GEORGI DIMITROW: ΟΙ ΤΩΡΙΝΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΦΗΜΕΡΟΙ - Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ!

Ομιλία του σ. Δημητρώφ στην τελική συνεδρίαση του 7^ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της Κομιντέρν στις 20 Αυγούστου 1935.

Σύντροφοι!

Το 7^ο Παγκόσμιο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, το συνέδριο των κομμουνιστών όλων των χωρών και ολόκληρου του πλανήτη τερματίζει τις εργασίες του.

Ποια είναι τα αποτελέσματά του, τι παρουσιάζει το συνέδριο για το κίνημά μας, για τη διεθνή εργατική τάξη, για τους εργαζόμενους όλων των χωρών;

*

Αυτό το συνέδριο ήταν ένα συνέδριο που θριάμβευσε η ενότητα μεταξύ του προλεταριάτου της χώρας του νικηφόρου σοσιαλισμού - της Σοβιετικής Ένωσης - και του αγωνιζόμενου για την απελευθέρωση του προλεταριάτου του καπιταλιστικού κόσμου. Η νίκη του σοσιαλισμού στη Σοβιετική Ένωση, μια νίκη παγκόσμιας ιστορικής σημασίας, προκάλεσε σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες ένα ισχυρό κίνημα για το σοσιαλισμό. Αυτή η νίκη δυναμώνει το έργο της ειρήνης μεταξύ των λαών, μεγαλώνει τη διεθνή βαρύτητα της Σοβιετικής Ένωσης και το ρόλο της ως ισχυρού προμαχώνα των εργαζομένων στην πάλη ενάντια στο κεφάλαιο, την αντίδραση και το φασισμό. Δυναμώνει τη Σοβιετική Ένωση ως βάση της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης. Φέρνει στο κίνημα σ’ ολόκληρο τον κόσμο όχι μόνο τους εργάτες οι οποίοι ολοένα και περισσότερο στρέφονται προς τον κομμουνισμό, αλλά και τα εκατομμύρια των αγροτών και τους μικροεπαγγελματίες της πόλης, ένα σημαντικό τμήμα των διανοούμενων και τους σκλαβωμένους λαούς των αποικιών, τους ενθαρρύνει στην πάλη, δυναμώνει το αίσθημα της σύνδεσης με τη μεγάλη πατρίδα των εργαζομένων και τονώνει την αποφασιστικότητα να υπερασπίζουν και να στηρίζουν το προλεταριακό κράτος ενάντια στους εχθρούς του.

Αυτή η νίκη του σοσιαλισμού δυναμώνει τη σταθερή πίστη του διεθνούς προλεταριάτου στις δικές του δυνάμεις και την πραγματική δυνατότητα της δικής του νίκης, μια σταθερή πίστη που μετατρέπεται σε γιγαντιαία δύναμη δράσης ενάντια στην κυριαρχία της μπουρζουαζίας.

Η ενότητα των δυνάμεων του προλεταριάτου της Σοβιετικής Ένωσης με τις μαχητικές δυνάμεις του προλεταριάτου και των εργαζόμενων μαζών στις καπιταλιστικές χώρες εμπεριέχει τη μεγάλη προοπτική της επερχόμενης κατάρρευσης του καπιταλισμού και την εγγύηση για τη νίκη του σοσιαλισμού σ' ολόκληρο το κόσμο.

*

Το συνέδριο μας έθεσε τις βάσεις μιας τόσο μεγάλης κινητοποίησης των δυνάμεων όλων των εργαζομένων ενάντια στον καπιταλισμό, που όμοια της ποτέ δεν είχε υπάρξει στην ιστορία της πάλης της εργατικής τάξης.

Το συνέδριό μας έθεσε στο διεθνές προλεταριάτο ως το πιο σπουδαίο άμεσο καθήκον την πολιτική και οργανωτική συνένωση των δυνάμεων και την εξάλειψη της απομόνωσης που προκάλεσε η σοσιαλδημοκρατική πολιτική της ταξικής συνεργασίας με την μπουζουαρζία, τη συνένωση των εργαζομένων γύρω από την εργατική τάξη σε ένα πλατύ Λαϊκό Μέτωπο ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου και της αντίδρασης, ενάντια στο φασισμό και τον κίνδυνο του πολέμου σε κάθε ξεχωριστή χώρα και σε διεθνές επίπεδο.

