Η είδηση του θανάτου του αγαπημένου και σεβαστoύ συντρόφου μας ΚΩΣΤΑ ΝΑΤΣΙΚΑ, Προέδρου της «ΚΙΝΗΣΗΣ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-1955» σκόρπισε μεγάλη θλίψη και πόνο στους συντρόφους και φίλους μας. Ο Κώστας άφησε την τελευταία του πνοή στις 31 Ιούλη 2022. Η πολιτική κηδεία έγινε στις 2 Αυγούστου 2022 σε στενό οικογενειακό κύκλο και η αποτέφρωση της σορού του στο Κέντρο Αποτέφρωσης Νεκρών (Κ.Α.Ν.) Ριτσώνας.
Από την «ΚΙΝΗΣΗ» αποχαιρέτησε τον Πρόεδρό μας ο σ. Τάσος Μπάλλος:
ΧΑΙΡΕ, Ω, ΧΑΙΡΕ!
ΛΕΒΕΝΤΗ ΑΝΤΑΡΤΗ ΤΩΝ ΕΛΑΣ – ΔΣΕ!
Περήφανοι! μαχήτριες-μαχητές των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ – γενναίοι Εσείς που είχατε την τύχη να υμνηθείτε απ’ το μεγάλο κομμουνιστή ποιητή και βάρδο της Προλεταριακής Επανάστασης ΚΩΣΤΑ ΒΑΡΝΑΛΗ αποκαλώντας σας: «Χρυσά μου και πολυαγαπημένα μου παιδιά» – με το όπλο στο χέρι, κάτω απ’ την καθοδήγηση του επαναστατικού ΚΚΕ, απελευθερώσατε τη χώρα απ’ την τριπλή Κατοχή, πολεμώντας τους Ιταλο-Γερμανο-Βουλγάρους φασίστες κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους, μα και τους Άγγλους ιμπεριαλιστές, γράψατε την αθάνατη εποποιία της ΕΑΜο-ΕΛΑΣίτικης Αντίστασης, με οδηγό το ιστορικό Γράμμα (Ν. Ζ.). Συνεχίσατε τον ένοπλο αγώνα κατά του ντόπιου καπιταλισμού-μοναρχοφασισμού και του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού απ’ τις γραμμές του τρισένδοξο ΔΣΕ (μ’ επικεφαλής το ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ), που ύμνησε ο μεγάλος γάλλος κομμουνιστής ποιητής PAUL ELUARD ο οποίος ξεκίνησε απ’ το μακρινό Παρίσι ανεβαίνοντας στις ψηλότερες κορφές του Γράμμου (Ιούνη 1949) για να τιμήσει από κοντά τον ένοπλο αγώνα των ηρωικών ΑΝΤΑΡΤΩΝ στο ποίημα “Le mont Grammos” (“ Le mont Grammos est un peu rude” =«άγριο είναι το βουνό Γράμμος …») και χωριστά τις «γυναίκες ηρωϊδες» (“Soeurs d’esperance o femmes courageuses” = «αδελφές της ελπίδας, ω, λεβέντισσες γυναίκες …»), που ήταν αγώνας και του προλεταριάτου ΟΛΩΝ τω χωρών.
Σήμερα η οικογένεια του συντρόφου: η συντρόφισσα της ζωής και της πάλης Βασιλική, οι δυο του κόρες Αθηνά-Μαργαρίτα και ο Χρήστος αποχαιρετά για πάντα τη ζωντανή μορφή του «Κώστα της» σ’ ένα κλίμα μεγάλης οδύνης και απέραντης θλίψης, θρηνώντας για τη μεγάλη απώλεια, μα περήφανη για την οικογενειακή-κοινωνική ζωή και την ιδεολογικο-πολιτική επαναστατική του πορεία, με την συμπαράσταση σ’ αυτή την κορυφαία οδυνηρή στιγμή των υπόλοιπων συγγενών, φίλων και συντρόφων.
Σήμερα η Σταλινική-Ζαχαριαδική «ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-1955» με ξεχωριστή περηφάνια αποχαιρετά τον άξιο και τελευταίο ΠΡΟΕΔΡΟ της, που ακολούθησε κατά σειρά τους ΒΑΣΙΛΗ ΠΑΠΑΣΩΤΗΡΙΟΥ (Πρόεδρο) – ΧΡΗΣΤΟ ΜΠΑΚΟ (Γραμματέα) – ΛΕΥΤΕΡΗ ΒΡΥΩΝΑΚΗ (Πρόεδρο) – ΚΩΣΤΑ ΝΑΤΣΙΚΑ (Πρόεδρο) που ολοκλήρωσε μάλλον τον βιολογικό κύκλο των βετεράνων κομμουνιστών στην καθοδήγηση της Οργάνωσης.
Η «ΚΙΝΗΣΗ» δεν είναι μόνο ιδεολογικο-πολιτικά στον επαναστατικό δρόμο του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού και του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ μα είναι και οργανωτικά συνέχεια της ανοιχτής σφοδρότατης επαναστατικής πάλης απ’ το Σεπτέμβρη 1955 στην Τασκένδη ενάντια σ’ όλα τα δεξιά οπορτουνιστικά ρεύματα και πρωτίστως ενάντια στο αστικό σοσιαλδημοκρατικό Χρουστσοφικό ρεύμα και στ’ άλλα οπορτουνιστικά ρεύματα (Τροτσκισμό, Τιτοϊσμό, «Ευρωκομμουνισμό» κλπ.) διεθνώς και τοπικά στα μετέπειτα αστικο-ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, κλπ.. Ξεχωριστή είναι η περηφάνια μας επειδή ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ μας ήταν ένας από τους συλληφθέντες και φυλακισμένους απ’ τους Χρουστσοφικούς προδότες, όπως βεβαιώνεται, μεταξύ άλλων, και απ’ την ιστορική φωτογραφία στο προαύλιο των Χρουστσοφικών φυλακών της Τασκένδης (Σεπτέμβρης 1955).
Δεν είναι δυνατό να σκιαγραφηθεί εδώ το επαναστατικό πορτραίτο του πολυαγαπημένου μας συντρόφου ΚΩΣΤΑ ΝΑΤΣΙΚΑ. Επιγραμματικά ας αναφερθεί: πως υπήρξε ένας αταλάντευτος μαχητικός και ανυπότακτος επαναστάτης κομμουνιστής μαρξιστής-λενινιστής-σταλινιστής-Ζαχαριαδικός, ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ σταθερότητας, αξιοζήλευτης συνέπειας, παροιμιώδους σεμνότητας και αξιοσημείωτης διορατικότητας.
Τώρα μόνο ελάχιστα βιογραφικά: ο ΚΩΣΤΑΣ ΝΑΤΣΙΚΑΣ γεννήθηκε το 1926 στα Πιστιανά Άρτας και μεγάλωσε στο Τραπεζάκι. Εντάχθηκε νεαρός στο επαναστατικό κίνημα και πήρε μέρος στον ένοπλο αγώνα των ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, ενώ μετά τις ΠΡΟΔΟΤΙΚΕΣ Συμφωνίες Λιβάνου-Καζέρτας-Βάρκιζας με αποκορύφωμα την παράδοση των όπλων απ’ τον πράκτορα της Ιντέλιζενς Σέρβις, ΣΙΑΝΤΟ, βγήκε ξανά αντάρτης στον τρισένδοξο ΔΣΕ, καθοδηγούμενο απ’ το επαναστατικό ΚΚΕ μ’ επικεφαλής το μεγάλο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ στα τέλη Αυγούστου 1949 βρέθηκε στη φιλόξενη Τασκένδη (πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν) της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης του μεγάλου ΣΤΑΛΙΝ, παίρνοντας, μαζί με τους χιλιάδες επαναστάτες κομμουνιστές, δραστήρια μέρος, δίπλα στην κοινωνική ζωή, στην κομματική ζωή-δράση της ΚΟΤ, υποστηρίζοντας πάντα αταλάντευτα και με συνέπεια το ΚΚΕ, καθοδηγούμενο απ’ την επαναστατική γραμμή των ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Μετά το θάνατο-ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ (δηλητηρίαση-γιατροί) του ΣΤΑΛΙΝ και την επικράτηση (τον Ιούλη 1953) της Χρουστσοφικής-ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης, οι Έλληνες κομμουνιστές με καθοδηγητή το ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ αντιτάχθηκαν ΜΑΖΙΚΑ σ’ αυτή την προδοσία.
Οι «Σταλινικοί-Ζαχαριαδικοί» (η συντριπτικότατη πλειοψηφία 95% και πλέον των προσφύγων) ή όπως τους ύμνησε ο ποιητής ΑΛΕΞΗΣ ΠΑΡΝΗΣ: «αυτοί που έφερναν περήφανα τον τιμητικό τίτλο: «Ζαχαριαδικοί» ύψωσαν ΠΡΩΤΟΙ, στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, στην Τασκένδη (9 Σεπτέμβρη 1955) – και μάλιστα 6 μήνες πριν το αντεπαναστατικό σοσιαλδημοκρατικό «20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ» (Φλεβάρης 1956) – το ανάστημά τους στους Χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές, ΑΠΟΚΡΟΥΟΝΤΑΣ θαρραλέα, μαχητικά και αποφασιστικά την ΕΠΕΜΒΑΣΗ των Χρουστσοφικών προδοτών στο ΚΚΕ, ΕΓΚΑΙΝΙΑΖΟΝΤΑΣ συνάμα και την ιδεολογικο-πολιτική πάλη σε διεθνές επίπεδο ενάντια στο αντεπαναστατικό ρεύμα της νέας Χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, που η επικράτησή της, μ’ απαρχή την αντεπαναστατική ΑΝΑΤΡΟΠΗ της Διχτατορίας του Προλεταριάτου με φασιστικό πραξικόπημα – ανατροπή που οδήγησε στην κατάργηση του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού στη Σοβ. Ένωση, με πρωτοβουλία της κυρίαρχης αντικομμουνιστικής Χρουστσοφικής ομάδας στο ΚΚΣΕ και την ΕΦΑΡΜΟΓΗ απ το 1953 των καπιταλιστικού χαρακτήρα οικονομικών μεταρρυθμίσεων (επέκταση των Εμπορευματο-Χρηματικών-Σχέσεων , μέσα παραγωγής ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΑ, Κέρδος, κλπ.) απ’ το αστικό πλέον ΚΚΣΕ, προωθώντας ταυτόχρονα το πισωδρομικό προτσές της παλινόρθωσης του καπιταλισμού σ’ αυτή τη χώρα, που ΟΛΟΚΛΗΡΩΘΗΚΕ τέλη της δεκαετίας του 1950- αρχές της δεκαετίας του 1960, ενώ το 1990-91 η τότε καπιταλιστική-ιμπεριαλιστική πλέον ΕΣΣΔ διαλύθηκε και ως κράτος.
Η επαναστατική εξέγερση μιας «χούφτας», σε σχέση με τα τότε πολλά εκατομμύρια κομμουνιστών διεθνώς, μπαρουτοκαπνισμένων ελλήνων κομμουνιστών (μ’ έναν σχεδόν 10χρονο ένοπλο αγώνα στην πλάτη) αποτέλεσε το πιο ΚΟΡΥΦΑΙΟ σημείο της επαναστατικής ταξικής πάλης του ηρωϊκού ΚΚΕ, μ’ επικεφαλής το μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ. Ακριβώς αυτή η επαναστατική στάση-δράση αποτελεί τη σημαντικότερη και κορυφαία ΣΥΜΒΟΛΗ του ηρωϊκού ΚΚΕ 1918-55 στην επαναστατική ταξική πάλη του ελληνικού μα και του διεθνούς Προλεταριάτου (το ΚΚΕ ΔΙΑΛΥΘΗΚΕ απ’ τους Χρουστσοφικούς χωρίς να ΔΕΧΘΕΙ την αντεπαναστατική σοσιαλδημοκρατική τους γραμμή) – ΣΥΜΒΟΛΗ που αποκτά ακόμα μεγαλύτερη βαρύτητα και σημασία αν παρθεί υπόψη η τεράστια καταστροφή του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού στη Σοβ. Ένωση, του σοσιαλιστικού στρατοπέδου καθώς και εκείνη του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.
Οι σταλινικοί-ζαχαριαδικοί επαναστάτες κομμουνιστές πλήρωσαν βαρύτατο τίμημα με παντοειδείς διώξεις απ’ τη φασιστική ομάδα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΙΚΟΓΙΑΝ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΣΟΥΣΛΟΦ, κλπ. (συλλήψεις, φυλακίσεις, σκηνοθετημένες δίκες και προαποφασισμένες καταδίκες, εξορίες, παρανομία, κλπ., κλπ.), μα κράτησαν πάντα ψηλά την κόκκινη Σημαία της Προλεταριακής Επανάστασης και του Κομμουνισμού τόσο στα φασιστικά μπουντρούμια του ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ όσο και στους τόπους εξορίας και γενικά στην προσφυγιά μα και ως το τέλος της πολυτάραχης ζωή τους όταν επέστρεψαν στην πατρίδα.
Αγαπητέ σύντροφε ΚΩΣΤΑ διάλεξες να φύγεις από τη ζωή μια σημαδιακή και για πάντα ΑΞΕΧΑΣΤΗ ημερομηνία: τέλη Ιούλη-αρχές Αυγούστου, όταν η σοσιαλφασιστική αντικομμουνιστική κλίκα των ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΦΛΩΡΑΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ, αρχές Αυγούστου 1973, στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, μετά 17 ολόκληρα χρόνια εξορίας τον πολυαγαπημένο και χιλιοτραγουδισμένο ηγέτη του Κόμματος και του λαού μας ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ δηλ. παραμονές της πολιτικής «αλλαγής» στην Ελλάδα και όταν είχαν ήδη αρχίσει οι ανοιχτοί αγώνες του λαού ενάντια στη φασιστική δικτατορία για να μην επιστρέψει ζωντανός στην πατρίδα του και τους χαλάσει τα αντεπαναστατικά τους σχέδια. Για να καλύψουν το αποτρόπαιο ΕΓΚΛΗΜΑ τους διέδωσαν τα γνωστά χονδροειδή μυθεύματα-ΨΕΥΔΗ των δυο ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ψευδέστατων εκδοχών της KGB: η πρώτη (1973-1990) περί θανάτου «από καρδιά»(!) ίσχυσε ως «ιστορική αλήθεια»(!)για 17 ολόκληρα χρόνια και μετά το 1990 εκείνη της «αυτοκτονίας»(!) – εκδοχή που «ισχύει» δήθεν ως νέα, δεύτερη «ιστορική αλήθεια»(!) μέχρι σήμερα, δηλ. πάνω από 30 χρόνια (και ποιός ξέρει ως πότε), ΧΩΡΙΣ να έχει δοθεί ως τώρα κανένα απολύτως στοιχείο και με επτασφράγιστα Αρχεία. Δυο αλληλοσυγκρουόμενες και αλληλοαναιρούμενες, και γι’ αυτό και μόνο ψευδέστατες εκδοχές της φασιστικής ΚGB . Η ΚGB-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ και τα τσιράκια τους και πιστοί υπηρέτες του μεγάλου Κεφαλαίου της αντικομμουνιστικής προδοτικής κλίκας των ΦΛΩΡΑΚΗ-ΤΣΟΛΑΚΗ-ΛΟΥΛΕ-ΚΟΥΚΟΥΛΟΥ – ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ – θεωρούσαν προφανώς τους Έλληνες αφελέστατους κάφρους, ενώ οι νεότεροι ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ τηρούν «σιγή ιχθύος» και ξέρουν μόνο να ασχημονούν μια φορά το χρόνο στον τάφο του, προσβάλλοντας με τον πιο ακραίο βάναυσο και χυδαίο τρόπο τη μνήμη του, που γνώρισε ως τώρα η ιστορία.
Αξιοσέβαστέ μας Πρόεδρε, ακριβέ και αγαπημένε μας σύντροφε ΚΩΣΤΑ σ’ αποχαιρετούμε για τελευταία φορά, ευγνωμονώντας απεριόριστα Εσάς τους βετεράνους «σταλινικούς-ζαχαριαδικούς» μαχήτριες-μαχητές των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ που μας διδάξατε πολλά με το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ σας: βαδίζοντας πάντα σταθερά το μοναδικό επαναστατικό δρόμο και επιπλέον επειδή αφήνετε την καλύτερη και την πιο πολύτιμη κληρονομιά στις νεότερες γενιές με τη συμμετοχή σας στην πιο προοδευτική-επαναστατική και την πιο ευγενική υπόθεση της εποχής μας: την υπόθεση της Προλεταριακής Επανάστασης και του Σοσιαλισμού-Κομμουνισμού των ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ-ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ.
Στη μνήμη του σ. ΚΩΣΤΑ η οικογένειά του προσφέρει στην «Α» 90 Ε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου