Ο σχηματισμός της 2ης Κυβέρνησης των ρεφορμιστών του ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη νίκη στης εκλογές της 20ης Σεπτέμβρη, με το κόμμα των ΑΝΕΛ - ακραίων εθνικιστών-ρατσιστών κα θρησκόληπων – του Π.Καμμένου ήταν, για σειρά λόγους, με βεβαιότητα αναμενόμενη.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Κυβέρνηση των ρεφορμιστών του ΣΥΡΙΖΑ, σε κυβερνητικό επίπεδο, θα διαχειριστεί-διεχειρίζεται τα συμφέροντα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου και των ισχυρών μονοπωλίων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών κρατών-μελών της ΕΕ, προφανώς σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού αλλά και της χώρας, κάτι που εκφράζεται και στη νέα καταστροφική συμφωνία που επέβαλλαν οι ιμπεριαλιστές δανειστές στη χώρα μας, υπογραμμένη απ’ την πρώτη κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Όμως, πέραν όλων των γνωστών οικονομικών προβλημάτων, η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ακραίους εθνικιστές-ρατσιστές και θρησκόληπτους των ΑΝΕΛ, στο όνομα της διαβόητης «αντιμνημονιακής» πολιτικής (αταξική προσέγγιση), δεν σηματοδοτεί μόνο παραίτηση του ΣΥΡΙΖΑ από προεκλογικές διακηρύξεις σε σειρά θέματα: εξωτερικής πολιτικής, εκκλησίας-κράτους, μιλιταρισμού (στρατού, στρατιωτικών παρελάσεων, κλπ.), παιδείας (θρησκευτικά, προσευχές, παρελάσεις, κλπ.), εθνικισμού-ρατσισμού, κλπ. αλλά μετατοπίζει συνολικότερα την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου σε επικίνδυνες αντιδραστικές κατευθύνσεις.
Η συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ από μόνη της δυναμώνει, σε κυβερνητικό επίπεδο, τα αντιδραστικά ρεύματα εθνικισμού, ρατσισμού, αντισημιτισμού, μιλιταρισμού, θρησκοληψίας, κλπ. επιδρώντας, κατ΄επέκταση, και συμβάλλοντας επικίνδυνα σε μεγαλύτερη ανάπτυξή τους και στο σύνολο της κοινωνίας , τροφοδοτώντας έτσι άμεσα φασιστικές και Ναζι-φασιστικές απόψεις που ευνοούνται, πέρα των άλλων, και απ’ τη βαθειά και ολόπλευρη κρίση που διέρχεται το σύνολο της σημερινής αστικής κοινωνίας.
Ένα πρώτο προκλητικό κρούσμα υπήρξε η υπουργοποίηση του Δ.Καμμένου, γνωστού για τις εθνικιστικές, ρατσιστικές, ομοφοβικές και αντισημιτικές του απόψεις, θαυμαστής των Ναζι-φασιστικών απόψεων, που ανάγκασε ακόμα και το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος να διαμαρτυρηθεί στον Πρωθυπουργό, εξαναγκάζοντας το Δ. Καμμένο σε παραίτηση, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να παραβρίσκεται πάντα κοντά και στο πλευρό του αρχηγού του Π.Καμμένου (π.χ. στην εθνικιστική φιέστα-πανηγύρι του Δήμου Σαλαμίνας για τη «ναυμαχία της Σαλαμίνας», «Εποχή» 4/10/2015, σελ.2).
Ας σημειωθούν ενδεικτικά σύντομα τα παρακάτω ζητήματα:
1.Εξωτερική πολιτική. Η υπουργοποίηση του Π.Καμμένου, και μάλιστα η ανάληψη του υπουργείου Άμυνας, μετατοπίζει έντονα μα άκρως επικίνδυνα την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης, με τις ανεύθυνες και αντιδραστικές δραστηριότητες του, σε τυχοδιωκτική εθνικιστική και προκλητικά φιλο-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση (παλιότερες επισκέψεις σε Κύπρου, ΗΠΑ, κλπ..
2.Μιλιταρισμός. Η ανάληψη του Υπουργείου Άμυνας απ’ τον Π.Καμμένο έχει αποφασιστικά συμβάλλει σε επικίνδυνη ανάπτυξη του μιλιταρισμού (αύξηση στρατιωτικών δαπανών, παραγγελίες όπλων, στρατιωτικές παρελάσεις-πανηγύρια, κλπ.). Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει παραιτηθεί απ’ την κατάργηση των στρατιωτικών παρελάσεων, κλπ.
3.Εθνικισμός-ρατσισμός. Στήριξη και δυνάμωμα του εθνικισμού-ρατσισμού απ’ την αντιδραστική δράση των ΑΝΕΛ (π.χ. εθνικιστικά πανηγύρια χουντικής έμπνευσης από Καμμένο-Δούρου 25 Μάρτη, κλπ., κλπ.), με αποκορύφωμα ακόμα και την καταψήφιση του νομοσχεδίου για τη «ιθαγένεια» ( με εξαίρεση τον Κ.Ζουράρι) και συμπαράταξη με τις εθνικιστικές ρατσιστικές, φασιστικές και Ναζι-φασιστικές δυνάμεις.
4. Παιδεία-εκκλησία. Η αντιδραστική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ οδήγησε σε εγκατάλειψη εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ της κατάργησης των μαθητικών παρελάσεων, της πρωινής προσευχής στα σχολεία, το ζήτημα των θρησκευτικών κλπ.. Μάλιστα μια ορθή δήλωση της αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας Σίας Αναγνωστοπούλου προκάλεσε την εντελώς αδικαιολόγητη μήνιν του Αρχιεπίσκοποι Ιερώνυμου, ο οποίος σε στυλ Χουντο-Χριστόδουλου, μίλησε με θράσος απαξιωτικό για «κάποια κυρία που έχει ορισμένες ιδέες στο μυαλό της».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου