Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2016

Κυβερνητική κρίση στη Νότια Κορέα

Μαζικότατες διαδηλώσεις στη Νότια Κορέα. Ο λαός απαιτεί να παραιτηθεί η Παρκ Γκέουν-χε

Φώτο: Assosiated Press
Εκατομμύρια Νοτιοκορεάτες βρίσκονται στους δρόμους από τα μέσα Νοέμβρη πραγματοποιώντας τις μεγαλύτερες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στην ιστορία της χώρας.
Ο λαός απαιτεί την παραίτηση της «προέδρου» Παρκ Γκέουν-Χε.
Σύμφωνα με το PressProject: «Η Παρκ Γιουν-Χε κατηγορείται ότι βρισκόταν υπό την επιρροή μιας ύποπτης σκιώδους συμβούλου, της Τσόι Σουν-Σιλ, η οποία επωφελήθηκε από τη θέση της για να υποχρεώσει εθνικούς βιομηχανικούς ομίλους, όπως η Samsung, να καταβάλουν μεγάλα ποσά σε ύποπτα ιδρύματα, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποίησε η ίδια για προσωπικούς σκοπούς.

Η έμπιστη της Παρκ είναι η κόρη ενός μυστηριώδους θρησκευτικού ηγέτη, του Τσόι Τάε-Μιν, που έγινε ο μέντοράς της μετά τη δολοφονία της μητέρας της το 1974. Η Τσόι συνελήφθη στις αρχές Νοεμβρίου για απάτη και κατάχρηση εξουσίας.
»

Demonstrators gather during a protest calling for the resignation of South Korean President Park Geun Hye in Gwanghwamun square in Seoul on Nov 5, 2016.PHOTO: AFP
***

Ο προέδρος του KCTU καταδικάζει τα κυβερνητικά εγκλήματα

Πιονγκγιάνγκ, 23 Νοεμβρίου (KCNA) - Σύμφωνα με το νοτιοκορεατικό ηλεκτρονικό έντυπο Saram Ilbo, ο Han Sang Gyun, πρόεδρος της Συνομοσπονδίας των Συνδικάτων, καταδίκασε τις αρχές μαριονέτα στην τελική συνεδρίαση της προσφυγής που πραγματοποιήθηκε στο μαριονέτα Ανώτατο Δικαστήριο της Σεούλ στις 21 Νοεμβρίου.
     Είπε ότι η ομάδα του Παρκ Γκέουν-χε και 
Choe Sun Sil που παραβίασαν τη δημοκρατία και μονοπώλησαν οι «κρατικές υποθέσεις» δεν είναι κοινοί εγκληματίες που εμπλέκονται σε δωροδοκία, απάτη, υπεξαίρεση χρημάτων, κ.λπ., αλλά δικτάτορες που διαταρασσόσουν την τάξη.
 
Τους κατονόμασε ως οχλούντες την ειρήνη που οδήγησαν τις σχέσεις βορρά-νότου σε αντιπαράθεση και στο χείλος του πολέμου, όχι της συμφιλίωσης και της συν-ευημερίας.
 
Φώναξε ότι το καθεστώς της Παρκ Γκέουν-χε είναι το πιο αναίσχυντη στην ιστορία των τελευταίων 5.000 χρόνων.
 
Ο ίδιος προειδοποίησε ότι αν ένα εκατομμύριο άνθρωποι αποτυγχάνουν, πέντε εκατομμύρια άνθρωποι θα ακολουθήσουν και αν αποτύχουν, 10 εκατομμύρια άνθρωποι θα έρθουν και όποιος παραβιάζει τη δημοκρατία θα πρέπει να εκδιωχθεί από την εξουσία. -0-

Εφημερίδα των Κορεατών στις ΗΠΑ απαιτεί την παραίτηση της Παρκ Γκέουν-χε

Πιονγκγιάνγκ, 23 Νοεμβρίου (KCNA) - Η Minjok Thongsin, η ηλεκτρονική εφημερίδα των κορεατών στις ΗΠΑ, δημοσίευσε ένα άρθρο στις 22 Νοεμβρίου απαιτώντας την άμεση παραίτηση του Παρκ Γκέουν-χε.
 
Είπε ότι τη Παρκ καθυστερεί την παραίτησή της, με διάφορα προσχήματα παρά την έντονη δυσαρέσκεια των Κορεατών τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας.
 
Εν τω μεταξύ, η νοτιοκορεάτικη ηλεκτρονική εφημερίδα Jaju Sibo στις 21 Νοεμβρίου, δήλωσε ότι πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι πραγματοποίησαν δράσεις με κεριά, αλλά η Πάρκ διαμένει στην εξουσία.
 
Είναι η ειδική κατάσταση όπου η εγκληματίας που μονοπώλησε τις "κυβερνητικές υποθέσεις" παραμένει στο Μπλε Σπίτι, είπε, προτρέποντας την Παρκ για να παραιτηθεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. -0-

Νοτιοκορεάτικη εφημερίδα ζητάει να παραιτηθεί η Παρκ Γκέουν-χε

Πιονγκγιάνγκ 23 Νοεμβρίου (KCNA) - Η νοτιοκορεάτικη καθημερινή εφημερίδα Kyunghyang στις 21 Νοεμβρίου σε κύριο άρθρο της καταδίκασε την «πρόεδρο» επειδή αψηφά ακόμα και το δικαστικό σύστημα.
 
Λέγοντας ότι, σύμφωνα με την έγγραφη κλήση, οι υποψίες για την Παρκ Γκέουν-χε είναι πιο σοβαρές από ό,τι αναμενόταν, το έγγραφο τόνισε ότι η Παρκ ονομάζεται ως συνεργός, αλλά και ότι αυτή είναι ο κύριος ένοχος, υπό το φως του ρόλου που έπαιξε.
 
Όχι προσποίηση θα λειτουργήσει ως η δίωξη δηλωθεί Παρκ ως συνεργός, ανέφερε η εφημερίδα, και συνέχισε:
Η παραμονή της Παρκ Γκέουν-χε είναι μια προδοσία και μια πραξικοπηματική πράξη εναντίον του λαού. -0-

Η Rodong Sinmun ερμηνεύει την ομιλία της Παρκ Γκέουν-χε σχετικά με την «προβοκάτσια του Βορρά» ως πρελούδιο πολέμου κατά της ΛΔΚ

Πιονγκγιάνγκ, 22 Οκτωβρίου (KCNA) - Η ομάδα Παρκ Γκέουν-χε στο έλεος μιας σοβαρής κυβερνητικής κρίσης είναι απασχολημένη να φωνάζει για «προβοκάτσια του βορρά» παντού, λέει η Rodong Sinmun το Σάββατο σε ένα άρθρο.
Ο απαίσιος στόχος που επιδιώκεται από την ομάδα της Παρκ που ξεκίνησε αυτή την υστερική αντιπαράθεση και τις κραυγές για «προβοκάτσια του βορρά», έχει ήδη αποκαλυφθεί, γράφει το άρθρο, και συνεχίζει:
Οι εντεινόμενες κραυγές των δυνάμεων-μαριονέτα για «προβοκάτσια του βορρά» σημαίνουν μόνο τον αυξανόμενο κίνδυνο ενός πυρηνικού πολέμου στην Κορεατική χερσόνησο.
Οι φωνές για «προβοκάτσια του βορρά», ως εκ τούτου, σημαίνουν ένα προοίμιο για έναν πόλεμο εναντίον του Βορρά.
Οι νοτιοκορεάτες στρατιωτικοί- γκάνγκστερ απεγνωσμένα να καταφεύγουν σε στρατιωτικές προκλήσεις για να εξαπολύσουν μια προληπτική πυρηνική επίθεση στο Βορά με το πρόσχημα της αντιμετώπισης της «προβοκάτσιας του βορρά».
Όποτε παρουσιαστεί η ευκαιρία, οι νοτιοκορεάτες πολεμοκάπηλοι φωνάζουν για «προβοκάτσια από το βορρά» σε μια προσπάθεια να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη. Είναι κυνικό τέχνασμα τους για να κάνουν το λαό να πιστεύει ότι κάθε πολεμική πρόκληση που διαπράττουν οι ίδιοι έγινε από το Βορρά.
Ένας άλλος στόχος που επιδιώκεται από την ομάδα της Πάρκ μέσω των παραπάνω προπαγανδιστικών δηλώσεων είναι η διαφημιστική εκστρατεία της «κρίση ασφάλειας», σε μια προσπάθεια να ξεπεράσει χειρότερη κυβερνητική κρίση.
Η ομάδα της Παρκ Γκέουν-χε τώρα γίνονται όλο και πιο ομιλητική για «προβοκάτσια του βορρά», κλαψουρίζοντας για «απειλή από τα πυρηνικά του βορρά» και «έκτακτη ανάγκη», σε μια πανούργα προσπάθεια να εκτρέψει αλλού την προσοχή του του αγανακτισμένου λαού και να παρατείνει την εξουσία της
Οι νοτιοκορεάτικες δυνάμεις μαριονέτα κάνουν μεγάλο λάθος αν υπολογίζουν ότι μπορούν να παρατείνουν τις υπόλοιπες μέρες τους, χρησιμοποιώντας την υποτιθέμενη «προβοκάτσια από το βορρά», ως μοχλό για να ξεπεράσουν την κυβερνητική τους κρίση.

Νοτιοκορεάτικο έντυπο υποστηρίζει των αγώνα των εργαζομένων των σιδηροδρόμων για την εκδίωξη της Παρκ Γκέουν-χε

Τη Δεύτερα το νοτιοκορεάτικο ηλεκτρονικό έντυπο Minjok Ilbo σε κύριο άρθρο του, δήλωσε ότι η απεργία των εργατών στους σιδηροδρόμους σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της εισαγωγής του συστήματος πληρωμής των μισθών, σύμφωνα με το κομμάτι είναι σε εξέλιξη.
 
Και συνεχίζει:
 
Όταν το η αποκρατικοποίηση των σιδηροδρόμων ωθείται προς τα εμπρός από το καθεστώς της Παρκ Γκέουν-χε από την αρχή της θητείας της, ελέγχθηκε από την αιματηρή πάλη των εργαζομένων, έχει καταφύγει σε πρωτοφανή καταστολή από την συνδικαλιστική σιδηροδρόμων, σχετικά με το ως ένα αγκάθι στη σάρκα του.
 
Λόγω της οικονομικής κρίσης και την εξαθλίωση της ζωής του λαού που προκαλείται από το καθεστώς, πολλοί εργαζόμενοι έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας της χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας.
 
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι σε όλη τη Νότια Κορέα εξέφρασαν τη θέλησή τους σε μια εποχή που οι δράσεις που κερδίζουν σε έκταση και δύναμη να ζητήσει την παραίτηση της Παρκ Γκέουν-χε, και την τιμωρία της Choe Sun Sil και τη διάλυση του Κόμματος Saenuri.
 

Νοτιοκορεάτες φοιτητές στις ΗΠΑ απαιτούν την παραίτηση της Παρκ Γκέουν-Χε

Πιονγκγιάνγκ, 24 Νοεμβρίου (KCNA) - 307  νοτιοκορεάτες φοιτητές του Πανεπιστημίου του Michigan των ΗΠΑ πραγματοποίησαν πορεία με κεριά στο πανεπιστήμιο στις 19 Νοεμβρίου και εξέδωσαν δήλωση σχετικά με την κατάσταση απαιτώντας την παραίτηση της Παρκ Γκέουν-χε, σύμφωνα με το νοτιοκορεατικό έντυπο Segye Ilbo.

Ομιλητές είπαν ότι στη δράση με τα κεριά συμμετείχαν άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα στη Νότια Κορέα απαιτώντας την παραίτηση του παρόντος καθεστώτος, ενώ καταδίκασαν την μονοπώληση της πολιτικής μονοπώληση από το καθεστώς της Πάρκ που θέτει τη νοτιοκορεάτικη κοινωνία στο χάος.

Πριν από αυτό, νοτιοκορεάτες φοιτητές από περισσότερα από 40 πανεπιστήμια των ΗΠΑ συμμετείχαν στην εκστρατεία για την έκδοση δήλωση σχετικά με την κατάσταση απαιτώντας την παραίτηση του καθεστώτος της Παρκ. -0-

Κορέατες που σπουδάζουν στο εξωτερικό ζητάνε την παραίτηση της Παρκ Γκέουν-χε

Πιονγκγιάνγκ, 27 Νοεμβρίου (KCNA) - Περισσότεροι από 1.000 κορεάτες σπουδαστές του εξωτερικού που εργάζονται στις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Βρετανία και σε άλλα μέρη του κόσμου, εξέδωσαν κοινή δήλωση απαιτώντας την άμεση παραίτηση της προδότισσας Παρκ Γκέουν-χε στις 25 Νοεμβρίου, σύμφωνα με την την νοτιοκορεατική ηλεκτρονική εφημερίδα Thongil News.Η Παρκ παρέδωσε την εξουσία και το καθήκον του "προέδρου" σε μια πολίτη την Choe Sun Sil, που σημαίνει παραβίαση του «συντάγματος», ανέφερε η δήλωση, προσθέτοντας ότι η Παρκ που συγκέντρωσε παράνομα κεφάλαια ύψους 80 δισ κέρδισε από μεγάλες επιχειρήσεις στις συνεργασίες με την Choe, ένα σοβαρό κυβερνητικό σκάνδαλο.Η δήλωση συνεχίζει:Η Παρκ φιμώνει και τα μέσα ενημέρωσης, κινητοποιώντας διάφορα όργανα εξουσίας και ελέγχονται , μια σοβαρή παράνομη πράξη παραβιάζει τη θεμελιώδη τάξη και το σύστημα της δημοκρατίας.Η αλήθεια πίσω από την καταστροφή του πλοίου Sewol δεν έχει ακόμη διερευνηθεί και το καθεστώς έχει συναφθεί ακόμη συμφωνία για την προστασία των στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών με την ιαπωνική κυβέρνηση, δεν είναι ικανοποιημένοι με την ταπεινωτική συμφωνία σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής δουλείας. Επιπλέον, η εισαγωγή τον βιβλίων ιστορίας ελεγχόμενων από την κυβέρνηση και η ανάπτυξη THAAD μονομερώς προωθείται.

Αυτό οφείλεται στη συνωμοσία που αφορούν την Παρκ, το νοτιοκορεατικό καθεστώς και το κόμμα "Saenuri", μεγιστάνες και συντηρητικά μέσα.

Η δήλωση ζήτησε από την Παρκ να παραιτηθεί αμέσως και το σκάνδαλο να ερευνηθεί πλήρως και όσους εμπλέκονται σε αυτό να τιμωρείται αυστηρά.

Τόνισε ότι η υπόθεση της Παρκ Γκέουν-χε-Κόε Sun Sil θα πρέπει να αποτελέσει ευκαιρία για τη μεταρρύθμιση την πολιτική και την κοινωνία της Νότιας Κορέας. -0-
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2016

ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ!

kyklofories
Τα ακόλουθα είναι διαθέσιμα από την Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55

- Σοσιαλισμός του 21ου αιώνα: Νέα Θεωρητικοποίηση Παλιών Αντι-Μαρξιστικών Ιδεών. Τιμή:5 2 ευρώ [ΠΡΟΣΦΟΡΑ!]

- Ι.Β. Στάλιν: Τροτσκισμός ή Λενινισμός. Τιμή: 3 ευρώ. Διατίθεται και ηλεκτρονικά δωρεάν.

- Πρόγραμμα του ΚΚΕ (Σχέδιο) του 1954. Τιμή: 3 ευρώ

- Καταστατικό του ΚΚΕ του 1945. Τιμή: 2 ευρώ

- Ε. Χότζα: "Το μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα και η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού". Τιμή: 3 ευρώ

- Άρθρα στο "Ριζοσπάστη" και στην "Κομμουνιστική Επιθεώρηση" (1924-1947) ενάντια στον αντεπαναστατικό τροτσκισμό. Τιμή: 5 ευρώ

***

Για τη δράση ανάμεσα στις γυναίκες

Το 2014 συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την ίδρυση της Διεθνούς Σύσκεψης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO).  Με αφορμή αυτή την επέτειο, κομμουνιστές απ' όλο τον κόσμο συναντήθηκαν στην Τουρκία. Στη συνάντηση αυτή, στην οποία συμμετείχε και η «ΚΙΝΗΣΗ για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-55» βγήκε μια κοινή διακήρυξη η οποία αναφέρει χαρακτηριστικά:
«Εμείς, τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις όλου του κόσμου, που συμμετέχουμε στη διεθνή Σύσκεψη των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων, καλούμε, με την ευκαιρία της 20ης επετείου της διεθνούς Οργάνωσης, την εργατική τάξη του κόσμου και τους καταπιεσμένους λαούς να ενωθούν απέναντι στη διεθνή μπουρζουαζία και τον ιμπεριαλισμό και να δυναμώσουν εκ νέου την πάλη για την ελευθερία.
Ο κόσμος, που διαιρείται σε εκμεταλλευτές και εκμεταλλευόμενες μάζες, σε ιμπεριαλιστές κυρίους και εκμεταλλευόμενες μάζες, βαδίζει σε μια νέα περίοδο ανατροπών και επαναστάσεων.
Ο καπιταλισμός, που δεν έχει τίποτε να προσφέρει στις εκμεταλλευόμενες μάζες, έχει περισσότερο από πότε πριν στην ιστορία ωριμάσει τις προϋποθέσεις για το σοσιαλισμό. Μπορεί κανείς να μιλήσει για την ωριμότητα της εργατικής τάξης τόσο σε ποσοτική όσο και ποιοτική κατεύθυνση. Η εργατική τάξη και οι εργαζόμενοι σταθεροποιούν ολοένα και παραπέρα τις θέσεις τους, δυναμώνοντας τις Οργανώσεις τους σε πολυάριθμες χώρες και βγάζοντας τα διδάγματα από την ίδια τους την πείρα τόσο στον συνδικαλιστικό όσο και στον πολιτικό τομέα της πάλης, πρώτα απ’ όλα απ’ τους μαζικούς αγώνες σε πολλές χώρες.
Ακόμα και αν τους στέρησαν τις επαναστάσεις σε χώρες όπως η Τυνησία και η Αίγυπτος, παρόλο που ήταν επικεφαλής τους , το μέλλον ανήκει στην εργατική τάξη και στους εργάτες του κόσμου που συγκεντρώνουν μια ουσιαστική πείρα για να προχωρήσουν παραπέρα.
Πρέπει να ξέρουμε ότι οι κατακτήσεις και η πείρα των μεγάλων επαναστατικών κυμάτων και των εθνικών και κοινωνικών αγώνων όλων των χωρών του κόσμου αποδεικνύουν, ότι εμείς μπορούμε εκ νέου να βαδίσουμε σε μια νίκη, και αυτή τη φορά με περισσότερη δύναμη και σε μεγαλύτερη έκταση. Οι αγώνες μας για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωση παίρνουν κάθε φορά ιδιαίτερες μορφές και ανάλογα με τη χώρα ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους, παίρνουν ως προς το περιεχόμενο διεθνή χαρακτήρα και αποτελούν τμήματα του ενιαίου προτσές της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης.
Αυτό επιβάλλει σε μας την ευθύνη να δυναμώσουμε την ενότητα και την οργάνωση σε εθνικό και διεθνές επίπεδο.
Ο σοσιαλισμός θα νικήσει!  Ζήτω ο διεθνισμός!  Προλετάριοι όλων των χωρών και καταπιεσμένοι λαοί ενωθείτε!»
Μια από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες αυτής της συνάντησης είναι το κείμενο αυτής της έκδοσης και το οποίο εγκρίθηκε από 21 κόμματα και οργανώσεις που συμμετείχαν στην 20η 
Ολομέλεια του ICMLPO.
* Η απόφαση της Διεθνούς Σύσκεψης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων για τη δράση στις γυναίκες δημοσιεύτηκε στα ελληνικά για πρώτη φορά στην εφημερίδα ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ αρ. φυλ. 426 Β (Σεπτέμβρης 2016)

***

ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ: Για τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση

Κυκλοφορεί από την Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 μπροσούρα με τίτλο "ΛΕΝΙΝ-ΣΤΑΛΙΝ: Για τη Μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση".

Πλησιάζοντας προς τα 100χρονα της Μεγάλης Οχτωβριανής Επανάστασης αναδημοσιεύονται, σ’ αυτή τη μικρή μπροσούρα, με απόφαση της τελευταίας (Δανία, Οχτώβρης 2016) Διεθνούς Διάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (CIPOML), δυο σχετικά άρθρα, ένα του ΛΕΝΙΝ: «Η τέταρτη επέτειος της Οκτωβριανής Επανάστασης» και ένα του ΣΤΑΛΙΝ: «Ο διεθνιστικός χαρακτήρας της Οκτωβριανής Επανάστασης».
***




***

- Αντώνη Αγγελούλη (Βρατσάνου): Βροντάει ο Όλυμπος. Τιμή: 5 ευρώ
 

- Νίκανδρου Κεπέση: Μαρξισμός-Λενινισμός και Προλεταριακός Διεθνισμός. Τιμή: 2 ευρώ
 

- Νίκου Ζαχαριάδη: Συλλογή Έργων. Τιμή: 20 ευρώ
 

- 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (10-14/10/1950). Τιμή: 15 ευρώ 



 


- Δημήτρη Βάγια «ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ στην ΠΡΟΔΟΣΙΑ, στην ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ και ΜΕΤΑ ΤΙ;» ΤΟΜΟΣ Α' Τιμή: 30 ευρώ


- Δημήτρη Βάγια «ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΡΙΑΜΒΟ στην ΠΡΟΔΟΣΙΑ, στην ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ και ΜΕΤΑ ΤΙ;» ΤΟΜΟΣ Β' Τιμή: 30 ευρώ

- Ντίνος Ροζάκης: ΣΑΡΑΝΤΑΧΡΟΝΗ ΠΟΡΕΙΑ ΤΑΫΓΕΤΟΣ – ΓΡΑΜΜΟΣ - ΤΑΣΚΕΝΔΗ 1936-1976

- Ηλία Μεταλλίδη: Θυμόμαστε, διδασκόμαστε, προχωράμε!

***

Επίσης είναι διαθέσιμες οι ηλεκτρονικές εκδόσεις σε DVD:

1. «Με σημαία το μαρξισμό-λενινισμό-σταλινισμό». Στο dvd, μεταξύ άλλων, περιέχονται και όλα τα φύλλα της εφημερίδας «Φωνή της Αλήθειας», οι αφίσες και οι εκδόσεις της ΟΚΜΛΕ, κείμενα της ΟΕΜΛ Ελβετίας, όλα τα τεύχη του περιοδικού «Νέα Γενιά - Νέα περίοδος», κ.α.

2. «Ανασύνταξη (1996-2015)». ΝΕΑ ΕΚΔΟΣΗ! 

3. «Επανάσταση» Στο dvd υπάρχουν όλα τα φύλλα (1982-1992), Σύνολο 888 σελίδες μεγάλου μεγέθους.

4. «Άπαντα Στάλιν» Περισσότερες πληροφορίες...


5. Έργα Νίκου Ζαχαριάδη Πληροφορίες…

***

Παραγγελίες μπορούν να γίνονται μέσω email στη διεύθυνση anasintaxi@yahoo.com. Η παράδοση γίνεται με αντικαταβολή (+ΕΞΟΔΑ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ).
Παρακαλούμε στο email να περιλαμβάνεται όνομα, επώνυμο, διεύθυνση (με ταχ. κώδικα) και, αν είναι δυνατόν, και ένα τηλέφωνο για συνεννόηση.   
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016

ICMLPO: Σταματήστε τους πολεμοκάπηλους!

