Στις 9 Φλεβάρη το πρωί άνδρες της Ασφάλειας Καλαμάτας επισκέφτηκαν στο σπίτι τον κομμουνιστή Δημήτρη Βάγια και του ζήτησαν να τους ακολουθήσει στα Γραφεία της τοπικής Ασφάλειας όπου του γνωστοποίησαν ότι κατηγορείται για «λιποταξία» και ότι γι' αυτό το λόγο πρέπει να παρουσιαστεί στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων για να δικαστεί.
Η υπόθεση αυτή «ξεθάβεται» μετά 53 ακριβώς χρόνια από τότε που ο Δημήτρης Βάγιας εγκατέλειψε στις 30 Μάη 1949 το μοναρχοφασιστικό στρατό και προσχώρησε στο ΔΣΕ απ' τις γραμμές του οποίου πολέμησε το ντόπιο μοναρχοφασισμό και πολλά χρόνια μετά τον επαναπατρισμό του στην Ελλάδα απ' τη Σοβιετική Ένωση όπου έζησε ως πολιτικός πρόσφυγας.
Η φασιστική δίωξη ξεκίνησε με την υπ' αριθμό απόφαση 376/6.11.2001 του πενταμελούς Στρατοδικείου Λάρισας με εντολή να προσαχθεί στον Εισαγγελέα του Στρατοδικείου Ιωαννίνων με βάση το υπ' αριθμό 86/1949 ένταλμα συλλήψεως με την κατηγορία «αυτομολία εις τους στασιαστάς».
Η τρομοκρατική αυτή ενέργεια δείχνει κατ' αρχήν ότι η αντιδραστική αστική στρατιωτική δικαιοσύνη δεν έχει αλλάξει χαρακτήρα μα ούτε και είναι ποτέ δυνατό να αλλάξει αλλά και το μέγεθος της φασιστικοποίησης στο χώρο του στρατού, παρά τις φλυαρίες για «δημοκρατία», και κατά δεύτερο λόγο αποτελεί «επιχείρηση»-ενέργεια με πολιτικό στόχο την κατατρομοκράτηση του λαού που αγωνίζεται ενάντια στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Η τρομοκρατική και φασιστική αυτή ενέργεια της στρατιωτικής δικαιοσύνης σε βάρος του Δημήτρη Βάγια δείχνει εκ νέου ότι ο αστικός στρατός δεν «εκδημοκρατίζεται» και ούτε αλλάζει τον ταξικό του χαρακτήρα ως κύριου υπερασπιστή των συμφερόντων της αντιδραστικής αστικής τάξης και της εξουσίας της και επιπλέον διαψεύδει τα μυθεύματα και αποκαλύπτει την απάτη των χρουστσοφικών σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, ότι με «όργανο» το «εκδημοκρατισμένο» αστικό κράτος (αντί της συντριβής του) είναι δυνατόν η εργατική τάξη να καταχτήσει την πολιτική εξουσία και να ανοίξει «ειρηνικά» ο δρόμος στο σοσιαλισμό και την οικοδόμησή του.
Εφημερίδα “Ανασύνταξη”, Αρ. Φύλ. 127 1-15 Φλεβάρη 2002
