Η διαδικασία της λεγόμενης "διαπραγμάτευσης" ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και την κυβέρνηση της χώρας (και ενώ φουντώνουν διάφορα σχετικά σενάρια) με αντικείμενο την επίτευξη "συμφωνίας" εξελίσσεται σε διάφορα επίπεδα, μέσα από μια αλληλουχία γεγονότων και περιστατικών. Και οι πρόσφατες εξελίξεις, στις συσκέψεις και τις συναντήσεις παραγόντων και πολιτικών ηγετών των ιμπεριαλιστικών - καπιταλιστικών κέντρων και χωρών τις προηγούμενες ημέρες (Ομπάμα - Μέρκελ κλπ) επιβεβαίωσαν μια - βασικά - ενιαία γραμμή των ευρωατλαντικών κέντρων, στην κατεύθυνση των σκληρών πιέσεων για βάθεμα της εξάρτησης και εκμετάλλευσης της χώρας, για πολιτικές εξαθλίωσης της εργατικής τάξης και ευρύτερα του λαού, στη βάση της αδιαπραγμάτευτης ιμπεριαλιστικής ατζέντας.
Καθώς οι εξελίξεις πυκνώνουν εντός "ασφυκτικών" χρονοδιαγραμμάτων, πυκνώνουν παράλληλα και οι πιέσεις στο εσωτερικό της χώρας (από την ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη και το αντίστοιχο πολιτικό προσωπικό) για άμεση διευθέτηση της "εκκρεμότητας" και "συμφωνία πάση θυσία". Από την άλλη, η ιδιότυπη "στάση πληρωμών" στην οποία έχει προχωρήσει η κυβέρνηση για την εξόφληση των "υποχρεώσεων" - δόσεων στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, σε συνδυασμό με την γενικότερη οικονομική κατάσταση, εκδηλώνει τις συνέπειες της στον εργαζόμενο κόσμο και στους ανέργους της χώρας, ολοένα και περισσότερο, ενισχύοντας τις λαϊκές εργατικές διαμαρτυρίες. Μαξιλάρι προστασίας για την ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη και τις μεθοδεύσεις της, μαξιλάρι προστασίας για τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις επιδιώξεις τους, έχουν διαμορφώσει οι διασπαστικές και συμβιβαστικές συνδικαλιστικές και πολιτικές ηγεσίες, μαζί φυσικά με την ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού "Κ"ΚΕ, που φαινομενικά "απέχουν" των εξελίξεων, αλλά ουσιαστικά συμπαρατάσσονται με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ.
Σύμφωνα με τις ενδείξεις και τα στοιχεία, το περιεχόμενο της νέας συμφωνίας, της νέας συγκυβέρνησης (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) που διαμορφώνεται, προκειμένου να σερβιριστεί στον λαό της χώρας μας σαν η "έντιμη συμφωνία" ή και ο "έντιμος συμβιβασμός", για να επαναλάβουμε τους όρους της τρέχουσας κυβερνητικής προπαγάνδας, έχει όλα τα βασικά χαρακτηριστικά μιας συνέχειας στην πολιτική εθνικής εξάρτησης - λαϊκής εργατικής εξαθλίωσης. Το περιεχόμενο της συμφωνίας που μαγειρεύεται δεν είναι ακόμα απόλυτα σαφές, το ίδιο ασαφείς είναι και οι λεγόμενες "κόκκινες γραμμές" της εγχώριας κυβέρνησης, καθώς το σύνολο των ζητημάτων και εκκρεμοτήτων στο πλαίσιο της "διαπραγμάτευσης" καθορίζεται από την διακηρυγμένη στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης (που είναι σαφέστατα επιλογή της ντόπιας ξεπουλημένης αστικής τάξης) και επαναλαμβάνεται ασταμάτητα από τον πρωθυπουργό, για την διασφάλιση - πάση θυσία της παραμονής στην ευρωζώνη - ΟΝΕ - ΕΕ, για ενίσχυση της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας. Από την πλευρά τους, τα ευρωζωνικά και ευρωατλαντικά κέντρα ακολουθώντας την ξεκάθαρη τακτική της "πυγμής" επιχειρούν να περάσουν στους λαούς της Ευρώπης και παγκόσμια, το μήνυμα της αδιαμφισβήτητης, της ακλόνητης ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, αλλά και τη διατήρηση της ακραίας νεο-φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής. Από αυτή τη σκοπιά, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και η πολιτική της, προσφέρει σημαντικές υπηρεσίες στον ιμπεριαλισμό και αρνητικές "υπηρεσίες" στο διεθνές αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, στον αγώνα των λαών για ανεξαρτησία - λευτεριά και πρόοδο.
Η "υπό διαπραγμάτευση" αναμενόμενη συμφωνία και το περιεχόμενο της, αναμφίβολα δεν φέρνουν ελπιδοφόρα νέα στον λαό, στην εργατική τάξη, στην νεολαία και στους άνεργους της χώρας μας. Ο λαός είναι το μόνιμο θύμα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της χώρας. Οι αναφορές για νέα χειρότερα αντεργατικά μέτρα στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό, για επαναφορά του εργασιακού και του ζητήματος των ομαδικών απολύσεων (τώρα η στο άμεσο μέλλον) για "μεταρρυθμιστικά" μέτρα στον δημόσιο τομέα, για παράδοση στις πολυεθνικές των αεροδρομίων, λιμανιών της χώρας, δημόσιας γης και διάφορα άλλα, είναι χαρακτηριστικές και σηματοδοτούν το περιεχόμενο του "έντιμου συμβιβασμού" της κυβέρνησης και της ντόπιας ξεπουλημένης αστικής τάξης, που είναι η εκχώρηση, είναι η θυσία αποκλειστικά και μόνο των ζωτικών συμφερόντων της εργατικής τάξης, των εξαθλιωμένων και της νεολαίας της χώρας, η δραματική χειροτέρευση του λαϊκού βιοτικού επιπέδου και η διασφάλιση των συμφερόντων της ντόπιας αστικής τάξης και των πολυεθνικών. Επιπλέον ερωτηματικά προκαλούνται από δημόσιες αναφορές κυβερνητικών παραγόντων για διευθέτηση του λεγόμενου "δημόσιου χρέους" στο πλαίσιο της συμφωνίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει (όχι στα περί διαγραφής κλπ - που λέγονταν προεκλογικά από το σημερινό κυβερνητικό κόμμα) αλλά σε επισημοποίηση και νέα "αριστερή" νομιμοποίηση του, νέο φόρτωμα του στον λαό και την χώρα, σαν σταθερό και μόνιμο εργαλείο εξάρτησης και εκβιασμών από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Σε αυτές τις συνθήκες που διαμορφώνονται και σε αναμονή των εξελίξεων, είναι ξεκάθαρο πως η συμφωνία που ζυμώνεται δεν θα είναι συμφωνία για το λαό, θα είναι μια αντιλαϊκή συμφωνία, ανάμεσα στην κυβέρνηση, την ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη και τα ευρωζωνικά - ευρωατλαντικά ιμπεριαλιστικά κέντρα. Το λαϊκοδημοκρατικό κίνημα, το εργατικό λαϊκό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα σηκώνει ψηλά τη σημαία της ρήξης με τον ιμπεριαλισμό, την σημαία της εθνικής ανεξαρτησίας, της κοινωνικής προόδου και του σοσιαλισμού, στο δρόμο που οδηγεί την χώρα, την εργατική τάξη και την νεολαία έξω από το λάκκο της εξάρτησης, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου