Σαρωτικό κύμα ακρίβειας στην αγορά και προκλητική αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων

Αρ. Φύλ. 194 15-30 Νοέμβρη 2004
Σαρωτικό κύμα ακρίβειας στην αγορά και προκλητική αθέτηση των προεκλογικών υποσχέσεων
Πολιτική απάτη ολκής τα περί «απογραφής», «καταπολέμησης» της διαφθοράς και της «διαπλοκής»

Σπάνια στην ιστορία του τόπου συναντά κανείς πρωθυπουργό να αθετεί «εν μια νυκτί» και με τόσο προκλητικό τρόπο όλες, χωρίς εξαίρεση, τις προεκλογικές υποσχέσεις, σπάνια σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα πρωθυπουργός φτάνει στο ζενίθ αναξιοπιστίας και αναδεικνύεται σε πολιτικό απατεωνίσκο ολκής και σε φαφλατά πρώτης γραμμής, όπως ο Κ. Καραμανλής: σημερινός, με σοβαροφανείς πόζες μεγαλομανούς νάνου, πρωθυπουργός των «νταβατζήδων» του μεγάλου κεφαλαίου, υπάκουος μα και «περήφανος» καρπαοζοεισπράκτορας των αμερικανών ιμπεριαλιστών και των αντιδραστικών τούρκων σωβινιστών, αρχηγός του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ.

Στο 8μηνο της διακυβέρνησης της χώρας απ' την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ, αυτή πέρα απ' τα υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου μέτρα και την ολοκληρωτική αθέτηση όλων των προεκλογικών δεσμεύσεων και υποσχέσεων, εφάρμοσε μια ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που οδήγησε, ανάμεσα στ' άλλα, και σ' ένα μεγάλο κύμα σαρωτικής ακρίβειας στην αγορά, σε μια πρωτοφανή, κερδοσκοπικού χαρακτήρα, άνοδο των τιμών σ' όλα τα εμπορεύματα και προπαντός στα είδη πλατιάς κατανάλωσης, μ' αποτέλεσμα να εξανεμίζονται πάλι «εν μια νυκτί» οι πενιχρότατες συντάξεις πείνας των απόμαχων της δουλειάς και οι απελπιστικά χαμηλοί μισθοί των εργαζομένων.

Η οικονομία της χώρας μας μ' αυτή την οικονομική πολιτική πέτυχε, σε ελάχιστους μήνες, ρεκόρ ανόδου τιμών και σύγκλιση σε επίπεδο τιμών με χώρες μέλη της ΕΕ, στις οποίες οι εργαζόμενοι έχουν τριπλάσιους και πλέον μισθούς απ' ότι οι Έλληνες. Έτσι η κυβέρνηση της ΝΔ πετυχαίνοντας το πρωτοφανές αυτό ρεκόρ τιμών, μετέτρεψε την Ελλάδα στην πιο ακριβή χώρα-μέλος της ΕΕ, σε πρωταθλητή ακρίβειας σ' ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η μεγάλη ακρίβεια, μαζί με τη διαρκή αύξηση της μαζικής ανεργίας, κλπ. και τους πολύ χαμηλούς μισθούς έχει δημιουργήσει μια απελπιστική και με ραγδαίους ρυθμούς χειροτέρευση της κατάστασης των πλατιών λαϊκών μαζών και ιδιαίτερα των άνεργων, των συνταξιούχων και των χαμηλόμισθων, οδηγώντας τους σε πολύ μεγαλύτερη φτώχεια και στην απόλυτη εξαθλίωσή τους.

