Η Γαλάτεια Σαλίμκα γεννήθηκε στις 22.8.1922 στη Νάουσα και από μικρή ηλικία (13 χρόνων), δούλεψε εργάτρια σε κλωστοϋφαντουγείο της πόλης και γνώρισε την καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση. Πήρε μέρος στους αγώνες της εργατικής τάξης και πάλεψε για τα δικαιώματα της εργατιάς. Κατά τη διάρκεια της Κατοχής πήρε μέρος στους αγώνες του λαού μας ενάντια στους φασίστες κατακτητές. Το 1942 στα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς έγινε μέλος του ΚΚΕ.
Με την έναρξη του δεύτερου αντάρτικου κατατάχθηκε εθελόντρια στο Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας (ΔΣΕ). Ήταν από τις πρώτες εθελόντριες αντάρτισσες του ΔΣΕ το 1946 στο Καϊμακτσαλάν. Τελείωσε τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ και έγινε ανθυπολοχαγός.
Στη Τασκένδη, με την ανοιχτή επέμβαση, το Σεπτέμβρη του ΄55, των χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στο ΚΚΕ, αντιτάχθηκε στην επέμβαση και υπεράσπισε μαχητικά την επαναστατική γραμμή του ΚΚΕ με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη.
Διαγράφεται μετά το ΄56 από τους διορισμένους οπορτουνιστές της κλίκας των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη-Βαφειάδη, κλπ. Δεν παρέδωσε το κομματικό της βιβλιάριο στους οπορτουνιστές (στη φωτογραφία δυο σελίδες του) και στις πιέσεις τους απάντησε: «δεν μας τα δώσατε εσείς τα κομματικά βιβλιάρια, τα πήραμε πολεμώντας».
Στα μετέπειτα χρόνια και ως το τέλος της ζωής της ακολούθησε με παραδειγματική συνέπεια και χωρίς ταλαντεύσεις την επαναστατική γραμμή των Στάλιν-Ζαχαριάδη. Σαν επαναστάτρια κομμουνίστρια διακρίνονταν για τη θαυμαστή μαχητικότητά της, το θάρρος, την αποφασιστικότητα μα και την παραδειγματική συνέπειά της στις Αρχές.
Η κηδεία της έγινε στο νεκροταφείο της Ηλιούπολης και στην επαναστάτρια κομμουνίστρια Γαλάτεια Σαλίμκα αποχαιρέτησε εκ μέρους της Οργάνωσης ο σύντροφος Τάσος Μπάλλος:
Αγαπητή και αξέχαστη συντρόφισσα Γαλάτεια
Με βαριά καρδιά, μεγάλο πόνο και οδύνη μαζευτήκαμε εδώ να σε τιμήσουμε και να σε αποχαιρετήσουμε στην τελευταία σου κατοικία, συγγενείς, φίλοι και σύντροφοι με πρώτο το σύντροφο στη ζωή και στην πάλη Γιάννη και τα παιδιά σου Ευαγγελία και Αντώνη.
Από μικρή, ανήλικη ακόμα, δούλεψες εργάτρια σε κλωστοϋφαντουργείο της Νάουσας και γνώρισες την καπιταλιστική εκμετάλλευση και καταπίεση. Πάλεψες για τα δικαιώματα της εργατιάς και πήρε μέρος στους αγώνες του λαού μας.
Έγινες μέλος του ΚΚΕ το 1942 στα χρόνια της μαύρης σκλαβιάς. Αργότερα είχες τη μεγάλη τιμή να αγωνιστείς απ' τις γραμμές του ένδοξου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ) που καθοδηγήθηκε από το ΚΚΕ με επικεφαλής το Γραμματέα του και μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη Νίκο Ζαχαριάδη. Απ' τις πρώτες εθελόντριες αντάρτισσες του ΔΣΕ το 1946 στο Καϊμακτσαλάν και τη Τζένα πολέμησες με το όπλο στο χέρι για τρία ολόκληρα χρόνια το ντόπιο μοναρχοφασισμό και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Διακρίθηκες για τη λεβεντιά και την παλικαριά σου. Τιμήθηκες δυο φορές με το μετάλλιο Ανδρείας «ΗΛΕΚΤΡΑ». Τελείωσες τη Σχολή Αξιωματικών του ΔΣΕ και έγινες ανθυπολοχαγός.
Μετά την υποχώρηση του ΔΣΕ βρέθηκες στην Τασκένδη, πρωτεύουσα του Ουζμπεκιστάν, και είχες την μεγάλη τύχη να γνωρίσεις το σοσιαλισμό που χτίζονταν εκεί την εποχή του Στάλιν αλλά και τη μεγάλη ατυχία να ζήσεις το πισωγύρισμα το 1956 με την επικράτηση της χρουστσοφικής ρεβιζιονιστικής αντεπανάστασης. Βρέθηκες αντιμέτωπη με το χρουστσοφικό ρεβιζιονισμό και υπεράσπισες αποφασιστικά και με θάρρος το ένδοξο ΚΚΕ με επικεφαλής το Νίκο Ζαχαριάδη.
Στη Τασκένδη δούλεψες και έκανες οικογένεια. Γύρισες στην πατρίδα και έζησες τα τελευταία χρόνια της ζωής σου, μένοντας ως το τέλος πιστή στις κομμουνιστικές ιδέες των Μαρξ-Ένγκελς-Λένιν-Στάλιν και στην επαναστατική γραμμή του ΚΚΕ 1918-55.
Καλό σου ταξίδι σεμνή, περήφανη, λεβέντισσα αντάρτισσα του ΔΣΕ.
Ας είναι ελαφρό το φιλόξενο της Αττικής γης που θα σε σκεπάσει.
Στη μνήμη της ο σύντροφος στη ζωή και στην πάλη Γιάννης Γκαβέλας προσφέρει στην "ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ" 50 ευρώΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ, Αρ. Φύλ. 169 1-15 2003