Ο χτύπος των τυμπάνων του πολέμου όλο και δυναμώνει. 
Οι σύμμαχοι NATO και ΗΠΑ από την μια και η Ρωσία με την Κίνα από την άλλη, σταθερά οδεύουν προς τον πόλεμο. Οι απειλές πολέμου εκφράζονται απολύτως σταθερά. Οι πρώην «ουδέτερες ζώνες» τώρα στρατιωτικοποιούνται. Οι στρατοί και το ναυτικό των ιμπεριαλιστών έρχονται αντιμέτωπα σε πολλές περιοχές του κόσμου: στην Συρία, γύρω από την Αραβική χερσόνησο, στην Θάλασσα της Νότιας Κίνας, στην περιοχή της Βαλτικής και στην Ουκρανία  και τέλος, αλλά εξίσου σημαντικά, στην αχανή Αρκτική.
Για τον ιμπεριαλισμό, ο πόλεμος είναι η «τελική λύση» για την κρίση και την τελμάτωση στην οποία βρίσκεται το σύστημά του. Η λεηλασία των πρώτων υλών και η αρπαγή νέων αγορών δεν είναι αρκετές. Νέα τεράστια κέρδη μπορούν να αποκτηθούν μέσω της καταστροφής και της μετέπειτα ανοικοδόμησης των ερημωμένων από τον πόλεμο περιοχών.
Υπάρχει αυξανόμενος κίνδυνος, πολλοί τοπικοί πόλεμοι, που υποκινήθηκαν από ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, να εξελιχθούν σε παγκόσμιο πόλεμο. Στην Ευρώπη, το επίπεδο της αντιπαράθεσης και της στρατιωτικής προετοιμασίας έχει κλιμακωθεί σε πολύ επικίνδυνο βαθμό, ειδικά με την ενδυνάμωση των δεσμών μεταξύ NATO και ΕΕ. Οι λαοί της Ευρώπης βρίσκονται παγιδευμένοι μεταξύ του ιμπεριαλιστικού μπλοκ του NATO και της ιμπεριαλιστικής Ρωσίας.
Πύραυλοι και στρατεύματα του NATO παρατάσσονται τώρα στα σύνορα της Ρωσίας με την Πολωνία και τις χώρες της Βαλτικής, αυξάνοντας κατά πολύ τις εντάσεις και τον κίνδυνο πόλεμου. Στρατηγοί του NATO έχουν δηλώσει ότι, ακόμη και μια επίθεση με πυρηνικά εναντίον της Ρωσίας αποτελεί «επιλογή».
Η ICMLPO κάνει έκκληση στους λαούς να αντιταχθούν στην φιλοπόλεμη πολιτική, να προτάξουν το σύνθημα «Έξω από το ΝΑΤΟ» με την προοπτική της διάλυσής του, να αντιταχθούν στην δραστηριότητα και επέκταση αυτής της επιθετικής συμμαχίας. Είναι καιρός να διαλυθεί η ψευδαίσθηση ότι το ΝΑΤΟ έχει κάποια σχέση με την άμυνα των κυρίαρχων κρατών. Δεν είναι σύμφωνο ειρήνης, αλλά συμφωνία με τον Διάβολο. To NATO είναι, στην πραγματικότητα, ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την κυριαρχία των λαών στην Ευρώπη.
Οι εργάτες/ες, η νεολαία και οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να υψώσουν τις φωνές τους ενάντια στην στρατιωτικοποίηση κρατών και οικονομιών. Αποκηρύσσουμε τις προσταγές των εισβολέων και των στρατιωτικό-βιομηχανικών μονοπωλίων. Αρνούμεθα να πολεμήσουμε τους αδελφούς και τις αδελφές μας της άλλης πλευράς των συνόρων. Προειδοποιούμε τις κυβερνήσεις μας ότι, αν επιλέξουν το μονοπάτι του πολέμου, θα θεωρήσουμε αυτούς και όχι τους αδελφούς και τις αδελφές μας της άλλης πλευράς των συνόρων, ως εχθρούς.
Η επερχόμενη σύνοδος του NATO στις Βρυξέλλες θα εγκαινιάσει το νέο του αρχηγείο. Αυτό είναι από μόνο του μία πρόκληση προς τους λαούς της Ευρώπης και θα αντιμετωπιστεί με αντιπολεμικές εκδηλώσεις.
Λέμε:
•    Όχι στο NATO και όλους τους ιμπεριαλιστές εισβολείς!
•    Τέλος στην κούρσα των εξοπλισμών, μείωση των στρατιωτικών δαπανών, χρησιμοποιήστε τα χρήματα για τις ανάγκες των λαών!
•    Απόσυρση όλων των στρατευμάτων από το εξωτερικό!
•    Όχι στην στρατιωτικοποίηση των κρατών!
•    Οι νέοι δεν θέλουν να γίνουν τροφή για τα κανόνια!
•    Διεθνής αλληλεγγύη – οι εχθροί μας δεν είναι οι άλλοι εργάτες και λαοί, αλλά οι φιλοπόλεμες κυβερνήσεις των ίδιων μας των χωρών!
Οκτώβριος, 2016
Διεθνής Συνδιάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων
Διαβάστε Περισσότερα »

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016

Πρόγραμμα της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς (αποσπάσματα)