Δεν επινοήσαμε αυτό το καθήκον. Η πείρα του διεθνούς εργατικού κινήματος και ιδιαίτερα η πείρα του προλεταριάτου της Γαλλίας έθεσε αυτό το ζήτημα. Η συνεισφορά του Κ.Κ. Γαλλίας συνίσταται, στο ότι αντιλήφθηκε, τι πρέπει να κάνει κανείς σήμερα, ότι δεν ακολούθησε τους σεχταριστές που έσερναν το κόμμα πέρα δώθε, και εμπόδιζαν την πραγματοποίηση του Ενιαίου Μετώπου πάλης ενάντια στο φασισμό, με ένα θαρραλέο τρόπο προχώρησε σε συμμαχία κοινής δράσης με το σοσιαλιστικό κόμμα δημιουργώντας το Ενιαίο Μέτωπο του προλεταριάτου ως βάση στην υπό διαμόρφωση συγκρότηση του Αντιφασιστικού Λαϊκού Μετώπου (χειροκροτήματα). Μ' αυτή τη πράξη που ανταποκρίνεται στα ζωτικά συμφέροντα όλων των εργαζομένων οι Γάλλοι εργάτες, κομμουνιστές και σοσιαλιστές, το Γαλλικό εργατικό κίνημα αναδεικνύονται σε ηγετική θέση στην καπιταλιστική Ευρώπη και δείχνουν ότι είναι άξιοι απόγονοι των Κομμουνάρων και φορείς της ένδοξης κληρονομιάς της Παρισινής Κομμούνας (θυελλώδη χειροκροτήματα, όλοι οι παρόντες σηκώνονται από τις θέσεις τους και χειροκροτούν τον σύντροφο Δημητρώφ που στρέφεται προς το προεδρείο και χειροκροτεί τους παρόντες, το σύντροφο Τορέζ και τους άλλους Γάλλους συντρόφους στο Προεδρείο).

Στο κομμουνιστικό κόμμα Γαλλίας και στο Γαλλικό προλεταριάτο ανήκει η τιμή, ότι αυτό μέσω της πράξης στην πάλη για προλεταριακό Ενιαίο Μέτωπο ενάντια στο φασισμό συνέβαλλαν στην προετοιμασία των αποφάσεων του συνεδρίου μας που είναι μεγάλης σπουδαιότητας για τους εργάτες όλων των χωρών.

Αλλά αυτό που έγινε στη Γαλλία είναι μόνο τα πρώτα βήματα. Το συνέδριό μας που επεξεργάστηκε την τακτική γραμμή για τα επόμενα χρόνια δεν μπορούσε να περιοριστεί στην καταγραφή αυτής της πείρας - προχώρησε παραπέρα.

Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε ένα ταξικό κόμμα, ένα προλεταριακό κόμμα – όμως είμαστε έτοιμοι ως πρωτοπορία του προλεταριάτου να καθοδηγήσουμε κοινές δράσεις του προλεταριάτου και των άλλων εργαζομένων τάξεων που ενδιαφέρονται για την πάλη ενάντια στο φασισμό. Εμείς οι κομμουνιστές είμαστε ένα επαναστατικό κόμμα, όμως είμαστε έτοιμοι για κοινές δράσεις με άλλα κόμματα που καταπολεμούν το φασισμό.

Εμείς οι κομμουνιστές έχουμε άλλους τελικούς σκοπούς από αυτά τα κόμματα, αλλά είμαστε ταυτόχρονα έτοιμοι, κατά τη διάρκεια της πάλης για τους σκοπούς μας, να αγωνιστούμε από κοινού για τέτοια καθήκοντα του άμεσου μέλλοντος, των οποίων η πραγματοποίηση αποδυναμώνει τις θέσεις του φασισμού και δυναμώνει τις θέσεις του προλεταριάτου.

Εμείς οι κομμουνιστές έχουμε άλλες μέθοδες πάλης από τα άλλα κόμματα, οι κομμουνιστές, όμως, ενώ καταπολεμούμε το φασισμό με τις δικές μας μέθοδες, υποστηρίζουμε τις μέθοδες πάλης των άλλων κομμάτων – έστω κι αν αυτές δεν μας φαίνονται κατάλληλες – όταν αυτές οι μέθοδες στην πραγματικότητα στρέφονται ενάντια στον φασισμό.

Είμαστε έτοιμοι να πράξουμε όλα αυτά, επειδή στις χώρες της αστικής δημοκρατίας φράζουν το δρόμο της αντίδρασης και της επίθεσης του κεφαλαίου και του φασισμού, εμποδίζουν την εξάλειψη των αστικο-δημοκρατικών ελευθεριών και προφυλάσσουν από την τρομοκρατική εκδικητική μανία του φασισμού ενάντια στο προλεταριάτο και ενάντια στο επαναστατικό τμήμα της αγροτιάς και της διανόησης, προφυλάσσουν τη νέα γενιά από το σωματικό και πνευματικό εκφυλισμό.

Είμαστε έτοιμοι, να πράξουμε όλα αυτά, επειδή θέλουμε στις φασιστικές χώρες να προετοιμάσουμε και να επιταχύνουμε την ήττα της φασιστικής δικτατορίας.

Είμαστε έτοιμοι, να πράξουμε όλα αυτά, επειδή θέλουμε να σώσουμε τον κόσμο από τη φασιστική βαρβαρότητα και τις τρομερές συνέπειες ενός ιμπεριαλιστικού πολέμου.

*

(Στο βήμα προχωρεί ένας εκπρόσωπος του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας, ο σύντροφος Weber, και παραδίνει στο σύντροφο Dimitrow ένα άλμπουμ. Ο σύντροφος Weber λέει: «Σύντροφε Dimitrow στο όνομα του Κ.Κ. Γερμανίας σου παραδίδω αυτό το βιβλίο, το βιβλίο ηρώων των επαναστατών αγωνιστών Γερμανίας. Ήσουν ακριβώς εσύ εκείνος που με την εμφάνισή σου στη δίκη της Λειψίας και ολόκληρη την παραπέρα δραστηριότητά σου που αποτέλεσες το παράδειγμα για το Κ.Κ. Γερμανίας, για τους Γερμανούς αντιφασίστες. Πάρε αυτό το βιβλίο, αυτό το ηρωικό τραγούδι των προλετάριων αγωνιστών Γερμανίας στους οποίους είσαι ένα υπόδειγμα για να θυσιάσουν την ελευθερία, την υγεία και τη ζωή τους για την υπόθεση της επανάστασης!». Ο σ. Dimitrow παραλαμβάνει το άλμπουμ και αγκαλιάζει σφιχτά το σ. Weber. Θυελλώδη χειροκροτήματα των αντιπροσώπων).

*

Το συνέδριό μας είναι ένα συνέδριο πάλης για τη διατήρηση της ειρήνης, ενάντια στον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Αυτή την πάλη την αρχίζουμε με νέο τρόπο. Το συνέδριό μας απορρίπτει αποφασιστικά τη μοιρολατρική στάση απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, μία αντίληψη που απορρέει από παλιές σοσιαλδημοκρατικές απόψεις.

Είναι ορθό, ότι οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι είναι ένα προϊόν του καπιταλισμού, ότι μόνο η ανατροπή του καπιταλισμού θέτει τέρμα σε όλους τους πολέμους, όμως είναι εξίσου σωστό, ότι οι εργαζόμενες μάζες με τις δικές τους μαχητικές δράσεις μπορούν να αποτρέψουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Ο κόσμος δεν είναι σήμερα πλέον όπως ήταν το 1914.

Τώρα υπάρχει στο 1/6 της υφηλίου ένα ισχυρό προλεταριακό κράτος που στηρίζεται στην υλική δύναμη του νικηφόρου σοσιαλισμού. Με την σοφή Σταλινική πολιτική ειρήνης η Σοβιετική Ένωση ματαίωσε ακόμα μια φορά τα επιθετικά σχέδια των εμπρηστών πολέμου (χειροκροτήματα).

Τώρα το παγκόσμιο προλεταριάτο στον αγώνα κατά του πολέμου δεν διαθέτει μόνο ως όπλο τη μαζική του δράση όπως το 1914. Τώρα συνδυάζεται η μαζική πάλη της διεθνούς εργατικής τάξης ενάντια στον πόλεμο με την κρατική επίδραση της Σοβιετικής Ένωσης, με τον ισχυρό Κόκκινο Στρατό ως σπουδαία φρουρά της ειρήνης (θυελλώδη χειροκροτήματα).

Σήμερα η διεθνής εργατική τάξη δεν βρίσκεται όπως το 1914 κάτω από την αποκλειστική επιρροή της σοσιαλδημοκρατίας που στέκονταν στο ίδιο μπλοκ με την μπουρζουαζία. Σήμερα υπάρχει ένα παγκόσμιο κομμουνιστικό κόμμα – η Κομμουνιστική Διεθνής (χειροκροτήματα). Σήμερα οι μάζες των σοσιαλδημοκρατών εργατών στρέφονται προς τη Σοβιετική Ένωση και την πολιτική ειρήνης της, το Ενιαίο Μέτωπο με τους κομμουνιστές.

Σήμερα οι λαοί των αποικιών και των μισοαποικιακών χωρών δεν βλέπουν την υπόθεση της απελευθέρωσης σαν μια υπόθεση χωρίς ελπίδα. Αντίθετα, προχωρούν ολοένα και περισσότερο σε αποφασιστική πάλη ενάντια στους ιμπεριαλιστές καταπιεστές. Η καλύτερη απόδειξη είναι η σοβιετική επανάσταση στην Κίνα και οι ηρωικές πράξεις του Κόκκινου Στρατού του κινέζικου λαού (θυελλώδη χειροκροτήματα. Όλοι οι αντιπρόσωποι σηκώνονται από τις θέσεις τους, χειροκροτούν).

Το μίσος των λαών ενάντια στο πόλεμο βαθαίνει ολοένα και περισσότερο. Η μπουρζουαζία που οδηγεί τους εργαζόμενους στο χείλος του ιμπεριαλιστικού πολέμου διακινδυνεύει το κεφάλι της. Τώρα αγωνίζονται για την υπόθεση της διατήρησης της ειρήνης, όχι μόνο η εργατική τάξη, η αγροτιά και οι άλλοι εργαζόμενοι, αλλά και τα καταπιεσμένα έθνη και οι αδύναμοι λαοί, που η ανεξαρτησία τους απειλείται από νέο πόλεμο. Ακόμα και μεμονωμένα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη τα οποία φοβούνται απώλειες από το ξαναμοίρασμα του κόσμου ενδιαφέρονται στην παρούσα φάση για την αποφυγή του πολέμου.

