Άρθρο του Manuel Quirós για τον Ενβέρ Χότζα γραμμένο το 1974 και με τίτλο Ενβέρ Χότζα: επαναστατική ζέση για την Υπεράσπιση του Μαρξισμού-Λενινισμού.
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ= ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ , ΚΑΚΟΥΡΓΟ ΚΕΡΔΟΣ ΚΑΙ ΣΚΟΤΑΔΙΣΜΟΣ / ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ= ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΟΥΦΙΔΗ
Σεπτέμβρης 2012
Είναι γνωστή η αποβιομηχάνιση της χώρας, η αποδιοργάνωση του παραγωγικού της ιστού και η φτώχεια του λαού με την τεράστια σε ποσοστό ανεργία, τη μείωση μισθών και επιδομάτων, την επιβολή ασήκωτων φόρων και χαρατσιών, την ανυπαρξία παροχής νοσοκομειακής και ιατρικής περίθαλψης σε όλους τους κλάδους δραστηριότητας του Έλληνα, χωρίς να αγνοούμε τους μεγάλους μποναμάδες που δόθηκαν στους υμετέρους που τώρα αποκαλύπτουν για να φανούν δικαιότεροι και δήθεν τιμωροί και αποκαλυπτικοί ρίχνοντας τις ευθύνες πάντα στους προηγούμενους. Σήμερα στρατιωτικοί, αστυνομικοί, δικαστικοί, εκπαιδευτικοί, πανεπιστημιακοί, όλοι πλήττονται βάναυσα με τις περικοπές επιδομάτων και με μισθούς τριτοκοσμικούς που θέλει να επιβάλλει το Δ.Ν.Τ.
Αυτός είναι ο καπιταλισμός, το σύστημα της άγριας εκμετάλλευσης των λαών και της βαρβαρότητας που όλοι σήμερα υποχρεωθήκαμε να το γνωρίσουμε αφού πρώτα μας έκαναν φτωχούς.
Ήταν απαραίτητη αυτή η μικρή εισαγωγή για το καπιταλιστικό σύστημα προκειμένου να αναφερθούμε σε ένα φωτεινό παράδειγμα δημιουργίας, σύνεσης, ανδρείας και ανθρωπιάς του σοσιαλισμού και αυτό αφορά τη μικρή Αλβανία με τα 29 χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα δηλαδή τέσσερις φορές μικρότερη από την Ελλάδα (130 χιλιάδες τετρ.χιλ.), την Αλβανία που ο λαός της έζησε 2100 χρόνια δουλείας και φεουδαρχίας ( 168 π.Χ.- 1912), όταν σ’ αυτά τα 2100 χρόνια και πιο πίσω ακόμα την Ελλάδα τιμούσαν διάνοιες και φιλόσοφοι, ρήτορες σαν το Δημοσθένη, στοχαστές σαν το Σωκράτη και αρχιτέκτονες που ύψωναν Παρθενώνες.
1) Η προπολεμική Αλβανία (1913- 1944)
Το 75% των επιχειρήσεων ανήκε στο ξένο κεφάλαιο και το 25% σε ένα συνεταιρισμό μικτού κεφαλαίου όπου και εκεί η συμμετοχή του ντόπιου ήταν 2% και η συμμετοχή του ξένου 23%. Η γεωργία ήταν ημιφεουδαρχική, ήταν η πλέον καθυστερημένη και φτωχή χώρα της Ευρώπης η Αλβανία και οι εξαγωγές της το 1939 ήταν μόνο το 12% των εισαγωγών. Αυτή ήταν η Αλβανία που παρέλαβε το κομμουνιστικό κόμμα με τον εμπνευσμένο αρχηγό του Εμβέρ Χότζα, μια Αλβανία που γνώρισε γραπτή γλώσσα τα τελευταία χρόνια, μια Αλβανία χωρίς σχολεία, πανεπιστήμια και με νόμο αυτόν της αυτοδικίας.
2) Η Σοσιαλιστική Αλβανία
Το σοσιαλιστικό κράτος με αληθινό ενδιαφέρον προστάτευσε το φυσικό πλούτο της χώρας χωρίς το θανατηφόρο και κακούργο κέρδος, χωρίς τη θανατηφόρα τσιμεντοποίηση των πάντων, όπως συμβαίνει στη δύσμοιρη, γειτονική και καπιταλιστική Ελλάδα.
3)Τα μεγάλα έργα στο γεωργικό τομέα
Στα χρόνια της λαϊκής εξουσίας σημειώθηκαν ριζικοί μετασχηματισμοί στον τομέα της γεωργίας με την εκχέρσωση εδαφών και την αποξήρανση ελών, με εξασφάλιση της άρδευσης και με εθελοντική εργασία της νεολαίας κυρίως, κατασκευάστηκαν χιλιάδες αναβαθμίδες στις πλαγιές των λόφων και των βουνών με φυτεμένα ελαιόδενδρα και οπωροφόρα ανάλογα με το κλίμα και το υψόμετρο. Για την άρδευση αυτών των καλλιεργειών κατασκευάστηκαν κανάλια με ικανότητα άρδευσης χιλιάδων στρεμμάτων. Το μήκος του αρδευτικού καναλιού είναι 18.800 χιλιόμετρα , 16 φορές μεγαλύτερο από το μήκος των συνόρων της χώρας, δηλαδή μια απόσταση 38 φορές μεγαλύτερη από την απόσταση Αθηνών- Θεσσαλονίκης. Έχει γίνει τέτοια, έστω πολύ μικρή τέτοια δουλειά στου ελληνικούς κάμπους; Ούτε έγινε και ούτε θα γίνει ποτέ.
Γιγάντιο είναι επίσης το έργο της αποστράγγισης των εδαφών των πεδινών περιοχών κατά την περίοδο της πολυομβρίας, και για το σκοπό αυτό ανοίχτηκαν πάνω από 14.000 αποστραγγιστικά κανάλια. Στο λαϊκό καθεστώς η καλλιεργούμενη γη υπερδιπλασιάστηκε σε έκταση και από το 2.900.000 έφτασε τα 7.130.000 στρέμματα με την άρδευση να καλύπτει το 56% της καλλιεργήσιμης γης. Στη σοσιαλιστική Αλβανία με την εφαρμογή της προηγμένης αγροτεχνικής η γεωργική παραγωγή το 1985 σε σχέση με αυτήν του 1938 αυξήθηκε κατά 8 φορές.
Μεγάλη ήταν η ανάπτυξη και η πρόοδος που σημειώθηκε στην παραγωγή κτηνοτροφικών και βιομηχανικών φυτών με παράλληλη ανάπτυξη του τομέα της ζωικής παραγωγής, χωρίς να υστερούν σε ανάπτυξη η ελαιοκαλλιέργεια, τα οπωροφόρα δέντρα και η λαχανοκομία. Όλες αυτές οι επιτυχίες άγνωστες για την καπιταλιστική Ελλάδα.
4) Η βιομηχανική ανάπτυξη στο λαϊκό καθεστώς
Το έδαφος της Αλβανίας είναι κυρίως ορεινό και φτωχό, όμως το υπέδαφός της είναι από τα πλουσιότερα στον κόσμο και περιέχει χαλκό, χρώμιο, σιδηρονικέλιο, βωξίτη, πετρέλαιο, φυσικό αέριο, μεταλλικές και θερμομεταλλικές πηγές νερών και ορυκτό άλας.
Τα πρώτα χρόνια της λαϊκής εξουσίας τέθηκαν σε λειτουργία 200 βιομηχανικές μονάδες και επεκτάθηκαν οι κλάδοι της επισιτιστικής και ελαφράς βιομηχανίας, η μηχανική βιομηχανία, η χημική βιομηχανία και η ηλεκτρική βιομηχανία. Η μηχανική βιομηχανία σημείωσε τεράστια άλματα προόδου αυξάνοντας την παραγωγή της το 1985 σε σχέση με το 1970 κατά 4,5 φορές. Η βιομηχανία αυτή εξασφάλισε κατά 95% τις ανάγκες της χώρας σε ανταλλακτικά, κατασκευάζει τρακτέρ, σιδηροδρόμους και βαγόνια για πρώτη φορά, μηχανές εξοπλισμού για τη γεωργία, τα ναυπηγεία, εξοπλισμούς για ορυχεία, όργανα ακριβείας και ηλεκτρονικούς εξοπλισμούς.
Στη μικρή σοσιαλιστική Αλβανία κατασκευάζονται τα πάντα εκτός από αεροπλάνα και αυτοκίνητα.
Το 1985 η συνολική παραγωγή ήταν 169 φορές μεγαλύτερη της παραγωγής του 1938 και η βαριά βιομηχανία είχε αύξηση κατά 210 φορές σε σχέση με το 1938.
Η ορθή χωροταξική κατανομή της βιομηχανίας συντέλεσε άμεσα στην αρμονική ανάπτυξη όλων των περιοχών της χώρας, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ορθολογική αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και την προστασία του περιβάλλοντος. Καημένη Ελλάδα με την αστυφιλία σου και την εγκατάλειψη της υπαίθρου.
5) Η ενεργειακή βιομηχανία
Το 1985 η εξόρυξη άνθρακα ήταν 583 φορές μεγαλύτερη σε σύγκριση με το 1938. Το 1980 στην Αλβανία λειτούργησαν 80 μικροί και 8 μεγάλοι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί μεγάλης ισχύος.
Το 1985 οι υδροηλεκτρικές μονάδες παράγουν το 85% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ηλεκτρική ενέργεια στα χρόνια 1945- 1985 σε εκατομμύρια KWώρες.
1938 | 1945 | 1950 | 1960 | 1980 | 1985 |
9.3 | 4.21 | 194.3 | 295.3 | 3740 | 3800 |
Δηλαδή αύξηση 408 φορές σε σχέση με το 1938.
Το δίκτυο γραμμών υψηλής τάσης και χαμηλής τάσης υπολογίζεται στα 1.620.000 χιλιόμετρα, προϊόντα όλα της Αλβανικής βιομηχανίας, συρματουργίας και καλωδίων. Οι κυριότεροι μεγάλοι υδροηλεκτρικοί σταθμοί της χώρας βρίσκονται στους μεγάλους ποταμούς, όπως είναι ο Δρίνος και άλλοι, όπου δημιουργούνται μεγάλα φράγματα και μεγάλοι ταμιευτήρες νερού. Στη μικρή και απομονωμένη Αλβανία από τη χρουτσοφική, αντισταλινική Σοβιετική Ένωση και τη ρεβιζιονιστική Κίνα, κατασκευάστηκε το μεγαλύτερο φράγμα στην Ευρώπη, ύψους 168 μέτρων, και με την κατασκευή ενός μόνο φράγματος και ταμιευτήρα εξασφαλίστηκε η άρδευση ενός εκατομμυρίου στρεμμάτων.
Η Αλβανία ήταν η μόνη χώρα στην Ευρώπη που δεν είχε δρόμους, σιδηροδρόμους, πανεπιστήμια, μεταφορές και γραπτή γλώσσα. Η κατασκευή του σιδηροδρομικού της δικτύου ήταν έργο- δώρο στο κράτος αποκλειστικά της αλβανικής νεολαίας και αυτό την τιμά ιδιαίτερα. Η χιλιομετρική απόσταση των ελληνικών σιδηροδρόμων από Αλεξανδρούπολη- Θεσσαλονίκη- Αθήνα- Καλαμάτα είναι περί τα 1000 χιλιόμετρα, συν άλλα 400 χιλιόμετρα Καλαμάτα- Λαμία, δηλαδή 1400 χιλιόμετρα. Η ελληνική νεολαία αν ακολουθούσε το παράδειγμα της Αλβανικής θα έπρεπε να είχε κάνει δώρο στο ελληνικό κράτος τους ελληνικούς σιδηροδρόμους, δεδομένου ότι η Αλβανία εδαφικά και πληθυσμιακά είναι 4 φορές μικρότερη από την Ελλάδα και το μήκος των σιδηροδρόμων της είναι 350 χιλιόμετρα.
Ύστερα από αυτά τα γιγαντιαία έργα της μικρής Αλβανίας, οι μεταφορές εμπορευμάτων ήταν 900 φορές μεγαλύτερες το 1985 σε σχέση με το 1938, ενώ οι μεταφορές των επιβατών 3700 φορές, αριθμοί που καταπλήσσουν.
6) Η αύξηση του πληθυσμού, η υγεία, η πρόνοια, η περίθαλψη.
Μέχρι το 1923 ο πληθυσμός της Αλβανίας ήταν 800.000 και μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο 1.000.000. Στα χρόνια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης (1945- 1985) ο πληθυσμός αυξήθηκε κατά 1.875.000 για να διαμορφωθεί το 1986 στα 3.000.000, δηλαδή μέσα σε 45 χρόνια ο πληθυσμός τριπλασιάστηκε. Καημένη Ελλάδα με την υπογεννητικότητα.
Όλη αυτή η αύξηση του πληθυσμού ήταν αποτέλεσμα των νέων ανθρώπινων, οικονομικών, κοινωνικών, πολιτικών και βιοτικών συνθηκών που δημιούργησε το λαϊκό κράτος με ταυτόχρονη εξάλειψη του θλιβερού φαινομένου της μετανάστευσης που ξεπερνούσε το 25% του όλου πληθυσμού. Σήμερα με καπιταλιστικές συνθήκες επαναλαμβάνεται με αγριότερη μορφή η μετανάστευση και με τα τιμωρημένα στοιχεία των φυλακών που απελευθέρωσε ο Μπερίσα να δημιουργούν καταστάσεις ρατσισμού όπου φιλοξενούνται. Να αυτός είναι Αλβανός!
Στο υψηλό επίπεδο γεννήσεων στη λαϊκή Αλβανία επέδρασαν τα κοινωνικά μέτρα και η προστασία της υγείας της μητέρας και του παιδιού, με την πληρωμένη άδεια τοκετού και τη διατήρηση της θέσης εργασίας της. Στην Ελλάδα για την έγκυο γυναίκα ισχύει η απόλυση.
Με τα μεγάλα εγγειοβελτιωτικά έργα εξαλείφτηκαν οι εστίες του ελώδους πυρετού και μαζί η ελονοσία, η φυματίωση και η σύφιλη, κληρονομιές απ’το παλιό αντιλαϊκό καθεστώς αλλά και πολύ και πιο πίσω. Μόνο το 1985 το κράτος διέθεσε για κοινωνικοπολιτικούς σκοπούς και για καινούριες κατοικίες όπου στεγάστηκαν τα τέσσερα πέμπτα του πληθυσμού, το 29,9% των εξόδων του προϋπολογισμού.
Ακόμη:
Α) Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας ο μισθός του προέδρου και του πρωθυπουργού της χώρας δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος από το τριπλάσιο του κατώτερου μισθού της καθαρίστριας. Καημένη Ελλάδα.
Β) Η σοσιαλιστική Αλβανία δε γνώρισε ποτέ εξωτερικό δανεισμό. Επομένως εξωτερικό χρέος πάντα μηδέν.
Γ) Στην μηδενική βάση ήταν το έγκλημα, η πορνεία, η ναρκομανία, η κοινωνική διαφθορά.
Δ) Ήταν η μόνη χώρα στον κόσμο που δεν είχε φορολογούμενους πολίτες.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Οι άθλοι της σοσιαλιστικής Αλβανίας σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας κατέπληξαν όλο τον κόσμο, αφού αποκλεισμένη από όλους και εχθρικά διακείμενους, τριπλασίασε τον πληθυσμό της μέσα σε 45 χρόνια, εξασφαλίζοντας παραγωγικά χέρια, αφού με ένα μεγάλο άλμα στον αριθμό των γεννήσεων μπόρεσε να έχει τη νεότερη μέση ηλικία των 26 ετών πλάι και μέσα στη γηρασμένη ηλικιακά Ευρώπη.
Κατασκεύασε το μεγαλύτερο φράγμα στην Ευρώπη ύψους 168 μέτρων και πέτυχε το 85% της ενέργειάς της να προέρχεται από τα μεγάλα υδροηλεκτρικά της εργοστάσια και να εξάγει ενέργεια επί μονίμου βάσεως στην ανεπτυγμένη Αυστρία. Οι σιδηρόδρομοι ήταν τιμητικό δώρο της εθελοντικής εργασίας της Αλβανικής νεολαίας στη χώρα. Υπάρχει αντίστοιχο παράδειγμα εθελοντικής εργασίας σε όλο τον κόσμο; Ασφαλώς όχι.
Υπάρχει παράδειγμα σε όλο το κόσμο όπου ένας λαός χωρίς πανεπιστήμια και γραπτή γλώσσα μέσα σε 45 χρόνια να κάνει τόσα πολλά και από την πρωτόγονη μορφή κοινωνικής οργάνωσης να ξεπεράσει όλους τους άλλους λαούς με μεγάλη ιστορία και οργανωμένη οικονομία; Ασφαλώς όχι.
Υπάρχει παράδειγμα σε όλο τον κόσμο όπου ένας λαός που έζησε αιώνες στη δουλεία, την αυτοδικία και τους τυραννικούς μπέηδες, με πλήρη απαιδευσία και αγραμματοσύνη, να έχει πραγματοποιήσει με βήματα γίγαντα προόδους που καταπλήσσουν; Προόδους που τα καπιταλιστικά κράτη χρειάστηκαν 200 και πλέον χρόνια για να τα πραγματοποιήσουν; Ασφαλώς όχι.
Υπάρχει άλλο παράδειγμα στον κόσμο σαν αυτό της μικρής Αλβανίας όπου η ηλεκτρική ενέργεια αυξήθηκε κατά 408 φορές σε σχέση με αυτή της προπολεμικής Αλβανίας;
Υπάρχει άλλο παράδειγμα στον κόσμο όπου η αναδάσωση να επιτεύχθηκε σε εκατομμύρια στρέμματα; Καημένη Ελλάδα με τις μεγάλες πυρκαγιές στα δάση που ποτέ δεν αναδασώνονται.
Υπάρχει κανένα άλλο κράτος στον κόσμο όπου οι μεταφορές να αυξήθηκαν 900 φορές μέσα σε 45 χρόνια;
Υπήρξε και υπάρχει σε κανένα μέρος του κόσμου η ηρεμία, η αλληλεγγύη και η αγάπη μεταξύ των πολιτών όπως σε αυτή τη χώρα με την πατροπαράδοτη αυτοδικία παλαιότερα;
Υπήρξε κουλτούρα σαν του Αλβανικού λαού, όπως διαπιστώθηκε από Έλληνες τουρίστες που επισκέφτηκαν την Αλβανία το 1987; Στη σοσιαλιστική Αλβανία δεν υπήρχε διχασμένος λαός, δεξιοί, αριστεροί και κεντρώοι να αλληλοκατηγορούνται και να αλληλοσφάζονται για τα συμφέροντα των πολυεθνικών εταιρειών, δεν υπήρχαν πλούσιοι να ξεχωρίζουν προκλητικά όπως στον καπιταλιστικό κόσμο. Υπήρχε η αγάπη, η συναδελφικότητα, ο συναγωνιστής, η εντιμότητα. Στη μικρή σοσιαλιστική Αλβανία δεν υπήρξαν φτωχοί και άνεργοι γιατί δεν υπήρχαν πλούσιοι και εκμεταλλευτές. Αυτό το σύστημα ήθελε και το κατάφερε να γκρεμίσει ο καπιταλισμός και θα το δούμε στο δεύτερο μέρος της μελέτης μου αυτής.
Οι Αλβανοί μετανάστες παιδιά διαπαιδαγωγημένα του Χότζα που έφτασαν στην Ελλάδα είχαν καλογυμνασμένα σώματα και μπράτσα, δεν είχαν κοιλιές και στομάχια και χοντρούς πισινούς και ήταν αποδοτικοί εργάτες. Ήρθαν με τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους που τα περισσότερα αρίστευσαν στα Ελληνικά Σχολεία. Πρόκοψαν όλοι. Δυστυχώς οι πρώτοι Αλβανοί μετανάστες στην Ελλάδα ήταν τιμωρημένα στοιχεία του συστήματος που απελευθέρωσε ο Μπερίσα ανοίγοντας τις φυλακές. Αυτοί έδωσαν την ευκαιρία σε πολλούς δικούς μας να λένε να αυτός είναι Αλβανός.
Υ.Γ.
Το μοναδικό αυτό παράδειγμα δημιουργίας, ανθρωπιάς και αληθινού σοσιαλισμού στην μικρή Αλβανία των 2.100 χρόνων δουλείας και φεουδαρχίας, την στερεή αυτή οικονομική βάση με τα μεγάλα έργα σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας, σήμερα με την ανατροπή του Λαϊκού καθεστώτος, τα οικονομικά οφέλη καρπούνται η Νέα Αστική Τάξη της Αλβανίας, οι πολυεθνικές εταιρείες και τα μονοπώλια, και την μετανάστευση να ξεπερνά το 25% του πληθυσμού.
Αυτή την μεγάλη οικονομική κληρονομιά βρήκε η Νέα Αστική Τάξη της σημερινής Αλβανίας, τα διεθνή μονοπώλια και οι πολυεθνικές εταιρίες. Όλα τα στοιχεία αυτής της περιληπτικής μελέτης είναι από το βιβλίο μου που έγραψα προ οκτώ (8) ετών δηλαδή το 2004, για τη λαϊκή σοσιαλιστική Αλβανία. Όλα αυτά σαν δίδαγμα τια για το σημερινό πολιτικό και οικονομικό χάλι της Ελλάδας μας.
48ωρη Γενική Απεργία : ΤΡΙΤΗ και ΤΕΤΑΡΤΗ 6 & 7 /11
ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αποφάσισαν
1. 48ωρη ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ την ΤΡΙΤΗ και ΤΕΤΑΡΤΗ 6 και 7 ΝΟΕΜΒΡΗ 2012.
2. Απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων την Τρίτη 6/11 και ώρα 11:00 στο Πεδίο του Άρεως.
3. Απεργιακό συλλαλητήριο των συνδικάτων την Τετάρτη 7/11 και ώρα 17:00 στο Σύνταγμα.
Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012
Νέα σημαντικότατη ιστορική μαρτυρία-ντοκουμέντο του Γερμανού αντιφασίστα Edgar Kupfer - Koberwitz κρατούμενου στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου για το Ζαχαριάδη
Ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ ΣΤΟ ΝΤΑΧΑΟΥ
Νέα σημαντικότατη ιστορική μαρτυρία-ντοκουμέντο του Γερμανού αντιφασίστα Edgar Kupfer - Koberwitz κρατούμενου στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου για το Ζαχαριάδη
Ο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ και ο πιστός μαθητής του ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ είναι απ' τους κομμουνιστές-ηγέτες που συγκέντρωσαν το θανάσιμο και άσβεστο ταξικό μίσος - δικαιολογημένα άλλωστε ως ασυμβίβαστοι επαναστάτες - της αστικής και φασιστικής αντίδρασης, έχουν συκοφαντηθεί όσο κανένας άλλος και δεχθεί τόνους λάσπης απ' αυτή αλλά και από τους πράχτορές της προδότες χρουτσωφικούς σοσιαλδημοκράτες. Και οι δυο ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΑΝ από αυτή την αντεπαναστατική συμμορία που μετά το 1953 κατέστρεψε το σοσιαλισμό στη Σοβιετική Ένωση και στις άλλες Λαϊκές Δημοκρατίες αλλά και το διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, δολοφονώντας επιπλέον σειρά ηγετικών στελεχών της ΕΕ της Γ΄ΚΔ όπως Δημητρώφ, Ζντάνοφ, Γκότβαλντ, Μπιερούτ, Ράκοσι, Ζαχαριάδη, κλπ.
Η διορισμένη από τους Χρουτσώφ-Μπρέζνιεφ-κλπ δεξιά οπορτουνιστική κλίκα των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη-Δημητρίου-Φλωράκη-κλπ ως ηγεσία στο νέο έκτρωμα του 1956 που προέκυψε απ' την ωμή επέμβαση και τη διάλυση του Κόμματος - αντικατέστησε το παλιό ΚΚΕ - αποφάσισε, αφού είχαν ήδη συλλάβει το Ζαχαριάδη στο 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956), στην «7η Ολομέλειά» τους (Φλεβάρης 1957) να συγκροτήσουν «Επιτροπή» για να ερευνήσει τα «γεννοφάσκια» του Ζαχαριάδη, κολλώντας του, μεταξύ άλλων, και την πρόστυχη ρετσινιά του συνεργάτη των Ναζί στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου της χιτλερικής Γερμανίας.
Παρ' όλο που σ' αυτό το ελεεινό «κατασκεύασμα» που έφερε το όνομα «Επιτροπή» κατέθεσαν αρκετοί αντιφασίστες και κομμουνιστές, κρατούμενοι στο Νταχάου, από διάφορες χώρες, η ενωμένη για μια ολόκληρη 12ετία ως το 1968 κλίκα ενώ τον είχε ήδη εξορίσει, μαζί με τη φασιστική κλίκα των Χρουτσώφ-Μπρέζνιεφ, στη Σιβηρία - μια στρατιά πολιτικών νάνων που το ύψος όλων μαζί από πλευράς ικανοτήτων, πέρα των προδοσιών τους, δεν έφτανε ούτε στον αστράγαλο του Ζαχαριάδη - ουσιαστικά δεν ανακοίνωσε ποτέ τίποτε το συγκεκριμένο, κρατώντας έτσι το μεγάλο και ατρόμητο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη σε μόνιμη και διαρκή πολιτική ομηρία, ακόμα και πεθαμένο, με τη ρετσινιά του συνεργάτη των Ναζί, δεκαετίες ολόκληρες ως το Νοέμβρη του 2011.
Αν όλοι μαζί οι δεξιοί οπορτουνιστές τον εξόρισαν και μαζί τον κράτησαν στη Σιβηρία ως τη διάσπασή τους το 1968, στη συνέχεια εκείνοι που τον κράτησαν εξορία ήταν η σοσιαλδημοκρατική κλίκα των Κολιγιάννη-Τσολάκη-Φλωράκη-κλπ και κείνη που τελικά τον δολοφόνησε για να μην επιστρέψει ζωντανός στην Ελλάδα και τους χαλάσει τα προδοτικά σχέδια ήταν η σοσιαλφασιστική κλίκα των ΦΛΩΡΑΚΗ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ. Ορθότατα σημειώνει ο σ. Νίκανδρος Κεπέσης εκφράζοντας και τη γνώμη-εκτίμηση της τεράστιας συντριπτικής πλειοψηφίας των ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, μελών και οπαδών του παλιού επαναστατικού ΚΚΕ: «Την 1η Αυγούστου 1973 ο χρουστσωφικός ηγέτης Λ. Μπρέζνιεφ προχώρησε σε ένα έγκλημα που δεν το τόλμησαν ούτε οι χιτλερικοί κατακτητές... Ο Χαρ. Φλωράκης φαίνεται ότι συναίνεσε με τη χρουστσωφική ηγεσία, αν δεν της το ζήτησε εκείνος, για τη δολοφονία του Ζαχαριάδη. Όπως και ναχει το ζήτημα ο Χαρ. Φλωράκης υπήρξε ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ν. Ζαχαριάδη». (Νίκανδρος Κεπέσης: «Προβληματισμοί γύρω από γεγονότα και πρόσωπα», σελ. 45-46, Αθήνα 2006)
Μόλις το Νοέμβρη του 2011 δηλ. μετά 55 χρόνια η σοσιαλδημοκρατική ομάδα της Παπαρήγα που υπερασπίζεται με «νύχια και με δόντια» τους δολοφόνους του Νίκου Ζαχαριάδη έδωσε κάποια ελάχιστα αποσπάσματα, αντί να δοθούν ολόκληρα στη δημοσιότητα, από τις καταθέσεις των κρατουμένων στο Νταχάου για το Ζαχαριάδη στο «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968 Β’ Τόμος» σελ. 391-393, Αθήνα 2011. Για το μέγεθος αυτής της πολιτικής απάτης ας αναφερθεί μόνο μια χαρακτηριστική περίπτωση: Εκείνη της κατάθεσης του Γερμανού Κομμουνιστή Όσκαρ Χίνκελ απ’ την οποία έδωσαν στην δημοσιότητα μόνο δυόμιση σειρές (σελ. 393) (παλιότερα δημοσιεύτηκε στην «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ», αρ. φύλ. 72 15-31/10/1999 αλλά και αρ. φυλ. 145 1-15/11/2002, ολόκληρη η κατάθεση του Όσκαρ Χίνκελ που έφτασε στα «χέρια» μας απ’ τα Αρχεία τους).
Κανένας βέβαια κομμουνιστής δεν πίστευε ούτε ήταν ποτέ δυνατό να πιστεύει τις άθλιες και τερατώδεις, ασφαλίτικου χαρακτήρα, συκοφαντίες των προδοτών χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών («Κ»ΚΕ-«Κ»ΚΕ εσ.) και όποιων άλλων αντιδραστικών λασπολόγων, όμως η μαρτυρία του αγωνιστή κρατούμενου στο Νταχάου Βαγγέλη Παπανίκου: «Ο Νίκος Ζαχαριάδης στο Νταχάου, Αθήνα 1999» (βλ. «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ», αρ. φυλ. 74, 15-30/11/1999 και αρ. φυλ. 75, 1-15/12/1999), αλλά και του Γερμανού Ιστορικού Christoph U. Schminck-Gustavus: «ΝΤΑΧΑΟΥ Έλληνες κρατούμενοι και ο Νίκος Ζαχαριάδης, Αθήνα 2004»(βλ. «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ», αρ. φυλ. 156 15-30/4/2003, 158 15-31/5/2003 και 159 1-15/6/2003 όπως επίσης και αρ.φυλ. 255-256 1-31/8/2007), έθεσαν οριστικά τέρμα στις αθλιότητες των διαφόρων φασιστοειδών τύπου Χονδροκούκη, άκαπνων χαρτογιακάδων τύπου Λ. Μάλαμα, αλλά πρωτίστως των αντισταλινικών-αντιζαχαριαδικών χρουστσωφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών Φλωράκη-Παπαρήγα.
Ας προστεθεί στις μαρτυρίες του Παπανίκου και στις όσες αξιόλογες συγκέντρωσε ο Γερμανός ιστορικός (Δ. Δημητριάδη, ΤΖ. Μελοντία, Κ. Τζίφου) και η ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗ ιστορική μαρτυρία του Γερμανού αντιφασίστα, κρατούμενου στο Νταχάου, Edgar Kupfer – Koberwitz: «Dachauer Tagebuecher», Kindler Verlag, Μόναχο 1997, που στις σελίδες 481-500 με τίτλο «Μαρτυρίες κρατουμένων» δημοσιεύει μαρτυρίες στις οποίες εκφράζεται η γνώμη αντιφασιστών και κομμουνιστών κρατουμένων για την συμπεριφορά του ίδιου στο Νταχάου. Τις μαρτυρίες συγκέντρωσε τότε, αμέσως μετά τη διάλυση του στρατοπέδου, αφού πρώτα απευθύνθηκε στη «Διεθνή Επιτροπή Κρατουμένων» στις 12 Μάη του 1945: «Με την σύμφωνη γνώμη της Διεθνούς Επιτροπής Κρατουμένων μοίρασα στις ομάδες των διαφόρων Εθνών το παρακάτω κείμενο γραμμένο και πολυγραφημένο από μένα» (σελ. 481) (βλ. παραπάνω φωτοτυπία του κειμένου στα γερμανικά). Συγκέντρωσε, όπως γράφει, 75 μαρτυρίες κρατουμένων απ’ τις οποίες δημοσίευσε τις 26 από κρατούμενους διαφόρων χωρών (Βέλγοι, Γερμανοί, Γάλλοι, Έλληνες, Ιταλοί, Γιουγκοσλάβοι, Αυστριακοί, Πολωνοί, Ρώσοι, Σλοβένοι, Τσέχοι). Όλα τα πρωτότυπα των μαρτυριών, όπως αναφέρει, βρίσκονται στην κατοχή του (προφανώς και η πρωτότυπη κατάθεση του Ζαχαριάδη).
Από την πλευρά των Ελλήνων κρατουμένων έχει καταθέσει γραπτή μαρτυρία μόνο ο ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ που είναι δημοσιευμένη στη σελίδα 491 (βλ. παραπάνω φωτοτυπία του Γερμανικού κειμένου):
«ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο κρατούμενος Edgar Kupfer, την περίοδο που εγώ τον γνώρισα, συμπεριφέρθηκε απέναντι σ’ όλους φιλικά και αδελφικά. –Ήταν πάντοτε έτοιμος να βοηθάει σε κάθε ανάγκη. – Έτσι συμπεριφέρθηκαν μόνο εντελώς λίγοι άνθρωποι στο Νταχάου.
Ζαχαριάδης
Αριθμός κρατουμένου στρατοπέδου: 28777
Αθήνα
Στρατόπεδο Νταχάου Απελευθερωμένος
22 Μάη 1945»
Η παραπάνω σημαντικότατη ιστορική μαρτυρία – ντοκουμέντο που διασώθηκε από τον Γερμανό αντιφασίστα Edgar Kupfer – Koberwitz αποτελεί μια επιπλέον πειστικότατη απόδειξη που διαψεύδει τις ασφαλίτικου χαρακτήρα αθλιότητες σε βάρος του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη και στιγματίζει για πάντα στην ιστορία ως αισχρούς, ελεεινούς και τρισάθλιους συνειδητούς ΛΑΣΠΟΛΟΓΟΥΣ όλους τους συκοφάντες του απ’ τη φασιστική αντίδραση ως τους προδότες χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες της κλίκας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη-Φλωράκη-Τσολάκη-Λουλέ-Παπαρήγα κλπ.
Είναι κάτι παραπάνω από φανερό πως ένας «συνεργάτης» των ναζί δεν θα μπορούσε ΠΟΤΕ να καταθέσει τη μαρτυρία του για τη συμπεριφορά στο στρατόπεδο ενός αντιφασίστα και μάλιστα ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ και με τη ΣΥΜΦΩΝΗ ΓΝΩΜΗ της τότε αντιφασιστικής «Διεθνούς Επιτροπής Κρατουμένων» στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νταχάου της χιτλερικής Γερμανίας.
Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012
ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ: ΝΕΑ 3Η ΕΜΜΕΣΗ ΑΛΛΑ ΣΦΟΔΡΟΤΑΤΗ ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΙΚΟ-ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ
Το ιστορικό γράμμα (31/10/1940) του Νίκου Ζαχαριάδη αποτελεί το σημαντικότερο πολιτικό ντοκουμέντο της ιστορικής περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στις γραμμές του κομμουνιστικού κινήματος τόσο τοπικά όσο και πανευρωπαϊκά, γιατί υπήρξε το ΠΡΩΤΟ «κείμενο»-τοποθέτηση σ' αυτή την κατεύθυνση. Υπήρξε γι' αυτό το λόγο καίριας, μεγάλης ιστορικής μα και αποφασιστικής σημασίας «κείμενο» για το σωστό επαναστατικό προσανατολισμό του κομμουνιστικού και αντιφασιστικού κινήματος της χώρας, επειδή σε αυτό διατυπώνεται με έναν εξαιρετικά συμπυκνωμένο, αξιοθαύμαστο αλλά και σαφέστατο τρόπο η επαναστατική Λενινιστική-Σταλινική γραμμή του ΚΚΕ - η ορθότητά της επιβεβαιώθηκε από τη μετέπειτα ιστορική πορεία θετικά στο βαθμό που ακολουθήθηκε, αρνητικά όταν εγκαταλείφτηκε - και τα καθήκοντα της πάλης αντιφασιστών-κομμουνιστών για εκείνη την περίοδο σε δύο βασικά σημεία:
ΠΡΩΤΟ, καθορίζεται σωστά, από μαρξιστική σκοπιά, ο χαρακτήρας του πολέμου από την πλευρά της Ελλάδας ως «εθνικοαπελευθερωτικός»: «ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι» και προτρέπει να μετατραπούν τα «πάντα» στη χώρα σε «φρούρια του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα» - επαναστατική γραμμή ένοπλης πάλης που οδήγησε μετέπειτα, υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ, στη μεγάλη αθάνατη εποποιία της ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικης Αντίστασης, της οποίας εμπνευστής και αρχιτέκτονας υπήρξε ο Νίκος Ζαχαριάδης.
ΔΕΥΤΕΡΟ, καθορίζεται με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια ο τελικός ΣΚΟΠΟΣ της ένοπλης πάλης, μετά την απελευθέρωση της χώρας από τους φασίστες καταχτητές, που δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η εγκαθίδρυση Λαϊκής Εξουσίας δηλ. η απαλλαγή της χώρας από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση αλλά και η ανατροπή του καπιταλισμού σ' αυτή: «έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για τον σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, με ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό», μια νέα Ελλάδα, που, κατά τους νεοφώτιστους Τροτσκιστές Χρουστσοφικούς Σοσιαλδημοκράτες τύπου Παπαρήγα-Μαΐλη-Λουκά-Μαρίνου κλπ., θα «είχε» τάχα «τα χαρακτηριστικά ενός εκδημοκρατισμένου αστικού καθεστώτος»(!). (Στο χειρόγραφο γράμμα του Ν.Ζ. μετά τη λέξη «εξάρτηση», περιέχεται και η φράση «και από κάθε εκμετάλλευση» που καθόλου δεν αλλάζει το νόημα. Βλ. «Νίκος Ζαχαριάδης: Ιστορικά διλλήματα», σελ. 30, επιμ. Γ. Πετρόπουλος, εκδ. Καστανιώτη, Αθήνα 2011).
Η αντιμαρξιστική αυτή «τροτσκιστική» άποψη πρωτοδιατυπώθηκε επίσημα στο διαβόητο «Δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ τόμος 2ος, 1949-1968», σελ.618, Αθήνα 2011 που δημοσιεύτηκε το Νοέμβρη του 2011 και επαναλαμβάνεται-παρατίθεται και από τον τροτσκιστή σοσιαλδημοκράτη «Σ.» στο αντιμαρξιστικό αρθρίδιό του με αφορμή την επέτειο του ΕΑΜ «Η πάλη του ΕΑΜ και το ταξικό ζήτημα» («Ρ» 29/9/2012 σελ.28) και επίσης από τον αρχιτροτσκιστή Μ. Μαΐλη στο φλύαρο τροτσκιστο-σοσιαλδημοκρατικό δισέλιδο πρόσφατο αρθρίδιό του με τίτλο «Το ΕΑΜ και το σήμερα» («Ρ» 7/10/2012, σελ.16-17). Μ' άλλα λόγια αυτό που οικοδομούνταν ως το 1953 σε Αλβανία-Βουλγαρία-Ουγγαρία-Πολωνία-Τσεχοσλοβακία-Αν. Γερμανία είχε «τάχα» τα «χαρακτηριστικά ενός εκδημοκρατισμένου αστικού καθεστώτος», κατά τ' άλλα, κατ' αυτούς, υπήρχε «σοσιαλισμός» σ’ αυτές τις χώρες ως το 1990 (μετά το 1953 σ' αυτές τις χώρες, πλην Αλβανίας, άρχισε η παλινόρθωση του καπιταλισμού). Τέτοιες «θεωρητικές» ανοησίες μόνο οι χρουτσωφικοί σοσιαλδημοκράτες και νεοφώτιστοι τροτσκιστές της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ είναι ικανοί να επινοούν. Εν αναμονή λοιπόν της συνέχειας.
Ας επαναφερθεί όμως στην μνήμη όσων αγωνιστών το ξέχασαν ότι αρχές του χρόνου ο τροτσκιστής Μαΐλης ως αφρίζων δερβίσης-λεμές της ντόπιας ΞΕΝΟΔΟΥΛΗΣ μπουρζουαζίας αγανακτισμένος και εξοργισμένος διαμαρτύρονταν εκφράζοντας φανατικά την οπορτουνιστική του αντίθεση επειδή αυτή στο παρελθόν από το κίνημα «χαρακτηρίστηκε ξενόδουλη από γεννησιμιού της» («Ρ» 7-8/1/2012, σελ. 13), επιτιθέμενος σε ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ-ΚΚΕ και υπερασπιζόμενος την αστική τάξη - αρθρίδιο γραμμένο από τη σκοπιά υπεράσπισης των συμφερόντων της ξενόδουλης αστικής τάξης με ταυτόχρονο «ξέπλυμα» δυο αιώνων ΠΡΟΔΟΣΙΩΝ της.
Ενώ ο αξιοθρήνητος λακές του ντόπιου κεφαλαίου Μ. Μαΐλης στο πρόσφατο αρθρίδιό του αναγκάζεται να παραδεχθεί ότι «το ΕΑΜ με τον ΕΛΑΣ κυριαρχούσαν σχεδόν στο σύνολο της χώρας» («Ρ» 7/10/2012, σελ.16) ισχυρίζεται ότι «έφταιξε» τάχα η επαναστατική στρατηγική του ΚΚΕ εκείνης της περιόδου δηλ. το «ΔΕΥΤΕΡΟ» σημείο του γράμματος του Ν. Ζαχαριάδη ΑΝΤΙ να παραδεχθεί ότι αυτή η στρατηγική ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ από το Σιάντο και η επανάσταση ΠΡΟΔΟΘΗΚΕ απ’ τη δεξιά οπορτουνιστική ηγεσία των Σιάντου-Ιωαννίδη-Ρούσου-Παρτσαλίδη με τις συμφωνίες Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας που παρέδωσαν ουσιαστικά την εξουσία στον Αγγλικό ιμπεριαλισμό και το ντόπιο μοναρχοφασισμό. Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος που δεν χαρακτηρίζει ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ τις συμφωνίες αλλά μιλάει απλά για «λάθη», δικαιολογώντας έτσι την προδοσία όπως και όλοι οι ομοϊδεάτες του δεξιοί οπορτουνιστές (η επίθεση στην επαναστατική στρατηγική εκείνης της περιόδου δεν περιορίζεται μόνο στο ΚΚΕ αλλά επεκτείνεται και στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, θέματα στα οποία θα επανέλθουμε).
Η νέα συγκαλυμμένη επίθεση (ακριβέστερα στο «ΔΕΥΤΕΡΟ» σημείο του γράμματος του Νίκου Ζαχαριάδη) της ηγετικής ομάδας του αστικού «Κ»ΚΕ είναι η τρίτη κατά σειρά επίθεση. Έχουν ήδη προηγηθεί στα τέλη Οκτώβρη του περασμένου χρόνου – χωρίς καν να συμπληρωθεί μήνας από τη διαβόητη «αποκατάσταση» του Ζαχαριάδη άλλες δύο επιθέσεις και μάλιστα στο ίδιο «κείμενο»-μπροσούρα που αφορούσαν το «ΠΡΩΤΟ» σημείο του γράμματος. Η μια είναι επανάληψη της γνωστής παλιάς επίθεσης (Απρίλης 1956) ότι τάχα αυτό δημιούργησε «σύγχυση» στους κομμουνιστές σχετικά με το Μεταξά, ενώ η δεύτερη, εντελώς νέα, συνιστά μια επίθεση καθαρά λασπολογικού χαρακτήρα, αφού ισχυρίζονται ψευδώς κατασυκοφαντώντας τον: «δεν υπάρχει αμφιβολία πώς στο σημείο αυτό ο Ζαχαριάδης έκανε ένα συμβιβασμό» («Ρ»-μπροσούρα 29-30 Οκτώβρη 2011, σελ.13) χωρίς καν να αναφέρεται το σημείο.
Εκείνο όμως που είναι το κύριο και πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί από τους αγωνιστές δεν είναι οι τροτσκιστικές θέσεις-επιθέσεις στο κίνημα, που βέβαια προκαλούν ζημιά: το κύριο είναι ότι αυτές αποτελούν το προπέτασμα καπνού για να καλυφθεί-αποκρυφτεί το οριστικό ΠΕΡΑΣΜΑ της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ στις θέσεις των μεγαλοαστικών κομμάτων αλλά και των ιμπεριαλιστών που προβάλουν ανέκαθεν αλλά και τώρα τη θέση περί δήθεν «ισότιμης συμμετοχής» της Ελλάδας στην ΕΕ (=άρνηση της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ), εξωραΐζοντας, δικαιολογώντας και υπερασπίζοντας μα και διαιωνίζοντας την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας, προς όφελος προφανώς των συμφερόντων των μεγάλων ευρωπαϊκών μονοπωλίων και εκείνων του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου.
Ιστορικό Γράμμα Νίκου Ζαχαριάδη - μαχητικό πανεθνικό-πατριωτικό εγερτήριο σάλπισμα κατά των φασιστών επιδρομέων
Το υπερήφανο ΟΧΙ του ελληνικού λαού στους Ιταλούς Φασίστες επιδρομείς
ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
Ο φασισμός του Μουσολίνι χτύπησε την Ελλάδα πισώπλατα, δολοφονικά και ξετσίπωτα με σκοπό να την υποδουλώσει και εξανδραποδίσει. Σήμερα όλοι οι έλληνες παλαίβουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλαίβει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι. Δίπλα στο κύριο μέτωπο και Ο ΚΑΘΕ ΒΡΑΧΟΣ, Η ΚΑΘΕ ΡΕΜΑΤΙΑ, ΤΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΙΟ, ΚΑΛΥΒΑ ΜΕ ΚΑΛΥΒΑ, Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΗ, ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΣΠΙΤΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΦΡΟΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ.
Κάθε πράκτορας του φασισμού πρέπει να εξοντωθεί αλύπητα. Στον πόλεμο αυτό που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δόσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη. Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα, πρέπει να είναι και θα είναι, μια καινούργια Ελλάδα της δουλιάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση, μ’ ένα πραγματικά παλλαϊκό πολιτισμό.
Όλοι στον αγώνα, ο καθένας στη θέση του και η νίκη θάναι νίκη της Ελλάδας και του λαού της. Οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου στέκουν στο πλευρό μας.
Αθήνα 31 του Οχτώβρη 1940
ΝΙΚΟΣ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ
Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012
Η εκπρόσωπος του γερμανικού ιμπεριαλισμού Α. Μέρκελ: θριαμβευτική κάθοδος από το Βερολίνο στην Αθήνα
ήλθε, είδε, διέταξε και απήλθε
Το ταξίδι «αστραπή» στην Αθήνα της εκπροσώπου του γερμανικού ιμπεριαλισμού Μέρκελ δεν σχετίζεται μόνο με την επιδίωξη την γερμανικών μονοπωλίων να λεηλατήσουν τον πλούτο της χώρας αλλά οφείλεται και σε γενικότερους λόγους.
Καταρχήν γίνεται σε μια περίοδο που διαρκεί η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής που οξύνει όχι μόνο την αντίθεση εργασίας-κεφαλαίου σε όλες τις χώρες αλλά και τις αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών χωρών, τόσο μεταξύ της ΕΕ-ΗΠΑ, που εκδηλώνεται, εκτός των άλλων, στον ανταγωνισμό ΕΥΡΩ-Δολαρίου αλλά και τις ανταγωνιστικές αντιθέσεις μεταξύ των ηγετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, πρωτίστως Γερμανίας-Γαλλίας με τις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες χωρισμένες σε δυο ομάδες γύρω απ' αυτές. Απέναντι τους βρίσκονται αντιμέτωπες οι εξαρτημένες χώρες όπως η Ελλάδα κλπ που βρίσκεται σε βαθιά κρίση και χρεοκοπία εξαιτίας και του δυσβάσταχτου εξωτερικού χρέους που αποτελεί θανάσιμη θηλιά στο λαιμό της και δυναμώνει παραπέρα την εξάρτησή της από τις ισχυρές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Επιπλέον έγινε σε μια περίοδο όξυνσης της κατάστασης στην περιοχή της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής με τις απανωτές προσπάθειες επέμβασης στα εσωτερικά αυτών των χωρών, πρωτίστως εκ μέρους των αμερικανών ιμπεριαλιστών και την όξυνση των ανταγωνιστικών αντιθέσεων μεταξύ των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, αντιθέσεις που οδηγούν σε συγκρούσεις και τις μικρότερες εξαρτημένες χώρες αυτής της περιοχής.
Με την άφιξή της στην Αθήνα η Μέρκελ διαβεβαίωσε εκ νέου ότι η Γερμανία είναι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ και στην ευρωζώνη, γεγονός που ήταν εξάλλου γνωστό παρά την παραπλανητικού χαρακτήρα πολιτική τρομοκρατία εκ μέρους των ντόπιων μεγαλοαστικών κομμάτων και κάποιων κύκλων της ΕΕ. Πέρα από το ότι τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το ντόπιο κεφάλαιο είναι υπέρ της παραμονής της χώρας στην ΕΕ, στη σημερινή περίοδο της κρίσης μια έξοδος της Ελλάδας απ΄ την ευρωζώνη (κάτι που καθόλου δεν μπορεί να αποκλειστεί), ή ακόμα χειρότερα από την ίδια την ΕΕ, θα προκαλούσε γενικότερο ντόμινο στην οικονομία των ευρωπαϊκών χωρών αλλά και σε εκείνη των ΗΠΑ, το δε κόστος εξόδου θα ήταν τεράστιο με άμεσο κίνδυνο να ακολουθήσουν και άλλες χώρες, με αποτέλεσμα να κατακερματιστεί η κλυδωνιζόμενη ΕΕ.
Ας απαριθμηθούν σύντομα τα ζητήματα που βρέθηκαν στο επίκεντρο τη επίσκεψης Μέρκελ:
Στήριξη της κυβέρνησης Σαμαρά: παρ' όλο που η πολυδιαφημισμένη και διακαώς αναμενόμενη στήριξη της Μέρκελ προς την κυβέρνηση δε μπορούσε να κινηθεί σε διαφορετικό από το γνωστό κλίμα υποτέλειας με κυρίαρχη τη σχέση αφέντη-δούλου, ο πρωθυπουργός της άφθαστης εθελοδουλίας διαβεβαίωσε εκ νέου τη Μέρκελ ότι «η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να τηρήσει τις υποσχέσεις», επαναλαμβάνοντας ανιαρά και προκλητικά το μόνιμο τροπάρι της πιο ακραίας ξενοδουλίας. Όμως η εκπρόσωπος του γερμανικού ιμπεριαλισμού φρόντισε, παρά την παροιμιώδη ξενόδουλη στάση του, να του υπενθυμίσει προσγειώνοντάς τον: «Εύχομαι και ελπίζω να μείνετε στο Ευρώ, η Ανατολική Γερμανία έκανε πολλά χρόνια να ορθοποδήσει».
Διασφάλιση των τεράστιων ποσών των δανειστών-κερδοσκόπων: η Μέρκελ άσκησε πίεση στην κυβέρνηση των εθελόδουλων υπηρετών του ξένου μεγάλου κεφαλαίου και των κερδοσκόπων ότι οφείλουν και πρέπει οπωσδήποτε να τηρήσουν απαρέγκλιτα όλες ανεξαιρέτως τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει απέναντι στους δανειστές κερδοσκόπους ώστε αυτοί να πάρουν πίσω τα χρήματά «τους».
Μειώσεις μισθών - διάλυση των εργασιακών σχέσεων: Μια πρώτη απαίτηση του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου είναι να υπάρξει νέα μεγάλη μείωση μισθών και συντάξεων που θ αυξάνει τα κέρδη τους ενώ ταυτόχρονα θα εξαθλιώνει σε μεγάλο βαθμό παραπέρα τους εργαζόμενους, κυρίως τους άνεργους αλλά και τους χαμηλοσυνταξιούχους και χαμηλόμισθους, με την πιο σκληρή ταξικά εκπρόσωπο των ευρωπαϊκών μονοπωλίων να δηλώνει-παραδέχεται τάχα από «ενδιαφέρον» για τον ελληνικό λαό: «Ζητούνται πάρα πολλά από τους πολίτες, έχει ολοκληρωθεί ένα μεγάλο κομμάτι... όμως ο δύσκολος δρόμος αξίζει τον κόπο», εννοώντας προφανώς πως «αξίζει τον κόπο» για την αύξηση των κερδών των γερμανικών μονοπωλίων αλλά και του ντόπιου κεφαλαίου.
Η άλλη απαίτηση αφορά την πλήρη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και σ αυτό επιμένουν τα μεγάλα μονοπώλια της ΕΕ αλλά και το ντόπιο κεφάλαιο.
Τόσο η μεγάλη μείωση των μισθών όσο και η πλήρης διάλυση των εργασιακών σχέσεων αποτελούν δυο από τις απαραίτητες προϋποθέσεις που πρέπει να έχουν το ταχύτερο εκπληρωθεί έτσι ώστε όταν φτάσει η ώρα της λεηλασίας του πλούτου της χώρας από τα ξένα μονοπώλια, αυτά να μπορούν ανενόχλητα να προχωρήσουν σ' αυτή χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα και αντιστάσεις εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα και τεράστια κέρδη όχι μόνο από το ξεπούλημα των «πάντων» αντί «πινακίου φακής» αλλά και από την χωρίς προηγούμενο εκμετάλλευση των εργαζομένων.
Επιτάχυνση των λεγόμενων «μεταρρυθμίσεων»: Πίεση από τη Μέρκελ προς την κυβέρνηση υπήρξε και σ αυτό τον τομέα ώστε να υπάρξει επιτάχυνση των «μεταρρυθμίσεων» που αφορά άμεσα τα ξένα μονοπώλια. Η Μέρκελ δήλωσε σχετικά: «Οι μεταρρυθμίσεις σε τομείς όπως τα μεγάλα έργα, η αλλαγή του φορολογικού, οι διοικητικές αλλαγές μπορούν να προχωρήσουν πιο γρήγορα».
Ξεπούλημα του πλούτου και λεηλασία της χώρας: Το ξεπούλημα του πλούτου και η λεηλασία της χώρας θα ακολουθήσει το παράδειγμα της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, κάτι που σαφώς υπονόησε η Μέρκελ με τη δήλωσή της: «η Ανατολική Γερμανία έκανε πολλά χρόνια να ορθοποδήσει», εννοώντας προφανώς το ολοκληρωτικό - μοναδική ίσως περίπτωση στην ιστορία του ξεπουλήματος ολόκληρου του πλούτου μιας χώρας - ξεπούλημα του πλούτου της Ανατολικής Γερμανίας για πενταροδεκάρες μέσα σε μια τετραετία (ολόκληρη τη βαριά-ελαφριά βιομηχανία, αγροτικές εκτάσεις και δάση, χιλιάδες συγκροτήματα κατοικιών, κλπ κλπ) μέσω της διαβόητης και από τότε κακόφημης «Treuhandgesellschaft » που συγκροτήθηκε γι' αυτόν ακριβώς το λόγο το 1990. Πιστό αντίγραφο της «Treuhandgesellschaft» αποτελεί το λεγόμενο «Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας» (ΤΑΙΠΕΔ).
Η κυβέρνηση των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με επικεφαλής ως πρωθυπουργό τον ανίκανο Σαμαρά συνεχίζει να κοροϊδεύει και να εμπαίζει τον εξαθλιωμένο λαό που ενώ αναμένεται να φέρει προς ψήφιση το κολοσσιαίο πακέτο μέτρων ύψους 13,5 δις και τις λεγόμενες «διαθρωτικές δράσεις" (89 τον αριθμό) δεν έχει κάνει ακόμα γνωστά τα συγκεκριμένα μέτρα. Ο απατεωνίσκος Σαμαράς πότε κάνει λόγο για «πακέτο μέτρων που θα είναι το τελευταίο», πότε πως «περνάμε τον τελευταίο κάβο», πότε για «τελευταίο πικρό ποτήρι», κλπ κλπ, εξαπατώντας έτσι προκλητικά τις πλατιές λαϊκές μάζες.
Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2012
Ογκώδεις οι κινητοποιήσεις ενάντια στην επίσκεψη Μέρκελ στο Σύνταγμα και σε όλη την Ελλάδα - Η κυβέρνηση προχώρησε σε απαγόρευση των δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων
Τουλάχιστον 80.000 εργαζόμενοι και άνεργοι διαδήλωσαν στο Σύνταγμα, τη μέρα επίσκεψης της Μέρκελ στην Ελλάδα. Μαζικές διαδηλώσεις έγιναν σε όλη την Ελλάδα.
Στην Αθήνα η κυβέρνηση παρέταξε 7.000 αστυνομικούς και προχώρησε σε 217 προσαγωγές και 24 συλλήψεις! Οι αστυνομικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν βία με χημικά και γκλοπ ενάντια στους διαδηλωτές. Η κυβέρνηση ενεργοποίησε το χουντικό διάταγμα του 1971 (794/71) περί «δημόσιων υπαίθριων συναθροίσεων» για να διαλύσει τις λαϊκές κινητοποιήσεις. Πιο συγκεκριμένα με Δελτίο τύπου της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής (8/9) απαγορεύτηκε «για λόγους δημόσιας ασφάλειας και μη διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής της πρωτεύουσας, κατά το χρονικό διάστημα από 09.00 ώρα της Τρίτης 09 Οκτωβρίου 2012 μέχρι και την 22.00 ώρα της ιδίας, κάθε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση ή πορεία» στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους.
Την «έκπληξή» του για την απαγόρευση εξέφρασε ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (9/10) ο οποίος σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι «τέτοιες γενικές απαγορεύσεις, οι οποίες παραπέμπουν σε άλλες εποχές και συνδέονται όχι με την καταστολή της βίας και της ανομίας αλλά με την παρεμπόδιση των πολιτών να εκφράσουν, με θεμιτά και νόμιμα μέσα, την οργή ή την αγανάκτησή τους απέναντι στην πολιτική εξουσία και στους εξωθεσμικούς καθοδηγητές της, είναι βέβαιο ότι θα επιφέρουν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα από τα αναμενόμενα».
Είναι σημαντικό ότι κάτω από την πίεση του κόσμου η συγκέντρωση των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο Σύνταγμα πραγματοποιήθηκε παρά την απαγόρευση. Χαρακτηριστικό των διαθέσεων του κόσμου είναι η επίθεση με μπουκάλια νερού στην αυτοκινητοπομπή της Μέρκελ από εργαζόμενους του νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν για να διαμαρτυρηθούν επειδή είναι απλήρωτοι.
Την προηγούμενη μέρα είχαν γίνει 18 προσαγωγές συνδικαλιστών της ΓΕΝΟΠ που μετατράπηκαν σε συλλήψεις και στους οποίους ασκήθηκε ποινική δίωξη σε βάρος τους σε βαθμό πλημμελήματος, μεταξύ των οποίων και ο συνδικαλιστικός εκπρόσωπός τους Νίκος Φωτόπουλος. Συλλήψεις εργαζομένων έγιναν και στο Δρομοκαΐτειο.
Το σκηνικό των μαζικών προσαγωγών συμπληρώνουν οι 106 προσαγωγές και 12 συλλήψεις των συνδικαλιστών στον Σκαραμαγκά στις 5/10.
Είναι ξεκάθαρο ότι υπό το βάρος των κινητοποιήσεων η τρικομματική κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ρίχνει το «δημοκρατικό προσωπείο» και βαθαίνει ακόμα περισσότερο το προτσές της φασιστικοποίησης προχωρώντας ακόμα και σε απαγόρευση διαδηλώσεων και μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις.
Καπιταλιστική βαρβαρότητα: Το 0,6% του πληθυσμού κατέχει το 33,9% του παγκόσμιου πλούτου
Η παραπάνω είδηση από το ΕΘΝΟΣ της Κυριακής (27-28/10/2012).
Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2012
Μαχητικές απεργιακές συγκεντρώσεις εργαζομένων-ανέργων στις 18 Οκτώβρη - Χρειάζεται κλιμάκωση του αγώνα
Η 24ώρη γενική απεργία (18 Οκτώβρη) των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σημείωσε πανελλαδικά επιτυχία, με σημαντική μαζική συμμετοχή εργαζομένων και ανέργων στις απεργιακές συγκεντρώσεις και στις μαχητικές πορείες στις διάφορες πόλεις. Σημαντικά καταγράφονται και τα ποσοστά των εργαζομένων που απέργησαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η ΓΣΕΕ σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Ενδεικτικά αναφέρουμε: ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ: 100 %, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΠΛΟΙΑ: 100 %, ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ: 100 %, ΛΙΜΑΝΙΑ: 100 %, ΕΡ. ΜΕΤΑΛΛΟΥ: 90 %, ΟΙΚΟΔΟΜΗ: 90 , ΞΕΝΟΔΟΧΟŸΠΑΛΛΗΛΟΙ: 80 %, ΕΜΠΟΡΙΟ: 90 %, ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ, ΕΥΔΑΠ το ποσοστό συμμετοχής άγγιξε το 80%. Μεγάλα ποσοστά συμμετοχής υπήρχαν σε όλη την Ελλάδα: Στη Θεσσαλονίκη, το ποσοστό συμμετοχής των γιατρών του ΙΚΑ στην απεργία ανήλθε στο 70-75% (δηλώσεις προέδρου του Συλλόγου Γιατρών ΙΚΑ Θεσσαλονίκης), στην Ξάνθη οι δημόσιοι υπάλληλοι απήργησαν σε ποσοστό 70-80% (ανακοίνωση τ.π. της ΑΔΕΔΥ), στη Ρόδο το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία ξεπέρασε το 80%, η Ένωση Βενζινοπωλών των Πρατηρίων Υγρών Καυσίμων της περιφέρειας Αιγιαλείας συμμετείχε σε ποσοστό 100%, το ποσοστό συμμετοχής στην απεργία των εκπαιδευτικών Β/θμιας σε Πάρο-Αντίπαρο ήταν πάνω από 60%, κ.α.
Από την εικόνα που έχουμε από όλη την Ελλάδα φαίνεται αρχικά να παγιώνεται η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις ανέργων και αυτών που έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους αλλά και οι διαθέσεις ενός σημαντικού τμήματος του λαού για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων.
Οι διαδηλωτές βρέθηκαν άλλη μια φορά αντιμέτωποι με την αστυνομική βία και τις προληπτικές συλλήψεις. Η Αστυνομία προχώρησε στη συγκέντρωση της Αθήνας, στην προσαγωγή τουλάχιστον 100 διαδηλωτών πριν ξεκινήσει η πορεία. Κατά τη διάρκεια της πορείας έγιναν και 7 συλλήψεις.
Στο ήδη αρνητικό στοιχείο των διασπαστικών συγκεντρώσεων έρχεται να προστεθεί η έλλειψη σχεδιασμού από τη ρεφορμιστική ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ για οργάνωση των απεργιών, πόσο μάλλον για κλιμάκωση. Οι κινητοποιήσεις είναι αποσπασματικές, χωρίς οργάνωση σε βάθος και χωρίς προετοιμασία στους χώρους δουλειάς. Επίσης, είναι σαφές ότι χρειάζεται να εξευρεθούν τρόποι για περαιτέρω ενεργοποίηση των ανέργων οι οποίοι στην πλειοψηφία τους βρίσκονται εκτός σωματείων. Αντίστοιχα προβλήματα υπάρχουν για τους μετανάστες. Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 θεωρεί ότι πρώτο βήμα για αυτό το πρόβλημα είναι η πλήρης-ισότιμη συμμετοχή των ανέργων, µε ειδικότητα ή σε τελική περίπτωση µε κύριο σημείο αναφοράς τον κλάδο δραστηριότητάς τους. Σύμφωνα με την ΕΛ.ΣΤΑΤ. η ανεργία των νέων διαμορφώθηκε τον Ιούλιο στο 54,2% και η επίσημη ανεργία στο 25,1% με την πραγματική ανεργία να ξεπερνάει το 30% και το ποσοστό των ατόμων που ξεπερνάνε τον ένα χρόνο ανεργίας να αυξάνει συνεχώς. Σοβαρά και αποφασιστικά πρέπει να αντιμετωπιστεί και το θέμα της διάσπασης των σωματείων, κυρίως με ευθύνη του «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, όπως και το θέμα της κατάργησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε μια σειρά από κλάδους (πχ. Οικοδόμοι όπου είχαμε κατάργηση -ουσιαστικά- της Σ.Σ.Ε. και την εμφάνιση των «ατομικών συμβάσεων εργασίας»). Στόχος των εργαζομένων θα πρέπει να είναι ένα και µόνο συνδικάτο σε επίπεδο επιχείρησης, μιας Ομοσπονδίας σε επίπεδο κλάδου, ενός Εργατικού Κέντρου σε επίπεδο νόμου.
Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 έδωσε τα παρών σε όλες τις μεγάλες πόλεις με προκηρύξεις, εφημερίδες, κλπ.
Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012
Πλήρης ευθυγράμμιση Παπαρήγα-Τσίπρα-Κουβέλη με την στρατηγική επιλογή του μεγάλου κεφαλαίου για ΠΑΡΑΜΟΝΗ της χώρας στην ΕΕ - Δηλώσεις ακόμα και ΥΠΕΡ του ΕΥΡΩ
Είναι γνωστό ότι ο σοσιαλδημοκράτης Α. Τσίπρας ότι είναι ΥΠΕΡ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δηλ. βρίσκεται σε πλήρη ευθυγράμμιση με τη σημερινή ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ιμπεριαλιστών-ντόπιου κεφαλαίου.
Τη θέση του αυτή δεν χάνει την ευκαιρία να την επαναλαμβάνει όποτε το θεωρεί σκόπιμο και αναγκαίο: «Δεν αποτελεί στόχο ή επιδίωξη του ΣΥΡΙΖΑ η έξοδος της χώρας από το ευρώ» δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στο ΑΝΤ1 (15/10/2012). Έσπευσε μάλιστα να προειδοποιήσει ότι «οι συνέπειες αυτής της μεγάλης τεκτονικής δόνησης από τη διάλυση του ευρώ θα είναι πρωτοφανείς και πάρα πολύ σημαντικές για όλη την παγκόσμια οικονομία, όχι μόνο για την Ελλάδα», δήλωση με την οποία κάνει ξεκάθαρο ότι στόχος του ΣΥΡΙΖΑ είναι η σταθερότητα της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας και η ευθυγράμμισή του και με τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών.
Μια δήλωση που αποτελεί ουσιαστικά συνέχεια παλιότερης δήλωσής του σε συνεντεύξεις που παραχώρησε στο δίκτυο CNBC και το Associated Press όπου είχε πει: «Καταστροφική μία έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη» («Έθνος», 11/5/2012). Το νέο στοιχείο είναι η προσπάθεια του Τσίπρα να πείσει τον ελληνικό λαό ότι η πάλη για έξοδο από την Ευρωζώνη είναι είτε μάταιη είτε θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τους έλληνες εργαζομένους και ανέργους.
«Δυστυχώς» για τον Τσίπρα είχαν προηγηθεί με αντίστοιχες δηλώσεις οι «τρίδυμοι» του σοσιαλδημοκράτες Παπαρήγα («Κ»ΚΕ)-Κουβέλης (ΔΗΜΑΡ) που όλοι τους προέρχονται από το ίδιο ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα, αυτό του χρουτσωφικού ρεβιζιονισμού: Α. Παπαρήγα: «η λύση έξω από το Ευρώ και Δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («Ρ», 31/5/2011, σελ. 6) και Φ. Κουβέλη «Έξοδος από το ευρώ θα σήμαινε πιο μεγάλη καταστροφή» («Real News», 4/12/2011).
Οι δηλώσεις Παπαρήγα-Τσίπρα-Κουβέλη έχουν ως στόχο να αμβλύνουν την ταξική πάλη ενάντια στις καταστροφικές συνέπειες που έχει η παραμονή της χώρας σε ΕΕ-ΕΥΡΩΖΩΝΗ και υπηρετούν τόσο τα συμφέροντα της ιμπεριαλιστικής ΕΕ όσο και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, εκφράζουν τη σημερινή στρατηγική επιλογή τους.
Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012
Ελία Καζάν - ένας φανατικός αντικομμουνιστής, προκλητικός καταδότης, κοινός και παγκοσμίου φήμης χαφιές
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012
Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012
Πρώτη στον κόσμο σε αυτοκτονίες η Νότια Κορέα
Χθες είχαμε ακόμα μια. Σύμφωνα με είδηση που αναμετέδωσε το KCNA από το KBS, ένας νοτιοκορεάτης αυτοκτόνησε πέφτωντας από τον 18ο όροφο κυβερνητικού κτηρίου αφού πρώτα έβαλε φωτιά.
ΓΣΕΕ: Πάνω από 30% η ανεργία
Πέμπτη 18 Οκτωβρίου 2012
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
ΦΕΜΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΜΕΡΙΚΗ
την ελευθερία μας, την ευτυχία μας, την Αμερική μας
Από κάθε γωνιά της Δικής μας Αμερικής, καλούμε για να οργανώσουμε τις κινητοποιήσεις μας και τις απαιτήσεις μας με αποφασιστικότητα και δύναμη.
Κυριακή 14 Οκτωβρίου 2012
Βενεζουέλα: Ήττα της ολιγαρχίας
En Marcha #1596
Όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Μαρξιστικoύ-Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κόμματος του Ισημερινού (PCMLE)
Η ανακοίνωση του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου (CNE) της Βενεζουέλας επιβεβαίωσε τη νίκη του Ούγκο Τσάβες, με περισσότερο από 54% των ψήφων απέναντι στον υποψήφιο της δεξιάς και της ολιγαρχίας, αποδεικνύνοντας τη λαϊκή υποστήριξη στο έργο με επικεφαλής τον Μπολιβεριανό Πρόεδρο.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ήταν εκλογές ανάμεσα σε δυο αντιδιαμετρικά κυβερνητικά προγράμματα: αυτό του Ούγκο Τσάβες, που εστιάζει στο ρόλο του κράτους ως ρυθμιστή των μέσων παραγωγής και της κατανάλωσης, επενδύσεις σε κοινωνικά προγράμματα, μεγαλύτερη κοινωνική συμμετοχή στα δημόσια ιδρύματα, Λατινοαμερικάνικη ενοποίηση, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη και προγράμματα επιμόρφωσης, στέγαση και, αυτό που αναστατώνει τη δεξιά περισσότερο: ο κρατικός έλεγχος της παραγωγής πετρελαίου. Στο άλλο άκρο, ο Henrique Capriles, παρόλο που ο ίδιος λέει ότι συμφωνεί με το δικαίωμα των λαϊκών στρωμάτων για βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης, δεν αρνείται ότι ο ίδιος εκπροσωπεί την ολιγαρχία της Βενεζουέλας, που λαχταρά να ανακτήσει τον έλεγχο των δημόσιων επιχειρήσεων μέσω της ιδιωτικοποίησης τους και, ως εκ τούτου, δεν αρνείται ότι είναι αντίθετος με πολλά από τα κοινωνικά προγράμματα της σημερινής κυβέρνησης. Είναι, επίσης, υπέρ του να επανακτήσει το ιδιωτικό, εθνικό και ξένο κεφάλαιο τον έλεγχο της οικονομίας της Βενεζουέλας.
Ο Τζέιμς Πέτρας, ένας διακεκριμένος πολιτικός αναλυτής επισημαίνει σαφώς αυτόν τον ανταγωνισμό: «Ο Τσάβες είναι με τη Λατινική Αμερική, είναι σε αντιπαράθεση με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και δείχνει ότι είναι ένας άνευ όρων υπερασπιστής της αυτοδιάθεσης και της ενοποίησης της Λατινικής Αμερικής. Ο H. Capriles Radonski είναι υπέρ των συμφωνιών ελεύθερου εμπορίου με τις ΗΠΑ, που αντιτίθεται στην περιφερειακή ολοκλήρωση, υποστηρίζει τις επεμβάσεις των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή και είναι ένθερμος υπερασπιστής του Ισραήλ». Και αυτή η διαφορά είναι που εκτίμησε ο λαός της Βενεζουέλας.
Με αυτό το αποτέλεσμα η δεξιά δεν ηττήθηκε. Με τη δύναμη που διατηρεί πάνω από τις τράπεζες και τα μέσα ενημέρωσης, κατάφερε να πείσει μια μεγάλη μερίδα να υποστηρίξει τις ανοιχτά νεοφιλελεύθερες θέσεις της. Σύμφωνα με την πρώτη έκθεση του CNE, με το 90% των καταμετρημένων ψήφων, ο Τσάβες λαμβάνει 7.440.082 ψήφους (54,4%) και ο Capriles, 6.151.544 ψήφους (45%).
Με τη νίκη του Τσάβες, έχουν κερδίσει τα λαϊκά στρώματα, τα εκατομμύρια των ανθρώπων που επωφελούνται από τα προγράμματα που τους επιτρέπουν μια αξιοπρεπή ζωή. Η θέση της νεοφιλελεύθερης ολιγαρχίας για ιδιωτικοποίηση των τραπεζών, των πολυεθνικών εταιρειών πετρελαίου και φυσικού αερίου που λαχταρούν να επιστρέψουν στο παρελθόν της διαφθοράς, νικήθηκε μαζί με την πρεσβεία των ΗΠΑ και των υπουργείο Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών.
Στουγκάρδη Γερμανίας: Διαδηλώσεις ενάντια στη Μέρκελ
Ανταπόκριση από τους συντρόφους της εφημερίδας Arbeit Zukunft:
Επιστρέφοντας από την Ελλάδα, η Ανγκελα Μέρκελ “καλωσορίστηκε” από χιλιάδες διαδηλωτές στην Στουγκάρδη, Γερμανία την Παρασκευή 12 Οκτωβρίου.
Σε βίντεο της διαδήλωσης που κυκλοφόρησε στο Youtube οι διαδηλωτές ακούγονται να φωνάζουν “Ψεύτες”, “΄Έξω η Μέρκελ” κλπ. Η Μέρκελ βρέθηκε στη Στουτγκάρδη για να υποστηρίξει την υποψηφιότητα των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) – Φιλελεύθερων (FDP) στις εκλογές για την ανάδειξη νέου δημάρχου. Οι διαμαρτυρίες ήταν τόσο έντονες που δεν ακούστηκε κανένα μέρος της ομιλίας της. Αυτό αποδεικνύει ότι ο Γερμανικός λαός αντιτίθεται και αυτός στην ιμπεριαλιστική και αντιλαϊκή πολιτική της Μέρκελ και του γερμανικού κεφαλαίου.
Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012
ΚΚ Ισπανίας (μ-λ): Γενική απεργία κατά της κυβερνητικής πολιτικής
Το ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) καλεί όλες τις οργανώσεις και τους ακτιβιστές να κινητοποιηθούν για προετοιμασία Γενικής Απεργίας, να συνεργαστούν και να βοηθήσουν ώστε να πετύχει και να γίνει ένα σημαντικό βήμα για την εργατική τάξη και τη λαϊκή πάλη.
Εμπρός για Γενική Απεργία!
Το μέλλον ανήκει στους εργάτες!
7 του Οκτώβρη 2012
Η Γραμματεία του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ)
Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012
68 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας
Σήμερα συμπληρώνονται 68 χρόνια από τη μέρα που ο ΕΑΜ-ΕΛΑΣ απελευθέρωσε την Αθήνα από τα χιτλεροναζιστικά στρατεύματα.
Γερμανία: Πάνω από 90 μέρες απεργίας στο callcenter S-Direkt
Οι εργαζόμενοι στο callcenter S-Direkt κάνουν απεργία από τις 9 Ιουλίου 2012.
Οι εργαζόμενοι στην εταιρία δεν έχουν λάβει καμία αύξηση μισθού από το 1996(!) και αμοίβοντια με 7,30 μεικτά την ώρα.
Πάνω από 250 άτομα συμμετέχουν ενεργά στην απεργία. Η εργοδοσία παραμένει αμετανόητη μέχρι στιγμής αλλά το απεργιακό ταμείο είναι καλά εφοδιασμένο και ο αγώνας συνεχίζεται.
Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012
24ωρη Γενική Απεργία την Πέμπτη 18/10
Σε 24ωρη Γενική Απεργία καλούν ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 18 Οκτωβρίου (ημέρα συνεδρίασης της Συνόδου Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Πεδίον του Aρεως.
Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 στηρίζει την απεργία και καλεί τους εργαζόμενους και όλο τον λαό σε κινητοποίηση.
ΕΛ.ΣΤΑΤ: 25,1% η ανεργία τον Ιούλιο–Στο 54,2% στους νέους
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, το ποσοστό ανεργίας τον Ιούλιο ανήλθε στο 25,1% από 24,8% τον Ιούνιο, με τους εποχικά εργαζόμενους στον τουρισμό να μην αντιστρέφουν την δυναμική των ανέργων. Το Ιούλιο του 2011 ήταν 17,8%.
Οι άνεργοι φέτος τον Ιούλιο ανήλθαν σε 1.261.604 άτομα, ενώ ο οικονομικά μη ενεργός πληθυσμός ανήλθε σε 3.356.276 άτομα. Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 377.991 άτομα σε σχέση με τον Ιούλιο του 2011 (αύξηση 42,8%) και κατά 23.255 άτομα σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012 (αύξηση 1,9%).
Στους νέους ηλικίας 15-24 ετών η ανεργία ανήλθε στο 54,2%, από 42,6% πέρυσι.
Στις περιφέρειες της χώρας με την μεγαλύτερη ανεργία ξεχωρίζουν η Περιφέρεια Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας με ανεργία 27,1%, η Περιφέρεια Αττικής με ανεργία 25,2%, έναντι 24,6% πέρυσι τον Ιούλιο και η Περιφέρεια Μακεδονίας - Θράκης με ανεργία 24,9%.
Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012
Κυκλοφορεί η εφημερίδα Ανασύνταξη αρ.φυλ. 375 (1-30/9/2012 Β)
- Ηγεσία σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ: Εκ νέου σταθερά και με συνέπεια στον «Ευρωμονόδρομο»
- Πάρκινγκ στην Γυμναστική Ακαδημία
- Ηλεκτρονικές εκδόσεις διαθέσιμες σε CD/DVD
- Αρχειακό υλικό στο διαδίκτυο
Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012
Πάρκινγκ στην Γυμναστική Ακαδημία
Ένα από τα πρώτα έργα που θέλει να δημοπρατήσει το νέο Υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) είναι η κατασκευή υπόγειου χώρου στάθμευσης αυτοκινήτων κάτω από τον χώρο της Γυμναστικής Ακαδημίας Αθηνών που βρίσκεται στην Δάφνη. Ο προϋπολογισμός του έργου φτάνει τα 6.390.000 ευρώ και η δημοπράτησή του γίνεται με την μέθοδο παραχώρησης σε ιδιώτη - επενδυτή (ΣΔΙΤ) ο οποίος μετά την κατασκευή θα έχει υπό τον έλεγχό του το χώρο στάθμευσης για 30 χρόνια.
Το πρόβλημα της στάθμευσης στην Δάφνη είναι υπαρκτό και ταλαιπωρεί τους κατοίκους κυρίως από την ολοκλήρωση του σταθμού του μετρό στην περιοχή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα χιλιάδες εργαζόμενοι από άλλες περιοχές (κυρίως νοτιοανατολικές) να επιλέγουν να μεταβούν στις δουλειές τους στο κέντρο, αλλά και αλλού, με το μετρό αφού πρώτα έφταναν ως την Δάφνη με το αυτοκίνητό τους. Η προχειρότητα όμως του σχεδιασμού και η αποσπασματική επιλογή έργων για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων εργολαβικών και τοπικών συμφερόντων, είχε ως συνέπεια την έλλειψη θέσεων στάθμευσης για την εξυπηρέτηση του τεράστιου όγκου των επιβατών. 12 χρόνια τώρα οι γειτονιές της Δάφνης απορροφούν όλο αυτό τον όγκο μετατρέποντάς τες σε υπαίθριες εκθέσεις αυτοκινήτων, όπου δεν πέφτει ούτε καρφίτσα. 12 χρόνια καμία πρωτοβουλία.
Πλέον, οι νέοι σταθμοί του μετρό μέχρι το Ελληνικό είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν την λειτουργία τους μέσα στους επόμενους μήνες. Αυτό θα έχει ως συνέπεια την δραματική πτώση της κίνησης στο σταθμό της Δάφνης και περιορισμού της επιβάρυνσης που υπόκεινται οι γύρω γειτονιές. Αυτό αυτόματα καθιστά άχρηστο ένα υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων.
Παράλληλα ο χώρος που επιλέχτηκε είναι από τους λίγους ανοικτούς χώρους άθλησης της Αθήνας όπου εκατοντάδες άνθρωποι καθημερινά επιλέγουν να γυμναστούν, να περπατήσουν, να παίξουν κλπ.
Τα ερωτήματα που εγείρονται γύρω από αυτή την πρωτοβουλία του Υπουργείου είναι πολλά. Το σημαντικότερο όμως είναι ένα: Γιατί επέλεξαν τώρα που φαίνεται στον ορίζοντα να λύνεται το πρόβλημα της στάθμευσης στην Δάφνη να κατασκευάσουν ένα τέτοιο έργο δαπανώντας υπέρογκα ποσά την ώρα που κόβονται μισθοί και συντάξεις από χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους αντίστοιχα;
21 χρόνια στο ανθρωπόμορφο ρατσιστικό ναζιφασιστικό τέρας που διέπραξε ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα στην ιστορία και το πλέον αποτρόπαιο στην ιστορία της Νορβηγίας, δολοφονώντας εν ψυχρώ 77 άτομα, στην πλειοψηφία τους νεαρά παιδιά
ΝΟΡΒΗΓΙΑ
21 χρόνια στο ανθρωπόμορφο ρατσιστικό ναζιφασιστικό τέρας που διέπραξε ένα από τα ειδεχθέστερα εγκλήματα στην ιστορία και το πλέον αποτρόπαιο στην ιστορία της Νορβηγίας, δολοφονώντας εν ψυχρώ 77 άτομα, στην πλειοψηφία τους νεαρά παιδιά
Στις αρχές της τελευταίας εβδομάδας του Αυγούστου, το δικαστήριο του Όσλο καταδίκασε το ρατσιστικό τέρας Αντερς Μπρέιβικ στην εσχάτη των ποινών της χώρας αυτής, δηλ. σε 21 χρόνια φυλακή για την καλά προσχεδιασμένη και εν ψυχρώ μαζική σφαγή της 22 Ιούλη 2011 στο νησάκι Ουτόγια της Νορβηγίας.
Ο ειδεχθής ρατσιστής εγκληματίας αντέδρασε, σύμφωνα με τον τύπο, με ένα προκλητικά ψυχρό χαμόγελο ακούγοντας την απόφαση του δικαστηρίου.
Το μαζικό αποτρόπαιο έγκλημα στη Νορβηγία αποτελεί μια αιματηρή προειδοποίηση προς τους λαούς για τους κινδύνους που διατρέχουν από τη διάδοση του ρατσισμού-εθνικισμού-φασισμού με πρώτα θύματα τους ξένους εργαζόμενους αλλά και τους ντόπιους λαούς σε κάθε ξεχωριστή χώρα και ταυτόχρονα τους καλεί να αντιμετωπίσουν μαχητικά τις εγκληματικές συμμορίες που καθοδηγούνται από αυτά τα υπεραντιδραστικά πολιτικά ρεύματα.
Μαζική η συμμετοχή εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων-ανέργων-νεολαίας στις απεργιακές συγκεντρώσεις στις 26 Σεπτέμβρη
Η 24ώρη γενική απεργία (26 Σεπτέμβρη) των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ σημείωσε πανελλαδικά επιτυχία, με σημαντική μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στις απεργιακές συγκεντρώσεις και στις μαχητικές πορείες στις διάφορες πόλεις. Σημαντικά καταγράφονται και τα ποσοστά των εργαζομένων που απέργησαν.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε η ΓΣΕΕ σε πολλούς εργασιακούς χώρους η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική. Ενδεικτικά αναφέρουμε: ΝΑΥΠΗΓΕΙΑ: 100%, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ-ΠΛΟΙΑ 100%, ΔΙΥΛΙΣΤΗΡΙΑ: 100%, ΛΙΜΑΝΙΑ: 90%, ΕΡ. ΜΕΤΑΛΛΟΥ: 85%, ΟΙΚΟΔΟΜΗ: 90%, ΞΕΝΟΔΟΧΟŸΠΑΛΛΗΛΟΙ: 80%, ΕΜΠΟΡΙΟ: 80%, ενώ σε ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΕΛΤΑ ,ΕΥΔΑΠ το ποσοστό συμμετοχής άγγιξε το 80%. Σύμφωνα με τα στοιχεία των ΟΛΜΕ-ΔΟΕ στην απεργία συμμετείχε το 24,8% των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και το 32,57% των εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, νούμερα σαφώς αυξημένα σε σχέση με την κινητοποίηση στη ΔΕΘ.
Σημαντικό είναι επίσης το γεγονός ότι στη συγκεκριμένη απεργία υπήρχε κάλεσμα για συμμετοχή και από τη ΓΣΕΕΒΕ.
Η απεργιακή συγκέντρωση των συνδικάτων στην Αθήνα είχε περισσότερες από 100-150 χιλιάδες κόσμο ενώ μαζική ήταν η συμμετοχή και στις συγκεντρώσεις στις περισσότερες πόλεις ανά την Ελλάδα.
Το σημαντικότερο είναι τα νέα ποιοτικά στοιχεία που εμφανίζονται. Αναφέρουμε επιγραμματικά κάποια από αυτά: πρώτο, τα υψηλά ποσοστά συμμετοχής στην απεργία σε νέους εργασιακούς χώρους, δεύτερο, τα υψηλά ποσοστά απεργίας στον ιδιωτικό τομέα, τρίτο, η μαζική συμμετοχή στις απεργιακές συγκεντρώσεις ανέργων και αυτών που έχασαν πρόσφατα τη δουλειά τους, τέταρτο, οι διαθέσεις ενός σημαντικού τμήματος του λαού για κλιμάκωση των κινητοποιήσεων εν όψει της ψήφισης του νέου αντιλαϊκού πακέτου μέτρων από τη Βουλή στα μέσα Οκτωβρίου, διαθέσεις που περνάνε κατά πολύ τις προγραμματισμένες κινητοποιήσεις που προγραμματίζει η ρεφορμιστική ηγεσία των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, πέμπτο η μαζική συμμετοχή στα μπλοκ των σωματείων και η σαφής αποδυνάμωση των διασπαστικών συγκεντρώσεων του ΠΑΜΕ. Ειδικά για το τελευταίο, η εικόνα που έχουμε από όλη την Ελλάδα λέει ότι υπάρχει σαφής μείωση του ποσοστού αυτών που επέλεξαν να ακολουθήσουν την ηγεσία των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ σε σχέση με την συγκέντρωση των σωματείων. Αρνητικό στοιχείο παραμένει, όπως πάντα ως τώρα, οι ξεχωριστές, προς όφελος του κεφαλαίου (επειδή υπονομεύουν και διασπούν το μαζικό αγώνα) διασπαστικές συγκεντρώσεις και πορείες με πρωτοστάτες τους ηγέτες του ΠΑΜΕ που δρουν πρώτα-πρώτα ως απεργοσπαστικός μηχανισμός των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων ώστε αυτές να περνούν ευκολότερα τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα και επιπλέον αποτελούν μια μόνιμη, συμφωνημένη με όλες τις κυβερνήσεις, αποδοχή και αποθέωση της αστική νομιμότητας.
Με την ανεργία των νέων να διαμορφώνεται στο 53,9% και την επίσημη ανεργία να αγγίζει το 23,6% στο δεύτερο τρίμηνο του έτους η συμμετοχή στις απεργιακές κινητοποιήσεις κόσμου που πλήττεται άμεσα από την καπιταλιστική κρίση και αποτελεί εκ νέου τον στόχο των αντιλαϊκών μέτρων που προωθεί η τρικομματική κυβέρνηση (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ) με τις εντολές της Τρόϊκα είναι μια σημαντική εξέλιξη και παρακαταθήκη για το μέλλον.
Οι διαδηλωτές βρέθηκαν άλλη μια φορά αντιμέτωποι με την αστυνομική βία και τις προληπτικές συλλήψεις. Η Αστυνομία προχώρησε στη συγκέντρωση της Αθήνας, στην προσαγωγή τουλάχιστον 100 διαδηλωτών πριν ξεκινήσει η πορεία. Κατά τη διάρκεια της πορείας έγιναν και περισσότερες από 20 συλλήψεις.
Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 έδωσε τα παρών σε όλες τις μεγάλες πόλεις με προκηρύξεις, εφημερίδες, κλπ.
Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2012
Η υποκρισία «Κ»ΚΕ, ΚΚΕ(μ-λ), τροτσκιστών, αναρχικών, ΝΑΡ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ και τα καλέσματα τους για “μαζική συμμετοχή” στην απεργία της Τετάρτης 26-09-2012
Από σύντροφο που ήταν στη διαδήλωση
Επαναλήφθηκε για ακόμη μια φορά το ίδιο θλιβερό φαινόμενο που παρουσιάστηκε στη φετινή διαδήλωση με την ευκαιρία της Έκθεσης Θεσ/νικης. ΟΛΟΙ οι εργαζόμενοι, στην κυριολεξία ΟΛΟΙ, (ήμουν αυτόπτης μάρτυρας) ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο άγαλμα του Βενιζέλου στη Πλ. Αριστοτέλους ενώ μόνο 1500 περίπου στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Στην ίδια ρότα με το κάλεσμα των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ για ξεχωριστή προσυγκέντρωση και πορεία στη πόλη έκαναν τροτσκιστικές ομάδες, αναρχικοί και οργανώσεις, όπως το ΝΑΡ και το ΚΚΕ(μ-λ), που ποτέ δεν έκοψαν ιδεολογικά τον ομφάλιο λώρο με τη μάνα που τους γέννησε, δηλ. το «Κ»ΚΕ και τις ρεβιζιονιστικές απόψεις του Μάο Τσε Τουνγκ αντίστοιχα.
Όλοι αυτοί επιμένουν σε μια διασπαστική πολιτική και ταχτική των ΑΠΕΡΓΙΑΚΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ καταδικασμένη στη συνείδηση της εργατικής τάξης και του λαού. Οι εργαζόμενοι θέλουν τουλάχιστον να είναι ενωμένοι στους διεκδικητικούς-συνδικαλιστικούς-απεργιακούς τους αγώνες πάνω στα ΚΟΙΝΑ αιτήματα πάλης. Όχι συνέχιση της διάσπασης, απαιτούν οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα Αυτό ήταν το μήνυμα των εργαζομένων τόσο στη φετινή διαδήλωση στη Θεσ/νικη όσο στην απεργία της Τετάρτης στη Θεσσαλονίκη και πανελλαδικά.
Η απάντηση αυτών των «άλλων» σ' αυτό το εναγώνιο κάλεσμα των εργαζομένων είναι ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ των απεργιακών κινητοποιήσεων, γεγονός που υπονομεύει ευθύς εξαρχής τον αγώνα των εργαζομένων και τη μαζικότητα των κινητοποιήσεων, που είναι εντελώς απαραίτητη για τη νίκη. Τέτοιες διασπάσεις απεργιακών κινητοποιήσεων είναι αντικειμενικά προς όφελος του κεφαλαίου και διευκολύνουν το πέρασμα των αντιλαϊκών μέτρων της εκάστοτε αστικής κυβέρνησης. Είναι αποδεδειγμένο ότι η ΕΝΟΤΗΤΑ και ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ οδηγούν σε νίκες.
Με βάση τη μη μαζικότητα του μπλοκ του ΠΑΜΕ-«Κ»ΚΕ και των ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΚΚΕ(μ-λ) κλπ στη Θεσ/νικη, το κάλεσμα για «μαζική συμμέτοχη» στην απεργία και του «Κ»ΚΕ και των ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΚΚΕ(μ-λ) κλπ ακούγεται παρά πολύ κάλπικο. Αν πραγματικά ήθελαν μαζική συμμέτοχη θα ήταν μαζί με όλους τους εργαζόμενους και όχι χώρια.
Το κάλεσμά τους για «μαζική συμμετοχή», κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο ακούγεται κάλπικο, αλλά είναι κιόλας.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Καταγγέλλουμε στην εργατική τάξη και το λαό τις προληπτικές - φασιστικού τύπου - συλλήψεις, προσαγωγές και επιθέσεις των δυνάμεων καταστολής πριν τις απεργιακές συγκεντρώσεις που έλαβαν χώρα την Τετάρτη 26/9. Η αστυνομία στοχοποιώντας ολόκληρους χώρους, τοπικές συνελεύσεις, αγωνιστές προσπάθησε να τους εκφοβίσει και να τους εμποδίσει να συμμετάσχουν με τους χιλιάδες άλλους εργαζόμενους, άνεργους, νέους, φοιτητές, μαθητές που διαδήλωναν με τα σωματεία τους.
Συγκεκριμένα στη Δάφνη δυνάμεις της ομάδας ΔΕΛΤΑ ακινητοποίησαν το οργανωμένο μπλοκ της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων Αγ. Δημητρίου έξω από το μετρό απαιτώντας την προσαγωγή συγκεκριμένων αγωνιστών. Η άρνηση των παρευρισκόμενων να ενδώσουν στις τρομοκρατικές πιέσεις των δυνάμεων καταστολής τους έφερε αντιμέτωπους με την βία και την μαζική προσαγωγή τους. Τα ίδια ακριβώς περιστατικά συνέβησαν και σε άλλες περιοχές της Αθήνας με την ίδια ένταση (πχ. Ζωγράφου κλπ). Απέναντι σε αυτές τις τρομοκρατικές προσπάθειες εκφοβισμού του κινήματος, των προληπτικών συλλήψεων και γενικότερα εκφασισμού της κοινωνίας δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι. Η οργάνωση και ενότητα όλων όσων πλήττονται από τις πολιτικές που γκρεμίζουν κάθε εργασιακό, επαγγελματικό, δημοκρατικό δικαίωμα είναι μονόδρομος.
Κίνηση για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55
Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012
Έκφραση αντιδραστικότητας, βαθιάς κρίσης και πρωτοφανούς σήψης η εκλογή και η παραμονή ως προέδρου της Βουλής ενός σοβαροφανούς αλητο-φασιστοειδούς
Ο Τεμπονέρας αγρυπνά ανήσυχος
Η δημοσίευση στη δεξιά εφημερίδα «Real news» (23/9/2012) του Ν. Χατζηνικολάου της κατάθεσης του κτηματομεσίτη Ι. Λιβανού που εμπλέκει στο σκάνδαλο Ι. Καρούζου και τους πρώην Υπουργούς της κυβέρνησης Καραμανλή Β. Μεϊμαράκη, Γ. Βουλγαράκη και Μ. Λιάπη ύψους 10,5δις ευρώ δηλ. ποσό λίγο μικρότερο από τα πρώτα νέα εξοντωτικά μέτρα που σχεδιάζει να επιβάλλει η κυβέρνηση στο λαό, προκάλεσε για μια ολόκληρη βδομάδα σεισμικές δονήσεις πολλών ρίχτερ στην κυβέρνηση Σαμαρά και σε ολόκληρη την μοναρχοφασιστική ΝΔ, που «καταλάγιασε» με παρασκηνιακού χαρακτήρα παρεμβάσεις και πιέσεις.
Όμως ακόμα ισχυρότερο ήταν το σοκ που προκλήθηκε στον Ελληνικό λαό, όχι τόσο από το σκάνδαλο (έχει συνηθίσει τα πολλά σκάνδαλα), μα απ' το τραμπούκικο κουτσαβακίστικο και ασυνήθιστης προκλητικότητας «ξέσπασμα» του φασιστοειδούς Μεϊμαράκη - όντας μάλιστα πρόεδρος της Βουλής. Ξέσπασμα της πιο ακραίας αλήτικης συμπεριφοράς με τις πιο ακραίες σε χυδαιότητα πεζοδρομιακού χαρακτήρα «εκφράσεις», αλλά και απειλές απευθυνόμενες προς τους Ν. Χατζηνικολάου - Πρ. Παυλόπουλο (ακατονόμαστες «εκφράσεις» που καταγράφηκαν στον αστικό τύπο μα δεν μπορούν να αναδημοσιευτούν που δείχνουν το μέγεθος της αλητείας του σοβαροφανούς πρόεδρου της Βουλής).
Με την ευκαιρία αυτή επιβάλλεται να γίνει μια σύντομη αναφορά σε ένα σπουδαίο ζήτημα που στον αντιφασιστικό τύπο «πέρασε», ιδιαίτερα της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας («Ριζοσπάστης» - «Αυγή»), εντελώς σιωπηρά: την εκλογή του προκλητικού φασιστοειδούς Β. Μεϊμαράκη ως προέδρου της Βουλής.
Στην ψηφοφορία για την εκλογή του Β. Μεϊμαράκη ήταν παρόντες 290 βουλευτές εκ των οποίων οι 223 ψήφισαν υπέρ, οι 66 λευκό και 1 άκυρο. Ο αριθμός των βουλευτών κατανέμεται ως εξής: ΝΔ 129, ΣΥΡΙΖΑ 71, ΠΑΣΟΚ 33, ΑΝ.ΕΛΛ. 20, «Χρυσή Αυγή» 18, ΔΗΜΑΡ 17, «Κ»ΚΕ 12. Απουσίαζαν 10.
Είναι φανερό ότι ο Μεϊμαράκης εκλέχτηκε πρόεδρος της Βουλής όχι μόνο με τις ψήφους ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ αλλά πήρε και απ' τα άλλα κόμματα γύρω στους 50 ψήφους. Παρόλο που η ψηφοφορία ήταν μυστική μπορεί να υποθέσει κανείς βάσιμα - αν κρίνει απ' την ένοχη σιωπή των «Αυγή» - «Ριζοσπάστη» - ότι τον ψήφισαν και κάποιοι από τους βουλευτές των «Κ»ΚΕ - ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως το σοβαροφανές φασιστοειδές Β. Μεϊμαράκης - ο ασυγκράτητος και εξαχρειωμένος αλητήριος της περασμένης βδομάδας - έχει πλούσιο και «λαμπρό» φασιστικό παρελθόν και δράση ως ηγετικό στέλεχος των ομάδων κρούσης των Κενταυρο-Ρέϊντζερς (μαζί με Σαμαρά, Βουλγαράκη, Μιχαλολιάκο κλπ.) της φασιστικής ΟΝΝΕΔ, δράση που το Γενάρη του 1991 κορυφώθηκε με τη δολοφονία του καθηγητή Ν. Τεμπονέρα από τον γραμματέα της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας Καλαμπόκα.
Η ψήφιση του Β. Μεϊμαράκη ως πρόεδρου της Βουλής από δημοκράτες - αντιφασίστες βουλευτές και τους ρεφορμιστές της χρουστσωφικής σοσιαλδημοκρατίας είναι ολωσδιόλου απαράδεκτη πολιτική πράξη τόσο εξαιτίας της δολοφονίας του καθηγητή Τεμπονέρα όσο και γιατί η ψήφιση ενός αδίστακτου φασιστοειδούς σημαίνει διεύρυνση του εκφασισμού του αστικού κοινοβουλίου, εκφασισμός που έχει ήδη δυναμώσει με τον εμπλουτισμό της μοναρχοφασιστικής ΝΔ με τους γνωστούς ναζι-φασίστες Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη κλπ. όσο και με την αύξηση της δύναμης της «Χρυσής Αυγής».
Πέμπτη 4 Οκτωβρίου 2012
Η συνάντηση Τσίπρα-Πέρες: αντιδραστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το Ισραήλ, «χωροφύλακα» των ΗΠΑ στην περιοχή
Ο νεαρός χρουτσωφικός σοσιαλδημοκράτης Α. Τσίπρας απ' τις κατά κόρον διαρκώς επαναλαμβανόμενες διακηρύξεις περί «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» πέρασε «ξαφνικά» και στις «ερωτοτροπίες» με την φιλοπόλεμη κυβέρνηση του Ισραήλ, δολοφόνο του Παλαιστινιακού λαού αλλά και χωροφύλακα των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή που πάντα ως τώρα ενεργεί ως μακρύ χέρι του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού κατά των λαών των Αραβικών χωρών.
Έτσι κατά την επίσκεψη του προέδρου του Ισραήλ Σ. Πέρες στην Αθήνα (σε ανταπόδοση της επίσκεψης Παπούλια πέρυσι στο Ισραήλ) ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε με τον Πέρες, μια συνάντηση κάθε άλλο παρά «εθιμοτυπική» ήταν, η οποία προφανώς σηματοδοτεί την αλλαγή στάσης αυτού του ρεφορμιστικού κόμματος απέναντι στις επιθετικές και πολεμοχαρείς ενέργειες της κυβέρνησης του Ισραήλ και την έναρξη μια νέας στάσης στη σχεδιαζόμενη εξωτερική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτή την αλλαγή στάσης υπήρξαν κάποιες αντιρρήσεις-αντιστάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ με προεξέχουσα την ανοιχτή προς τα έξω τοποθέτηση του βουλευτή Θεσσαλονίκης Τ. Κουράκη που έδωσε στη δημοσιότητα κείμενο με τίτλο «Η συνάντηση με τον Πέρες: Μια "υπεύθυνη" διπλωματία που αύριο θα είναι η επίσημη εξωτερική μας πολιτική» («ΑΥΓΗ» 14/8/2012, σελ. 13) που αναδημοσιεύεται ολόκληρο παρακάτω χωρίς σχολιασμό:
«Καθώς καθυστερεί, εξαιτίας των διακοπών η σύγκλιση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας, όπου θα μπορούσα να θέσω το θέμα της συνάντησης του Προέδρου του Κόμματος με τον Πρόεδρο του Ισραήλ, και επειδή μια βδομάδα μετά δεν έχει υπάρξει ανακοίνωση για τα ζητήματα που τέθηκαν από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισα να κοινοποιήσω τις σκέψεις μου καθώς η συνέχιση της σιωπής μου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως συναίνεση στην καθόλου «εθιμοτυπική συνάντηση» του προέδρου μας με τον Σιμόν Πέρες, (αφού μάλιστα συνοδεύτηκε και με το Μετάλλιο της Βουλής των Ελλήνων κατά την τριήμερη επίσημη επίσκεψή του στη χώρα μας).
Σύντροφοι η επίσκεψη του Πέρες δεν ήταν καθόλου εθιμοτυπική. Ήταν σε απάντηση της επίσκεψης του Παπούλια που είχε συναντηθεί πέρυσι στο Ισραήλ με τον Πέρες, τον Νεντανιάχου και τον Λίμπερμαν.
-Ήταν για επιβεβαίωση και συνέχιση της αμυντικής- στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας και Ισραήλ (απέναντι σε ποιους λαούς άραγε;).
-Ήταν για την άφεση αμαρτιών της δολοφονικής επίθεσης του Ισραήλ στον «Στόλο της Ελευθερίας» με τους εννιά νεκρούς και την πειρατεία και στα ελληνικά πλοία στα διεθνή ύδατα το 2010 και το 2011.
-Ήταν μέσα στο πλαίσιο της συνεργασίας για τον ορυκτό πλούτο, τον τουρισμό, τη γεωργία που άρχισε επί κυβέρνησης Παπανδρέου και συνεχίζεται και σήμερα με την τρικομματική κύβέρνηση.
Όχι λοιπόν, δεν με αφορά αυτού του είδους η «υπεύθυνη» διπλωματία που αύριο θα είναι η επίσημη εξωτερική μας πολιτική.
Δεν με αφορά η εξόρυξη κοιτασμάτων ανοιχτά της Γάζας όταν με τα κιάλια θα ατενίζουμε αμέριμνοι τους βομβαρδισμούς των αμάχων και των 1453 νεκρών.
Δεν με αφορά ένας τουρισμός δίπλα στο τείχος του αίσχους που κυκλώνει τους Παλαιστίνιους και τους αποκόπτει από τις ρίζες τους.
Δεν με αφορά η συνεργασία στην γεωργία όταν οργώνονται τα χωράφια της Γάζας με τις μπουλντόζες των κατακτητών και στις ρόδες τους ξεψυχάει η Ρέιτσελ Κόρι.
Και για να μην θεωρηθεί ότι μιλάω συναισθηματικά (πράγμα που καθόλου δεν το αποκηρύσσω, αντιθέτως μάλιστα) θα ρωτήσω ευθέως: Σε ποια βάση έγινε η συνάντηση και πόσο αυτή ήταν σύμφωνη με την θέση του ΣΥΡΙΖΑ για την περιφερειακή-μεσανατολική εξωτερική μας πολιτική; Ποια ζητήματα θέσαμε εμείς που προωθούν μια πολυδιάστατη πολιτική προς όφελος των λαών της περιοχής και της ειρήνης δίχως χώρες υπό κατοχή και στρατόπεδα συγκέντρωσης; Πόσο η συνάντηση αυτή μας τοποθετεί στους ηγήτορες σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο της αντίληψης ότι οι λαοί παίρνουν την τύχη στα χέρια τους όχι μόνο στο οικονομικό, αλλά και στο επίπεδο της ειρήνης απέναντι σε κάθε κατοχική δύναμη;
Θα περιμένω μια απάντηση και ελπίζω να είναι πειστική.
Τάσος Κουράκης
Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ»
Στην απάντηση του Τμήματος εξ. πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που όχι μόνο υπεραμύνθηκε της συνάντηση Τσίπρα-Πέρες αλλά επέκρινε κιόλας τον βουλευτή με τον ανόητο πολιτικό τίτλο «Κανείς δεν δικαιούται να μονοπωλεί την ευαισθησία στο θέμα της Παλαιστίνης» («ΑΥΓΗ 19/8/2012, σελ. 6) προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αντιδραστική στροφή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα τόσο καίριο και μεγάλης σημασίας ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής.
Οικογενειακός "εφιάλτης" η ανεργία
Περίπου 450.000 οικογένειες δεν έχουν ούτε έναν εργαζόμενο στα μέλη τους, τη στιγμή μάλιστα που καλούνται να πληρώσουν νέους φόρους, όπως αποτυπώνεται στα στοιχεία του ΟΑΕΔ και του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ.
Σε αυτό έρχονται να προστεθούν οι μακροχρόνια άνεργοι που δεν δικαιούνται καν επίδομα, αλλά και οι "νεόπτωχοι" εργαζόμενοι που ωστόσο αδυνατούν να ανταπεξέλθουν ακόμη και σε στοιχειώδεις ανάγκες και υποχρεώσεις. Βάσει της τελευταίας έρευνας του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, το 25,4% των μισθωτών και το 13,8% των απασχολούμενων ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Την ίδια ώρα, όπως επισημαίνει ερευνήτρια του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών, η κατάσταση δυσχεραίνει δεδομένου ότι μόνο το Α΄ εξάμηνο του 2012 καταγράφηκε ότι ο ένας στους δύο εργαζόμενους απασχολείται με ελαστική σχέση εργασίας.
Πηγή: MEGA TV
Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012
Κυκλοφορεί η μηναία επιθεώρηση For A People's Democracy
Ξεκίνησε η κυκλοφορία της αγγλόφωνης μηναίας επιθεώρησης “For a people’s democracy” ως παράρτημα του αγγλόφωνου θεωρητικού εντύπου “Επαναστατική Δημοκρατία”.
Το πρώτο τεύχος είναι 12 σελίδες και περιλαμβάνει νέα από την Ινδία, το Πακιστάν, την Τουρκία, κ.α. Επίσης περιλαμβάνει ένα άρθρο του Vijay Singh με τίτλο “Κάποιες στρατηγικές των Ινδών Κομμουνιστών μετά το 1947”.
Ολόκληρο το περιοδικό βρίσκεται στην ιστοσελίδα http://forapeoplesdemocracy.wordpress.com/