Η κατάσταση στην Ελλάδα μετά τις εκλογές (25/1/2015)

Σύντομη συνέντευξη (συμπληρωμένη) με τους συντρόφους του ΙΡΑΝ

1. Πολλές, μαχητικές απεργίες και συνεχείς αγώνες των λαϊκών μαζών στην Ελλάδα ενάντια στις πολιτικές λιτότητας που βύθισαν την Ελλάδα στην φτώχεια και την ανεργία έκφρασαν την οργή του λαού και απαίτησαν μια αλλαγή στην ελληνική κοινωνία. Πώς βλέπετε και εξηγείτε την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές;

Απάντηση: Ψηφίζοντας ΣΥΡΙΖΑ, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αποδοκίμασε και καταδίκασε τα σκληρά οικονομικά μέτρα που του επιβλήθηκαν, και γενικά την νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της ΕΕ, καθώς και τα μεγαλοαστικά κόμματα ΝΔ – ΠΑΣΟΚ που τα εφάρμοζαν με τον πλέον δουλικό τρόπο. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ εξηγείται, επίσης, και από την απέχθεια που προκάλεσε σε μεγάλα τμήματα του ελληνικού λαού η ακραία φασιστικοποίηση της κοινωνικής ζωής που προώθησε η κυβέρνηση του φασιστοειδούς Α. Σαμαρά.

2. Ο Τσίπρας και μερικές πολιτικές δυνάμεις χαρακτηρίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ ως «ριζοσπαστική αριστερά» η οποία με κάποιο τρόπο θα γλυτώσει τον λαό της Ελλάδας από την οικονομική μιζέρια.  Ποιά είναι η ταξική φύση του ΣΥΡΙΖΑ και ποιό πρόγραμμα έχει υποσχεθεί στο λαό να εφαρμόσει η κυβέρνηση του Τσίπρα;

Απάντηση: Το παλιό επαναστατικό ΚΚΕ με γραμματέα το Νίκο Ζαχαριάδη, υπήρξε το μόνο κομμουνιστικό κόμμα των καπιταλιστικών χωρών που δεν αποδέχτηκε το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό. Και γι’ αυτό το λόγο διαλύθηκε από την ωμή βίαιη επέμβαση των σοβιετικών χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών το 1955-1956 και αντικαταστάθηκε από το χρουστσωφικό ρεβιζιονιστικό κόμμα («Κ»ΚΕ), ένα αστικό κόμμα σοσιαλδημοκρατικού τύπου (πάνω από 90% των μελών με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη αντιτάχθηκαν και καταπολέμησαν το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό, πολλές δεκάδες στελέχη του εξορίστηκαν στη Σιβηρία μαζί και ο Ν.Ζαχαριάδης, που δολοφονήθηκε τον Αύγουστο του 1973 απ’ τη σοσιαλφασιστική κλίκα των Μπρέζνιεφ (ΚΚΣΕ)-Φλωράκη («Κ»ΚΕ), στο Σουργκούτ της Σιβηρίας, μετά 17 χρόνια εξορίας).

Το 1968, το «Κ»ΚΕ διασπάστηκε σε δύο κομμάτια: το χρουστσοφικό ευρω«κομμουνιστικο» («Κ»ΚΕ εσ.) και το χρουτσωφικό-μπρεζνιεφικό κομμάτι («Κ»ΚΕ). Ο ΣΥΡΙΖΑ προέρχεται από το πρώτο και είναι, επομένως, ένα σοσιαλδημοκρατικό-ρεφορμιστικό κόμμα με δεξιά οπορτουνιστική γραμμή και έντονα μικροαστικά ταξικά χαρακτηριστικά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υποσχεθεί να εφαρμόσει ένα είδος νεο-κεϋνσιανό οικονομικό πρόγραμμα που αποσκοπεί να πετύχει (στην καλύτερη περίπτωση) μια κάποια άμβλυνση των συνεπειών της βαθιάς οικονομικής κρίσης υπερπαραγωγής και της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής χωρίς όμως να θίγει το καπιταλιστικό σύστημα και την ιμπεριαλιστική εξάρτηση της Ελλάδας. Όμως αντιδρούν στην εφαρμογή και αυτού του προγράμματος οι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστικών Οργανισμών: Κομισιον-ΕΚΤ-ΔΝΤ που συνεχίζουν να επεμβαίνουν ωμά και προκλητικά στα εσωτερικά της χώρας – στάση που ισοδυναμεί με ακύρωση των πρόσφατων εκλογών στη χώρα μας.

Στον κοινωνικό-πολιτικό τομέα, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα αντιφασιστικό κόμμα με ασυνέπειες και αντιφάσεις όπως δείχνει και η συνεργασία του με το δεξιό μεγαλοαστικό ακραία εθνικιστικό-ρατσιστικό κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. και η επιλογή ως Προέδρου Δημοκρατίας απ’ το χώρο της Δεξιάς (ΝΔ) του Π.Παυλόπουλου, που ως Υπουργός Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Καραμανλή αιματοκύλησε, μετά τη δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, το Δεκέμβρη του 2008, τη μαθητική νεολαία της χώρας.

3. Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέλος του ΝΑΤΟ και έχει εφαρμόσει τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των Δυτικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Διαθέτει ο Τσίπρας την βούληση και την αποφασιστικότητα να εξαλείψει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εξάρτηση από τον Δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και να κόψει τα χέρια της ΕΕ – ΕΚΤ – ΔΝΤ από την ζωή του ελληνικού λαού;

Απάντηση: Ο Τσίπρας και η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ δεν διαθέτει ούτε την βούληση ούτε  και την αποφασιστικότητα να εξαλείψει την πολιτική, οικονομική και στρατιωτική εξάρτηση της Ελλάδας από τον ιμπεριαλισμό, που προκαλεί σειρά επιπλέον προβλήματα στην Ελλάδα, πέραν εκείνων του ντόπιου καπιταλισμού. Το μόνο που φαίνεται αποφασισμένος να κάνει είναι να μειώσει λίγο την ασφυκτική πίεση που ασκεί η ιμπεριαλιστική ΕΕ μαζί με την ΕΚΤ και τον ΔΝΤ στην Ελλάδα για την εφαρμογή προγραμμάτων ακραίας λιτότητας, τα οποία έχουν οδηγήσει και οδηγούν σε παραπέρα χειροτέρευση της κατάστασης της εργατικής τάξης και σε ακραίο βάθεμα του προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης. Σήμερα η χρεοκοπημένη οικονομικά χώρα μας έχει οδηγηθεί σε πλήρη καταστροφή με το χρέος από 118% του ΑΕΠ που ήταν το 2009-2010 να έχει φτάσει στο 181,16% του ΑΕΠ το Γενάρη του 2015. Σημειώνονται συνεχής πτώση της παραγωγής, μεγάλη αύξηση φόρων, τεράστιες αυξήσεις τιμών, κλπ., δραστικές περικοπές κοινωνικών δαπανών, κλπ. με την μαζική ανεργία να κυμαίνεται γύρω στα 2.000.000 και την ανεργία των νέων να φτάνει στο 68-70%, ενώ το μισό και πλέον του πληθυσμού ζει πολύ κάτω απ’ το επίσημο όριο της φτώχιας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της παραμονής της Ελλάδας σε ΕΕ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και αυτό αποτελεί στρατηγική επιλογή του, όπως και όλων των άλλων κόμματων του σημερινού αστικού κοινοβουλίου (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΑΝ.ΕΛ.-ΠΟΤΑΜΙ-«Κ»ΚΕ και ναζι-φασιστική «Χρυσή Αυγή») που είναι και η τωρινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου κεφαλαίου, όπως αυτή έχει εκφραστεί, μεταξύ άλλων, και από τον πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (Δασκαλόπουλος) ως εξής (20/3/2012): «ΕΥΡΩΠΗ Η ΧΑΟΣ».

4. Αδιαμφισβήτητα, η νίκη του ελληνικού λαού ενάντια στα μέτρα λιτότητας των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αποτελεί καλό νέο. Ποιά είναι η διαλεκτική εξέλιξη της κατάστασης μετά τις εκλογές; Οι συνθήκες που δημιουργήθηκαν από τη νίκη του Τσίπρα θα δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες των ελληνικών λαϊκών μαζών;

Απάντηση: Οι κινήσεις στις οποίες προχώρησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τις πρώτες βδομάδες της θητείας της, προκειμένου να εφαρμόσει το προεκλογικό της πρόγραμμα έχουν τύχει πλατιάς αποδοχής από τον ελληνικό λαό, που δυστυχώς συνοδεύονται από μια σειρά αυταπάτες, ενώ συναντούν ταυτόχρονα την ισχυρή άρνηση των Κομισιον-ΕΚΤ-ΔΝΤ, που ασκούν μεγάλη πίεση και συνεχείς επεμβάσεις στα εσωτερικά της χώρας οι οποίες καταδικάζονται μαζικά από τον Ελληνικό λαό. Εκτιμούμε ότι με τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούνται, ως ένα βαθμό, ευνοϊκές συνθήκες για να δυναμώσουν οι ταξικοί αγώνες.  Το αν συμβεί αυτό εξαρτάται, φυσικά, από πολλούς παράγοντες με πρωταρχικούς την ενότητα και μαζική οργάνωση των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων σε ανεξάρτητα και ενωτικά συνδικάτα και την επέκταση της επιρροής των συνεπών αριστερών-αντιιμπεραλιστικών και επαναστατικών-κομμουνιστικών δυνάμεων σε αυτά και, γενικά, στην κοινωνία.

5. Το αποκαλούμενο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ) συμμετείχε στις Ευρωεκλογές. Παρόλη τη δημαγωγική απαίτηση να φύγει η Ελλάδα από την ευρωζώνη, πόσο διαφορετική είναι η πολιτική αυτού του ρεφορμιστικού κόμματος από αυτή του ΣΥΡΙΖΑ;

Απάντηση: Είναι σημαντικό να κατανοηθεί ότι παρά τις λογοκοπικές κορώνες του ρεφορμιστικού «Κ»ΚΕ εναντίον της ΕΕ και της Ευρωζώνης, το κόμμα αυτό δεν προβάλλει (ούτε, καν, για δημαγωγικούς λόγους) την άμεση έξοδο της Ελλάδας ούτε από την ΕΕ αλλά και ούτε από την Ευρωζώνη μα ούτε καν από το Ευρώ. Για το θέμα του Ευρώ η ηγεσία του «Κ»ΚΕ έχει δηλώσει: «η λύση έξω από το ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 30/5/2011, σελ.6), δηλ. ανάλογη άποψη μ’ εκείνη του πρόεδρου του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων (Δασκαλόπουλος) διατυπωμένη, όπως προαναφέρθηκε, ως εξής (20/3/2012): «ΕΥΡΩΠΗ Η ΧΑΟΣ».

Το «Κ»ΚΕ θεωρεί από παλιότερα ότι «ο όρος σήμερα "εθνική ανεξαρτησία" δεν ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες» («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ»1/2/2005), ενώ, μετά το 19^ο Συνέδριο πέρασε ανοιχτά και σε τροτσκιστικές θέσεις με τα περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας», «ιμπεριαλιστικού Β’ παγκοσμίου πολέμου», κλπ., όπως προκύπτει και από το «Πρόγραμμα» που ψηφίστηκε στο τελευταίο Συνέδριό του: «ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο της ανάπτυξης του» («Πρόγραμμα του ΚΚΕ», σελ. 12, Αθήνα 2013), ενώ για το χαρακτήρα του Β΄ παγκόσμιου πόλεμου ισχυρίζεται: «το πρόβλημα δεν αφορούσε αποκλειστικά το ΚΚΕ αλλά τη στρατηγική συνολικά του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος πριν και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Το 1941 προστέθηκε ένας σημαντικός αρνητικός κρίκος, όταν έγινε αλλαγή της σωστής εκτίμησης για τον χαρακτήρα του πολέμου ως ιμπεριαλιστικού - και από τις δύο πλευρές των καπιταλιστικών κρατών - με τη θέση ότι αυτός ήταν μόνο αντιφασιστικός» («ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ» 21/12/2014).

Στην ουσία, λοιπόν, η πολιτική αυτού του ρεφορμιστικού κόμματος δεν διαφέρει από αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και της παραμονής της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ. Και τα δυο ρεφορμιστικά κόμματα («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) ακολουθούν την τωρινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου κεφαλαίου παραμονής της χώρας σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ.

6. Η κρίση στην Ελλάδα απαιτεί μια τεράστια κινητοποίηση των λαϊκών στρωμάτων της κοινωνίας και την ανάπτυξη μιας επαναστατικής εναλλακτικής επιλογής στον καπιταλισμό. Μπορείτε να μας πείτε για την τακτική που ακολουθεί το ΚΚΕ (1918-55) στην παρούσα κατάσταση με στόχο να δυναμώσουν οι αγώνες της εργατικής τάξης και να βαθύνει το επαναστατικό απαιτήσεις των διαδηλωτών στους δρόμους;

Απάντηση: Προκειμένου να δυναμώσουν οι αγώνες της εργατικής τάξης και να αναπτυχθεί το επαναστατικό κίνημα, η Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ (1918-1955) αγωνίζεται μέσα σε εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες να πετύχει τα παρακάτω:

Α) Δίπλα και παράλληλα με τον κεντρικό στόχο και καθήκον της ανασυγκρότησης-επανασύστασης του ΚΚΕ (1918-1955) και την ιδεολογική-πολιτική-οργανωτική ενότητα του ελλήνων κομμουνιστών στη βάση του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού, μαζί και με την προπαγάνδιση της μαρξιστικής αντίληψης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, συμμετέχει και υπερασπίζει ενεργά την πάλη της εργατικής τάξης και όλων των εργαζομένων, κατά της μείωσης των μισθών και συντάξεων, κατά της χειροτέρευσης της κατάστασης τους γενικά και στηρίζει όλα τα αιτήματα που αφορούν την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων (οικονομικών-συνδικαλιστικών-κοινωνικών-πολιτικών) κόντρα στο ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, ειδικότερα τα μονοπώλια της ΕΕ που επιβάλλουν άμεσα και κατευθείαν τα τωρινά σκληρά μέτρα λιτότητας

Β) Τη δημιουργία ενωτικών, μαζικών και πραγματικά ανεξάρτητων συνδικάτων με σκοπό την απόκρουση της ακραίας νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας και την παραπέρα κλιμάκωση του εργατικών-λαϊκών αγώνων, σε συνδυασμό με την πάλη ενάντια στη φασιστικοποίηση, τον εθνικισμό-φασισμό-ρατσισμό-Ναζι-φασισμό – μεγάλους και πολύ επικινδύνους εχθρούς της εργατικής τάξης και του λαού – καταπολεμώντας και τον «αντιγερμανισμό»-«ανθελληνισμό» (=δυο όψεις του αντιδραστικού αστικού εθνικισμού) που αυτή την περίοδο καλλιεργούνται απ’ τους εθνικιστικούς κύκλους και των δυο χωρών, ενώ ταυτόχρονα προβάλλει την έξοδο της χώρας απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ τόσο εξαιτίας της αυξανόμενης εξάρτησης αλλά και της χειροτέρευσης της σχέσης Ελλάδας-ΕΕ σε βάρος της χώρας μας όσο και εξαιτίας της κατευθείαν επιβολής απ’ τις Βρυξέλλες της οικονομικής πολιτικής και των σκληρών αντιλαϊκών μέτρων σε βάρος του λαού.

Γ) Επιδιώκει τη συνεννόηση και συνεργασία με άλλες συνεπείς αριστερές, αντιιμπεριαλιστικές και αντιφασιστικές δυνάμεις και αγωνιστές με σκοπό τη δημιουργία ενός μαζικού Αντιφασιστικού Λαϊκού Μετώπου το οποίο θα παλέψει ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, γενικά, και την έξοδο της Ελλάδας από την ΕΕ, την ευρωζώνη και το ΝΑΤΟ.

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανασύνταξη 407Β (1-28/2/2015)

Ανασύνταξη 407Β (1-28/2/2015)

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανασύνταξη 407 (1-28/2/2015)

Ανασύνταξη 407 (1-28/2/2015)

Διαβάστε Περισσότερα »

Ο λόγος του Δημητρώφ στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (1935) ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ

Ολοκληρώθηκε η δημοσίευση σε συνέχειες του λόγου του Γκ. Δημητρώφ  στο 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς (2/8/1935).

Το κείμενο είναι παρμένο από τις εκδόσεις ΠΟΡΕΙΑ 1975 [μετάφραση από το DIETZ VERLAG BERLIN – DDR 1978 η οποία έχει υποστεί φασιστική λογοκρισία από τους χρουτσωφικούς ρεβιζιονιστές όπως και οι εκδόσεις όλων των χωρών του παλινορθωμένου καπιταλισμού]. Η σύγκριση έγινε με το γερμανικό πρωτότυπο G. DIMITROW: Arbeiterklasse gegen Faschismus, σελ. 1 – 140, Prometheus Verlag, Strassburg, 1935 και συμπληρώθηκαν οι λογοκριμένες λέξεις και φράσεις όπως επίσης και άλλα σημεία τα οποία είχαν παραληφθεί.

Μια σύγκριση του βιβλίου των εκδόσεων Πορεία με τα δημοσιεύματα στην Ανασύνταξη.
- Οι σελίδες 1-18 είναι τίτλος και πρόλογος των εκδόσεων Πορεία.
- Μάης 2014 (φ. 398Β): σελ. 19-30
- Ιούνης 2014 (φ. 399Β): σελ. 31-42
- Φλεβάρης 2014 (φ. 395Β): σελ. 42-55
- Σεπτέμβρης 2015 (φύλλο 414Β): σελ. 55-68 (το ΕΜ στις διάφορες χώρες, οι φασιστικές οργανώσεις)
- Ιούλιος 2014 (φ. 400): σελ. 69-85 (συνδικάτα, νεολαία, γυναίκες)
- Οκτώβρη 2014 (φ. 403Β): σελ.86-96 (αντιιμπεριαλιστικό ΕΜ, κυβέρνηση ΕΜ, ιδεολογική πάλη)
- Νοέμβρης 2014 (φ. 404Β): 97-116 (πάλη για την πολιτική ενότητα του προλεταριάτου)
- Γενάρης 2015 (φ. 406Β): 117-137 τελικός λόγος
- Φλεβάρης 2015 (φ. 407Β): 137-157 τελικός λόγος (κλείσιμο συνεδρίου)
- Δεκέμβρης 2015 (φ. 417): λογοκριμένο

Georgi Dimitrow: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ–ΜΕΡΟΣ Β’

Georgi Dimitrow: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ

Georgi Dimitrow: Η επίθεση του Φασισμού και τα καθήκοντα της Κομμουνιστικής Διεθνούς στον αγώνα για την ενότητα της εργατικής τάξης ενάντια στο Φασισμό

Georgi Dimitrow: Το ενιαίο μέτωπο της Εργατικής Τάξης ενάντια στο Φασισμό (μέρος Γ’)

Georgi Dimitrow: Το ενιαίο μέτωπο της Εργατικής Τάξης ενάντια στο Φασισμό (μέρος Β’)

Georgi Dimitrow: Η επίθεση του Φασισμού και τα καθήκοντα της Κομμουνιστικής Διεθνούς στον αγώνα για την ενότητα της εργατικής τάξης ενάντια στο Φασισμό (μέρος Β’)

Georgi Dimitrow: Η επίθεση του Φασισμού και τα καθήκοντα της Κομμουνιστικής Διεθνούς στον αγώνα για την ενότητα της εργατικής τάξης ενάντια στο Φασισμό

Georgi Dimitrow: Το Ενιαίο Μέτωπο της εργατικής τάξης ενάντια στο φασισμό

GEORGI DIMITROW: Κεντρικά ζητήματα του Ενιαίου Μετώπου στις διάφορες χώρες
GEORGI DIMITROW: ΟΙ ΤΩΡΙΝΟΙ ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΦΗΜΕΡΟΙ - Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΑΤΟ!

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί η εφημερίδα Ανασύνταξη 407Β (1-28/2/2015)

- Οι μετεκλογικές πολιτικές εξελίξεις

- Georgi Dimitrow: ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ–ΜΕΡΟΣ Β’

Διαβάστε Περισσότερα »

Κυκλοφορεί η εφημερίδα Ανασύνταξη 407 (1-28/2/2015)

- Τα αναμενόμενα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, η πλήρης χρεοκοπία της χώρας και η καταστροφική της ΕΞΑΡΤΗΣΗ από την ιμπεριαλιστική ΕΕ

- ΝΔ – «Κ»ΚΕ: στήριξαν και στηρίζουν σταθερά τις ωμές επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας

- ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΡΧΗ-ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΑΡΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ με τη συμβολική αντιδραστική επιλογή ως Προέδρου της Δημοκρατίας του “δολοφόνου” του 15χρονου μαθητή Αλέξη και που ως Υπουργός Δημοσίας Τάξης αιματοκύλησε την μαθητική νεολαία το Δεκέμβρη του 2008

- Κωλυσιεργία και παρασκηνιακή μεθόδευση ΟΛΩΝ των κομμάτων για την απαλλαγή της «Χρυσής Αυγής» απ’ τα ΥΠΑΡΚΤΑ εγκλήματα

- ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Διαβάστε Περισσότερα »

Τα αναμενόμενα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων, η πλήρης χρεοκοπία της χώρας και η καταστροφική της ΕΞΑΡΤΗΣΗ από την ιμπεριαλιστική ΕΕ

 

ΕΞΩ η Ελλάδα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ

Ας ακολουθηθεί το πρόσφατο παράδειγμα του μικρού αλλά περήφανου λαού της Ισλανδίας

Από την πρώτη κιόλας συνάντηση του υπουργού Οικονομικών Βαρουφάκη με τον Νταϊσελμπλουμ για την έναρξη των διαπραγματεύσεων ήταν ξεκάθαρη, σαφέστατη και κάθετη η στάση των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ: ή αποδέχεστε τη συνέχιση των ως τώρα σκληρών καταστροφικών μέτρων και δεν έχει καμία σημασία αν κάνετε εκλογές ή σας στραγγαλίζομε: δεν σας επιτρέπομε να εφαρμόσετε ούτε εκείνα που υποσχεθήκατε προεκλογικά (= δηλ. τα ελάχιστα ψίχουλα) στη βάση των οποίων κερδίσατε τις εκλογές. Πλήρης, λοιπόν, αγνόηση και ΑΚΥΡΩΣΗ των πρόσφατων εκλογών.

Η στάση αυτή της ΕΕ και τα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων ήταν προφανώς αναμενόμενα.

Αυτός είναι ο πραγματικός χαρακτήρας της διαβόητης «δημοκρατικής» ΕΕ δηλ, των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ απέναντι σε μια ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ-ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΗ χώρα, όπως η Ελλάδα δηλ. μια σχέση ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ και ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ με την κατάργηση ουσιαστικά του αστικού εκλογικού δικαιώματος του ελληνικού λαού, γεγονός που ΔΕΝ συμβαίνει, βέβαια, για ΠΡΩΤΗ φορά: είχε συμβεί και το 2011: α) με την εκπαραθύρωση του τότε εκλεγμένου Πρωθυπουργού, β) τη φασιστική απαγόρευση του Δημοψηφίσματος, και γ) τη συγκρότηση της κυβέρνησης Παπαδήμου ΧΩΡΙΣ εκλογές και με τη συμμετοχή μάλιστα και του Ναζι-φασιστικού ΛΑΟΣ (με δυο υπουργούς). Κι’ αυτή η φασιστική επιβολή των παραπάνω έγινε εθελόδουλα ΑΠΟΔΕΚΤΗ από ΟΛΑ τα μεγαλοαστικά (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΛΑΟΣ κλπ.) και τα ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) μα και από τους 300 βουλευτές του αστικού Κοινοβουλίου (μοναδική περίπτωση ξενοδουλίας-εθελοδουλίας στην ιστορία της χώρας), με μοναδική τιμητική εξαίρεση το βουλευτή Τάσο Κουράκη (ΣΥΡΙΖΑ).

Και τα πρόσφατα αναμενόμενα αποτελέσματα των διαπραγματεύσεων δείχνουν ολοκάθαρα και αποκαλύπτουν τις πραγματικές υπαρκτές σχέσεις Ελλάδας-ΕΕ και επιβεβαιώνουν τα παρακάτω:

πρώτο, ότι οι δεσμεύσεις της χώρας και μετά την ανοιχτή και πλήρη χρεοκοπία της οικονομίας απέναντι στους ιμπεριαλιστές-δανειστές είναι, πέρα από τα οποιαδήποτε δημαγωγικά συνθήματα – σαπουνόφουσκες εξαπάτησης των πλατιών λαϊκών μαζών – των μεγαλοαστικών και ρεφορμιστικών κομμάτων, υπαρκτές και ισχύουν στο ακέραιο, στη βάση των οποίων επιβλήθηκαν και επιβάλλονται η καταστροφική και ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική σε βάρος της χώρας και τα εξοντωτικά μέτρα σε βάρος της εργατικής τάξης και των πλατιών λαϊκών μαζών.

δεύτερο, ότι η χώρα βρίσκεται – και θα βρεθεί και στο μέλλον – υπό τον αυστηρότατο οικονομικό έλεγχο των ΚΟΜΙΣΙΟΝ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, εξαιτίας της οικονομικής της χρεοκοπίας και του δυσθεώρητου εξωτερικού χρέους που αποτελεί και θα αποτελέσει και στο μέλλον ασφυκτική θηλιά στο λαιμό της Ελλάδας για δεκαετίες, που τώρα είναι: «το συνολικό δημόσιο χρέος της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 324,178 δισ. ευρώ ή στο 181,16% του ΑΕΠ, σημειώνοντας αύξηση κατά 2,65 δις. ευρώ ε σύγκριση με το χρέος που είχε συσσωρεύει τον Δεκέμβριο του 2013 (321,478 δις. ευρώ)» («Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ» 7-8/2/2015, σελ.5),

τρίτο, ότι εκείνοι που υπαγορεύουν την θέλησή τους στην Ελλάδα δεν είναι το ντόπιο κεφάλαιο, το οποίο βέβαια κερδίζει, αλλά είναι οι δανειστές τοκογλύφοι και γενικά τα διεθνή μονοπώλια, προπαντός τα μεγάλα μονοπώλια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ (κυρίως γερμανικά-γαλλικά),

τέταρτο, ότι η ΕΞΑΡΤΗΣΗ που διαρκώς βαθαίνει τα τελευταία χρόνια, φτάνοντας στο πιο ακραίο σημείο με την ανοιχτή και πλήρη οικονομική χρεοκοπία της χώρας, είναι εκείνη που αναπόφευκτα έχει επιδεινώσει ακόμα περισσότερο τη σχέση Ελλάδας-ΕΕ σε βάρος της χώρας και προς όφελος των μεγάλων και ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ. Κι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ αποσιωπούν όλα τα μεγαλοαστικά κόμματα από την μοναρχο-φασιστική ΝΔ και το διασπασμένο μεγαλο-αστικό ΠΑΣΟΚ (Βενιζέλος, Παπανδρέου) ως το Ποτάμι και τους ακραίους εθνικιστές – ρατσιστές των ΑΝ.ΕΛ. ως τα ναζι-φασιστικά («Χρυσή Αυγή», ΛΑΟΣ), αλλά και τα ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά («Κ»ΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ), και τα οποία ΣΗΜΕΡΑ είναι ΟΛΑ, ανεξάρτητα απ' την παραπλανητική τους δημαγωγία, ΥΠΕΡ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας στο «λάκκο των λεόντων» των μονοπωλίων της ΕΕ, που αποτελεί, ως γνωστόν, και τη σημερινή στρατηγική επιλογή των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ντόπιου κεφαλαίου, όπως αυτή έχει εκφραστεί δημόσια, και επανειλημμένα, τόσο από τους εκπροσώπους της ΕΕ όσο και απ’ τον πρόεδρο του ΣΕΒ Δασκαλόπουλο (20 Μάρτη 2012): «Ευρώπη ή χάος». Μάλιστα απ’ το δυο ρεφορμιστικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, – και τα δυό ΣΗΜΕΡΑ είναι ΥΠΕΡ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ – οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ πηγαίνουν ακόμα παραπέρα και δεξιότερα απ’ το ΣΥΡΙΖΑ με τη «νέα» αλλά παμπάλαια, εντελώς ατεκμηρίωτη, τροτσκιστική θέση περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας»(!) (= «ο καπιταλισμός στην Ελλάδα βρίσκεται στο ιμπεριαλιστικό στάδιο ανάπτυξής του», «Πρόγραμμα του ΚΚΕ», σελ. 12, Αθήνα 2013), η Ελλάδα ΔΕ βρίσκεται πλέον σε σχέση ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ και ΥΠΟΤΑΓΗΣ αλλά σε σχέση ΤΑΧΑ «αλληλεξάρτησης»(!) με τις άλλες ισχυρές ιμπεριαλιστικές χώρες, δηλ. οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ πέρασαν στις θέσεις των μεγαλοαστικών κομμάτων (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κλπ.) και προπαγανδίζουν, μαζί τους, τη ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ-ΜΥΘΟ περί «ισότιμης συμμετοχής»(!) της χώρας στην ΕΕ, μετατρεπόμενοι έτσι, όχι μόνο σε ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΕΣ της σημερινής υπαρκτής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας αλλά και σε θλιβερούς απολογητές της ΣΤΗΡΙΞΗΣ, ΔΙΑΤΗΡΗΣΗΣ και ΔΙΑΙΩΝΙΣΗΣ της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας.

Οι παραπάνω εξελίξεις, η καταστροφική πορεία της χώρας και η διαρκώς, σε βάρος της, επιδεινούμενη σχέση Ελλάδας-ΕΕ επαναφέρουν στην επικαιρότητα και στο κέντρο της επαναστατικής ταξικής πάλης της εργατικής τάξης και του λαού: για άμεση ΕΞΟΔΟ της Ελλάδας, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

 

απεικονίζει, τεκμηριώνοντας και φωτογραφικά, κάποιες ελάχιστες, ενδεικτικού χαρακτήρα, από τις διασυνδέσεις εκπροσώπων του αντιδραστικού αστικού εθνικισμού-ρατσισμού και των νέο-ορθόδοξων που βρέθηκαν-βρίσκονται στα ρεφορμιστικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που καταλήγουν σε «Χρυσαυγήτικους» κύκλους της μοναρχοφασιστικής ΝΔ, των ακραίων εθνικιστών, ρατσιστών των ΑΝ.ΕΛ., του «Δικτύου 21» κλπ. που τα ορατά και αόρατα νήματα φτάνουν ως και τα Ναζι-φασιστικά κόμματα ΛΑΟΣ, «Χρυσή Αυγή»

 

Η Παπαρήγα ανάμεσα στους δυο νεο-ορθόδοξους εθνικιστές Κανέλλη - Ζουράρι	Η Κανέλλη μαζί με τον Μπαλτάκο στην παρουσίαση του βιβλίου του δεύτερου με θέμα την Κρυπτεία στην αρχαία Σπάρτη (Δεκέμβρης 2006)
Η Κανέλλη μαζί με Σαμαρά, Πρετεντέρη χασκογελούν στην ίδια παρουσίαση	Ραχήλ Μακρή – Ζωή Κωνσταντοπούλου
Η Κανέλλη μαζί με με τον χουντο-Χριστόδουλο	Ραχήλ Μακρή (ΣΥΡΙΖΑ) - Μπαλτάκος μαζί

Διαβάστε Περισσότερα »

ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ 5/5/1818 - 14/3/1883

«Όσο για μένα δε μου ανήκει ούτε η τιμή ότι εγώ ανακάλυψα την ύπαρξη των τάξεων στη σύγχρονη κοινωνία, ούτε η τιμή ότι εγώ ανακάλυψα την πάλη ανάμεσα τους. Πολύν καιρό πριν από μένα αστοί ιστορικοί είχαν περιγράψει την ιστορική εξέλιξη αυτής της πάλης των τάξεων και αστοί οικονομολόγοι – την οικονομική ανατομία των τάξεων. Το καινούργιο που έκανα εγώ ήταν πως απόδειξα το εξής: 1) ότι η ύπαρξη των τάξεων συνδέεται απλώς με ορισμένες ιστορικές φάσεις της εξέλιξης της παραγωγής, 2) ότι η ταξική πάλη οδηγεί αναγκαστικά στη δ ι χ τ α τ ο ρ ί α  του προλεταριάτου, 3) ότι αυτή η ίδια η διχτατορία αποτελεί απλώς το πέρασμα προς την κατάργηση όλων των τάξεων και προς μια κοινωνία χωρίς τάξεις …».(Μάρτης 1852)

Από Εφημερίδα ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, Αρ. Φύλ. 249 1-15 Μάη 2007

ΔΙΑΒΑΣΤΕ: ΚΑΡΛ ΜΑΡΞ: Ο ΜΕΓΑΛΟΦΥΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

Διαβάστε Περισσότερα »

Κωλυσιεργία και παρασκηνιακή μεθόδευση ΟΛΩΝ των κομμάτων για την απαλλαγή της «Χρυσής Αυγής» απ’ τα ΥΠΑΡΚΤΑ εγκλήματα

Κωλυσιεργία και παρασκηνιακή μεθόδευση ΟΛΩΝ των κομμάτων για την απαλλαγή της «Χρυσής Αυγής» απ’ τα ΥΠΑΡΚΤΑ εγκλήματα

Απ’ τη δολοφονική επίθεση στο Δ.Κουσουρή στη δολοφονία του Π.Φύσσα

Η προκλητική φιλο-«Χρυσαυγήτικη» στάση των «ΜΠΑΛΤΑΚΩΝ» του ΣΥΡΙΖΑ: Ραχήλ Μακρή-Ζωής Κωνσταντοπούλου

Η δολοφονική εγκληματική δράση της ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής» είναι γνωστή στο πανελλήνιο τουλάχιστον απ’ τη δολοφονική επίθεση σε βάρος των Δημήτρη Κουσουρή, Ηλία Φωτιάδη και Γ. Καραμπατσόλη απ’ τη 10μελή συμμορία του διαβόητου «Περίανδρου» (τέλη της 10ετίας του ΄90). Από τότε ως την τελευταία δολοφονία του Π.Φύσσα, μετά από 3 άλλες, παρόλο που σημειώθηκαν χιλιάδες δολοφονικές επιθέσεις απ’ τα χιτλερικά «τάγματα εφόδου» αυτής της Ναζι-φασιστικής συμμορίας σε βάρος ξένων εργατών, αντιφασιστών και κομμουνιστών, τα ΥΠΑΡΚΤΑ εγκλήματα των χιτλερικών αποβρασμάτων παρέμεναν ατιμώρητα και συγκαλύπτονταν όχι μόνο απ’ την Αστυνομία-Ασφάλεια αλλά και από ολόκληρο το επίσημο αστικό κράτος και τις κυβερνήσεις του, προπαντός τελευταία απ’ την αντιδραστική κυβέρνηση του φασιστοειδούς Α.Σαμαρά.

Η κυβέρνηση της μοναρχοφασιστικής ΝΔ αναγκάστηκε να προχωρήσει σε διώξεις μετά την εν ψυχρώ στυγερή ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του αντιφασίστα Παύλου Φύσσα που ξεσήκωσε πανελλήνια αλλά και διεθνή κατακραυγή και υποχρέωσε τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ να ασκήσουν δημόσια κριτική και ισχυρότατες πιέσεις στην κυβέρνηση Σαμαρά, ενόψει της ελληνικής Προεδρίας το 2014, με πρώτη τις σαφείς δηλώσεις του Χάνες Σβόμποντα, προέδρου της Σοσιαλιστικής-Σοσιαλδημοκρατικής ομάδας στο Ευρωκοινοβούλιο, ο οποίος καταδίκασε την ίδια μέρα τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα για να σημειώσει σαφέστατα, προειδοποιώντας τόσο την ελληνική κυβέρνηση όσο και τον πρωθυπουργό Α. Σαμαρά, ασκώντας τους ευθέως ισχυρή πίεση για άμεση λήψη μέτρων κατά της Χρυσής Αυγής: «αν η ελληνική κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Α. Σαμαράς δεν μπορέσουν να σταματήσουν την γεμάτη μίσος συμπεριφορά της Χρυσής Αυγής και άλλων φασιστικών ομάδων, θα είναι μια απαράδεκτη Προεδρία της ΕΕ» (δήλωση 18/9/2013). Πιέσεις ασκήθηκαν και από τις ΗΠΑ και προπαντός από το Ισραήλ ενόψει του πρωθυπουργικού ταξιδιού εκεί.

Δεν υπήρχε πολιτική βούληση της κυβέρνησης Σαμαρά για τιμωρία των απανωτών και συνεχών ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ της ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής», που επί πρωθυπουργίας του η δολοφονική της δράση είχε εντελώς αποχαλινωθεί, κι αυτό γιατί:

1) Πολλά, αν όχι όλα, ηγετικά στελέχη και βουλευτές της ΝΔ θεορούν-θεωρούσαν ότι η Χρυσή Αυγή «δεν είναι κόμμα νεοναζί» (Ν. Παναγιωτόπουλος), ενώ άλλοι την θεωρούν-θεωρούσαν «αδελφό κόμμα», μεταξύ αυτών και ο γνωστός μπουζουξής, υμνητής της στρατιωτικο-φασιστικής δικτατορίας, ναζι-φασίστας Ψωμιάδης: «Η Νέα Δημοκρατία και η Χρυσή Αυγή είναι αδελφά κόμματα» («Βήμα», 29/9/2013, σελ. Α12)

2) Πολλά ηγετικά στελέχη, αν όχι σχεδόν όλα, πρόβαλαν την θέση για κυβερνητική συνεργασία με την «Χρυσή Αυγή», μεταξύ αυτών ο γνωστός υπουργός της «ζαρντινιέρας» και τότε βουλευτής Β. Πολύδωρας: «Βεβαίως συνεργασία με την Χρυσή Αυγή…Η Χρυσή Αυγή δεν είναι απειλή για την δημοκρατία» αλλά και ο Π. Μπαλτάκος (στενός συνεργάτης του Σαμαρά και γραμματέας της κυβέρνησης): «Απευκταίο, αλλά όχι απίθανο το ενδεχόμενο να υποχρεωθεί η ΝΔ να κυβερνήσει με τη συνεργασία της Χρυσής Αυγής».

3) Ολόκληρο το ηγετικό επιτελείο της ΝΔ ήταν και είναι επανδρωμένο με στρατιά φασιστών και Ναζι-φασιστών Λαζαρίδης-Μπαλτάκος-Βορίδης-Κρανιδιώτης-Γεωργιάδης-Πλέυρης, κλπ. Εξάλλου τα όρια της μοναρχοφασιστικής ΝΔ και των ναζι-φασιστικών οργανώσεων (Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ, κλπ) ήταν πάντα και είναι δυσδιάκριτα έως και παντελώς ανύπαρκτα, αποτελούν δε μόνιμα «συγκοινωνούντα δοχεία».

Τεράστιες και βαρύτατες ήταν και είναι οι ιστορικές ευθύνες των κομμάτων της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας – πέραν της προδοσίας των συμφερόντων της εργατικής τάξης και της υπόθεσης του σοσιαλισμού-κομμουνισμού – για την ανάπτυξη των εθνικιστικών, φασιστικών, ρατσιστικών δυνάμεων αλλά και των ναζι-φασιστικών ειδικότερα (εγκληματική δολοφονική συμμορία της «Χρυσής Αυγής», ΛΑΟΣ, κλπ.) με την ολωσδιόλου ασυνεπή τους στάση και μερικές φορές φιλική απέναντί τους. Μ’ αυτή τους τη στάση διευκόλυναν και διευκολύνουν την επικίνδυνη ανάπτυξή όλων των υπεραντιδραστικών δυνάμεων (βεβαίως δε γίνεται λόγος για τη στάση των μεγαλοαστικών κομμάτων ΠΑΣΟΚ και των ακραίων εθνικιστών-ρατσιστών ΑΝΕΛ, κλπ. και προπαντός της μοναρχοφασιστικής ΝΔ που με το ναζι-φασιστικό ΛΑΟΣ και τη «Χρυσή Αυγή» αποτελούν μόνιμα «συγκοινωνούντα δοχεία», Μπαλτάκος, Λαζαρίδης, Βορίδης, Γεωργιάδης, κλπ.).

Η προκλητική φιλο-«Χρυσαυγήτικη» στάση των «ΜΠΑΛΤΑΚΩΝ» του ΣΥΡΙΖΑ: Ραχήλ Μακρή-Ζωής Κωνσταντοπούλου

Μετά τις διώξεις της «Χρυσής Αυγής» η στάση ΟΛΛΩΝ των κομμάτων υπήρξε απαράδεκτη, πολύ επικίνδυνη και προκλητική, γιατί με τη στάση τους ουσιαστικά παρεμπόδισαν, με διάφορες σαθρές αλλά πρωτίστως αντιδραστικές δικαιολογίες, νομικίστικου χαρακτήρα, να προχωρήσει η διαδικασία δίωξης των ΥΠΑΡΚΤΩΝ εγκλημάτων της Ναζι-φασιστικής συμμορίας. Υπήρξε προκλητικότατη η στάση κωλυσιεργίας ΟΛΩΝ των κομμάτων του Ελληνικού Κοινοβουλίου στο ζήτημα της άρσης ασυλίας των βουλευτών της, απ’ την μοναρχοφασιστική ΝΔ, το μεγαλο-αστικό ΠΑΣΟΚ και τους ακραίους εθνικιστές-ρατσιστές των ΑΝ.ΕΛ ως και τα δυο σοσιαλδημοκρατικά-χρουστσοφικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που ανάγκασε ακόμα και την αστική Δικαιοσύνη και συγκεκριμένα τις δυο ανακρίτριες ν’ απευθυνθούν και να ζητήσουν απ’ τη Βουλή, και μάλιστα για δεύτερη φορά, να επισπεύσουν τη διαδικασία: «τα χρονικά περιθώρια ωστόσο στενεύουν λόγω παρέλευσης του δεκαοκτάμηνου, γεγονός που οδήγησε τις δυο ανακρίτριες να απευθύνουν προειδοποίηση προς τη Βουλή να αποφασίσει άμεσα για την άρση ή όχι της ασυλίας, διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος αποφυλάκισης κάποιων κατηγορουμένων πριν την ολοκλήρωση της επερχόμενης δίκης τους. Οι κ.Κλάπα και Δημητροπούλου, μάλιστα, με έγγραφο τους προς τη Βουλή επισήμαναν για δεύτερη φορά ότι οι 29 προσωρινά κρατούμενοι και 66 συνολικά κρατούμενοι για την υπόθεση της Χρυσής Αυγής, δημιουργούν ένα ασφυκτικό χρονικά πλαίσιο για να ολοκληρωθεί η ανάκριση και να γίνει η δίκη για την υπόθεση εντός 18 μηνών, όπως ορίζει ο νόμος για το ανώτατο όριο της προφυλάκισης» («Αυγή» 20/4/2014, σελ.22).

Πως εξηγείται αυτή η προκλητικότατη κωλυσιεργία ΟΛΩΝ των κομμάτων, μεγαλο-αστικών (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΑΝ.ΕΛ κλπ.) και ρεφορμιστικών («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) απέναντι στην επίσπευση της διαδικασίας;

Είναι φανερό πως, εκτός των μεγαλο-αστικών κομμάτων, φιλο-«Χρυσαυγήτικες-φιλο-Ναζι-φασιστικές δυνάμεις υπάρχουν και στο χώρο των δυο ρεφορμιστικών ασυνεπών αντιφασιστικών κομμάτων, με τη μορφή του εθνικισμού-ρατσισμού-θρησκοληψίας κλπ., που αποτελούν συστατικά στοιχεία των ναζι-φασιστικών απόψεων. Ας υπενθυμιστεί, μεταξύ άλλων, η χαρακτηριστική περίπτωση της συμμετοχής της νεο-«ορθόδοξης» θεούσας και ακραίας εθνικίστριας-ρατσίστριας Λ.Κανέλλη(«Κ»ΚΕ), και προστατευόμενης παλιότερα του χουντο-Χρηστόδουλου, το Δεκέμβρη 2006 ως ομιλήτρια προβολής του Ναζι-φασιστικού βιβλίου του ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ, μαζί με Σαμαρά και άλλους (φωτογραφία), προπαγάνδισης της κακόφημης «Κρυπτείας» της Αρχαίας Σπάρτης δηλ. των σημερινών Χιτλερικών «Ταγμάτων Εφόδου»της «Χρυσής Αυγής». Ακόμα η Ραχήλ Μακρή του ΣΥΡΙΖΑ που ωρυόμενη κραύγασε στη Βουλή για τους «Χρυσαυγήτες»βουλευτές: «βάζετε αθώους στη φυλακή».

Η Ραχήλ Μακρή και η στενή της φίλη Ζωή Κωνσταντοπούλου αναδείχθηκαν τελευταία, με την προκλητικότατη και επαίσχυντη φιλο-«χρυσαυγήτικη» στάση, σε «διάσημους» θλιβερούς «ΜΠΑΛΤΑΚΟΥΣ» του ΣΥΡΙΖΑ. Αν και η φιλο-«χρυσαυγήτικη» στάση των δυο δεν είναι ούτε πρόσφατη, ούτε κεραυνός εν αιθρία. Χρονολογείται τουλάχιστον απ’ τον πρώτο καιρό των διώξεων της εγκληματικής Ναζι-φασιστικής Οργάνωσης, γιατί η μεν Μακρή (ΑΝ.ΕΛ τότε) εξέφρασε ανοιχτά τη στάση της με το: «βάζετε αθώους στη φυλακή» και είχε ταχθεί κατά της τροπολογίας αναστολής χρηματοδότησης της «Χρυσής Αυγής» και κατά της άρσης ασυλίας βουλευτών της, η δε Ζωή Κωνσταντοπούλου καταψήφισε την ίδια τροπολογία και φρόντισε να απουσιάζει απ’ τις συζητήσεις για την άρση ασυλίας των Ναζι-φασιστών βουλευτών.

Πρόσφατα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ως πρόεδρος πλέον της Βουλής, μ’ αφορμή τη συζήτηση (24/2/2015 για την άρση ασυλίας του Ναζι-φασίστα Α. Γεωργιάδη εισηγήθηκε εκ μέρους του Προεδρείου, με ομόφωνη απόφαση ΟΛΩΝ των κομμάτων που εκπροσωπούνται σ’ αυτό, πλην της «Χ.Α», να αναβληθεί η διαδικασία εξαιτίας της απουσίας των προφυλακισμένων βουλευτών της «Χρυσής Αυγής», γιατί δεν τους δόθηκε άδεια από τον Εισαγγελεα των φυλακών Κορυδαλλού. Η Κωνσταντοπούλου δήλωσε προκλητικά φιλο-«Χρυσαυγήτικα»: «εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με εκούσια απουσία, η σύνθεση της Βουλής δεν μπορεί να επηρεάζεται από όργανα άλλων λειτουργιών του δημοκρατικού πολιτεύματος»!!!

Η φιλο-«Χρυσαυγήτικη» αυτή στάση της Ζ. Κωνσταντοπούλου υποβαθμίστηκε εντελώς τόσο από την «Αυγή» όσο και από το «Ριζοσπάστη», οι οποίες ΔΕΝ κατήγγειλαν τη φιλο-«Χρυσαυγήτικη» στάση της προέδρου, και το μόνο που βρήκε να πληροφορήσει τους αναγνώστες του ο «Ριζοσπάστης» είναι ότι «η συνεδρίαση διήρκησε κοντά 5 ώρες» («Ρ» 25/2/2015, σελ.10).

Ορθότατα έπραξε – σ’ αντίθεση με τη στάση των ρεφορμιστών ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που δεν κατάγγειλαν αυτή την επαίσχυντη και αντιδραστική στάση – η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» που εξέδωσε την παρακάτω Ανακοίνωση:

«Με αφορμή την χθεσινή (24/2/2015) εισήγηση του Προεδρείου της Βουλής των Ελλήνων για αναβολή της κοινοβουλευτικής διαδικασίας λόγω του ότι - κατά την κρίση του - δεν ήταν επαρκώς αιτιολογημένη η απορριπτική απόφαση του κατά νόμο αρμόδιου εισαγγελέα ώστε να προσέλθουν στο κοινοβούλιο οι έξι κρατούμενοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής, η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επισημαίνει τα κάτωθι:

Είναι προφανές ότι η ατιμωρησία απέναντι στη πολύχρονη εγκληματική δράση της Χρυσής Αυγής έχει δημιουργήσει πρωτοφανείς πολιτειακές δυσλειτουργίες. Είναι επίσης προφανές ότι η ελληνική Βουλή δεν έχει, και ευλόγως, προγενέστερη εμπειρία με μέλη της να διώκονται με βαρύτατα κακουργήματα, κάποια δε εξ αυτών να τελούν υπό προσωρινή κράτηση. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί ότι η προσωρινή κράτηση, παράγει τις ίδιες δυσμενείς συνέπειες για κάθε πρόσωπο στο οποίο επιβάλλεται (αυτή τη στιγμή ο αριθμός αυτών των προσώπων είναι περίπου 2.600) όπως άλλωστε επιτάσσει και η αρχή της ισότητας ενώπιον του νόμου

Ως εκ τούτου, η Βουλή αφενός μεν δεν μπορεί παρά να αποδέχεται αποφάσεις που προέρχονται από τις άλλες λειτουργίες του Πολιτεύματος ή των οργάνων τους, αφετέρου δε οφείλει να σέβεται και να τηρεί ευλαβικά τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών. Σε κάθε περίπτωση δε, εν προκειμένω, η Βουλή μπορεί νομίμως να συγκροτηθεί σε σώμα, ακόμα και αν δεν χορηγηθεί άδεια σε προσωρινά κρατούμενο βουλευτή. Το Πολίτευμα λειτουργεί και με απουσία κάποιων βουλευτών, δεν λειτουργεί όμως χωρίς τον πυλώνα του, που είναι οι διακριτές εξουσίες».

25/02/2015

Διαβάστε Περισσότερα »

ΘΛΙΒΕΡΗ ΑΡΧΗ-ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΕΝΟΣ ΝΕΑΡΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ με τη συμβολική αντιδραστική επιλογή ως Προέδρου της Δημοκρατίας του “δολοφόνου” του 15χρονου μαθητή Αλέξη και που ως Υπουργός Δημοσίας Τάξης αιματοκύλησε την μαθητική νεολαία το Δεκέμβρη του 2008

Το πρώτο σοβαρό, μεγάλο και πολύ επικίνδυνο ολίσθημα του ΣΥΡΙΖΑ προς την αντιδραστική Δεξιά, είναι η συγκρότηση κυβέρνησης με το μεγαλο-αστικό, μα πρώτα από όλα αντιδραστικό, εθνικιστικό, ρατσιστικό κόμμα των ΑΝ.ΕΛ. – “ρετάλι” της μοναρχοφασιστικής ΝΔ – που εξακολουθεί να κρατά και σήμερα πολύ ψηλά τη σημαία του πιο ακραίου εθνικισμού-σωβινισμού, ρατσισμού-ξενοφοβίας, αντισημιτισμού, θρησκοληψίας-θρησκειοκαπηλίας, ενέργεια που δυσαρέστησε και εξόργισε πολλούς αντιφασίστες πανελλαδικά ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, μέσα και έξω από τις γραμμές του, όπως ορθά σημειώνει και δημοσιογράφος της «Αυγής»: μας «χωρίζει τους περισσότερους... ένα χάσμα από τους ΑΝ.ΕΛ., με τον εθνικιστικό, ξενοφοβικό, δημαγωγικό, ενίοτε ομοφοβικό, αντισημιτικό και ακροδεξιό αέρα τους», («Αυγή», 01/02/2015, σελ. 29, “Ενθέματα”).

Το δεύτερο ολίσθημα προς την αντιδραστική Δεξιά, ακόμα χειρότερο, μα και πολύ προκλητικότερο από το πρώτο, είναι η αντιδραστική επιλογή ως Προέδρου της Δημοκρατίας ενός ηγετικού στελέχους της μοναρχοφασιστικής ΝΔ και το σπουδαιότερο ενός στελέχους που ως Υπουργός Δημόσιας τάξης της κυβέρνησης Καραμανλή το Δεκέμβρη του 2008 ευθύνεται άμεσα και αποκλειστικά για την εν ψυχρώ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του νεαρού 15χρονου μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου και ο οποίος επιπλέον αιματοκύλησε τη μαθητική νεολαία ολόκληρο το Δεκέμβρη με την γνωστή φασιστική βαρβαρότητα των ΜΑΤ – μια συμβολική και προκλητικότατα εξοργιστική επιλογή απέναντι στην αντιφασιστική νεολαία του τόπου. Ακόμα η κυβέρνηση Καραμανλή-Παυλόπουλου τρέμοντας τη μεγαλειώδη μαθητική εξέγερση, πέρα από την βαναυσότητα των ΜΑΤ, είχε θέσει σε επιφυλακή μεραρχίες στρατού, σχεδιάζοντας να καταστείλει την εξέγερση, κάτι που δεν χρειάστηκε να πράξει, αφού έκλεισε πρόωρα τα σχολεία και έστειλε άρον-άρον σε «διακοπές» τους μαθητές Χριστούγεννα-Πρωτοχρονιά, έχοντας τότε την πλήρη στήριξη και του χρουστσωφικού-σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ, που πέραν των άλλων, είχε ταχθεί και υπέρ του πρόωρου κλεισίματος των σχολείων.

Ο Τσίπρας παρουσίασε με επαινετικά λόγια την πρόταση ως Πρόεδρου της Δημοκρατίας του Π. Παυλόπουλου, λέγοντας, μεταξύ άλλων: «ο Προκόπης Παυλόπουλος, μπορεί να είναι πρόεδρος που με το κύρος, τη δημοκρατική του συνείδηση και το υψηλό αίσθημα πατριωτικής ευθύνης» («Αυγή» 18/2/2015), ενώ η ανεκδιήγητη «Ζωϊτσα» που έγινε «διάσημη», ανά το πανελλήνιο, με την αντιδραστική φιλο-«Χρυσαυγήτικη» στάση της, αποκτώντας έτσι την ανάλογη θλιβερή φήμη, ξεπέρασε κάθε όριο για το Δεκέμβρη του 2008, κάνοντας το «μαύρο-άσπρο», και φλυαρώντας αντιδραστικά έπλεξε το εγκώμιο του Π.Παυλόπουλου απευθυνόμενη προς αυτόν: «μια κορυφαία στιγμή στην πολιτική σας πορεία, όταν δοκιμάστηκε η δημοκρατία: το βράδυ της 6^ης Δεκέμβρη του 2008, όταν δολοφονήθηκε από αστυνομικούς ο 15χρόνος μαθητής Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος … και αποτελέσατε πυξίδα δημοκρατικής εγρήγορσης για τους πολίτες». !!!

Αντί όμως ο νεαρός πρωθυπουργός να μεταμφιέζεται (αδικαιολόγητο ακόμα και για παραμονές καρναβαλιού!) και να μεταμορφώνεται πρόωρα σε εκατόχρονο συμπαθές και σεβάσμιο γεροντάκι που διηγείται παραμύθια, σαν τα παραπάνω, στα τρίχρονα-τετράχρονα πανευτυχή τρισέγγονά του, καλά θα κάνει, αντί γι' αυτά, να πληροφορήσει τον αντιφασίστα Ελληνικό λαό για τον «βίο και την πολιτεία» του νέου αντιδραστικού Προέδρου στη φασιστική ΟΝΝΕΔ και αν αυτός για χρόνια, ως μαθητής και φοιτητής αλλά και ως ενήλικας αργότερα πολιτικός, «έτρεχε» στις μοναρχοφασιστικές φιέστες τύπου Μακρυγιάννη και στο Μελιγαλά, μαζί με τον τωρινό αρχηγό του φασίστα Α. Σαμαρά να τιμήσει τα εθνοπροδοτικά Τάγματα Ασφαλείας της Κατοχής, κλπ. Ή μήπως τα τελευταία χρόνια, πέραν των πολλών άλλων που εδώ δεν μπορούν να απαριθμηθούν, το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ του οποίου ο Παυλόπουλος υπήρξε ηγετικό στέλεχος δηλ. την εποχή Σαμαρά έγινε μήπως «δημοκρατικότερο» με την προσχώρηση σ’ αυτό, πέραν της ναζι-φασιστικής ομάδας «ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ», της στρατιάς των γνωστών ναζι-φασιστών και χουντικών του ΛΑΟΣ Βορίδη-Γεωργιάδη-Πλεύρη-Τζαβέλλα-Κύρτσου κλπ. ή αντίθετα, ισχυροποιήθηκε ακόμα περισσότερο η ναζι-φασιστική του πτέρυγα;

Η «Αυγή» από την πλευρά της παρουσίασε τον Π. Παυλόπουλο ως «συντηρητικό πολιτικό που πιστώνεται η εξαιρετικά νηφάλια στάση που κράτησε στα γεγονότα του Δεκέμβρη του 2008» («Αυγή» 22/2/2015, σελ. 9), και «κατά την εξέγερση του Δεκέμβρη 2008, από τη θέση του υπουργού Εσωτερικών, ο Πρ. Παυλόπουλος είχε συμβάλλει καθοριστικά ώστε να αποτραπεί το αιματοκύλισμα» («Αυγή» 18/2/2015), ισχυρισμοί-μυθεύματα,, που διαψεύδονται από τα τότε αιματηρά γεγονότα. Ακόμα πιο επαίσχυντη στάση κράτησε ο «Ριζοσπάστης» που τον παρουσιάζει απλά ως «κορυφαίο στέλεχος της ΝΔ, πρώην υπουργό Π. Παυλόπουλο» («Ρ», 22/2/2015, σελ. 8) και τίποτε περισσότερο, εξωραΐζοντας έτσι, δια της σιωπής, και αποκρύπτοντας από τους αναγνώστες του ότι το 2008 ήταν Υπουργός Δημόσιας Τάξης της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή που βαρύνεται με την ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του νεαρού Αλέξη και το αιματοκύλισμα της μαθητικής νεολαίας, τότε που η ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ είχε περάσει ανοικτά με το μέρος της αντιδραστικής αστικής τάξης, κατασυκοφαντώντας με τον πλέον αισχρό αντιδραστικό τρόπο, που θα ζήλευαν και οι ναζι-φασίστες, την μαθητική νεολαία, τότε που το δίδυμο Παπαρήγα-Μαίλης είχαν μετατραπεί, μαζί με τον ναζι-φασίστα Καρατζαφέρη, σε Υπουργούς Δημόσιας Τάξης της κυβέρνησης Καραμανλή στη θέση του εξαφανισμένου Παυλόπουλου, και που ΑΚΡΙΒΩΣ γι' αυτή τους την αντιδραστική και προδοτική στάση η φασιστοφυλλάδα «Αυριανή» τους κάλεσε, και μάλιστα σε πρωτοσέλιδό της, να καταστείλουν τη μαθητική εξέγερση: «ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ‘Η ΤΟ ΚΚΕ την αποκατάσταση της τάξης και την προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος» («Αυριανή» 19/12/2008, σελ. 1). Την ίδια «τύχη» θα είχε και ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα αν τότε είχαν κρατήσει ανάλογη στάση. Φαίνεται πως μετά μια 8ετία ζήλεψαν τη «δόξα» των «Κ»ΚΕ-Παπαρήγα με την επαίσχυντη και αντιδραστική πρόταση Παυλόπουλου ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Διαβάστε Περισσότερα »

Οι μετεκλογικές πολιτικές εξελίξεις

Οι μετεκλογικές πολιτικές εξελίξεις στη χώρα, διαμορφώνονται με ταχύτητα και με γεγονότα πυκνά σε περιεχόμενο. Το γεγονός αυτό επιβάλει την προσεκτική εκτίμηση των καταστάσεων και μια ξεκάθαρη τοποθέτηση στα κεντρικά και ουσιαστικά προβλήματα και θέματα. Η συγκυβέρνηση ΣYRIZA-ΑΝ.ΕΛ, που προέκυψε από τις εκλογές της 25ης Γενάρη, προχώρησε σε μια σειρά σημαντικών κινήσεων και επιλογών, με κυριότερες: α) την πρόταση και εκλογή του Προκόπη Παυλόπουλου, βασικού στελέχους της ντόπιας μοναρχοφασιστικής παράταξης και του «καραμανλισμού»  στην προεδρία, με θετική και την ψήφο της ΝΔ και β) την συμφωνία στο eurogroup, παράτασης του μνημονιακού συστήματος, συνοδευμένη απο την γνωστή λίστα Βαρουφάκη.

Είναι σαφές πως η νέα κυβέρνηση προχώρησε άμεσα και δρομολόγησε μια πολιτική συνύπαρξης και συμβιβασμού με την ντόπια ξεπουλημένη αστική τάξη και με τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τόσο στο πλαίσιο μιας υποτιθέμενης «εθνικής ενότητας» (που ερμηνεύει και τις αβανταδόρικες προς την κυβέρνηση δηλώσεις παραγόντων του μοναρχοφασισμού - Άνθιμος, Καρατζαφέρης, κλπ) όσο και στο πλαίσιο μιας πολιτικής για πάση θυσία παραμονή της χώρας στο ευρώ - ευρωζώνη - ΕΕ.

Στην βάση αυτής της πολιτικής, εγκαταλείπει, σημείο το σημείο, μια σειρά θέσεών της, ανάμεσα στις οποίες και τα κρίσιμα θέματα του λεγόμενου «χρέους» και των ιδιωτικοποιήσεων-ξεπουλημάτων. Έχει γίνει επίσης ξεκάθαρο, πως τα ευρωζωνικά και γενικότερα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αυξάνουν με ένταση και επιμονή την πίεση τους, με απροκάλυπτο στόχο την απόλυτη διασφάλιση των «κεκτημένων» τους στην χώρα, την αναπαραγωγή των λεγόμενων μνημονιακών πολιτικών και την (αδιαπραγμάτευτη) διαιώνιση του καθεστώτος της εντεινόμενης εθνικής εξάρτησης και σκληρής λαϊκής κοινωνικής εξαθλίωσης. Οι πιέσεις αυτές των ιμπεριαλιστικών κέντρων εξελίσσονται σε διάφορα επίπεδα και μορφές και ισχυροποιούνται, ενώ η κυβέρνηση, σταθερά προσανατολισμένη στις ευρωζωνικές επιλογές της, «διεκδικεί» μια δυνατότητα πολιτικής «ευελιξίας» χωρίς «μονομερείς» ενέργειες και χωρίς κυβερνητικά μέτρα που θα έρχονται σε αντίθεση με τις εντολές των ευρωζωνικών κέντρων.

Οι κυβερνητικές επιλογές έχουν – επίσης με ταχύτητα – αυξήσει την απογοήτευση και την διαμαρτυρία πλατιών λαϊκών στρωμάτων και προοδευτικών αριστερών τμημάτων του λαού, που στήριξαν εκλογικά την κυβέρνηση και που αντιλαμβάνονται τον εγκλωβισμό στις πολιτικές της εξάρτησης σε συνδυασμό με τα πρώτα σημάδια της «αναβλητικότητας» στην προώθηση των διακηρυγμένων ελάχιστών μέτρων στοιχειώδους λαϊκής ανακούφισης. Ευρύτερα λαϊκά και αριστερά τμήματα, προβληματίζονται και αντιλαμβάνονται περισσότερο σήμερα, από την εμπειρία τους, πως χωρίς μια σταθερή πολιτική εθνικής ανεξαρτησίας και ταξικής σύγκρουσης, η πορεία των εξελίξεων θα είναι δρομολογημένη και ο λαός (άνεργοι-εργαζόμενοι-νεολαία-συνταξιούχοι) και πάλι χαμένοι. Αυτά τα λαϊκά τμήματα, ορθώνουν αντίθεση - αντίσταση στην ευρώ τρομοκρατία και στο νέο κύμα κινδυνολογίας που αναπτύσσεται. Σήμερα, η κεντρική θέση του λαϊκοδημοκρατικού κινήματος για ΑΜΕΣΗ έξοδο της χώρας από ευρώ - ευρωζώνη και ΕΕ, για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κοινωνική προκοπή, για ανάπτυξη της ταξικής πάλης κατά του ιμπεριαλισμού και του ντόπιου κεφαλαίου, υπέρ των λαϊκών κοινωνικών διεκδικήσεων, σε συνδυασμό ταυτόχρονα με την πάλη κατά του εθνικισμού-ρατσισμού-φασισμού-Ναζι-φασισμού, πρέπει να ακουστεί ακόμα δυνατότερα ανάμεσα στον λαό της χώρας μας.

Διαβάστε Περισσότερα »

ΝΔ – «Κ»ΚΕ: στήριξαν και στηρίζουν σταθερά τις ωμές επεμβάσεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας

Οι απανωτές πολλαπλές ωμές επεμβάσεις των εκπροσώπων των ισχυρών μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ κατά τη προεκλογική περίοδο στα εσωτερικά της χώρας υπήρξαν καθημερινές και πασίγνωστες στην εργατική τάξη και το λαό και γι' αυτό μια εκ νέου απαρίθμησή τους είναι περιττή.

Όμως αυτές συνεχίζονται και σήμερα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της νέας ρεφορμιστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ., ωμές επεμβάσεις που συνιστούν μία προκλητικότατη στάση των ιμπεριαλιστών της ΕΕ απέναντι στον Ελληνικό λαό και οι οποίες, ανάμεσα στα άλλα, φτάνουν ως το πιο ακραίο σημείο: την ακύρωση του εκλογικού αποτελέσματος και την άρνηση έκφρασης γενικότερα της γνώμης του λαού, αναφαίρετου δικαιώματός του να αποφασίζει ο ίδιος για τις τύχες του.

Αυτές οι προεκλογικές επεμβάσεις, αλλά και οι μετεκλογικές των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ στηρίχθηκαν και στηρίζονται τόσο από το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ όσο και από το ρεφορμιστικό σοσιαλδημοκρατικό “Κ”ΚΕ. Η μεν ΝΔ επικρότησε στο παρελθόν, επικροτεί και σήμερα, ανοιχτά και ευθέως όλες τις ωμές προκλητικές επεμβάσεις, μετατρεπόμενη έτσι εθελοντικά σε ξενόδουλο παράρτημα-εκπρόσωπο των Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, ενώ η ηγεσία του “Κ”ΚΕ επικροτεί με έμμεσο τρόπο και στηρίζει τις επεμβάσεις τους στα εσωτερικά της χώρας, κι αυτό επιβεβαιώνεται τόσο από τις ανακοινώσεις – τοποθετήσεις ηγετικών στελεχών όσο και απ' τα καθημερινά γραφόμενα του «Ριζοσπάστη».

Η τακτική στήριξης της ηγεσίας του “Κ”ΚΕ και του “Ριζοσπάστη” συνίσταται: σε μια απλή καταγραφή των δηλώσεων – επεμβάσεων των εκπροσώπων της ΕΕ (Β. Σόϊμπλε, Γ. Ντάϊσεμπλουμ, Ζ. Κ. Γιούνκερ, Π. Μοσχοβισί) στα εσωτερικά της χώρας, ΧΩΡΙΣ αυτές να καταγγέλλονται και πολύ περισσότερο να καταδικάζονται, στήριξη που προσπαθεί ταυτόχρονα να καλύψει (ανεπιτυχώς βέβαια) πίσω από μια ακατάσχετη ρεφορμιστική φλυαρία ψευτο«κριτικής» – κι αυτή απ' τα δεξιά – στους χρουστσοφικούς ρεφορμιστές ομοϊδεάτες της του ΣΥΡΙΖΑ.

Η συγκεκριμένη στάση αποφυγής ΚΑΤΑΔΙΚΗΣ εκ μέρους της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ των επεμβάσεων στα εσωτερικά της χώρας, στηρίζοντας έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, τις επεμβάσεις (απ' τις πάμπολλες τελευταίες, χαρακτηριστική περίπτωση: «Ρ» 17/2/2015, σελ. 5: «ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ – ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ») επιβεβαιώνει την φιλο-ΕΕ–φιλο-ιμπεριαλιστική κατεύθυνση αυτού του ρεφορμιστικού κόμματος που κινείται σ’ αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα δεξιότερα από το ΣΥΡΙΖΑ. Είναι αναγκαίο να υπενθυμιστεί ότι και τα δυο ρεφορμιστικά χρουστσοφικά κόμματα «Κ»ΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ, εγκαταλείποντας το αντιιμπεριαλιστικό σύνθημα-θέση: «έξω η Ελλάδα απ’ την ΕΕ», έχουν χάσει οριστικά τον αντιιμπεριαλιστικό τους χαρακτήρα και είναι υπέρ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας σε ΕΥΡΩ- Ευρωζώνη-ΕΕ. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ είναι ανοιχτά υπέρ της παραμονής σε ΕΥΡΩ- Ευρωζώνη-ΕΕ, ενώ το «Κ»ΚΕ ΔΕΝ είναι υπέρ της, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, εξόδου της χώρας απ’ την ΕΕ (την παραπέμπουν στο αόριστο μακρινό μέλλον), αλλά ούτε καν από το ΕΥΡΩ, αφού «λύση έξω από το ευρώ … είναι καταστροφή» («Ρ» 31/5/2011, σελ.6). Επιπλέον με την ΑΠΟΔΟΧΗ της συγκρότησης από τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ – εκτελώντας πρόθυμα και εθελοντικά τις εντολές τους και εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των ισχυρών μονοπωλίων της και του ντόπιου κεφαλαίου – της κυβέρνησης Παπαδήμου το 2011, μαζί και με το ναζιφασιστικό ΛΑΟΣ, έχουν μετατραπεί ΑΝΟΙΧΤΑ σε ξενόδουλα – εθελόδουλα κόμματα όπως και τα μεγαλοαστικά κόμματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, κλπ.) και τα ναζι-φαστιστικά (ΛΑΟΣ – «Χρυσή Αυγή»).

Διαβάστε Περισσότερα »