23η Ολομέλεια της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (2017)

Πραγματοποιήθηκε η 23η Ολομέλεια της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO) στην Τύνιδα της Τυνησίας.

Η Σύσκεψη ενέκρινε πολιτική ανακοίνωση και σειρά ψηφισμάτων.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανασύνταξη 438 (Οκτώβρης 2017)

- Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στις ΗΠΑ 
-Σημαντική κατάθεση στη δίκη της Ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής»
- Η χαμένη ευκαιρία του Ελληνικού
-Η Ηριάννα ως θύτης μέσω τρομονόμου - Η Ηριάννα ως μη ηρωίδα, για να μείνει ο τρομονόμος
- Ιστορικό Γράμμα Νίκου Ζαχαριάδη - Μαχητικό Πανεθνικό-Πατριωτικό Εγερτήριο Σάλπισμα κατά των Φασιστών Επιδρομέων
- Η προκλητική αντισταλινική στάση των χρουστσο-τροτσκιστών σοσιαλδημοκρατών ηγετών με σημαία τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ «ξεπλένει» και αθωώνει τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους

Ανασύνταξη 438 (Οκτώβρης 2017) by Εφημερίδα Ανασύνταξη on Scribd

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί η εφημερίδα Ανασύνταξη 438 (Οκτώβρης 2017)

- Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στις ΗΠΑ 
-Σημαντική κατάθεση στη δίκη της Ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής»
- Η χαμένη ευκαιρία του Ελληνικού
-Η Ηριάννα ως θύτης μέσω τρομονόμου - Η Ηριάννα ως μη ηρωίδα, για να μείνει ο τρομονόμος
- Ιστορικό Γράμμα Νίκου Ζαχαριάδη - Μαχητικό Πανεθνικό-Πατριωτικό Εγερτήριο Σάλπισμα κατά των Φασιστών Επιδρομέων
- Η προκλητική αντισταλινική στάση των χρουστσο-τροτσκιστών σοσιαλδημοκρατών ηγετών με σημαία τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ «ξεπλένει» και αθωώνει τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους

Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2017 (PDF)

Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΈΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου- Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής δικτατορίας και των αμερικανων-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών και κόντρα στα σχέδια των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων 

Ζήτω τα 100 χρόνια της Οχτωβριανής Προλεταριακής Επανάστασης

Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαίας και του λαού που κορυφώθηκε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου απ τους φοιτητές και εξελίχθηκε σε λαϊκή εξέγερση κατέληξε σε ανατροπή της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατοριας του ντόπιου κεφαλαίου και των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών.

Στη μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς και την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου ΔΕΝ αντιτάχθηκαν μόνο τα γνωστά παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ΚΑΙ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα “Κ”ΚΕ-”Κ”ΚΕεσ.

Προκλητική υπήρξε η προδοτική στάση της ηγετικής χρουστσοφικής ομάδας των ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. (“Κ”ΚΕ) που δε δίστασε, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της ντόπιας αντίδρασης, να καταγγείλει μέσω της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΉΣ” Νο 8 (αντιΕΦΕΕ-”Κ”ΝΕ) τους αντιφασίστες και κομμουνιστές φοιτητές ως «πράχτορες»(!) της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14.11.73, 350 οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA».

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του “Κ”ΚΕ ομολογεί, 3 χρόνια αργότερα, ότι ήταν ενάντια στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και όταν αυτή πραγματοποιήθηκε αγωνίζονταν να τη ΔΙΑΛΥΣΕΙ με την “απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο”: ομολογούν ανοιχτά ότι ο βασικός σκοπός τους ήταν: “κυρίως να πάρουν μέτρα για την απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο... το Γραφείο της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κατάληψη, παρόλα που έπρεπε να αποφευχθεί...”(“ΚΟΜΕΠ”, 11/1976, σελ. 98). Και παρακάτω:; “αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα και επιτόπου μέσα στο Φ.Κ., μ’ αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό ή να μην επιλεγεί καθόλου η μορφή της κατάληψης, ή κι’ αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να στρέφονταν γρήγορα προς άλλες εξελίξεις” (στο ίδιο, σελ.112-113). 

 

Άμεση ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ)

Η καταστροφική οικονομική πορεία της χώρας και ταυτόχρονα η άγρια λεηλασία του πλούτου της απ’ τους ιμπεριαλιστές δανειστές συνεχίζεται. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει τα αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας συμφωνίας τα οποία υπέγραψε η ίδια, που το σύνολό τους, πέρα απ’ την ασφυκτικότερη πρόσδεση της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και τη μεγαλύτερη εξάρτηση απ’ αυτό, είναι μέτρα προς όφελος του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, μέτρα αύξησης της μαζικής ανεργίας, μεγαλύτερης φτώχειας και απόλυτης εξαθλίωσης των πλατιών λαϊκών μαζών που συνοδεύονται από μια χωρίς προηγούμενο αιμορραγία της χώρας που προκαλεί η μαζική μετανάστευση της νεολαίας.

Παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλούνται στην εργατική τάξη και το λαό αλλά και συνολικά στη χώρα απ’ την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα απ’ τα παραδοσιακά αστικά ως τα χρουστσο-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά και τους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές είναι ΚΑΤΑ της άμεσης ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ) και ΥΠΕΡ της παραμονής στο «λάκκο των λεόντων» των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ.

Οι Τσίπρας-Καμμένος κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Ουάσιγκτον έπλεξαν το εγκώμιο του Προέδρου των ΗΠΑ, παρουσιάζοντας τον ακραίο εθνικιστή-ρατσιστή, φασιστοειδές Τραμπ, ως υπερασπιστή της «δημοκρατίας και της ελευθερίας»(!) παρόλο που ο αρχηγός του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απειλεί συνεχώς με στρατιωτικές επεμβάσεις διάφορες χώρες (ΛΔ Κορέας, Ιράν, Βενεζουέλα κλπ.).

Σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να εντείνουν την ταξική πάλη τόσο κατά του ντόπιου καπιταλισμού όσο και κατά της ΕΕ.

Οι αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις πρέπει να δυναμώσουν την πάλη κατά του Ιμπεριαλισμού και του Πολέμου, κατά του Εθνικισμού-Ρατσισμού-αντισημιτισμού, κατά του σκοταδισμού της εκκλησιαστικής Αντίδρασης, κατά του Φασισμού και Ναζι-φασισμού.

Η φιέστα τον Αύγουστο στο Ταλίν της Εσθονίας ήταν ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ «Ναζι-φασιστική» και όχι απλά και ΜΟΝΟ «αντικομμουνιστική» όπως ισχυρίστηκαν-ισχυρίζονται οι αντισταλινικοί χρουστσο-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ), που κι’ αυτοί σήκωσαν, μαζί με την ντόπια παραδοσιακή Αντίδραση, τη σημαία του χυδαίου ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ, με τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ, «ξεπλένοντας» έτσι και αθωώνοντας τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους, οι οποίοι φυσικό είναι να «τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!» (Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ).

Ο χυδαίος Αντισταλινισμός-Αντικομμουνισμός δεν «ξεπλένει» μόνο τους Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες αλλά τροφοδοτεί, και ΣΗΜΕΡΑ, ευθέως τις φασιστικές και Ναζι-φασιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των φασιστικών και Ναζι-φασιστικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή κι’ αυτές οι υπεραντιδραστικές δυνάμεις έχουν ως σημαία τους τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ οποιασδήποτε μορφής και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι και ΣΗΜΕΡΑ, όπως και κατά τον πόλεμο, ασυμβίβαστες έννοιες-στάσεις.

 

100 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Προλεταριακή Επανάσταση

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ το μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός της νικηφόρας βίαιης-ένοπλης Προλεταριακής Επανάστασης καθοδηγούμενης απ’ το Κόμμα των Μπολσεβίκων με επικεφαλής το ΛΕΝΙΝ που άνοιξε μια νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας το πέρασμα απ’ τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό στο Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Με την εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου – μετά την πλήρη συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής – αρχίζει η εξάλειψη του καπιταλισμού και η επιτυχής οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού (1917-1953), κάτω απ’ την καθοδήγηση των ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, μέσα από οξύτατη ταξική πάλη, ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.

 

Η Διχτατορία του Προλεταριάτου ανατράπηκε μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΣΤΑΛΙΝ, με βίαιο φασιστικό πραξικόπημα της προδοτικής ομάδας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΈΖΝΙΕΦ, ανατροπή που αποτέλεσε την απαρχή της εξάλειψης του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού με την εφαρμογή των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Η πραγματοποίηση της νικηφόρας Προλεταριακής Επανάστασης επιβεβαίωσε στην πράξη και την ορθότητα των τριών αλληλένδετων μεταξύ τους βασικών Αρχών του επαναστατικού μαρξισμού: 1) βίαιη-ένοπλη πάλη, 2) πλήρη συντριβή του αστικού κράτους, 3) εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου, Αρχές που απορρίπτουν, έμμεσα-άμεσα, ανοιχτά ή σιωπηρά, τόσο η παραδοσιακή όσο και η νέα χρουστσο-τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατία («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) αλλά και οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές, με τους ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ να τις απορρίπτουν σιωπηρά, τόσο στο «Πρόγραμμα» (σελ.27-58, Αθήνα 2013) όσο και στη «ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ» (σελ.57) για την Οχτωβριανή Επανάσταση. Αντίθετα οι κλασικοί του Μαρξισμού διδάσκουν: «ο νόμος της βίαιης επανάστασης του προλεταριάτου, ο νόμος της συντριβής της αστικής κρατικής μηχανής, σαν προκαταβολικός όρος για μια τέτοια επανάσταση είναι νόμος αναπόφευκτος» (ΣΤΑΛΙΝ).

Και στο ζήτημα του Σοσιαλισμού οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες έχουν μια αντιμαρξιστική αντίληψη: εκείνη του παλινορθωμένου καπιταλισμού της ΕΣΣΔ, αφού θεωρούν ότι σ αυτή υπήρχε τάχα «σοσιαλισμός» ως το 1990-91, ενώ οι μαοϊκοί την αντιμαρξιστική αντίληψη του ΜΑΟ διατήρησης της εθνικής αστικής τάξης, όπως συνέβηκε στην Κίνα – απόψεις σε πλήρη αντίθεση με το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό της εποχής ΣΤΑΛΙΝ.

 

Νοέμβρης 2017

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2017 by Εφημερίδα Ανασύνταξη on Scribd

Διαβάστε Περισσότερα »

ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ 2017

Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΈΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου- Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής δικτατορίας και των αμερικανων-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών και κόντρα στα σχέδια των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων 

Ζήτω τα 100 χρόνια της Οχτωβριανής Προλεταριακής Επανάστασης

Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαίας και του λαού που κορυφώθηκε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου απ τους φοιτητές και εξελίχθηκε σε λαϊκή εξέγερση κατέληξε σε ανατροπή της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατοριας του ντόπιου κεφαλαίου και των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών.

Στη μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς και την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου ΔΕΝ αντιτάχθηκαν μόνο τα γνωστά παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ΚΑΙ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα “Κ”ΚΕ-”Κ”ΚΕεσ.

Προκλητική υπήρξε η προδοτική στάση της ηγετικής χρουστσοφικής ομάδας των ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. (“Κ”ΚΕ) που δε δίστασε, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της ντόπιας αντίδρασης, να καταγγείλει μέσω της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΉΣ” Νο 8 (αντιΕΦΕΕ-”Κ”ΝΕ) τους αντιφασίστες και κομμουνιστές φοιτητές ως «πράχτορες»(!) της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14.11.73, 350 οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA».

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του “Κ”ΚΕ ομολογεί, 3 χρόνια αργότερα, ότι ήταν ενάντια στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και όταν αυτή πραγματοποιήθηκε αγωνίζονταν να τη ΔΙΑΛΥΣΕΙ με την “απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο”: ομολογούν ανοιχτά ότι ο βασικός σκοπός τους ήταν: “κυρίως να πάρουν μέτρα για την απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο... το Γραφείο της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κατάληψη, παρόλα που έπρεπε να αποφευχθεί...”(“ΚΟΜΕΠ”, 11/1976, σελ. 98). Και παρακάτω:; “αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα και επιτόπου μέσα στο Φ.Κ., μ’ αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό ή να μην επιλεγεί καθόλου η μορφή της κατάληψης, ή κι’ αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να στρέφονταν γρήγορα προς άλλες εξελίξεις” (στο ίδιο, σελ.112-113). 

Άμεση ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ)

Η καταστροφική οικονομική πορεία της χώρας και ταυτόχρονα η άγρια λεηλασία του πλούτου της απ’ τους ιμπεριαλιστές δανειστές συνεχίζεται. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει τα αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας συμφωνίας τα οποία υπέγραψε η ίδια, που το σύνολό τους, πέρα απ’ την ασφυκτικότερη πρόσδεση της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και τη μεγαλύτερη εξάρτηση απ’ αυτό, είναι μέτρα προς όφελος του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, μέτρα αύξησης της μαζικής ανεργίας, μεγαλύτερης φτώχειας και απόλυτης εξαθλίωσης των πλατιών λαϊκών μαζών που συνοδεύονται από μια χωρίς προηγούμενο αιμορραγία της χώρας που προκαλεί η μαζική μετανάστευση της νεολαίας.

Παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλούνται στην εργατική τάξη και το λαό αλλά και συνολικά στη χώρα απ’ την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα απ’ τα παραδοσιακά αστικά ως τα χρουστσο-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά και τους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές είναι ΚΑΤΑ της άμεσης ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ) και ΥΠΕΡ της παραμονής στο «λάκκο των λεόντων» των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ.

Οι Τσίπρας-Καμμένος κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Ουάσιγκτον έπλεξαν το εγκώμιο του Προέδρου των ΗΠΑ, παρουσιάζοντας τον ακραίο εθνικιστή-ρατσιστή, φασιστοειδές Τραμπ, ως υπερασπιστή της «δημοκρατίας και της ελευθερίας»(!) παρόλο που ο αρχηγός του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απειλεί συνεχώς με στρατιωτικές επεμβάσεις διάφορες χώρες (ΛΔ Κορέας, Ιράν, Βενεζουέλα κλπ.).

Σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να εντείνουν την ταξική πάλη τόσο κατά του ντόπιου καπιταλισμού όσο και κατά της ΕΕ.

Οι αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις πρέπει να δυναμώσουν την πάλη κατά του Ιμπεριαλισμού και του Πολέμου, κατά του Εθνικισμού-Ρατσισμού-αντισημιτισμού, κατά του σκοταδισμού της εκκλησιαστικής Αντίδρασης, κατά του Φασισμού και Ναζι-φασισμού.

Η φιέστα τον Αύγουστο στο Ταλίν της Εσθονίας ήταν ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ «Ναζι-φασιστική» και όχι απλά και ΜΟΝΟ «αντικομμουνιστική» όπως ισχυρίστηκαν-ισχυρίζονται οι αντισταλινικοί χρουστσο-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ), που κι’ αυτοί σήκωσαν, μαζί με την ντόπια παραδοσιακή Αντίδραση, τη σημαία του χυδαίου ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ, με τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ, «ξεπλένοντας» έτσι και αθωώνοντας τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους, οι οποίοι φυσικό είναι να «τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!» (Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ).

Ο χυδαίος Αντισταλινισμός-Αντικομμουνισμός δεν «ξεπλένει» μόνο τους Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες αλλά τροφοδοτεί, και ΣΗΜΕΡΑ, ευθέως τις φασιστικές και Ναζι-φασιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των φασιστικών και Ναζι-φασιστικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή κι’ αυτές οι υπεραντιδραστικές δυνάμεις έχουν ως σημαία τους τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ οποιασδήποτε μορφής και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι και ΣΗΜΕΡΑ, όπως και κατά τον πόλεμο, ασυμβίβαστες έννοιες-στάσεις.

100 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Προλεταριακή Επανάσταση

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ το μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός της νικηφόρας βίαιης-ένοπλης Προλεταριακής Επανάστασης καθοδηγούμενης απ’ το Κόμμα των Μπολσεβίκων με επικεφαλής το ΛΕΝΙΝ που άνοιξε μια νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας το πέρασμα απ’ τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό στο Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Με την εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου – μετά την πλήρη συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής – αρχίζει η εξάλειψη του καπιταλισμού και η επιτυχής οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού (1917-1953), κάτω απ’ την καθοδήγηση των ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, μέσα από οξύτατη ταξική πάλη, ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.

Η Διχτατορία του Προλεταριάτου ανατράπηκε μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΣΤΑΛΙΝ, με βίαιο φασιστικό πραξικόπημα της προδοτικής ομάδας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΈΖΝΙΕΦ, ανατροπή που αποτέλεσε την απαρχή της εξάλειψης του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού με την εφαρμογή των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Η πραγματοποίηση της νικηφόρας Προλεταριακής Επανάστασης επιβεβαίωσε στην πράξη και την ορθότητα των τριών αλληλένδετων μεταξύ τους βασικών Αρχών του επαναστατικού μαρξισμού: 1) βίαιη-ένοπλη πάλη, 2) πλήρη συντριβή του αστικού κράτους, 3) εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου, Αρχές που απορρίπτουν, έμμεσα-άμεσα, ανοιχτά ή σιωπηρά, τόσο η παραδοσιακή όσο και η νέα χρουστσο-τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατία («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) αλλά και οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές, με τους ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ να τις απορρίπτουν σιωπηρά, τόσο στο «Πρόγραμμα» (σελ.27-58, Αθήνα 2013) όσο και στη «ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ» (σελ.57) για την Οχτωβριανή Επανάσταση. Αντίθετα οι κλασικοί του Μαρξισμού διδάσκουν: «ο νόμος της βίαιης επανάστασης του προλεταριάτου, ο νόμος της συντριβής της αστικής κρατικής μηχανής, σαν προκαταβολικός όρος για μια τέτοια επανάσταση είναι νόμος αναπόφευκτος» (ΣΤΑΛΙΝ).

Και στο ζήτημα του Σοσιαλισμού οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες έχουν μια αντιμαρξιστική αντίληψη: εκείνη του παλινορθωμένου καπιταλισμού της ΕΣΣΔ, αφού θεωρούν ότι σ αυτή υπήρχε τάχα «σοσιαλισμός» ως το 1990-91, ενώ οι μαοϊκοί την αντιμαρξιστική αντίληψη του ΜΑΟ διατήρησης της εθνικής αστικής τάξης, όπως συνέβηκε στην Κίνα – απόψεις σε πλήρη αντίθεση με το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό της εποχής ΣΤΑΛΙΝ.

Νοέμβρης 2017

Διαβάστε Περισσότερα »

Ζήτω η ηρωϊκή ΕΞΈΓΕΡΣΗ του Πολυτεχνείου - Ν Ο Ε Μ Β Ρ Η Σ 1973 κατά της φασιστικής δικτατορίας και των αμερικανων-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών και κόντρα στα σχέδια των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων

Η αντιφασιστική-αντιιμπεριαλιστική πάλη της φοιτητικής νεολαίας και του λαού που κορυφώθηκε με την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου απ τους φοιτητές και εξελίχθηκε σε λαϊκή εξέγερση κατέληξε σε ανατροπή της στρατιωτικο-φασιστικής διχτατοριας του ντόπιου κεφαλαίου και των αμερικανο-ΝΑΤΟϊκων ιμπεριαλιστών.

Στη μετωπική σύγκρουση με το φασιστικό καθεστώς και την ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου ΔΕΝ αντιτάχθηκαν μόνο τα γνωστά παραδοσιακά αστικά κόμματα αλλά ΚΑΙ τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα “Κ”ΚΕ-”Κ”ΚΕεσ.

Προκλητική υπήρξε η προδοτική στάση της ηγετικής χρουστσοφικής ομάδας των ΚΟΛΙΓΙΑΝΝΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, κλπ. (“Κ”ΚΕ) που δε δίστασε, για να εξυπηρετήσει τα σχέδια της ντόπιας αντίδρασης, να καταγγείλει μέσω της “ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΉΣ” Νο 8 (αντιΕΦΕΕ-”Κ”ΝΕ) τους αντιφασίστες και κομμουνιστές φοιτητές ως «πράχτορες»(!) της ΚΥΠ και της CIA: «καταγγέλλουμε την προσχεδιασμένη εισβολή στο χώρο του Πολυτεχνείου την Τετάρτη 14.11.73, 350 οργανωμένων πραχτόρων της ΚΥΠ, σύμφωνα με το προβοκατόρικο σχέδιο Ρουφογάλη-Καραγιαννόπουλου, με βάση τις εντολές του παραμερισμένου τώρα τέως πρωτοδικτάτορα Παπαδόπουλου και της αμερικάνικης CIA».

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του “Κ”ΚΕ ομολογεί, 3 χρόνια αργότερα, ότι ήταν ενάντια στην ΚΑΤΑΛΗΨΗ του Πολυτεχνείου και όταν αυτή πραγματοποιήθηκε αγωνίζονταν να τη ΔΙΑΛΥΣΕΙ με την “απαγκίστρωση των φοιτητών απ’ το Πολυτεχνείο”: ομολογούν ανοιχτά ότι ο βασικός σκοπός τους ήταν: “κυρίως να πάρουν μέτρα για την απαγκίστρωση των φοιτητών από το Πολυτεχνείο... το Γραφείο της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ θεώρησε ότι η κατάληψη, παρόλα που έπρεπε να αποφευχθεί...”(“ΚΟΜΕΠ”, 11/1976, σελ. 98). Και παρακάτω:; “αν η ΚΝΕ ήταν σωστά προετοιμασμένη και τα στελέχη της δούλευαν έγκαιρα και επιτόπου μέσα στο Φ.Κ., μ’ αυτή την κατεύθυνση, θα ήταν δυνατό ή να μην επιλεγεί καθόλου η μορφή της κατάληψης, ή κι’ αν προσωρινά πραγματοποιούνταν, να στρέφονταν γρήγορα προς άλλες εξελίξεις” (στο ίδιο, σελ.112-113).

Διαβάστε Περισσότερα »

100 χρόνια από τη μεγάλη Οχτωβριανή Προλεταριακή Επανάσταση

Φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια απ’ το μεγάλο κοσμοϊστορικό γεγονός της νικηφόρας βίαιης-ένοπλης Προλεταριακής Επανάστασης καθοδηγούμενης απ’ το Κόμμα των Μπολσεβίκων με επικεφαλής το ΛΕΝΙΝ που άνοιξε μια νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας, εγκαινιάζοντας το πέρασμα απ’ τον καπιταλισμό-ιμπεριαλισμό στο Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό. Με την εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου – μετά την πλήρη συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής – αρχίζει η εξάλειψη του καπιταλισμού και η επιτυχής οικοδόμηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού (1917-1953), κάτω απ’ την καθοδήγηση των ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ, μέσα από οξύτατη ταξική πάλη, ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς.

Η Διχτατορία του Προλεταριάτου ανατράπηκε μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΣΤΑΛΙΝ, με βίαιο φασιστικό πραξικόπημα της προδοτικής ομάδας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΈΖΝΙΕΦ, ανατροπή που αποτέλεσε την απαρχή της εξάλειψης του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού με την εφαρμογή των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων που οδήγησαν στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση στα μέσα της δεκαετίας του 1960.

Η πραγματοποίηση της νικηφόρας Προλεταριακής Επανάστασης επιβεβαίωσε στην πράξη και την ορθότητα των τριών αλληλένδετων μεταξύ τους βασικών Αρχών του επαναστατικού μαρξισμού: 1) βίαιη-ένοπλη πάλη, 2) πλήρη συντριβή του αστικού κράτους, 3) εγκαθίδρυση της Διχτατορίας του Προλεταριάτου, Αρχές που απορρίπτουν, έμμεσα-άμεσα, ανοιχτά ή σιωπηρά, τόσο η παραδοσιακή όσο και η νέα χρουστσο-τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατία («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) αλλά και οι μαοϊκοί ρεβιζιονιστές, με τους ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ να τις απορρίπτουν σιωπηρά, τόσο στο «Πρόγραμμα» (σελ.27-58, Αθήνα 2013) όσο και στη «ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ» (σελ.57) για την Οχτωβριανή Επανάσταση. Αντίθετα οι κλασικοί του Μαρξισμού διδάσκουν: «ο νόμος της βίαιης επανάστασης του προλεταριάτου, ο νόμος της συντριβής της αστικής κρατικής μηχανής, σαν προκαταβολικός όρος για μια τέτοια επανάσταση είναι νόμος αναπόφευκτος» (ΣΤΑΛΙΝ).

Και στο ζήτημα του Σοσιαλισμού οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες έχουν μια αντιμαρξιστική αντίληψη: εκείνη του παλινορθωμένου καπιταλισμού της ΕΣΣΔ, αφού θεωρούν ότι σ αυτή υπήρχε τάχα «σοσιαλισμός» ως το 1990-91, ενώ οι μαοϊκοί την αντιμαρξιστική αντίληψη του ΜΑΟ διατήρησης της εθνικής αστικής τάξης, όπως συνέβηκε στην Κίνα – απόψεις σε πλήρη αντίθεση με το Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό της εποχής ΣΤΑΛΙΝ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Άμεση ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ)

Η καταστροφική οικονομική πορεία της χώρας και ταυτόχρονα η άγρια λεηλασία του πλούτου της απ’ τους ιμπεριαλιστές δανειστές συνεχίζεται. Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ εφαρμόζει τα αντιλαϊκά μέτρα της τελευταίας συμφωνίας τα οποία υπέγραψε η ίδια, που το σύνολό τους, πέρα απ’ την ασφυκτικότερη πρόσδεση της χώρας στο ξένο κεφάλαιο και τη μεγαλύτερη εξάρτηση απ’ αυτό, είναι μέτρα προς όφελος του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, μέτρα αύξησης της μαζικής ανεργίας, μεγαλύτερης φτώχειας και απόλυτης εξαθλίωσης των πλατιών λαϊκών μαζών που συνοδεύονται από μια χωρίς προηγούμενο αιμορραγία της χώρας που προκαλεί η μαζική μετανάστευση της νεολαίας.

Παρά τα πολλαπλά προβλήματα που προκαλούνται στην εργατική τάξη και το λαό αλλά και συνολικά στη χώρα απ’ την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα απ’ τα παραδοσιακά αστικά ως τα χρουστσο-τροτσκιστικά σοσιαλδημοκρατικά και τους μαοϊκούς ρεβιζιονιστές είναι ΚΑΤΑ της άμεσης ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ) και ΥΠΕΡ της παραμονής στο «λάκκο των λεόντων» των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ.

Οι Τσίπρας-Καμμένος κατά την πρόσφατη επίσκεψή τους στην Ουάσιγκτον έπλεξαν το εγκώμιο του Προέδρου των ΗΠΑ, παρουσιάζοντας τον ακραίο εθνικιστή-ρατσιστή, φασιστοειδές Τραμπ, ως υπερασπιστή της «δημοκρατίας και της ελευθερίας»(!) παρόλο που ο αρχηγός του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απειλεί συνεχώς με στρατιωτικές επεμβάσεις διάφορες χώρες (ΛΔ Κορέας, Ιράν, Βενεζουέλα κλπ.).

Σήμερα η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να εντείνουν την ταξική πάλη τόσο κατά του ντόπιου καπιταλισμού όσο και κατά της ΕΕ.

Οι αντιφασιστικές-αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις πρέπει να δυναμώσουν την πάλη κατά του Ιμπεριαλισμού και του Πολέμου, κατά του Εθνικισμού-Ρατσισμού-αντισημιτισμού, κατά του σκοταδισμού της εκκλησιαστικής Αντίδρασης, κατά του Φασισμού και Ναζι-φασισμού.

Η φιέστα τον Αύγουστο στο Ταλίν της Εσθονίας ήταν ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ «Ναζι-φασιστική» και όχι απλά και ΜΟΝΟ «αντικομμουνιστική» όπως ισχυρίστηκαν-ισχυρίζονται οι αντισταλινικοί χρουστσο-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ), που κι’ αυτοί σήκωσαν, μαζί με την ντόπια παραδοσιακή Αντίδραση, τη σημαία του χυδαίου ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ, με τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ, «ξεπλένοντας» έτσι και αθωώνοντας τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους, οι οποίοι φυσικό είναι να «τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!» (Μ.ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ).

Ο χυδαίος Αντισταλινισμός-Αντικομμουνισμός δεν «ξεπλένει» μόνο τους Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες αλλά τροφοδοτεί, και ΣΗΜΕΡΑ, ευθέως τις φασιστικές και Ναζι-φασιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των φασιστικών και Ναζι-φασιστικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή κι’ αυτές οι υπεραντιδραστικές δυνάμεις έχουν ως σημαία τους τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ. ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ οποιασδήποτε μορφής και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι και ΣΗΜΕΡΑ, όπως και κατά τον πόλεμο, ασυμβίβαστες έννοιες-στάσεις.

Διαβάστε Περισσότερα »

Η Ηριάννα ως θύτης μέσω τρομονόμου - Η Ηριάννα ως μη ηρωίδα, για να μείνει ο τρομονόμος

Η Ηριάννα ως θύτης μέσω τρομονόμου

Η Ηριάννα ως μη ηρωίδα, για να μείνει ο τρομονόμος

Την 1η Ιουνίου 2017 η Ηριάννα Β.Λ. καταδικάστηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις του τρομονόμου, ως μέλος της τρομοκρατικής οργάνωσης «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς», με μόνο στοιχείο (δεν υπήρξαν μάρτυρες κατηγορίας) ένα δείγμα DNA (που δεν ταιριάζει απόλυτα με το δικό της) που βρέθηκε σε όπλα στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (ΕΜΠ). Να σημειωθεί ότι η ίδια είχε δώσει οικειοθελώς δείγμα DNA σε προσαγωγή της το 2011.

Στις 31 Μαΐου 2017 ο Υπουργός Δικαιοσύνης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ Στ. Κοντονής έφερε σε διαβούλευση (μέσα σε άσχετο νομοσχέδιο) μία νέα διάταξη που ισχυροποιούσε τον παλιότερο τρομονόμο (με τον οποίο καταδικάστηκε και η Ηριάννα), αλλά πολύ περισσότερο ποινικοποιούσε την «με οποιονδήποτε τρόπο πρόκληση ή διέγερση σε συγκρότηση ή ένταξη σε εγκληματική οργάνωση». Μία διάταξη που επαναφέρει τον τρομονόμο Μητσοτάκη του 1990, αποδεικνύοντας ότι το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ που χτίζεται επιμελώς από τα ΜΜΕ είναι πλαστό. Κάτω από τις αντιδράσεις που προκάλεσε η καταδίκη της Ηριάννας, αλλά και υπό το βάρος των λαϊκών αντιδράσεων για την στροφή 180 μοιρών που έκανε πάλι η κυβέρνηση, ο Υπουργός αναγκάστηκε να την αποσύρει προσωρινά λίγες μέρες μετά. Θυμίζουμε ότι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η κατάργηση του τρομονόμου, ενώ τώρα περάσαμε στην εφαρμογή και ενίσχυσή του.

Η Ηριάννα δεν το έβαλε όμως κάτω. Οι αιτήσεις αναστολής της ποινής της όμως απορρίπτονταν. Η υπερασπιστική γραμμή της όμως είναι περιέργως αδύναμη, για κάποιον που καταδικάζεται άδικα και με μόνο στοιχείο ένα δείγμα DNΑ, το οποίο δεν ταιριάζει απόλυτα και ίσως να είναι «φυτευτό». Μία υπερασπιστική γραμμή που βασίζεται κυρίως στην ιδιότητά της ως διδακτορικής φοιτήτριας, που μόνο στόχο έχει την ολοκλήρωση των εργασιών της και την καριέρα της, αφήνοντας στο απυρόβλητο τον τρομονόμο. Μία γραμμή που αδυνατεί να συνδεθεί αποτελεσματικά με τις μάζες, να καταφέρει να γίνει σύνθημα στο στόμα όλου του αγωνιζόμενου λαού η άμεση απελευθέρωσή της και με αφορμή αυτή να οδηγήσει σε μαζικές κινητοποιήσεις με στόχο την κατάργηση του τρομονόμου. Οι συνήγοροί της, λοιπόν, κατασκευάζουν μία μη ηρωίδα, η οποία αργά ή γρήγορα θα αφεθεί ελεύθερη. Την ίδια ακριβώς τακτική ακολουθούν και όλα τα ΜΜΕ, ειδικά όσα πρόσκεινται στην κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το άρθρο της Άντας Ψαρρά («Εφ. Συν.», 7/6/2017), για τον Τάσο Θεοφίλου («Εφ.Συν.» 7/7/2017,), για την Ηριάννα και τον Περικλή («Εφ. Συν. 18/7/2017) όπου ο τρομονόμος ούτε καν αναφέρεται, παρόλο που με τις διατάξεις αυτού (και μόνο) η Ηριάννα βρέθηκε στη φυλακή. Αν κάπου κάπου αναφερθεί, αποσυνδέεται από τις συγκεκριμένες υποθέσεις.

Γιατί όμως ακολουθούν αυτή την υπερασπιστική γραμμή;

Η πρώτη απάντηση δόθηκε στις 31 Μαΐου του 2017 όπου ο Υπουργός Δικαιοσύνης έφερε σε διαβούλευση την επέκταση του τρομονόμου. Η δεύτερη απάντηση ήρθε στις 16/10/2017 από τη διαβούλευση που ξεκίνησε το Υπ. Δικαιοσύνης σχετικά με το νέο Σωφρονιστικό Κώδικα. Στις διατάξεις αυτού του σχεδίου η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προσπαθεί και πάλι να ενισχύσει τον τρομονόμο, επαναφέροντας εμμέσως τις φυλακές τύπου Γ μέσω του άρθρου 11 το οποίο προβλέπει:

«6. Οι κρατούμενοι κάθε νομικής κατηγορίας διαβιώνουν σε ιδιαίτερα καταστήματα ή αυτοτελή τμήματα ή διαφορετικούς, ειδικά καθορισμένους χώρους ατομικής ή ομαδικής κράτησης, κατά τις διατάξεις του Τρίτου Κεφαλαίου του παρόντος. (...)

ε) έχουν καταδικαστεί για την οργάνωση αποδράσεων και άλλων αξιόποινων πράξεων, που τελούνται εντός των καταστημάτων κράτησης και προβλέπονται από την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία περί εγκληματικών και τρομοκρατικών οργανώσεων.»

Ενώ παράλληλα με το άρθρο 51 διευρύνεται το φακέλωμα των κρατουμένων:

«Οι κρατούμενοι δηλώνουν τους αριθμούς τηλεφώνου των προσώπων με τα οποία επιθυμούν να επικοινωνούν, ώστε αυτοί να καταχωριστούν σε ηλεκτρονικό τηλεφωνικό κέντρο, και λαμβάνουν προσωπικό κωδικό πρόσβασης τον οποίο χρησιμοποιούν για την τηλεφωνική επικοινωνία τους.»

Είναι λοιπόν σαφές πως υπάρχει μία κάποιου είδους ανοιχτή επικοινωνία, κυβέρνησης, υπεράσπισης και ΜΜΕ. Στόχος τους είναι να κρατηθεί η Ηριάννα αποσυνδεδεμένη από άλλες υποθέσεις και το κλειδί γι' αυτό είναι ο τρομονόμος. Στόχος είναι να μην παρουσιαστεί η Ηριάννα ως μια ηρωίδα που παλεύει για την ελευθερία της, αλλά μία διδακτορική φοιτήτρια που παλεύει για την καριέρα της. Για να μην θιχτεί ο τρομονόμος.

Διαβάστε Περισσότερα »

Η χαμένη ευκαιρία του Ελληνικού

Η χαμένη ευκαιρία του Ελληνικού

Η χρεοκοπία της γραμμής για Μητροπολιτικό πάρκο

Στις 3/10/2017 το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο (Κ.Α.Σ.) με μια απόφαση που ισορροπούσε μεταξύ των πιέσεων των κατοίκων των γύρω περιοχών από τη μία και των επιχειρηματικών συμφερόντων από την άλλη, «έδωσε το πράσινο φως» για την εκκίνηση κατασκευής Καζίνο και πολυτελών κατοικιών στο χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού στην Αθήνα. Όλα τα μέσα ενημέρωσης που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζαν (!) για την απόφαση αυτή (που έρχεται ως συνέχεια του ξεπουλήματος μιας τεράστιας και πολύτιμης, από κάθε άποψη, έκτασης από την κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου στον όμιλο Λάτση), ενώ, ταυτόχρονα, ΌΛΑ τα μεγάλα αστικά μέσα έκαναν πλάτες στον ΣΥΡΙΖΑ, μιας και έμεναν απλά στην αναφορά της «μεγάλης επένδυσης που διασφαλίστηκε και ξεκινά», αλλά ΚΑΝΕΝΑ δεν αναφέρθηκε στη ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΖΙΝΟ.

Συγκεκριμένα τα ΜΜΕ, με τον τρόπο που παρουσίασαν την είδηση, ωφέλησαν τον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ στην ψευτο-διαμάχη Αριστεράς - Δεξιάς που προσπαθούν εγκαθιδρύσουν. Κι αυτό γιατί ενώ υπερτόνιζαν την «διαφωνία» τους ως προς το που - μέσα στην έκταση - θα γίνονταν τα έργα, από την άλλη αποσιωπούσαν την ουσία της «επένδυσης», η οποία δεν είναι άλλη από την ανάπτυξη του τζόγου και του μαύρου χρήματος. Η πραγματικότητα όμως είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Η κύρια διαφωνία του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ είναι απλά στο αν το Καζίνο θα χτιστεί δίπλα (ΣΥΡΙΖΑ) ή πάνω (ΝΔ) στα αρχαία κτίσματα.

Η χρεοκοπία της γραμμής για Μητροπολιτικό πάρκο

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αντιπολίτευση (από τα χρόνια του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ακόμα), δεν έθεσε ποτέ αιχμές που να αντίβαιναν στις επιδιώξεις της ΕΕ και των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Ακόμα και όποτε η ΕΕ γινόταν αντιδραστικότερη, ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως και ο πρόγονος του ή και το σημερινό «Κ»ΚΕ) λείαιναν τη γραμμή τους και την επαναπροσάρμοζαν στα νέα δεδομένα των ντιρεκτίβων της ΕΕ και των ιμπεριαλιστών. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, στην επιδίωξη του δημοψηφίσματος Παπανδρέου το 2011, το δημοψήφισμα του 2015, η εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική από την Καναδική Eldorado κ.α.

Για παράδειγμα το 2011, «Η δημοκρατική πρόταση για «δημοψήφισμα» αντί να τύχει στήριξης των δημοκρατικών κομμάτων απορρίφθηκε και καταπολεμήθηκε από όλα τα κόμματα που σήκωσαν τη σημαία των ΕΚΛΟΓΩΝ, που δεν πρόκειται να λύσουν απολύτως κανένα πρόβλημα δηλ. τη σημαία του μεγάλου ντόπιου κεφαλαίου με την οποία επιδιώκει την εκτόνωση των λαϊκών αντιδράσεων, το αποδυνάμωμα και το «σπάσιμο» των λαϊκών κινητοποιήσεων ενάντια στα εξοντωτικά μέτρα και το ξεπούλημα της χώρας.» (Προκήρυξη «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55» για το Πολυτεχνείο, 2011).

Στο παράδειγμα της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική, είδαμε όλοι τη στροφή 180 μοιρών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αν και αντιτάχθηκε (τουλάχιστον στα λόγια) μαζί με το λαό της Χαλκιδικής και της Θεσσαλονίκης στην καταστροφική εξόρυξη, συνεχίζει στο ίδιο - αποικιοκρατικού τύπου - καθεστώς που ξεκίνησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, αλλά και παρέχει άδειες μέσω Υπουργικών αποφάσεων για επέκταση της εξόρυξης. Στην ίδια γραμμή κινείται και ο γ.γ. του «Κ»ΚΕ, ξεκάθαρα στήριξης της Eldorado, κρυμμένος πίσω από το εργοδοτικό σωματείο των «εργαζομένων», υποστηρίζοντας τα «δίκαια αιτήματά τους» και απαιτώντας να μην σταματήσει η εξόρυξη, παρέα με τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Ναζι-φασίστα Α. Γεωργιάδη. Όλως τυχαίως, στο συγκεκριμένο ζήτημα το «Κ»ΚΕ «ξέχασε» (που με τη ΓΣΕΕ και την ΑΔΕΔΥ δεν ξεχνάει ποτέ), ότι υπάρχουν και εργοδοτικά - ξεπουλημένα σωματεία, που, τουλάχιστον, είναι χρέος ενός κομμουνιστή να μην τα λάβει υπόψη ή, στην καλύτερη περίπτωση, να τους αντιταχθεί και να αποκαλύψει το βρώμικο ρόλο τους μέσα στην εργατική τάξη.

Πάνω στη γραμμή της υποταγής στα ιμπεριαλιστικά και αστικά συμφέροντα, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε σε ένα σωρό ζητήματα το «δρόμο του πολιτισμού και του περιβάλλοντος». Έναν δρόμο μεσοβέζικο και ρεφορμιστικό που ήταν θέμα χρόνου να χρεοκοπήσει και να περάσει στην αντιδραστική πλευρά. Όταν θέτονταν ζητήματα αξιοποίησης χώρων, ο ΣΥΡΙΖΑ και κατ' επέκταση όλες οι οργανώσεις του (μέσω της γραμμής που κατέβαινε), κινούνταν στη λογική δημιουργίας μουσείων και πάρκων. Μία γραμμή που ίσως με την πρώτη ματιά μπορεί να φαίνεται προοδευτική, όμως τελικά είναι υποταγμένη. Στην πραγματικότητα, ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν έθεσε ζητήματα που έπλητταν την ουσία της εκμετάλλευσης της χώρας από τους ιμπεριαλιστές. Ποτέ δεν αντιτάχθηκε στην αποβιομηχάνιση της χώρας, ποτέ δεν προσπάθησε με πράξεις - εκτός από κάποιες γενικόλογες διακηρύξεις πρώην στελεχών του - να αντιστρέψει αυτή τη πορεία και να επαναβιομηχανοποιήσει τη χώρα, να διατυπώσει προτάσεις για ενθάρρυνση της αγροτικής καλλιέργειας και να διακηρύξει ότι θα διεξάγει αναδασμούς σε βάρος της εκκλησίας και των μεγαλοτσιφλικάδων για το σκοπό αυτό, να προχωρήσει έργα που θα αντιστρέψουν την πτωτική πορεία της αλιείας και της ερήμωσης των Ελληνικών θαλασσών, δηλ όλων εκείνων των διαδικασιών που παράγουν πλούτο και προλεταριοποιούν τον λαό. Ούτε ακόμα και όταν πλέον είχε τις δυνάμεις (οικονομικές και στελέχωσης να το κάνει).

Η γραμμή του Μητροπολιτικού πάρκου του Ελληνικού ήταν μία τέτοια περίπτωση. Μία τεραστίων διαστάσεων έκταση, η οποία θα γινόταν πάρκο και θα έμενε ανεκμετάλλευτη από τον λαό. Ένα αίτημα που εγκλώβιζε το λαό των γύρω περιοχών, αποκλείοντας το ενδιαφέρον, άρα και τη στήριξη του υπόλοιπου λαού της Αθήνας. Αντίθετα, αν θεωρήσουμε ότι χώροι για εργοστάσια υπάρχουν, εκεί που έστεκαν κάποτε αυτά που τώρα έχουν βάλει λουκέτο, η εκ νέου βιομηχανοποίηση της χώρας - που θα έπρεπε να είναι το πρωταρχικό και πιο ουσιαστικό ζήτημα ενός προγράμματος - δεν περνάει άμεσα από το Ελληνικό. Όπως επίσης και η αγροτική ανάπτυξη μιας και ανεκμετάλλευτα αγροτεμάχια υπάρχουν σε όλη τη χώρα.

Η μεγάλη όμως έκταση του Ελληνικού, μπορεί να αποτελέσει μία τεράστια ευκαιρία για αναδιάταξη ολόκληρης της πόλης, που χτίστηκε με θεμελιώδη αρχή την αυθαιρεσία. Δηλαδή, τη μεταφορά ολόκληρων γειτονιών της Αθήνας σε μία ήπιας μορφής δόμηση στο Ελληνικό, αποσυμφορίζοντάς τες, κάνοντας πιο εύκολη τη ζωή των κατοίκων και γλιτώνοντας χρόνο στους εργαζόμενους. Παράλληλα, θα μπορούσε να αποτελέσει απαρχή μιας νέας εποχής για την πόλη της Αθήνας (και γενικά των πόλεων της χώρας) αντιστροφής της τάσης για μπάζωμα και υπογειοποίηση ποταμών και ρεμάτων που θα καθιστούσαν την Αθήνα πιο υγιές και βολικό περιβάλλον για το λαό της.

Η πρόταση όμως αυτή, δεν πρόκειται ποτέ να γίνει αποδεκτή από την ΕΕ, τις αστικές κυβερνήσεις ή την εκκλησία. Διότι πολύ απλά, έχτισαν την κυριαρχία τους πάνω στην αυθαιρεσία και πάνω σε αυτή εκμεταλλεύονται και τους εργαζόμενους. Όχι, γιατί είναι κάποιο επαναστατικό σχέδιο, αλλά ειδικά τώρα που το 8ωρο για τους περισσότερους εργαζόμενους αποτελεί «άπιαστο όνειρο» και ο ξεπουλημένος συνδικαλισμός παραπαίει, που τα αντεργατικά μέτρα διαδέχονται το ένα το άλλο, ένα τέτοιο σχέδιο που θα ανακούφιζε λίγο το λαό της Αθήνας και θα ακύρωνε τις επιδιώξεις για Καζίνο και τα υπερκέρδη που φιλοδοξούν να καρπωθούν οι κεφαλαιοκράτες θα ήταν ένα σοβαρό πρώτο πλήγμα. Γι' αυτό και το Ελληνικό αποτελεί μια ακόμα χαμένη ευκαιρία για το κίνημα.

Διαβάστε Περισσότερα »

Σημαντική κατάθεση στη δίκη της Ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής»

Σημαντική κατάθεση στη δίκη της Ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής»

η διαβόητη «ΚΡΥΠΤΕΙΑ» των Κασιδιάρη («ΧΑ»), Μπαλτάκου-Σαμαρά (ΝΔ), Κανέλλη («Κ»ΚΕ), κλπ.

Στα μέσα του πρώτου δεκαήμερο του Οκτώβρη άρχισε και τερματίστηκε η πολύ σημαντική κατάθεση του δημοσιογράφου Δημήτρη Ψαρρά για την εγκληματική δράση της δολοφονικής Ναζι-φασιστικής Οργάνωσης της «Χρυσής Αυγής».

Δίνονται παρακάτω ορισμένα απ’ τα βασικότερα σημεία της τριήμερης κατάθεσης του:

1. Επέδειξε και κατέθεσε το αυθεντικό καταστατικό της «Χρυσής Αυγής» που είχε αποσταλεί από την ίδια στα γραφεία του περιοδικού «Σχολιαστής» το 1988.

2. Αναφέρθηκε στον τρόπο της εγκληματικής δράσης της «ΧΑ», σύμφωνα με τη Ναζι-φασιστική ιδεολογία της, και περιέγραψε τη δομή της, ενώ υπογράμμισε τον κυρίαρχο και αναμφισβήτητο ρόλο του Αρχηγού σύμφωνα με το Χιτλερικό Führerprinzip: «πρόκειται για φάλαγγα που έγινε κόμμα. Η Χρυσή Αυγή δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς το Μιχαλολιάκο, ο Μιχαλολιάκος είναι η Χρυσή Αυγή».

3. Για τη δολοφονική δράση της «ΧΑ» σημείωσε ότι ο Κασιδιάρης το 2008 ανέφερε ότι ακολουθεί τη διαβόητη δολοφονική δράση του θεσμού της «Κρυπτείας» της αρχαίας Σπάρτης που δολοφονούσε είλωτες και αιχμάλωτους μεσσήνιους. Δήλωνε πως η Οργάνωση του στη δράση της ακολουθεί και κινείται «στα χνάρια και στο πρότυπο του αρχαίο νόμου της κρυπτείας, σύμφωνα με τον οποίο οι νεαροί Σπαρτιάτες το βράδυ, στο σκοτάδι, δολοφονούσαν τους εσωτερικούς εχθρούς της πόλεως. Στην πραγματικότητα, περιέγραφε τη δράση των ταγμάτων εφόδου»

Με την ευκαιρία ας σημειωθεί εδώ, ότι και ο Ναζι-φασίστας Μπαλτάκος εξυμνεί σε βιβλία του την «Κρυπτεία» της αρχαίας Σπάρτης, εκ των οποίων το ένα παρουσίασαν το Δεκέμβρη του 2006 οι: Μπαλτάκος-Σαμαράς-Λυκουρέζος (ΝΔ), Λ.Κανέλλη («Κ»ΚΕ), Ν. Αλευράς, Γ.Πρετεντέρης. Δεν είναι μόνο ο Ναζι-φασίστας Κασιδιάρης που ακολουθεί τη δολοφονική δράση της «Κρυπτείας» αλλά και ο Μπαλτάκος γοητεύεται απ’ τη δράση της και παρόλα αυτά απ’ τη σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ ο Μπαλτάκος χαρακτηρίζεται μόνο «αντικομμουνιστής» («Ρ»22/3/2017,σελ.9), ενώ είναι Ναζι-φασίστας, μετατρεπόμενη έτσι σε θλιβερό προπαγανδιστικό φερέφωνο του Μπαλτάκου, αφού αποσιωπά τις Ναζι-φασιστικές του απόψεις.

4. Αναφέρθηκε στον Κασιδιάρη και το θαυμασμό του στο Ναζισμό: «ο Κασιδιάρης σε άρθρο του εξηγεί τι καλός ήταν ο Χίτλερ με υμνητικές αναφορές την ημέρα των γενεθλίων του» και επιπλέον κατέθεσε: «στο γερμανικό στρατιωτικό Νεκροταφείο στο Διόνυσο κάθε παραμονή των γενεθλίων του Χιτλερ οι Χρυσαυγίτες συγκεντρώνονταν από το 1990 και έκαναν ολονυχτίες. Πριν από ένα χρόνο προσκάλεσαν γερμανούς νεοναζί για να συμμετάσχουν στην εκδήλωση για τα Ίμια και έκαναν επίσκεψη-εκδήλωση τιμής στο Νεκροταφείο».

5. Για τη δολοφονία του νεαρού αντιφασίστα Παύλου Φύσσα κατέθεσε: «ήταν μια πολιτική δολοφονία και δεν το λέω εγώ, το λέει ο Μιχαλολιάκος. Στη συνέντευξή του που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη συνέδεσε τη δολοφονία του Φύσσα με δυο εμβληματικές πολιτικές δολοφονίες, του Λαμπράκη και του Τεμπονέρα».

6. Επίσης ο μάρτυρας αναφέρθηκε στο «διπλό λόγο» της Ναζι-φασιστικής Οργάνωσης: «όταν έγιναν οι συλλήψεις το 2013, ο Μιχαλολιάκος είπε στον ανακριτή ότι δεν έχουμε σχέση με το Ναζισμό. Είμαστε Έλληνες εθνικιστές. Όμως βγαίνοντας από το γραφείο του ανακριτή, μπροστά σε 10 συγκεντρωμένους, είπε “ζήτω η νίκη”. Είναι το γερμανικό “Sieg Heil”. Είναι σαν το “και όμως κινείται” του Γαλιλαίου. Στους μυημένους λέω ότι δεν έχουμε αλλάξει». «Ο Μιχαλολιάκος και η παρέα του κάνουν πίσω και αναδιπλώνονται, το κάνουν πάντα», αναφέροντας σειρά παραδειγμάτων όπως «την άρνηση του αυθεντικού καταστατικού τους του 1987», την εμφάνισή τους προς τα έξω «ως ελλήνων εθνικιστών, ενώ είναι ναζιστές υμνητές του Χίτλερ», κλπ.

7. Σημείωσε ακόμα πολύ ορθά: «θεωρώ ότι δεν μπορεί να γίνει διάλογος με φανατικούς ναζιστές, ιδίως από τη στιγμή που άρχισαν να μετέρχονται βία», για να απαντήσει στη συνέχεια και στην προσπάθεια της υπεράσπισης να του αποδώσει κίνητρα εμπάθειας λέγοντας: «ίσως υπάρχει και κάτι προσωπικό. Το Νοέμβριο του 1973 εγώ ήμουν στη Συντονιστική Επιτροπή του Πολυτεχνείου, όταν ο Μιχαλολιάκος ήταν μαζί με τον Ηλία Τσιαπούρη που δολοφονούσε από την ταράτσα του υπουργείου Δημόσιας Τάξης άοπλους διαδηλωτές. Δεν μπορώ να κάνω διάλογο με αυτούς». (Ας θυμηθούν εδώ οι αντιφασίστες την εντελώς διαφορετική απαράδεκτη στάση «διαλόγου»(!) των Δούρου-Κανέλλη με τον αρχιτραμπούκο Ναζι-φασίστα Κασιδιάρη στέλεχος της δολοφονικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής» στην Τηλεόραση και τη θρασύδειλη επίθεση εναντίον τους).

Διαβάστε Περισσότερα »

Η προκλητική αντισταλινική στάση των χρουστσο-τροτσκιστών σοσιαλδημοκρατών ηγετών με σημαία τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ «ξεπλένει» και αθωώνει τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους

Η προκλητική αντισταλινική στάση των χρουστσο-τροτσκιστών σοσιαλδημοκρατών ηγετών («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) με σημαία τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ «ξεπλένει» και αθωώνει τους Εσθονούς Χιτλερικούς Ναζι-φασίστες και τα εγκλήματά τους

Η άρνηση (18/8/2017) του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή να πάρει μέρος στη Ναζι-φασιστική φιέστα στο Ταλίν της Εσθονίας πυροδότησε ένα ολόκληρο και πλέον 10ήμερο αποπροσανατολιστικές ενδοαστικές – αντισταλινικού-αντικομμουνιστικού χαρακτήρα – ψευτο«αντιπαραθέσεις» μεταξύ των παραδοσιακών μεγαλοαστικών και των ρεφορμιστικών αστικών κομμάτων.

Σ’ αυτές τις παραπλανητικές αστικές «αντιπαραθέσεις», που η έξαλλη αντισταλινική-αντικομμουνιστική και Ναζι-φασιστική εκστρατεία πήρε εκείνες τις μέρες παροξυσμικές διαστάσεις, δεν ήταν μόνο τα αντιδραστικά ΜΜΕ και τα αντίστοιχα μεγαλοαστικά κόμματα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-Εν.Κεντρώων-Ποτάμι-«Χ.Α», κλπ) που «ξέπλυναν» και αθώωσαν τους Εσθονούς Ναζι-φασίστες, νοσταλγούς του Χίτλερ, αλλά και ο ρεφορμιστικός αστικός τύπος από το «Ριζοσπάστη» και την «Αυγή» ως την «Εποχή», το «Πριν» και την «Εφ.Συντακτών» κλπ. και το σύνολο των αντισταλινικών ηγετών της νέας χρουστσο-τροτσκιστικής σοσιαλδημοκρατίας («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ.).

Το «ξέπλυμα» και η αθώωση των εσθονών χιτλερικών Ναζι-φασιστών γίνεται σε δυο απ’ τις πιο σημαντικές περιπτώσεις: η μια αφορά στο χαρακτηρισμό της Ναζι-φασιστικής φιέστας στο Ταλίν της Εσθονίας ως απλά και μόνο «αντικομμουνιστική» αντί ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ ως «Ναζι-φασιστική» και η άλλη είναι η προκλητικότατη αντισταλινική τους στάση απέναντι στο ζήτημα της μεγάλης Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών με σημαία τα ΑΝΥΠΑΡΚΤΑ «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ που οδηγεί σε προκλητική διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων του β’ παγκοσμίου πολέμου, με ΠΡΩΤΟ και σπουδαιότερο την άρνηση της ΣΥΜΒΟΛΗΣ του ΣΤΑΛΙΝ στην ήττα του Ναζι-φασισμού, επιπλέον συνιστά πλήρη εγκατάλειψη κάθε ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ στάσης και καταλήγει σε χυδαίο αντισταλινισμό-αντικομμουνισμό, και τέλος στο ζήτημα του Σοσιαλισμού Κομμουνισμού.

1. ΤΑΛΙΝ: «αντικομμουνιστική» μόνο ή ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Ναζι-φασιστική φιέστα;

Είναι γνωστό ότι ο χυδαίος αντικομμουνισμός αποτελεί την επίσημη πολιτική των κυρίαρχων αντιδραστικών μονοπωλιακών κύκλων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ αλλά και των κυβερνήσεων των υπόλοιπων κρατών-μελών της, ο οποίος έχει ως βάση την αντεπιστημονική αντιδραστική θεωρία περί «ολοκληρωτισμού»(!) που εξισώνει-ταυτίζει τον Κομμουνισμό με το Φασισμό.

Όμως η φιέστα στο Ταλίν της Εσθονίας ΔΕΝ ήταν απλά και ΜΟΝΟ μια «αντικομμουνιστική εκδήλωση» όπως εκτιμάται-προβλήθηκε και διαφημίστηκε απ’ τους αντισταλινικούς ηγέτες των προαναφερόμενων ρεφορμιστικών αστικών πολιτικών κομμάτων και οργανώσεων και τον τύπο τους («Ρ», «Α», «Ε», «Π», «Εφ.Σ», κλπ.).Είναι, αντίθετα, κάτι πολύ περισσότερο και πολύ πιο επικίνδυνο: δηλ. ήταν επιπλέον και ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ Ναζι-φασιστική φιέστα, που προφανώς εμπεριέχει και τον «αντικομμουνισμό». Και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό είναι που αποσιωπούν σκόπιμα και αποκρύβουν οι αντισταλινικοί ρεφορμιστές ηγέτες απ’τον ελληνικό λαό αλλά και τους άλλους λαούς, πολιτική τοποθέτηση-στάση που οδηγεί αναπόφευκτα στον εξωραϊσμό του Ναζι-φασισμού γενικά και στο «ξέπλυμα» και την αθώωση των εσθονών Ναζι-φασιστών και των εγκλημάτων τους.

Αυτόν το σκοπό υπηρετεί και η τεχνητή και πρώτα απ’ όλα συνειδητή-σκόπιμη μετατόπιση από το πραγματικό δηλ. το Ναζι-φασιστικό περιεχόμενο της εκδήλωσης στο Ταλίν προς την κατεύθυνση μόνο του «αντικομμουνισμού» (Κ.ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ: «αντικομμουνιστικό συνέδριο» «Ρ» 23/8/2017, σελ.4, και σύνολο του ρεφορμιστικού τύπου), περιορίζοντας έτσι το Ναζι-φασιστικό χαρακτήρα της «εκδήλωσης» μόνο στον «αντοκομμουνισμό», πολιτική γραμμή που όχι μόνο υποτιμά προκλητικά το Ναζι-φασισμό αλλά και εξαλείφει παντελώς το μεγάλο κίνδυνο που αυτός συνιστά για την εργατική τάξη και τους λαούς. Την ίδια στάση κράτησαν και τα άλλα κόμματα της διεθνούς χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας στο σχετικό κείμενό τους με τίτλο: «καταδικάζουν την αντικομμουνιστική φιέστα στην Εσθονία»(«Ρ 25/8/2017, σελ.3), χωρίς βέβαια να αναφέρεται το όνομα του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ και πολύ περισσότερο να γίνεται λόγος για την ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ του, όταν είναι πασίγνωστο ότι η επίθεση-λασπολογία στο Σοσιαλισμό-Κομμουνισμό γίνεται ευθέως στο πρόσωπο του μεγάλου κομμουνιστή ηγέτη που τον οικοδόμησε και κλασικό του Μαρξισμού.

Η Ναζι-φασιστική φιέστα στο Ταλίν (με τη συμμετοχή επιζώντων εγκληματιών Ναζι-φασιστών δολοφόνων της 20^ης εσθονικής μεραρχίας των «Waffen SS») δεν κινήθηκε καθόλου στην κατεύθυνση της «εξίσωσης του κομμουνισμού με το ναζισμό», όπως ισχυρίζονται οι αντισταλινικοί ρεφορμιστές ηγέτες της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, μα εντελώς αντίθετα: ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ και αποκλειστικά στην κατεύθυνση εκείνη που ΑΚΡΙΒΩΣ συνιστούσε και διέτασσε τους στρατηγούς του ο ΧΙΤΛΕΡ, ο «πολύ αγαπημένος Φύρερ, ο Αδόλφος Χίτλερ» των εσθονών Ναζι-φασιστών (ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ, «τα Νέα» 28/08/2017), δηλ. τη «σύγκρουση δυο κοσμοθεωριών. Συντριπτική-εξοντωτική καταγγελία του κομμουνισμού που αποτελεί συνάμα κοινωνικό έγκλημα. Ο κομμουνισμός μεγάλος κίνδυνος για το μέλλον» (ο γερμανός στρατηγός FRANZ HALDER σημείωνε γερμανικά στο «Kriegstagebuch» στις 30.3.1941 (Sonntag 11 Uhr): “Kampf zweier Weltanschauungen gegeneinander. Vernichtendes Urteil über Bolschewismus, ist zugleich asoziales Verbrechertum. Kommunismus ungeheure Gefahr für die Zukunft”, Hans-Adolf Jacobsen: Der Weg zur Teilung der Welt, s. 108f, Koblenz/Bonn, 1977).

Αυτό επιβεβαιώνεται εξάλλου με σαφήνεια και από το θέμα του «συνεδρίου»-φιέστας με το χαρακτηριστικότατο τίτλο: «Κληρονομιά στον 21^ο αιώνα των εγκλημάτων των κομμουνιστικών καθεστώτων», στον οποίο καθόλου δεν γίνεται λόγος για την «εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό».

