Πρώτη Συνδιάσκεψη των Γυναικών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής

Αγιος Δομίνικος, Δομινικανή Δημοκρατία, 24-27 Σεπτεμβρίου, 2015

Στη Δομινικανή Δημοκρατία, γενέτειρα των αδελφών Mirabal, μια χώρα γνωστή για την υπέροχη φύση της και την ζεστασιά των ανθρώπων της, εμείς οι γυναίκες από την Αργεντινή, τη Βραζιλία, τη Χιλή, την Κολομβία, την Δομινικανή Δημοκρατία, το Εκουαδόρ, το  Ελ Σαλβαδόρ, την  Αϊτή, τη Βολιβία το Μεξικό, τη Μαρτινίκα την Γουατεμάλα την Δομίνικα την Παραγουάη, το Περού, την Τουρκία το Πουέρτο Ρίκο και τη Βενεζουέλα αποφασίσαμε να συναντηθούμε, έχοντας  το σύνθημα:

"Οι γυναίκες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής είναι Παρούσες στη Μάχη για την Χειραφέτηση μας, μαζί με τους Λαούς Μας, για την Απελευθέρωση".

Με τεράστιο ενθουσιασμό, εμείς οι γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, εργάτριες, αγρότισσες, φοιτήτριες, εκπαιδευτικοί, επαγγελματίες, διανοούμενες, καλλιτέχνες, άνεργες, οικιακές βοηθοί, νοικοκυρές, συνταξιούχες, αυτοαπασχολούμενες, αυτόχθονες και μαύρες γυναίκες, που  συμμετείχαμε εξασφαλίζοντας μόνες μας τα οικονομικά μας, από   διάφορες δραστηριότητες που  αναπτύξαμε  σε κάθε χώρα για να έχουμε την ευκαιρία να ταξιδέψουμε για τη Συνδιάσκεψη και να δείξουμε ότι εμείς γυναίκες της βάσης  μπορούμε να πετύχουμε σπουδαία πράγματα, χωρίς να καταφεύγουμε σε χρηματοδότηση από τις κυβερνήσεις, τις ΜΚΟ, ή ξένα  ιδρύματα από τις ιμπεριαλιστικές χώρες.

Η πρώτη δραστηριότητα ήταν να επισκεφθούμε το μουσείο των αδελφών Mirabal και να αποτίνουμε φόρο τιμής σε αυτές, επισημαίνοντας ότι οι δολοφονίες τους ήταν μέρος της καταστολής του αγώνα του Δομινικανού λαού ενάντια στη δικτατορία του Trujillo. Σε συνάντησή  με την Minue Tabares Mirabal,  κόρη της Minerva, οι γυναίκες επιβεβαίωσαν τις δεσμεύσεις τους να είναι αποφασιστικό τμήμα των αγώνων για την απελευθέρωση των λαών τους.

Από τον καιρό του αγώνα για την ανεξαρτησία από την αποικιοκρατία, εμείς οι γυναίκες της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής έχουμε συμμετάσχει ενεργά στην ιστορική εξέλιξη των λαών μας. Σε όλες τις δραστηριότητες που έλαβαν χώρα το παράδειγμα της Μicaela Bastidas, της Juana Azurduy, της Manuela Saenz, της Maria Trirnidad Sanchez και χιλιάδων άλλων ανώνυμων αγωνιστριών, τις οποίες τιμούμε με την παρούσα πρόσκληση είναι περισσότερο επίκαιρο από ποτέ.

Κατά τον 20ο αιώνα, συνεχίζουμε στα χνάρια των επαναστατριών γυναικών, όπως η Κλάρα Τσέτκιν, η Ρόζα Λούξεμπουργκ, των γυναικών μαρτύρων του εργοστασίου Triangle Shirtwaist στις ΗΠΑ, προς τιμήν του οποίου η 8 του Μάρτη καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα της των Εργαζομένων Γυναικών και αργότερα, στον 20ο αιώνα, αποδίδουμε επίσης φόρο τιμής και  ακολουθούμε το παράδειγμα των γυναικών μαρτύρων, όπως η Olga Benario,η Lolita Lebron, η Azucena Villaflor, Rosita Paredes και πολλές άλλες, που έδωσαν τη ζωή τους  για τα δικαιώματα των γυναικών και των λαών.

Οι χώρες μας, οι οποίες εκτός του ότι συνδέονται με μια κοινή ιστορία, με παρόμοια κοινωνικά, οικονομικά και γλωσσικά χαρακτηριστικά, από το αντιαποικιακό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα και την πάλη ενάντια στην καταπίεση των  τοπικών κυρίαρχων τάξεων , πρέπει να ενωθούν σε αναζήτηση ενός μέλλοντος και προοπτικής  βαθύτερων αλλαγών που θα μας οδηγήσει στην οριστική ανεξαρτησία και χειραφέτηση των γυναικών, μαζί με τους λαούς μας.

