργούς χουντικούς φασίστες και Ναζι-φασίστες (Βορίδης, κλπ.).

Διαβάστε Περισσότερα »