Από εδώ απορρέει η δυνατότητα του πλατιού Ενιαίου Μετώπου της εργατικής τάξης, όλων των εργαζομένων και όλων των λαών ενάντια στον κίνδυνο του ιμπεριαλιστικού πολέμου. Το συνέδριό μας στηριγμένο στην πολιτική της ειρήνης της Σοβιετικής Ένωσης και στη θέληση για ειρήνη εκατομμυρίων και εκατομμυρίων απευθύνεται όχι μόνο στην κομμουνιστική πρωτοπορία, αλλά και σε ολόκληρη τη διεθνή εργατική τάξη και τους λαούς όλων των χωρών δίνοντάς τους την προοπτική της ανάπτυξης ενός πλατιού αντιπολεμικού Μετώπου. Από το βαθμό πραγματοποίησης και τη δράση αυτού του παγκόσμιου Μετώπου θα εξαρτηθεί, αν οι φασίστες και οι ιμπεριαλιστές εμπρηστές πολέμου θα μπορέσουν να εξαπολύσουν μία νέα ιμπεριαλιστική πυρκαγιά στο άμεσο μέλλον ή τα εγκληματικά τους σχέδια θα κοπούν από το τσεκούρι του ισχυρού αντιπολεμικού Μετώπου (χειροκροτήματα).

*

Το συνέδριό μας είναι ένα συνέδριο της ενότητας της εργατικής τάξης, ένα συνέδριο της πάλης για το προλεταριακό Ενιαίο Μέτωπο.

Δεν έχουμε καθόλου αυταπάτες σχετικά με τις δυσκολίες, τις οποίες το αντιδραστικό τμήμα των σοσιαλδημοκρατών ηγετών θα παρεμβάλλει για την πραγματοποίηση του προλεταριακού Ενιαίου Μετώπου. Όμως εμείς δεν φοβόμαστε αυτές τις δυσκολίες, γιατί εκπροσωπούμε τη θέληση εκατομμυρίων εργατών επειδή με τον αγώνα μας για το Ενιαίο Μέτωπο υπηρετούμε καλύτερα τα συμφέροντα του προλεταριάτου, επειδή το προλεταριακό Ενιαίο Μέτωπο είναι ο σίγουρος δρόμος για τη συντριβή του φασισμού και του καπιταλιστικού συστήματος, για την αποτροπή των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Σ’ αυτό το συνέδριο σηκώσαμε ψηλά τη σημαία της ενότητας των συνδικάτων. Οι κομμουνιστές δεν θα επιμείνουν στην με κάθε θυσία αυτόνομη ύπαρξη των κόκκινων συνδικάτων. Όμως οι κομμουνιστές θέλουν την ενότητα των συνδικάτων στη βάση της ταξικής πάλης και της οριστικής εξάλειψης αυτής της κατάστασης (σ.μ. της πολυδιάσπασης), ώστε οι πιο συνεπείς και πιο αποφασιστικοί οπαδοί της ενότητας των συνδικάτων και της ταξικής πάλης να μην διαγράφονται από τα συνδικάτα της διεθνούς του Άμστερνταμ (χειροκροτήματα).

Γνωρίζουμε, ότι τα στελέχη της Κόκκινης Συνδικαλιστικής Διεθνούς δεν αντιλήφθηκαν όλα τη γραμμή του συνεδρίου και δεν την υιοθέτησαν. Υπάρχουν υπολείμματα σεχταριστικής αυτοϊκανοποίησης τα οποία αυτά τα στελέχη πρέπει να ξεπεράσουν ώστε να ακολουθήσουν αταλάντευτα τη γραμμή του συνεδρίου. Εμείς θα εφαρμόσουμε αυτή τη γραμμή ότι κι αν αυτή κοστίσει και θα βρούμε κοινή γλώσσα με τα ταξικά μας αδέρφια, με τους συντρόφους της πάλης, με τους εργάτες που ανήκουν ακόμα σήμερα στην Ομοσπονδία συνδικάτων του Άμστερνταμ (ζωηρά χειροκροτήματα).

Με το συνέδριό μας αυτό ακολουθούμε τη γραμμή δημιουργίας ενός ενιαίου πολιτικού μαζικού κόμματος της εργατικής τάξης, της εξάλειψης της πολιτικής διάσπασης του προλεταριάτου η οποία προκλήθηκε από την ακολουθούμενη απ' τη σοσιαλδημοκρατία πολιτική της ταξικής συνεργασίας. Η πολιτική ενότητα της εργατικής τάξης δεν είναι για εμάς μια μανούβρα, αλλά ένα ζήτημα της μελλοντικής τύχης ολόκληρου του εργατικού κινήματος. Αν υπάρχουν άνθρωποι ανάμεσά μας που θεώρησαν την αποκατάσταση της ενότητας της εργατικής τάξης ως μανούβρα, τότε εμείς θα τους καταπολεμήσουμε ως ανθρώπους που θέλουν να ζημιώσουν την εργατική τάξη. Ακριβώς επειδή εμείς αντιμετωπίζουμε αυτό το ζήτημα με βαθιά σοβαρότητα και με την ανάλογη ειλικρίνεια που υπαγορεύεται από τα συμφέροντα του προλεταριάτου, προτείνουμε ορισμένους αρχειακούς όρους ως βάση μιας τέτοιας ενότητας. Αυτοί οι αρχειακοί όροι δεν επινοήθηκαν από μας, σ’ αυτούς οδηγήθηκε το προλεταριάτο μέσα από το προτσές της πάλης του, και αυτοί ανταποκρίνονται στη θέληση των εκατομμυρίων σοσιαλδημοκρατών εργατών, στη θέληση που ξεπήδησε από τα διδάγματα των ηττών που υπέστησαν. Αυτοί οι αρχειακοί όροι επιβεβαιώθηκαν από την πείρα ολόκληρου του επαναστατικού λαϊκού κινήματος (χειροκροτήματα).

Και επειδή το συνέδριό μας κινείται στην κατεύθυνση της προλεταριακής ενότητας δεν ήταν μόνο ένα συνέδριο της κομμουνιστικής πρωτοπορίας, ήταν ένα συνέδριο ολόκληρης της διεθνούς εργατικής τάξης, η οποία διψά για συνδικαλιστική και πολιτική μαχητική ενότητα (χειροκροτήματα).

Παρόλο που στο συνέδριό μας δεν ήταν παρόντες εκπρόσωποι των σοσιαλδημοκρατών εργατών, παρόλο που δεν ήταν ανένταχτοι και εργάτες οι οποίοι οδηγήθηκαν δια της βίας σε φασιστικές οργανώσεις δεν εκπροσωπήθηκαν, το συνέδριό μας δεν μίλησε μόνο για τους κομμουνιστές, αλλά για όλα τα εκατομμύρια των εργατών, έκφρασε τις σκέψεις και τα συναισθήματα της συντριπτικής πλειοψηφίας της εργατικής τάξης (χειροκροτήματα). Και αν οι οργανώσεις των εργατών των διαφόρων κατευθύνσεων πραγματοποιήσουν μια ελεύθερη συζήτηση των δικών μας αποφάσεων ανάμεσα στους προλετάριους όλων των χωρών, τότε οι εργάτες, και γι’ αυτό δεν έχουμε καμία αμφιβολία, θα στηρίξουν τις αποφάσεις τις οποίες οι σύντροφοί τους ομόφωνα πήραν.

Και αυτό υποχρεώνει εμάς τους κομμουνιστές ακόμα περισσότερο να κάνουμε τις αποφάσεις του συνεδρίου μας κοινό κτήμα όλης της εργατικής τάξης. Δεν αρκεί να ψηφίσουμε μόνο αυτές τις αποφάσεις. Δεν αρκεί να τις εκλαϊκεύσουμε στα μέλη των κομμουνιστικών κομμάτων. Θέλουμε, οι εργάτες που ανήκουν στα κόμματα της II Διεθνούς και στη συνδικαλιστική Ομοσπονδία του Άμστερνταμ, και στους εργάτες, τις οργανώσεις άλλων πολιτικών κατευθύνσεων, να συζητήσουμε μαζί αυτές τις αποφάσεις, να γίνουν πρακτικές προτάσεις και συμπληρώσεις, να σκεφτούν μαζί μας, πως μπορεί κανείς να τις κάνει καλύτερα πράξη, μαζί μας χέρι-χέρι να τις κάνει πραγματικότητα.

*

Το συνέδριό μας ήταν ένα συνέδριο του νέου τακτικού προσανατολισμού της Κομμουνιστικής Διεθνούς.

Το συνέδριό μας στάθηκε σταθερά στη θέση του Μαρξισμού – Λενινισμού, η οποία επιβεβαιώθηκε από ολόκληρη την πείρα του διεθνούς εργατικού κινήματος και πρώτα από όλα απ’ τη νίκη της μεγάλης Οκτωβριανής Επανάστασης, επιβεβαιώθηκε ακριβώς στο πνεύμα και με τη βοήθεια της μεθόδου του ζωντανού Μαρξισμού – Λενινισμού ανταποκρινόμενο στην τακτική στάση της Κομμουνιστικής Διεθνούς σύμφωνα με την αλλαγή της παγκόσμιας κατάστασης.

Το συνέδριο κατέληξε στη σταθερή απόφαση ότι η τακτική του Ενιαίου Μετώπου πρέπει να εφαρμοστεί με νέο τρόπο. Το συνέδριο απαιτεί αποφασιστικά, ότι οι κομμουνιστές δεν πρέπει να περιορίζονται μόνο στα γενικά συνθήματα για Προλεταριακή Δικτατορία και Σοβιετική Εξουσία, αλλά να ακολουθούν μια συγκεκριμένη δραστήρια μπολσεβίκικη πολιτική σε όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά ζητήματα της χώρας, σε όλα τα επίκαιρα ζητήματα, σε όλα τα ζητήματα που σχετίζονται με τα ζωτικά συμφέροντα της εργατικής τάξης, του λαού και του διεθνούς εργατικού κινήματος. Το συνέδριο απαιτεί αποφασιστικά, ότι όλα τα τακτικά βήματα των κομμάτων να βασίζονται σε μια νηφάλια ανάλυση της συγκεκριμένης πραγματικότητας, παίρνοντας υπόψη τις σχέσεις των ταξικών δυνάμεων και το πολιτικό επιπέδο των πλατιών λαϊκών μαζών. Το συνέδριο απαιτεί πλήρη εξάλειψη όλων των υπολειμμάτων του σεχταρισμού από την πρακτική του κομμουνιστικού κινήματος – του σεχταρισμού που στη δεδομένη στιγμή αποτελεί το μεγαλύτερο εμπόδιο για την εφαρμογή μιας πραγματικά μπολσεβίκικης μαζικής πολιτικής των κομμουνιστικών κομμάτων.

Το συνέδριο διακατέχεται από την αποφασιστικότητα, να πραγματοποιήσει αυτή την τακτική γραμμή και από την πεποίθηση, ότι αυτός ο δρόμος θα οδηγήσει τα κόμματα μας σε μεγάλες επιτυχίες, πρέπει να παρθεί υπόψη ότι η πραγματοποίηση αυτής της μπολσεβίκικης γραμμής δεν θα είναι ομαλή στην πράξη, χωρίς λάθη, χωρίς μεμονωμένες παρεκκλίσεις δεξιά ή «αριστερά» - παρεκκλίσεις ή προς την πλευρά του ουραγού προσαρμογής ή προς τη πλευρά της σεχταριστικής αυτοαπομόνωσης. Ποιος από αυτούς κινδύνους «γενικά» είναι ο κύριος κίνδυνος – με αυτό μόνο σχολαστικοί μπορούν να ασχολούνται. Μεγαλύτερος και χειρότερος είναι ο κίνδυνος που στη δεδομένη στιγμή, στη δεδομένη χώρα, εμποδίζει περισσότερο τη πραγματοποίηση της γραμμής του συνεδρίου μας για την ανάπτυξη της ορθής μαζικής πολιτικής των κομμουνιστικών κομμάτων (χειροκροτήματα).

Προς το συμφέρον της υπόθεσης του κομμουνισμού απαιτείται όχι ένας αφηρημένος, αλλά ένας συγκεκριμένος αγώνας ενάντια στις παρεκκλίσεις, μια έγκαιρη και αποφασιστική απόκρουση των εμφανιζόμενων επιζήμιων τάσεων, μια έγκαιρη διόρθωση των λαθών. Την απαιτούμενη συγκεκριμένη πάλη ενάντια στις παρεκκλίσεις να την αντικαταστήσει κανείς με ένα ιδιόρρυθμο σπορ και να τη μετατρέψει σε μια δήθεν παρέκκλιση και κυνήγι παρεκκλίσεων – αυτό είναι μια ανεπίτρεπτη επιζήμια υπερβολή. Στην κομματική πρακτική πρέπει απαραίτητα να αναπτύσσεται η πρωτοβουλία στην τοποθέτηση καινούργιων ζητημάτων, σε μια ολόπλευρη συζήτηση της δραστηριότητας των κομμάτων και να μην τοποθετείται κανείς βιαστικά σε κάθε κριτική παρατήρηση ενός κομματικού μέλους για τα πρακτικά ζητήματα του κινήματος εμφανίζοντάς το ως παρέκκλιση. Πρέπει να δράσει κανείς στην κατεύθυνση ότι ένας σύντροφος που διέπραξε ένα λάθος μπορεί να το διορθώσει στην πράξη: σταθερά πρέπει να χτυπάει κάποιος μόνο εκείνους που επιμένουν ξεροκέφαλα στα λάθη και τους υπονομευτές της οργάνωσης του κόμματος.

Υπερασπίζοντας την ενότητα της εργατικής τάξης, αγωνιζόμαστε με μεγαλύτερη ενέργεια και ασυμβίβαστα για την εσωτερική ενότητα των κομμάτων μας. Στις γραμμές μας δεν υπάρχει θέση για φράξιες, για φραξιονιστικές ενέργειες. Όποιος προσπαθήσει να τραυματίσει τη σιδερένια ενότητα των γραμμών μας με όποιες φραξιονιστικές ενέργειες, αυτός θα αντιληφθεί προσωπικά τι σημαίνει μπολσεβίκικη πειθαρχία, την οποία μας δίδασκαν πάντα ο Λένιν και ο Στάλιν (χειροκροτήματα). Ας αποτελέσει αυτό προειδοποίηση σε μεμονωμένα στοιχεία σε μεμονωμένα κόμματα τα οποία πιστεύουν ότι μπορούν να εκμεταλλευτούν τις δυσκολίες των κομμάτων τους, τα τραύματα των ηττών και τα χτυπήματα του εχθρού κατά τη διάρκεια της προώθησης φραξιονιστικών σχεδίων (χειροκροτήματα). Το κόμμα πάνω από όλα! (ζωηρό χειροκρότημα). Η μπολσεβίκικη ενότητα του κόμματος να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού – αυτός είναι ο πρώτος και ανώτατος νόμος του μπολσεβικισμού!

*

Το συνέδριό μας είναι ένα συνέδριο της μπολσεβίκικης αυτοκριτικής και της ισχυροποίησης της καθοδήγησης της Κομμουνιστικής Διεθνούς και των τμημάτων της.

