Νέες ισχυρές πιέσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στη χώρα μας

Νέες ισχυρές πιέσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στη χώρα μας

Βάθεμα της εξάρτησης και μετατροπή της Ελλάδας σε προτεκτοράτο

Νέα σκληρά εξοντωτικά μέτρα και απόλυτη εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών

Η διαρκής χειροτέρευση της οικονομικής κατάστασης των υπερχρεωμένων χωρών όπως η Ελλάδα, κλπ. οξύνει τη διεθνή καπιταλιστική κρίση υπερπαραγωγής μέσα στην οποία παραδέρνει ολόκληρος ο καπιταλιστικο-ιμπεριαλιστικός κόσμος και προκαλεί μεγάλη ανησυχία, αναστάτωση ακόμα και πανικό στους εκπροσώπους των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που αγωνιούν και συσκέπτονται για τα δικά τους προβλήματα και συμφέροντα, για τη διάσωση του δικού τους χρηματοπιστωτικού συστήματος και όχι βέβαια για τη «σωτηρία» της Ελλάδας.

Έτσι για πρώτη φορά στην πρόσφατη (16/9/2011) άτυπη Σύνοδο του Eurogroup στο Βρότσλαβ της Πολωνίας συμμετείχε και ο Υπουργός των Οικονομικών των ΗΠΑ. Αυτή η συμμετοχή των ΗΠΑ στη Σύνοδο του Eurogroup παρουσιάστηκε από τον ντόπιο φιλοαμερικάνικο αστικό τύπο ως «φιλικό ενδιαφέρον» των ΗΠΑ για τη χώρα μας – που προφανώς δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα – και επιπλέον ερμηνεύτηκε ως άμβλυνση ή ακόμα χειρότερα άρνηση της ύπαρξης των αντικειμενικών αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ-ΕΕ.

Όμως πίσω απ’ το «φιλικό ενδιαφέρον» των ΗΠΑ για την κρίση στην ευρωζώνη και στην Ελλάδα κρύβεται η ανησυχία τους για την προστασία και διάσωση του αμερικάνικου χρηματοπιστωτικού συστήματος από μια ενδεχόμενη κατάρρευση εξαιτίας, πέραν της κρίσης, και της διαπλοκής με την οικονομία των ευρωπαϊκών χωρών. Εξάλλου και ο ίδιος ο υπουργός των Οικονομικών των ΗΠΑ Τίμοθι Γκαϊντερ αναγκάστηκε να ομολογήσει σχεδόν ανοιχτά δηλώνοντας: «είμαι σίγουρος ότι οι ευρωπαίοι είναι αποφασισμένοι να διασφαλίσουν ότι τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν θα καταρρεύσουν, όπως έκανε η Λίμαν Μπράδερς στην κορύφωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης των ΗΠΑ».

Την όξυνση των αγεφύρωτων αντιθέσεων μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων εκφράζει και η απόρριψη των δραματικών εκκλήσεων Ομπάμα εκ μέρους του συνόλου των ηγετών της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, ενώ ο Σόϊμπλε αντιδρώντας στις «νουθεσίες»-πιέσεις των ΗΠΑ δήλωσε ότι «είναι ουσιαστικά αδύνατο η Γερμανία να μεταφέρει το βάρος που θα προκύψει στις πλάτες των φορολογουμένων» για να συνεχίσει εντονότερα, απαντώντας στον αμερικανό υπουργό Οικονομικών, η Φέκτερ, υπουργός Οικονομικών της Αυστρίας, δηλώνοντας: «οι ΗΠΑ που καταγράφουν στα δημόσια οικονομικά τους χειρότερα από τα δικά μας αποτελέσματα, έρχονται να μας πουν τι να κάνουμε».

Σε συνθήκες κρίσης οι αντιθέσεις οξύνονται περισσότερο τόσο μεταξύ ΗΠΑ-ΕΕ όσο και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στο εσωτερικό της ΕΕ καθώς και μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και των εξαρτημένων από αυτές χωρών όπως η Ελλάδα κλπ. εξαιτίας της δράσης του νόμου της ανισόμετρης οικονομικής ανάπτυξης.

Η χώρα μας βρίσκεται σε δεινή θέση και η σημερινή κατάστασή της χαρακτηρίζεται από: πρώτο, έντονες και πρωτοφανείς πιέσεις των ιμπεριαλιστών, ιδιαίτερα Γερμανίας-Γαλλίας, δεύτερο, παραπέρα βάθεμα της εξάρτησης και ανοιχτή μετατροπή της σε προτεκτοράτο της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, ειδικότερα της Γερμανίας, τρίτο, συνεχή χειροτέρευση της από καιρό τώρα χρεοκοπημένης οικονομίας τέταρτο, πρωτοφανή απόλυτη εξαθλίωση του προλεταριάτου και των πλατιών λαϊκών μαζών εξαιτίας των σφοδρότατων επιθέσεων του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου στο βιοτικό τους επίπεδο αλλά και στις κατακτήσεις τους και όχι μόνο.

Οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές ασκούν στην Ελλάδα ισχυρότατες και αφόρητες πιέσεις για τη διαβόητη «6^η δόση» που αρνούνται να εγκρίνουν με τον Όλι Ρεν να δηλώνει ότι «η τρόϊκα έφυγε από την Αθήνα και θα επιστρέψει μόνο αν η Αθήνα δώσει σαφή δείγματα γραφής ότι η Ελλάδα θα τηρήσει τις συμφωνίες». Απαιτώντας νέα σκληρότερα μέτρα παραπέμπουν την απόφασή τους στο μέλλον εξαρτώντας την απ’ τη νέα επίσκεψη της «τρόϊκα» και τις προτάσεις της.

Όσον αφορά τη σχέση των υπερχρεωμένων εξαρτημένων χωρών χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του υπουργού των Οικονομικών της Γερμανίας Σόϊμπλε. Ήδη απ’ τον Ιούλη ακόμα ο εκπρόσωπος του γερμανικού ιμπεριαλισμού με περισσή θρασύτητα δήλωσε: «τα κράτη που γυρεύουν βοήθεια πρέπει να παραδώσουν ένα μέρος της κυριαρχίας τους, πρέπει να υποδουλωθούν σε σκληρές προϋποθέσεις και αυστηρή επιτήρηση», ενώ άλλη φορά δήλωσε κυνικά και ωμά: «ένα κράτος μέλος της ΕΕ με προβλήματα το οποίο δέχεται βοήθεια πρέπει σε αντάλλαγμα να παραδίδει στην ΕΕ ένα μέρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων».

Λίγο μετά από τις δηλώσεις Σόϊμπλε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συγκρότησε 25μελή «ομάδα δράσης» ή καλύτερα «ομάδα κρούσης», μ’ επικεφαλής των νέων «Γκαουλαϊτερ» το γερμανό Χορστ Ράϊχενμπαχ, που έχει εργαστεί 25 χρόνια στην Κομμισιόν και φημίζεται, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου, για την «αυστηρότητά» του. Έτσι η διακυβέρνηση της χώρας από εδώ και πέρα δεν θα περιορίζεται μόνο στην «τρόϊκα», αλλά περνάει, ουσιαστικά και τυπικά, ολοκληρωτικά και απευθείας στα χέρια των νέων «Γκαουλάϊτερ» της ΕΕ που θα αποφασίζουν άμεσα για τα πάντα στον τόπο μας δηλ. η Ελλάδα μετατρέπεται σε ένα προτεκτοράτο χειρίστης μορφής της ΕΕ, ειδικότερα σε ένα γερμανικό προτεκτοράτο. Ο Χορστ Ράϊχενμπαχ συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό στις 14 Σεπτέμβρη.

Όμως για να μην παραπονούνται οι Γάλλοι ιμπεριαλιστές ο εθελόδουλος πρωθυπουργός ζήτησε απ’ το Σαρκοζί να έρθουν και οι Γάλλοι, ενώ ο υπουργός Επικρατείας Ηλίας Μόσιαλος δήλωσε, για να «χρυσώσει το χάπι», ξεδιάντροπα ότι «αν θελήσουμε να φτιάξουμε καλύτερη σχολή Δημόσιας Διοίκησης, με δεδομένο ότι η καλύτερη του είδους βρίσκεται στη Γαλλία, είτε θα καλούμε γάλλους να φτιάξουν και τη δική μας ...». Παρόλα αυτά ο Η.Μόσιαλος, αυτογελοιοποιούμενος, δήλωνε ότι δήθεν «την πρωτοβουλία θα έχει η κυβέρνηση και η ελληνική δημόσια διοίκηση».

Η εθελοδουλία της κυβέρνησης Παπανδρέου δεν γνωρίζει όρια, αφού κατά τη διάρκεια της τηλεδιάσκεψης με τους Μέρκελ-Σαρκοζί υποσχέθηκε να κάνει ότι του ζητήσουν, όπως προκύπτει και απ’ την ανακοίνωση της γερμανικής Καγκελαρίας στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρεται ότι η Μέρκελ-Σαρκοζί εξήγησαν στον έλληνα πρωθυπουργό «τη σημασία να εφαρμοστεί αυστηρά και αποτελεσματικά το πρόγραμμα προσαρμογής της ελληνικής οικονομίας που συμφωνήθηκε με τα κράτη μέλη της Ευρωζώνης και το ΔΝΤ» και ότι «ο έλληνας πρωθυπουργός επιβεβαίωσε την απόλυτη αποφασιστικότητα της κυβέρνησης του να πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του».

Αυτή, λοιπόν, είναι η «ιμπεριαλιστική» Ελλάδα της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα, που, κατ’ αυτήν και τους τροτσκιστές, δεν είναι πλέον εξαρτημένη απ’ τους ιμπεριαλιστές.

Η κατάσταση της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας συνεχώς χειροτερεύει με αρνητικούς δείκτες σ’ όλους τους τομείς, μ’ αποτέλεσμα, πέραν των άλλων, τη ραγδαία αύξηση της μαζικής ανεργίας που έχει προ πολλού ξεπεράσει το 1.000.000 και ιδιαίτερα στην περίπτωση των νέων που και με βάση τα επίσημα στοιχεία ανέρχεται στα 40% (το πραγματικό ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο): «η ανεργία των νέων υπολογίζεται επισήμως κοντά στο 40% και οι περισσότεροι υποαπασχολούνται με ελάχιστη αμοιβή, η φορολόγησή τους ισοδυναμεί με ισχυρό σοκ στην πιο δύσκολη περίοδο της ζωής του»(«Νέα» 22/9/2011, σελ.2).

Η απόλυτη εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών εντείνεται διαρκώς και βαθαίνει με ραγδαίους ρυθμούς παραπέρα κι’ αυτό όχι μόνο εξαιτίας της αύξησης της μαζικής ανεργίας αλλά και λόγω των νέων σφοδρότατων επιθέσεων του ξένου και ντόπιου κεφαλαίου-κυβέρνησης στο βιοτικό τους επίπεδο με τη μορφή των νέων μέτρων έκτακτης εισφοράς στα μικρο-διαμερίσματα των εργαζομένων και συνταξιούχων (χαράτσι επαναλαμβανόμενο για χρόνια), το άλλο νέο χαράτσι της λεγόμενης «ειδικής εισφοράς αλληλεγγύης», με τη μείωση του αφορολόγητου από 8.000 στις 5.000 Ευρώ, την εκ νέου μείωση των μισθών και συντάξεων, με τις νέες απολύσεις και τις απολύσεις με τη μορφή της λεγόμενης «εφεδρείας», κλπ, μα και την αύξηση των έμμεσων φόρων, τον υψηλό πληθωρισμό και τη μεγάλη ακρίβεια.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έρχεται προκλητικά και ο Ε.Βενιζέλος, με το γνωστό θράσος που τον διακρίνει, να μιλήσει δημαγωγικά «για ιδρώτα, αίμα και δάκρυα» »(«Νεα» 19/9/2011), προσπαθώντας να αποσπάσει τη συμπάθεια και κατανόηση των εξαθλιωμένων λαϊκών μαζών, λες και δεν είναι ο ίδιος που ως υπουργός των οικονομικών τους επιβάλλει αυτά τα βάρβαρα και εξοντωτικά μέτρα, αφήνοντας στο απυρόβλητο το μεγάλο κεφάλαιο, τους μεγαλο-φοροφυγάδες, την εκκλησιαστική περιουσία, κλπ. και τους μεγαλο-«πατριώτες» απατεώνες που έβγαλαν στις ελβετικές τράπεζες πάνω από 600 δισεκατομμύρια Ευρώ δηλ. πάνω από το διπλάσιο του εξωτερικού χρέους της χώρας.