Παταγώδης αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής

Παταγώδης αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής με το μέτρο της φασιστικής επίταξης αλλά και της ακραίας βίαιη ρατσιστικής και εθνικιστικής στάσης της απέναντι στους πρόσφυγες με την άρνησή της να τους μεταφέρει από τα νησιά στην ηπειρωτική χώρα και την επέκταση των κλειστών στρατοπέδων συγκέντρωσης σ’ αυτά, αλλά και την απειλή μεταφοράς τους σε ξερονήσια, συμπληρωμένα όλα αυτά με φασιστικά μέτρα αλλά και τη δράση παραστρατιωτικών φασιστικών συμμοριών.

Η αστυνομοκρατία σε Λέσβο-Χίο και η αποβίβαση των ΜΑΤ εκεί προκάλεσε το δικαιολογημένο μαζικό ξεσηκωμό των κατοίκων κατά της φασιστικής επίταξης ,

Βάρβαρες επιθέσεις της Αστυνομίας σε κατοίκους και πρόσφυγες, ξυλοδαρμοί δημοσιογράφων και άλλων όσων βοηθούσαν τους πρόσφυγες

Επικίνδυνη και ακραία έξαρση του κυβερνητικού ρατσισμού, εθνικισμού, φασισμού και της δράσης των Ναζι-φασιστικών ταγμάτων εφόδου αλλά και στρατιάς άλλων φασιστικών συμμοριών

Διαβάστε Περισσότερα »

75 Χρόνια απ’ την κατάληψη-απελευθέρωση του AUSCHWITZ

75 Χρόνια απ’ την κατάληψη-απελευθέρωση του Χιτλερικού Ναζι-φασιστικού στρατοπέδου Συγκέντρωσης AUSCHWITZ απ τον επαναστατικό Κόκκινο Στρατό καθοδηγούμενου και υπό τις άμεσες διαταγές του μεγάλου στρατηλάτη ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ

Στα τέλη του περασμένου μήνα (27 Γενάρη) συμπληρώθηκαν 75 χρόνια από την κατάληψη και διάλυση του Χιτλερικού Ναζι-φασιστικού στρατοπέδου Συγκέντρωσης AUSCHWITZ από τον επαναστατικό Κόκκινο Στρατό της τότε σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης του ΣΤΑΛΙΝ.

Ο Κόκκινος Στρατός προελαύνοντας νικηφόρα, συντρίβοντας τα Χιτλερικά Ναζι-φασιστικά στρατεύματα, μετά σφοδρότατες αιματηρές μάχες, έφτασε στο κολαστήριο του AUSCHWITZ στις 27 Γενάρη του 1941 απελευθερώνοντας τους εναπομείναντες ζώντες κρατούμενους που δεν πρόλαβαν να εξοντώσουν οι Ναζί, με τα τμήματα του υποστράτηγου Wassily Petrenko να καταλαμβάνουν αυτό το στρατόπεδο μαζικής εξόντωσης αλλά και των απίστευτων θηριωδιών.

Δεν θα σχολιάσουμε εδώ τα χονδροειδή ΨΕΥΔΗ των αντιδραστικών καπιταλιστο-ιμπεριαλιστών προπαγανδιστών που έφτασαν ως το σημείο να διαδώσουν ότι το AUSCHWITZ απελευθερώθηκε δήθεν απ’ τα «αμερικάνικα στρατεύματα»(!) και όχι απ’ τον Κόκκινο Στρατό (“Der Spiegel”: «ο στρατός των ΗΠΑ ήταν εκείνος που απελευθέρωσε το AUSCHWITZ», για να το «διορθώσει»(!) την επόμενη μέρα), ενώ ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης των αμερικανών ιμπεριαλιστών Μαϊκ Πενς μίλησε για απελευθέρωση, αποσιωπώντας προκλητικά τον Κόκκινο Στρατό, αφού μίλησε γενικά για «στρατιώτες»: «όταν οι στρατιώτες άνοιξαν τις πύλες του AUSCHWITZ στις 27 Γενάρη 1945…», με τον αντιδραστικό Μητσοτάκη να μιλάει για «απελευθέρωση από τον Ερυθρό Σταυρό»!!! (ΕΡΤ).