Εμείς οι γυναίκες είμαστε  αυτές που πλήττονται περισσότερο από αυτό το άδικο και καταπιεστικό σύστημα. Αγωνιζόμαστε κατά της διπλής εκμετάλλευσης και  καταπίεσης, της βίας λόγω φύλου, κατά των εθνοτικών-πολιτισμικών διακρίσεων, και των διακρίσεων λόγω  ηλικίας: για  σεξουαλική και αναπαραγωγική εκπαίδευση, για το δικαίωμα να γνωρίζουμε και να αποφασίζουμε σχετικά με τα αντισυλληπτικά, για να αποφευχθεί η άμβλωση και νόμιμη άμβλωση για να αποφευχθεί ο θάνατος: να μπεί  τέλος στα διεθνή  δίκτυα διακίνησης που υποδουλώνουν τις γυναίκες , τα κορίτσια και τα αγόρια στην πορνεία και τη διακίνηση ναρκωτικών, τα δίκτυα τα οποία  υπάρχουν με τη συνενοχή των καπιταλιστικών και των πατριαρχικών κρατών  εξασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο τα  ιμπεριαλιστικά τους σχέδια. Αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα στην εργασία, ενάντια σε όλες τις μορφές κακοποίησης στον χώρο εργασίας, για ίση αμοιβή για ίση εργασία: για την επισιτιστική ασφάλεια, για την ποιότητα της εκπαίδευσης και την εξάλειψη του αναλφαβητισμού μεταξύ των γυναικών, για δημόσια και ποιοτική φροντίδα υγείας, εναντίον όλων των μορφών διακρίσεων, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, για την αναγνώριση των αυτοχθόνων εθνοτήτων και λαών: για το δικαίωμα των γυναικών και των εργαζομένων της υπαίθρου  στη γη και  εγγυήσεις για την παραγωγική τους δραστηριότητα: για  κοινωνικές υπηρεσίες για τους γιους και τις κόρες των εργαζομένων γυναικών σε ειδικά κέντρα φροντίδας παιδιών και  νηπιαγωγεία: για τη μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης για τις γυναίκες: για την πλήρη αναγνώριση της πολιτικής συμμετοχής των γυναικών: για την πρόσβαση στην εκπαίδευση, τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία και τον αθλητισμό για τις νέες γυναίκες, κατά της μάστιγας των ναρκωτικών , της ιμπεριαλιστικής αποξένωσης και  της ελευθερίας της οργάνωσης.

Σε όλες τις δραστηριότητες κατά τη διάρκεια της Συνδιάσκεψης, στα εργαστήρια και τις συνεδρίες της ολομέλειας, εμείς οι γυναίκες εκφράσαμε την αγανάκτησή  μας για όλες τις μορφές βίας που αντιμετωπίζουμε  στις  χώρες μας. Η ανταλλαγή εμπειριών ήταν η κύρια βάση για τη σύναψη συμφωνιών και  ψηφισμάτων που ενθαρρύνουν τον αγώνα των γυναικών για την κατάκτηση της χειραφέτησης τους και για την οριστική ανεξαρτησία των χωρών μας.

Εμείς καταδικάζουμε τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις παρεμβάσεις που είναι η αιτία της μετανάστευσης, της μαζικής αύξησης των προσφύγων και της δημιουργίας μιας στρατιάς  ανθρώπων που είναι άστεγοι και άνεργοι. Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι  είναι η αιτία της ταλαιπωρίας χιλιάδων γυναικών και των οικογενειών τους.

Στο τέλος αυτής της επιτυχημένης Πρώτης Συνάντησης των Γυναικών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής,  δεσμευτήκαμε να:

Να ενισχύσουμε τους δεσμούς   ενότητας,  φιλίας και  αλληλεγγύης των εργαζομένων γυναικών και  των διαφόρων λαϊκών στρωμάτων.

Να προωθήσουμε από κοινού τρεις ημερομηνίες για όλη την ήπειρο που είναι ιστορικές για τις γυναίκες όλου του κόσμου:

• 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Εργαζόμενης Γυναίκας ως ημέρα της δέσμευσης των γυναικών για να κερδίσουν την απελευθέρωσή τους.
• 1 Mάη, Εργατική πρωτομαγιά, ως ημέρα επιβεβαίωσης του χαρακτήρα του αγώνα για την ενότητα και την οργάνωση των εργατών/τριών ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.
• 25 Νοεμβρίου, Ημέρα κατά της Βίας κατά των Γυναικών, για να επανακτήσουμε την ιστορική σημασία του αγώνα και της θυσίας των αδελφών Mirabal.

Στην παρούσα κατάσταση, δεσμευόμαστε να:

1. Να  ζητήσουμε από την κυβέρνηση του Μεξικού την  άμεση παρουσίαση, ζωντανών των  43 νέων δασκάλων φοιτητών της Ayotzinapa.

2. Την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων - MINUSTAH – (Αποστολή Σταθεροποίησης των Ηνωμένων Εθνών  )

 - από την Αϊτή, ιδίως εκείνων της Αργεντινής, της Βραζιλίας και της Χιλής και να υποστηρίξουμε το δικαίωμα της Αϊτής στην αυτοδιάθεση, ως ανεξάρτητου έθνους.

3. Να καταδικάσουμε και να απορρίψουμε την ποινικοποίηση της κοινωνικής πάλης σε ολόκληρη την ήπειρο και ιδιαίτερα στον Ισημερινό, η οποία έχει συσταθεί από την κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα. Να σταθούμε  αλληλέγγυοι με τους άνδρες και τις γυναίκες των κοινωνικών αγωνιστών που αντιμετωπίζουν δίκες για τη χρήση  του νόμιμου δικαιώματός τους στην  αντίσταση.

Άγιος Δομίνικος
27η Σεπτεμβρίου του 2015