Δεν φοβόμαστε να υποδείξουμε τα λάθη, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις στις γραμμές μας, γιατί είμαστε ένα επαναστατικό κόμμα το οποίο γνωρίζει, ότι μόνο τότε μπορεί να αναπτυχθεί, να μεγαλώσει και να εκπληρώσει τα καθήκοντά του, όταν απομακρυνθεί από αυτά τα οποία εμποδίζουν την ανάπτυξή του ως επαναστατικό κόμμα.

Και εκείνη η δουλειά την οποία το συνέδριο αντιμετωπίζει με αδυσώπητη κριτική στον αυτάρεσκο σεχταρισμό, τη σχηματοποίηση, και τα στερεότυπα, τη νωθρότητα σκέψης, την αντικατάσταση των μεθόδων καθοδήγησης των μαζών με μεθόδους της διεύθυνσης ενός κόμματος – αυτή όλη η δουλειά πρέπει σε όλα τα κόμματα εδώ και τώρα, σε όλα τα τμήματα του κινήματός μας, να συνεχιστεί επειδή αυτή είναι μια από τις ουσιώδεις προϋποθέσεις για τη σωστή πραγματοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου (χειροκροτήματα).

Το συνέδριο στις αποφάσεις του για τον απολογισμό της εισήγησης της Εκτελεστικής Επιτροπής αποφάσισε την επιχειρησιακή διεύθυνση του κινήματος να την επικεντρώσει στα τμήματά του. Αυτό υποχρεώνει να δυναμώσει με κάθε τρόπο η δουλειά για τη δημιουργία και τη διαπαιδαγώγηση στελεχών και το δυνάμωμα των κομμουνιστικών κομμάτων με γνήσιους μπολσεβίκους ηγέτες, ώστε τα κόμματα στη βάση των αποφάσεων του συνεδρίου της Κομμουνιστικής Διεθνούς και των Ολομελειών της Εκτελεστικής Επιτροπής σε σημαντικές στροφές των γεγονότων να είναι σε θέση, γρήγορα και αυτόνομα, να βρίσκουν τη σωστή λύση των πολιτικών και τακτικών καθηκόντων του κομμουνιστικού κινήματος. Στις εκλογές των καθοδηγητικών οργάνων το συνέδριο επιδίωξε, η ηγεσία της Κομμουνιστικής Διεθνούς να συγκροτείται από ανθρώπους – στελέχη που διακατέχονται όχι μόνο από το αίσθημα της πειθαρχίας, αλλά και από βαθιά πεποίθηση να υιοθετήσουν τις νέες κατευθυντήριες γραμμές και τις αποφάσεις του συνεδρίου και να είναι έτοιμοι και ικανοί να τις κάνουν ενεργητικά πράξη (χειροκροτήματα).

Πρέπει σε κάθε χώρα να διασφαλιστεί η σωστή εφαρμογή των αποφάσεων του συνεδρίου, που σε πρώτη γραμμή εξαρτώνται από τον ανάλογο έλεγχο, την κατανομή και τον προσανατολισμό των στελεχών. Γνωρίζουμε, ότι αυτό δεν είναι εύκολο καθήκον. Γνωρίζουμε, ότι ένα τμήμα των στελεχών δεν έχουν διαπαιδαγωγηθεί με την πείρα της μπολσεβίκικης μαζικής πολιτικής, αλλά κατά κανόνα στη βάση της γενικής προπαγάνδας. Πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να βοηθήσουμε τα στελέχη να αλλάξουν, να αναδιαπαιδαγωγηθούν στο νέο πνεύμα, στο πνεύμα των αποφάσεων του συνεδρίου. Εκεί όμως που θα φανεί ότι τα παλιά βαρέλια δεν είναι κατάλληλα για το νέο κρασί, πρέπει κανείς να βγάλει τα ανάλογα συμπεράσματα – να μην χύσει το νέο κρασί ή να το αφήσει να καταστραφεί σε παλιά βαρέλια, αλλά να αντικαταστήσει τα παλιά βαρέλια με νέα (κινητικότητα, χειροκροτήματα)

Σύντροφοι! Παραλείψαμε επίτηδες τις ηχηρές φράσεις της επαναστατικής προοπτικής τόσο από τις εισηγήσεις όσο και από τις αποφάσεις του συνεδρίου. Αυτό συνέβη όχι επειδή είχαμε κάποια αφορμή να εκτιμήσουμε την ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος λιγότερο αισιόδοξα, αλλά επειδή θέλουμε να απελευθερώσουμε τα κόμματά μας από κάθε τάση να αντικατασταθεί η μπολσεβίκικη δραστηριότητα από επαναστατικές φράσεις ή άγονες διαμάχες για την εκτίμηση της προοπτικής όταν διεξάγουμε έναν αποφασιστικό αγώνα απέναντι στο αυθόρμητο, έτσι βλέπουμε και παίρνουμε υπόψη το προτσές ανάπτυξης της επανάστασης όχι ως παρατηρητές, αλλά ως δραστήριοι συμμέτοχοι σ’ αυτό το προτσές. Κατά αυτόν τον τρόπο, με το να εκπληρώνουμε σε κάθε φάση της ανάπτυξης τα καθήκοντα που είναι προς το συμφέρον της επανάστασης τα οποία ανταποκρίνονται στις συγκεκριμένες συνθήκες της δοσμένης φάσης και να λαμβάνουμε υπόψη νηφάλια το πολιτικό επίπεδο των πλατιών εργαζόμενων μαζών, επιταχύνουμε ως κόμμα την επαναστατική δράση περισσότερο, τη δημιουργία των αναγκαίων υποκειμενικών προϋποθέσεων για τη νίκη της Προλεταριακής Επανάστασης (χειροκροτήματα).