Ας περάσουμε τώρα στο σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ. Σε πλήρη αντίθεση με τα μυθεύματα της ΑΝΤΙΣΤΑΛΙΝΙΚΗΣ σοσιαλδημοκρατικής-χρουστσοφικης-τροτσκιστικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, η νικηφόρα προέλαση του Κόκκινου Στρατού, η τελική συντριβή του Χιτλερο-φασισμού με την κατάληψη του Χιτλερικού Βερολίνου, η απελευθέρωση των Ευρωπαϊκών χωρών και η μετατροπή σειράς χωρών σε Λαϊκές Δημοκρατίες – σοσιαλιστικό στρατόπεδο ήταν επιτυχίες που έγιναν δυνατές αποκλειστικά και ΜΟΝΟ στη βάση: α) της επαναστατικής στρατηγικής και τακτικής της Γ΄ Κομμουνιστικής Διεθνούς δηλ. ΟΛΩΝ των τότε επαναστατικών Κομμάτων (μαζί και του ΚΚΕ) με καθοδηγητή το μεγάλο ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, β) του ορθού μαρξιστικού προσδιορισμού του χαρακτήρα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου ως «αντιφασιστικού-απελευθερωτικού»(ΣΤΑΛΙΝ: Λόγος στους εκλογείς μου, 9 Φλεβάρη 1946, σελ.9-10, Αθήνα 1946) – σ’ αντίθεση με τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο που ήταν ιμπεριαλιστικός – και προφανέστατα ΟΧΙ στη βάση της αντιμαρξιστικής θέσης περί «Β΄ Παγκόσμιου ιμπεριαλιστικού πολέμου»(!) απ’ τις ΔΥΟ(!) πλευρές δηλ. ΚΑΙ της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής Σοβιετικής Ένωσης, θέση που οδηγεί πολιτικά στη γνωστότατη φιλο- ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ στάση των παλιών αντεπαναστατών τροτσκιστών αλλά και των σημερινών νέων τροτσκιστών της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας. Ιμπεριαλιστικός ήταν ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ΜΟΝΟ από την πλευρά του επιθετικού φασιστικού Άξονα: ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ-ΡΩΜΗΣ-ΤΟΚΙΟ.

Έτσι η αντισταλινική σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα, επανέρχεται για πολλοστή φορά, και διαλαλεί τροτσκιστικά επιτιθέμενη στην επαναστατική Γ΄ΚΔ και στο παλιό ΚΚΕ, όμως δεν τολμά να κατονομάσει τους ΣΤΑΛΙΝ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, αλλά ούτε να χαρακτηρίσει ευθέως τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο «ιμπεριαλιστικό»(!) όπως είναι η πραγματική θέση του σημερινού «Κ»ΚΕ (οι γνωστές βλακώδεις χρουστσοφικές κουτοπονηριές αφού το υπονοεί): «με την ευκαιρία, ας ξαναθυμηθούμε την ιστορία μας. Δυστυχώς, με ευθύνη της Κομμουνιστικής Διεθνούς, ο Β΄Παγκόσμιος πόλεμος θεωρήθηκε αντιφασιστικός. Μόνο η ΕΣΣΔ δεν είχε ιμπεριαλιστικές βλέψεις, υπερασπιζόταν τη σοσιαλιστική πατρίδα και την απελευθέρωση της Ευρώπης από τον πόλεμο του Άξονα με επικεφαλής τη ναζιστική Γερμανία. Όλοι οι πόλεμοι που διεξάγονται από τα κράτη και τις κυβερνήσεις τους έχουν ιμπεριαλιστικού χαρακτήρα» («Ρ» 25/2/2020, σελ. 11).

Η θέση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ περί «ιμπεριαλιστικού Β’ Παγκόσμιου Πολέμου»(!) είναι σαφέστατα ΑΝΤΙΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ (παλιά θέση των αντεπαναστατών προδοτών τροτσκιστών), ενώ αποτελεί ταυτόχρονα φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ στάση.

Η αστικο-ρεφορμιστική φυλλάδα «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» εκφράζει αυτή τη φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ στάση σ’ ένα σχόλιό του, μ’ αφορμή την απελευθέρωση του AUSCHWITZ, με το χαρακτηριστικότατο φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΟ τίτλο: ««Μνημείο» των ιμπεριαλιστικών θηριωδιών» («Ρ» 29/1/2020, σελ. 24), συγκαλύπτοντας έτσι και αθωώνοντας το χιτλερικό Ναζι-φασισμό, αφού το AUSCHWITZ ΔΕΝ ήταν έργο-«μνημείο» κάποιων αόριστων γενικών-ανώνυμων «ιμπεριαλιστικών θηριωδιών», αλλά ΗΤΑΝ αποκλειστικά και ΜΟΝΟ έργο της ιμπεριαλιστικής Χιτλερικής Ναζι-φασιστικής Γερμανίας. Δεν πρέπει να ξεχνούν οι αγωνιστές, ότι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ αρνείται πεισμόνως να καταγγείλει ως φιλο-ΧΙΤΛΕΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ τη μετονομασία του STALINGRAD σε WOLGOGRAD απ’ τη φιλο-Χιτλερική κλίκα των ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ.

Πέρα από αυτό ο «Ριζοσπάστης» μιλάει μόνο για «Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο», αποφεύγοντας κι αυτός να τον χαρακτηρίσει ευθέως «ιμπεριαλιστικό», ενώ μιλάει μόνο για «Κόκκινο Στρατό», αποφεύγοντας εκ νέου σαν «ο διάβολος το λιβάνι» να κατονομάσει τον ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ που δεν ήταν μόνο καθοδηγητής του άλλα κατά τη διάρκεια του πολέμου ήταν «ο ανώτατος διοικητής των ενόπλων δυνάμεων Στρατάρχης της Σοβιετικής Ένωσης». «Ξέρουν» να κάνουν «άριστα τη δουλειά τους» τα «ηρωικά παιδιά» των ΜΠΕΡΝΣΤΑΪΝ-ΚΑΟΥΤΣΚΙ-ΤΡΟΤΣΚΙ-ΤΙΤΟ-ΧΡΟΥΣΤΣΟΦ-ΜΠΡΕΖΝΙΕΦ-ΓΚΟΡΜΠΑΤΣΟΦ, κλπ. της ηγετικής ομάδας του ρεφορμιστικού «Κ»ΚΕ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Γενική μαζική πολιτική απεργία, Φλεβάρης του 1941, στο ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ

Γενική μαζική πολιτική απεργία, Φλεβάρης του 1941, στο ΑΜΣΤΕΡΝΤΑΜ ενάντια στις διώξεις των Εβραίων απ’ τους Ναζί: κορυφαία, μοναδική και σπουδαιότατη πράξη επαναστατικής ταξικής πάλης του ευρωπαϊκού προλεταριάτου και προλεταριακής αλληλεγγύης

Με την ευκαιρία του εορτασμού των 75 χρόνων απ’ την απελευθέρωση του AUSCHWITZ απ’ τον Κόκκινο Στρατό υπό την καθοδήγηση και τις διαταγές του ανώτατου διοικητή των ενόπλων δυνάμεων Στρατάρχη της Σοβιετικής Ένωσης ΙΩΣΗΦ ΣΤΑΛΙΝ, αξίζει να γίνει μια σύντομη, προφανώς ελλιπής , αναφορά σ’ ένα κορυφαίο γεγονός μεγάλης ιστορικής σημασίας: τη γενική πολιτική απεργία των εργαζομένων κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής στις 25 Φλεβάρη 1941 στο Άμστερνταμ και σε άλλες πόλεις της Ολλανδίας.

Στο Άμστερνταμ όταν άρχισαν οι διώξεις των Εβραίων απ’ τα Ναζιστικά κατοχικά στρατεύματα και απήχθηκαν γύρω στα 450 άτομα εβραϊκής καταγωγής, το τότε επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας – μέλος της επαναστατικής Γ’ Κομμουνιστικής Διεθνούς – κάλεσε τους Ολλανδούς εργαζόμενους σε απεργία ενάντια στις Ναζι-φασιστικές διώξεις των Εβραίων και αλληλεγγύης γενικά στους Εβραίους, με στόχο την παρεμπόδιση της μεταφορά τους στα Ναζιστικά στρατόπεδα Συγκέντρωσης Buchenwald, Mauthausen, κλπ.

Τη γενική πολιτική απεργία υπολογίζεται ότι ακολούθησαν πάνω από 300.000 εργαζόμενοι τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα δηλ. των εργαζομένων στην παραγωγή, μεταφορικών επιχειρήσεων, συγκοινωνιών (λεωφορεία, τρένα, κλπ.), λιμάνια, κλπ. ενώ έκλεισαν όλα τα μαγαζιά.

Πρώτοι κατέβηκαν στην απεργία οι λιμενεργάτες. Η απεργία επεκτάθηκε και σε άλλες πόλεις (Utrecht, Haarlem, Zaandam, κλπ.).

Την παράνομη προκήρυξη για την απεργία τύπωσαν (από ότι έγινε αργότερα γνωστό) οι κομμουνιστές Willen Kran, Piet Nak και Louis Jansen στην οποία μεταξύ άλλων αναγράφονταν: «διαμαρτυρία ενάντια στις απαίσιες διώξεις των Εβραίων» και «τα πογκρόμ ενάντια στους Εβραίους είναι μια επίθεση ενάντια σ’ ολόκληρο το εργαζόμενο πληθυσμό! Είναι η αρχή για σκληρότερη καταπίεση και τρομοκρατία»

Οι Γερμανικές Ναζιστικές Αρχές κατοχής και τα Ολλανδικά όργανά τους αιφνιδιάστηκαν τόσο απ’ το ξέσπασμα της απεργίας όσο κυρίως απ’ την πολύ μεγάλη συμμετοχή σ’ αυτή.

Πρωτοφανή βαρβαρότητα επέδειξαν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής και οι Ολλανδοί συνεργάτες τους, δολοφονώντας πάνω από 10 απεργούς εργαζόμενους, εντείνοντας ταυτόχρονα τη φασιστική τρομοκρατία στους Ολλανδούς εργαζόμενους.

Η απεργία αυτή θα μπορούσε και σήμερα να αποτελέσει παράδειγμα απεργιακών κινητοποιήσεων της εργατικής τάξης της Ευρώπης συμπαράστασης και αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και κατά του πολέμου των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων σε διάφορα μέρη του κόσμου.

Διαβάστε Περισσότερα »