Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΠΛΑΤΥ ΕΝΩΤΙΚΟ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΟ-ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ

 

  • Ενάντια στην τριπλή οικονομική –πολιτική  ΚΑΤΟΧΗ των ιμπεριλιστών : Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ
  • Ενάντια στην απόλυτη εξαθλίωση της εργατικής τάξης που προωθεί και εφαρμόζει η κυβέρνηση υπηρέτης τους
  • Ενάντια στα κατασταλτικά μέτρα, στη περιστολή των δημοκρατικών καταχτήσεων,  τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής.

Την τελευταία  δεκαετία «πέρασαν» όλες οι επιθέσεις του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης – πλην μιας : εκείνη που αφορούσε στο Ασφαλιστικό (νομοσχέδιο Γιαννίτση) επί Σημίτη – και μαζί μ’ αυτές και τα τελευταία εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Την πρώτη, την κύρια και αποκλειστική ευθύνη γι’ αυτό φέρουν οι ρεφορμιστές  των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-ΠΑΣΚΕ-ΠΑΜΕ-ΑΥΤ.ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ  που με την ρεφορμιστική γραμμή της ταξικής συνεργασίας υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου (η δράση των φασιστοειδών της ΔΑΚΕ δεν χρειάζεται σχολιασμό, γιατί υπερασπίζουν έτσι κι αλλιώς ανοιχτά το κεφάλαιο), που δε θέλησαν ούτε επιδίωξαν να πετύχουν ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων ενάντια στα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων είναι προφανές ότι είναι εντελώς αδύνατη η απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου Χωρίς ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, μέσα απ΄τη διαιώνιση της μιζέριας, δεν μπορεί να δοθεί ώθηση για να ‘’επιστρέψουν’’ οι εργαζόμενοι στα συνδικάτα, για να δημιουργηθούν πρωτοβάθμια επιχειρησιακά σωματεία παντού. Μόνο η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ μπορεί να ασκήσει υπολογίσιμη πίεση σε όποιες κυβερνήσεις για την απόσυρση των οποιωνδήποτε αντιλαϊκών μέτρων.

Όμως  η ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ προϋποθέτει ΕΝΟΤΗΤΑ  των απεργιακών κινητοποιήσεων. Η  ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί διαφορετικά παρά μόνο με ΕΝΟΤΗΤΑ, ζήτημα με το οποίο συνδέεται άμεσα ο απεργοσπαστικός ρόλος των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ.

Οι απεργοσπάστες  ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ –  μέσω της μόνιμης διάσπασης των απεργιακών κινητοποιήσεων – βοήθησαν στο παρελθόν την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή να προωθήσει και εφαρμόσει όλα τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, σήμερα, συνεχίζοντας την ίδια διασπαστική τακτική των απεργιακών κινητοποιήσεων, βρίσκονται στην υπηρεσία της κυβέρνησης του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ και τη διευκολύνουν-βοηθούν να περάσει τα τωρινά εξοντωτικά μέτρα. Γιατί δεν μπορεί να μην καταλαβαίνουν οι ρεφορμιστές ηγέτες του ΠΑΜΕ, ότι με την απεργοσπαστική τακτική τους διασπούν άμεσα την ΕΝΟΤΗΤΑ των απεργιακών κινητοποιήσεων, ματαιώνουν τη ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ τους και καθιστούν έτσι τις απεργιακές κινητοποιήσεις εκ των προτέρων ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ

Τα νέα  εξοντωτικότερα μέτρα, αυτά που πάρθηκαν και «στέγνωσαν» τη φτωχολογιά, αυτά που σχεδιάζονται να ψηφιστούν άμεσα  για την ασφαλιστική σφαγή  των εργατικών δικαιωμάτων με παραπέρα κλοπή των ΔΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΧΡΗΜΑΤΩΝ, με μηδενισμό παροχών υγείας και συντάξεων ( ήδη έχει προηγηθεί η ταξική αναλγησία του κοψίματος δυο συντάξεων το χρόνο), αυτά που συνεχώς θα ζητούν παραπέρα οι εκβιασμοί των ιμπεριαλιστών, δεν μπορούν να αποκρουστούν απ’ τους εργαζόμενους αν δεν υπάρξει ΕΝΟΤΗΤΑ-ΜΑΖΙΚΟΤΗΤΑ που μόνο αυτές μπορούν να καταστήσουν ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΕΣ τις απεργιακές κινητοποιήσεις δηλ. ικανές να ματαιώσουν-αποκρούσουν τις επιθέσεις του κεφαλαίου. Αυτό δείχνει η περίπτωση της μεγάλης απεργιακής κινητοποίησης των ρεφορμιστών ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, που ήταν η μόνη ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ (υποχρέωσε την κυβέρνηση Σημίτη να αποσύρει το προσχέδιο νόμου για το Ασφαλιστικό. Και τώρα τα μηνύματα της αυθόρμητης εργατικής και λαικής αντίδρασης είναι τα ίδια. Η μεγάλη απεργία της 5ης του Μάη, με τη συγκέντρωση των 250.000 μόνο στην Αθήνα, έσπασε στη πράξη τη λογική του απομονωτισμού, της διάσπασης , του απεργοσπαστισμού. Με τη μαζικότητα και με την αθρόα συμμετοχή κάτω από τα μπλόκ των συνδικάτων, έκανε τη συγκέντρωση ΕΝΙΑΙΑ και έδειξε ποιός είναι ο δρόμος που η εργατική τάξη απαιτεί: της αγωνιστικής ενότητάς της . Την αγωνιστική φωνή και πράξη των εργαζόμενων, άνεργων, νεολαίων, συνταξιούχων, σκίασε η ρήψη μολότωφ σε χώρο συνάθροισης εργαζόμενων στη Μαρφίν, που, ανεξαρτήτως προθέσεων, προκάλεσε το θάνατο-δολοφονία τριών νέων εργαζόμενων: πρόκειται για αντιδραστική εγκληματική πράξη εντελώς ξένη και εχθρική στο εργατικό κίνημα. Στο φριχτό έγκλημα τεράστιες είναι και οι ευθύνες του τραπεζίτη Βγενόπουλου-Μαρφίν, που πρέπει να τους οδηγήσουν στο «σκαμνί» (εκβιασμός εργαζομένων για δουλειά, «κλείδωμα» πόρτας, κλπ.).

Οι εργαζόμενοι  για άλλη μια φορά έδειξαν-απαίτησαν  το δρόμο αντιμετώπισης της κρίσης:

- να πληρώσουν οι  καπιταλιστές βιομήχανοι-τραπεζίτες  απ’ τα μυθώδη  κέρδη τους αλλά  και όλοι οι  φοροφυγάδες,

- να αυξηθεί η  φορολογία των  επιχειρήσεων από  20-25% στο 35-40% με παραπέρα αύξηση της φορολόγησης, όταν απολύουν και δεν επενδύουν παραγωγικά.

- να φορολογηθεί συνολικά και όχι μόνο η ακίνητη  αμύθητη περιουσία της εκκλησίας, που δεν της ανήκει

- να μειωθούν οι  έμμεσοι φόροι  που πλήττουν αποκλειστικά  τις πλατιές λαϊκές μάζες,

- η άμεση φορολογία  να βαρύνει τους  καπιταλιστές και  σαν φυσικά πρόσωπα,  χωρίς να χτυπιέται  το αφορολόγητο  της φτωχολογιάς

- να μειωθούν δραστικά  οι στρατιωτικές  δαπάνες 

Μονομερής στάση πληρωμών του  τοκογλυφικού χρέους-Έξοδος από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ σε άμεση προοπτική εξόδου από την ΕΕ

Σ΄ αντίθεση με τα μυθεύματα της κυβέρνησης-αστών  πολιτικών πως «η χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει» αλλά και των χρουστσοφικών  σοσιαλδημοκρατών «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ, που κι’  αυτοί αμφισβητούν την ύπαρξη χρεοκοπίας (Παπαρήγα - «Κ»ΚΕ: «ξαναφέρνουν το σκιάχτρο της χρεοκοπίας», «Ρ» 23/4/1010, σελ.6, Τσίπρας-ΣΥΝ: «ωραίο το παραμύθι με το δράκο της χρεοκοπίας», «Ελ/τυπία» 14/3/2010), η χρεοκοπία αποτελεί ένα πραγματικό και οδυνηρό γεγονός.

Μια ανάλυση  των σχετικών οικονομικών δεδομένων δεν μπορεί παρά να καταλήξει στη διαπίστωση, ότι τα στοιχεία που συγκροτούν-καταδείχνουν με αδιαμφισβήτητο τρόπο τη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας είναι: 1. δυσθεώρητο εξωτερικό χρέος πλέον των 300 δις. Ευρώ ή περίπου 120% του ΑΕΠ (με ελάχιστη ως ανύπαρκτη βιομηχανική παραγωγή, ενώ από πέρυσι μειώθηκε ακόμα και η «παραγωγή» γκαρσονιών με την πτώση του τουρισμού)  2. τεράστιο έλλειμμα πάνω από 30 δις. Ευρώ ή 14% του ΑΕΠ, 3. τοκογλυφικό επιτόκιο δανεισμού 7-10% με spread 500-700 και πλέον μονάδες βάσης (επιτόκιο με το οποίο δανείζονται μόνο χρεοκοπημένες χώρες), 4. αδυναμία «διαχείρισης»-εξυπηρέτησης του εξωτερικού χρέους, 5. τριπλή αυστηρότατη επιτήρηση της χώρας από: Κομισιον-ΕΚΤ-ΔΝΤ και καθορισμός της οικονομικής πολιτικής όχι απ’ την εκλεγμένη κυβέρνηση αλλά απ’ τα κλιμάκια των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών, 6. προσφυγή στο λεγόμενο «μηχανισμό στήριξης»των ΕΕ-ΔΝΤ για περαιτέρω δανεισμόμε 5%

Αν η  Νέα Δημοκρατία ήταν εκείνη που οδηγούσε-οδήγησε  την οικονομία της χώρας, με μαθηματική ακρίβεια, σε χρεοκοπία με το διπλασιασμό του εξωτερικού χρέους (300 δισ και πλέον Ευρώ) και τον 5πλασιασμό του ελλείμματος (30 δισ. και πλέον Ευρώ) που κατέληξε σε τριπλό έλεγχο-κατοχή της χώρας από: Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ και έχει γι’ αυτό την πρώτη και κύρια ευθύνη, τεράστια ευθύνη έχουν και τα κόμματα της τότε αντιπολίτευσης, το μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ και τα «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ (το ναζι-φασιστικό ΛΑΟΣ ήταν ταυτισμένο με την πολιτική της ΝΔ) που δεν αποκάλυψαν-κατάγγειλαν στον ελληνικό λαό αυτή την καταστροφική οικονομική πορεία – καταστροφική οικονομική πορεία που τα δυο τουλάχιστον τελευταία χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ ήταν εντελώς εξόφθαλμη και ορατή δια γυμνού οφθαλμού.

Η κατάσταση  της σημερινής χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας είναι ζοφερότατη και η προοπτική της αδιέξοδη στα πλαίσια των ΟΝΕ-ΕΕ.  Η σημερινή ζοφερή κατάσταση της οικονομίας είναι φανερό πως έχει οδηγήσει και σε κατάρρευση-διάψευση σειράς αστικών και ρεβιζιονιστικών μύθων (παλιών-καινούριων) γύρω απ’ τη σχέση Ελλάδας-ΕΕ περί 1) «ισότιμης συμμετοχής στην ΕΕ» 2) «διαρκούς ανάπτυξης μέσα στην ΕΕ», 3) «σύγκλισης των οικονομιών των χωρών-μελων της ΕΕ», 4) «διαρκούς ευημερίας», 5) «μείωσης του επιτοκίου δανεισμού», 6) «προστασίας-διαφύλαξης απ’ τη χρεοκοπία», κλπ.

Με τις  αρνητικές αυτές εξελίξεις στη  σχέση Ελλάδας-ΕΕ σ’ όλα τα επίπεδα, το πλήρες σημερινό αδιέξοδο της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας και με δεδομένο ότι η μεγαλοαστική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δε θα πολλαπλασιάσει μόνο τα εξοντωτικά αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, αλλά και με το «ευαγγέλιο» της νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής στα χέρια προτίθεται να ανοίξει παραπέρα την όρεξη των κερδοσκόπων-τοκογλύφων και του ΔΝΤ για ολοκληρωτική αρπαγή του όποιου εναπομείναντος κερδοφόρου τομέα και άγριας λεηλασίας του συνολικού πλούτου της χώρας με ανάλογες καταστροφικές συνέπειες, γνωστές από δεκάδες άλλες χώρες που έπεσαν στα νύχια τους, η εργατική τάξη και ο λαός πρέπει να αγωνιστούν στην κατεύθυνση της εξόδου της χώρας από την ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και την κήρυξη μονομερούς στάσης πληρωμών του εξωτερικού χρέους (ζήτημα που είχε θιχτεί στην «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 313, 1-15 Γενάρη 2010), σε συνδυασμό και με τη γενικότερη πάλη εξόδου της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ, έξοδο που για τη σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα, αυτή τη στιγμή, «από μόνο του δε είναι λύση» («Ρ»5.3.2010, σελ.10) (είναι το πρώτο «απρόσεκτο»(;) αλλά απολαυστικό και χαρακτηριστικό στριπτίζ  της Παπαρήγα υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ΕΕ, γιατί ως τώρα ισχυρίζονταν, δημαγωγικά βέβαια, ότι ήταν τάχα υπέρ της εξόδου της χώρας απ’ αυτή).

Η εγατική  τάξη, η νεολαία, η φτωχολογιά πόλης και χωριού, κόντρα στους αμήχανους χρουστσοφικούς σοσιαλδημοκράτες «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ που αρνούνται τη χρεοκοπία και δεν βγάζουν μιλιά για τα καθήκοντα που αυτή συνεπάγεται, θα πρέπει να αγωνιστούν παντού σε κάθε χώρο δουλειάς, μόρφωσης, κατοικίας, συνάθροισης για δημιουργία πλατιού, αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου, που θα ενώνει στους παραπάνω στόχους αντιμετώπισης της αντεργατικής λαίλαπας και τον αγώνα ενάντια στην καταστολή, στην περιστολή των δημοκρατικών καταχτήσεων, τη φασιστικοποίηση της δημόσιας ζωής, που είναι τα απαραίτητα «εργαλεία» των κεφαλαιοκρατών και των πολιτικών τους εκφραστών, για να περάσουν τα μέτρα εξαθλίωσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια: