Κυκλοφορεί η Ανασύνταξη 462 (Γενάρης 2019)

Βαθαίνει παραπέρα το προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκων μαζών

ICMLPO: Οι αντιθέσεις του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού οξύνονται, ο αγώνας της εργατικής τάξης και των λαών αναπτύσσεται

Η πλήρης οικονομική χρεοκοπία της χώρας απ’ την κυβέρνηση της ΝΔ το 2009 και η σημερινή διαρκώς, προς το παρόν, επιδεινούμενη κατάσταση

Πρωτοφανή απανωτά φιάσκο στον τομέα της Εξωτερικής πολιτικής

Ισχυρή ενίσχυση του αστυνομικού κράτους, αστυνομοκρατία, βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις κατά διαδηλωτών, βάθεμα της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής

Διαρκής χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών, αλλά και της χώρας

Διαβάστε Περισσότερα »

ICMLPO: Οι αντιθέσεις του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού οξύνονται, ο αγώνας της εργατικής τάξης και των λαών αναπτύσσεται

Ανακοίνωση της διεθνούς Σύσκεψης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων – ICMLPO

Οι αντιθέσεις του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού οξύνονται, ο αγώνας της εργατικής τάξης και των λαών αναπτύσσεται

Η Ολομέλεια της ICMLPO (διεθνής Σύσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων) συνήλθε τον Οκτώβρη 2019 στη Γερμανία, σε μια περίοδο, που οι λαοί της Ασίας, Αφρικής και Λατινικής Αμερικής ξεσηκώθηκαν ο ένας μετά τον άλλον .

Η διεθνής μπουρζουαζία και ο διεθνής καπιταλισμός μπορούν μόνο να μεγαλώσουν τα κοινωνικά προβλήματα, να προσθέσουν και άλλα στα ήδη υπάρχοντα και να τα καταστήσουν άλυτα.

Ας θυμηθούμε, πως με τη νέα παγκόσμια τάξη υπόσχονταν για όλους ειρήνη και ευημερία και πως με την παγκοσμιοποίηση, που θα μετέτρεπε τον κόσμο σε «ένα μικρό χωριό» και θα απελευθέρωνε την ανθρωπότητα απ’ τα προβλήματά της, θα έθετε τέρμα στην εκμετάλλευση και στις κοινωνικές τάξεις.

Η εργατική τάξη και οι καταπιεσμένοι του κόσμου, με την αφόρητη χειροτέρευση των όρων ζωής και εργασίας, γνώρισαν ακριβώς το αντίθετο. Οι εμπειρίες των εργατών, με την αύξηση της ανεργίας, τη μείωση των μισθών, την αύξηση της φτώχιας, με την περικοπή των κοινωνικών παροχών και την άνοδο των τιμών και των φόρων, όπως επίσης με την χειροτέρευση των συνθηκών ικανοποίησης των βασικών αναγκών τους οδηγεί να συνειδητοποιήσουν, ότι ο καπιταλισμός δεν έχει τίποτε να τους προσφέρει. Η πηγή όλων αυτών των προβλημάτων, βρίσκεται στο γεγονός, ότι η καπιταλιστική παραγωγή οδηγεί μόνο στην αύξηση των Κερδών των μονοπωλίων.

Αυτή η χειροτέρευση εκφράζεται στην κρίση, στην οποία έχουν συμπαρασυρθεί ήδη πολλές εξαρτημένες χώρες και η οποία έχει προκαλέσει σ’ ολόκληρο τον καπιταλιστικό κόσμο μια επιβράδυνση της οικονομικής μεγέθυνσης, ιδιαίτερα της βιομηχανικής παραγωγής. Αυτή συνοδεύεται από μια έλλειψη αξιοποίησης του παραγωγικού δυναμικού, από κλείσιμο επιχειρήσεων και απολύσεις. Υπάρχουν ενδείξεις, ότι η επόμενη κρίση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας θα είναι χειρότερη από εκείνη του 2008. Και αυτή τη φορά η κρίση θα έχει καταστροφικότερες συνέπειες, επειδή τα πιο ισχυρά ιμπεριαλιστικά κράτη δεν έχουν καμιά δυνατότητα να παρέμβουν κεντρικά.

Η όξυνση των ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και των αντιθέσεων μεταξύ των μονοπωλίων και η διόγκωση των συγκρούσεων συμφερόντων έχουν ήδη οδηγήσει σε «εμπορικούς πολέμους». Αυτές οι αντιθέσεις και συγκρούσεις είναι το αποτέλεσμα της σφοδρής ορμής των ιμπεριαλιστικών μονοπωλίων για την απόσπαση μέγιστου κέρδους και χωρίς αμφιβολία έχουν αρνητική επίδραση στην παγκόσμια οικονομία.

Η άνιση ανάπτυξη των μονοπωλίων και των ιμπεριαλιστικών χωρών καθώς και των επιχειρήσεων και των κλάδων οδηγεί σε διαφοροποιήσεις την ικανότητα απόδοσης των μονοπωλιακών ομάδων του χρηματιστικού κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών κρατών, κάτι που οδηγεί σε διεκδικήσεις ξαναμοιράσματος του κόσμου. Η ΗΠΑ, η Κίνα η Ρωσία και οι γερμανο-γάλλοι ιμπεριαλιστές, οι οποίοι ελέγχουν τη συγκλονιζόμενη από αντιθέσεις ΕΕ, είναι οι πιο σπουδαίοι ιμπεριαλιστές.

Ανάμεσα σ’ αυτούς βρίσκεται σε πρώτη γραμμή η σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας.

Οι ΗΠΑ είναι η πιο μεγάλη ιμπεριαλιστική ηγεμονική δύναμη:

- Εξαιτίας της βιομηχανικής και χρηματιστικής βάσης,

- το μέγεθος των χωρών και των περιοχών που εξαρτώνται απ’ αυτές,

- το «όπλο» του δολαρίου,

- των στρατιωτικών βάσεών της παντού στον κόσμο,

- λόγω της αδιάκοπης ικανότητας να επιβάλλει τη θέλησή της στο ΝΑΤΟ των δυτικών δυνάμεων, παρά τις μεταξύ τους συγκρούσεις συμφερόντων,

- και εξαιτίας των στρατιωτικών δαπανών, οι οποίες ξεπερνούν τις συνολικές δαπάνες των υπόλοιπων χωρών.

Η υστερία, να διαφυλάξουν ότι κατέχουν, κάνει τις ΗΠΑ επιθετικές, πολεμοχαρείς και πιο αδίστακτες.

Από την πλευρά της η Κίνα, λόγω της πλήρους σύγχρονης βάσης του καπιταλισμού της απ’ την οποία απορρέει μια ταχεία βιομηχανική και οικονομική μεγέθυνση, το επίπεδο της καπιταλιστικής συσσώρευσης απ’ την οποία απορρέει οικονομική επέκταση και το δυναμικό είναι μια εν δυνάμει σημαντική ιμπεριαλιστική δύναμη, που στην προσπάθειά της να ξεπεράσει τις ΗΠΑ, συμπεριλαμβάνει στην ατζέντα της το ξαναμοίρασμα του κόσμου. Τώρα, προσπαθεί να βελτιώσει αντίστοιχα τη στρατιωτική της μηχανή. Η σύγκρουση μεταξύ των ΗΠΑ και Κίνας, καθώς οι συγκρούσεις μεταξύ των άλλων ιμπεριαλιστών να διατηρήσουν ότι κατέχουν και να το επεκτείνουν σε βάρος των άλλων έχει οδηγήσει τελικά σε πολέμους για την εξουσία και έχει ήδη επεκτείνει την επιρροή σ’ όλους τις ηπείρους.

Οι ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και συγκρούσεις έχουν μια αρνητική επίδραση στην παγκόσμια οικονομία και οδηγούν στη χειροτέρευση των συνθηκών ζωής και εργασίας των εκμεταλλευόμενων μαζών, επειδή οι ιμπεριαλιστές επιδιώκουν την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λεηλατημένων λαών.

Σε όλα τα μέρη του κόσμου και ιδιαίτερα οι οξυμένες συγκρούσεις μεταξύ τους σε ορισμένος περιοχές κανένας ιμπεριαλιστής δεν είναι φίλος των εργατών και των λαών. Οι υποσχέσεις τους προς τους λαούς για οικονομική και πολιτική συμπαράσταση για να φέρουν ανεξαρτησία και δημοκρατία είναι μόνο χοντρά ψέματα. Είναι μονοπωλιστές γκάγκστερ, εκμεταλλευτές και ληστές, ανεξάρτητα από το τι υπόσχονται, νοιάζονται μόνο για τα Κέρδη σε βάρος των λαών και εκμεταλλευόμενοι τις σφαίρες ηγεμονίας υποτάσσουν και δυναμώνουν την εξάρτηση των λαών.

Ενώ κανένας ιμπεριαλιστής δε διστάζει να χρησιμοποιήσει την παραμικρή ευκαιρία για να λεηλατήσει τον πλούτο των λαών και να επεκτείνει την οικονομική και πολιτική του επιρροή μέσω της επέκτασης των σχέσεων εξάρτησης, ιδιαίτερα οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ είναι σε επίθεση ενάντια στους λαούς με μια σειρά κυρώσεις, εμπάργκο και καταλήψεις. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί τις πάνω από 800 στρατιωτικές βάσεις, τον ισραηλινό σιωνισμό και αντιδραστικές περιφερειακές δυνάμεις όπως Σαουδική Αραβία και Κολομβία. Διατηρεί ακόμα δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Πριν από λίγο μετέφερε την πρεσβεία από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

Η ICMLPO καταδικάζει όλες αυτές τις επιθέσεις.

Η ICMLPO αναγνωρίζοντας απεριόριστα το δικαίωμα των λαών και των εθνών για Αυτοδιάθεση συμπεριλαμβανομένου και το δικαιώματος συγκρότησης δικού τους κράτους εκφράζει την αλληλεγγύη της στους καταπιεσμένους λαούς και τους απελευθερωτικούς τους αγώνες, πρώτα απ’ όλα μ’ εκείνους της Βενεζουέλας, Ιράν, Παλαιστίνης, Κούβας, Κασμίρ και των Κούρδων.

Το γεγονός, ότι οι αντιφάσεις μεταξύ εργασίας και κεφαλαίου, μεταξύ των ιμπεριαλιστών και των λαών και των ιμπεριαλιστών μεταξύ τους οξύνονται, σημαίνει, ότι η καπιταλιστικο-ιμπεριαλιστική επίθεση καθώς και ο κίνδυνος του φασισμού και του πολέμου αυξάνεται. Η εργατική τάξη και οι καταπιεσμένοι λαοί θα παρασυρθούν σε μια χειρότερη κατάσταση, αν δεν υπάρξει αντίσταση.

Όταν η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να ελέγξει την κρίση του καπιταλισμού, η οποία βαθαίνει την κατάπτωση και τη στασιμότητα και δεν μπορεί να καταπιέσει τις διεκδικήσεις της εργατικής τάξης και των λαών, θα καταφύγει φυσικά στο φασισμό. Αυτή είναι η πιο οξεία μορφή των αντιδραστικών επιδιώξεων των μονοπωλίων. Και οι συγκρούσεις μεταξύ των ιμπεριαλιστικών σκύλων θα οδηγήσουν σε ένα νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Είναι όμως επίσης σωστό, ότι οι αρνητικές συνέπειες του καπιταλισμού οδηγούν σε κινητοποίηση της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών.

Πριν λίγο καιρό στην Ινδία 200 εκατομμύρια εργάτες συμμετείχαν στις απεργίες. Στο Ιράν τον τελευταίο χρόνο και αυτό το χρόνο πραγματοποιήθηκαν απεργίες και διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες εργάτες. Ενώ στην Ευρώπη αυξήθηκαν οι απεργίες, στα τελευταία δυο χρόνια έγιναν απεργιακές δράσεις, με νεότερη περίπτωση την απεργία των μεταλλεργατών. Μετά από ένα μεγάλο χρονικό διάστημα στασιμότητας η εργατική τάξη μπήκε εκ νέου σε κινητοποιήσεις, όπως δείχνουν μερικές απεργίες και άλλες δράσεις διαφορετική έκτασης, παρόλο που δεν πήραν πανεθνικό χαρακτήρα.

Τον Οκτώβρη ζούμε το ξέσπασμα πολλών λαϊκών κινημάτων ως αποτέλεσμα των καταστροφικών συνεπειών του καπιταλισμού και της καταπίεσης απ’ τις αντιδραστικές δυνάμεις. Σε πολλές χώρες αυτά τα κινήματα ανέδειξαν την τάση, να μετατραπούν σε εξεγέρσεις και άρχισαν να παίρνουν πολιτικό χαρακτήρα. Στη Burkina Faso ο λαός πριν 4 χρόνια ματαίωσε στρατιωτική πραξικόπημα. Στο Σουδάν ανατράπηκε ο Omar al Bashir. Στην Αλγερία αναγκάστηκε να παραιτηθεί ο Bouteflika και να αποσύρει την υποψηφιότητα του. Στο Λίβανο παραιτήθηκε ο πρωθυπουργός Hariri. Ο ιρακινός πρωθυπουργός ανακοίνωσε την παραίτηση του. Στη Χιλή ο πρόεδρος Sebastian Pinera αναγκάστηκε να αποσύρει τα αποφασισμένα οικονομικά μέτρα. Στον Ισημερινό ο πρόεδρος Μoreno ματαίωσε τα οικονομικά μέτρα. Στη Haiti, Irak, Honduras, Guinea, κλπ. ο αγώνας των λαών που εξεγέρθηκαν δεν μπόρεσε να αντιμετωπιστεί από τις κυβερνήσεις. Ο αριθμός των λαϊκών εξεγέρσεων με μεγάλη συμμετοχή της εργατικής τάξης μεγαλώνει.

Η εξέγερση της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στην εκμετάλλευση και την καταπίεση απ’ τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό είναι ο μοναδικός δρόμος, για να αποκρουστεί η επίθεση του κεφαλαίου, για να αποτραπεί ο κίνδυνος του φασισμού και του πολέμου καθώς και να συνεχιστεί ο αγώνας για κοινωνική και εθνική απελευθέρωση.

Ο σοσιαλρεφορμισμός πέφτει στο κενό, επειδή δεν είναι σε θέση να σταματήσει το ξεσήκωμα της εργατικής τάξης και των λαών. Είναι φυσικό, ότι η γραμμή της «ειρηνικής συνεργασίας των τάξεων» που ακολουθεί ο ρεφορμισμός, η οποία δεν έχει τίποτε άλλο να προσφέρει παρά τη συμφιλίωση μεταξύ των αντικειμενικών επαναστατικών αγώνων και των αντιδραστικών δυνάμεων, έχει ραγίσει-σπάσει.

Η Σύσκεψή μας απευθύνει έκκληση στους εργάτες όλων των χωρών:

Ο μοναδικός δρόμος για την απελευθέρωσή μας είναι ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό, για την ανατροπή της κυριαρχίας του κεφαλαίου και την εξάλειψη των εκμεταλλευτικών σχέσεων, χωρίς αυταπάτες για κάποιο τμήμα της μπουρζουαζίας ή μιας ιμπεριαλιστικής δύναμης. Πρέπει να θέσουμε τέρμα στην αστική κυριαρχία και να οργανωθούμε οι ίδιοι σε κυρίαρχη τάξη, η οποία θα στηρίζεται στη δική της δύναμη.

Δεν μπορούμε όμως να το πετύχουμε, όταν είμαστε διασπασμένοι και ανοργάνωτοι. Γι’ αυτό πρέπει στις χώρες μας να οργανωθούμε σε ανεξάρτητα Κόμματα της εργατικής τάξης, όπου υπάρχει και όπου δεν υπάρχει πρέπει να το οργανώσουμε. Πρέπει να διεξάγουμε την ταξική μας πάλη ανεξάρτητα απ’ τη μπουρζουαζία.

Με αυτό το σκοπό δεν πρέπει μόνο να συμμετέχουμε στους αγώνες του λαού που αναπτύσσονται χωρίς την πρωτοβουλία μας, αλλά πρέπει και να τους καθοδηγήσουμε, με το να οργανώνουμε τους αγώνες των εργατών στην πόλη και την επαρχία και να στρέφουμε αυτούς τους αγώνες ενάντια στον καπιταλισμό.

Η Σύσκεψή μας καλεί-απαιτεί επέκταση της πάλης των καταπιεσμένων λαών και εθνών του κόσμου:

Ο μοναδικός δρόμος για την απαλλαγή από τη λεηλασία και την ιμπεριαλιστική μονοπωλιακή καταπίεση είναι η διεξαγωγή ενός ασυμβίβαστου αγώνα ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τα μονοπώλια. Πρέπει να ακολουθήσουμε το παράδειγμα των αγώνων που διεξάγονται σε μερικές χώρες, να βοηθήσουμε να αναπτυχθούν και στη χώρα μας και να τους επεκτείνουμε. Οι λαοί δεν έχουν άλλους φίλους παρά μόνο τον εαυτό τους. Μπορούμε να στηριζόμαστε μόνο στους εαυτούς μας και τους εργάτες , οι οποίοι αποτελούν τμήμα των λαών.

Πρέπει να ενωθούμε, να οργανωθούμε και να διεξάγουμε την πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τα μονοπώλια. Ο κοινός και οργανωμένος αγώνας της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών είναι ακατανίκητος.

Διεθνής Σύσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων – ICMLPO

Γερμανία, Οκτώβρης 2019

Διαβάστε Περισσότερα »

Βαθαίνει παραπέρα το προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκων μαζών

Σήμερα απ’ τα παραπάνω είναι φανερό, ότι το προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών έχει βαθύνει στο έπακρο, και εξακολουθεί να βαθαίνει παραπέρα, με τη μεγάλη στρατιά ανέργων, τους χαμηλότατους μισθούς , τους άστεγους, τις μεγάλες αυξήσεις τιμών και φόρων, την διαρκή πτώση των πραγματικών μισθών των εργαζομένων, τη γενικότερη άνοδο του κόστους ζωής, τη χειροτέρευση της διατροφής και των συνθηκών κατοικίας, την ένταση της εκμετάλλευσης και την εντατικοποίηση της εργασίας με συνέπια την αύξηση των ατυχημάτων, τη χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας γενικά που συνεπάγεται αύξηση των ασθενειών, κλπ.,κλπ.

Ορθά σημείωνε ο ΛΕΝΙΝ: «ο εργάτης εξαθλιώνεται α π ό λ υ τ α δηλ. γίνεται πραγματικά πιο φτωχός από πριν, είναι αναγκασμένος να ζει χειρότερα, να τρέφεται λιγότερο, να υποσιτίζεται περισσότερο, να στεγάζεται στα υπόγεια και στις σοφίτες» (ΛΕΝΙΝ: τομ.18^, σελ. 428).

Η σημερινή κατάσταση σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες επιβεβαιώνει ακόμα μια φορά την ορθότητα της μαρξιστικής θεωρίας της σχετικής και απόλυτης εξαθλίωσης του προλεταριάτου.

Η θεωρία της απόλυτης εξαθλίωσης του προλεταριάτου έχει δεχθεί κατά καιρούς απ’ τους αστούς και τους ρεβιζιονιστές (παλιούς σοσιαλδημοκράτες αλλά και τους χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες) οξύτατες επιθέσεις, θεωρώντας την «ξεπερασμένη».

Το νόμο της απόλυτης εξαθλίωσης του προλεταριάτου αρνούνται οι αστοί ιδεολόγοι, οι ρεβιζιονιστές απ’ το Μπέρνσταϊν, Κάουτσκι, κλπ. ως τους χρουστσοφικούς, οι τροτσκιστές, οι σοσιαλδημοκράτες κλπ. και μάζί τους οι εκάστοτε σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες του «Κ»ΚΕ (Ν.Κυρίτσης: «Νέος Κόσμος», 9/1971, σελ. 121, Θ.Ζάχος: «Νέος Κόσμος», 1/1972, σελ. 40-41, Σ.Ζορμπαλάς: «Ο μαρξισμός και η εποχή μας», σελ.41, Αθήνα 1976, Γ.Φαράκος: «Η επιστημονικοτεχνική επανάσταση και η εργατική τάξη», σελ. 76, Αθήνα 1974, κλπ.,κλπ.).

Διαβάστε Περισσότερα »

Η πλήρης οικονομική χρεοκοπία της χώρας απ’ την κυβέρνηση της ΝΔ το 2009 και η σημερινή διαρκώς, προς το παρόν, επιδεινούμενη κατάσταση

Η σημερινή καταστροφική και τραγική κατάσταση της χώρας δεν μπορεί ούτε να εξηγηθεί μα ούτε και να κατανοηθεί χωρίς να συνειδητοποιηθεί το ΜΕΓΕΘΟΣ της ανοιχτής πλήρους οικονομικής χρεοκοπίας και καταστροφής του 2009 που προκάλεσε η τότε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας – ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ στην οποία αποφεύγουν συστηματικά να αναφερθούν, ακόμα και σήμερα ΟΛΑ τα αστικά κόμματα, τόσο τα μεγαλοαστικά όσο και τα ρεφορμιστικά της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ. (μιλούν μόνο για «μνημόνια», ΑΝΤΙΘΕΤΑ: η οικονομική χρεοκοπία ήταν εκείνη που οδήγησε στα «μνημόνια»).

Τα ρεφορμιστικά κόμματα, παρά τις ήδη γνωστές προειδοποιήσεις και παρεμβάσεις των ιμπεριαλιστών της ΕΕ, συνέχιζαν να «ερμηνεύουν» και να παρουσιάζουν την τότε ΥΠΑΡΚΤΗ οικονομική χρεοκοπία ως «επιχείρηση τρομοκρατίας»(!) «στημένο κόλπο»(!)» και «φόβητρο»(!),(«Ρ» 13/12/2009, σελ.14), θεωρώντας την ως «ανύπαρκτη»(!) δηλ. ως «σκιάχτρο»(!) και ως «μύθο»(!), με δεκάδες δηλώσεις εκείνης της περιόδου απ’ τις οποίες ας αναφερθούν ενδεικτικά μόνο δυο: ΤΣΙΠΡΑΣ-ΣΥΝ: «ωραίο το παραμύθι με το δράκο της χρεοκοπίας» («Ελευθεροτυπία» 14/3/2010), και ενάμιση μήνα αργότερα: ΠΑΠΑΡΗΓΑ-«Κ»ΚΕ: «ξαναφέρνουν το σκιάχτρο της χρεοκοπίας» («Ρ» 23/4/2010, σελ.6), συγκαλύπτοντας την αρνητική πορεία της οικονομίας που αναπόφευκτα θα κατέληγε ΚΑΙ κατέληξε στην ΑΝΟΙΧΤΗ πλήρη οικονομική χρεοκοπία και την ΟΛΟΣΧΕΡΗ καταστροφή της χώρας (ας παρθεί ακόμα υπόψη, ότι οι δηλώσεις αυτές γίνονταν όταν ήδη είχε αφιχθεί στην Αθήνα (7 Γενάρη 2010) 6μελές κλιμάκιο της Κομισιόν με επικεφαλής το γερμανό Γιούργκεν Κρόκερ).

Σ’ αντίθεση με τα μυθεύματα των ρεφορμιστικών κομμάτων «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, η ΠΛΗΡΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ της χώρας ήταν ήδη από τότε ένα πραγματικό γεγονός που δεν τόλμησε να αμφισβητήσει ούτε η Δεξιά «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ».

Τώρα ας δοθεί πρώτα, για πολλοστή φορά, ένα σύντομο απόσπασμα από τον τότε αναπληρωτή καθηγητή Δημόσιας Οικονομικής του Παντείου Πανεπιστημίου Ν. Καραβίτη (Ν.Κ.) που διαπίστωνε για το 2009: «το οικονομικό πλήγμα Καραμανλή φαίνεται καθαρά, αν απλώς παρατηρήσουμε ότι το 2009 οι δαπάνες χωρίς τόκους είχαν αυξηθεί, 5,5 του ΑΕΠ (χωρίς να υπολογίζουμε τα διάφορα χρέη), ενώ τα έσοδα από 39,1% του ΑΕΠ το 2003 έπεσαν στο 36,9% το 2009. Με άλλα λόγια, οι δαπάνες αυξήθηκαν 40 δισ. και τα έσοδα 20 δισ. Αυτό είναι φανερό σημάδι κάκιστης δημοσιονομικής πολιτικής», γεγονός που, όπως προαναφέρθηκε ΔΕΝ αμφισβητείται ΟΥΤΕ απ’ τη μεγαλοαστική δεξιά «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ», η οποία χαρακτήριζε την Καραμανλική «6ετία 2004-2009», «μοιραία 6ετία» (το 2009 το έλλειμμα έφτασε σχεδόν στο 16% του ΑΕΠ, ενώ το εξωτερικό χρέος εκτινάχθηκε στα 300 και πλέον δισεκατομμύρια Ευρώ).

Η εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» αφού κάνει λόγο για «μοιραία 6ετία», στο σημείωμα του δημοσιογράφου Κ.Καλλίτση, μεταξύ άλλων (παρά τις υπαρκτές επιφυλάξεις από πλευράς υπολογισμού στατιστικών στοιχείων δίνει το μέγεθος του εκτροχιασμού), αναφέρεται: «την 6ετία 2004-2009, οι κρατικές (χωρίς τους τόκους) δαπάνες αυξήθηκαν 50%, όταν η μέση αύξηση στις 27 χώρες της ΕΕ ήταν 22%. Ειδικά οι καταναλωτικές δαπάνες του Δημοσίου (σχεδόν το 70% των συνολικών) αυξήθηκαν 40%, όταν στις 27 αυξήθηκαν 20%. Τα κρατικά έσοδα επίσης αυξήθηκαν 25%, ενώ στις 27 μόνο 11%. Στο δημόσιο χρέος προστέθηκαν 116 δισ. Ευρώ και εκτινάχθηκε από τα 183 στα 300 δισ. Ευρώ, αυξήθηκε 63%, ενώ στους 27 μόνο 33% . Η Ευρώπη και η Ελλάδα ήταν σε αντίθετες τροχιές» («Καθημερινή», 25/3/2012, σελ.2 «Οικονομία»).

Κι’ αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ το «οικονομικό πλήγμα Καραμανλή» (Ν.Κ.) που προήλθε απ’ την «κάκιστη δημοσιονομική πολιτική»(Ν.Κ.), αλλά και η σύγκριση ορισμένων οικονομικών μεγεθών μ’ εκείνα των άλλων 27 χωρών-μελών της ΕΕ δείχνει εμφανέστατα τον εκτροχιασμό της ελληνικής οικονομίας, δηλ. ότι ήταν η σκανδαλώδης διαχείριση των οικονομικών της χώρας εκείνη που οδήγησε, μεταξύ άλλων, στην πλήρη οικονομική χρεοκοπία της Ελλάδας και στον επ’ αόριστον διεθνή έλεγχο, που συγκροτεί συνάμα και αποτέλεσε το ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ οικονομικο-πολιτικό ΣΚΑΝΔΑΛΟ του 21^ου αιώνα, το οποίο ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ κυριολεκτικά τη χώρα σ’ όλα τα επίπεδα για πολλές δεκαετίες. Αυτή είναι η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ και όχι η ανόητη αναζήτηση της σημερινής χρεοκοπίας «στο 1821» ή στην «Αρχαία Ελλάδα» (!!!).

Αυτή η πρωτοφανής πλήρης οικονομική χρεοκοπία της χώρας το 2009 – η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ σε ειρηνική περίοδο, μετά τη λήξη του Β’ παγκοσμίου πολέμου, συγκροτείται εν συντομία απ’ τα τεράστια και πολύ δύσκολα καταστροφικά προβλήματα: 1) την απώλεια του 25% και πλέον του ΑΕΠ, 2) την εξαφάνιση 400.000 και πλέον μικρο-μεσαίων επιχειρήσεων, 3) την καταστροφή πολλών εκατοντάδων χιλιάδων καταστημάτων-μαγαζιών (διαφόρων ειδών), 4) τα περίπου 2.000.000 άνεργους (διαφόρων μορφών ανεργίας, όπως μερική απασχόληση, κλπ.), 5) την τεράστια ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της αιμορραγίας-εξαγωγής πολλών εκατοντάδων χιλιάδων νέων σ’ άλλες χώρες (πάνω από 500.000) που συνεχίζεται, 6) το τεράστιο εσωτερικό χρέος αλλά και το υπερμέγεθες, εκατοντάδων δισεκατομμυρίων Ευρώ, μη βιώσιμο εξωτερικό χρέος, που προς το παρόν έχει φτάσει κοντά στα 370 δισ. Ευρώ, κλπ., κλπ., αλλά και όλα τα μεγάλα πρωτοφανή ΔΕΙΝΑ που προκάλεσε η οικονομική χρεοκοπία (πλήρη εκμηδένιση των εργατικών κατακτήσεων, μεγάλη φτώχια και εξαθλίωση, σχετική και απόλυτη εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών, κοινωνικές και οικογενειακές τραγωδίες, κλπ., κλπ.)

Η παραπάνω τεράστια ανυπολόγιστη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΔΕΝ μπορεί να ξεπεραστεί «εν μια νυκτί» δηλ. σε μια 4ετία, και μάλιστα απ’ το κόμμα που ΚΑΤΕΣΤΡΕΨΕ τη χώρα, τη ΝΔ και τον αρχηγό της. Ένας ελάχιστα νοήμων πολίτης γνωρίζει, από πείρα, πως για να ξεπεραστούν μόνο μερικά από αυτά τα τεράστια προβλήματα – ανεξάρτητα απ’ τη δράση των αντικειμενικών οικονομικών νόμων λειτουργίας του καπιταλισμού ή και κρισιακά φαινόμενα, κλπ. – θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες, κάποια θα υπάρχουν και στον 22^ο αιώνα, ενώ άλλα δεν θα λυθούν ΠΟΤΕ: π.χ. το πρόβλημα της επιστροφής της ξενιτεμένης ΝΕΟΛΑΙΑΣ, η οποία αφού δουλέψει στις ξένες χώρες 30-40 χρόνια θα επιστρέψει συναισθηματικά, αν επιστρέψει, «σαραβαλιασμένο άλογο», άχρηστο πλέον για δουλειά, να αφήσει τα κόκαλά της σε μια μητριά «πατρίδα», όπως συνέβηκε επανειλημμένα στο παρελθόν του τόπου.

Η σημερινή οικονομική κατάσταση της χώρας στο πρώτο 6μηνο της διακυβέρνησης της χώρας απ’ τη ΝΔ συνεχίζει να χειροτερεύει, παρά τις δημαγωγικές υποσχέσεις των κυβερνητικών ανίκανων νεοφιλελεύθερων αντιδραστικών σαλτιμπάγκων.

1. Επενδύσεις. Οι ντόπιες και ξένες επενδύσεις-φαντάσματα δεν φαίνονται πουθενά: παρελαύνουν ως χοντροειδή ΨΕΥΔΗ μόνο στις οθόνες της κρατικής ΝΔ τηλεόρασης. Ήλπιζε φαίνεται ο γελοίος και ανίκανος πρωθυπουργός πως με την κατάργηση της απλής αναλογικής θα «προσελκύσει» ξένες επενδύσεις(!).

2. Μαζική ανεργία. Η μαζική ανεργία συνεχίζει της ανοδική της πορεία, παρόλο που μεγάλο μέρος της απορροφάται απ’ τη μεγάλη αιμορραγία της μετανάστευσης.

3. Μαζικές χρεοκοπίες. Μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, μαγαζιά, καταστήματα, κλπ. κλείνουν σωρηδόν, ενώ, πέραν του ξεπουλήματος της ΔΕΗ, κλπ., γίνεται λόγος και για κλείσιμο μεγαλύτερων, όπως της ΛΑΡΚΟ, κλπ

4. Πτώση της βιομηχανικής παραγωγής. Μειώθηκε κατά 4,5% για πρώτη φορά μετά το 2014.

5. Ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας Υγείας. Τα νοσοκομεία και η περίθαλψη βρίσκονται υπό διάλυση από την έλλειψη χρηματοδότησης και τη μεγάλη έλλειψη νοσοκομειακού προσωπικού και πρωτίστως γιατρών, αφού έχουν εγκαταλείψει τη χώρα πάνω από 20.000 γιατροί και κατά την «Καθημερινή» πάνω από 18.000 («Κ» 29.12.2019, σελ.1 και 6).

6. Κοινωνικές παροχές. Συνεχίζουν να μειώνονται.

7. Βοηθήματα. Καταργήθηκαν τα κάποια βοηθήματα.

8. Εξαπάτηση των εργαζομένων. Για δήθεν αύξηση του κατώτατου μισθού, με κατάργηση του βοηθήματος για τη λεγόμενη «13^η σύνταξη».

9. Κοινωνική Ασφάλιση. Επίθεση στην κοινωνική Ασφάλιση με τεράστιες αρνητικές συνέπειες.

10. Δημόσια Παιδεία. Πέραν του γενικευμένου θρησκευτικού σκοταδισμού, προσπάθειες ιδιωτικοποίησης της.

11. Πρώτη κατοικία. Κατάργηση της προστασίας της.

12. Εσωτερικό και εξωτερικό χρέος. Και τα δυο έχουν εκτιναχθεί στα ύψη.

Διαβάστε Περισσότερα »

Πρωτοφανή απανωτά φιάσκο στον τομέα της Εξωτερικής πολιτικής

Σε όποιον παρακολούθησε, έστω και ευκαιριακά, τις τοποθετήσεις της ΝΔ κατά τη διάρκεια των συζητήσεων-αντιπαραθέσεων για τη «Συμφωνία των Πρεσπών», διαπίστωνε εύκολα, ότι αυτό το κόμμα, ευρισκόμενο τότε στην αντιπολίτευση, δεν είχε καμιά συγκροτημένη Εξωτερική πολιτική, περίσσευαν όμως οι έξαλλες φασιστικές εθνικιστικές κραυγές, που την είχαν υποκαταστήσει.

Έτσι η απουσία επεξεργασμένης Εξωτερικής πολιτικής διατηρήθηκε ως τα σήμερα με την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ να χαρακτηρίζεται από πρωτοφανή αδυναμία και παροιμιώδη ανικανότητα να ανταποκριθεί στα τωρινά πολύπλοκα, εξαιρετικά ευαίσθητα και καίρια ζητήματα της Εξωτερικής πολιτικής που την οδήγησε σ’ ένα πρωτοφανές και αδιανόητο φιάσκο: να «πληροφορηθεί κατόπιν εορτής» για τη Συμφωνία Τουρκίας – Λιβύης απ’ τα διεθνή ΜΜΕ, και μάλιστα μετά την ανακοίνωση της Τουρκίας, μ’ αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα «προ τετελεσμένων γεγονότων» για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα τόσο για τις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας, όσο και για μια σειρά άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής, με άμεση εμπλοκή σειράς ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεών, που ανταγωνίζονται για τα συμφέροντά τους.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Παρά τη σπουδαιότητα του ζητήματος η κυβέρνηση αντί, παρά το φιάσκο, να κινηθεί αμέσως δραστήρια, επιχείρησε αντίθετα να υποβαθμίσει το ζήτημα, οδηγούμενη σε νέο φιάσκο, και μάλιστα όταν όλοι οι ειδικοί υπογράμμιζαν ότι έχει ήδη δημιουργηθεί τεράστιο πρόβλημα, που επειγόντως χρειάζεται αντιμετώπιση από ελληνικής πλευράς. Μετά και απ’ το δεύτερο φιάσκο ακολουθεί τρίτο: δεν καταφέρνει να πάρει μέρος στη διεθνή Συνάντηση του Βερολίνου στις 14 Γενάρη 2020 και σ’ ότι άλλο επακολούθησε, μ’ αποτέλεσμα να βρεθεί η χώρα σε πλήρη και επικίνδυνη απομόνωση με σειρά αρνητικές συνέπειες. Ακολουθεί η ανάμιξη της Ελλάδας στα εσωτερικά της Λιβύης και εμπλοκή της στα επικίνδυνα και τυχοδιωκτικά σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που συνιστά ακραίας μορφής ανευθυνότητα.

Οι χειρισμοί αυτού του σπουδαίου ζητήματος δεν προδίδει μόνο κλασική ανικανότητα μα και ακραία ανευθυνότητα, καθιστώντας επιπλέον την κυβέρνηση της ΝΔ εντελώς ανεύθυνη και εξαιρετικά επικίνδυνη για τα συμφέροντα της χώρας.

Αλλά ποιός απ’ το τωρινό κυβερνητικό επιτελείο μπορεί να χειριστεί τα ζητήματα της Εξωτερικής πολιτικής; Μήπως ο αδαής και εντελώς άσχετος μ’ αυτά τα ζητήματα και προπαντός ανίκανος πρωθυπουργός ή μήπως οι άσχετοι Γ. Γεραπετρίτης, Α. Συρίγος, κλπ. οι οποίοι, πέραν του ακραίου εθνικισμού τους, μ’ αφορμή τη «Συμφωνία των Πρεσπών», διακρίθηκαν για το απελπιστικά χαμηλό επίπεδό τους σε θέματα Εξωτερικής πολιτικής (ακόμα και πληροφόρησης), που ήταν για «γέλια και για κλάματα», με τον δεύτερο να αυτόγελοιοποιείται, αποκαλώντας συνεχώς την πΓΔΜακεδονίας «κράτος των Σκοπίων»(!), λες και στον 21^ο αιώνα υπάρχουν «Πόλεις-κράτη»(!). Ο πιο «συγκρατημένος» Νίκος Δένδιας που «τώρα τρέχει και δεν φτάνει» να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, κι’ αυτός φαίνεται να έχει ελάχιστη γνώση στα θέματα Εξωτερικής πολιτικής.

Η μόνη «επιτυχία» που είχε η κυβέρνηση στον τομέα της Εξωτερικής πολιτικής ήταν η αναγνώριση του ανύπαρκτου «αυτοδιορισμένου»(!!!) προέδρου της Βενεζουέλας και πράκτορα της CIA, πληρωμένο απ’ τις ΗΠΑ Χουάν Γκουαϊδό, διασύροντας και γελοιοποιώντας έτσι τη χώρα μας, μα πρωτίστως επιβεβαιώνοντας το μέγεθος της αντιδραστικότητας της Κυβέρνησής της ΝΔ, με το Μητσοτάκη να φροντίζει επιπλέον στο Davos να φωτογραφηθεί σε χαζοχαρούμενες πόζες με τον Γκουαϊδό. Μια δεύτερη, παρά τον τραγέλαφο της επίσκεψης του στον Τραμπ, ήταν η υπογραφή Συμφωνίας για τις βάσεις, προσδένοντας τη χώρα εθελοντικά πιο σφιχτά στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ισχυρή ενίσχυση του αστυνομικού κράτους, αστυνομοκρατία, βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις κατά διαδηλωτών, βάθεμα της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής

Το διαβόητο «επιτελικό κράτος»(!), πέραν της απέλασης στελεχών απ’ τη βιομηχανία με υπέρογκους μισθούς και των κομματικών εγκάθετων, αποκαλύπτεται στα μάτια των πλατιών λαϊκών μαζών ως ένα στυγνό αστυνομικό κράτος, επανδρωμένο με νέες στρατιές αστυνομικών που μοναδική αποστολή έχουν τις βάρβαρες φασιστικές επιθέσεις σε βάρος διαδηλωτών, ιδιαίτερα της νεολαίας (φοιτητών, εργαζόμενων, μαθητών, κλπ.) ή αλλιώς την «αποκατάσταση του νόμου και της τάξης»(!), αλλά και των προσφύγων-μεταναστών. Φασιστικές επιθέσεις και ξυλοδαρμοί που έφτασαν ως το σημείο τα φασιστικά κτήνη των ΜΑΤ των Μητσοτάκη-Χρυσοχοϊδη να ξεγυμνώσουν ακόμα και πολίτες στα «Εξάρχεια» και στη Χαρ.Τρικούπη (Εφ.Συντακτών 23-24/11/2019, σελ.82) για να καταλήξουν στην εισβολή σε οικία στο Κουκάκι, χωρίς εντολή και παρουσία Εισαγγελέα, παραβιάζοντας κατάφορα και καταργώντας έτσι το οικογενειακό άσυλο.

Νωρίτερα η αντιδραστική κυβέρνηση του φασιστικού κόμματος της ΝΔ είχε προχωρήσει σε φασιστικά μέτρα όπως την υπαγωγή των φυλακών στην Αστυνομία, κλπ. και κυρίως την προκλητική φασιστική κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου, ξεσηκώνοντας θύελλα διαμαρτυριών και διαδηλώσεων της φοιτητικής νεολαίας, που αντιμετωπίστηκαν με βάρβαρες επιθέσεις της Αστυνομίας, συλλήψεις πολλών φοιτητών, προσαγωγές στην Ασφάλεια και στα Δικαστήρια.

Σήμερα πολλές περιοχές του κέντρου της Αθήνας δέχονται συχνά επιδρομές της Αστυνομίας, ενώ συνοικίες αστυνομοκρατούνται μόνιμα, όπως Εξάρχεια, Πολυτεχνείο, Ομόνοια, Πλ. Βάθης, Πλ. Βικτωρίας, Κυψέλη, κλπ. Την ίδια στιγμή το εμπόριο ναρκωτικών και η Πορνεία ανθίζουν και οι κλοπές βρίσκονται σε έξαρση.

Τα συνολικά αντιδραστικά μέτρα της κυβέρνησης περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών προωθούν το βάθεμα του προτσές της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής, ενώ έχει ήδη ανακοινωθεί και θα έρθει προσεχώς προς ψήφιση ο περιορισμός-κατάργηση των διαδηλώσεων-πορειών, ένα απ’ τα στοιχειωδέστερα δικαιώματα των πλατιών εργαζομένων μαζών και του λαού.

Μόνο σ’ αυτόν το τομέα η αντιδραστική κυβέρνηση Μητσοτάκη σημειώνει πράγματι μεγάλες «επιτυχίες» και δεν αδρανεί καθόλου.

Διαβάστε Περισσότερα »

Διαρκής χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών, αλλά και της χώρας

Με μια εντελώς ανίκανη και σε παράλυση κυβέρνηση μ’ έναν ακόμα πιο ανίκανο αυτογελοιοποιούμενο χασκογελώντα πρωθυπουργό

6μηνη διακυβέρνηση από ΝΔ: καταστροφική επιδείνωση της κατάστασης της χώρας σε όλα τα επίπεδα

Ο νέος χρόνος, μετά την 6μηνη διακυβέρνηση της χώρας απ’ τη ΝΔ, βρίσκει την εργατική τάξη και τις πλατιές λαϊκές μάζες και τη χώρα σ’ όλα τα επίπεδα σε χειρότερη και διαρκώς, προς το παρόν, επιδεινούμενη κατάσταση, με μια εντελώς ανίκανη και σε παράλυση κυβέρνηση, μ’ έναν ακόμα πιο ανίκανο αυτό-γελοιοποιούμενο χασκογελώντα πρωθυπουργό.

Αλλά δεν είναι μόνο η ακραία ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης της ΝΔ και του πρωθυπουργού της Κ. Μητσοτάκη μα και η παραλυσία της που διαπιστώνεται σ’ όλους τους τομείς δράσης – με εξαίρεση βέβαια τη συγκρότηση του διαβόητου «επιτελικού κράτους», την αστυνομοκρατία και την προώθηση της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής – παραλυσία που δείχνει τουλάχιστον σήμερα, ότι το κόμμα της ΝΔ ήταν εντελώς απροετοίμαστο και ανέτοιμο να κυβερνήσει τη χώρα, παρά την ακατάσχετη μόνιμη φλυαρία απανωτών, σχεδόν καθημερινών, δηλώσεων Μητσοτάκη να διεξαχθούν εκλογές για να «σωθεί η χώρα»(!), που ας σημειωθεί, ως γνωστόν, είχε οδηγήσει σε πλήρη οικονομική χρεοκοπία το κόμμα του, το 2009. Επιδίωξη που συνοδεύτηκε από μια πρωτοφανή εκστρατεία ψευδολογιών της ΝΔ και των προσκείμενων σ’ αυτήν ΜΜΕ, απίστευτων διαστρεβλώσεων, κλπ. και με μια αλητο-κουτσαβακίστικη συμπεριφορά στη Βουλή αλλά και αναρίθμητες φαιδρότητες του τότε αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης με εκείνη, μεταξύ πολλών άλλων, την άφθαστη παροιμιώδη φαιδρότητα περί «αντιστασιακού»(!), λέγοντας: «εγώ ήμουν κρατούμενος 6 μηνών από τη χούντα»(!), που προκάλεσε τα τρανταχτά παρατεταμένα γέλια των βουλευτών, ρωτώντας τους επανειλημμένα στη συνέχεια αφελέστατα: «γιατί γελάτε κύριοι;», «γιατί γελάτε κύριοι;», «γιατί γελάτε κύριοι;», κλπ. για να συμπληρώσει «πέρασα τα 6 πρώτα χρόνια της ζωής μου στην εξορία», κλπ.

Τώρα ως πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης εμφανίζεται «πανευτυχής» (!) σε συνεχείς χαζοχαρούμενες πόζες παρά τις κραυγαλέες και παταγώδεις αποτυχίες σ’ όλα τα επίπεδα, προφανώς για να τις αποκρύψει απ’ το λαό.

Φαίνεται πως ο ειδικός σύμβουλος του Κ.Μητσοτάκη, πρώην «στρατηγός» της ρεφορμιστικής ΚΝΕ και νυν υπουργός της κυβέρνησης του φασιστικού κόμματος της ΝΔ με την ισχυρή Ναζι-φασιστική πτέρυγα (ΒΟΡΙΔΗΣ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ-ΠΛΕΥΡΗΣ-ΤΖΑΒΕΛΛΑ-ΚΥΡΤΣΟΣ, κλπ.) Τ.ΘΕΟΔΩΡΙΚΑΚΟΣ, συμβουλεύει τον πρωθυπουργό πως χασκογελώντας διαρκώς γίνεται περισσότερο «συμπαθής», «ελκυστικός» κλπ., αλλά και «ικανότερος», όπως δείχνουν οι φωτογραφίες των συναντήσεών του με διάφορους ηγέτες (Τραμπ, στρατηγό Χαφτάρ, τον πράκτορα της CIA Χουάν Γκουαϊδό, κλπ.).

Διαβάστε Περισσότερα »