Η σημερινή πολύ άσχημη για τους εργαζόμενους κατάσταση ήταν ασφαλώς αναμενόμενη, προβλέψιμη και αναπόφευχτη εξαιτίας της εφαρμογής της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής που υπερασπίζει και που είχε ήδη ανακοινώσει πως θα εφαρμόσει η ΝΔ σε περίπτωση νίκης στις εκλογές και συνάμα διαψεύδει όχι μόνο τις προεκλογικές δημαγωγικές εξαγγελίες αυτού του μοναρχοφασιστικού κόμματος αλλά και των σοσιαλδημοκρατών ηγετών του «Κ»ΚΕ, λακέδων του κεφαλαίου, που απέκρυψαν συστηματικά – με εντολή του ΣΕΒ για να επιτευχθεί ο στόχος του, δηλ. η νίκη της ΝΔ στις εκλογές – καθόλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ότι η εφαρμογή αυτής της οικονομικής πολιτικής θα χειροτέρευε αναπόφευχτα και στο έπακρο την ήδη άσχημη κατάσταση των εργαζομένων και ισχυρίζονταν σ' όλους τους τόνους ότι η κατάστασή τους θα παρέμεινε τάχα στα ίδια επίπεδα, εξαπατώντας τους έτσι με τον πλέον προκλητικό τρόπο!!!

Τώρα συνεχίζοντας σε συνδικαλιστικό επίπεδο την ίδια ρεφορμιστική γραμμή υπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου επειδή : πρώτο, ακολουθεί μόνιμα μια διασπαστική γραμμή (όπως η παλιά σοσιαλδημοκρατία) στο συνδικαλιστικό κίνημα και τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων, σαμποτάροντας τους αγώνες τους χέρι-χέρι με τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, δεύτερο, οργανώνει σποραδικά κινητοποιήσεις, γνωρίζοντας εκ των προτέρων την μόνιμη αναποτελεσματικότητά τους, τρίτο, οι κινητοποιήσεις αυτές είναι εξαιτίας του διασπαστικού τους χαρακτήρα και της αναποτελεσματικότητάς τους εντελώς ακίνδυνες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τέταρτο, γίνονται με κριτήρια την εκτόνωση της αγανάκτησης των εργαζομένων και τον εγκλωβισμό τους στη ρεφορμιστική κατεύθυνση υποταγής στο κεφάλαιο ώστε η ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ να διατηρεί τη θέση της μέσα στο αστικό κοινοβουλευτικό παιχνίδι και να έχει πάντα διασφαλισμένη τη συμμετοχή της σ' αυτό.

Μπροστά σ' αυτή τη πολύ ζοφερή για τους εργαζόμενους κατάσταση, η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ προσπαθεί να παραπλανήσει το λαό με προπαγανδιστικές σαπουνόφουσκες τύπου «απογραφής», «Εξεταστικής Επιτροπής», «καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής», «προεδρολογία», κλπ., που όμως δεν αλλάζουν ούτε «καλυτερεύουν» στο ελάχιστο την απελπιστικά άσχημη κατάσταση των πλατιών λαϊκών μαζών που έχουν οδηγηθεί σε απόγνωση και ταυτόχρονα φουντώνει η αγανάκτησή τους.

1. «Δημοσιονομική απογραφή»: Η κυβέρνηση της ΝΔ δε σημείωσε μόνο ρεκόρ ταχύτητας στη σύγκλιση της οικονομίας σε επίπεδο τιμών, αλλά με τη διαβόητη «δημοσιονομική απογραφή» πέτυχε το ακατόρθωτο: να διασύρει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο τη χώρα και να οδηγήσει την οικονομία της σε έλεγχο και επιτήρηση μα και ενδεχόμενη επιβολή κυρώσεων από μέρος των Οργάνων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, γεγονός που υποχρέωσε ακόμα και τον ευρωβουλευτή της Γ. Δημητρακόπουλο (ΝΔ) να εκφράσει δημόσια τη ριζική του διαφωνία με τους χειρισμούς του υπουργού Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη και να μιλήσει για «άγνοια των πολιτικών διεργασιών» στην ΕΕ και «πολιτική και οικονομική αφέλεια».

Πέρα απ' τις γελοίες και αλληλοσυγκρουόμενες «διορθωτικές» δηλώσεις του Γ. Αλογοσκούφη, οι πραγματικοί στόχοι της «απογραφής» είναι τρεις : πρώτο, να χρησιμοποιηθεί σαν άλλοθι για την αθέτηση τω προεκλογικών υποσχέσεων της ΝΔ απέναντι στο λαό, δεύτερο, να δικαιολογηθούν οι προεκλογικές ανέφικτες σαπουνόφουσκες περί «υψηλών» τάχα μελλοντικά ρυθμών ανάπτυξης, «μείωση του χρέους», κλπ. στην επόμενη τετραετία, και τρίτο, αφού η «απογραφή» ανεβάζει το έλλειμμα στο 5,4% του ΑΕΠ, να παρθούν νέα σκληρότερα αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος όλων των εργαζομένων και ειδικότερα των χαμηλόμισθων, όπως αυτά αποτυπώνονται ήδη – δίπλα στο πρωτοφανές κύμα ακρίβειας και τη μαζική άνοδο της ανεργίας – στον προϋπολογισμό για το 2005 και το φορολογικό νομοσχέδιο. Ήδη η ΕΕ ασκεί ισχυρή πίεση για μείωση του ελλείμματος, κλπ., και επομένως τη λήψη νέων πρόσθετων αντιλαϊκών μέτρων.

2. «Εξεταστική Επιτροπή» για στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Τα δημαγωγικά οφέλη που προσδοκούσε η κυβέρνηση Καραμανλή απ' τη συγκρότηση «Εξεταστικής Επιτροπής» με τις απανωτές παροιμιώδεις γκάφες του φλύαρου «καραβανά» Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου, που οδήγησαν, ανάμεσα στ' άλλα, και στην παραίτηση του διευθυντή Ενημέρωσης του υπουργείου Εθνικής Άμυνας δημοσιογράφου Τ. Γκουριώτη, ενώ παραιτήθηκε και η διευθύντρια του γραφείου του υπουργού Άμυνας, αλλά και με τις αποκαλύψεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητας οδήγησαν την κυβέρνηση να βρεθεί η ίδια στο «εδώλιο του κατηγορουμένου».

Έτσι η πολυδιαφημισμένη «κάθαρση» στα εξοπλιστικά προγράμματα έγινε μπούμερανγκ για τη ΝΔ απ' τις ατέλειωτες γκάφες Σπηλιωτόπουλου: κατά το ταξίδι του στη Μόσχα εκθείαζε τα ρώσικα όπλα, τα οποία είχε ήδη λίγο νωρίτερα στην Αθήνα απαξιώσει, άλλαξε θέση στο θέμα των εγγυήσεων, αποδυναμώνοντας έτσι το «κατηγορητήριο» για τους προκατόχους του πρώην υπουργούς Άμυνας, κλπ., κλπ.!!!

Τελικά νέα έγγραφα-ντοκουμέντα που είδαν το φως της δημοσιότητας εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον ίδιο τον υπουργό Άμυνας και την κυβέρνηση στο θέμα της «Εξεταστικής Επιτροπής», γιατί αυτά αποκαλύπτουν ότι και ο Σπηλιωτόπουλος ακολούθησε την πρακτική των Παπαντωνίου-Τσοχατζόπουλου στο θέμα των προμηθειών όπλων, μ' αποτέλεσμα να πλήττεται ευθέως και ανεπανόρθωτα η αξιοπιστία του υπουργού αλλά και του πρωθυπουργού καθώς και της κυβέρνησης συνολικά.

Έτσι ο «καλλίγραμμος» πρωθυπουργός συνεχίζει το πολιτικό «στριπ-τιζ», εξελισσόμενος ταχύτατα σε ταλαντούχα «στριπτιτζού» που επιδεικνύει τα «κάλλη» της στο λαό.

Τέλος δε μπορεί να μην σημειωθεί εδώ η στάση του «Ριζοσπάστη», που, εκδηλώνοντας τη συμπάθειά του προς την αντιδραστική κυβέρνηση της ΝΔ, ανησυχεί και στενοχωρείται για τις γκάφες του Σπηλιωτόπουλου ή όπως γράφει «από τους όλους ατυχείς τουλάχιστον χειρισμούς της υπόθεσης από τον υπουργό Άμυνας» και τη «φθορά του ίδιου του πρωθυπουργού» («Ρ» 26.11.2004, σελ.9)!!!

3. «Διαφθορά»-«διαπλοκή». Προεκλογικά το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ είχε υψώσει τη σημαία της «καταπολέμησης της διαφθοράς» και της πολυσυζητημένης «διαπλοκής» και παρίστανε τον αρχάγγελο της «κάθαρσης».

Τώρα που βρίσκεται στην κυβέρνηση αναφέρεται σε χαμηλούς τόνους και εντελώς ρητορικά, προφανώς για τα «μάτια του κόσμου», στη «διαφθορά», χωρίς να γίνεται πειστική.

Τα φαινόμενα της διαφθοράς στο καπιταλισμό είναι φαινόμενα αναπόφευχτα που γεννάει και αναπαράγει σε μόνιμη βάση το εκμεταλλευτικό αυτό σύστημα και όποια αναφορά για δήθεν καταπολέμησή τους και πολύ περισσότερο «εξάλειψής» τους στόχο έχει να εξαπατήσει την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους, να τους καλλιεργήσει ρεφορμιστικές αυταπάτες περί «δυνατότητας» ύπαρξης ενός καπιταλισμού «απαλλαγμένου»-«καθαρού» από τέτοια φαινόμενα.

Όσον αφορά την περίφημη «διαπλοκή» της πολιτικής των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων με τις ισχυρές ομάδες καπιταλιστών και την υπαγόρευση-επιβολή της πολιτικής τους στις κυβερνήσεις είναι πασίγνωστο ότι οι ισχυρές ομάδες καπιταλιστών και πρώτα απ' όλα τα μονοπώλια είναι εκείνα που καθορίζουν την πολιτική των εκάστοτε αστικών κυβερνήσεων και όχι αντίστροφα. Οι αστικές κυβερνήσεις είναι απλά μαριονέτες των ισχυρών μονοπωλίων και τίποτε περισσότερο: πειθήνιοι υπηρέτες και διαχειριστές των συμφερόντων τους.

Πίσω από το θόρυβο της Νέας Δημοκρατίας για τη «διαπλοκή» αποκρύβεται πρωταρχικά η προσπάθειά της να ξαναμοιράσει την «πίττα» στους «ημέτερους» και κατά δεύτερο να δημιουργήσει την απατηλή εντύπωση στο λαό ότι η ίδια, αλλά και κάθε αστική κυβέρνηση, είναι «ουδέτερη» απέναντι στα διαμετρικά αντίθετα ταξικά συμφέροντα καπιταλιστών-εργατών και ότι τάχα «εξυπηρετεί» εξίσου και τα δυο, ενώ στην πραγματικότητα υπηρετεί αποκλειστικά και μόνο εκείνα των καπιταλιστών.

«Οι ρίζες της διαφθοράς και της λεγόμενης διαπλοκής» δεν «βρίσκονται στην ίδια, την αντιλαϊκή και φιλομονοπωλιακή πολιτική των κυβερνώντων» («Ρ» 18.11.2004, σελ. 5), όπως ισχυρίζονται οι χρουστσοφικοί σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, και επομένως πως αν αλλάξει η πολιτική των όποιων κυβερνήσεων «αποκαθάρεται» τάχα το σύστημα απ' αυτά, μα αντίθετα βρίσκονται στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα, είναι σύμφυτές σ' αυτό και θα υπάρχουν έστω κι αν αλλάξει πολιτική η οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση.

Έτσι οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες αποδεικνύονται οι καλύτεροι εξωραϊστές του καπιταλισμού και αποτελούν τους καλύτερους στυλοβάτες του: «αλλαγή πολιτικής» στα πλαίσιά του αλλά όχι ανατροπή του καπιταλισμού και όλα θα «πάνε καλά» για τους εργαζόμενους!!!