30 Χρόνια από τον θάνατο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια

11 Απριλίου 1985 - 11 Απριλίου 2015

ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΕΞΑΙΡΕΤΟ ΚΑΙ ΑΘΑΝΑΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ ΕΝΒΕΡ ΧΟΤΖΙΑ

Άρθρο που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Ο Μαρξιστής – Λενινιστής», όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του Κομμουνιστικού Κόμματος Καναδά (Μαρξιστικό – Λενινιστικό), στο τόμο 15, αριθμός 32, στις 14 Απριλίου 1985, με την ευκαιρία του θανάτου του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια στις 11 Απριλίου 1985. 

Ο Σύντροφος Ενβερ Χότζια, ηγέτης του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, ήταν εξαίρετος Μαρξιστής - Λενινιστής επαναστάτης, άνθρωπος επαναστατικής σκέψης και δράσης, και ο πιο σημαντικός ηγέτης του Διεθνούς Μαρξιστικού - Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κινήματος των καιρών μας.

Οι σημαντικές νίκες στη ζωή του Αλβανικού λαού – η δημιουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος, η δημιουργία της ενότητας Κόμματος - λαού και η εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας στην διάρκεια του νικηφόρου Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου, η οικοδόμηση του σοσιαλισμού και η ανάπτυξη της επαναστατικής, διεθνιστικής εξωτερικής πολιτικής, πολιτική πραγματικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας, ενάντια στις δυο υπερδυνάμεις και την παγκόσμια αντίδραση, και η νικηφόρα πάλη ενάντια σε όλους τους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς της Αλβανίας, η επανάσταση και η υπόθεση του σοσιαλισμού – είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένες με το όνομα και το έργο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια, με την επαναστατική του δράση, την θεωρητική του σκέψη και καθοδήγηση. Το όνομα και το έργο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια είναι η ζωντανή ιστορία της Αλβανίας.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια ήταν πιστός μαθητής και συνεχιστής του έργου των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν και Στάλιν. Όλο το θεωρητικό του έργο είναι συγκεφαλαίωση της πάλης του Κόμματος και των προσπαθειών του λαού στο δρόμο που χαράχτηκε από το Κόμμα για την απελευθέρωση της πατρίδας, για την νίκη της λαϊκής επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης της χώρας. Μέσω αυτού του έργου, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια όχι μόνο καθοδήγησε την πρόοδο του Αλβανικού λαού, αλλά συνεισέφερε στο θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού-Λενινισμού, στον παραπέρα εμπλουτισμό του με τις βαθιές αναλύσεις του.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια πάλεψε ακούραστα ενάντια στους εσωτερικούς και εξωτερικούς εχθρούς του Κόμματος, ενάντια στους πράκτορες της αστικής τάξης και του ιμπεριαλισμού. Διεξήγαγε την πάλη ενάντια στους διάφορους προδότες, ξένους αποστάτες και πράκτορες στις γραμμές του Κόμματος, όπως τον Κότσε Τζότζε μέχρι τον Μεχμέτ Σιέχου και συντροφιά. Καθοδήγησε έναν ηρωικό αγώνα ενάντια στους εχθρούς και επικριτές του Μαρξισμού - Λενινισμού και της υπόθεσης της επανάστασης και του σοσιαλισμού, ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό όλων των αποχρώσεων, από τους Τιτοϊκούς και τους Χρουτσοφικούς μέχρι τους Κινέζους ρεβιζιονιστές και Ευρωκομουνιστές. Υπεράσπισε εξαιρετικά την Λενινιστική θεωρία του ιμπεριαλισμού και της επανάστασης.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια, σαν ένας έξοχος Μαρξιστής -Λενινιστής και προλετάριος διεθνιστής εργάστηκε ακούραστα για την ενότητα και το δυνάμωμα του Διεθνούς Μαρξιστικού - Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κινήματος. Ξεχωρίζει σαν ο πιο σημαντικός και πιο σπουδαίος Μαρξιστής - Λενινιστής και επαναστάτης των καιρών μας, μεγάλος επαναστάτης στοχαστής και άνθρωπος της δράσης. Το όνομά του και το έργο του είναι αθάνατα.

Ιδρυτής του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια ίδρυσε το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας (σήμερα Κόμμα Εργασίας Αλβανίας). Είδε την ανάγκη της δημιουργίας του Κόμματος και την εδραίωση του καθοδηγητικού του ρόλου για τον θρίαμβο της επανάστασης στην Αλβανία. Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια υπερασπίστηκε την Λενινιστική άποψη για το κόμμα στις συνθήκες όπου η εργατική τάξη ήταν ακόμα μικρή και ελάχιστα διαμορφωμένη όπως στην Αλβανία. Πρότεινε τη θέση ότι η εργατική τάξη μπορεί να παίξει τον καθοδηγητικό της ρόλο ακόμα και σε εκείνες τις συνθήκες, επειδή αυτός ο καθοδηγητικός ρόλος ασκείται μέσω του κόμματος, κόμμα που στηρίζεται στην ιδεολογία του προλεταριάτου, τον Μαρξισμό – Λενινισμό.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έκανε την ιστορική πρόταση για την ίδρυση του Κόμματος στην συνάντηση των αντιπροσώπων των κομμουνιστικών ομάδων στις 8 Νοέμβρη 1941. Τόνισε:

«Αυτό απαιτείται από τις αντικειμενικές συνθήκες, από την εργατική τάξη. Το απαιτούν οι κομμουνιστές. Το απαιτούν οι ιστορικές στιγμές που περνά η χώρα μας. Το απαιτεί ο λαός, που μας καλεί να ξεσηκωθούμε σε αγώνα μαζί του. Δεν μπορούμε να αποφύγουμε αυτόν τον κύριο στόχο ούτε για μια στιγμή παραπάνω, σύντροφοι».

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έβγαλε το γενικό συμπέρασμα ότι:

«Τώρα, δεν είναι μόνο μια δυνατότητα, αλλά είναι αναγκαίο να δημιουργήσουμε το Μαρξιστικό - Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κόμμα του προλεταριάτου παντού, σε κάθε χώρα, άσχετα από το επίπεδο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, ως το το κόμμα που καθοδηγεί την εργατική τάξη ακόμα και αν αριθμητικά είναι μικρή. Μεγάλης σημασίας είναι η πείρα του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας, που σε εκείνες τις συνθήκες ήξερε πως να μπει επικεφαλής των μαζών στην πάλη και στην επανάσταση, πως να εξασφαλίσει την εμπιστοσύνη τους και να το δεχθούν σαν το μοναδικό και αδιαφιλονίκητο ηγέτη. Τα σαράντα χρόνια πείρας του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας απέδειξαν επίσης το εξαιρετικά σημαντικό μάθημα ότι και στην περίοδο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, μέχρι να εξαλειφθούν οι τάξεις και μέχρι να οικοδομηθεί ο κομμουνισμός, είναι ζωτικά ζητήματα η ύπαρξη του κόμματος της εργατικής τάξης και ο ηγετικός του ρόλος στην κοινωνία».

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια απέρριψε την ρεβιζιονιστική άποψη του αποκαλούμενου πολιτικού πλουραλισμού στο σοσιαλισμό, την άποψη της διατήρησης και συνεργασίας πολλών πολιτικών κομμάτων ακόμα και στις συνθήκες του σοσιαλισμού. Οι ρεβιζιονιστές, όπως οι Κινέζοι ρεβιζιονιστές, διατυπώνουν την ρεβιζιονιστική θέση ότι το κόμμα του προλεταριάτου όχι μόνο συνυπάρχει για μεγάλη χρονική περίοδο με άλλα, αστικά κόμματα, αλλά ότι αυτά θα ασκούν και “αμοιβαίο έλεγχο” το ένα στο άλλο.

Επίσης, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια απόρριψε την άποψη των Χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών σύμφωνα με την οποία το κόμμα του προλεταριάτου δεν χρειάζεται στις συνθήκες του σοσιαλισμού σαν αποτέλεσμα της οικοδόμησης της οικονομικής βάσης του σοσιαλισμού και της εξάλειψης των ανταγωνιστικών τάξεων. Οι Σοβιετικοί σύγχρονοι ρεβιζιονιστές προώθησαν την άποψη του αποκαλούμενου κόμματος όλου του λαού στην θέση του κόμματος του προλεταριάτου, και με αυτό τον τρόπο δικαιολόγησαν την εξάλειψη του Μαρξιστικού - Λενινιστικού κόμματος και τον καθοδηγητικό του ρόλο σε όλη την περίοδο της μετάβασης από τον καπιταλισμό στο κομμουνισμό.

Έτσι, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε ότι παντού όπου συνεχίζουν να υπάρχουν άλλα κόμματα, συνεχίζουν να υπάρχουν και ανταγωνιστικές τάξεις, και παντού όπου παύει να υπάρχει το κόμμα του προλεταριάτου, εκεί η αστική τάξη σφετερίστηκε το ρόλο του προλεταριάτου.

Αντί για την εξάλειψη του ηγετικού ρόλου του κόμματος, το έργο της οικοδόμησης του σοσιαλισμού, όπως πραγματοποιήθηκε στην Αλβανία, επιβεβαίωσε τη συνεχή ισχυροποίηση και διεύρυνση του ηγετικού ρολού του κόμματος. Βγάζοντας σημαντικά συμπεράσματα από την ιστορική εμπειρία της οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην Αλβανία και από την πείρα του εκφυλισμού των κομμάτων στις ρεβιζιονιστικές χώρες, και από την πάλη ενάντια σε όλους τους εσωτερικούς εχθρούς που είχαν σκοπό την υπονόμευση της καθοδήγησης του Κόμματος, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια εμπλούτισε την διδασκαλία του Μαρξισμού – Λενινισμού για τον ηγετικό ρόλο του Κόμματος.

Στο Όγδοο Συνέδριο του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε:

«Κανένα πρόβλημα, απλό ή σύνθετο, τωρινό ή μελλοντικό, δεν μπορεί να λυθεί χωρίς την καθοδήγηση του Κόμματος. Αυτό ήταν πάντα και συνεχίζει να είναι κάνονας. Αυτή η καθοδήγηση εξασφαλίζει την επιτυχή οικοδόμηση του σοσιαλισμού, εγγυάται την συγκεντροποιημένη διεύθυνση για τον μοναδικό σκοπό, την συγκεντροποιημένη διεύθυνση όλης της δουλειάς που γίνεται στη χώρα. Βάζει φραγμό στο ενδεχόμενο διαστρέβλωσης της γραμμής του και στις παράνομες και εχθρικές ενέργειες, υπερασπίζεται το σοσιαλισμό και τις νίκες που κερδήθηκαν.»

O Σύντροφος Ενβέρ Χότζια διατύπωσε επίσης την άποψη ότι το προλεταριακό κόμμα πρέπει να είναι προλεταριακό στη σύνθεσή του όπως επίσης στη γραμμή και την ιδεολογία του· ότι πρέπει να έχει μονολιθική ενότητα και ότι πρέπει να είναι στενά συνδεδεμένο με τις μάζες. Σε όλες αυτές τις Λενινιστικές απόψεις για το κόμμα του προλεταριάτου, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια εμπλούτισε παραπέρα το Μαρξιστικό – Λενινιστικό θησαυροφυλάκιο.

Στηριζόμενο στις προτάσεις του Σύντροφου Ενβέρ Χότζια, το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας καθόρισε μια σειρά από κριτήρια και κανόνες για την εξέταση αποδοχής νέων μελών στις γραμμές του, για να εξασφαλιστεί ότι οι γραμμές του συμπληρώνονται μόνο με εκείνους που έχουν την έγκριση του εργαζόμενου λαού και που είναι αγωνιστές της πρώτης γραμμής της τάξης τους.

«Ο κανόνας του Κόμματος όσο αφορά στα μελή του», είπε ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια, «πρέπει να είναι ότι όλη τη ζωή τους την περνούν στην μάχη και τη θυσία, και αυτό είναι καθήκον, μεγάλη τιμή για αυτούς. Είναι κάνονας και γίνεται κανόνας για εμάς τους κομμουνιστές που διανοητικά, μέχρι το θάνατό μας, συνεχίζουμε να είμαστε επαναστάτες.»

Θεμελιώδης αναγκαιότητα για την εφαρμογή του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού και βασικός παράγοντας που εγγυάται τον καθοδηγητικό ρόλο του κόμματος είναι η πολιτική, ιδεολογική και οργανωτική ενότητα, η ατσάλινη ενότητα στις γραμμές του Κόμματος. Αυτή η αναγκαιότητα για μια μοναδική Μαρξιστική – Λενινιστική γραμμή, απορρίπτεται από όλες τις Τροτσκιστικές, Μαοϊκές και αστικο-φιλελεύθερες απόψεις για το κόμμα με την ύπαρξη δυο ή πολλών γραμμών μέσα στο κόμμα. Το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας, με επικεφαλής τον Σύντροφο Ενβέρ Χότζια, θεωρούσε πάντα αυτή την ενότητα το θεμέλιο της δύναμης του και του αήττητου του κόμματος. Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε :

«Ποτέ δεν επιτράπηκε η ύπαρξη φραξιών στις γραμμές μας. Πάντα είχε μια γραμμή, την Μαρξιστική – Λενινιστική γραμμή, που την υπερασπίστηκε με αφοσίωση και την εφάρμοσε μα αποφασιστικότητα. Μόνο τα κόμματα που αρνούνται την επανάσταση και την επαναστατική πάλη για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, που, κατά συνέπεια, δεν έχουν ανάγκη την ενότητα, μπορούν να υποστηρίζουν την συνύπαρξη αντίθετων ιδεολογιών στις γραμμές του ίδιου κόμματος. Τα πραγματικά Μαρξιστικά – Λενινιστικά κόμματα μπορούν να εκπληρώσουν την αποστολή τους και να οδηγήσουν το προλεταριάτο στην επανάσταση και το σοσιαλισμό κυρίως όταν πρώτα και κύρια εξασφαλίζουν μια ατσάλινη και μαχητική ενότητα στις γραμμές τους, ενότητα επαναστατών.»

Μια από τις μεγάλες αρετές του Κόμματος Εργασίας Αλβανίας, καθοδηγούμενο από τον Σύντροφο Ενβέρ Χότζια, είναι ότι γνώριζε πως να συνδέει το Κόμμα με τις μάζες. Μέσα στη φωτιά του Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου, το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας πέτυχε αυτό που κάθε Μαρξιστικό – Λενινιστικό Κόμμα θέλει, να είναι επικεφαλής των μαζών και να τις καθοδηγεί στο δρόμο της επανάστασης. Στη περίοδο οικοδόμησης του σοσιαλισμού, το ΚΕΑ κινητοποίησε τις μάζες του λαού για να συμμετέχουν στη διεύθυνση - διακυβέρνηση της χώρας.

Υπεράσπιση και Εμπλουτισμός της Μαρξιστικής – Λενινιστικής Θεωρίας της Επανάστασης

O Σύντροφος Ενβέρ Χότζια ήταν ο αρχιτέκτονας του Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου, με τη πολιτική του πτέρυγα, το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, και την στρατιωτική του, τον Εθνικό Απελευθερωτικό Στράτο. Στη δράση του, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια παρέμεινε πιστός στην Μαρξιστική – Λενινιστική θεωρία της επανάστασης και την εφάρμοσε στην πράξη στην αντιιμπεριαλιστική δημοκρατική και σοσιαλιστική επανάσταση στην Αλβανία.

Πραγματοποιώντας την επανάσταση στις συνθήκες διεξαγωγής πολέμου ενάντια στο φασισμό, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια συνέδεσε τον πόλεμο για εθνική απελευθέρωση από το ζυγό του φασισμού με την πάλη για την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας και του σοσιαλισμού. Αυτή είναι νέα ιστορική πείρα της επανάστασης.

Ένα από τα πρώτα ζητήματα με το οποίο ήρθε αντιμέτωπο το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας (σήμερα Κόμμα Εργασίας Αλβανίας) με την ίδρυση του ήταν να καθορίσει και να χαρακτηρίσει σωστά την πάλη του λαού εκείνη τη στιγμή. Στην ιδρυτική του διακήρυξη, το ΚΚΑ σωστά χαρακτήρισε την κύρια αντίθεση ύστερα από την φασιστική κατοχή. Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε:

«Στις νέες συνθήκες οι εσωτερικές οξυμένες αντιθέσεις περάσαν σε δεύτερη μοίρα, και το κύριο ήταν οι εξωτερικές αντιθέσεις, ανάμεσα στον Αλβανικό λαό που πολεμούσε για λευτεριά, για την ανεξαρτησία του και την ακεραιότητά του και του Ιταλούς και Γερμανούς καταχτητές που βεβήλωσαν την χώρα μας. Άρα, η πάλη πρέπει να έχει αντιφασιστικό απελευθερωτικό χαρακτήρα»

Από την αρχή, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια απέρριψε τις λανθασμένες απόψεις σύμφωνα με τις οποίες δεν έπρεπε να οργανωθεί ο εθνικός απελευθερωτικός πόλεμος και ότι ήταν καλύτερα να οργανωθεί αργότερα, στο μέλλον, η σοσιαλιστική επανάσταση, μόνο μετά την δημιουργία και ανάπτυξη Αλβανικού προλεταριάτου αποτέλεσμα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που θα έφερνε ο φασισμός.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε επίσης τον έντονο δημοκρατικό και ταξικό χαρακτήρα της αντιφασιστικής πάλης. Το Κόμμα δεν μπορούσε να επιτρέψει να ιδιοποιηθούν άλλοι τους καρπούς του λαϊκού αγώνα. Έτσι, με το ηγετικό επιτελείο του, το Κόμμα ήξερε πως να δώσει στον αντιφασιστικό αγώνα χαρακτήρα λαϊκής επανάστασης, η οποία έβαλε τα θεμέλια για την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου αμέσως μετά την απελευθέρωση της χώρας, για την αδιάκοπη εξέλιξη της αντιφασιστικής, δημοκρατικής επανάστασης σε σοσιαλιστική.

Με αυτόν τον τρόπο, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια εφάρμοσε την θέση του Λένιν για την μετατροπή της αστικής δημοκρατικής επανάστασης σε προλεταριακή επανάσταση. Από το 1943, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε:

«Τώρα το Αλβανικό Κομμουνιστικό Κόμμα είναι επικεφαλής του μετώπου για την απελευθέρωση της χώρας και για μια δημοκρατική Αλβανία. Αυτή είναι η πρώτη φάση του αγώνα μας. Δεν σημαίνει ότι δε εργαζόμαστε για την προετοιμασία της δεύτερης φάσης. Η πρώτη φάση προετοιμάζει το έδαφος για την δικτατορία του προλεταριάτου.»

Σε εκείνες τις συνθήκες, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια και το Κομμουνιστικό Κόμμα Αλβανίας (σήμερα Κόμμα Εργασίας Αλβανίας) ίδρυσαν τους οργανισμούς που ενσάρκωναν τη λαϊκή εξουσία. Πρώτα – πρώτα το ΚΚΑ και ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισαν ότι μόνο ο ένοπλος αγώνας του λαού θα απελευθέρωνε τη χώρα. Αυτός ο ένοπλος αγώνας έγινε η διαχωριστική γραμμή, που έφερε τις επαναστατικές δυνάμεις στη πρώτη γραμμή και που απομόνωσε του κουΐσλιγκ και τους συνεργάτες των φασιστών καταχτητών. Η πολιτική ενότητα του λαού, που εδραιώθηκε στην φωτιά του απελευθερωτικού πόλεμου, δημιούργησε τις συνθήκες για την ίδρυση των οργάνων λαϊκής εξουσίας και εμπόδισε τις προσπάθειες των διάφορων αντιδραστικών δυνάμεων, όπως το Μπαλί Κομπεντάρ, να αρπάξουν τους καρπούς της νίκης μέσω των παλιών οργάνων της κρατικής εξουσίας, όργανα που ήταν στην υπηρεσία των φασιστών καταχτητών και του καθεστώτος. Η δημιουργία της ενότητας Κόμματος – λαού και της λαϊκής κρατικής εξουσίας, δυο μεγάλα επιτεύγματα του Εθνικού Απελευθερωτικού Πολέμου, περιγράφονται και αναλύονται στο τελευταίο βιβλίο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια «Βάζοντας τα θεμέλια της Νέας Αλβανίας», που δείχνει τον δρόμο της υπεράσπισης και παραπέρα ισχυροποίησης της Σοσιαλιστικής Αλβανίας.

Με το θρίαμβο της αντιφεουδαρχικής, αντιιμπεριαλιστικής και δημοκρατικής επανάστασης στην Αλβανία, ξεκίνησε η σοσιαλιστική επανάσταση, ανοίγοντας νέα εποχή στην ιστορία της Αλβανίας, στη διάρκεια της οποίας το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας άνοιξε νέους δρόμους και μονοπάτια στην οικοδόμηση της σοσιαλιστικής κοινωνίας σύμφωνα με τις αρχές του Μαρξισμού – Λενινισμού. Η νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης στην Αλβανία δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά μέρος του παγκόσμιου επαναστατικού προτσές. Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια και το ΚΕΑ θεωρούσαν πάντα την οικοδόμηση του σοσιαλισμού σαν διεθνιστικό καθήκον, συνεισφορά στην παγκόσμια επανάσταση.

Γενικεύοντας την πείρα της επανάστασης στην Αλβανία και βασιζόμενος σε επιστημονική, Μαρξιστική – Λενινιστική ανάλυση της σημερινής πολίτικης, οικονομικής και πολιτιστικής πραγματικότητας του καπιταλιστικού και ρεβιζιονιστικού κόσμου και αναλύοντας τις βαθιές αντιθέσεις ανάμεσα στην εργασία και το κεφάλαιο, μεταξύ των λαών και τον ιμπεριαλισμό και τις διεθνείς αντιθέσεις, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έβγαλε το συμπέρασμα ότι η Λενινιστική θεωρία ισχύει πλήρως. Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έβγαλε το σημαντικό συμπέρασμα ότι οι εθνικοαπελευθερωτικές, αντιιμπεριαλιστικές, δημοκρατικές και προλεταριακές επαναστάσεις είναι συστατικά ενός και μοναδικού παγκόσμιου επαναστατικού προτσές για την καταστροφή του παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού συστήματος. Η σπουδαιότητα αυτών των συμπερασμάτων κατέχει την πρώτη θέση σήμερα.

Η Συνεισφορά του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια στην Οικοδόμηση του Σοσιαλισμού

Με επικεφαλής τον Σύντροφο Ενβέρ Χότζια και το Κόμμα Εργασίας της Αλβανίας, ο Αλβανικός λαός μπήκε στον δρόμο της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Στο τέλος του πολέμου, η Αλβανία ήρθε αντιμέτωπη με τις καταστροφές του πολέμου, χώρα χωρίς βιομηχανία, κεφάλαιο ή εξειδικευμένους ειδικούς. Η χώρα αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα : την εξάλειψη των υπολειμμάτων του φεουδαρχισμού, το τέλος της οικονομικής εξάρτησης της χώρας από το ξένο κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό, την επίτευξη των ριζικών μετασχηματισμών σε όλη την δομή της κοινωνίας, την εξάλειψη των οικονομικών βάσεων του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Καθοδηγούμενο από τον Σύντροφο Ενβέρ Χότζια, το Κόμμα έθεσε καθήκοντα για την εκβιομηχάνιση της χώρας και την κολοχτιβοποίηση (συλλογική καλλιέργεια) της γεωργίας, για την ανάπτυξη της εκπαίδευσης και του πολιτισμού.

Σε αυτή την πορεία, ο Αλβανικός λαός οικοδόμησε τις οικονομικές βάσεις του σοσιαλισμού και μπήκε στον δρόμο της πλήρους οικοδόμησής του. Αυτή την περίοδο, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια και το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας έλυσαν σειρά προβλημάτων και εμπλούτισαν παραπέρα και ανάπτυξαν την Μαρξιστική - Λενινιστική θεωρία και επαναστατική πράξη της οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Αυτή την περίοδο, ο Αλβανικός λαός αντιμετώπισε την πρόκληση μιας νέας, ισχυρής τάσης σύγχρονου ρεβιζιονισμού, τον Χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, που αρνούνταν τα θεμελιώδη διδάγματα του Λενινισμού για την επανάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, μπαίνοντας στο δρόμο της επαναφοράς της αστικής πολιτικής στην εξουσία και της παλινόρθωσης του καπιταλιστικού συστήματος. Μπροστά σε αυτή την πρόκληση, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια ξεσκέπασε την ρεβιζιονιστική προδοσία και την τσάκισε και έκανε μια βαθεμένη ανάλυση των αιτιών της εμφάνισής της, παίρνοντας μετρά για την παρεμπόδιση τέτοιας οπισθοδρόμησης στην Αλβανία.

Το γεγονός ότι η Αλβανία στέκει σήμερα ως η μόνη σοσιαλιστική χώρα στον κόσμο μαρτυρεί την ορθότητα της ανάλυσης που έγινε και των μέτρων που πάρθηκαν για την υπεράσπιση του Μαρξισμού – Λενινισμού και του δρόμου προς τον σοσιαλισμό. Αυτό αποτελεί συνεισφορά ανεκτίμητης άξιας στο θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού – Λενινισμού και την επαναστατική πράξη.

Στη βάση των συμπερασμάτων που βγήκαν από την ανάλυση του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, μπήκε σε εφαρμογή πρόγραμμα παραπέρα επαναστατικοποίησης του Κόμματος και του κράτους, της παιδείας και του πολιτισμού, της λαϊκής συνείδησης και όλης της ζωής στη χώρα. Ένα από τα πιο σημαντικά συμπεράσματα του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια και του ΚΕΑ, μεγάλης θεωρητικής και πρακτικής σημασίας, ήταν ότι η ταξική πάλη συνεχίζεται στις συνθήκες του σοσιαλισμού, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των ρεβιζιονιστών ότι μετά την εξάλειψη των εκμεταλλευτριών τάξεων, η ταξική πάλη τελειώνει. Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια και το ΚΕΑ τόνισαν ότι το δυνάμωμα της ενότητας Κόμματος – λαού είναι νέα κινητήριος δύναμη του σοσιαλισμού, για την διεξαγωγή της ταξικής πάλης και το ξεπέρασμα και των ανταγωνιστικών και των μη ανταγωνιστικών αντιθέσεων που συνεχίζουν να υπάρχουν στο σοσιαλισμό. Μόνο με την πλέρια νίκη του κομμουνισμού θα εξαλειφθούν η βάσεις της παλινόρθωσης του καπιταλισμού.

Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια και το ΚΕΑ υπερασπίστηκαν επίσης τη Λενινιστική θεωρία για την αναγκαιότητα τελειοποίησης και συνεχούς δυναμώματος της δικτατορίας του προλεταριάτου σε όλη την ιστορική περίοδο της μετάβασης από τον καπιταλισμό στον κομμουνισμό, απορρίπτοντας τις θεωρίες των Χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών για το αποκαλούμενο «κράτος όλου του λαού».

Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια και το ΚΕΑ εμπλούτισαν με νέα πείρα το θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού – Λενινισμού και στα πεδία της ιδεολογικής και πολιτιστικής επανάστασης και έβγαλαν το συμπέρασμα για την αναγκαιότητα της νίκης της σοσιαλιστικής επανάστασης στο πεδίο της ιδεολογίας για την εξασφάλιση της νίκης στο πεδίο της πολιτικής και της οικονομίας.

Μια από τις πιο σημαντικές συνεισφορές του ΚΕΑ και του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια ήταν η εφαρμογή της αρχής της αυτάρκειας και στην επανάσταση και στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Μέσω της συνεπούς εφαρμογής αυτής της αρχής, ο Αλβανικός λαός αντιστάθηκε σε όλη την πίεση και τον εκβιασμό των ιμπεριαλιστών και ρεβιζιονιστών, που έλπιζαν να επιβάλλουν τους ηγεμονιστικούς σκοπούς τους στην Αλβανία διαμέσου της «βοήθειας» τους. Αυτή η στάση επέτρεψε τους Αλβανούς να αντιταχθούν στη πίεση των Αγγλο-Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των Τιτοϊκών μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Επέτρεψε την Αλβανία να απορρίψει τις «συστάσεις» και «συμβουλές» των Τιτοϊκών και Χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών, που επιδίωκαν να επιβάλλουν νεοαποικιακή εξάρτηση στη χώρα. Η Αλβανική πείρα στην εφαρμογή της αρχής της αυτάρκειας συνέτριψε όλη την ιμπεριαλιστική – ρεβιζιονιστική προπαγάνδα ότι οι λαοί δεν μπορούν να αναπτυχθούν σε ανεξάρτητο δρόμο, στηριζόμενοι στα δικά τους πόδια, αλλά πρέπει να μπουν κάτω από την κηδεμονία άλλων.

Μια άλλη σημαντική πείρα της Αλβανίας στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού είναι η πείρα της συνεχούς τελειοποίησης των σχέσεων παράγωγης, της συνεχούς εξέλιξης των σοσιαλιστικών σχέσεων παράγωγης σε συμφωνία με την ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Έτσι, και η θεωρία των παραγωγικών δυνάμεων των παλιών οπορτουνιστών και οι θεωρίες των Χρουστσοφικών που βλέπουν τις παραγωγικές σχέσεις μόνο σαν μορφή ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, απορρίφθηκαν πέρα για πέρα και άνοιξε ο δρόμος της ισχυροποίησης του σοσιαλιστικού καθεστώτος και και της δημιουργίας Μαρξιστικής – Λενινιστικής συνείδησης στις λαϊκές μάζες.

Η Πάλη του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια και του ΚΕΑ Ενάντια στον Σύγχρονο Ρεβιζιονισμό

Μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του ΚΕΑ και του έργου του Σύντροφου Ενβέρ Χότζια είναι η πάλη ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό. Αυτή ήταν μια πολύτιμη συνεισφορά, όχι μόνο για την υπεράσπιση των νικών της επανάστασης και της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Αλβανία, αλλά και για την υπεράσπιση του Μαρξισμού – Λενινισμού και των άρχων του προλεταριακού διεθνισμού, της προόδου της επανάστασης και της υπόθεσης του σοσιαλισμού σε παγκόσμια κλίμακα. Το έργο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια στην πάλη ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό αντιπροσωπεύει μεγάλο θεωρητικό θησαυρό και σημαντική πείρα πολίτικης πάλης.

Στο έργο του, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια επιβεβαιώνει τα Μαρξιστικά – Λενινιστικά διδάγματα για τις κοινωνικές συνθήκες που δημιουργούν το ρεβιζιονισμό και στις ιδιαίτερες συνθήκες που γεννούν τον σύγχρονο ρεβιζιονισμό. Ο σύγχρονος ρεβιζιονισμός είναι συστατικό τμήμα της ιδεολογίας του ιμπεριαλισμού, στρατηγική που υιοθετήθηκε μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, στην υπηρεσία της αντεπανάστασης.

Ένα από τα στηρίγματα πάνω στα οποία βασίστηκαν ο σύγχρονος ρεβιζιονισμος των Τιτοϊκών, των Χρουστσοφικών και άλλων παραλλαγών του ήταν ο καιροσκοπισμός ως αναφορά τον αλλαγμένο χαρακτήρα του ιμπεριαλισμού σαν αποτέλεσμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αντί να καλούν για δυνάμωμα της επίθεσης του προλεταριάτου και των λαών ενάντια στην αστική τάξη και τον ιμπεριαλισμό, ο σύγχρονος ρεβιζιονισμός καλούσε για συμφιλίωση με τον ιμπεριαλισμό, για το ξεπούλημα της εθνικοαπελευθερωτικής και προλεταριακής επανάστασης, βάζοντας τον ειρηνικό και κοινοβουλευτικό δρόμο προς τον σοσιαλισμό στη θέση της επαναστατικής πάλης των λαών κλπ. Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια τόνισε:

«Ο σύγχρονος ρεβιζιονισμός, που είναι συνεχεία των αντι – Μαρξιστικών θεωριών των κομμάτων της Δεύτερης Διεθνούς, της Ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, διαμορφώθηκε στην περίοδο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Έχει τις ρίζες του στην ηγεμονιστική πολιτική του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Όλες οι παραλλαγές και ρεύματα του σύγχρονου ρεβιζιονισμού έχουν τις ίδιες βάσεις και την ίδια στρατηγική και διαφέρουν μόνο στην τακτική που εφαρμόζουν και στις μορφές της πάλης που χρησιμοποιούν.»

Σε όλες τις αναλύσεις και συγκρούσεις τους, το ΚΕΑ και ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έθεταν πάντα τα θεμελιώδη ζητήματα της επαναστατικής θεωρίας και πράξης, τις αρχές και τους νομούς του Μαρξισμού – Λενινισμού. Στην εκτίμηση των θέσεων των Τιτοϊκών, των Χρουστσοφικών, των Κινέζων ρεβιζιονιστών, των Ευρωκομουνιστών και των άλλων παραλλαγών του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, το ΚΕΑ και ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια στήριξαν τις απόψεις τους σε τέτοια θεμελιώδη ζητήματα όπως τη στάση προς την επανάσταση και τον σοσιαλισμό, προς τον ιμπεριαλισμό και τον ρεβιζιονισμό, προς την επανάσταση και το απελευθερωτικό κίνημα, προς τον προλεταριακό διεθνισμό.

Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια υπερασπίστηκε έξοχα την Λενινιστική θεωρία της επανάστασης και ξεσκέπασε με πειστικά επιχειρήματα και πολλά στοιχειά τις διαστρεβλώσεις που έκαναν οι ρεβιζιονιστικές και οπορτουνιστές θεωρίες.

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια διεξήγαγε αυτή τη μάχη ανοιχτά σε διάφορες συναντήσεις, όπως επίσης και στη ιστορική σύνοδο των 81 κομμάτων τον Νοέμβρη του 1960, όπου ξεσκέπασε τους ελιγμούς και τις ρεβιζιονιστικές πρακτικές του Χρουστσόφ.

Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια ξεσκέπασε ολόπλευρα, βαθεμένα και με επιστημονικό τρόπο τις «θεωρίες» που παρουσίαζαν σαν νέες, σαν ανώτερη ανάπτυξη της Μαρξιστικής – Λενινιστικής θεωρίας, σαν πιο κατάλληλη στρατηγική για την μετάβαση από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, ή σαν το πιο αποτελεσματικό πρόγραμμα οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Ξεσκέπασε τις Γιουγκοσλαβικές θεωρίες για την αποκαλούμενη αυθόρμητη πορεία προς τον σοσιαλισμό, τον Χρουστσοφικό ειρηνικό δρόμο, την Κινεζική θεωρία των «τριών κόσμων», την υπεράσπιση του καπιταλισμού και της αστικής δημοκρατίας των Ευρωκομουνιστών κλπ.

Διεξάγοντας αυτί την τιτάνια πάλη υπεράσπισης της καθαρότητας του Μαρξισμού – Λενινισμού, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια έγραψε έναν αριθμό εξαίρετων έργων που έχουν εμπλουτίσει παραπέρα το θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού – Λενινισμού, έργα όπως «Η Γουγκοσλάβικη 'Αυτοδιαχείριση' – Καπιταλιστική Θεωρία και Πράξη», «Οι Τιτοϊκοί», «Ο Ευρωκομμουνισμός είναι Αντικομουνισμός», «Σκέψεις για την Κίνα», όπως επίσης και άλλα σημαντικά έργα, εκθέσεις σε Συνεδρία κλπ.

Η πάλη ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό καλούσε για ξεκάθαρη στάση προς τον ιμπεριαλισμό. Η στάση προς τον ιμπεριαλισμό είναι η θεμέλιος λίθος που ξεχωρίζει τους επαναστάτες από τους αντεπαναστάτες. Οι βαθεμένες Μαρξιστικές – Λενινιστικές αναλύσεις και το ξεσκέπασμα του σύγχρονου ρεβιζιονισμού είχαν πάντα στο επίκεντρό τους το ζήτημα της στάσης στον ιμπεριαλισμό, την εναντίωση στην συνθηκολόγηση με τον ιμπεριαλισμό και την συμφιλίωση και συνεργασία με τον ιμπεριαλισμό από όλες τις παραλλαγές του σύγχρονου ρεβιζιονισμού. Στα έργα του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια, η ξεκάθαρη εναντίωση σε όλες τις αυταπάτες ως προς τις παραχωρήσεις στον Αμερικάνικο ή Σοβιετικό ιμπεριαλισμό, ή τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αποτελούν διαχωριστική γραμμή.

Ο Σύντροφο Ενβέρ Χότζια έκανε βαθεμένες και διεισδυτικές αναλύσεις της σημερινής διεθνούς κατάστασης. Τα έργα του, όπως οι εκθέσεις του στο Έβδομο και Όγδοο Συνέδριο του ΚΕΑ, «Σκέψεις για την Μέση Ανατολή», «Ιμπεριαλισμός και Επανάσταση. και άλλα έργα του, αποτελούν φλογερή και επιστημονική υπεράσπιση της συνεπούς αντιιμπεριαλιστικής, επαναστατικής στάσης που βασίζεται στον Μαρξισμό – Λενινισμό.

Παράλληλα με το ζήτημα της στάσης προς τον ιμπεριαλισμό, η εμφάνιση του σύγχρονου ρεβιζιονισμού έθεσε επίσης και το ζήτημα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Αυτή η πολύπλοκη πάλη απαιτούσε το ξεσκέπασμα της πραγματικότητας στη Σοβιετική Ένωση, που μετατράπηκε σε καπιταλιστική κοινωνία, όπως επίσης και το ξεσκέπασμα της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας που καταλόγιζε τις αποτυχίες της Σοβιετικής Ένωσης σαν χρεοκοπία του σοσιαλισμού, όταν στην πραγματικότητα ήταν χρεοκοπία της καπιταλιστικής κοινωνίας. Οι Χρουστσοφικοί αντιπροσώπευαν το πιο πλήρες ρεύμα του σύγχρονου ρεβιζιονισμού, με ένα τέλειο επεξεργασμένο σύστημα απόψεων, όπως επίσης και το πιο επικίνδυνο, καθώς προβάλλεται ως «σοσιαλιστές», εκμεταλλευόμενοι την κληρονομιά του σοσιαλισμού του Λένιν και του Στάλιν

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια καθοδήγησε έναν ανελέητο αγώνα ενάντια στο Σοβιετικό ρεβιζιονισμό και για την υπεράσπιση του Μαρξισμού – Λενινισμού, της επανάστασης και του σοσιαλισμού, όπως επίσης αγωνίστηκε και ενάντια στον σοσιαλιμπεριαλιστικό δρόμο στον οποίο μπήκε η καπιταλιστική Σοβιετική Ένωση. Μιλώντας στο Έβδομο Συνέδριο του ΚΕΑ, ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια τόνισε:

«Ο χρόνος απέδειξε ότι η θέσεις του 20ου Συνεδρίου (του ΚΚΣΕ) δεν ήταν ούτε 'απλές ιδεολογικές διαστρεβλώσεις' ούτε λανθασμένες εκτιμήσεις καταστάσεων. Οι 'Χρουστσοφικές θεωρίες' αντιπροσώπευαν μια συνειδητά επιλεγμένη πορεία για την εξάλειψη της δικτατορίας του προλεταριάτου και την παλινόρθωση του καπιταλισμού, αντιπροσώπευαν ιδεολογικά και πολιτικά μέσα ειδικά επιλεγμένα για την μετατροπή της Σοβιετικής Ένωσης σε ιμπεριαλιστικό κράτος και για την απομάκρυνση των εμποδίων ώστε να εφαρμοστεί η πολίτικη σωβινισμού μεγάλης δύναμης.»

Η πάλη του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια ενάντια στον συγχρονο ρεβιζιονισμό έπαιξε πολύ σπουδαίο ρόλο στην εμφάνιση και ανάπτυξη του νέου Μαρξιστικού – Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κινήματος. Η πάλη που διεξήγαγε ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια και το ΚΕΑ στήριξαν πλέρια την εμφάνιση των νέων Μαρξιστικών – Λενινιστικών Κομμουνιστικών Κομμάτων και εργάστηκε ακούραστα για την ενότητα και δυνάμωμα του Διεθνούς Μαρξιστικού – Λενινιστικού Κομμουνιστικού Κινήματος. Το Κόμμα μας και τα άλλα Μαρξιστικά – Λενινιστικά Κομμουνιστικά Κόμματα, που πήραν αυτή την διεθνιστική βοήθεια για το προχώρημα της υπόθεσης της επανάστασης και του σοσιαλισμού, έχουν σε πάρα πολύ μεγάλη εκτίμηση αυτό το έργο.

* * *

Ο Σύντροφος Ενβέρ Χότζια είναι ο επιφανέστερος Μαρξιστής – Λενινιστής στοχαστής των καιρών μας. Ήταν ο μαθητής και ο άμεσος συνεχιστής του έργου των Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν και Στάλιν. Εμπλούτισε παραπέρα το θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού – Λενινισμού, δείχνοντας πλήρη αφοσίωση στις αρχές του Μαρξισμού – Λενινισμού και αριστοτεχνική ικανότητα στην εφαρμογή αυτών των άρχων στις συγκεκριμένες εθνικές και διεθνείς συνθήκες. Ο θάνατός του ειναι μια ανυπολόγιστη απώλεια για το παγκόσμιο προλεταριάτο. Το έργο του είναι κληρονομιά ακατάλυτης άξιας για την πρόοδο της υπόθεσης του προλεταριάτου, για την νίκη της επανάστασης και του σοσιαλισμού σε παγκόσμια κλίμακα.

Τα αποτελέσματα αυτού του έργου φαίνονται σήμερα στην ισχυρή, σφριγηλή και συνεχή πρόοδο της Σοσιαλιστικής Αλβανίας, της μόνης σοσιαλιστικής χώρας στον κόσμο, που προχωρά μπροστά στο δρόμο του σοσιαλισμού, με αυτοπεποίθηση, χωρίς κανενός είδους κρίση, χωρίς ανεργία, πληθωρισμό, χωρίς πνευματική ή πολιτιστική ερήμωση ή τις άλλες αρρώστιες της καπιταλιστικής κοινωνίας. Τα αποτελέσματα του έργου του φαίνονται στο νέο Κομμουνιστικό Μαρξιστικό – Λενινιστικό Κομμουνιστικό Κίνημα που ξεπήδησε σφυρηλατημένο μέσα από την πάλη ενάντια στον σύγχρονο ρεβιζιονισμό όλων των αποχρώσεων, εξοπλισμένο με την Μαρξιστική – Λενινιστική θεωρία και την πείρα του επαναστατικού προλεταριάτου και των λαών, προχωρώντας το δρόμο της επανάστασης και του σοσιαλισμού, για την κοινή υπόθεση των εργατών και των καταπιεσμένων όλων των χωρών. Τα αποτελέσματα του έργου του φαίνονται στα σημαντικά έργα που συνεισέφερε στο θησαυροφυλάκιο του Μαρξισμού – Λενινισμού, έργα διαποτισμένα με την Μαρξιστική – Λενινιστική σκέψη, που φέρνουν στο προσκήνιο την σημερινή πραγματικότητα, τις τάσεις και τις αντιθέσεις, και τις δυνάμεις που μάχονται μεταξύ τους, έργα που εμπνέουν και καθοδηγούν τους λαούς στους επαναστατικούς τους αγώνες. Οι νίκες που κέρδισε η Αλβανία κάτω από την καθοδήγηση της ηγεσίας του ΚΕΑ με επικεφαλής τον Σύντροφο Ενβέρ Χότζια είναι νίκες του διεθνούς προλεταριάτου, που τις υπερασπίζουμε σαν κόρη οφθαλμού, ως διεθνιστικό καθήκον και τιμή και ως δουλειά αναπόσπαστη από την νίκη της κοινής μας υπόθεσης.

Δόξα στο Έξοχο και Αθάνατο Έργο του Συντρόφου Ενβέρ Χότζια!

Ζήτω το Κόμμα Εργασίας Αλβανίας!

Ζήτω η Λαϊκή Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Αλβανίας!

Δόξα στον Μαρξισμό – Λενινισμό!

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανασύνταξη 409Β (1-30/4/2015)

Ανασύνταξη 409Β (1-30/4/2015) by Εφημερίδα Ανασύνταξη

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί η εφημερίδα Ανασύνταξη 409Β (1-30/4/2015)

- Εξεταστική Επιτροπή: Επιβεβαιώθηκε η συνεργασία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με την Καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ
- 1908-1985, ο Ενβέρ Χότζα και η εποχή του
- Τούτο το μήνα… (Απρίλης 2015)
- 71 χρόνια από το Κάστρο του Υμηττού
- Το κομμουνιστικό κίνημα και η απελευθέρωση των γυναικών (μέρος Β’)

Διαβάστε Περισσότερα »

Τούτο το μήνα… (Απρίλης 2015)

11 Απριλίου του 1985 πεθαίνει ο μεγάλος μαρξιστής-λενινιστής κομμουνιστής ηγέτης της Λαϊκής Δημοκρατίας της Αλβανίας και Γενικός Γραμματέας του ΚΕΑ, Ενβέρ Χότζα. Όρθωσε το ανάστημά του στην Χρουστσο - Μπρεζνιεφική ηγεσία του «Κ»ΚΣΕ που με το 20ο συνέδριο το 1956 ανέτρεψε την δικτατορία του προλεταριάτου και παλινόρθωσε τον καπιταλισμό στην Σοβιετική Ένωση. Συγκρούστηκε με το Μαοϊκό ρεβιζιονισμό. Συγκεκριμένα στις σημειώσεις του με τίτλο «Σκέψεις για την Κίνα», έγραφε ότι «οι Κινέζοι εμφανίζονται ως αντιρεβιζιονιστές, αλλά συνεργάζονται και επεκτείνουν τη συνεργασία με όλη το ρεβιζιονιστικό ρεύμα που έχει προφανείς αντιθέσεις με τους σοβιετικούς ρεβιζιονιστές. Ως εκ τούτου, στην πράξη συμμετέχουν με διάφορους ρεβιζιονιστές για την καταπολέμηση των σοβιετικών ρεβιζιονιστών. Οι Κινέζοι εμφανίζονται ως αντι-ιμπεριαλιστές, υποκρινόμενοι την καταπολέμηση των δύο ιμπεριαλιστικών υπερδυνάμεων (του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του σοβιετικού σοσιαλιμπεριαλισμού), αλλά τώρα αναπτύσσουν επαφές και συνεργάζονται τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες εναντίον των Σοβιετικών. Υποτίθεται ότι εκμεταλλεύονται τις μεταξύ τους αντιθέσεις. Δεν λένε ρητά ότι οι Σοβιετικοί είναι ο υπ' αριθμόν ένα εχθρός της ανθρωπότητας, αλλά υποδεικνύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής δεν είναι ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός»

 

22 Απριλίου του 1870 (με το νέο ημερολόγιο) γεννιέται στην πόλη Σιμπίρσκ της Ρωσίας ο Β.Ι. Λένιν. Ηγέτης, δάσκαλος και οδηγητής της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία και της οικοδόμησης του Σοσιαλισμού στην νέα, τότε, Σοβιετική Ένωση. Ηγέτης και δημιουργός του ΚΚΣΕ και της Γ' Διεθνούς. Ο Ουίλιαμ Ζ. Φόστερ αναφέρει στο «Ο Λένιν και ο Στάλιν ως ηγέτες των μαζών»: «Με το μεγάλο θεωρητικό του έργο, ο Λένιν ανέπτυξε και επέκτεινε το Μαρξισμό σε πολλούς τομείς. Στα σημαντικότερα επιτεύγματα του Λένιν περιλαμβάνονται: α) η ανάλυση του ιμπεριαλισμού ως παρασιτικού, καπιταλισμού που σαπίζει, β) η έρευνά του και αξιολόγηση, υπό το πρίσμα του διαλεκτικού υλισμού, πολλών κλάδων της σύγχρονης επιστήμης, γ) η επεξεργασία της θεωρίας της ανισόμετρης ανάπτυξης του καπιταλισμού και οι επιπτώσεις της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, δ) η προλεταριακή επανάσταση και η υλοποίηση του σοσιαλισμού σε μια μόνη χώρα. Ο Λένιν: α) επεξεργάστηκε τη μέθοδο της μετατροπής του ιμπεριαλιστικού πολέμου σε εμφύλιο πόλεμο, β) ανέλυσε το καπιταλιστικό κράτος και τη δικτατορία του προλεταριάτου, γ) παρουσίασε μια βαθιά θεωρητική εργασία για το εθνικό ζήτημα, δ) ξεκαθάρισε το ρόλο της αγροτιάς στην επανάσταση. Η εξοντωτική πολεμική του εναντίον των ναρόντνικων, των οικονομιστών, των μενσεβίκων και ολόκληρου του δικτύου της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, των εσέρων, των αναρχικών, των συνδικαλιστών, των Τροτσκιστών, και άλλων ψευτο-επαναστατικών ομάδων και η επίλυση αμέτρητων επιπλέον θεωρητικών και πρακτικών προβλημάτων αποτελεί ύψιστη σημασία για την ενοποίηση θεωρητικής και οργανωτικής δύναμης και για την ενότητα που χάραξε το Μπολσεβίκικο Κόμμα προς την πορεία της νίκης.»

 

26 Απριλίου του 1937 βομβαρδίζεται από αεροπλάνα των Ναζί Γερμανών και των Φασιστών Ιταλών η πόλη της Ισπανίας Guernica. Η Guernica σημαντική πόλη της χώρας των Βάσκων που μάχονταν στο πλευρό των Δημοκρατικών ενάντια στον φασίστα πραξικοπηματία Φράνκο ήταν ανοχύρωτη. Γι' αυτό και τα αεροπλάνα των ναζι-φασιστών δεν βρήκαν καμία αντίσταση, ισοπεδώνοντας την πόλη με χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες. Ο μεγάλος ισπανός ζωγράφος Πάμπλο Πικάσο όταν πληροφορήθηκε την σφαγή δημιούργησε τον ομώνυμο πίνακα που απεικονίζει την σφαγή, τον πόνο και την καταστροφή που υπέστη ο λαός της Guernica.

Διαβάστε Περισσότερα »

Εξεταστική Επιτροπή: Επιβεβαιώθηκε η συνεργασία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με την Καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ

Στις 6 Απρίλη υπερψηφίστηκε από την βουλή η πρόταση της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη σύσταση «Εξεταστικής Επιτροπής για τα μνημόνια». Στην πρόταση συμπεριλήφθηκαν μόνο οι κυβερνήσεις από το Νοέμβρη του 2009 και μετά, αφήνοντας στο απυρόβλητο όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις και πολύ περισσότερο εκείνες που έχουν την μεγαλύτερη ευθύνη για την ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ της χώρας, του Κ. Καραμανλή. Κυβερνήσεις που στιγματίστηκαν από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της μεταπολιτευτικής ιστορίας της χώρας, που σε συνδυασμό με την κακή διαχείριση των οικονομικών και τις σπατάλες οδήγησαν την χώρα ακόμα πιο βαθιά στην χρεοκοπία και την εξάρτηση από τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Τον προηγούμενο μήνα είχαμε αναφέρει με αφορμή την επιλογή του Π. Παυλόπουλου για την θέση του ΠτΔ ότι αυτή δεν είναι μια απλή κίνηση διάσπασης/αποδυνάμωσης της ΝΔ όπως την εμφανίζουν τα περισσότερα ΜΜΕ, αλλά εξυπηρετεί μεγαλύτερα σχέδια όπως «επιλογές/συμμαχίες/υποχωρήσεις που έχει κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ για να πείσει την Αστική τάξη της χώρας και την Ε.Ε. ότι το παλιό πολιτικό προσωπικό τους δεν κινδυνεύει με διώξεις για τα σκάνδαλα του παρελθόντος που μας οδήγησαν ως εδώ» και είχαμε αναρωτηθεί «τι θα γινόταν αν προέκυπταν ευθύνες και στοιχειοθετούνταν κατηγορίες εναντίον του ΠτΔ Π. Παυλόπουλου για την περίοδο 2004-2009;». Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ανέλαβε λοιπόν να «σώσει» τον Π. Παυλόπουλο και όλους όσους διατέλεσαν Υπουργοί στις κυβερνήσεις Καραμανλή.

Σε συνέντευξή του στο Ν. Χατζηνικολάου στις 27/4/2015 ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας απαντώντας σε ερώτηση για «το πολιτικό φλερτ» της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ με την Καραμανλική πτέρυγα της ΝΔ απάντησε «Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει μια αμοιβαία εκτίμηση. Δεν υπάρχει όμως πολιτικό φλερτ. Έχω να τον δω 1,5 χρόνο. Δεν ισχύει, είναι μια παραφιλολογία του πολιτικού καφενείου» και πρόσθεσε ότι «υπάρχει μια σχέση πολιτικής εκτίμησης, αλλά σοβαρές πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές». Αλήθεια, ποιο από τα σκάνδαλα των κυβερνήσεων Καραμανλή εκτιμά ο κ. Τσίπρας; Ποιες από τις επιθέσεις των οργάνων καταστολής στους μαθητές και τους φοιτητές ακόμα και μελών του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ο κ. Τσίπρας; Ποιες από τις επιλογές του για την στελέχωση του κρατικού μηχανισμού με φασίστες που χρησιμοποίησε αργότερα ο φασίστας Α. Σαμαράς και οι κυβερνήσεις του;

Διαβάστε Περισσότερα »

Η χρουστσοφική τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ δραστήρια και «θαρραλέα» στις φιλο-Χιτλερικές Ναζι-φασιστικές επάλξεις με την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Αντιφασιστικών Αφισών ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ

Η χρουστσοφική τροτσκιστική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ δραστήρια και «θαρραλέα» στις φιλο-Χιτλερικές Ναζι-φασιστικές επάλξεις με την ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ Αντιφασιστικών Αφισών ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ

Την Πρωτομαγιά στη Θεσσαλονίκη, κατά την διάρκεια της πορείας του ρεφορμιστικού ΠΑΜΕ, την ώρα που η πορεία του βρισκότανε επί της οδού Βενιζέλου, ανάμεσα Ερμού και Εγνατίας στο κέντρο της πόλης, μέλη των ΠΑΜΕ-«Κ»ΚΕ οργανωμένα σκίσανε-καταστρέψανε κυριολεκτικά όλες τις αφίσες για τα 70 χρόνια της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών, που ήτανε κολλημένες στις δυο πλευρές του δρόμου. Στις αφίσες, της σταλινικής-ζαχαριαδικής «Κίνησης για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55», απεικονίζεται ο Ι.Β.Στάλιν με τη γνωστή φωτογραφία της Κόκκινης Σημαίας που στήθηκε το Μάη του 1945 από τους σοβιετικούς στρατιώτες στο Βερολίνο. Παράλληλα το κείμενο της αφίσας γράφει: «70 Χρόνια από τη μεγάλη αντιφασιστική ΝΙΚΗ των λαών με καθοδηγητή τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ».

Έτσι, οι χρουστσοφικοί τροτσκιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ-ΜΑΪΛΗΣ, κλπ., ελάχιστες μόνο μέρες μετά τις νέες («Ρ» 19/4/2015) αλλά παμπάλαιες ΤΡΟΤΣΚΙΣΤΙΚΕΣ θέσεις περί «ιμπεριαλιστικού» πολέμου απ’ τις ΔΥΟ πλευρές (!), ακόμα και ΜΕΤΑ τη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής ΕΣΣΔ σ’ αυτόν – αντιδραστικές θέσεις που πριν και κατά τη διάρκεια του πολέμου βρέθηκαν ΑΜΕΣΑ και ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ στην υπηρεσία του υπεραντιδραστικού Ναζι-φασιστικού Άξονα ΒΕ ΡΟΛΙΝΟ-ΡΩΜΗ ΤΟΚΙΟ – ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ τώρα, για πρώτη φορά, δραστήρια και «θαρραλέα» - και μάλιστα την ημέρα της Πρωτομαγιάς και τις παραμονές του γιορτασμού της Αντιφασιστικής Νίκης - σε μια προκλητικότατη φιλο-Χιτλερική Ναζι-φασιστική ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΠΡΑΞΗ, με τη συγκρότηση ΔΥΝΑΜΗΣ-ΚΡΟΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της αφιερωμένης στα 70χρονα της Αντιφασιστικής ΝΙΚΗΣ των λαών Αφίσας, «σκαρφαλώνοντας» οι ίδιοι καθυστερημένα στις φιλο-Χιτλερικές επάλξεις. ΕΠΙΠΛΕΟΝ – πολύ χειρότερο και λυπηρότερο μα πρώτα απ’ όλα επικινδυνότερο – είναι ότι οι προδότες σοσιαλδημοκράτες ηγέτες παρέσυραν και μετέτρεψαν τους δύσμοιρους οπαδούς-μέλη των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ ευθέως σε ενεργούς-παθητικούς αλλά υπεραντιδραστικούς Ναζι-φασίστες που, φτάνοντας στο ακρότατο σημείο αντιδραστικότητας, με πρωτόγνωρη στην ιστορία και της πιο ακραίας μορφής επιπολαιότητα-απερισκεψία ορδών, να ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ, με την αδίστακτη και προκλητικότατη ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ της Αντιφασιστικής Αφίσας, τους ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ, επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ κατάφεραν συντριπτικό θανάσιμο πλήγμα στα Χιτλερικά στρατεύματα και προκάλεσαν καταστροφική ΗΤΤΑ στο Ναζι-φασισμό το Μάη του 1945 – μια εξόφθαλμα φιλο-Χιτλερική εξοργιστική ΠΡΑΞΗ που προσβάλλει βάναυσα όχι μόνο τους ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟ ΣΤΡΑΤΟ και γενικά τους αντιφασίστες όλων των χωρών αλλά προπαντός την ΕΝΔΟΞΗ ΜΝΗΜΗ των πολλών δεκάδων εκατομμυρίων που έδωσαν τη ζωή τους για την απελευθέρωση των λαών απ’ το πέλμα του Ναζι-φασισμού, μια κατάπτυστη υπεραντιδραστική ΠΡΑΞΗ που ΠΟΤΕ ως τώρα δεν αποτόλμησαν ούτε οι αντιδραστικοί αστοί-ιμπεριαλιστές που εξακολουθούν να σέβονται τη μεγάλη αποφασιστική συμβολή των ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ στην ΗΤΤΑ του ΦΑΣΙΣΜΟΥ αλλά ΜΟΝΟ οι φιλο-Χιτλερικοί αποτολμούν, και πρωτίστως εκείνοι της φασιστικής κλίκας των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ που ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΑΝ το Νοέμβρη του 1961 το μεγάλο Σύμβολο της Αντιφασιστικής Νίκης και ταυτόχρονα Σύμβολο της καταστροφικής ΗΤΤΑΣ του χιτλερικού Ναζι-φασισμού, το τρισένδοξο και ηρωΪκό «ΣΤΑΛΙΝΓΚΡΑΝΤ» σε «ΒΟΛΓΚΟΓΚΡΑΝΤ», μετονομασία που οι ντόπιοι χρουστσοφικοί ηγέτες ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ, ακόμα και ΣΗΜΕΡΑ, να καταγγείλουν και να χαρακτηρίσουν ως φιλο-Χιτλερική ΠΡΑΞΗ.

Καταγγέλλουμε στην εργατική τάξη και τον αντιφασίστα λαό αλλά και καταδικάζουμε απερίφραστα και με αποφασιστικότητα την παραπάνω ΦΙΛΟ-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΠΡΑΞΗ των σοσιαλδημοκρατών ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ της Αντιφασιστικής Αφίσας στην οποία απεικονίζονται οι κύριοι και αποφασιστικοί συντελεστές της ΝΙΚΗΣ: ΣΤΑΛΙΝ-ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ.

9 Μάη 2015

Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55

Διαβάστε Περισσότερα »

Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών: Έμφυλη βία - Αντιμετώπιση

Έμφυλη βία - Αντιμετώπιση

Παρέμβαση της Αδέσμευτης Κίνησης Γυναικών

Βουλή των Ελλήνων

Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου

Αθήνα 5-5-2015

Εάν θα ρίχναμε μια γέφυρα στο κοντινό παρελθόν (25-11-2009)*1, στο ίδιο κτίριο, σε άλλη αίθουσα, με τον ίδιο πρόλογο περί Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και με το ίδιο θέμα «εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών», θα διαπιστώναμε ότι επαναλαμβάνονται τα ίδια και τα ίδια.

Με τη διαφορά ότι σήμερα, η επιχειρηματολογία υπέρ των Ευρωπαϊκών Δράσεων, υπέρ της αποτελεσματικότητας των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων κ.λ.π έχουν καταρρεύσει.

Οι επισημάνσεις, οι προβλέψεις και κυρίως η κριτική που ασκούσε το Ριζοσπαστικό Φεμινιστικό Κίνημα της Ελλάδας δικαιώνονται.

Ποιοι και ποιες διαφωνούν ότι για την «εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών»:

· Οι αναφορές ή οι εκθέσεις συντάσσονται με στείρο ακαδημαϊσμό, οι μηχανισμοί υλοποίησης των «δράσεων» είναι τεχνο-γραφειοκρατικοί και αρκούντως πατριαρχικοί.

· Οι Γυναίκες της βάσης, οι Γυναίκες της επαρχίας δεν αφουγκράζονται όσα γίνονται γι αυτές - χωρίς αυτές, αγνοούν τα δικαιώματά τους.

· Τις γυναίκες τις εξουθενώνει και τις απογοητεύει ,η τακτική των συγκυβερνήσεων να ψηφίζουν Διεθνείς Συμβάσεις ή Πρωτόκολλα ή να ενσωματώνουν Ευρωπαϊκές Οδηγίες στο Εθνικό Δίκαιο, και ταυτόχρονα να μην εφαρμόζονται.

· Ενώ το Εθνικό Πρόγραμμα για την Πρόληψη και την Καταπολέμηση της Βίας κατά των Γυναικών (2009-2013) και το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την Ουσιαστική Ισότητα των Φύλων (2010-2013 )έχουν εκπνεύσει, η αξιολόγηση και τα αποτελέσματά τους βρίσκονται στις καλένδες.

Ποιοι και ποιες διαφωνούν ότι :

· Η έλλειψη στατιστικών στοιχείων σχετικά με την κατάσταση θυμάτων ενδοοικογενειακής και σεξουαλικής βίας, με ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά, είναι σκόπιμη.

· Οι συγκυβερνήσεις προφασιζόμενες την οικονομική κρίση και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς αποδόμησαν τις κοινωνικές υπηρεσίες, ιδιωτικά συμφέροντα και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις λυμαίνονται την «πρόνοια».

ποιες διαφωνούν ότι :

· η φτώχεια και η ανέχεια αποθαρρύνουν τις γυναίκες να διεκδικούν, ακόμα και να υπερασπίζονται τη σωματική τους ακεραιότητα ;

Η θεωρητική και επιστημονική ανάλυση του φαινομένου «της βίας κατά των γυναικών», έχει αρκετά αναπτυχθεί, αξίζει όμως να σημειώσουμε, ότι η συστημική αιτία του φαινομένου δεν μπορεί πια να κρυφτεί.

Η βία κατά των γυναικών είναι γέννημα ενός συγκεκριμένου ιστορικοπολιτικού πλαισίου, που χαρακτηρίζει τις ανθρώπινες σχέσεις. Οι κοινωνίες που έχουν διαμορφωθεί ταξικά και πατριαρχικά στηρίζονται στη βία.

Η βία κατά των γυναικών δεν είναι ένα τυχαίο περιστατικό ή μια κακοτυχία. Είναι δομικό χαρακτηριστικό της ταξικής και πατριαρχικής μας κοινωνίας.

Η εμπειρία των Ελληνίδων είναι χρήσιμη στο Διεθνές Ριζοσπαστικό Φεμινιστικό Κίνημα. Χρήσιμη σε ότι αφορά στις Ευρωπαϊκές πολιτικές, αλλά και κυρίως oι συναγωνίστριες μας ρωτούν και μας ζητούν να περιγράψουμε τι σημαίνει ανεργία, φτώχεια, πατριαρχία στις «νέες» συνθήκες, των σύγχρονων καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, του ΔΝΤ κ.λ.π.. .

Μας βλέπουν ως πειραματόζωα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και των σοσιαλαφιλελεύθερων προθέσεων και πρακτικών.

Οι Γυναίκες δεν περιμένουμε την «άλλη» κοινωνία, δεν ελπίζουμε σε άλλη ζωή, ζητούμε απαντήσεις σήμερα και ονειρευόμαστε, αγωνιζόμενες, την απελευθερωμένη κοινωνία, απαλλαγμένη από ταξική και πατριαρχική εκμετάλλευση.

Οι προτάσεις που σας καταθέτουμε, ζητάμε να υιοθετηθούν ατομικά από βουλεύτρια ή βουλευτή και να κατατεθούν ως ερώτηση στους αρμόδιους θεσμούς.

· Για να μπει επιτέλους ένα τέλος στην αδιέξοδη πολιτική των προγραμμάτων μέσω ΕΣΠΑ, η βία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί από δημόσιο φορέα με σταθερή χρηματοδότηση.

Ως αρχή το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος είναι μια καλή «μαγιά».

· Για τα ζητήματα της πληροφόρησης, ευαισθητοποίησης να ενεργοποιηθούν όλοι οι μηχανισμοί σχολεία, ΕΡΤ κ.λπ.

Το σημαντικότερο είναι η ενεργοποίηση των ίδιων των γυναικών. Οι κλειστές αίθουσες δεν αποδίδουν.

· Να ανοίξει το κτίριο της Παλιάς Βουλής και να δοθεί στις γυναίκες. Με ανοικτές διαδικασίες να λειτουργήσει το κοινοβούλιο των γυναικών, το οποίο θα ελέγχει την εξουσία, θα βουλεύεται και θα καταθέτει προτάσεις. Εργάτριες, αγρότισσες, νέες, όλες οι αποκλεισμένες θα πρέπει κάποτε άμεσα, χωρίς διαμεσολάβηση, να μιλήσουν.

Μετανάστριες και πρόσφυγες να μιλήσουν οι ίδιες για το μακρύ δρόμο τους μέχρι να φθάσουν στη χώρα μας αναζητώντας «ασφάλεια».

Ταπεινωμένες, διακινούνται υπό εκβιαστικές συνθήκες, εντός και εκτός συνόρων, ο δρόμος μακρύς με κακουχίες, παρενοχλήσεις, κακοποιήσεις, βιασμούς.

Οι γυναίκες στο προσφυγικό καταυλισμό του Λαυρίου απαιτούν τα αυτονόητα, ζητούν να εφαρμοστούν οι Διεθνείς συνθήκες, ζητούν προστασία και αρωγή για να σταθούν στα πόδια τους, να ζήσουν, καταγγέλλουν ότι το κτίριο είναι ακατάλληλο. Σας παραθέτω τα λόγια που ακούσαμε την 8^η Μάρτη του 2015, σε εκδήλωση μέσα στον καταυλισμό.

Γυναίκα Πρόσφυγας : «Ξέρετε και σεις πολύ καλά, ότι αν δεν υπήρχε ο πόλεμος δεν θα ερχόμασταν εδώ, αναγκαστήκαμε, ήρθαμε, φτάσαμε σ' αυτή τη χώρα. ….

το ποιό σημαντικό είναι να γνωρίζετε ότι εμείς δεν θα μείνουμε εδώ, επειδή δεν μπορούμε να προσφέρουμε κάτι στα παιδιά μας.

Πρέπει να γνωρίζουμε πια κι εμείς που ανήκουμε και που θα μείνουμε. Για να γίνει αυτό πρέπει να φτιάξουν τα χαρτιά μας και να διορθώσουν τα προβλήματα που υπάρχουν μέσα σ' αυτόν το χώρο.

Μέσα στο κέντρο έχουμε προβλήματα, ας πούμε, το φαγητό δεν είναι καλό. Εδώ και δύο μήνες δεν έχουμε δώσει γάλα στα παιδιά. Πάνες για τα μικρά παιδιά, δεν έχουμε κάτι να τα τυλίξουμε, σερβιέτες για τις γυναίκες και σαμπουάν και είδη καθαριότητας, δεν έχουμε. Το φαγητό είναι πρόβλημα, εδώ και ένα μήνα μόνο όσπρια δίνουνε, ούτε γιαούρτι, ούτε αυγό, ούτε γάλα, μόνο όσπρια. Τα παιδιά μας το πρωί πάνε σχολείο και δεν ξέρουμε τι να τους βάλουμε για φαγητό. Παλιά στο σχολείο δίνανε στα παιδιά τυρόπιτες, διάφορα τέτοια, τώρα ούτε στο σχολείο, επειδή δεν έχουν χρήματα δεν δίνουνε, κι έτσι αντιμετωπίζουμε πρόβλημα και με το σχολείο των παιδιών.»

Ελπίζουμε, ότι η έκκληση των Γυναικών προσφύγων θα βρει ευήκοα ώτα εντός και εκτός αιθούσης.

Τελειώνοντας, καταθέτουμε την πρόταση να καταργηθεί ο ισχύον πορνικός νόμος, που ισχύει στην Ελλάδα.

· Η Ειδική Μόνιμη Επιτροπή Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου πρέπει να σπεύσει να εισηγηθεί και να πιέσει για την κατάργηση του πορνικού νόμου.

Η αντιμετώπιση της πορνείας ως νόμιμης «σεξουαλικής εργασίας», η αποποινικοποίηση της βιομηχανίας του σεξ, η νομιμοποίηση της μαστροπείας αυξάνουν τη βία και την εκμετάλλευση

Η συγκυβέρνηση, ελπίζουμε ότι μπορεί να νομοθετήσει πριν της επιβληθεί «ενσωμάτωση οδηγίας» από τους θεσμούς.

Οι καιροί ου μενετοί.

Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών

Διαβάστε Περισσότερα »

70 χρόνια από τη Αντιφασιστική Νίκη [φωτογραφίες, ΒΔ Ελλάδα]

Διαβάστε Περισσότερα »

70 χρόνια από τη Αντιφασιστική Νίκη [φωτογραφίες, Αθήνα]

Διαβάστε Περισσότερα »

71 χρόνια από το Κάστρο του Υμηττού

 

71 χρόνια που 3 νέοι της ΕΠΟΝ αντιστάθηκαν μέχρι θανάτου στους Ναζί Γερμανούς κατακτητές

Φέτος συμπληρώνονται 71 χρόνια από μία λαμπρή στιγμή της αντίστασης απέναντι στους Ναζί Γερμανούς και Φασίστες Ιταλούς κατακτητές. Τρεις νέοι ΕΠΟΝίτες, ο Δημήτρης Αυγέρης, ο Κώστας Φολτόπουλος και ο Θάνος Κιοκμενίδης (φώτο) στις 29 Απριλίου 1944 έπεσαν μαχόμενοι μετά από πολύωρη μάχη που προκάλεσε στον εχθρό τεράστιες απώλειες.

Τα παλικάρια της ΕΠΟΝ βρέθηκαν εκεί όταν - τα ξημερώματα - δυνάμεις της Βέρμαχτ με βαρύ οπλισμό (δύο λόχοι) με την παρουσία ταγματασφαλιτών έφτασαν στο σπίτι της οδού Αγραίων 47 μετά την πληροφόρηση χαφιέδων ότι το σπίτι ήταν αποθήκη οπλισμού του 2ου Τάγματος Βύρωνα-Γούβας του ΕΛΑΣ. Η χρήση βαρέων οπλοπολυβόλων και όλμων δεν έκαμψε την αντίσταση των τριών νεαρών που αντιστάθηκαν προκαλώντας βαρύτατες απώλειες στον εχθρό χρησιμοποιώντας τα όπλα της αποθήκης. Όταν ο Αυγέρης έμεινε μόνος του συνέχισε να αμύνεται σθεναρά μέχρι την στιγμή που τραυματίστηκε και επιχείρησε ηρωική έξοδο φωνάζοντας «σας νικήσαμε τέρατα» λίγο πριν πέσει νεκρός.

Όταν η μάχη τελείωσε οι δυνάμεις της Βέρμαχτ έτρεξαν στο εσωτερικό για να συλλάβουν τους υπόλοιπους αντάρτες που πίστευαν ότι κρύβονταν εκεί. Δεν βρήκαν όμως τίποτε άλλο από 2 ήρωες μαχητές της ΕΠΟΝ - λαμπρά παραδείγματα στον αγώνα του λαού μας ενάντια στο Ναζι-φασισμό και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση, που στρατεύτηκαν με το κόμμα της τάξης τους, που πρέπει σήμερα να ανασυντάξουμε.

---------

Σημ. Την επομένη στους τοίχους του σπιτιού γράφτηκαν πολλά συνθήματα.

"ΔΙΑΒΑΤΗ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΗΡΩΩΝ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ ΓΟΝΑΤΙΣΕ, ΣΦΙΞΕ ΤΗ ΓΡΟΘΙΑ ΣΟΥ ΚΙ ΟΡΚΙΣΟΥ ΕΚΔΙΚΗΣΗ"

 

Κάστρο δεν ήταν, μ' άντεξε σαν Κάστρο.

Ολάκερη μια μέρα και βωμός

υψώθηκε κι ολόκληρο σαν άστρο

στην αίγλη του το πήρεν ο ουρανός

Τρία παιδιά, τρεις νέοι, τρεις επονίτες

ήταν οι μόνοι άξιοι του φρουροί

και γύρω ένα φουσάτο γκεσταμπίδες,

τσολιάδες, καστροπάρτες Γερμανοί.

Κι όταν το γέρμα του ήλιου οι αντρειωμένοι σιγήσαν πια κι αυτοί, χωρίς πνοή

προχώρησαν αργά, δειλά, σκιαγμένοι οι πολιορκητές μες στη σιγή.

Σωρό τα πτώματα έλεγαν θα βρούνε και βρήκαν μόνον τρία νεκρά παιδιά.

Κατάπληκτοι τα βλέπουν κι απορούνε πούθε έβγαινε μια τέτοια λεβεντιά.

Πούθε έβγαινε; Απ' τα Νιάτα απ' τη θυσία, τάχεν η ΕΠΟΝ γεννήσει η ηρωική

να ξαναγράψουν μια παλιά ιστορία σε νέα σελίδα ακόμα πιο λαμπρή.

Στο Κούγκι τώρα και στ' Αρκάδι,

το σπίτι - Κάστρο στέκεται ιερό.

Κι οι τρεις λεβέντες λάμπουν κάθε βράδυ τρίδυμα αστέρια εκεί στον Υμηττό.

Σοφία Μαυροειδή Παπαδάκη

Διαβάστε Περισσότερα »

9 Μάη – μέρα της μεγάλης αντιφασιστικής Νίκης των λαών με οδηγητή τον Ιωσήφ Στάλιν

 

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ ΟΡΓΑΝΩΤΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΡΙΒΗΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ

Του Συνταγματάρχη του Κόκκινου Στρατού Βασιλέσκο

Ο γενικός μας αρχιστράτηγος σ. Στάλιν στην ημερήσια διαταγή του για την 27^η επέτειο του Κόκκινου Στρατού υπογράμμισε τις νέες μεγάλες νίκες του στρατού μας: «Η χειμωνιάτικη επίθεση μας – είπε – επιβεβαίωσε για μια ακόμη φορά πως η ισχύς του Κόκκινου Στρατού δυνάμωσε πιο πολύ και δεν υπάρχουν όρια στην ανάπτυξη της…». Η νίκη αυτή οφείλεται στη σοφή λενινιστική-σταλινική πολιτική, στη σοφή καθοδήγηση του Κομμουνιστικού Κόμματος των Μπολσεβίκων. «Καθοδηγητική και κατευθυντήρια δύναμη του σοβιετικού λαού, τόσο στην εποχή της ανοικοδόμησης, όσο και στην πολεμική περίοδο στάθηκε το μπολσεβίκικο Κόμμα μας. Κανένα κόμμα στον κόσμο δεν έχει τέτοια καθοδηγητική δύναμη» (Στάλιν).

Η μεγάλη Σοσιαλιστική Οκτωβριανή Επανάσταση έβαλε τα θέματα της σοσιαλιστικής μας χώρας και το ΚΚ πραγματοποιώντας σωστά τις εντολές του Λένιν και του Στάλιν, έσωσε από την καταστροφή το κράτος μας ανάδειξε τη δημιουργική του δύναμη, ανέβασε τη χώρα μας στο ύψος μιας πρωτοπόρας σοσιαλιστικής δύναμης με βαθύ αληθινό πολιτισμό. Το Κόμμα, επαγρυπνώντας για τα συμφέροντα του λαού, κατεύθυνε απ’ την αρχή όλες τις δυνάμεις στην ενίσχυση της πατρίδας μας, κάνοντας την ακατάλυτο φρούριο που πάνω του τσακίστηκε ο φασισμός.

Στο 1921, ο Λένιν είπε για τη χώρα μας πως ήταν μισοτσακισμένη. Η ήδη μικρή τότε παραγωγή της είχε ελαττωθεί επτά φορές και η παραγωγή του ατσαλιού είκοσι φορές! Το Φλεβάρη του 1931, ο σ. Στάλιν τόνισε τους άθλους που καλούνταν να επιτελέσει το Μπολσεβίκικο Κόμμα: Η χώρα μας ήταν 150 χρόνια πιο καθυστερημένη από άλλες προοδευμένες χώρες. Την καθυστέρηση αυτή έπρεπε να την κερδίσουμε στο πιο σύντομο δυνατό χρόνο. Και την κερδίσαμε χάρη στο Κόμμα μας: Στο 1941 η Σοβιετική Ένωση ερχόταν στην πρώτη γραμμή των προοδευτικών χωρών. Η παραγωγή της αύξησε 21 φορές. Στους αγρούς της δούλευαν 523.000 τρακτέρ και 182.000 άλλες καλλιεργητικές μηχανές (κομπάϊνερ κλπ.).

Όταν ιδρύθηκε η Σοβιετική Ένωση αποτελέστηκε από 4 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 10 αυτόνομες και 16 αυτόνομες περιοχές. Στο 1941 η σύνθεση της αυξήθηκε σε 16 Ενωσιακές Δημοκρατίες, 18 αυτόνομες, 8 αυτόνομες περιοχές και 10 εθνικές περιοχές. Με τη σταλινική αδελφοσύνη των εθνών, με την εθνική μορφωτική διαπαιδαγώγηση , με τη σοφή σταλινική πολιτική της οικονομικής και εκπολιτιστικής ανάπτυξης, η χ ω ρ α μ α ς έ γ ι ν ε ε θ ν ι κ ή σ τ η μ ο ρ φ ή κ α ι σ ο σ ι α λ ι σ τ ι κ η σ τ ο π ε ρ ι ε χ ό μ ε ν ο, χ ω ρ ί ς τ η ν ε κ μ ε τ ά λ λ ε υ σ η α ν θ ρ ώ π ο υ α π ό ά ν θ ρ ω π ο. Όλοι οι λαοί ενωμένοι αδελφικά αποτέλεσαν ένα ενιαίο στρατόπεδο: τη Σοβιετική Ένωση, όπου ο φλογερός σοβιετικός πατριωτισμός μεταβλήθηκε σε μια μεγάλη πειθαρχημένη δημιουργική δύναμη.

Οι εκλογές του 1935 υπήρξαν μια λαμπρή δικαίωση κι ένας θρίαμβος της πολιτικής του Λένιν-Στάλιν, ένας θρίαμβος του Μπολσεβίκικου Κόμματος. Η χώρα μας κέρδισε μεγάλα πλεονεκτήματα κινούμενη πάνω στη βάση του σοσιαλισμού. Ο σ. Στάλιν είχε πεί στο 18^ο Συνέδριο του Κόμματος: «Σε περίπτωση πολέμου, το μέτωπο και τα μετόπισθεν για μας, θ’ αποτελέσουν ένα ενιαίο αδιάσπαστο σύνολο, πράγμα που θα κάνει τη χώρα μας πιο ισχυρή από άλλες χώρες, Ας μην το ξεχνούν αυτό μερικές ξένες δυνάμεις!»

Η Σοβιετική Ένωση δεν ήξερε που και πότε ακριβώς θα δεχόταν την εξωτερική επίθεση. Ήξερε όμως σίγουρα πως κάποτε θα τη δεχθεί και προετοιμαζόταν.

Έτσι όταν ξέσπασε το 1941 η προδοτική γερμανική επίθεση, ο εχθρός διδάχτηκε τι σήμαινε η αντίσταση της σοσιαλιστικής χώρας των Εργατών – Αγροτών και διανοουμένων. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα ανέπτυσσε, ατσάλωνε και καθοδηγούσε τις ακατάβλητες δυνάμεις της χώρας εναντίον ενός μισητού, ύπουλου και παντοδύναμου εχθρού. Να γιατί και στους πιο δύσκολους καιρούς οι σοβιετικοί άνθρωποι δεν έχασαν ούτε για μια στιγμή την πίστη τους στη μελλοντική νίκη.

Ο σ. Στάλιν μας θύμισε πως στην ιστορία, ένα κράτος ή ένας στρατός χάνει πολλές φορές έναν πόλεμο μόνο και μόνο γιατί οι ηγέτες του δεν στέκονται ικανοί να εκμεταλλευθούν τις ιδιαίτερες συνθήκες της

εποχής τους. Το Μπολσεβίκικο Κόμμα μας και ο καθοδηγητής του σ. Στάλιν ήξεραν να σηκώσουν στους ώμους τους το έργο που τους επέβαλε η ιστορία και με επιστημονική μαρξιστική ακρίβεια επεξεργάστηκαν και εκτέλεσαν το σχέδιο που οδηγεί σήμερα τη χώρα μας και τον Κόκκινο Στρατό της προς τη νίκη.

***

Στο σημερινό πόλεμο αναμετρήθηκαν κυρίως δυο στρατηγικές. Η στρατηγική του Γερμανικού Επιτελείου που βασίζονταν πάνω σε ασταθείς και πρόσκαιρους παράγοντες. Και η σοβιετική στρατηγική που βασίζονταν πάνω σε μόνιμους και σταθερούς παράγοντες.

Το χιτλερικό επιτελείο υπολόγισε σε πόλεμο κεραυνοβόλο που θα σάρωνε τις σοβιετικές δυνάμεις πριν προλάβουν να συγκροτηθούν. Ο ύπουλος εχθρός λογάριαζε να υποδουλώσει το σοβιετικό λαό με ξαφνικό και συντριφτικό χτύπημα. Τα σχέδιά του απέτυχαν.

Από τις πρώτες μέρες του πολέμου το Κόμμα μας μπήκε επικεφαλής του αγώνα, όπλισε τους σοβιετικούς ανθρώπους με τη συναίσθηση της ακατάβλητης δύναμής του. ¨όλα το συνθήματα του κόμματος βρήκαν θερμή απήχηση στις καρδιές των σοβιετικών ανθρώπων.

Μέσα στην πορεία του πολέμου, ο συσχετισμός των δυνάμεων άλλαζε προς όφελός μας. Μεγάλωνε η ισχύς του Σοβιετικού Κράτους και του Κόκκινου Στρατού. Μεγάλωνε και τι διεθνές κύρος του σοβιετικού Κράτους που προετοίμασε την πελώρια συντριβή του χιτλερισμού. Ολόκληρη η χώρα μας μεταβλήθηκε σ’ ένα τεράστιο στρατόπεδο. Αναπτύχθηκαν εκατοντάδες νέα εργοστάσια. Αυξήθηκε η έκταση της καλλιέργειας, αυξήθηκε η παραγωγή. Το νέο σύστημα των Κολχόζ και η συμβολή των σοβιετικών διανοουμένων βοήθησαν τους αγρότες να τροφοδοτήσουν με υπεράνθρωπη ταχύτητα τον Κόκκινο Στρατό και τη χώρα μας και να δώσουν στη βιομηχανία όλες τις αναγκαίες πρώτες ύλες. Μπορούμε να πούμε ότι η πολεμική μας βιομηχανία πήρε μιαν ανάπτυξη πρωτοφανή μέσα στον πόλεμο και δημιούργησε η χώρα μας μιαν ισχυρή εθνική οικονομία.

Ας μην ξεχνάμε ότι ξεπεράσαμε τον εχθρό και ποιοτικά και ποσοτικά σε παραγωγή όπλων, παρόλο που η Γερμανία την εποχή αυτή είχε στη διάθεσή της ολόκληρη τη βιομηχανική Ευρώπη. Αυτό, είπε ο σ. Στάλιν, ήταν η πρώτη μεγάλη μας νίκη και ήταν νίκη ακόμα πιο σημαντική, γιατί ο εχθρός κρατούσε ακόμα σπουδαιότατες βιομηχανικές περιοχές της χώρας μας.

Ολόκληρος ο σοβιετικός λαός φλεγόμενος από πατριωτισμό βοήθησε τον Κόκκινο Στρατό να δοθεί απερίσπαστος στον μεγαλύτερο πόλεμο των αιώνων, να κατακτήσει απόλυτα την τακτική του πολέμου και να δώσει τους άθλους του Στάλινγκραντ και της Μόσχας. Το 1943 υπήρξε χρόνος μεγάλων νικών του Κόκκινου Στρατού. Το 1944 απελευθερώθηκε όλη η σοβιετική γη από τους φασίστες εισβολείς και ο πόλεμος μεταφέρθηκε σε γερμανικά εδάφη, αφού πρώτα-πρώτα αφαιρέθηκαν ένας-ένας οι δορυφόροι του Άξονα.

***

Για να γίνουν όλα αυτά χρειάστηκε μια τεράστια οργανωτική δουλειά από μέρους του Κόμματος. Η δουλειά αυτή έγινε με επιτυχία και έδωσε τους καρπούς της. Γι’ αυτό το Κόμμα μας απολαμβάνει τέτοιας εμπιστοσύνης και τέτοιου κύρους τόσο στη συνείδηση του κάθε πολεμιστή μας, όσο και στη συνείδηση των μαζών.

Χαρακτηριστικό είναι το γράμμα του τραυματία Σεμιόνοφ: «Σύντροφε καθοδηγητή και διοικητή – γράφει – ευχαρίστησε σε παρακαλώ εκ μέρους μου το λοχία Γιεφριόμοφ για ότι έκανε για μένα. Μαζί πολεμήσαμε. Μαζί μοιράσαμε χαρές και λύπες. Αυτός με βοήθησε να γίνω καλός πυροβολητής. Αυτός μου μιλούσε και μου εξηγούσε όλα όσα εγώ δεν αντιλαμβανόμουν . Είναι περισσότερο από φίλος. Προσπάθησα πάντα να τον φθάσω και να μη μείνω πίσω …»

Ο Γιεφριόνοφ είναι μέλος του Κόμματος. Και δεν είναι μόνο αυτός που εμπνέει με το παράδειγμά του ηρωικά κατορθώματα στους σοβιετικούς πολεμιστές. Υπάρχουν σήμερα 5.700.000 Γιεφριόμοφ!

Η σωστή και σοφή πολιτική του Κόμματός μας μεγάλωσε το κύρος του σοβιετικού Κράτους, μετέβαλε τη Σοβιετική Ένωση σε μια ακατάλυτη δύναμη. Δημιούργησε ακόμα τις προϋποθέσεις εκείνες που δεν θα επιτρέψουν ξανά στη Γερμανία να ταράξει την ειρήνη του κόσμου.

Μα η νίκη δεν έρχεται ποτέ μόνη της, είπε ο σ. Στάλιν. Καταχτιέται με συνεχείς σκληρούς αγώνες. Ο εχθρός δεν θα υποχωρήσει. Όσο πλησιάζει το τέρμα του, τόσο θα ρίχνεται πιο απεγνωσμένα στη μάχη. Θα εφαρμόσει τους πιο απελπισμένους και ύπουλους τρόπους διεξαγωγής πολέμου, κοιτάζοντας ν’ αποφύγει την αυστηρή τιμωρία. Γι’ αυτό χρειάζονται πιο συντριπτικά χτυπήματα. Χρειάζεται αδιάκοπη επαγρύπνηση.

Ο Κόκκινος Στρατός είναι βαθιά πεπεισμένος πως με τη βοήθεια του Κόμματος θα φέρει σε πέρας και την τελευταία υψηλή αποστολή του. Κάτω από την καθοδήγηση του Κόμματος, ο Κόκκινος Στρατός θα συντρίψει μαζί με τους συμμάχους του τη χιτλερική Γερμανία και θα ανεβάσει ακόμα πιο ψηλά τη δόξα των όπλων μας, τη δόξα της Σοβιετικής μας Πατρίδας.

«ΚΟΜΕΠ», Μάρτης 1945 – αρ. φύλλου 35

«Ανασύνταξη», Αρ. Φύλ. 273 1-15 Μάη 2008

Διαβάστε Περισσότερα »

ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ
ΝΟΜΑΡΧΙΑ
Ήτοι Λόγος Περί
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΑΡΑ ΑΝΟΝΙΜΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ
Εν Ιταλία, 1806

Δημοσιεύτηκε στην “Ανασύνταξη” σε 2 συνέχειες (Αρ. Φύλ. 205 1-15 Μάη 2005 και Αρ. Φύλ. 206 15-31 Μάη 2005)

Απόσπασμα:

   «Ας εισέλθωμεν τώρα εις την διήγησιν του ελληνικού κλήρου, η οποία όχι ολίγον θέλει μας παραστήσει τα κακά, οπού προξενεί η κατάχρησις των χρημάτων. Εις την Κωνσταντινούπολιν, λοιπόν, ευρίσκεται ο πατριάρχης και η Σύνοδος, άλλος πατριάχης ευρίσκεται εις Αλεξάνδρειαν, άλλος εις την Αντιόχειαν και άλλος εις Ιερουσαλήμ. Ο πρώτος ονομάζεται οικουμενικός. Και αν άλλο δεν σημαίνη αυτός ο γελοιώδης τίτλος μαζί με τους τόσους άλλους οπού λαμβάνει, φανερώνει όμως, ότι οι άλλοι τρεις πατριάρχαι υπόκεινται εις αυτόν. Αυτός λοιπόν διαμοιράζει εις όλας τας επαρχίας του οθωμανικού κράτους, και πολλάκις πέμπει και εκεί οπού δεν είναι χριστιανοί, τόσας εκατοντάδας αρχιεπισκόπους, εξ ών ο καθείς έχει τέσσαρας ή πέντε επισκοπάς, εις τας οποίας πέμπτει και αυτός τόσους επισκόπους. Αυτό είναι το σύστημα της εκκλησιαστικής αρχής, ο τρόπος δε της διοικήσεως είναι ο ακόλουθος:

   Η Σύνοδος αγοράζει τον πατριαρχικόν θρόνον από το οθωμανικόν αντιβασιλέα  δια μιαν μεγάλιν ποσότητα χρημάτων, έπειτα τον πωλεί ούτινος της δώση περισσότερον κέρδος, και τον αγοραστήν τον ονομάζει πατριάρχην. Αυτός, λοιπόν, δια να ξαναλάβη τα όσα εδανείσθη δια την αγοράν του θρόνου, πωλεί τας επαρχίας, ήτοι τας αρχιεπισκοπάς, ούτινος δώση περισσοτέραν ποσότητα, και ούτως σχηματίζει τους αρχιεπισκόπους, οι οποίοι πωλώσι και αυτοί εις άλλους τα επισκοπάς των. Οι δε επίσκοποι τας πωλώσι των χριστιανών, δηλαδή γυμνώνουσι τον λαόν, δια να εβγάλωσι τα όσα εξώδευσαν. Και ούτως εστίν ο τρόπος, με τον οποίον εκλέγονται των διαφόρων ταγμάτων τα υποκείμενα, δηλαδή ο χρυσός.

   Ο τρόπος δε, με τον οποίον εκπληρούσι τας υποσχέσεις των προς τον λαόν και προς τους εκκλησιαστικούς νόμους, είναι ο ακόλουθος. Ο πατριάρχης, αφού ηξεύρει να αναγνώση δυο κατεβατά από το Ψαλτήριον του Δαβίδ, κρίνεται άξιος τοιαύτης αρχής από την Σύνοδον, αυτή δε ηξεύρει να αναγνώση περισσότερον από αυτόν και τα Πράξεις των Αποστόλων 1). Δια να γράψη, δεν ερωτάται αν ηξεύρη, επειδή δεν του είναι αναγκαίον. Μάλιστα, το όνομά του το γράφει με τόσα κλωθογυρίσματα – εις το οποίον τον μιμούνται και οι αρχιεπίσκοποι και οι επίσκοποι και μερικοί πτωτοσύγκελλοι – οπού και ανορθόγραφον αν είναι, όπερ και πιθανώτατον, κανείς δεν το καταλαβαίνει, και δια τούτο φυλάττει γραμματικούς νέους προκομμένους, έχει δε και τον πρωτοσύγκελλον και αρχιμανδρίτην, οίτινες οπωσούν μετριάζουν την θηριότητα της αμαθείας του κυρίου των.

   Η πρώτη έγνοια του πατριάρχου, λοιπόν, είναι να αποκτήση την φιλίαν των φίλων της Συνόδου, οπού, ως επί το πλείστον, είναι οι γυναίκες των πρώτων αρχόντων, ήτοι πλουσίων αμαθών του Φαναρίου. Και αυτό το κάμνει δια δυο αίτια: πρώτον μεν, δια να ημπορή να κλέπτη με περισσότερον θάρρος, δεύτερον δε, να κλέπτει δια περισσότερον καιρόν, ωσάν οπού αυτή η Σύνοδος έχει όλα τα μέσα εις την οθωμανικήν δυναστείαν, και εξακολούθως, όταν ο πατριάρχης δεν της αρέσκη, ευθύς τον εξορίζει. Και δεν της αρέσκει πάντοτε, όταν δεν ομογνωμή με αυτήν, και όταν δεν υπογράφη χωρίς να αναγνώση ότι γράμμα του παραδώση.

   Ο πατριάρχης έχει μιαν εξουσίαν σκιώδη και ψεύτικην επάνω εις την Σύνοδον, αλλά κανείς δεν τολμεί να εξορίση κανέναν από αυτήν αν και όλα τα δίκαια ήθελε τον βιάσουν, επειδή, τότε, οι λοιποί ευθύς εξορίζουν αυτόν, και βάζουν άλλον και ξανακαλεί τον εξορισθέντα σύντροφόν των. Δια τούτο, πολλάκις έτυχε να πατριαρχεύσουν, ποίος οκτώ μήνας, ποίος έξ, και ποίος δυο μόνον. Η υπερηφάνεια και διεστραμμένη ψυχή αυτών των δωδεκα μωρών της Συνόδου τους εμποδίζει από το να στοχασθώσι την φθοράν, οπού προξενούσι εις τον λόν με τα μεγαλώτατα έξοδα των συχνών αλλαγών των πατριάρχων, και άλλο δεν θυμούνται, παρά ότι, όσα εξοδεύσουν, τα ξαναλαμβάνουν από τον νεόφυτον, και πάντοτε με το διάφορόν τους. 

   Ευκόλως ημπορεί να προϊδή ο αναγνώστης τα περί των αρχιεπισκόπων, όταν η αρχή είναι τοιαύτη. Ας μάθη όμως, ότι αυτοί υπερβαίνουσιν και εις την αμάθειαν και εις τα κακά έργα, και την Σύνοδον και τον πατριάρχην. Επειδή η μεν Σύνοδος, οπού εξοδεύει, δια να κάμη τον πατριάρχην όπως θέλει, λαμβάνει ευθύς από τον ίδιον τα όσα εξώδευσεν, ομοίως και ο πατριάρχης τα ξαναλαμβάνει από τους αρχιεπισκόπους διπλά και τριπλά. Αλλά αυτοί, αφού λάβουν μέρος από τους επισκόπους, τα λοιπά πρέπει να τα εβγάλουν από τους επισκόπους, τα λοιπά πρέπει να τα εβγάλουν από τους χριστιανούς, και εις αυτό μιμούνται τους οθωμανικούς διοικητάς της αρχιεπισκοπής των, από τους οποίους εις άλλο δεν διαφέρουσι, ειμή ότι οι αρχιεπίσκοποι πληρώνουν αυτούς, και αυτοί τους δίδουν την άδειαν να κλέψωσιν όσα ημπορούσι.

*          *          *

   Η αμάθεια του λαού ακόνισεν τόσον τα αρχιερατικά σπαθία, οπού κανείς δεν τους αντιστέκεται. Μ’ έν κατεβατόν (με) κατάρας, οπού η πλέον διαβολική διάθεσις φοβερωτέρας βέβαια δεν ήθελεν ημπορέσει να εφεύρη, το οποίον ονομάζουσιν αφορισμόν, εκδύουσι και πλουσίους και πτωχούς. Και αν πολλάκις μ’ έτερον κατεβατόν με ευχάς, ευλογίας και συγχώρησιν, διαλύουσι τον αφορεσθέντα, δι’ άλλο τέλος δεν το κάμνουσι, παρά δια να ημπορέσωσι να τον ξαναφορίσωσι. Επειδή τον αφορεσθέντα δεν δίνανται να τον ξαναφορίσωσι, αν πρώτον δεν τον συγχωρήσωσι 2). Μετά τον αφορισμόν, οπού είναι το πρώτον τους άρμα, έπονται οι αγιασμοί και τα μνημόσυνα 3). Και τέλος πάντων, το μεγαλείτερον κέρδος των είναι αι κληρονομίαι και τα χαρίσματα 4). Αν εις αυτά εύρη ανθίστασιν, τότε ευθύς αφορίζει, δεν δίδει την άδειαν των ιερέων να βαπτίσουν το γεννηθέν βρέφος, ούτε να θάψουν τον νεκρόν.

   Αλλά που να διηγηθώ, όσα η μιαρά των ψυχή εφευρίσκει! Φθάνει λοιπόν να ηξεύρετε, ότι, όσα και αν κάμνωσι, τα  κάμνωσι δια χρημάτων, και πληρώνοντάς τους τινάς ημπορεί να λάβη τη συγχώρησιν δια κάθε αμάρτημα. Τόσον εβαρβαρώθη και ουτιδανώθη η κλάσις της ιερωσύνης των ελλήνων. Προς τούτοις ο αρχιεπίσκοπος πωλεί τας ενορίας της πόλεως ούτινος ιερέως θελήση, και έπειτα κάμνει αργόν ή εξορεί όποιον θέλη από αυτούς, και ξαναπωλεί την ενορίαν άλλου, δια να του κάμη το ίδιον ύστερα απ’ ολίγον. Κάθε τόσον τους ζητεί δάνεια, και ποτέ δεν τους τα επιστρέφει. Κανείς δεν τολμεί να αντισταθή εις τους λόγους του, επειδή ευθύς τον αφορίζει και έπειτα τον εξορεί και λαμβάνει την περιουσίαν του 5). Και ούτος εστίν ο τρόπος, με τον οποίον ενεργούσι τα ηδύτατα εντάλματα του Χριστού.

   Πως άραγε ζώσιν αυτοί οι αρχιεπίσκοποι εις τας μητροπόλεις των και οποίαι εισίν αι αρεταί των; Τρώγωσι και πίνωσι ως χοίροι 6). Κοιμώνται δεκατέσσαραςώρας τη νύκτα και δυο ώρας μετά το μεσημέρι. Λειτουργούσι δυο φοράς τον χρόνον, και όταν δεν τρώγωσι, δεν πίνωσι, δεν κοιμώνται, τότε κατεργάζονται τα πλέον αναίσχυντα και ουτιδανά έργα, οπού τινάς ημπορεί να στοχασθή 7). Και ούτως εις τον βόρβορον της αμαρτίας και εις την ιδίαν ακρασίαν θησαυρίζουσι χρήματα, και οι αναστεναγμοί του λαού είναι προς αυτούς τόσοι ζέφυρες.

Ο χορός των επισκόπων εξακολουθεί μετά τους αρχιεπισκόπους. Αυτοί, πάλιν, είναι άλλοι λύκοι, ίσως χειρότεροι από τους πρώτους, επειδή κυριεύουσι τους χωρικούς και ιδιώτας. Ανεκδιήγητα είναι τα ανομήματά των και η σκληρότης των διαπερνά κατά πολλά εκείνην της ιδίας παρδάλεως. Αυτοί πέμπουσι τόσους ληστάς, δια να ειπώ έτζι, εις τα χωρία της επισκοπής των, και τους δίδοσι τον τίτλον ή του πρωτοσυγκέλλου ή του αρχιμανδρίτου ή άλλου τινός τάγματος, οι οποίοι άλλο δεν ηξεύρουσι, παρά να γράφουν ονόματα 8) των χριστιανών με όλην την ανορθογραφίαν, και να προφέρωσι το «να είσαι κατηραμένος», «να έχεις την ευχήν» και «δος μοι».

   Αυτοί, λοιπόν, περιφέρονται εις όλα τα χωρία της επισκοπής και με άκραν ασπλαγχνίαν εκδύουσι τους πολλά αθώους χωριάτας, και μάλιστα τας γυναίκας. Όταν δεν τους ευρίσκουσι χρήματα, τότε τίνος αρπάζουσι εν φόρεμα, τίνος εν εργαλείον της γεωργικής, τίνος εν στολίδι της γυναικός του, και φθάνουσι να τους παίρνουσιν έως και τα δοχεία των φαγητών. Από άλλους πάλιν λαμβάνουσι τόσα κιλά σιτάρι ή τόσον κρασί. Εν ενί λόγω, τους γυμνώνουσι, και έπειτα τους ευλογούσι και φεύγουσι. Πολλάκις δε περιέρχεται ο ίδιος ο επίσκπος εις τα χωρία, και τότε πλέον ακολουθούν τα χειρότερα. Αυτός ο αναίσχυντος και βάρβαρος και αμαθέστατος άνθρωπος, αφού τρώγει δι’ όσας ημέρας μένει εις το χωρίον από την πτωχήν κοινότητα, αφού αρπάζει όσα περισσότερα δυνηθή, τότε αφορίζει ένα δυο, και άλλους τόσους κάμνει παπάδες, και έπειτα φεύγει.

   Ο τρόπος δε, με τον οποίον κρίνει άξιον, ένα χωριάτην, της ιερωσύνης, είναι ο ακόλουθος. Πρώτον, του ζητεί εκατόν, ή περισσότερα ή ολιγότερα γρόσια, και τα λαμβάνει, έπειτα τον ερωτά, αν ηξεύρη γράμματα, ήτοι να γράψη και να αναγνώση, ύστερον του φέρει το Ψαλτήριον, και αυτός αναγινώσκει εν κατεβατόν, και ευθύς τον κάμνει ιερέα. Η αμάθεια αυτών των ιερέων είναι άκρα, και από αυτούς οι περισσότεροι κατά συμβεβηκός αποκαθίστανται αρχιμανδρίται, έπειτα δε κερδίζοντας, αγοράζουν επισκοπάς, και εξακολούθως γίνονται αρχιεπίσκοποι και όχι ολίγας φοράς πατριάρχαι. Όθεν, όλοι σχεδόν οι αρχηγοί της εκκλησίας κατάγονται από την ιδίαν ποταπότητα, και οι περισσότεροι είναι αμαθέστατοι 9).

   Μετά των Επσκόπων, λοιπόν, έρχονται εκείνοι οι πρωτοσύγκελλοι, οι αρχιμανδρίται και οι πνευματικοί, οι οποίοι στέλλονται από τα μοναστήρια – δι’ ών κατωτέρω ρηθήσεται – με κάποιας πανταχούσας 10). Αυτοί είναι αναρίθμητοι, επειδή δεν ευρίσκεται πόλις ή χωρίον, οπού να μην φυλάττη ή ένα ή δυο από αυτούς τους λαοκλέπτας, οι οποίοι παρησιάζονται εις τον αρχιερέα και αγοράζουν παρ’ αυτού την άδειαν του κλεψίματος, και έπειτα, με άκραν αυθάδειαν, αρχινούσιν από οσπίτιον εις οσπίτιον, να ζητούσιν ελεημοσύνην, και εκδύουσιν εξόχως τας γυναίκας, όσον ημπορύσι.

   Τον τρόπον, οπού μεθοδεύονται, είναι άξιος γέλωτος ενταυτώ και δακρύων. Αυτοί έχουσιν εν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνοσι, και έπειτα ονοματίζουσιν, άλλα μεν του Αγίου Χαραλάμπους και άλλα του Αγίου Γρηγορίου. Εν ενί λόγω, δεν αφίνουν άγιον, χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλά του 11). Οι περισσότεροι από αυτούς τους κοκκαλοπωλητάς εξέρχονται από το όρος του Άθους, οπού ονομάζουν Άγιον Όρος, εις το οποίον ευρίσκεται η πηγή αυτών των καλογήρων.     

   Τα δε μοναστήρια αυτά έχουσιν εις κάθε πολιτείαν υποστατικά και οσπίτια, τα οποία καλούσι μετόχια και τα κατοικούσιν αυτοί οι περιηγηταί. Εκεί μετρούσι τα κλεφθέντα χρήματα, δια να λάβωσιν αυτοί κρυφίως τα μισά και τα λοιπά να τα υπάγωσιν εις τα μοναστήριά των 12). Αυτά τα τέρατα λοιπόν, επειδή ποτέ δεν τους εβγαίνει από το στόμα τους ένας αναστεναγμός, συνηθίζουν κατ’ ολίγον ολίγον εις την απάθειαν, και φθάνουσιν εις τοιούτον βαθμόν, οπού, ο κόσμος και αν χαλάση, τίποτε δεν τους μέλει. Είναι δε κατήγοροι εις το άκρον, και αν εις καμίαν πολιτείαν ευρεθή τνάς, ή ιερεύς, ή λαϊκός, να είναι οπωσούν προκομμένος, αυτοί τον έχουσι δια εχθρόν τους αθανάσιμον. Τότε περιφερόμενοι εις τα οσπίτια, ευθύς με άκρον υποκριτικόν τρόπον τον κακολογούσι, τον κηρύττουσιν ευθύς ανευλαβή και άθεον. Ο μεγαλείτερος στοχασμός των είναι να κρύπτωσι την αμάθειάν των, και δια τούτο ζητούσι πάντοτε να συνομιλώσι με τας γυναίακς. 

   Ω γλυκύτατα Ιησού! Ω δίκαιοι Απόστολοι! Ω φιλόσοφοι Πατέρες! Που είσθε την σήμερον, να ιδήτε τους απογόνους σας, και να συγκλαύσητε μαζί με όσους την αλήθειαν γνωρίζουσι δια την αθλιότητά τους; Εσείς επαραγγείλετε την νηστείαν, δια να χαλινώσητε οπωσούν τους γαστριμάργους, αυτοί αναθεματίζουσι και τους ασθενείς, όταν κρεοφάγωσι. Εσείς εδιωρίσατε τας ελεημοσύνας, δια να στερεώσητε την αρετήν, αυτοί δε αρπάζουσι και από πλουσίους και από πτωχούς, όσα περισσότερα δυνηθώσι. Εσείς ενομοθετήσετε την εξομολόγησιν, δια να παρηγορήτε τους λυπημένους και βασανισμένους, δια να νουθετήτε τους χρείαν έχοντας και αμαθείς, αυτοί δε την ενεργούσι δια μόνην περιέργειαν εις το να μάθωσιν τα ξένα πράγματα, και έπειτα να τα κοινολογούσι, όχι μόνον όταν τους ωφελή, αλλά όταν δεν τους βλάπτη 13). Εσείς εκηρύξατε την ομόνοιαν, την αδελφότητα, την ομοιότητα  και την ελευθερίαν, αυτοί δε διδάσκουσι με τα παραδείγματά των τουναντίον. Εσείς τέλος πάντων, είχετε την αρετήν δια οδηγόν, αυτοί έχουσι τα χρήματα.

   Τι ήθελεν ειπεί, στοχάζεσθε, ώ Έλληνες, ο Λόγος της Σοφίας, ο ηδύτατος Χριστός, εις αυτούς τους υπηρέτας του; Ώ! η απόφασίς του είναι φανερά, και άμποτες οι ταλαίπωροι να διορθωθούν οπωσούν, δια να αποφύγουν την άφευκτον ποινήν των πλημμελημάτων των. Ποίος δεν βλέπει, ώ Έλληνες, τον αφανισμόν, οπού εις την Ελλάδα προξενεί την σήμερον το ιερατείον;

   Εκατόν χιλιάδες, και ίσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι 14) ζώσιν αργοί και τρέφονται από τους ίδρωτας των ταλαιπώρων και πτωχών Ελλήνων. Τόσαι εκατοντάδες μοναστήρια, οπού πανταχόθεν ευρίσκονται, είναι τόσαι πληγαί εις την πατρίδα, επειδή, χωρίς να την ωφελήσουν εις το παραμικρόν, τρώγοσι τους καρπούς της και φυλάττουσι τους λύκους, δια να αρπάζουν και ξεσχίζουν τα αθώα και ιλαρά πρόβατα της ποίμνης του Χριστού15). Ιδού, ώ Έλληνες, αγαπητοί μου αδελφοί, η σημερινή αθλία και φοβερά κατάστασις του ελληνικού ιερατείου, και η πρώτη αιτία οπού αργοπορεί την ελευθέρωσιν της Ελλάδος.

   Αυτοί οι αμαθέστατοι, αφού ακούσουν ελευθερίαν, τους φαίνεται μια αθανάσιμος αμαρτία».

Παραπομπές, σημειώσεις

1) «Ας με συμπαθήση ο αναγνώστης δια την υπερβολήν του λόγου, ωσάν οπού όλοι οι νυν ιερείς, εξαιρώντας, ως προείπον, τινάς, μόλις σπουδάζουν ολίγον τα γραμματικά, και κανείς δεν γνωρίζει ούτε την λέξιν «επιστήμη».

2) Οι αφορισμοί εις την Ελλάδα, και εξόχως εις τα Ιωάννινα και Πάτραν, ήθελαν νομισθή ευχαί της λειτουργίας από κανένα αλλογενή. Τόσον είναι συχνοί, και σχεδόν κάθε Κυριακήν εις κάθε εκκλησίαν αναγιγνώσκονται δυο και τρεις αφορισμοί, πάντοτε δε δια ουτιδανωτάτας διαφοράς, και ως επί το πλείστον δια δυο ή τριών γροσίων υπόθεσιν.

3) Αυτοί οι αναιδέστατοι άνδρες, ευθύς οπού έλθουν εις την αρχιεπισκοπήν των, υποχρεώνουν όλους τους πολίτας, να τους δεχθώσιν εις τα οσπίτιά των, δια να τους ψάλωσι τον αγιασμόν, και ούτως λαμβάνουσι την πληρωμήν από πενήντα εως δέκα γρόσια το ολιγότερον. Τα δε μνημόσυνα συνίστανται εις το λειτουργούν δια την ψυχήν του αποθανόντος, του οποίου ξεθάπτουν τα οστά και τα ευλογούν.

4) Όταν απεθάνη κανένας πολίτης της πρώτης ή της δευτέρας κλασεως και το ακούση ο αρχιερεύς, είναι δι’ αυτόν μια ανεκδιήγητος χαρά, επειδή, δια να ημπορέσουν να τον θάψουν, πρέπει, αφού πληρώσουν τον οθωμανόν τύραννον, να πληρώσουν και τον αρχιερέα. Η ποσότης όμως είναι αόριστος, πότε δέκα χιλιάδας γρόσια, πότε πέντε, και το ολιγότερον χίλια. Όταν πάλιν ο πολίτης μισεύη από την πατρίδα του, πρέπει να δώση ένα χάρισμα του αρχιερέως. Όταν επιστρέψη, πάλιν του χαρίζει. Αλλά τι λέγω του χαρίζει; Και πως ημπορεί να ονομασθή δώρον εκείνο οπού ζητείται με βίαν;

5) Ο νυν Ιωαννίνων έλαβε την αυθάδειαν να αφορίση τον ενάρετον και φιλόσοφον κυρ Κοσμά, δια να μην ημπόρεσε να τον καταπείση εις τας κακάς του θελήσεις.

6) Ο νυν Ιωαννίνων, καθώς ήκουσα από ένα μάρτυρα αυτόπτην, εις το πρόγευμα τρώγει δυο οκάδες γιαούρτι, και εις το δειλινόν μισήν οκά σαρδέλας ξεκοκκαλισμένας, τας οποίας τρώγει με το χουλιάρι.

7) Ο Άρτης, ο Γρεβενών και ο Ιωαννίνων είναι οι πρώτοι προδόται του τυράννου, καθώς όλοι το γνωρίζουσι. Ό ύστερος από αυτούς ικέτευσεν τον τύραννον, και εκούρευσεν τον έγγονά του, ως να του εγίνετο νουνός. Ό Άρτης ηπάτησεν και επρόδωσεν τους ήρωας Σουλιώτας, είναι δε και οι τρεις ασελγείς, άσωτοι εις το άκρον, μοιχοί, πόρνοι και αρσενοκοίται φανεροί.

8) Μιαν φοράν ερώτησα ένα παπάν χωριάτην, εως εξηκοντούτην, πόθεν είχεν αγοράσει το κονδύλι του, το οποίον ήτον λεπτόν, ως το μεγαλύτεόν μου δάκτυλον, και μου απεκρίθη, ότι το είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του, και επειδή είχε τρεις υιούς, είχε σκοπόν να το κάμη τιά κομμάτια, και να αφήση από ένα του κάθε υιού του. Άλλος ένας, με πλατύ ράσον, ηθέλησεν να μου εξηγήση, ότι τα μεν «γενέσια» εννοεί την γέννησιν, τα δε «γενέθλια» εννοεί τον θάνατον. Ο Έλλην αναγνώστης ας μην γελάση, αλλά ας κλαύση.

9) Ένας αρχιμανδρίτης, αναγινώσκοντας επ’ εκκλησίας το ευαγγέλιον, έτυχεν εις το τέλος του κατεβατού το απαρέμφατον επανέρχεσθαι. Όθεν αυτός ανέγωνσε το επανέρ- όπου ετελείωνε το κατεβατόν, και έπειτα γυρίζοντας το φύλλον επρόφερε το –χέσθαι, εις τρόπον οπού ερέθισε ένα γενικόν γέλωτα εις τους παρεστώτας.

10) Αυταί, αι ούτως καλούμεναι πανταχούσαι, είναι κάποιαι παρακαλεστικαί επιστολαί των μοναστηρίων, οπού τας στέλνουν προς τους χριστιανούς, και είναι γεγραμμέναι με διάφορα χρώματα και με μεγάλα στοιχεία.

11) Εγώ, έως τώρα βέβαια, είδα έως τέσσαρας κεφαλάς του Αγίου Χαραλάμπους, επειδή, όταν ακολουθή η πανούκλα, τότε κάθε πολιτεία έχει από μια κεφαλήν του Αγίου Χαραλάμπους.

12) Εγώ εγνώρισα ένα πνευματικόν Αγιορείτην, ο οποίος δεν ήτον τόσον αμαθής, όσον ήτον υποκριτής και φιλάργυρος. Πολλάκις, λοιπόν, καυχώμενος μου εδιηγείτο, ότι εις είκοσι χρόνους έκαμεν ένα καπιτάλι από εκατόν πενήντα χιλιάδας γρόσια, και είχε μοιρασμένα εις διαφόρους πραγματευτάς με το διάφορον. Αυτός είχε την κάραν του Αγίου Θεοδώρου.

13) Δεν είναι κρυφόν, αλλ’ όλοι το ηξεύρουν, ότι εις τα Ιωάννινα οι πνευματικοί αναφέρουσι κάθε υπόθεσιν, οπού ακούουσιν από τους χριστιανούς εις τον αρχιερέα, και αυτός ευθύς κάμνει ένα κατάλογον με προσθήκην και τον προσφέρει του τυράννου, εις τρόπον οπού η εξομολόγησις, την σήμερον, είναι εν μέσον προδοσίας.

14) Οι τιούτοι, όντες ελεύθεροι από κάθε στοχασμόν και φροντίδα, χαίρονται άκραν υγείαν και τρώγουσι δια εκατόν πενήντα χιλιάδας.

15) Όποιος ήθελε να συνθέση ένα κώδικα εις τα εγκλήματα, και ήθελε να μην παραιτήση κανένα αμάρτημα ανθρώπινον, ας ήθελεν υπάγει κατοικούντας, ήθελε κάμει τον εντελέστερον κώδικα απ’ όσους μέχρι της σήμερον εφάνησαν.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΤΟΥΡΚΙΑ–Εντυπωσιακή η πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Κόμματος Εργασίας (EMEP) [ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ]

 

Διαβάστε Περισσότερα »