Απαγωγή συνδικαλιστή από το καθεστώς του Ιράν

Τα τελευταία χρόνια το καθεστώς του Ιράν έχει εντείνει την καταστολή και τις συλλήψεις συνδικαλιστών εργατών με στόχο να φιμώσει το εργατικό κίνημα. Χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της στρατιωτικής απειλής του Αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των αποφάσεων του ΟΗΕ να επιβάλει οικονομικές κυρώσεις, το καπιταλιστικό-θεοκρατικό καθεστώς της Ισλαμικής Δημοκρατία Ιράν καταπιέζει αφόρητα τις μάζες των Ιρανών και άπαντα στα δίκαια αιτήματα του λαού με σφαίρες και τρομοκρατία.

Στα πλαίσια της τρομοκράτησης του εργατικού κινήματος και της ποινικοποίησης του συνδικαλισμού απηχθει ο επικεφαλής του Συνδικάτου Εργατών της Τεχεράνης και μέλος του σωματείου εργαζομένων της εταιρίας προαστιακών λεωφορείων Mansour Ossanlou. Στις 10 Ιουλίου ομάδα ατόμων με πολιτικά ρούχα που σχετίζεται με τις δυνάμεις ασφάλειας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν απήγαγαν τον Ossanlou και σύμφωνα με πληροφορίες είναι φυλακισμένος μέχρι σήμερα στις περιβόητες φυλακές Εβίν της Τεχεράνης, οι οποίες είναι γνωστές σαν τόπος βασανιστηρίων για τους αντιπάλους του Σάχη και του Σεΐχη. Η ζωή του Ossanlou βρίσκεται σε κίνδυνο στη φυλακή.

Ο Mansour Ossanlou είναι γνωστός για τη συνδικαλιστική του δράση και για τον αγώνα του ενάντια σε όποια οικονομική κύρωση επιβάλει ο ΟΗΕ και στην πιθανότητα ιμπεριαλιστικής στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράν. Μοναδική αιτία για τη φυλάκιση του αποτελεί η διαρκής πάλη του υπέρ των εργασιακών δικαιωμάτων, για το δικαίωμα στην απεργία και για το δικαίωμα της συγκρότησης σωματείων εργαζομένων, καθώς και η σφοδρή κριτική που ασκεί στο καθεστώς για τα βασανιστήρια και τις φυλακίσεις των αγωνιζόμενων για ελευθερία Ιρανών. Αυτές είναι οι μόνες του ενοχές!

Αυτές οι βάρβαρες και καταπιεστικές πολιτικές της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν που στρέφονται κατά των εργατών, των φοιτητών, των γυναικών και των πατριωτών που αναζητούν την ελευθέρια εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Καταδικάζουμε σθεναρά αυτές τις πολιτικές.

Απαιτούμε την άμεση και χωρίς όρους αποφυλάκιση του συναγωνιστή μας. Να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες εναντίον του.

Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
Ιούλιος 2007

Διαβάστε Περισσότερα »

Ανεξάρτητοι Υποψήφιοι, που υποστηρίζονται από Δημοκρατικές Δυνάμεις εκλέχθηκαν στο κοινοβούλιο

Οι βουλευτικές εκλογές στην Τουρκία, οι οποίες συγκλήθηκαν λόγω της κρίσης στις προεδρικές εκλογές, διεξήχθησαν στις 22 Ιουλίου.

Λόγω του εθνικού ορίου του 10% για την εισαγωγή στο κοινοβούλιο, το κόμμα μας (EMEP) και οι σύμμαχοι του έλαβαν μέρος στις εκλογές με ανεξάρτητους υποψήφιους.

Η συμμαχία των DTP (Δημοκρατικό Κοινωνικό Κόμμα), EMEP (Κόμμα Εργασίας), SDP (Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό Κόμμα), μερικών αριστερών ομάδων και οργανώσεων, διανοούμενων και συνδικαλιστών υποστήριξε 60 ανεξάρτητους υποψήφιους.

Οι εκλογές πραγματοποιήθηκαν κάτω από αντιδημοκρατικές και άνισες συνθήκες. Παράλληλα τα ΜΜΕ προπαγάνδιζαν τα νεοφιλελεύθερα κόμματα της μπουρζουαζίας αγνοώντας τους ανεξάρτητους υποψήφιους. Επιπρόσθετα, ένοπλες δυνάμεις εμπόδισαν τις προεκλογικές εκστρατείες των ανεξάρτητων υποψήφιων. Παρ’ όλα αυτά, 23 ανεξάρτητοι υποψήφιοι εκλέχθηκαν στο κοινοβούλιο. Αυτό ο αριθμός είναι επαρκής για να σχηματιστεί μια ομάδα στο κοινοβούλιο. Ο πρόεδρος μας Levent Tuzel που ήταν επίσης ανεξάρτητος υποψήφιος στη Σμύρνη, έλαβε 37.000 ψήφους αλλά δεν ήταν αρκετές για να μπει στο κοινοβούλιο.

Μετά την ολοκλήρωση των εκλογών, τα τρία κόμματα που μπήκαν στη Βουλή είναι: το AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα που συνεργάζεται με τους ιμπεριαλιστές) με 340 έδρες, το CHP (Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα, αυτό το κόμμα μετατοπίστηκε σταδιακά στα δεξιά, συνεργαζόμενο με τους πραξικοπηματίες στρατηγούς) με 112 έδρες και το MHP (Κόμμα Εθνικιστικής Κίνησης, ένα φασιστικό κόμμα) με 70 έδρες. Και τα τρία αυτά κόμματα υποστηρίζουν νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Ωστόσο το AKP ακολουθεί μια μετριοπαθή ισλαμική γραμμή και τα άλλα δυο ακολουθούν εθνικιστική γραμμή.

Ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο αυτών των εκλογών είναι η είσοδος στη Βουλή ανεξάρτητων βουλευτών που υποστηρίχτηκαν από τις δυνάμεις του κόμματος Εργασίας, Ειρήνης και Δημοκρατίας. Το γεγονός αυτό εκτιμάται ως μια σημαντική αλλαγή για το κοινοβούλιο. Φυσικά και είναι σημαντικό ότι τέτοιες δυνάμεις μπήκαν για πρώτη στο κοινοβούλιο μετά το 1965 όπου 15 εκπρόσωποι του TIP (Κόμματος Εργατών Τουρκίας) και το 1994 όπου εκπρόσωποι του DEP (Δημοκρατικού Εργατικού Κόμματος) όπου μπήκαν στην Βουλή και συνελήφθηκαν επειδή ορκίστηκαν στα Κουρδικά.

Οι ανεξάρτητοι υποψήφιοι θα σχηματίσουν ομάδα στη Βουλή και θα υπερασπιστούν τα ανθρώπινα δικαιώματα όπως τη δημοκρατική λύση στο κουρδικό ζήτημα, την ελευθερία της έκφρασης και των οργανώσεων και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Επιπρόσθετα θα παλέψουν ενάντια στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές του AKP.


Κόμμα Εργασίας Τουρκίας (EMEP)
Γραφείο Διεθνών Σχέσεων

Διαβάστε Περισσότερα »

Το σκάνδαλο των ομολόγων και το πρακτικό του ΤΕΑΔΥ

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση των «νταβατζήδων» καταβάλει απεγνωσμένες προσπάθειες να συγκαλύψει με κάθε τρόπο το σκάνδαλο, πιέζοντας να σταματήσουν οι παραπέρα αποκαλύψεις και να καθυστερήσει η δικαστική έρευνα, ενώ τώρα σχεδιάζει να πληρώσει τα κλεμμένα ο λαός.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να απαιτήσουν επιστροφή όλων των κλεμμένων απ’ τα Ταμεία τους χρημάτων, τα οποία πρέπει να πληρώσουν αυτοί που τα έφαγαν και ΟΧΙ ο λαός με τους φόρους του, μέσω του κρατικού προϋπολογισμού δηλ. να πληρώσουν οι «γαλάζιες» χρηματιστηριακές, τράπεζες και τα «γαλάζια παιδιά» που καρπώθηκαν τις μεγάλες μίζες εκατομμύριων ευρώ.

Δεν υπάρχει βέβαια καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση Καραμανλή με το επιτελείο της ήταν εκείνη που σχεδίασε και έστησε τη μεγάλη κομπίνα-απάτη της καταλήστευσης των Ταμείων των εργαζομένων, είναι εκείνη που φέρει την κύρια και αποκλειστική ευθύνη. Όμως δευτερεύουσας σημασίας ευθύνη έχουν και οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που συμμετέχουν στις Διοικήσεις των Ταμείων, όπως δείχνει η παρακάτω φωτοτυπία του αποσπάσματος των «Πρακτικών ΤΕΑΔΥ», όπου η απόφαση του Δ.Σ. υπήρξε ομόφωνη και την οποία ψήφισαν όλοι οι εκπρόσωποι της ΑΔΕΔΥ: 1 ΔΑΚΕ(ΝΔ), 2 ΠΑΣΚ(ΠΑΣΟΚ), 1 ΕΣΑΚ-ΔΕΕ(ΠΑΜΕ)-«Κ»ΚΕ, 1 ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ(ΣΥΝ).

Επομένως ψεύδεται ασύστολα η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα όταν ισχυρίζεται, ότι το κόμμα της είναι τάχα κατά του τζόγου, αφού α) η ίδια ομολογεί ότι «είχαμε συμφωνήσει, μέσα στις συνθήκες του καπιταλισμού που ζούμε, ότι θα μπορούσαν τα ασφαλιστικά ταμεία να παίρνουν κρατικά ομόλογα εγγυημένα» («Ρ»21/4/2007, σελ. 11), και β) όταν το ΠΑΜΕ ψήφισε μαζί με τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις να αγοραστούν τα διαβόητα «δομημένα ομόλογα», όπως δείχνει η φωτοτυπία των «Πρακτικών ΤΕΑΔΥ»:

Διαβάστε Περισσότερα »

12ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

6-7-8 Ιούλη, Πλατεία Πρωτομαγιάς (Πεδίο Άρεως)

Το κορυφαίο αντιρατσιστικό γεγονός της χρονιάς πλησιάζει. Οι ετοιμασίες έχουν μπει στην τελική ευθεία. με αφισοκολλήσεις της ελληνικής, αγγλικής και της πολύγλωσσης αφίσας, τα ραδιοφωνικά σποτ και τα αεροπανώ, τις εξορμήσεις στα στέκια μεταναστών και τις γειτονιές. Το 12ο αντιρατσιστικό φεστιβάλ της Αθήνας ανοίγει τις πύλες του την Παρασκευή 6 Ιούλη, και φιλοδοξεί να είναι πιο μεγάλο και πιο πετυχημένο από κάθε άλλη φορά. Μετά από την κατάφορα αντιδημοκρατική και ρατσιστικής έμπνευσης απαγόρευση χρήσης του χώρου της Πανεπιστημιούπολης στα Ιλίσια από το Πρυτανικό Συμβούλιο, το φεστιβάλ μετακομίζει στη γνώριμη και φιλόξενη Πλατεία Πρωτομαγιάς (Πεδίο του Άρεως).

Οι συζητήσεις φέτος περιλαμβάνουν μια μεγάλη γκάμα θεμάτων της πολιτικής επικαιρότητας από τη χρονιά που πέρασε: σχετικά με το εκπαιδευτικό κίνημα που γκρέμισε την αναθεώρηση του άρθρου 16, για την καταστολή και το ρόλο των ΜΜΕ, τον εθνικισμό και το βιβλίο της ΣΤ δημοτικού. Αλλά και για το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα μετά το Ροστόκ και για τα δικαιώματα των μεταναστών/τριών δεύτερης γενιάς, το ρόλο των κοινοτήτων στην κοινωνική ένταξη των μεταναστών. Ιδιαίτερη σημασία μετά τις τελευταίες εξελίξεις στη Γάζα και τη Δυτική όχθη αποκτά η συζήτηση «Αλληλεγγύη στην Ιντιφάντα-Εμπάργκο στο Ισραήλ», με συμμετοχή ομιλητών από την Παλαιστινιακή αριστερά. Όπως επίσης και η κεντρική συζήτηση της Παρασκευής με θέμα «Πόλεμος – Ισλαμοφοβία – Ευρώπη φρούριο», ένα χρόνο μετά την ήττα του Ισραήλ στο Λίβανο και εν μέσω βαλτώματος των ΗΠΑ στο Ιράκ. Τέλος ιδιαίτερη αξία έχει η Κυριακάτικη κεντρική συζήτηση «Εργασιακά δικαιώματα-Κοινωνική εξίσωση των μεταναστών», καθώς η εργασιακή ιδιότητα του μετανάστη μπαίνει πια στο κέντρο των συζητήσεων του αντιρατσιστικού φεστιβάλ, την ίδια ώρα που η πάλη για τα δικαιώματα των μεταναστών εργατών αποκτά ολοένα και μεγαλύτερη σημασία για το αντιρατσιστικό κίνημα.

Οι συναυλίες του 12ου φεστιβάλ επιφυλάσσουν εκπλήξεις. Το «κλασσικό» σχήμα των προηγούμενων φεστιβάλ που είχαν μία σκηνή για τους μετανάστες και μια άλλη για τα ελληνικά και διεθνή σχήματα, αποτελεί παρελθόν. Φέτος θα υπάρχουν δύο σκηνές όπου επαγγελματίες και ερασιτέχνες, έλληνες και μετανάστες, θα αναμείξουν τους ήχους από πολλά σημεία της γης και διαφορετικά μουσικά στυλ, σε κοινές συναυλίες με πολυεθνικό κοινό. Από τις συμμετοχές του εξωτερικού, ξεχωρίζουν οι Fuat Saka (Τουρκία), η Δημοτική Μπάντα Χάλκινων Πνευστών Σαντάνσκι (Βουλγαρία) και το Δημοτικό Συγκρότημα Αυλώνας (Αλβανία). Από τις διεθνείς συμμετοχές ο κορυφαίος του dub Mad Proffessor με τη μπάντα του. Από την ελληνική σκηνή μεταξύ άλλων θα παρελάσουν καλλιτέχνες όπως ο Βαγγέλης Γερμανός και ο Γιάννης Χαρούλης, η Μάρθα Φριτζήλα, οι Σπυριδούλα με τον Μπάμπη Στόκα και το Δημήτρη Πουλικάκο. Όπως πάντα θα υπάρχουν προβολές ταινιών, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας, πολυεθνικές κουζίνες, παιδότοπος και θεατρικά δρώμενα.

Μετά από τις φετινές αντιρατσιστικές κινητοποιήσεις της 10 Φλεβάρη και της 31 Μάη, αλλά και τη συμμετοχή μεταναστών στην Πρωτομαγιά και τις αντιπολεμικές διαδηλώσεις, τις κινητοποιήσεις που έγιναν ενάντια στη συγκάλυψη των απαγωγών των Πακιστανών και το κίνημα συμπαράστασης στον πρόεδρο της Πακιστανικής Κοινότητας, τα πράγματα με το αντιρατσιστικό-μεταναστευτικό κίνημα έχουν πάει ένα βήμα παρακάτω από τις προηγούμενες χρονιές. Γι’ αυτό το 12ο Αντιρατσιστικό φεστιβάλ μπορεί να μην είναι μόνο ένας πολύχρωμος τόπος συνάντησης και ανάδειξης των διαφορετικών πολιτισμών, αλλά μια γιορτή αλληλεγγύης και κοινής δράσης απέναντι στο ρατσισμό, τη φτώχεια και τον πόλεμο.

Ας μη λείψει κανείς μας!

Διαβάστε Περισσότερα »

ΤΕΛΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ με θέμα ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ

Τα προοδευτικότερα κόμματα τους περιοχής συναντήθηκαν για πρώτη φορά στην Τουρκία 9-10 Ιουνίου μετά από πρόσκληση του Κόμματο Εργασίας τους Τουρκίας και του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών τους Τυνησίας για την διοργάνωση αυτού του συνεδρίου με τίτλο «Αντίσταση των Λαών Ενάντια τους Ιμπεριαλιστικές Επιθέσεις στη Μέση Ανατολή». Εκπρόσωποι οργανώσεων, κομμάτων και οι ακαδημαϊκοί συμμετείχαν σ’ αυτό το συμπόσιο. Εκπρόσωποι από Τουρκία, Συρία, Παλαιστίνη, Ιράκ, Τυνησία, Γαλλία και Κολομβία προετοίμασαν αυτή τη διακήρυξη ως αποτέλεσμα τους προσωπικής μελέτης για την περιοχή.

Η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική βρίσκονται κάτω την στρατιωτική, πολιτική και πολιτιστική επίθεση των ιμπεριαλιστών και των Σιωνιστών. Αυτές οι επιθέσεις εντάθηκαν ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα τους 11ης Σεπτέμβρη του 2001. Ο σκοπός αυτών των επιθέσεων είναι ο έλεγχος του υποθαλάσσιου πλούτου, των πηγών πετρελαίου και η κατοχή στρατηγικών σημείων. Οι ιμπεριαλιστές θέλουν να πετύχουν τους σκοπούς τους στην περιοχή χρησιμοποιώντας τους Σιωνιστές. Οι ιμπεριαλιστές και οι σύμμαχοί τους χρησιμοποιούν κάθε μέσο για την επίτευξη των σκοπών τους. Προβαίνουν σε στρατιωτικές επιθέσεις, επιχειρούν ωμή κατοχή, εφαρμόζουν πολιτική και διπλωματική πίεση και καταδικάζουν τους λαούς σε πείνα και φτώχια με τα οικονομικά εμπάργκο. Στερούν από τους λαούς ακόμα και τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Δεν διστάζουν να στρέψουν τους Σουνίτες ενάντια στους Σιίτες και τους Κούρδους ενάντια στους Άραβες και την ίδια ώρα διχάζουν τους λαούς υποδαυλίζοντας και διογκώνοντας τις φυλετικές, εθνικές θρησκευτικές διαφορές. Ο στόχος τους είναι το ξαναμοίρασμα και η επαναπροσαρμογή της περιοχής με βάση τις στρατηγικές τους επιδιώξεις. Από την άλλη θέλουν να συκοφαντήσουν τον αγώνα και την αντίσταση των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό χαρακτηρίζοντάς τον «τρομοκρατία». Θέλουν να πετύχουν τους σκοπούς τους είτε καταπνίγοντας το Ισλάμ και τους Μουσουλμάνους με νέα ιδεολογικά σχήματα ή αποκαλώντας τους ανοιχτά ως «εχθρούς».

Σήμερα, ολόκληρη η περιοχή είναι κάτω από την στρατιωτική εποπτεία των ΗΠΑ. Έχουν ήδη αποκτήσει έλεγχο στα αποικιακά τους κράτη. Στα υπόλοιπα, τους αποσπούν κομμάτια από την γη τους και εγκαθιστούν στρατιωτικές βάσεις. Ανοίγουν δρόμους για να μπορούν να δρουν στην περιοχή. Για να το πετύχουν αυτό, αποσταθεροποιούν όλες τις οικονομικές και κοινωνικές σταθερές και ισορροπίες. Δεν διστάζουν στο να απειλούν όλες τις κυβερνήσεις και τους λαούς για να πετύχουν τους σκοπούς της στην περιοχή και να ενισχύσουν την εξουσία τους και την ηγεμονία τους σε ολόκληρο τον κόσμο.

Επιπλέον, στην περιοχή μας τα αντιδημοκρατικά καθεστώτα και οι δεσποτικές κυβερνήσεις αυξάνουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι λαοί σε αυτό το πλαίσιο. Η περιοχή κυβερνάται είτε από βασίλεια είτε από τα αποκαλούμενα «δημοκρατικά» βασίλεια. Οι λαοί που ζουν σε αυτές τις υπό κατοχή περιοχές υποφέρουν τα μέγιστα. Η ανέχεια, η ανεργία, οι επιδημικές ασθένειες και η αδιαφορία έχουν φτάσει σε υψηλά επίπεδα εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Παράλληλα, τα κέρδη των ισχυρών κρατών, η ευμάρεια των ιμπεριαλιστών και η ηγεμονίας τους μεγαλώνουν όλο και περισσότερο.

Οι λαοί μας δεν αντιμετωπίζουν μόνο οικονομική, πολιτική και στρατιωτική καταπίεση, αλλά και μια τεράστια πολιτιστική καταδυνάστευση. Οι πολιτισμοί, τα πιστεύω και οι εθνικές συνειδήσεις τους απειλούνται με καταστροφή. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις λεηλατούν μουσεία και βιβλιοθήκες, κατεδαφίζουν σχολεία, ερευνητικά κέντρα και πανεπιστήμια, σκοτώνουν ή φυλακίζουν τους επιστήμονες και τους διανοούμενους. All the religious and civil organisations have been tried to be abolished, they have been ravaged. The educational systems of the peoples have been utterly regulated. Furthermore, all of the media institutions in the Middle Eastern countries are under control of cruel monarchs.

Παρόλες τις αρνητικές συνθήκες, οι λαοί της Μέσης Ανατολής ποτέ δεν θα μείνουν άπραγοι. Θα στρατευθούν στην αντίσταση. Θα πάρουν θέση για να υπερασπιστούν τα δικά τους πολιτικά, κοινωνικά, και οικονομικά δικαιώματά τους. Ο ένοπλος αγώνας στο Ιράκ ματαίωσε τα σχέδια των ΗΠΑ. Επίσης, η αντίσταση θριάμβευσε απέναντι στον σιωνισμό στον Λίβανο. Η αντίσταση δυναμώνει και ο ξεσηκωμός ενάντια στους κατακτητές αναπτύσσεται στην Παλαιστίνη. Ταυτόχρονα, τα αντιστασιακά κινήματα έχουν αρχίσει να γίνονται πιο πειθαρχημένα και έχουν καταφέρει βαριές απώλειες για τους κατακτητές στο Αφγανιστάν και στη Σομαλία. Σε όλες τις χώρες της περιοχής, τα κινήματα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό δεσποτισμό βελτιώνονται όλο και περισσότερο. Αυτές τα αντιστασιακά κινήματα είναι υποψήφια να λάβουν την πολιτική υποστήριξη των λαών. Εξάλλου, οι μειονότητες στην περιοχή βρίσκονται υπό την διπλή καταδυνάστευση των ιμπεριαλιστών και των απάνθρωπων κυβερνήσεων. Το καθήκον και η ευθύνη των λαών είναι να λύσουν τα προβλήματα σε δημοκρατικά και κοινωνικά πλαίσια. Αν δεν είναι η πατρίδα ελεύθερη, δεν θα μπορέσει ποτέ να είναι δημοκρατική. Η ανεξαρτησία και η ελευθερία θα είναι ασήμαντες όσο οι λαοί δεν έχουν στην κατοχή τους, τους δικούς τους τοπικούς πόρους και ευημερία σε όλους τους τομείς. Αφήνοντας τον εθνικισμό, τον σεκταρισμό και τον θρησκευτικό φανατισμό στην άκρη, τους οποίους έχουν εισάγει, υποδαυλίσει και συντηρήσει οι ιμπεριαλιστές, πρέπει να ενώσουμε τους λαούς μας ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους σιωνιστές.
Η πάλη ενάντια στο τρίγωνο αντίδραση-Σιωνισμός-ιμπεριαλισμός πρέπει να συνεχιστεί με ένα πλατύ μέτωπο. Υπάρχουν Ισλαμιστικές δυνάμεις οι οποίες παλεύουν κι αυτές ενάντια σε αντίδραση-Σιωνισμό-ιμπεριαλισμό. Σε αυτή τη φάση πρέπει να βάλουμε τους ίδιους στόχους, χωρίς να παραιτηθεί κανείς από το πρόγραμμά του, έχοντας υπ’ όψην μας τις διαφορές που έχουμε μαζί τους. Το βασικό καθήκον όλων των επαναστατών σε αυτό τον αγώνα είναι να ενώσουν όλους τους εργάτες και τους εργαζόμενους κάτω από σε μια πολιτική και μια ιδεολογία με γερά θεμέλια και σωστά γειωμένη. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχουμε.
Οι συμμετέχοντες σε αυτό το Συμπόσιο υποστηρίζουν τα αντιστασιακά κινήματα σε Ιράκ, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Λίβανο και Σομαλία και επισημαίνουν ότι οι λαοί που αντιστέκονται στην κατοχή δεν έχουν καμία σχέση με την «τρομοκρατία». Ο πραγματικός τρόμος είναι η κατοχή και η καταστροφή των πολιτισμών. Σε αυτά τα πλαίσια, οι συμμετέχοντες συμφωνούν ότι το βασικότερο πρόβλημα της περιοχής είναι το Παλαιστινιακό. Η ασφάλεια και η σταθερότητα είναι αδύνατες χωρίς να λυθεί αυτό το πρόβλημα. Ο Παλαιστινιακός Λαός πρέπει να καθορίσει μόνος του το μέλλον του. Στόχος του Παλαιστινιακού λαού είναι να ιδρύσει ένα δημοκρατικό Παλαιστινιακό Κράτος στην ιστορική γη της Παλαιστίνης.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι συμμετέχοντας επικεντρώνουν στα ακόλουθα σημεία:

· Ο αγώνας των Παλαιστινίων ενάντια στους Σιωνιστές είναι μέρος και κομμάτι του αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό στην περιοχή και σε ολόκληρο τον κόσμο. Στηρίζουμε όλες τις μορφές πάλη των Παλαιστινίων συμπεριλαμβανομένου και του ένοπλου αγώνα ενάντια στους Σιωνιστές οι οποίοι είναι σφετεριστές και εθνικιστές. Δεν θα πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ αυτών των κινημάτων. Καλούμε όλες τι ομάδες είτε εθνικιστικές, είτε αριστερές είτε ισλαμιστικές και παλεύουν υπέρ του Παλαιστινιακού λαού να διατηρήσουν την εθνική ενότητα και να λύσουν τις εσωτερικές τους διαφορές μέσα σε ένα δημοκρατικό πλαίσιο άμεσα.
· Οι συμμετέχοντας διαμαρτύρονται για τον οικονομικό και πολιτικό αποκλεισμό που τέθηκε σε εφαρμογή ενάντια στον Παλαιστινιακό λαό και ζητάν για τον άμεσο τερματισμό του το συντομότερο δυνατό.
· Συμφωνούμε με την Ιρακινή Αντίσταση. Ο πρώτος όρος για την επίλυση των προβλημάτων του ιρακινού λαού είναι η άμεση αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων. Και εδώ, οι συμμετέχοντες καλούν όλες τις δυνάμεις στο Ιράκ να παραμερίσουν το σεχταρισμό, εθνικά και θρησκευτικά προβλήματα και να ενωθούν. Διαμαρτυρόμαστε για τον θάνατο πολιτών. Ενέργειες που έχουν στόχο πολίτες αδυνατίζουν το κύρος της αντίστασης. Αν επιτευχθεί ενότητα, η νίκη θα έρθει πολύ σύντομα. Η νίκη θα μείνει ένα γερό σοκ ενάντια στα σχέδια του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή.
· Στηρίζουμε τους αγώνα σε όλα τα επίπεδα της αντίστασης στην περιοχή, στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία και τον Λίβανο και υπογραμμίζουμε ότι οι λαοί στην περιοχή έχουν το δικαίωμα της αντίστασης. Συγκεκριμένα, χαιρετίζουμε τον Λιβανέζικο λαό που πολέμησε και νίκησε τους Σιωνιστές το περασμένο καλοκαίρι.
· Η Συνδιάσκεψη καταγγέλλει τις απειλές των ΗΠΑ προς τη Συρία και το Ιράν, απειλές οι οποίες είναι καταδικαστέες ανεξάρτητα από δικαιολογίες. Η αλλαγή του καθεστώτος στο Ιράν και στη Συρία είναι καθαρά πρόβλημα του Ιρανικού και Συριανού λαού. Σε τέτοια θέματα δεν θα πρέπει για κανένα λόγο να αναμειγνύονται εξωγενείς δυνάμεις.
· Καταδικάζουμε τις επιθέσεις και την κατοχή που έχει ως στόχο τον έλεγχο του φυσικού πλούτου του Σουδάν και καλούμε τους λαούς της περιοχής σε συνεννόηση και σύναψη ισχυρών σχέσεων. Πρέπει να δράσουμε μαζί ενάντια στον κοινό εχθρό. Στηρίζουμε κάθε μορφή πάλη των λαών στην περιοχή για την κατάχτηση πολιτιστικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων.
· Καταδικάζουμε τις τυραννικές συμπεριφορές των κυβερνήσεων της περιοχής ενάντια στη λαϊκή και πολιτική αντιπολίτευση. Οι πολιτικές δίκες στο Μαρόκο πρέπει να σταματήσουν άμεσα. Το ίδιο πρέπει να γίνει με τις δίκες σε Τυνησία, Αίγυπτο, Συρία, Ιράν, Τουρκία και της χώρες του Περσικού Κόλπου. Απαιτούμε όλοι αυτοί που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες λόγω των πολιτικών θέσεων και αντιλήψεών τους να επιστρέψουν σ’ αυτές και ταυτόχρονα απαιτούμε να ελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι.
· Οι συμμετέχοντας στηρίζουν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των λαών της περιοχής.
· Τέλος, οι συμμετέχοντες εύχονται τέτοιες συνδιασκέψεις να συνεχιστούν με περισσότερες συμμετοχές και βαθύτερες συζητήσεις κάθε χρόνο.

Συμμετείχαν στη Συνδιάσκεψη:

Κόμμα Εργασίας (EMEP) Τουρκίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Τυνησίας (PCOT)
Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Συρίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Συρίας – Πολιτικό Γραφείο
Οργάνωση Σύριων Κομμουνιστών
Δημοκρατικός Δρόμος – Μαρόκο
Λαϊκό Μέτωπο για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης
Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας (μ-λ)
Sahar Mehdi, Επιτροπή για Ελεύθερο Ιράκ
Sallameh Keileh, Σύριος Μαρξιστής
Prof. Georges Labica, Επιτροπή «Πραγματική Ειρήνη στη Μ. Ανατολή» - Γαλλία
Jelloul Azzouna, Πρόεδρος της Ένωσης Ελεύθερων Συγγραφέων – Τυνησία

Διαβάστε Περισσότερα »

Διεθνής Συνδιάσκεψη, Κωνσταντινούπολη 9-10 Ιουνίου 2007

«ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ»

ΟΙ ΛΑΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΡΑΣΟΥΝ ΜΑΖΙ

Η συνδιάσκεψη για την Πάλη των Λαών Ενάντια στις Ιμπεριαλιστικές Επιθέσεις στη Μέση Ανατολή το οποίο διεξήχθη στην Κωνσταντινούπολη 9-10 Ιουνίου, ολοκληρώθηκε με μια διακήρυξη η οποία δίνει βάρος στον ενωτικό αγώνα. Η συνδιάσκεψη οργανώθηκε από το Κόμμα Εργασίας της Τουρκίας και το Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Τυνησίας.

Έμφαση στον ενωτικό αγώνα

Ο Jelloul Azzouna, επικεφαλής της Ένωσης Ελεύθερων Συγγραφέων Τυνησίας (Free Writers Association of Tunisia) δήλωσε ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν σκοπό να εγκαταλείψουν το Ιράκ και εγγυήθηκε ότι σαν δημοσιογράφοι από την Τυνησία θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μαζί με άλλους δημοσιογράφους ενάντια στην κατοχή. Επίσης δήλωσε ότι ο δρόμος για την απελευθέρωση του Ιράκ είναι η ενωτική δράση.

Ο Mansour Attassi, από το Συριακή Κομμουνιστική Οργάνωση (Syrian Communist Organisation), δήλωσε ότι οι ΗΠΑ καταρτίζουν σχέδια, όπως το «Επεκταμένο Σχέδιο για τη Μέση Ανατολή», για το πετρέλαιο στη Μέση Ανατολή και προετοιμάζονται να εισβάλουν προκειμένου να βάλουν σε εφαρμογή αυτά τα σχέδια. Ο Attasi έδωσε έμφαση στο συλλογικό αγώνα διακηρύσσοντας την αναγκαιότητα οι ΗΠΑ και το Ισραήλ να εγκαταλείψουν τα σχέδια τους για την περιοχή και να προχωρήσουν στον τερματισμό των συγκρούσεων, του διχασμού και της τρομοκρατίας.

Ο Abdallah Elharif από το Κόμμα του Δημοκρατικού Δρόμου (Party of Democratic Road) στο Μαρόκο, είπε ότι οι κατοχές στη Μέση ανατολή έδειξαν ότι η περιοχή είναι πολύ σημαντική από στρατηγική, στρατιωτική και εμπορική σκοπιά και επίσης είπε ότι η αντίληψη της δημοκρατίας από τις ΗΠΑ μεταβάλλεται ανάλογα με το βαθμό συμμόρφωσης στα συμφέροντα της. O Abdallah Elharif δήλωσε ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των λαών και τόνισε ότι μερικές δυνάμεις όπως η Αλ Κάιντα υπηρέτησαν τις ΗΠΑ. Ο Abdallah Elharif είπε ότι δεν υπάρχουν εμπόδια για τη δημιουργία ενός πλατιού μετώπου και τόνισε ότι ούτε οι ΗΠΑ, ούτε οι σύμμαχοι της, ούτε οι κυβερνήσεις-μαριονέτες μπορούν να σταθούν εμπόδιο στο μέτωπο της αντίστασης.

«Οι ΗΠΑ υπηρετούν τα μονοπώλια»

Ο Sallameh Keileh, Σύριος ανεξάρτητος μαρξιστής, διακήρυξε ότι οι ΗΠΑ ενεπλάκησαν στον πόλεμο προκειμένου να γίνουν ηγεμονική δύναμη στην οικονομία και να υπηρετήσουν τα μονοπώλια και πρόσθεσε ότι αυτό που απειλεί ολόκληρη την ανθρωπότητα είναι η «μιλιταριστική παγκοσμιοποίηση».
Ο Abu Ahmet Fuad από το «Λαϊκό Μέτωπο για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» είπε ότι «το ζήτημα της Παλαιστίνης δεν είναι ζήτημα μόνο του Αραβικού κόσμου αλλά όλων των ανθρώπων που είναι υπέρ της ελευθερίας. Ολόκληρη η περιοχή είναι στιγματισμένη από εμφύλιους πολέμους. Θέλουν η Παλαιστίνη να γίνει το μέσο για να εξυπηρετηθούν οι στρατηγικοί σκοποί του ιμπεριαλισμού».
Ο Javier Perez από το Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας Μ-Λ δήλωσε ότι ο ιμπεριαλισμός δε θέλει την ελευθερία των εθνών. Ο Perez τραβώντας την προσοχή παρατήρησε ότι τα ζητήματα στη Νότια Αμερική και τη Μέση ανατολή είναι παρόμοια, τονίζοντας ότι ένας από τους πολιτικούς στόχους του ιμπεριαλισμού ήταν οι ΗΠΑ να εμποδίσουν τις χώρες του Ανατολικού Μπλοκ να ανασυγκροτηθούν μετά την πτώση του.

Οι εχθροί των λαού, οι ιμπεριαλιστές και τα τσιράκια τους

Ο Nedim Koroglu, αντιπρόεδρος του Κόμματος Εργασίας (EMEP), έδωσε την τελική ομιλία της διήμερης συνδιάσκεψης.
Ο Koroglu είπε ότι στην Τουρκία όπως και σε όλο τον κόσμο, οι εχθροί του λαού είναι πρώτα οι ΗΠΑ, μετά οι ιμπεριαλιστές και μετά τα τσιράκια τους. Ο Koroglu συνέχισε λέγοντας expressed ότι οι ΗΠΑ και οι άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις προώθησαν και υπεράσπισαν φασιστικά και αντιδραστικά καθεστώτα στην περιοχή την εποχή του Ψυχρού Πολέμου με την ΕΣΣΔ. Υπενθύμισε επίσης ότι το πετρέλαιο και ο υπόλοιπος φυσικός πλούτος σφετερίζονται , μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης. Ο Koroglu έδωσε βάρος στο λόγο του στο ότι οι Αμερικανοί ιμπεριαλιστές ξεκίνησαν νέες επιθέσεις με στόχο να ανακόψουν την ανάπτυξη της Ρωσίας και της Κίνας στην περιοχή και ότι οι ΗΠΑ ανακοίνωσαν τις επιθέσεις τους στην περιοχή πρώτα με το «Μεγάλο Σχέδιο για την Μέση Ανατολή» και στη συνέχεια με τα «Εκτεταμένα Σχέδια για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρειο Αφρική». Ο Koroglu υπογράμμισε ότι 30 εκατομμύρια Κούρδοι συνωστίζονται σε 4 χώρες της Μέσης Ανατολής και ότι είναι ένα από τα έθνη που θα παίξουν σημαντικό ρόλο στον εκδημοκρατισμό της περιοχής. Συγκεκριμένα είπε ότι «Ειδικά το Κουρδικό ζήτημα στην Τουρκία το οποίο αναζωπυρώθηκε αυτές τις μέρες με επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα παραμένει άλυτο και αυτή η κατάσταση έχει μέγιστη σημασία για ολόκληρη την περιοχή».

«Πρέπει να ξεπεράσουμε τα εμπόδια στην αντίσταση»

Τη δεύτερη ημέρα της Συνδιάσκεψης, ο ομιλητής της «Ανατολικής Συνδιάσκεψης», καθηγητής Mehmet Bekaroglu είπε ότι πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα στην περιοχή λόγω της κατοχής καθώς επίσης επισήμανε ότι η κατοχή δεν υφίσταται μόνο σε στρατιωτικό και οικονομικό επίπεδο και η λεηλασία των μουσείων, των παλατιών και της πολιτιστικής κληρονομιάς είναι η πιο καλή απόδειξη για αυτό.

Διευκρινίζοντας ότι έχει ταξιδέψει στην περιοχή για μελέτες με την ιδιότητα του μέλους της Ανατολικής Συνδιάσκεψης, ο Bekaroglu δήλωσε ότι ένα από τα κύρια προβλήματα είναι ότι σχεδόν όλες οι χώρες της περιοχής κυβερνούνται από δικτατορίες καλυμμένες κάτω από διάφορα ονόματα και όλες αυτές οι δικτατορίες συνεργάζονται με τους ιμπεριαλιστές. Επίσης ανέφερε ότι οι ιμπεριαλιστές υποσχέθηκαν να φέρουν τη δημοκρατία στην περιοχή αλλά τα ζητήματα για το ποια θα είναι η μορφή αυτής της δημοκρατίας και για το πώς αυτή θα εισαχθεί πρέπει να συζητηθούν από τους διανοούμενους της περιοχής.

Ο κ. Bekaroglu προσέθεσε ότι ο εθνικισμός και η ταμπέλα του τρομοκράτη αποδυνάμωσαν την αντίσταση και ότι πρέπει να οριστεί ξεκάθαρα τι σημαίνει «τρομοκρατία». Επίσης έδωσε έμφαση στο ρόλο της θρησκείας στην αντίσταση. Ακόμα δήλωσε ότι το «να είναι το κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης (σ.τ.μ. το κόμμα του Ερντογάν το οποίο σε ευρωπαϊκό επίπεδο ανήκει στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα των αντιδραστικών Μπαρόζο-Καραμανλή-Φρατίνι-κλπ.) στην εξουσία έχει μια σειρά από αρνητικές επιπτώσεις όπως το ότι το αντικατοχικό κίνημα δεν έχει βγει στους δρόμους και προσέθεσε ότι με μια πραγματική προοπτική η επίδραση της θρησκείας μπορεί να δημιουργήσει δυνατότητες (σ.τ.μ. εννοεί στην ανάπτυξη της αντίστασης)».

Διαβάστε Περισσότερα »