2. Η μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών ΧΩΡΙΣ και ΕΝΑΝΤΙΑ στον ηγέτη-καθοδηγητή ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ συνιστά προκλητική διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων, πλήρη ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ της Αντιφασιστικής στάσης και συνάμα χυδαίο αντισταλινισμό-αντικομμουνισμό

Η έξαλλη αντικομμουνιστική και φιλο-Ναζιστική υστερική εκστρατεία των αντιδραστικών μεγαλοαστικών ΜΜΕ είχε ως επίκεντρο και μοναδικό αποκλειστικό στόχο τα υποτιθέμενα – ανύπαρκτα στην πραγματικότητα – «εγκλήματα» του μεγάλου καθοδηγητή της ένοπλης αντιφασιστικής πάλης των λαών της Ευρώπης που μπήκε θριαμβευτής στο Βερολίνο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.

Μ’ αυτή την αντισταλινική-αντικομμουνιστική και συνάμα φιλο-Ναζιστική εκστρατεία των ΜΜΕ ευθυγραμμίστηκε και συμπαρατάχθηκε και ο αντισταλινικός ρεφορμιστικός αστικός τύπος (από το «Ριζοσπάστη» και την «Αυγή» ως την «Εποχή», το «Πριν» και την «Εφ.Συντακτών» κλπ.) με την προβολή άμεσα-έμμεσα των υποτιθέμενων «εγκλημάτων» του ΣΤΑΛΙΝ και με τη δημοσίευση διαφόρων αντισταλινικών λασπολογικών άρθρων χωρίς να μνημονεύουν στην περίπτωση της μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των λαών ούτε μια φορά το όνομα του μεγάλου καθοδηγητή της συντριβής των χιτλερικών στρατευμάτων, Αρχιστράτηγου του Κόκκινου Στρατού (π.Χ. ανακοίνωση του «Κ»ΚΕ «Ρ» 23/8/2017, σελ5), μιλώντας μόνο για «αγριότητες του Στάλιν σε δύσκολες εποχές» («Αυγή» 27/8/2017, σελ. 47), «μαζικά εγκλήματα του σταλινισμού» («εφ.Συν.» 25-27/8/ 2017, σελ.19), για «σοβαρά λάθη» («Ρ» 23/8/2017, σελ.5) κλπ., σπεύδοντας επιπλέον διάφορα στελέχη τους να καταδικάσουν έμμεσα-άμεσα, απολογούμενα στην Αντίδραση, το «σταλινισμό» και τα δήθεν «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ με τον ΚΟΝΤΟΝΗ (ΣΥΡΙΖΑ) να δηλώνει: «είναι σοβαρότατο λάθος να απευθύνουν μομφή στην ανανεωτική Αριστερά ότι δίνει άλλοθι στα εγκλήματα του σταλινισμού» και τον ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ («Κ»ΚΕ): «δεν εξωραΐζουμε το σοσιαλισμό του 20^ου αιώνα, κάνουμε κριτική στις πραγματικές αδυναμίες, τις οποίες εντοπίζουμε και στη χρονική περίοδο που ηγέτης ήταν ο Στάλιν» («Ρ» 3/10/2017, σελ.7), ενώ στο τέλος του μήνα, αποφεύγοντας και πάλι να καταγγείλει τα ΨΕΥΔH της παραδοσιακής Αντίδρασης αλλά και εκείνα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ για τα «εγκλήματα του ΣΤΑΛΙΝ» (!), επαναλαμβάνει τα ίδια αντισταλινικά μυθεύματα: «από την κριτική μας για τα λάθη και παραλείψεις δεν εξαιρούμε ούτε την περίοδο που ηγέτης της ΕΣΣΔ ήταν ο Στάλιν» («Ρ» 31/10/2017, σελ. 6, συνέντευξη Κουτσούμπα σε Εφημ. «Ελευθερία») και φτάνοντας ως το ΔΕΣΣΥΛΑ (ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ) να σηκώνει ψηλά την αντισταλινική τροτσκιστική σημαία: «των διώξεων και εκτελέσεων των μπολσεβίκων από τον Στάλιν»(«Εφ. Συντακτών» 5/9/2017, σελ.11).

Μιλούν για «σοβιετικό λαό» και «Κόμμα» και για «Σοβιετική Ένωση που ηγήθηκε της Αντιφασιστικής Νίκης των λαών» που «συνέβαλε καθοριστικά στη συντριβή ναζισμού-φασισμού» («Ρ» 3/10/2017, σελ.7) και όλα αυτά με την καθοδήγηση του «Αγίου Πνεύματος»(!), δηλ. ΧΩΡΙΣ την ηγεσία-καθοδήγηση και αποφασιστική συμβολή του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ στη συντριβή της χιτλερικής Γερμανίας, κλπ., κλπ.

Μ’ αυτόν το χυδαίο αντισταλινισμό που «ξεπλένει» και αθωώνει το χιτλερικό Ναζι-φασισμό, αυτά τα θλιβερά εγγονο-δισέγγονα των ΤΡΟΤΣΚΙ-ΤΙΤΟ και ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ ξεπέφτουν στο χειρότερο επίπεδο χυδαιότητας-λασπολογίας και διεκδικούν την πρωτοπορία των πιο προκλητικών διαστρεβλωτών και παραχαρακτών των ιστορικών γεγονότων της Αντιφασιστικής πάλης και Νίκης των λαών και γενικά του β’ παγκοσμίου αντιφασιστικού απελευθερωτικού πολέμου, εγκαταλείποντας συνάμα κάθε ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ στάση, αφού ΔΕΝ αναγνωρίζουν την αποφασιστική-καθοριστική συμβολή του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ.

Σ’ αυτή την αποπνικτική ατμόσφαιρα και το βαρύ κλίμα εξαιτίας της έξαρσης του χυδαίου ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΥ με την προβολή των υποτιθέμενων «εγκλημάτων»(!) του ΣΤΑΛΙΝ απ’ τα αντιδραστικά μεγαλοαστικά και φασιστικά ΜΜΕ αλλά και απ’ το ρεφορμιστικό αστικό τύπο της χρουστσο-τροτσκιστικής σοσιαλδημοκρατίας, που, άμεσα-έμμεσα, τροφοδότησαν την αντισταλινική-αντικομμουνιστική υστερία και την παροξυσμικών διαστάσεων φασιστική-Ναζι-φασιστική προπαγάνδα, έρχεται η οργισμένη μα πολύ σημαντική συνεπής Αντι – Ναζι-φασιστική Επιστολή του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ προς τα «ΝΕΑ» την οποία χαιρετίζουμε, επειδή: α) δίνει στις πραγματικές της διαστάσεις τη μεγάλη και καθοριστική συμβολή του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, ως Αρχιστρατήγου του Κόκκινου Στρατού, στην ήττα και πλήρη καταστροφική συντριβή των γερμανικών Χιτλερικών ορδών και στη Μεγάλη Αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών, β) ανταποκρίνεται με ακρίβεια στα ιστορικά γεγονότα εκείνης της εποχής και αποκαθιστά την Ιστορική ΑΛΗΘΕΙΑ, γ) προβάλλει και υπερασπίζει τη μοναδικά σωστή συνεπή Αντιφασιστική τοποθέτηση-στάση.

Ο ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ με την επιστολή του στα «ΝΕΑ» δίνει, με παραδειγματική σαφήνεια, τη ΜΟΝΗ σωστή απάντηση στην υστερική έξαρση της φασιστικής – Ναζι-φασιστικής και της αντισταλινικής-αντικομμουνιστικής προπαγάνδας, μ’ αφορμή τη Ναζι-φασιστική φιέστα στο Ταλίν της Εσθονίας, απάντηση που συνάμα επιπλέον ανταποκρίνεται και στα αντικειμενικά ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου (όπως προαναφέρθηκε): «Και από τον Στάλιν δεν θυμάστε παρά μόνο τα εγκλήματά του… Το μόνο που δεν άκουσα γι’ αυτόν είναι ότι με το πρωινό του έτρωγε τηγανητό ανθρώπινο κρέας. Για κείνον τον Στάλιν, τον Αρχιστράτηγο του Κόκκινου Στρατού με τις νίκες στο Στάλινγκραντ, στη Μόσχα, στο Λένινγκραντ και στο Βερολίνο, δεν έχετε τίποτα να πείτε;

Αν έλειπε ο Κόκκινος Στρατός και ο Στάλιν, τι θα είχαμε σήμερα; Αραγε το σκεφτήκατε; Ποιος θα εμπόδιζε τον Χίτλερ να γεμίσει την υφήλιο με χιλιάδες Αουσβιτς; Φαντάζεστε την Ελλάδα γεμάτη με στρατόπεδα εξόντωσης; Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ!» (Επιστολή ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ στα «ΝΕΑ» 28/8/2017).

Αν ο αντισταλινισμός με σημαία τα δήθεν «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ στις παραμονές και κατά τη διάρκεια του β’ παγκόσμιου αντιφασιστικού-απελευθερωτικού πολέμου – και ΟΧΙ «ιμπεριαλιστικού»(!) πολέμου των παλιών τροτσκιστών και των νέων της σημερινής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ – ΟΛΩΝ των αντισταλινικών, με «πρώτους και καλύτερους» τους προδότες φιλο-Χιτλερικούς τροτσκιστές βρέθηκε ιδεολογικο-πολιτικά άμεσα στην υπηρεσία του χιτλεροφασισμού και οι εκπρόσωποί του υπονόμευσαν συστηματικά τόσο εσωτερικά τη σοσιαλιστική-κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση όσο και τον αγώνα του επαναστατικού ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ αλλά και την ένοπλη πάλη του αντιφασιστικού-κομμουνιστικού κινήματος με αποκλειστικό στόχο τη ΔΙΑΣΩΣΗ του γερμανικού Ναζι-φασισμού, ΣΗΜΕΡΑ ο χυδαίος ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ με σημαία, και ΠΑΛΙ, τα υποτιθέμενα «εγκλήματα»(!) του ΣΤΑΛΙΝ όχι μόνο ξεπλένει και αθωώνει το Ναζι-φασισμό και τα εγκλήματά του (όπως συνέβηκε με την εκδήλωση στο Ταλίν), εγκαταλείποντας συνάμα ΚΑΘΕ αντιφασιστική στάση, τροφοδοτεί ευθέως τις φασιστικές και Ναζι-φασιστικές απόψεις ενώ ταυτόχρονα συμβάλει άμεσα στην ανάπτυξη των φασιστικών και Ναζι-φασιστικών δυνάμεων σε κάθε χώρα, ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή κι’ αυτές οι υπεραντιδραστικές δυνάμεις έχουν ως σημαία τους τα ανύπαρκτα «εγκλήματα» του ΣΤΑΛΙΝ.

ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟΣ οποιασδήποτε μορφής και ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι και ΣΗΜΕΡΑ, όπως και την περίοδο του πολέμου, ασυμβίβαστες έννοιες-στάσεις, παρά τα «κλαψουρίσματα» και τις «φιλότιμες» αλλά πλήρως αποτυχημένες προσπάθειες των διαφόρων σημερινών αντιδραστικών φιλο-χιτλερικών τροτσκιστών και παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς τύπου Enzo Traverso, κλπ.– σημαιοφόρου της υπεραντιδραστικής θεωρίας του «Ολοκληρωτισμού» («ολοκληρωτική δικτατορία του Στάλιν» (!), σελ. 353) και αισχρού λασπολόγου με τα χονδροειδέστατα ΨΕΥΔΗ περί ΔΗΘΕΝ «βιασμού ενενήντα χιλιάδων γερμανίδων γυναικών»(!) από τον Κόκκινο Στρατό, της απόδοσης του αποτρόπαιου εγκλήματος των Ναζι-φασιστικών στρατευμάτων σφαγής των χιλιάδων Πολωνών αξιωματικών (Κατίν, σελ. 187) στον Κόκκινο Στρατό, κλπ. (Enzo Traverso: ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ, σελ. 353, 187, κλπ. εκδ. του Εικοστού Πρώτου, Αθήνα 2013) – προκλητικό φιλο-Χιτλερικό φερέφωνο-προπαγανδιστή της ΨΕΥΔΟΥΣ εκδοχής του JOSEPH GÖBBELS.

Η σημερινή αντιφασιστική-κομμουνιστική νεολαία του τόπου δεν πρέπει να εκπλήσσεται για το χυδαίο ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΣΜΟ των σημερινών αντισταλινικών-αντιζαχαριαδικών ρεφορμιστών ηγετών, αν της υπενθυμιστεί, για πολλοστή φορά, ότι η αντεπαναστατική κατεύθυνση της νέας χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας ήταν εκείνη που έφτασε, λίγα χρόνια ύστερα απ’ την επικράτηση της ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΣΤΑΛΙΝ, στο πλέον ακρότατο αντιδραστικό σημείο, με τους ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ να προχωρούν – στα πλαίσια της αντεπαναστατικής τους πολιτικής της διαβόητης «αποσταλινοποίησης»(!) και της γελοίας επινόησης της ιδεαλιστικής «προσωπολατρίας»(!) – σε μια προκλητικότατη για τους αντιφασίστες λαούς ΟΛΩΝ των χωρών φιλο-Χιτλερική ΠΡΑΞΗ δηλ. τη μετονομασία του ΣΥΜΒΟΛΟΥ της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ και συνάμα ΣΥΜΒΟΛΟΥ της καταστροφικής ΗΤΤΑΣ του Χιτλερικού Ναζι-φασισμού “STALINGRAD” σε “WOLGOGRAD” (7 Νοέμβρη 1961), ικανοποιώντας ΜΟΝΟ τους ανά τον κόσμο Ναζι-φασίστες νοσταλγούς του ΧΙΤΛΕΡ, ξεπερνώντας έτσι, αυτοί οι φιλο-Χιτλερικοί χρουστσοφικοί σοβιετικοί φασίστες, κατά πολύ και τους δυτικούς ιμπεριαλιστές, που σεβόμενοι τη μεγάλη συμβολή του ΣΤΑΛΙΝ, διατήρησαν-διατηρούν, ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ, στις χώρες τους τις ανάλογες, προς τιμήν του, ονομασίες (ΠΑΡΙΣΙ: στάση μετρό: “STALINGRAD”μα και μεγάλη πλατεία στο κέντρο της πόλης με την ονομασία: «place de la bataille de Stalingrad Septembre 1942-Janvier 1943» (=«Πλατεία της μάχης του Στάλινγκραντ») και σ’ άλλα μέρη <στη< ΓΑΛΛΙΑ: “place Stalingrad” Bordeaux, “place Stalingrad” Reims, “place Stalingrad” Lyon, “rue Stalingrad” Toulouse, “avenue de Stalingrad” Dijon, κλπ. ΙΤΑΛΙΑ: “via Stalingrado” Bologna, “via Stalingrado” Savona, “via Stalingrado”, Reggio Emilia, “via Stalingrado” Prato, κλπ. ΒΕΛΓΙΟ: “avenue de Stalingrad” Bruxelles, “place Stalingrad” σε διάφορες πόλεις του Βελγίου, ΑΓΓΛΙΑ: “Stalin Avenue” Chatham, “Stalin Road” Colchester,< <κλπ<., κλπ.)

Ας σημειωθεί ακόμα πως η προδοτική αντικομμουνιστική και φιλο-χιτλερική κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ δεν μετονόμασε το “STALINGRAD” ούτε σε “ZARIZYN” (το πριν το1925 όνομα), γιατί και το “ZARIZYN” θύμιζε τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, αφού εκεί είχε συντρίψει τα αντεπαναστατικά στρατεύματα του στρατηγού Anton Ivanovich Denikin και στις 10 Απρίλη 1925 η πόλη, προς τιμή του ΣΤΑΛΙΝ, πήρε το όνομα «STALINGRAD».

Δεκαετίες ολόκληρες απ’ το 1956 και ύστερα οι παλιοί χρουστσοφικοί ενωμένοι τότε ρεφορμιστές αντισταλινικοί-αντιζαχαριαδικοί διορισμένοι ηγέτες του αστικού σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ (’56) αλλά και οι σημερινοί διασπασμένοι χρουστσο-τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες υπεράσπισαν και υπερασπίζουν τη μετονομασία του “STALINGRAD” σε “WOLGOGRAD”, αφού αρνούνται ως τα σήμερα να καταγγείλουν αυτή την προκλητικότατη μετονομασία ως ΦΙΛΟ-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ.

Είναι τόσο μεγάλο το μέγεθος της εχθρότητας και τόσο ισχυρό το ταξικό μίσος των σημερινών αντισταλινικών-αντιζαχαριαδικών ηγετών απέναντι στον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ που όχι μόνο απορρίπτεται εκ μέρους τους ( «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΛΑΕ-ΝΑΡ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ.) η μεγάλη αποφασιστική-καθοριστική ΣΥΜΒΟΛΗ του στην πλήρη συντριβή των Χιτλερικών στρατευμάτων και την ΗΤΤΑ του Ναζι-φασισμού που ούτε καν μνημονεύεται το όνομά του, έστω και τυπικά-φραστικά για δημαγωγικούς λόγους, αλλά και απέναντι στο ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, που, πέραν της αντιμαρξιστικής τους κριτικής, απ’ τις στήλες του «Ριζοσπάστη» και απ’ τον άλλο ρεφορμιστικό τύπο, έχει εξαφανιστεί εντελώς το Ιστορικό Γράμμα του ’40, στη μαρξιστική γραμμή του οποίου αναπτύχθηκε η αντιφασιστική ένοπλη πάλη του λαού, υπό την καθοδήγηση του ΚΚΕ, για να καταλήξει στη μεγάλη εποποιϊα της ΕΑΜΟ-ΕΛΑΣίτικης Αντίστασης και την απελευθέρωση της χώρας απ’ τους φασίστες κατακτητές.

Ας κλείσει αυτό το κεφάλαιο μ’ ένα απ’ τα πολλά ευτράπελα των χρουστσοφικών σοβιετικών ρεβιζιονιστών της δεκαετίας του 1960, για τα οποία τους ειρωνεύεται ο αυστριακός αστικός τύπος εκείνης της εποχής, παρμένο απ’ το μηνιάτικο θεωρητικό περιοδικό «Weg und Ziel» του «Κ»Κ Αυστρίας (KPÖ): «οι αυστριακές εφημερίδες με την ευκαιρία της 20^ης επετείου της μάχης του Stalingrad παρήγαγαν με επιμέλεια ειρωνικά σχόλια και γελοιογραφίες, που δηλώνουν τα παρακάτω: το Stalingrad σε λίγο θα ονομάζεται «Chruschtschowgrad» (=Χρουστσοφγκραντ), έτσι ξαφνικά – νέα προσωπολατρία ! – αφού οι σοβιετικοί ισχυρίζονται, ότι ο Χρουστσόφ υπήρξε ο μεγάλος ήρωας εκείνης της ιστορικής μάχης» («Weg und Ziel»: Chruschtschow und Stalingrad, σελ. 208, τεύχος 3/1963).

3. Ο αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός των αντισταλινικών-αντιζαχαριαδικών ρεφορμιστών ηγετών της χρουστσο-τροτσκιστικής Σοσιαλδημοκρατίας

Ο αντισταλινισμός-αντικομμουνισμός των ρεφορμιστών ηγετών της χρουστσο-τροτσκιστικής σοσιαλδημοκρατίας εκφράζεται, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού. Σε θεωρητικό επίπεδο αποδέχτηκαν-αποδέχονται την αντικομμουνιστική άποψη των σοβιετικών ρεβιζιονιστών (22^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, Οκτώβρης 1961) σύμφωνα με την οποία «το κράτος της δικτατορία του προλεταριάτου αναπτύχθηκε σε παλλαϊκό κράτος» (σελ. 205) δηλ. στη Σοβιετική Ένωση η Διχτατορία του Προλεταριάτου αντικαταστάθηκε από το λεγόμενο «κράτος όλου του λαού»(!), μια αντιμαρξιστική άποψη που ταυτόχρονα αποτελεί και δημόσια ΟΜΟΛΟΓΙΑ ότι στην τότε Σοβιετική Ένωση δεν υπήρχε πλέον Διχτατορία του Προλεταριάτου, άποψη-θέση την οποία ο διάσημος άγγλος μαρξιστής George Thomson ορθά σχολιάζει, ότι δεν μπορεί σ’ εκείνη την περίοδο παρά να είναι «διχτατορία της μπουρζουαζίας» (GEORGE THOMSON: Von Marx zu Mao Tsetung, σελ. 171, Tübingen 1973), ενώ στον τομέα της οικονομίας ο αντικομμουνισμός εκφράζεται, πέραν των θεωρητικών αστικών απόψεων, πρακτικά στην κατάργηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού με την ΕΦΑΡΜΟΓΗ των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων – αμέσως μετά το θάνατο-δολοφονία του ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ και την επικράτηση της χρουστσοφικής ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης – που αναπόφευκτα οδήγησαν στην πλήρη παλινόρθωση του καπιταλισμού στη Σοβιετική Ένωση στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Στην καπιταλιστική πλέον οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης το καπιταλιστικό Κέρδος αποτελεί το κίνητρο και το Σκοπό της παραγωγής, Μέσα Παραγωγής και Εργατική Δύναμη έχουν μετατραπεί σε Εμπορεύματα, ενώ ο νόμος της Αξίας ρυθμίζει την παραγωγή, κλπ. Και ΑΚΡΙΒΩΣ αυτόν τον παλινορθωμένο καπιταλισμό διαφήμιζαν, δεκαετίες ολόκληρες, ως «αναπτυγμένο Σοσιαλισμό»(!) και ΣΗΜΕΡΑ απλά ως «σοσιαλισμό»(!), αφού κατ’ αυτούς ο «σοσιαλισμός» διατηρήθηκε ως το 1990-91.

Σε πολιτικό επίπεδο, η αντεπαναστατική στροφή εκδηλώνεται για πρώτη φορά, έμμεσα και δειλά, ΧΩΡΙΣ να αναφέρεται το όνομα του ΣΤΑΛΙΝ, πολύ νωρίς, ούτε καν 5 μήνες απ’ την εξόντωσή του (5 Μάρτη 1953), τον Ιούλη του 1953 στο κύριο άρθρο της «ΠΡΑΒΔΑ» (26 Ιούλη 1953) με τίτλο: «50 χρόνια του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (1903-1953)» στο οποίο υψώνεται η αντεπαναστατική σημαία της διαβόητης «Προσωπολατρίας»(!): «είναι αναγκαίο, να εξαλείψουμε από την πρακτική της προπαγανδιστικής δουλειάς του κόμματος τη λαθεμένη, του μη μαρξιστικού διαφωτισμού του ρόλου της προσωπικότητας στην ιστορία που εκφράστηκε στην προπαγάνδιση της ξένης προς το πνεύμα του μαρξισμού-λενινισμού ιδεαλιστικής θεωρίας της Προσωπολατρίας. Η λατρεία της προσωπικότητας συγκρούεται με την Αρχή της συλλογικής ηγεσίας…» («ΠΡΑΒΔΑ»: «Fünfzig Jahre Kommunistische Partei der Sowjetunion (1903-1953)», (26 Ιούλη 1953), στο: «Die Presse der Sowjetunion», Hrg. Presseamt beim Ministerpräsidenten der Regierung der DDR, Nr.85, s. 1043, Freitag, 31.Juli 1953).

Τέλος, το σοσιαλδημοκρατικό 20^ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956) επικύρωσε ανοιχτά και επίσημα τη χρουστσοφική ρεβιζιονιστική αντεπανάσταση, επισφραγίζοντας την επικράτησή της, συνέδριο για το οποίο ο ρεβιζιονιστής ιστορικός Eric Hobsbawm διαπιστώνει ορθά: «η Οκτωβριανή Επανάσταση δημιούργησε ένα παγκόσμιο κίνημα, το 20^ο Συνέδριο το κατέστρεψε» (ERIC HOBSBAWN: ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, σελ. 242, εκδ. Θεμέλιο, Αθήνα 2003), το οποίο επιπλέον κατέστρεψε και το Σοσιαλισμό Κομμουνισμό. 

Διαβάστε Περισσότερα »

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στις ΗΠΑ

Η επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα στις ΗΠΑ - Υποτακτικός του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού

Στις 17/10/2017 ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας συναντήθηκε στην Ουάσινγκτον με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντ. Τραμπ. Εκεί ο Α. Τσίπρας εξωράισε τον ακραίο εθνικιστή-ρατσιστή πρόεδρο των ΗΠΑ, παρουσιάζοντας τον ως «υπερασπιστή της δημοκρατίας και της ελευθερίας», παρόλο που αυτός απειλεί ανοιχτά συνεχώς άλλες χώρες με στρατιωτική επέμβαση (βλ. Λ.Δ. Κορέας, Βενεζουέλα, Ιράν, κλπ), για τον οποίο δήλωσε:

«Μην ξεχνάτε ότι οι αξίες της δημοκρατίας και της ελευθερίας γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Είναι αξίες που διαπερνούν τον αμερικανικό πολιτισμό και την αμερικανική παράδοση. Ο πρόεδρος (Τραμπ) συνεχίζει τώρα αυτή την παράδοση. (...) Διαπίστωσα από τη συνάντηση που είχα με τον πρόεδρο ότι η προσέγγιση του στα πράγματα και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει την πολιτική ορισμένες φορές μπορεί να μοιάζει διαβολικός, αλλά γίνεται για καλό.»

Την ίδια ώρα, ο Α. Τσίπρας και παρά τη δυσμενή οικονομικά θέση της χώρας δεσμεύτηκε για αναβάθμιση των υπαρχόντων F-16 (κατ' άλλους μια αναβάθμιση παρωχημένη) που θα κοστίσει στον εργαζόμενο λαό 2,4 δις δολάρια ΗΠΑ. Παράλληλα ο Α. Τσίπρας λειτουργώντας ως λαγός των ΗΠΑ και ξεχνώντας παλιότερες διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για «την ανάγκη να αποδεσμευτούμε από το ΝΑΤΟ» (01/06/2012) στις δηλώσεις του ανέφερε: «Η Ελλάδα δεν είναι απλά μία χώρα μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ένας χρήσιμος σύμμαχος των ΗΠΑ. Σ' ότι αφορά την Κρήτη και τη βάση της Σούδας είναι σε όλους μας γνωστό ότι έχει ιδιαίτερη γεωστρατηγική σημασία, την οποία αξιολογήσαμε από κοινού και πιστεύω ότι ήδη γίνεται μια πολύ σημαντική δουλειά εκεί η οποία μπορεί και πρέπει να αναβαθμιστεί», εννοώντας βέβαια την πλήρη υποταγή της Ελλάδας στις ΗΠΑ και τη χρησιμότητά της εν μέσω ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και πολεμικών συγκρούσεων, με κίνδυνο την εμπλοκή της χώρας σε πολεμικές περιπέτειες των τυχοδιωκτικών στρατιωτικών ενεργειών των ιμπεριαλιστών σε διάφορα μέρη. Μία υποταγή που φαίνεται να βαθαίνει ολοένα, ύστερα από την πρόσκληση της κυβέρνησης στο ΝΑΤΟ να συμμετέχει στην περιφρούρηση των συνόρων, την περυσινή επίσκεψη Ομπάμα, τις κινήσεις της Κλίντον, αλλά και τις συμφωνίες για το πέρασμα αγωγών δια μέσω του Αιγαίου.

Διαβάστε Περισσότερα »

Τελική Διακήρυξη του 21ου Διεθνούς Σεμιναρίου: Προβλήματα της Επανάστασης στη Λατινική Αμερική

Τελική Διακήρυξη του 21ου Διεθνούς Σεμιναρίου: Προβλήματα της Επανάστασης στη Λατινική Αμερική

Η Οκτωβριανή Επανάσταση, τα διδάγματά της για τους εργάτες και τους λαούς

Πριν από εκατό χρόνια το Ρωσικό προλεταριάτο έδειξε το δρόμο από τον οποίο όλοι οι εργάτες και οι λαοί του κόσμου θα έπρεπε να περάσουν για να κερδίσουν τη χειραφέτηση τους. Τα ίχνη τους είναι ανεξίτηλα, σε πείσμα όλων όσων προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εξαλείψουν από τη συλλογική ιστορική μνήμη την ημέρα που οι εργάτες ανακάλυψαν τον ήλιο στη μέση της νύχτας.

Η σοσιαλιστική επανάσταση του 1917 ήταν η ιστορική απάντηση του επαναστατικού προλεταριάτου στον καπιταλισμό και σε κάθε κοινωνία βασισμένη σε καθεστώτα εκμετάλλευσης και καταπίεσης, μετέτρεψε τη λαϊκή προσδοκία, μια πολιτική πρόβλεψη σε πραγματικότητα. Ήταν η πρακτική επιβεβαίωση της εγκυρότητας της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού, Μαρξισμού, ανεπτυγμένη από τον Καρλ Μαρξ και τον Φρέντερικ Ένγκελς, της ανάλυσης τους για την αναπόφευκτη παρακμή και κατάρρευση του καπιταλισμού, του ρόλου που η εργατική τάξη πληρεί σε αυτήν την πτώση και την άνθιση μιας κοινωνίας χαρακτηρισμένης από κοινωνική ισότητα, πρόοδο και πρόνοια για τις εργατικές τάξεις: σοσιαλισμός, το πρώτο βήμα προς τον κομμουνισμό.

Ο Οχτώβρης του 1917 γέννησε μία νέα εποχή, την εποχή του ιμπεριαλισμού και των προλεταριακών επαναστάσεων. Εκεί βρίσκεται ο διεθνής ιστορικός του χαρακτήρας. Έκτοτε ο καπιταλισμός έχει υποστεί πολλές αλλαγές, έχει υπάρξει μια τεράστια τεχνολογική και επιστημονική ανάπτυξη, έχουν υπάρξει καινοτομίες στην παραγωγική διαδικασία, αλλά τίποτα από αυτά δεν έχει αλλάξει την φύση του, τις βασικές του αντιφάσεις, την εκμετάλλευση του ενός ανθρώπου από τον άλλο. Περαιτέρω, οι αντιφάσεις διαρκώς οξύνονται, όπως και οι ενδο-ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις και αυτές μεταξύ του ιμπεριαλισμού και των εξαρτημένων χωρών και εθνών, παράγοντες παρόντες όταν οι Ρώσοι εργάτες νίκησαν πρώτα μια μοναρχία και έπειτα ένα μεγαλοαστικό καθεστώς.

Οι μπολσεβίκοι, υπό τη λαμπρή ηγεσία του Λένιν και του Στάλιν, άφησαν ένα μεγάλο μάθημα για την ιστορία. Έδειξαν ότι η προλεταριακή επανάσταση έχει οργανωθεί, χρησιμοποιώντας τακτική ευελιξία και στοχεύοντας στο στρατηγικό στόχο, παρέχει δημιουργικές αποκρίσεις σε συγκεκριμένες καταστάσεις που εγείρονται στην κοινωνία, βασίζεται στην πρωτοβουλία των μαζών καταπολεμώντας όλες τις εκφάνσεις οπορτουνισμού και ρεβιζιονισμού, χρησιμοποιώντας κάθε μορφή οργάνωσης και αγώνα, αλλά κατανοώντας ότι η εξάλειψη της δύναμης των ταξικών εχθρών είναι δυνατή μόνο με την χρήση οργανωμένης επαναστατικής βίας των μαζών. Με την σειρά τους έδειξαν ότι για όλα αυτά είναι επιτακτικό για το προλεταριάτο να έχει το δικό του αυτόνομο ταξικό κόμμα. Το κομμουνιστικό κόμμα ενός νέου τύπου.

Αυτή η επανάσταση, κατανοητή ως η διαδικασία πριν την απόκτηση της εξουσίας και η περίοδος μέσα στην οποία χτίστηκε ο σοσιαλισμός, έδωσε σημαντικές θεωρητικές συνεισφορές στον Μαρξισμό, τον ανέπτυξε σύμφωνα με τη νέα εποχή. Ο Βλαντίμιρ Ιλιτς Λένιν ύψωσε τον Μαρξισμό σε ένα νέο στάδιο , τον Μαρξισμό-Λενινισμό, ο οποίος έγινε από τότε ο οδηγός για το προλεταριάτο και τους λαούς στον αγώνα για επανάσταση και σοσιαλισμό μαζί με τον Ιωσήφ Στάλιν, τους σχεδιαστές στρατηγικής της επανάστασης και τη δημιουργία του σοσιαλισμού, έδωσαν μια ανεκτίμητη θεωρητική και πρακτική συνεισφορά στο δόγμα του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Κατά τα χρόνια όπου οι Μαρξιστικές-Λενινιστικές αρχές οδηγούσαν τη διαδικασία του χτησίματος του σοσιαλισμού, αυτός έδειξε την ανωτερότητα του επί του καπιταλισμού σε όλους τους τομείς: οικονομικούς, κοινωνικούς, επιστημονικούς, πολιτιστικούς, αθλητικούς. Ο σοσιαλισμός έδειξε την ικανότητα του να φροντίζει και να διευθετεί τις ανάγκες των εργατών, ώστε αυτοί να γίνουν η κυρίαρχη τάξη: παρείχε πρόσβαση στη γη για εκατομμύρια χωρικών, χειραφέτησε τις γυναίκες από την πατριαρχική καταπίεση και την αστική φεουδαρχική εκμετάλλευση, απελευθέρωσε τις εθνικότητες από την εθνική καταπίεση μέσω της άσκησης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης ,αναγνώρισε τα συλλογικά δικαιώματα των λαών, δικαιώματα που ως εκείνη τη στιγμή ήταν ανύπαρκτα στον πλανήτη, ελευθέρωσε τις καταπιεσμένες δυνατότητες της νεολαίας, έφερε επιστήμες, γράμματα, τέχνες, πολιτισμό σε αυτούς που πριν ζούσαν μέσα στην άγνοια, με την προγραμματισμένη οικονομία εγκατέστησε τη λογική χρήση παραγωγικών δυνάμεων και των φυσικών πόρων, αφύπνισε έναν ολόκληρο λαό που ένιωσε τον εαυτό του δημιουργό ενός νέου κόσμου, έκανε άλματα εμπρός στην διαδικασία της χειραφέτησης της ανθρωπότητας.

Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, με τον ένδοξο Κόκκινο Στρατό με επί κεφαλής τον Στάλιν, τσάκισε το Ναζι-φασιστικό θηρίο , μια έκφανση των πιο αντιδραστικών πολιτικών του διεθνούς μεγαλοαστισμού. Σε αυτές τις συνθήκες, διάφοροι λαοί από όλες τις ηπείρους ανέλαβαν την επαναστατική διαδικασία της κοινωνικής και εθνικής απελευθέρωσης που ενίσχυσε το σοσιαλιστικό στρατόπεδο.

Μετά τον θάνατο του Στάλιν το 1953, ο σοσιαλισμός υπέστη μια προσωρινή πολιτική ήττα στην πρώην Σοβιετική Ένωση. Στο 20^ο Συνέδριο του Κ.Κ.Σ.Ε (1956), μια ρεβιζιονιστική κλίκα που κρυβόταν για χρόνια εντός του κόμματος πήρε τον έλεγχο του κράτους, ανέτρεψε την εργατική εξουσία και ξεκίνησε μια διαδικασία καπιταλιστικής αποκατάστασης που οδήγησε στην κατάρρευση της Ε.Σ.Σ.Δ τον Δεκέμβριο του 1990, όταν ο καπιταλισμός δέσποζε απόλυτα. Αυτό το γεγονός με κανέναν τρόπο δεν σημαίνει την αποτυχία του σοσιαλισμού, όπως υποστηρίζεται από τους υπερασπιστές του καπιταλισμού, είναι ένα εμπόδιο που θα υπερπηδήσουν οι εργάτες, επαναστάτες και κομμουνιστές του κόσμου, είναι η επιβεβαίωση ότι αν το επαναστατικό κόμμα του προλεταριάτου αποχωρήσει από τον Μαρξισμό-Λενινισμό, αποδυναμώνει τον πυλώνα του σοσιαλιστικού οικοδομήματος.

Εκατό χρόνια μετά τον θρίαμβο της επανάστασης των σοβιετικών, εμείς οι επαναστάτες και κομμουνιστές του κόσμου δεν βλέπουμε αυτό το γεγονός με νοσταλγία, το τιμούμε με τα μάτια μας στραμμένα στο μέλλον, προς τον αγώνα που είναι μπροστά μας, που θα διεξάγουμε στις χώρες μας ενάντια στις κυρίαρχες τάξεις και ξένες δυνάμεις. Το γιορτάζουμε με αισιοδοξία, γιατί ξέρουμε ότι η ιστορία δεν σταματά, γιατί σε όλες τις ηπείρους οι εργάτες, η νεολαία, οι γυναίκες και οι λαοί αγωνίζονται. Αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, για την πρόνοια, την ελευθερία, τη δημοκρατία, για κοινωνική αλλαγή, για ειρήνη. Αυτοί οι αγώνες θα μεγαλώσουν και θα βελτιωθούν, θα πολεμήσουν ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και τους υποστηρικτές του, ενάντια στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία, θα ανοίξουν ένα νέο κύμα σοσιαλιστικών επαναστάσεων, στο οποίο η κληρονομιά των Ρώσων εργατών του Λένιν και του Στάλιν θα είναι παρούσα.

Ο σοσιαλισμός είναι το μέλλον, αυτό το μέλλον σπάρθηκε πριν εκατό χρόνια και υπάρχουν άνεμοι κατά μήκος του πλανήτη που θα το κάνουν να ανθίσει και πάλι. Οι εργάτες, οι λαοί, οι κομμουνιστές αγωνίζονται με τις σημαίες του Μαρξισμού-Λενινισμού ψηλά για να το κάνουν πράξη.

Quito, 28 Ιουλίου, 2017

Διαβάστε Περισσότερα »