Στις 11 Γενάρη πέθανε στη Θεσσαλονίκη ο επαναστάτης κομμουνιστής σύντροφος Γιάννης Ζαχαριάδης.
Ο Γιάννης Ζαχαριάδης γεννήθηκε το 1925 και σε νεαρή ηλικία, την περίοδο της τριπλής ιταλο-γερμανο-βουλγαρικής φασιστικής κατοχής της χώρας μας, μπήκε στο επαναστατικό κίνημα προσχωρώντας στο ΚΚΕ και απ' τις γραμμές του εφεδρικού ΕΛΑΣ αγωνίστηκε εναντίον των κατακτητών.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας και τις γνωστές προδοτικές συμφωνίες της δεξιάς οπορτουνιστικής ηγεσίας Σιάντου μ' αποκορύφωμα τη συμφωνία της Βάρκιζας διώχθηκε απ' την ντόπια δοσίλογη μοναρχοφασιστική αντίδραση, όπως και χιλιάδες άλλες αγωνιστές που πολέμησαν του φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Κρατήθηκε δυο χρόνια και βασανίστηκε απάνθρωπα στο Νταχάου της Μακρονήσου.
Όταν απελευθερώθηκε συνέχισε τον αγώνα ενάντια στον μοναρχοφασισμό. Μετά την επέμβαση των προδοτών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ αντιτάχθηκε στην επέμβαση, απόρριψε και καταπολέμησε τον χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό.
Στις επόμενες δεκαετίες ως το τέλος της ζωής του στάθηκε σταθερός αντίπαλος του χρουστσιφικού ρεβιζιονισμού, συνεπής υπερασπιστής των Στάλιν-Ζαχαριάδη, αγωνίστηκε και βοήθησε στην ανασύνταξη και συσπείρωση των κομμουνιστικών δυνάμεων στον επαναστατικό δρόμο των Στάλιν-Ζαχαριάδη, ακολουθώντας την επαναστατική κοσμοθεωρία του προλεταριάτου, το μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό.
Ο Γιάννης Ζαχαριάδης γεννήθηκε το 1925 και σε νεαρή ηλικία, την περίοδο της τριπλής ιταλο-γερμανο-βουλγαρικής φασιστικής κατοχής της χώρας μας, μπήκε στο επαναστατικό κίνημα προσχωρώντας στο ΚΚΕ και απ' τις γραμμές του εφεδρικού ΕΛΑΣ αγωνίστηκε εναντίον των κατακτητών.
Μετά την απελευθέρωση της χώρας και τις γνωστές προδοτικές συμφωνίες της δεξιάς οπορτουνιστικής ηγεσίας Σιάντου μ' αποκορύφωμα τη συμφωνία της Βάρκιζας διώχθηκε απ' την ντόπια δοσίλογη μοναρχοφασιστική αντίδραση, όπως και χιλιάδες άλλες αγωνιστές που πολέμησαν του φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Κρατήθηκε δυο χρόνια και βασανίστηκε απάνθρωπα στο Νταχάου της Μακρονήσου.
Όταν απελευθερώθηκε συνέχισε τον αγώνα ενάντια στον μοναρχοφασισμό. Μετά την επέμβαση των προδοτών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ αντιτάχθηκε στην επέμβαση, απόρριψε και καταπολέμησε τον χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό.
Στις επόμενες δεκαετίες ως το τέλος της ζωής του στάθηκε σταθερός αντίπαλος του χρουστσιφικού ρεβιζιονισμού, συνεπής υπερασπιστής των Στάλιν-Ζαχαριάδη, αγωνίστηκε και βοήθησε στην ανασύνταξη και συσπείρωση των κομμουνιστικών δυνάμεων στον επαναστατικό δρόμο των Στάλιν-Ζαχαριάδη, ακολουθώντας την επαναστατική κοσμοθεωρία του προλεταριάτου, το μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό.
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 127 1-15 Φλεβάρη 2002
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου