Πρωτάκουστα βασανιστήρια φρίκης στις φυλακές Αμπού Γκραϊμπ
Ο αγώνας του ανυπότακτου καν γενναίου ιρακινού λαού κατά των κατακτητικών στρατευμάτων συνεχίζεται καθημερινά και παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις. Οι μάχες μαίνονται σφοδρές σε διάφορες πόλεις της χώρας και ιδιαίτερα στις Φαλούτζα και Νατζάφ («Μέκκα των σΐίτών»), στην οποία είναι οχυρωμένος ο ηγέτης των σιϊτών (αποτελούν το 60% του πληθυσμού) Μοκτάντα Αλ Σάντρ, που ύψωσε το ανάστημα του όταν ο διοικητής των κατοχικών δυνάμεων, Πωλ Μπρέμερ, προχώρησε (μέσα Μάρτη) στο κλείσιμο της εφημερίδας των σιϊτών «Αλ Χάουζα».
Τα κατακτητικά στρατεύματα δολοφονούν αδιάκριτα καθημερινά αμάχους και ισοπεδώνουν ολόκληρα τετράγωνα κατοικημένων περιοχών του Ιράκ. Το δολοφονικό πρόσωπο των κατακτητών αποκαλύπτεται σ' όλο του το «μεγαλείο» μπροστά στα μάτια του
ιρακινού λαού και όλων των λαών του κόσμου.
Όμως οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές, παρά την πρωτοφανή βία που έχει μετατρέψει ολόκληρο το Ιράκ σε κόλαση θανάτου, δεν μπορούν να κάμψουν την αντίσταση του σκλαβωμένου αυτού λαού που μάχεται για τη
λευτεριά του και την απελευθέρωση της πατρίδας του.
Γι' αυτό δίπλα στην ένοπλη δολοφονική βία, εφαρμόζουν και τη βία πρωτάκουστων αχαρακτήριστων βασανιστηρίων σε βάρος ιρακινών αγωνιστών, βασανιστήρια που αποσκοπούν όχι απλά και μόνο στη σωματική αναπηρία και τη φυσική εξόντωση τους αλλά κυρίως, και πρώτα απ' όλα, στον εξευτελισμό των αγωνιστών και την καταρράκωση κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Οι ισχυρισμοί των ιθυνόντων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού ότι δεν «γνώριζαν»(!) τίποτε για τα βασανιστήρια είναι γελοίοι, ανυπόστατοι και προκλητικοί, γιατί οι ίδιοι είναι εμπνευστές-επινοητές αυτών των βασανιστηρίων, και γιατί επιπλέον οι ίδιοι έδωσαν τις εντολές στα υπάνθρωπα ενεργούμενα τους, τα κτήνη-εκτελεστές, όχι μόνο να τα εφαρμόσουν σε πλατιά κλίμακα σε βάρος των ιρακινών αγωνιστών αλλά και να ποζάρουν χαμογελαστά - πρωτοφανής σαδιστική συμπεριφορά - μπροστά στα εξουθενωμένα, ανυπεράσπιστα και ταπεινωμένα θύματα τους, όπως δείχνουν οι φωτογραφίες, μεταξύ των οποίων και η 2Ιχρονη νεαρή στρατιωτίνα-κτήνος που ακούει στο όνομα Λίντι Ιγκλάντ.
Οι ψευδείς ισχυρισμοί των εκπροσώπων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού διαψεύδονται ακόμα τόσο απ' τη Διεθνή Αμνηστία όσο και απ' τον Ερυθρό Σταυρό.
Η εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, Αντονέλα Νοτάρι, σε συνέντευξη της στη «Μοντ» δήλωσε ότι η κατάσταση στη φυλακή Αμπού Γκράϊμπ είναι χειρότερη απ' αυτή που καταγράφεται στις φωτογραφίες με τα βασανιστήρια: «οι φωτογραφίες ασφαλώς σοκάρουν, όμως οι δικές μας εκθέσεις είναι χειρότερες»· Ο Ερυθρός Σταυρός «δε χρειάζεται
φωτογραφίες για να μάθει τι συμβαίνει στη φυλακή Αμπού Γκράϊμπ». Η Νοτάρι αναφέρει ακόμα ότι ο Ερυθρός Σταυρός, «που ξέρει την αλήθεια για το συμβαίνει σε όλες τις φυλακές του κόσμου» γνωρίζει ότι «η αλήθεια για τη φυλακή Αμπού Γκράϊμπ είναι σοκαριστική» και γι' αυτό έχει εκφράσει τον αποτροπιασμό του στους αμερικανούς («Ελευθεροτυπία» 6.5.2004, σελ. 14).
Η γενική Γραμματέας της Διεθνούς Αμνηστίας, Ιρεν Καν, σε συνέντευξη της στον συντάκτη του «Global Viewpoint» αναφέρει ότι η Διεθνής Αμνηστία είχε πριν ένα χρόνο ενημερώσει τις ΗΠΑ για τα βασανιστήρια: «Κάνουμε έρευνα στο Ιράκ εδώ κι έναν χρόνο. Πέρσι, στο διάστημα μεταξύ Απριλίου και Ιου— λίου, είχαμε έναν αριθμό καταγγελιών για βασανισμούς στη φυλακή Αμπού Γκράιμπ και στο Καμπ Κρόπερ, που στη συνέχεια έκλεισε. Συγκεντρώσαμε αυτές τις πληροφορίες από πολλές συνεντεύξεις ανθρώπων που είχαν κρατηθεί εκεί. Οι συνεντεύξεις έδειξαν ένα σταθερό μοτίβο στέρησης ύπνου, ταπείνωσης και κακομεταχείρισης, όπως αυτή που φαίνεται στις πρόσφατες φωτογραφίες. Προφανώς δεν ήταν μεμονωμένα περιστατικά.
Τον Ιούλιο έγραψα στον πολιτικό διοικητή του Ιράκ, Πολ Μπρέμερ, εφιστώντας την προσοχή του στους ισχυρισμούς περί βασανιστηρίων. Μας είπαν ότι ο αμερικανικός στρατός είχε εξετάσει αυτές τις περιπτώσεις και δεν υπήρχε τίποτα. Αυτό δεν μας εμπνέει μεγάλη εμπιστοσύνη για τη διοίκηση και την τρέχουσα έρευνα. Είναι ντροπή που λαμβάνονται μέτρα μόνο τώρα, που οι φωτογραφίες έχουν δημοσιευθεί. Αυτό δείχνει αδιαφορία για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου από τους Αμερικανούς στρατιώτες».
Η εφιαλτική φρίκη και το σοκ που προκάλεσαν και εξακολουθούν να προκαλούν οι ελάχιστες αλλά πολύ χαρακτηριστικές αποτροπιαστικές εικόνες των βασανισμένων και οι πρωτάκουστες αγριότητες που είδαν το φως της δημοσιότητας, είναι ένα πολύ μικρό, ελάχιστο δείγμα για το τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Ιράκ. Ταυτόχρονα δίνουν το μέγεθος της διαστροφής των εμπνευστών και επινοητών αυτών των κτηνωδών βασανιστηρίων και ναζιστικών θηριωδιών. Μαρτυρούν επιπλέον τον κτηνώδη εκφυλισμό τόσο των εμπνευστών όσο και των εκτελεστών, οργάνων τους βασανιστών, υπάνθρωπων κτηνών που προσβάλουν με τον πλέον βάναυσο και αχαρακτήριστο τρόπο το «ανθρώπινο είδος» στην ιστορική του διαδρομή, γέννημα-θρέμμα του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και της άρχουσας αντιδραστικής αστικής τάξης της μεγαλύτερης και επιθετικότερης ιμπεριαλιστικής δύναμης του 21ου αιώνα, των ΗΠΑ.
Οι ελάχιστες εικόνες φρίκης τέτοιων αχαρακτήριστων βασανιστηρίων δείχνουν ότι δεν πρόκειται για μεμονωμένες περιπτώσεις βασανιστηρίων αλλά για ολόκληρο και καλά μελετημένο σύστημα
βασανιστηρίων που οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές εφαρμόζουν σε διάφορες χώρες που καταλαμβάνουν ή πρόκειται να καταλάβουν, ελπίζοντας έτσι να τρομοκρατήσουν τους λαούς, να «σπάσουν» την αντίσταση τους και να αποτρέψουν τη γενίκευση της πάλης ενάντια τους. Ανάλογα βασανιστήρια εφαρμόζονται σίγουρα στο Αφγανιστάν και στο ναζιστικό στρατόπεδο του Γκουαντανάμο, βασανιστήρια που ανάλογα δεν τόλμησαν να επινοήσουν ούτε οι ναζιφασίστες της χιτλερικής Γερμανίας. Τα επινόησαν όμως οι Μπους-Ράμσφελτ.
Οι πρωτάκουστες αγριότητες στο μεσαιωνικό κολαστήρι των φυλακών Αμπού Γκράϊμπ, η πρωτοφανής βαρβαρότητα των μεθόδων ταπείνωσης και εξανδραποδισμού των κρατουμένων, όπως αυτές εκφράζονται στις σκηνές φρίκης από τα βασανιστήρια αποκαλύπτουν το φρικαλέο κτηνώδες πρόσωπο των διαβόητων «απελευθερωτών»(!) του ιρακινού λαού αμερικανών ιμπεριαλιστών.
Τα αχαρακτήριστα αυτά βασανιστήρια, που ξεσήκωσαν δικαιολογημένα θύελλα οργής-αγανάκτησης και παγκόσμια κατακραυγή, δείχνουν με τον πιο χειροπιαστό τρόπο ότι το ιστορικά ξεπερασμένο και σάπιο καπιταλιστικό σύστημα όσο περισσότερο γεράζει τόσο η βαρβαρότητα του αποχτά ασύλληπτες διαστάσεις και πρωτόγνωρα εκφυλιστικά χαρακτηριστικά, τέτοια που ποτέ ως τα σήμερα δεν γνώρισε στην ιστορία της η ανθρωπότητα, γεννά και διαμορφώνει πωρωμένους βασανιστές-τέρατα σαδισμού ικανούς για όλα (βασανισμούς, δολοφονίες, κλπ.) μα ακόμα «ικανούς» να γελούν, λοιδορώντας τα ανυπεράσπιστα θύματα τους, μπροστά στο φωτογραφικό φακό.
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 181 1-15 Μάη 2004