«Να παίρνουμε τα πράγματα όπως είναι – είπε ο Μαρξ – σημαίνει να παρουσιάζουμε με τον καταλληλότερο τρόπο το επαναστατικό ενδιαφέρον σε διαφορετικές συνθήκες» (Μαρξ, Γράμμα στον Kugelmann, 23 Αυγούστου 1866). Εδώ βρίσκεται η ουσία της υπόθεσης. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να ξεχνιέται.

*

Σύντροφοι! Πρέπει οι αποφάσεις του παγκόσμιου συνεδρίου να μεταφερθούν στις μάζες, πρέπει να εξηγηθούν στις μάζες, να χρησιμοποιηθούν ως καθοδήγηση για τη δράση των μαζών, με μια λέξη, να μετατραπούν σε σάρκα και αίμα των εκατομμυρίων εργαζομένων!

Πρέπει παντού να δυναμώσει επιτόπου στο έπακρο η πρωτοβουλία των εργατών, η πρωτοβουλία των οργανώσεων βάσης των κομμουνιστικών κομμάτων και του εργατικού κινήματος σχετικά με την εφαρμογή αυτών των αποφάσεων.

Επιστρέφοντας στις διάφορες χώρες τους, οι εκπρόσωποι του επαναστατικού προλεταριάτου πρέπει να μεταφέρουν σε αυτές την πεποίθηση, ότι εμείς οι κομμουνιστές φέρουμε την ευθύνη για την τύχη της εργατικής τάξης, του εργατικού κινήματος, για την τύχη του λαού μας, για την τύχη ολόκληρης της εργαζόμενης ανθρωπότητας.

Σε εμάς τους εργάτες, στα χέρια των εργατών που οικοδομούν τον κόσμο ανήκει ο κόσμος και όχι στα κοινωνικά παράσιτα και στους κηφήνες. Οι τωρινοί κυρίαρχοι του καπιταλιστικού κόσμου είναι εφήμεροι.

Το προλεταριάτο είναι ο πραγματικός κύριος του κόσμου, ο κύριος του μέλλοντος (θυελλώδη χειροκροτήματα). Πρέπει να ανταποκριθεί στα ιστορικά του δικαιώματα σε κάθε χώρα, σ’ ολόκληρο τον κόσμο πρέπει να πάρει την κυριαρχία στα χέρια του (χειροκρότημα).

Είμαστε οι μαθητές των Μαρξ και Ένγκελς, των Λένιν και Στάλιν. Πρέπει να είμαστε άξιοι των μεγάλων μας Δασκάλων (χειροκροτήματα).

Με το Στάλιν επικεφαλής πρέπει και μπορεί η πολιτική μας στρατιά των εκατομμυρίων εργαζομένων, ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες και όλα τα εμπόδια, να καταστρέψει το φρούριο του καπιταλισμού και να κατακτήσει τη νίκη του σοσιαλισμού σ’ όλο τον κόσμο! (θυελλώδη χειροκροτήματα).

Ζήτω η ενότητα της εργατικής τάξης!

Ζήτω το VII παγκόσμιο συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς!

(θυελλώδη χειροκροτήματα που φθάνουν σε επευφημίες. Η ορχήστρα παίζει τη «Διεθνή», οι αντιπρόσωποι φωνάζουν συνθήματα: «Ζήτω ο Στάλιν!», «Ζήτω ο Dimitrow!», «Ζήτω!». Τριπλό «κόκκινο μέτωπο!». Η Γαλλική αντιπροσωπεία τραγουδά την «Carmagnole», η Τσέχικη αντιπροσωπεία τραγουδά το «Rudy Prapor», η Κινέζικη αντιπροσωπεία το «Εμβατήριο του Κινέζικου Κόκκινου Στρατού», η Ιταλική την «Bandiera Rossa», η Γερμανική το «Roten Wedding». Ζητωκραυγές: «Ζήτω ο τιμονιέρης της Κομιντέρν σύντροφος Dimitrow!», «Ζήτω!». Thorez: «Στο κόμμα των μπολσεβίκων και τον ηγέτη του, το σύντροφο Στάλιν, ένα Ζήτω!». Ζητωκραυγές. «Στην Κομιντέρν και τον τιμονιέρη της, το σύντροφο Dimitrow, ένα Ζήτω!», ζητωκραυγές. Η ορχήστρα παίζει τη «Διεθνή».)