Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2009

Γαλλία - Ενωτική διακήρυξη: Δεν πρέπει ο λαός να πληρώσει την κρίση

Alternative Démocratie Socialisme (ADS), Alter-Ekolo, Alternative Libertaire (AL), Association des Communistes Unitaires (ACU), Coordination Nationale des Collectifs Unitaires pour une alternative au libéralisme (CNCU), Les Alternatifs, Nouveau Parti Anticapitaliste (NPA), Parti Communiste Français (PCF), Parti Communiste des Ouvriers de France (PCOF), Parti de Gauche (PG).

Δεν πρέπει ο λαός να πληρώσει την κρίση

Οι λαϊκές τάξεις έχουν βαθιά πληγεί από την κρίση. Η ανησυχία για το μέλλον μεγαλώνει. Η πολιτική της εξουσίας είναι περισσότερο από ποτέ άλλοτε στην υπηρεσία των προνομιούχων. Έφτασε η ώρα να τους απαντήσουμε. Οι οργανώσεις που υπογράφουν αυτό το κάλεσμα υπερασπίζονται τις προτάσεις για μια άλλη πολιτική, και υπόσχονται να υποστηρίξουν και να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, κυρίως στην ημέρα της απεργίας πολλών κλάδων και των διαδηλώσεων της 29ης Γενάρη.

Μέσα σε δύο μήνες, ο αριθμός των ανέργων αυξήθηκε παραπάνω από 100.000. Στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, υπό το πρόσχημα της κρίσης, τα πλάνα απολύσεων πολλαπλασιάζονται και η μερική ανεργία πλήττει ολόκληρους κλάδους. Οι προσωρινά εργαζόμενοι και το σύνολο των συμβασιούχων πλήττονται εξ επαφής. Η αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των ανέργων συνεχίζεται. Στο όνομα του αγώνα ενάντια στα «ελλείμματα», η εξουσία μείωσε τις δημόσιες δαπάνες, ιδιωτικοποίησε, έθεσε σε «ελεύθερο και ανόθευτο» ανταγωνισμό το κοινωνικό κράτος. Είναι ένα πραγματικό σχέδιο νεοφιλελεύθερης μετάλλαξης και ιδιωτικοποίησης που εντείνεται με την περικοπή θέσεων του δημοσίου.

Η κυβέρνηση πριν από μερικούς μόνο μήνες μας ανακοίνωνε ότι «τα ταμεία είναι άδεια». Αργότερα, βρήκε εκατοντάδες δισεκατομμυρίων (περισσότερα από 428 δις. Ευρώ) για να σώσει τις τράπεζες, τις ασφαλιστικές εταιρίες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. Τα διάφορα «πλάνα ανάνηψης» εδώ και κει σε όλο τον κόσμο δεν έχουν παρά έναν μόνο σκοπό: τη διατήρηση των κερδών των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων. Η κρίση είναι ευρωπαϊκή και παγκόσμια. Σε αυτό το πλαίσιο, πρέπει εξίσου να κινητοποιηθούμε για μια Ευρώπη κοινωνική, οικολογική, δημοκρατική, φεμινιστική.

Αντιστάσεις υπάρχουν. Οι μισθωτοί- ές κινητοποιούνται ενάντια στις απολύσεις, οργανώνουν διαδηλώσεις με την υποστήριξη των τοπικών πληθυσμών. Οι κινητοποιήσεις για την Εθνική Παιδεία, κυρίως των λυκειόπαιδων και των καθηγητών τους αποδεικνύουν πως είναι εφικτό το να κάνουμε την κυβέρνηση να υποχωρήσει. Οι κακοστεγασμένες ή άστεγες οικογένειες μάχονται για την εφαρμογή του νόμου περί επίταξης των άδειων κατοικιών. Οι χωρίς έγγραφα παραμονής μισθωτοί- ές συνεχίζουν τον αγώνα τους για τη νομιμοποίησή τους. Είμαστε συνιστώντα μέρη αυτών των αντιστάσεων και θα συμμετάσχουμε στις επόμενες κινητοποιήσεις του Γενάρη, για την εθνική παιδεία, στις 17, την Υγεία και τα Δημόσια Νοσοκομία στις 24, και στην Απεργία πολλών κλάδων και τις μαζικές διαδηλώσεις της 29ης Γενάρη.

Μια άλλη πολιτική είναι εφικτή, επιτιθέμενη στα κέρδη και την χρηματοοικονομική κερδοσκοπία, θέτοντας σε αμφισβήτηση τα κέρδη του κεφαλαίου. Πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στους μισθούς και τα κοινωνικά δικαιώματα, να επιβληθεί εισφορά των κερδών και των διανεμόμενων στους μετόχους μερισμάτων, αντικαθιστώντας τη «φορολογική ασπίδα» των προνομιούχων και των κερδοσκόπων από την κοινωνική ασπίδα που θα επιτρέπει στο μεγαλύτερο δυνατό αριθμό να ζει καλύτερα.

Απαιτούμε την αύξηση των μισθών, του κατώτατου μισθού, της κατώτατης σύνταξης γήρατος και πρόνοιας. Προτείνουμε την κατάργηση του φορολογικού πακέτου του καλοκαιριού του 2007: μια αναδιανομή του προϋπολογισμού ώστε να ανταποκρίνεται στις κοινωνικές ανάγκες και να αναπτύσσει τις κοινωνικές υπηρεσίες σε όλα τα επίπεδα, μια φορολογική μεταρρύθμιση προκειμένου οι επιχειρήσεις να μην είναι σε θέση, όπως σήμερα, να ευνοούν την κερδοσκοπία σε βάτος της απασχόλησης και των συνθηκών εργασίας.

Αντιτιθόμαστε στις απολύσεις, απαιτούμε των δικαίωμα βέτο των μισθωτών στις απολύσεις. Απαιτούμε τη διατήρηση των συμβάσεων εργασίας, τη διατήρηση του συνόλου των απολαβών και των δικαιωμάτων των μισθωτών που τέθηκαν σε τεχνική ανεργία.

Υποστηρίζουμε και πάλι την αρχή της Σύμβασης Αορίστου Διαρκείας ως αναφοράς των συμβάσεων εργασίας στον ιδιωτικό τομέα και της μόνιμης στο δημόσιο. Υπερασπιζόμαστε τις αυτοδιαχειριστικές καταλήψεις επιχειρήσεων από τους μισθωτούς και τις μισθωτές. Αρνούμαστεκάθεδημόσιαβοήθειασεεπιχειρήσειςπουαπολύουν.

Δρούμε για την κατάργηση των φορολογικών παραδείσων, για μια δημόσια ιδιοποίηση του πιστωτικού συστήματος η οποία θα επιτρέψει μια άλλη πολιτική επενδύσεων προς όφελος της απασχόλησης, της κοινωνικής στέγασης, των κοινωνικών υπηρεσιών και των σχεδίων που θα λαμβάνουν υπόψη το κατεπείγον της οικολογικής διάστασης.

Θέλουμε να τεθεί σε αμφισβήτηση το Σύμφωνο Σταθερότητας και οι ευρωπαϊκές οδηγίες ιδιωτικοποιήσεων: να δράσουμε για έναν νέο τύπο ανάπτυξης: να παλέψουμε όλες τις μορφών διακρίσεων σε κοινωνικό επίπεδο: να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης για την κοινωνική και την οικολογική πρόνοια. Προτείνουμε την αποδέσμευση χρημάτων για παραγωγικούς σκοπούς οικονομίας σε όρους ενέργειας και που θα δημιουργήσουν θέσεις απασχόλησης κυρίως στον τομέα του περιβάλλοντος, της μαζικής μεταφοράς, του τομέα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και της υποστήριξης στη γεωργία.

Θέλουμε τη ρήξη με τις χρηματιστηριακές λογικές που αναπτύσσονται στην Ευρωπαϊκή ένωση και τα θεσμικά της όργανα, και ειδικότερα την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Αρνούμαστε τις περικοπές θέσεων εργασίας στο δημόσιο τομέα, απαιτούμε την ακύρωση της αποφασισμένης περικοπής 30.000 θέσεων, την απόσυρση της ιδιωτικοποίησης της Υγείας (νόμος Bachelot), τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης κοινής ωφέλειας (Υγεία, Παιδεία, Ταχυδρομεία, Έρευνα, και νέες κοινωνικές υπηρεσίες, Στέγασης, Βρεφονηπιακής πρόνοιας κλπ). Δρούμε για τη μείωση του χρόνου εργασίας χωρίς ελαστικοποίηση ούτε σε επίπεδο έτους, και για αντίστοιχες προσλήψεις.

Οι απεργίες και διαδηλώσεις όπως της 29ης Γενάρη εκφράζουν την οργή και διευρύνουν τους αγώνες. Μια παλλαϊκή απάντηση επείγει. Δεσμευόμαστε να θέσουμε όλες μας τις δυνάμεις υπέρ της σύγκλισης των αγώνων ενάντια στις απολύσεις, την ακρίβεια, την ανεργία και τις προσωρινές μορφές απασχόλησης, και υπέρ της υπεράσπισης και διεύρυνσης των κοινωφελών υπηρεσιών. Τώρα είναι η ώρα!

Γενάρης 2009

Το Κεφάλαιο να πληρώσει την κρίση του

Ο Σαρκοζύ, ο οποίος θέλει να «σώσει τον καπιταλισμό», κινητοποίησε δισεκατομμύρια δημοσίου χρήματος για τις τράπεζες που ανακοινώνουν αυξημένα κέρδη!

Ταυτόχρονα, ασκεί μια πολιτική διάλυσης και ιδιωτικοποίησης των κοινωφελών υπηρεσιών, και υποστήριξης των μεγάλων επιχειρήσεων που αναδιαρθρώνονται και απολύουν.

Οι εργάτες στην αυτοκινητοβιομηχανία έχουν δίκαιο να αγωνίζονται ενάντια στις απολύσεις και για την καταβολή του 100% του μισθού σε περίπτωση τεχνικής ανεργίας.

Οι νέοι έχουν δίκαιο να μάχονται ενάντια σε μια κοινωνία που τους καθιστά αβέβαιη τη ζωή δια παντός.

Ο υπουργός Hortefeux, που από υπουργός «Εθνικής Ντροπής» έγινε υπουργός Εργασίας, δηλώνει ανοιχτός στη διαπραγμάτευση. Η κυβέρνηση ανησυχεί για την επίδειξη δύναμης και ενότητας του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος στις 29 Γενάρη.

Ένα κύμα λαϊκής και εργατικής κινητοποίησης, εργαζομένων και νεολαίας ξεκίνησε από την Ιταλία, την Ελλάδα και αγγίζει σιγά σιγά διάφορες χώρες της ΕΕ, οι κυβερνήσεις των οποίων εφαρμόζουν την ίδια πολιτική υποστήριξης των μονοπωλίων, στην πλάτη των εργαζόμενων και των λαών.

Η «Ενωτική Διακήρυξη» που υπογράφει το κόμμα μας και ένας μεγάλος αριθμός αριστερών πολιτικών κομμάτων αποτελεί ένα κάλεσμα υποστήριξης των κοινωνικών κινημάτων που ξαναπήρε την πρωτοβουλία, στο δρόμο, τα σχολεία, τις επιχειρήσεις. Αποτελεί μια βάση για μας να παλέψουμε μαζί ενάντια σε αυτή την αποκλειστικά υπέρ των τραπεζών και των μονοπωλίων πολιτικήκαι υπέρ της προώθησης αιτημάτων που έρχονται σε ρήξη με αυτή την πολιτική.

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας

Δεν υπάρχουν σχόλια: