Νέος πρόεδρος του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Το μεγαλοαστικό κόμμα της ΝΔ μετά από μια παρατεταμένη αντιπαράθεση τεσσάρων υποψηφίων εξέλεξε τελικά πρόεδρο τον ακραίο νεοφιλελεύθερο πολιτικό Κυριάκο Μητσοτάκη, επιστρέφοντας πάλι την αρχηγεία σε ένα από τα γνωστά πολιτικά τζάκια, με ήττα αυτή τη φορά των «Καραμανλικών», όπως εκφράστηκε στο πρόσωπο του γνωστού φασιστοειδούς με τη πασίγνωστη τραμπούκικη αλητοκουτσαβακίστικη συμπεριφορά Β. Μεϊμαράκη (περίπτωση Παυλόπουλου – Χατζηνικολάου, Σεπτέμβρης 2012 κλπ, σκάνδαλο Ι. Καρούσου 10,5δις, ηγετικό στέλεχος των κενταυρο-ρέιντζερς της φασιστικής ΟΝΝΕΔ, που το Γενάρη του 1991 (Καλαμπόκας) δολοφόνησε τον ήρωα αντιφασίστα καθηγητή Νίκο Τεμπονέρα, κλπ).

Το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ ήταν και παραμένει το κατεξοχήν κόμμα του μεγάλου κεφαλαίου και εκφραστής της ντόπιας ξενόδουλης-εθελόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης, το οποίο συγκέντρωσε (για να μείνει κανείς στη τελευταία πεντηκονταετία) όλο το αντιδραστικό κομμάτι του τόπου από τις διάφορες μοναρχοφασιστικές τρομοκρατικές συμμορίες της Κατοχής ως τους ταγματασφαλίτες και τους διάφορους συνεργάτες των Γερμανο-Ιταλο-Βουλγάρων κατακτητών πανελλαδικά. Ήταν το κόμμα που έφερε στη εξουσία μεταπολεμικά τους δοσίλογους συνεργάτες των φασιστών κατακτητών.

Αρχές – μέσα της δεκαετίας του 1950, με πρωτοβουλία του ιδρυτή του Κ. Καραμανλή, πήρε το όνομα ΕΡΕ, ένα κόμμα της αντιδραστικής Δεξιάς που υπεράσπισε και εφάρμοσε μια μοναρχοφασιστική πολιτική καθ’ όλη τη διάρκεια εκείνης περιόδου ως τα μέσα – τέλη του 1963 (φυλακές, εξορίες, στρατόπεδα συγκέντρωσης, δολοφονίες, φασιστική καταπίεση, κλπ.), με αποκορύφωμα τη δολοφονία του Βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη στη Θεσσαλονίκη το Μάη του 1963. Ένα κόμμα σε βάρος του οποίου, κατά τη διάρκεια της «υπόθεσης Μαξ Μέρτεν»⁽¹⁾ –που συντάραξε το πανελλήνιο και αναστάτωσε τους Δυτικογερμανούς ιμπεριαλιστές και τους Αμερικανούς «προστάτες» στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και αρχές της δεκαετίας του 1960 – ο διαβόητος εγκληματίας πολέμου γερμανός ναζιφασίστας Μαξ Μέρτεν αποκάλυψε – κατάγγειλε ότι σειρά κυβερνητικά στελέχη της τότε κυβέρνησης της ΕΡΕ, μαζί και ο πρωθυπουργός και ιδρυτής της φασίσταςΚωνσταντίνος Καραμανλής ήταν συνεργάτες των γερμανικών αρχών Κατοχής, μια κατηγορία που ήρθε να επιβεβαιωθεί και πρόσφατα (Οκτώβρης 2015) και μάλιστα για δεύτερη φορά και από άλλη πλευρά, δηλαδή μέσα από τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα της CIA⁽²⁾.

Στη μεταπολίτευση το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΕΡΕ μετονομάστηκε από τον ιδρυτή του σε Νέα Δημοκρατία, παραμένοντας στην ίδια κατεύθυνση και έχοντας στις γραμμές του το σύνολο σχεδόν των μοναρχοφασιστών της χώρας, με διάφορες στη συνέχεια εναλλαγές στην ηγεσία του.

Και αυτό το αντιδραστικό κόμμα της ΝΔ για τους ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ δια στόματος της σολιαλδημοκράτισσας Αλέκας Παπαρήγα, όχι μόνο δεν ήταν-είναι κόμμα μοναρχοφασιστικό αλλά αντίθετα, είναι κόμμα «δημοκρατικό», που επιπλέον έχει κιόλας «αποβάλλει τον ακραίο αντικομμουνισμό» («Ρ» 12/6/2005, σελ 5).

Με την ανάληψη της αρχηγίας από τον Αντώνη Σαμαρά, έναν θαυμαστή και υπερασπιστή των ταγμάτων ασφαλείας δυνάμωσε η ναζιφασιστική του πτέρυγα με την προσχώρηση σ’ αυτό των προερχόμενων από το ΛΑΟΣ ναζιφασιστών Βορίδη, Γεωργιάδη, Πλεύρη κλπ.

Με την ανάληψη της αρχηγίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο αρχηγός του εμφανίζεται προς τα έξω με «ανοίγματα» προς το «δημοκρατικό χώρο». Προφανώς πρόκειται για ασύστολη δημαγωγία αφού το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ δεν έχει αλλάξει χαρακτήρα και επιπλέον η ναζιφασιστική του πτέρυγα δυναμώνει περισσότερο, αφού όλη η προηγούμενη ομάδα και άλλοι παραμένουν στο κόμμα, ενώ ταυτόχρονα ανατίθεται η αντιπροεδρία στο ναζιφασίστα Γεωργιάδη. Το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ και το ναζιστικό κόμμα της Χρυσής Αυγής ήταν και παραμένουνμόνιμα συγκοινωνούντα δοχεία μετακίνησης στελεχών από το ένα στο άλλο αλλά και ψηφοφόρων, ενώ τον Αύγουστο του περασμένου χρόνου εμφανίστηκαν από κοινού ΝΔ-Χρυσή Αυγή σφιχταγγαλιασμένα οι εκπρόσωποί τους στη μοναρχοφασιστική φιέστα του Βίτσι: Μαρία Αντωνίου (ΝΔ) και Δέσποινα Σβερώνη (Χρυσή Αυγή).

1) Όταν ο εγκληματίας πολέμου διοικητής της περιοχής της Μακεδονίας (1941-1944) και αρχιδήμιος των εβραίων της Θεσσαλονίκης, που εξόντωσε χιλιάδες εβραίους, Μαξ Μέρτεν, έφτασε – βρέθηκε στην Ελλάδα στις 26 Απρίλη του 1957, συνελήφθηκε τότε εν αγνοία της κυβέρνησης Καραμανλή από το θαρραλέο αντιφασίστα αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ανδρέα Τούση (από το Θεσπρωτικό Πρέβεζας), ο οποίος ήταν προϊστάμενος του Γραφείου Διώξεως Εγκλημάτων Πολέμου, παραπέμφθηκε αναγκαστικά σε δίκη στις 11 Φλεβάρη 1959 και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 25 ετών. Η μοναρχοφασιστική κυβέρνηση Καραμανλή φέρνει το Γενάρη του 1959 νομοσχέδιο περί «αναστολής διώξεως των εγκληματιών πολέμου» και το ψηφίζει, αμνηστεύοντας έτσι τα εγκλήματα πολέμου, με το οποίο στη συνέχεια αποφυλακίζεται ο Μέρτεν αρχές Νοέμβρη του 1959. Κάτω από τις πιέσεις των Γερμανών, Αμερικανών, κλπ., και του Παλατιού αφέθηκε ελεύθερος να επιστρέψει στη Δυτική Γερμανία και μετά την εκεί επιστροφή του σε υπόμνημά του κατέθεσε ότι κατά τη διάρκεια της Κατοχής ανάμεσα στους συνεργάτες των Γερμανικών αρχών Κατοχής ήταν: ο πρωθυπουργός της χώραςΚωνσταντίνος Καραμανλής, ο Υπουργός των Εσωτερικών Δημήτριος Μακρής, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτριος Θεμελής(διορισμένος κατοχικός νομάρχης Πέλλας), η σύζυγος του Δ. Μακρή,ΔοξούλαΛεοντίδου-Μακρή (γραμματέας του Μέρτεν και ανιψιά του Καραμανλή), κ.α, καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας στο περιοδικό «Der Spiegel» (28 Σεπτέμβρη 1960) και στην «Ηχώ του Αμβούργου» ("Hamburger Echo"), ενώ και στα δυο έντυπα σημειώνεται, εκτός των ονομάτων, κλπ., η ύπαρξη μιας φωτογραφίας που δείχνει τον Μέρτεν«με τη γραμματέα του ΔοξούλαΛεοντίδου, το γαμπρό Δημήτριο και το θείο Κωνσταντίνο σε ένα επαρχειακό πάρτι» («Der Spiegel», τ. 40/1960, 28/9/1960, άρθρο «Ihr Onkel Konstantin», εννοώντας με τον «θείο Κωνσταντίνο» τον Κ. Καραμανλή). Τελικά με την παρέμβαση της Γερμανικής Κυβέρνησης, Ελληνικής κλπ ο εγκληματίας πολέμου Μέρτεν απέσυρε τα στοιχεία και το φωτογραφικό υλικό και τα παρέδωσε στη Γερμανική κυβέρνηση προς καταστροφή ή προς φύλαξη σε ελεγχόμενο «ασφαλές μέρος». Η Γερμανική και Ελληνική κυβέρνηση έκλεισαν έτσι το θέμα, αφήνοντας όμως, ουσιαστικά, τον έλληνα πρωθυπουργό Κ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ και τα άλλα μέλη της κυβέρνησης της ΕΡΕ ΑΝΟΙΧΤΑ εκτεθειμένους για συνεργασίαμε τους Γερμανούς ναζιφασίστες κατακτητές. Γνωστό επίσης είναι ότι το μοναρχοφασιστικό κόμμα ΕΡΕ-ΝΔ κατέστρεψε και το τεράστιο Αρχείο «διώξεως των εγκληματιών πολέμου».

2) Τελευταία, σχεδόν 60 χρόνια μετά την «υπόθεση ΜΑΞ ΜΕΡΤΕΝ» από τα αρχεία των ΗΠΑ επανήλθε το θέμα Καραμανλή αλλά και άλλων στη δημοσιότητα. Σύμφωνα, με το «άκρως απόρρητο» και πρόσφατα αποχαρακτηρισμένο, σχετικό έγγραφο της CIA, της 16^ης Σεπτεμβρίου 1962, μ’ αφορμή τη δίκη του γερμανού εγκληματία πολέμου Άντολφ Άϊχμαν στο Ισραήλ, «ο Σύμβουλος της Πρεσβείας κ. ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ» αποκαλύπτει ότι στη δικογραφία υπάρχει «και το όνομα του σημερινού Πρωθυπουργού της Ελλάδος κ. ΚΩΝΣΤ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ» και «τα ονόματα πολλών άλλων Ελλήνων Πρακτόρων, μεταξύ των οποίων και τα ονόματα του καθηγητού του Πανεπιστήμιου κ. ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ως και του κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΣΑΛΔΑΡΗ, τέως Πρωθυπουργού και Αρχηγού του Λαϊκού Κόμματος» και ότι «η Ελληνική Κυβέρνησις ... προέβη εις επίμονα διαβήματα προς την Κυβέρνησιν του ΙΣΡΑΗΛ, όπως μη κοινολογηθή κατ’ ουδέναν τρόπον ο εν λόγω ΠΙΝΑΞ κατά την Δίκην, ίνα μη αποκαλυφθή προφανώς το όνομα του κ. Καραμανλή. Η Κυβέρνησις του Ισραήλ εδέχθη την ελληνικήν παράκλησιν και πράγματι ο Γενικός Εισαγγελεύς ΧΑΟΥΣΝΕΡ δεν εχρησιμοποίησε κατά την δίκην τα Στοιχεία του Πίνακος τούτου».(Αναμενόμενη και εντελώς κατανοητή η «σιγή ιχθύος» του παραδοσιακού αστικού τύπου, μαζί και του ρεφορμιστικού «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» - «ΑΥΓΗ» των υπηρετών του Κεφαλαίου της ντόπιας σοσιαλδημοκρατίας «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που επιβεβαιώνει εκ νέου τις ΔΕΣΜΕΥΣΕΙΣ τους απέναντι στην αντιδραστική ΝΔ).

Συμπερασματικά, για τη διαβόητη «υπόθεση Μαξ Μέρτεν»: ΜΟΝΟ φλύαρες, πανικόβλητες και καταφανέστατα, μα και ολωσδιόλου, αναξιόπιστες «διαψεύσεις» χωρίς απολύτως κανένα αντίκρισμα και ταυτόχρονα ΠΛΗΡΗΣ αδυναμία ΑΝΤΙΚΡΟΥΣΗΣ των ΒΑΡΥΤΑΤΩΝ κατηγοριών από πλευράς των Καραμανλή-Μακρή-Θεμελή-Λεοντίδου, ενώ από κυβερνητικής πλευράς κολοσσιαία προσπάθεια ΠΛΗΡΟΥΣ ΣΥΓΚΑΛΗΨΗΣ - «κουκούλωμα» της υπόθεσης.