Πρόγραμμα της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς
"Τάξη ενάντια σε τάξη"
(αποσπάσματα)
Τον περασμένο χρόνο έκλεισαν 70 χρόνια απ' την ψήφιση του Προγράμματος της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς (6ο Συνέδριο, 1 Σεπτέμβρη 1928) - δεύτερου σημαντικού, μετά το "Μανιφέστο του. Κομμουνιστικού Κόμματος"(1848) των Μαρξ-Ενγκελς, προγραμματικού ντοκουμέντου του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Φέτος το Μάρτη συμπληρώνονται 80 χρόνια απ' την ίδρυση της Γ' Κομμουνιστικής Διεθνούς. Τιμώντας τις δυο επετείους και στα πλαίσια της προβολής και προπαγάνδισης του μαρξισμού-λενινισμού-σταλινισμού αναδημοσιεύουμε αποσπάσματα απ' το Πρόγραμμα της Γ' ΚΔ, που το αποδέχονταν και το ακολουθούσαν όλα τα κόμματα μέλη-τμήματά της, μεταξύ των οποίων και το ηρωικό μας Κόμμα, το ΚΚΕ 1918-55 με επικεφαλής το μεγάλο προλετάριο επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Γ' ΚΔ, σύντροφο ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Ο ιμπεριαλισμός και η πτώση του καπιταλισμού
Ο ιμπεριαλισμός ανάπτυξε σε μεγάλο βαθμό τις παραγωγικές δυνάμεις του παγκόσμιου καπιταλισμού. Αποτελείωσε την προετοιμασία όλων των υλικών προϋποθέσεων για τη σοσιαλιστική οργάνωση της κοινωνίας. Με τους πολέμους του διαδηλώνει, ότι οι παραγωγικές δυνάμεις της παγκόσμιας οικονομίας, που ξεπεράσανε τα περιορισμένα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών κρατών, απαιτούν οργάνωση της οικονομίας σε παγκόσμια, διεθνή κλίμακα. Ο ιμπεριαλισμός αποπειράται να λύσει αυτή την αντίθεση με τη φωτιά και με το σπαθί ανοίγοντας το δρόμο σε ένα ενιαίο παγκόσμιο κρατικό-καπιταλιστικό τραστ, που να οργανώσει όλη την παγκόσμια οικονομία. Η αιματηρή αυτή ουτοπία εξυμνείται απ' τους σοσιαλδημοκράτες ιδεολόγους σαν ειρηνική μέθοδος του νέου «οργανωμένου» καπιταλισμού. Στην πραγματικότητα η ουτοπία αυτή συναντά στο δρόμο της ανυπέρβλητα αντικειμενικά εμπόδια τέτοιας κλίμακας που ο καπιταλισμός αναπόφευκτα θα πέσει κάτω απ' το βάρος των δικών του αντιθέσεων. Ο νόμος της ανισομερούς ανάπτυξης του καπιταλισμού, που οξύνεται στην ιμπεριαλιστική εποχή, κάνει αδύνατες τις διαρκείς και σταθερές παγκόσμιες ενώσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Απ' την άλλη μεριά, σειρά ιμπεριαλιστικών πολέμων, που μετατρέπονται σε παγκόσμιους πολέμους και που μέσω αυτών ο νόμος της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου προσπαθεί να φτάσει το παγκόσμιο του όριο - το ενιαίο παγκόσμιο τραστ - συνοδεύονται από τέτοιες καταστροφές, φορτώνουμε τέτοια βάρη στην πλάτη της εργατικής τάξης και στα εκατομμύρια των προλετάριων και των αγροτών των αποικιών, ώστε ο καπιταλισμός θα χαθεί αναπόφευκτα πολύ πιο γρήγορα κάτω απ' τα χτυπήματα της προλεταριακής επανάστασης. Οντας η ανώτερη φάση στην ανάπτυξη του καπιταλισμού, αναπτύσσοντας μέχρι τεραστίων διαστάσεων τις παραγωγικές δυνάμεις της παγκόσμιας οικονομίας, μεταποιώντας όλο τον κόσμο κατ' εικόνα και ομοίωση του, ο ιμπεριαλισμός τραβά στην τροχιά της χρηματιστικής καπιταλιστικής εκμετάλλευσης όλες τις αποικίες, όλες τις φυλές κι' όλους τους λαούς. Μα η μονοπωλιακή μορφή του κεφαλαίου αναπτύσσει ταυτόχρονα σε αυξανόμενο βαθμό τα στοιχεία παρασιτικού εκφυλισμού σαπίσματος, κατάπτωσης του καπιταλισμού. Εξαφανίζοντας σε ορισμένο βαθμό την κινητήρια δύναμη του συναγωνισμού εφαρμόζοντας την πολιτική των μονοπωλιακών τιμών των καρτέλ, διαθέτοντας απεριόριστα την αγορά, το μονοπωλιακό κεφάλαιο τείνει να παρεμποδίσει την περαιτέρω ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Παίρνοντας τεράστια ποσά υπερκέρδους απ' τα εκατομμύρια των εργατών και αγροτών των αποικιών συσσωρεύοντας κολοσσιαία εισοδήματα απ' αυτή την εκμετάλλευση, ο ιμπεριαλισμός δημιουργεί τον τύπο κρατών-ραντιέ που σαπίζουν και εκφυλίζονται παρασιτικά κι ολόκληρα στρώματα παρασίτων, που ζούνε με το κόψιμο των κουπονιών. Αποτελειώνοντας το προτσές της δημιουργίας των υλικών προϋποθέσεων του σοσιαλισμού (συγκεντροποίηση των μέσων παραγωγής, γιγάντια κοινωνικοποίηση της εργατιάς, ανάπτυξη των εργατικών οργανώσεων), η ιμπεριαλιστική εποχή οξύνει τις αντιθέσεις μεταξύ των «μεγάλων δυνάμεων» και γεννά τους πολέμους, που οδηγούν στη διάσπαση της ενιαίας παγκόσμιας οικονομίας. Ο ιμπεριαλισμός είναι γι' αυτό ο καπιταλισμός που σαπίζει και που πεθαίνει. Είναι το τελευταίο στάδιο της καπιταλιστικής ανάπτυξης, γενικά. Είναι η παραμονή της παγκόσμιας σοσιαλιστικής επανάστασης.
Έτσι η παγκόσμια προλεταριακή επανάσταση απορρέει απ' τις συνθήκες της ανάπτυξης του καπιταλισμού γενικά, απ' την ιμπεριαλιστική του φάση ιδιαίτερα. Το καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολο του προσεγγίζει στην ολοκληρωτική του χρεοκοπία. Καταστρέφεται η δικτατορία του κεφαλαίου παραχωρώντας τη θέση της στη διχτατορία του προλεταριάτου.
Η κρίση του καπιταλισμού κι' ο φασισμός
Πλάι στη σοσιαλδημοκρατία, που με τη βοήθεια της η κεφαλαιοκρατία καταπνίγει το εργατικό κίνημα είτε αποκοιμίζει την ταξική διορατικότητα, ορθώνεται ο φασισμός.
Η εποχή του ιμπεριαλισμού, η όξυνση της ταξικής πάλης και η ανάπτυξη κυρίως μετά τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, στοιχείων εμφυλίου πολέμου, οδήγησαν στη χρεοκοπία του κοινοβουλευτισμού. Απ' αυτού και οι νέες μέθοδες και μορφές διακυβέρνησης (π.χ. το σύστημα των μικρών υπουργικών συμβουλίων, η δημιουργία ολιγαρχικών ομάδων στα παρασκήνια, η κατάπτωση και η πλαστογράφηση του ρόλου της «λαϊκής αντιπροσώπευσης», το τσεκούρεμα και η κατάργηση των «δημοκρατικών ελευθεριών», κλπ.). Το προτσές αυτό της επίθεσης της κεφαλαιοκρατικής ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, παίρνει κάτω από ιδιαίτερες ιστορικές συνθήκες τη μορφή του φασισμού. Τέτοιοι όροι είναι: η αστάθεια των καπιταλιστικών σχέσεων, η ύπαρξη σημαντικών εξαθλιωμένων κοινωνικών στοιχείων, η εξαθλίωση πλατειών στρωμάτων της μικροαστικής τάξης των πόλεων και των διανοούμενων, η δυσαρέσκεια της μικροαστικής τάξης της υπαίθρου, τέλος η διαρκής απειλή μαζικών εκδηλώσεων του προλεταριάτου. Για να εξασφαλίσει μεγαλύτερη σταθερότητα, στερεότητα και διάρκεια στην εξουσία της η κεφαλαιοκρατία είναι αναγκασμένη όλο και περισσότερο να περνά απ' το κοινοβουλευτικό σύστημα προς την ανεξάρτητη απ' τις μεταξύ των κομμάτων σχέσεις και συνδυασμούς, φασιστική μέθοδο. Η μέθοδος αυτή είναι μέθοδος άμεσης δικτατορίας, σκεπασμένης ιδεολογικά κάτω απ' την «εθνική ιδέα» και την αντιπροσώπευση των «επαγγελμάτων» (στην ουσία των διαφόρων ομάδων των κυρίαρχων τάξεων), μέθοδος χρησιμοποίησης της αγανάχτησης των μικροαστών, των διανοουμένων και λοιπών μαζών δια μέσου της ιδιόμορφης κοινωνικής δημαγωγίας (αντισημιτισμός, επιθέσεις ενάντια στο τοκογλυφικό κεφάλαιο, ενάντια στην κοινοβουλευτική «φλυαρία») και της διαφθοράς με τη μορφή δημιουργίας συσπειρωμένης και πληρωνόμενης ιεραρχίας φασιστικών σωμάτων, κομματικού μηχανισμού και στελεχών. Κάνοντας αυτό ο φασισμός επιδιώκει να εισχωρήσει και στο εργατικό περιβάλλον, στρατολογώντας τα πιο καθυστερημένα στρώματα των εργατών, χρησιμοποιώντας την αγανάχτηση τους. την παθητικότητα της σοσιαλδημοκρατίας, κλπ. Κύριο καθήκον του φασισμού είναι το σμπαράλιασμα της επαναστατικής εργατικής πρωτοπορίας, δηλαδή των κομμουνιστικών κομμάτων και των στελεχών τους. Ο συνδυασμός της κοινωνικής δημαγωγίας, της διαφθοράς και της δραστήριας λευκής τρομοκρατίας, παράλληλα με την άκρως ιμπεριαλιστική επιθετικότητα στη σφαίρα της εξωτερικής πολιτικής, αποτελούν τα πιο χαρακτηριστικά γνωρίσματα του φασισμού. Χρησιμοποιώντας στις εξαιρετικά κρίσιμες για την κεφαλαιοκρατία περιόδους μια αντικαπιταλιστική φρασεολογία, ο φασισμός αφού στερεωθεί στο πηδάλιο της κρατικής εξουσίας, ξεσκεπάζεται όλο και περισσότερο σαν τρομοκρατική δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, χάνοντας στο δρόμο τα αντικαπιταλιστικά του κρόταλα.
Η κεφαλαιοκρατία προσαρμοζόμενη στην αλλαγή της πολιτικής κατάστασης χρησιμοποιεί και τις μέθοδες του φασισμού και τις μέθοδες του συνασπισμού με τη σοσιαλδημοκρατία, που παίζει συχνά, στις πιο κρίσιμες για τον καπιταλισμό στιγμές, φασιστικό ρόλο. Στην πορεία της ανάπτυξης της η σοσιαλδημοκρατία εκδηλώνει φασιστικές τάσεις, πράγμα που δεν την εμποδίζει σε άλλη πολιτική κατάσταση να επιτίθεται ενάντια στην αστική τάξη. Η μέθοδος του φασισμού και η μέθοδος του συνασπισμού με τη σοσιαλδημοκρατία όντας ασυνήθιστες μέθοδες για τον «ομαλό» καπιταλισμό και αποτελώντας γνώρισμα της γενικής καπιταλιστικής κρίσης, χρησιμοποιούνται απ' την κεφαλαιοκρατία για την επιβράδυνση της επιθετικής πορείας της επανάστασης.
Ο παγκόσμιος κομμουνισμός τελικός σκοπός της Κομμουνιστικής Διεθνούς
Ο τελικός σκοπός όπου τείνει η Κομμουνιστική Διεθνής, είναι η αντικατάσταση της παγκόσμιας καπιταλιστικής οικονομίας απ' το παγκόσμιο σύστημα του κομμουνισμού. Η κομμουνιστική κοινωνία, που προετοιμάζεται απ' όλη την πορεία της ιστορικής εξέλιξης, είναι η μοναδική διέξοδος για την ανθρωπότητα, γιατί μόνο αυτή εξαφανίζει τις αντιθέσεις του καπιταλιστικού συστήματος, που απειλούν την ανθρωπότητα με την κατάσταση και την καταστροφή.
Το κομμουνιστικό σύστημα εξαφανίζει το χωρισμό της κοινωνίας σε τάξεις, δηλαδή πλάι στην εξάλειψη της αναρχίας της παραγωγής εξαφανίζει κι' όλα τα είδη και μορφές εκμετάλλευσης και καταπίεσης ανθρώπου από άνθρωπο. Στη θέση των αγωνιζομένων τάξεων μπαίνουν τα μέλη της ενιαίας παγκόσμιας κοινωνίας των εργαζομένων. Για πρώτη φορά στην ιστορία η ανθρωπότητα παίρνει στα δικά της χέρια την τύχη της. Αντί να εξολοθρεύει στις μάχες ανάμεσα στις τάξεις και τους λαούς αναρίθμητες ανθρώπινες υπάρξεις και αναρίθμητα πλούτη, η ανθρωπότητα στρέφει όλη της τη δραστηριότητα στην πάλη ενάντια στις δυνάμεις της φύσης, στην ανάπτυξη κι' ανύψωση της κολλεχτιβιστικής της δύναμης. Εξαφανίζοντας την ατομική ιδιοκτησία πάνω στα μέσα παραγωγής, μετατρέποντας τα σε κοινωνική ιδιοκτησία, το παγκόσμιο σύστημα του κομμουνισμού αντικαθιστά την αυθόρμητη δύναμη της παγκόσμιας αγοράς και του συναγωνισμού, την τυφλή πορεία της κοινωνικής παραγωγής, με τη συνειδητή και με σχέδιο οργάνωση της, που να στρέφεται στην ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών, που αυξάνουν πολύ γρήγορα. Μαζί με την εξάλειψη της αναρχίας της παραγωγής και του συναγωνισμού εξαφανίζονται και οι καταστροφικές κρίσεις και οι πιο καταστροφικοί ακόμα πόλεμοι. Στην κολοσσιαία διασπάθιση των παραγωγικών δυνάμεων και τη σπασμωδική ανάπτυξη της κοινωνίας αντιπαρατάσσεται εδώ, η βασισμένη σε σχέδιο διάθεση όλου του υλικού πλούτου της κοινωνίας και η ανώδυνη οικονομική ανάπτυξη, με βάση την απεριόριστη, αρμονική και γοργή ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας και η εξαφάνιση των τάξεων εξαφανίζουν την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Η δουλειά παύει να είναι δουλειά για τον ταξικό εχθρό. Παύει να είναι μόνο μέσο για τη ζωή και μετατρέπεται σε πρώτιστη ζωτική ανάγκη, εξαφανίζεται η φτώχεια, η οικονομική ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων, η αθλιότητα των υποδουλωμένων τάξεων, το άθλιο επίπεδο της υλικής ζωής νενικά. Εξαφανίζεται η ιεραρχία των ανθρώπων στον καταμερισμό της δουλειάς και μαζί μ' αυτή και η αντίθεση μεταξύ της πνευματικής και φυσικής δουλειάς, εξαφανίζονται τέλος όλα τα ίχνη της κοινωνικής ανισότητας των φύλων. Ταυτόχρονα εξαφανίζονται και τα όργανα της ταξικής κυριαρχίας, σε πρώτη σειρά η κρατική εξουσία. Όντας η ενσάρκωση της ταξικής, κυριαρχίας η κρατική εξουσία σβήνει εφόσον σβήνουν και οι τάξεις: μαζί της σβήνουν βαθμιαία κι όλες οι μορφές καταναγκασμού.
Η εξαφάνιση των τάξεων συνοδεύεται με την εξάλειψη κάθε μονοπωλίου της μόρφωσης. Ο πολιτισμός γίνεται κοινό χτήμα και οι παλιές ταξικές ιδεολογίες παραχωρούν τη θέση τους στην επιστημονική, υλιστική κοσμοθεωρία. Σε μια τέτοια κατάσταση πραγμάτων γίνεται αδύνατη οποιαδήποτε κυριαρχία ανθρώπου από άνθρωπο και ανοίγεται τεράστιο έδαφος για την κοινωνική επιλογή και την αρμονική ανάπτυξη όλων των ικανοτήτων που ενυπάρχουν στην ανθρωπότητα.
Κανένας περιορισμός κοινωνικού χαρακτήρα δε μπαίνει μπροστά στην ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων. Ούτε η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ούτε οι ιδιοτελείς υπολογισμοί του κέρδους, ούτε η αμάθεια των μαζών, που υποστηρίζεται τεχνητά, ούτε η φτώχεια τους, που παρεμποδίζει την τεχνική πρόοδο στην κεφαλαιοκρατική κοινωνία, ούτε τα τεράστια μη παραγωγικά έξοδα δεν υπάρχουν στην κομμουνιστική κοινωνία. Η πιο σκόπιμη χρησιμοποίηση των δυνάμεων της φύσης και των φυσικών όρων της παραγωγής στα διάφορα μέρη του κόσμου, η εξάλειψη της αντίθεσης μεταξύ της πόλης και του χωριού, αντίθεσης που είναι συνδεδεμένη με τη συστηματική καθυστέρηση της αγροτικής οικονομίας και με το χαμηλό επίπεδο της τεχνικής της, η συνένωση σε ανώτατο βαθμό της επιστήμης με την τεχνική των επιστημονικών ερευνών, με την πρακτική εφαρμογή τους στην πιο πλατειά κοινωνική κλίμακα, η με σχέδιο οργάνωση της πιο επιστημονικής δουλειάς, η εφαρμογή των πιο τελειοποιημένων μεθόδων στατιστικής και διακανονισμού της οικονομίας πάνω σε σχέδιο, οι πολύ γρήγορα αναπτυσσόμενες κοινωνικές ανάγκες - ισχυρότατοι εσωτερικοί κινητήρες όλου του συστήματος - όλ' αυτά εξασφαλίζουν το ανώτατο όριο παραγωγικότητας της κοινωνικής δουλειάς κι' απελευθερώνουν με τη σειρά τους την ανθρώπινη δραστηριότητα για την πιο ισχυρή άνοδο της επιστήμης και της τέχνης.
Η ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων της παγκόσμιας κομμουνιστικής κοινωνίας δίνει τη δυνατότητα για την ευημερία όλων των μαζών της ανθρωπότητας και για την ελάττωση στο ελάχιστο όριο του χρόνου, που διαθέτει για την υλική παραγωγή και συνεπώς για μια πρωτοφανή στην ιστορία άνθηση του πολιτισμού. Ο νέος αυτός πολιτισμός της ενωμένης για πρώτη φορά ανθρωπότητας που εξάλειψε όλα και τα κάθε είδους κρατικά σύνορα, αντίθετα απ' τον καπιταλισμό θα στηρίζεται στις σαφείς και ξεκάθαρες αμοιβαίες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων: Γι' αυτό: θα θάψει για πάντα κάθε μυστικισμό, θρησκεία, πρόληψη, δεισιδαιμονία, και θα δώσει ισχυρή ώθηση για την ανάπτυξη της επιστημονικής γνώσης που τα πάντα νικά. Το ανώτατο αυτό στάδιο του κομμουνισμού, όπου η κομμουνιστική κοινωνία θα έχει πια αναπτυχθεί πάνω στη δική της βάση, όπου μαζί με την ολόπλευρη ανάπτυξη των ανθρώπων θα έχουν αναπτυχθεί σε τεράστιο βαθμό και οι κοινωνικές παραγωγικές δυνάμεις, όπου η κοινωνία θα έχει ήδη γράψει στη σημαία της: «Ο καθένας σύμφωνα με τις ικανότητες του. στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του!» - προϋποθέτει σαν προκαταρκτικό όριο ένα κατώτερο στάδιο ανάπτυξης, το στάδιο του σοσιαλισμού. Αυτού η κομμουνιστική κοινωνία μόλις βγαίνει, γεμάτη, απ' όλες τις απόψεις - οικονομική, ηθική και πνευματική άποψη - με τα στίγματα της παλιάς κοινωνίας που απ' τους κόλπους της γεννιέται. Οι παραγωγικές δυνάμεις του σοσιαλισμού δεν είναι ακόμα αρκετά αναπτυγμένες, ώστε να εξασφαλίσουν το μοίρασμα των προϊόντων της δουλειάς σύμφωνα με τις ανάγκες, τα προϊόντα κατανέμονται σύμφωνα τη δουλειά. Ο καταμερισμός της δουλειάς, δηλαδή η ανάθεση ορισμένων λειτουργιών της δουλειάς σε ορισμένες ομάδες προσώπων, δεν έχει ακόμα εξαλειφθεί και ιδιαίτερα δεν έχει ακόμα εξαλειφθεί βασικά η αντίθεση μεταξύ της διανοητικής και σωματικής δουλειάς. Υπάρχουν ακόμα, παρά την εξάλειψη των τάξεων, υπολείμματα του παλιού χωρισμού της κοινωνίας σε τάξεις, και συνεπώς και υπολείμματα της κρατικής εξουσίας του προλεταριάτου, του εξαναγκασμού και του δικαίου. Παραμένουν συνεπώς ορισμένα ίχνη ανισότητας που δεν έχουν ακόμα εκλείψει. Δεν εξαλείφθηκε, κι' ακόμα δεν υπερνικήθηκε ολοκληρωτικά η αντίθεση μεταξύ της πόλης και του χωριού. Καμιά όμως κοινωνική δύναμη δεν υπερασπίζει και δεν προστατεύει όλ' αυτά τα υπολείμματα της παλιάς κοινωνίας. Συνδεμένα με ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, τα υπολείμματα αυτά εξαλείφονται στο μέτρο που η απελευθερωμένη απ' τα δεσμά του καπιταλιστικού καθεστώτος ανθρωπότητα, υποτάσσει με γρήγορο ρυθμό τις δυνάμεις της φύσης, αναμορφώνει τον εαυτό της στο πνεύμα του κομμουνισμού και περνά απ' το σοσιαλισμό στον πλήρη κομμουνισμό.
Η μεταβατική περίοδος και η κατάχτηση της εξουσίας απ' το προλεταριάτο
Μεταξύ της κεφαλαιοκρατικής και τη κομμουνιστικής κοινωνίας βρίσκεται η περίοδος του επαναστατικού μετασχηματισμού της μιας κοινωνίας στην άλλη. Στην περίοδο αυτή αντιστοιχεί και η πολιτική μεταβατική περίοδος, όπου το κράτος δεν μπορεί να είναι παρά επαναστατική διχτατορία του προλεταριάτου. Το πέρασμα απ' την παγκόσμια διχτατορία του ιμπεριαλισμού στην παγκόσμια διχτατορία του προλεταριάτου περιλαμβάνει μια μακρόχρονη περίοδο πάλης του προλεταριάτου, γεμάτη από νίκες και ήττες του, περίοδο συνεχιζόμενης γενικής κρίσης των καπιταλιστικών σχέσεων κι' ανάπτυξης των σοσιαλιστικών επαναστάσεων, δηλαδή των εμφυλίων πολέμων του προλεταριάτου κατά της κεφαλαιοκρατίας, περίοδο εθνικών πολέμων και αποικιακών εξεγέρσεων, που μη όντας αυτά καθ" εαυτό σοσιαλιστικά κινήματα του επαναστατικού προλεταριάτου, γίνονται αντικειμενικά συνθετικά μέρη της παγκόσμιας προλεταριακής επανάστασης, εφ' όσον υποσκάπτουν την κυριαρχία του ιμπεριαλισμού, περίοδο που περιλαμβάνει την ταυτόχρονη συνύπαρξη των καπιταλιστικών και σοσιαλιστικών κοινωνικοοικονομικών συστημάτων μέσα στην παγκόσμια οικονομία, των «ειρηνικών» τους σχέσεων και της ένοπλης τους πάλης, περίοδο σχηματισμού της Ενωσης των Σοσιαλιστικών Σοβιετικών κρατών, περίοδο πολέμων των ιμπεριαλιστικών κρατών ενάντια τους. περίοδο πιο στενής σύνδεσης των σοσιαλιστικών κρατών με τους αποικιακούς λαούς, κλπ. Η ανισομέρεια της οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης είναι απόλυτος νόμος του καπιταλισμού. Η ανισομέρεια αυτή δυναμώνει και οξύνεται ακόμα περισσότερο στην εποχή του ιμπεριαλισμού. Από δω βγαίνει ότι η παγκόσμια επανάσταση του προλεταριάτου δεν μπορεί να θεωρείται ταυτόχρονη και παγκόσμια ενιαία πράξη. Από δω βγαίνει ότι είναι δυνατή η νίκη του σοσιαλισμού, στις αρχές σε μερικές, ακόμα και σε μια ξεχωριστά κεφαλαιοκρατική χώρα. Μα κάθε τέτοια νίκη του προλεταριάτου επεκτείνει τη βάση της παγκόσμιας επανάστασης και συνεπώς οξύνει ακόμα περισσότερο τη γενική κρίση του καπιταλισμού. Το καπιταλιστικό σύστημα στο σύνολο του τραβάει έτσι στην ολοκληρωτική του χρεοκοπία. Η διχτατορία του χρηματιστικού κεφαλαίου εξαφανίζεται, αφήνοντας τη θέση της στη διχτατορία του προλεταριάτου.
Αν οι αστικές επαναστάσεις συνίσταντο στην πολιτική μόνο απελευθέρωση του συστήματος που είχε πια διαμορφωθεί και που κυριαχούσε κι' άν μεταβιβάζανε οικονομικά την εξουσία απ' τα χέρια μιας τάξης εκμεταλλευτών στα χέρια άλλης τάξης εκμεταλλευτών, όμως η επανάσταση του προλεταριάτου συνίσταται στη βίαια επέμβαση του στο πεδίο των σχέσεων ιδιοχτησίας της αστικής κοινωνίας, στην απαλλοτρίωση των εκμεταλλευτριών τάξεων και στο πέρασμα της εξουσίας στην τάξη, που βάζει για καθήκον της τη ριζική αναδιοργάνωση των οικονομικών βάσεων της κοινωνίας και την εξάλειψη κάθε εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Αν όμως οι αστικές επαναστάσεις έθεσαν τέρμα στην πολιτική κυριαρχία της φεουδαρχικής αριστοκρατίας σε όλο τον κόσμο μόνο σε διάστημα εκατονταετηρίδων, τσακίζοντας την κυριαρχία αυτή σε σειρά ξεχωριστών επαναστάσεων, η παγκόσμια επανάσταση του προλεταριάτου, αν και δεν είναι καθόλου ταυτόχρονη πράξη, αν και περιλαμβάνει ολόκληρη εποχή, μολαταύτα θα μπορέσει, χάρη στην πιο στενή σύνδεση, να εκπληρώσει το καθήκον της σε πιο σύντομο χρονικό διάστημα. Μόνο μετά την πλέρια παγκόσμια νίκη του προλεταριάτου και τη στερέωση της εξουσίας του σ' όλο τον κόσμο θα επακολουθήσει μακρόχρονη εποχή εντατικής ανοικοδόμησης της παγκόσμιας σοσιαλιστικής οικονομίας.
Η κατάχτηση της εξουσίας απ' το προλεταριάτο αποτελεί προϋπόθεση για την ανάπτυξη των σοσιαλιστικών μορφών της οικονομίας και για την εκπολιτιστική ανάπτυξη του προλεταριάτου, που διαπλάσσει τη δική του φύση, που γίνεται ο καθοδηγητής της κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα της ζωής, που τραβάει στην πορεία αυτή του μετασχηματισμού και τις υπόλοιπες τάξεις και με τον τρόπο αυτό δημιουργεί το έδαφος για την εξαφάνιση των τάξεων γενικά.
Στην πάλη για τη δικτατορία του προλεταριάτου και για τον κατοπινό μετασχηματισμό του κεφαλαιοκρατικού καθεστώτος, ενάντια στο μπλοκ των τσιφλικάδων και καπιταλιστών οργανώνεται η συμμαχία των εργατών και αγροτών κάτω απ' την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία των εργατών, συμμαχία, που είναι η βάση της δικτατορίας του προλεταριάτου.
Η μεταβατική περίοδος στο σύνολο της χαρακτηρίζεται με την αμείλικτη κατάπνιξη της αντίστασης των εκμεταλλευτών, με την οργάνωση της σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης, με τη μαζική ανάπλαση των ανθρώπων στο πνεύμα του σοσιαλισμού, με τη βαθμιαία εξαφάνιση των τάξεων.
Μόνο εκπληρώνοντας τα μεγάλα αυτά ιστορικά καθήκοντα η κοινωνία της μεταβατικής περιόδου αρχίζει να μετατρέπεται σε κοινωνία κομμουνιστική.
Ετσι η δικτατορία του παγκόσμιου προλεταριάτου είναι η αποφασιστική προϋπόθεση για το πέρασμα της καπιταλιστικής οικονομίας σε οικονομία σοσιαλιστική. Η δικτατορία αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο σαν αποτέλεσμα της νίκης του σοσιαλισμού σε χώρες, είτε σε ομάδες χωρών, όταν οι νέες προλεταριακές δημοκρατίες, που μόλις σχηματίζονται, ενώνονται σε μια ομοσπονδιακή ένωση με κείνες που ήδη υπάρχουν, όταν το δίχτυο των ομοσπονδιακών αυτών ενώσεων μεγαλώνει, περιλαμβάνοντας και τις αποικίες που απελευθερώνονται από το ζυγό του ιμπεριαλισμού, όταν η Ομοσπονδία των τέτοιων δημοκρατιών γίνει στο τέλος Ενωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών του Κόσμου, που πραγματοποιεί την ένωση της ανθρωπότητας κάτω απ' την ηγεμονία του παγκόσμιου κρατικά οργανωμένου προλεταριάτου.
Η κατάκτηση της εξουσίας απ' το προλεταριάτο δεν είναι ειρηνική «κατάχτηση» της έτοιμης αστικής κρατικής μηχανής με την εξασφάλιση της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο.
Η κεφαλαιοκρατία εφαρμόζει κάθε μέσο βίας και τρομοκρατίας για να διαφυλάξει και να στερεώσει τη ληστρική της ιδιοκτησία και την πολιτική της κυριαρχία. Η μπουρζουαζία, όπως και στα περασμένα χρόνια η φεουδαρχική αριστοκρατία, δεν μπορεί να παραχωρήσει την ιστορική της θέση στη νέα τάξη χωρίς την πιο απεγνωσμένη και την πιο λυσσασμένη πάλη. Γι' αυτό η βία της κεφαλαιοκρατίας μπορεί να τσακιστεί μόνο με την αποφασιστική χρησιμοποίηση της βίας του προλεταριάτου. Η κατάκτηση της εξουσίας απ' το προλεταριάτο είναι η βίαιη καταστροφή της κεφαλαιοκρατικής εξουσίας, η συντριβή της καπιταλιστικής κρατικής μηχανής (αστικός στρατός, αστυνομία, γραφειοκρατική ιεραρχία, δικαστήρια, κοινοβούλιο, κλπ.) και η αντικατάσταση της με νέα όργανα προλεταριακής εξουσίας, που είναι πρώτ' απ' όλα όργανα κατάπνιξης των εκμεταλλευτών.
Η δικτατορία του προλεταριάτου και η Σοβιετική της μορφή
Η πιο ανταποκρινόμενη στους σκοπούς της μορφή προλεταριακής κρατικής εξουσίας είναι, όπως απέδειξε η πείρα της Οκτωβριανής Επανάστασης, του 1917 και της Ουγγρικής Επανάστασης, που επέκτειναν απεριόριστα την πείρα της παρισινής Κομμούνας του 1871, ο νέος τύπος κράτους, βασικά διαφορετικός απ' το αστικό κράτος, όχι μόνον απ' την ταξική του ουσία, αλλά κι απ' την εσωτερική του συγκρότηση - δηλαδή: ο τύπος του Σοβιετικού κράτους.
Αυτός ακριβώς ο τύπος, που ξεφυτρώνει άμεσα απ' το πιο πλατύ μαζικό κίνημα των εργαζομένων, εξασφαλίζει τη μεγαλύτερη δραστηριότητα των μαζών και συνεπώς και τις μεγαλύτερες εγγυήσεις για την τελική νίκη.
Το κράτος Σοβιετικού τύπου, όντας η ανώτερη μορφή δημοκρατίας, συγκεκριμένα της προλεταριακής Δημοκρατίας, αντιπαρατάσσεται ξεκάθαρα στην αστική δημοκρατία, που αποτελεί μασκαρεμένη μορφή της αστικής δικτατορίας. Το Σοβιετικό κράτος του προλεταριάτου είναι η δικτατορία του, η μονοπωλιακή του εξουσία.
Αντίθετα απ' την αστική δημοκρατία το Σοβιετικό κράτος διακηρύσσει ανοιχτά τον ταξικό του χαρακτήρα, θέτει ανοιχτά για καθήκον του την κατάπνιξη των εκμεταλλευτών προς το συμφέρον της τεράστιας πλειοψηφίας του πληθυσμού. Στερεί στους ταξικούς του εχθρούς τα πολιτικά τους δικαιώματα, και μπορεί κάτω από ιδιαίτερες, ιστορικά διαμορφωμένες συνθήκες, να δώσει μια σειρά προσωρινά πλεονεχτήματα στο προλεταριάτο με σκοπό τη στερέωση του καθοδηγητικού του ρόλου σε σύγκριση με την κομματιασμένη μικροαστική αγροτιά. Αφοπλίζοντας και καταπνίγοντας τους ταξικούς του εχθρούς, το προλεταριακό κράτος θεωρεί ταυτόχρονα αυτή τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων και κάποιο περιορισμό της ελευθερίας σαν προσωρινά μέτρα πάλης ενάντια στις απόπειρες των εκμεταλλευτών να υπερασπίσουν είτε ν' ανακτήσουν τα προνόμια τους.
Το Σοβιετικό κράτος αναγράφει στη σημαία του, ότι το προλεταριάτο κρατά στα χέρια του την εξουσία όχι για να τη διαιωνίσει, όχι ξεκινώντας απ' τα συντεχνιακά και στενά επαγγελματικά του συμφέροντα, αλλά για να ενώσει ολοένα και περισσότερο τις καθυστερημένες και διασκορπισμένες μάζες των προλετάριων και μισοπρολετάριων της υπαίθρου και τους εργαζόμενους αγρότες με τα πιο πρωτοπόρο στρώματα των εργατών, υπερνικώντας βαθμιαία και συστηματικά τον ταξικό χωρισμό γενικά. Όντας η μορφή της ένωσης και οργάνωσης των μαζών κάτω απ' την καθοδήγηση του προλεταριάτου, τα Σοβιέτ στην πράξη τραβούν στην πάλη και στην ανοικοδόμηση του σοσιαλισμού τις πιο πλατειές μάζες των προλετάριων, των αγροτών και όλων των εργαζομένων, τους τραβούν στην πραχτική διοίκηση του κράτους, στηρίζονται σε όλη τη δουλειά στις μαζικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, πραγματοποιούν μια πλατειά δημοκρατία ανάμεσα στους εργαζόμενους, βρίσκονται πιο κοντά στις μάζες από κάθε άλλη μορφή εξουσίας. Το δικαίωμα της επανεκλογής των αντιπροσώπων, το δικαίωμα της ανάκλησης τους, η συνένωση της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, οι εκλογές όχι κατά εκλογική περιφέρεια αλλά με βάση την παραγωγή, (εργοστάσια, εργαστήρια, κλπ.), όλ' αυτά εξασφαλίζουν στην εργατική τάξη και στις πλατειές μάζες των εργαζομένων, που καθοδηγούνται απ' αυτήν, τη συστηματική, διαρκή και δραστήρια συμμετοχή τους σ' όλες τις κοινωνικές υποθέσεις � οικονομικές, πολιτικές, στρατιωτικές, εκπολιτιστικές - και με τον τρόπο αυτό χαράζουν μια βαθιά διαφορά μεταξύ της αστικοκοινοβουλευτικής δημοκρατίας και της σοβιετικής δικτατορίας του προλεταριάτου.
Η αστική δημοκρατία με την τοπική ισότητα μπροστά στο νόμο στηρίζεται στην κατάφωρη ταξική ανισότητα στο ολικό οικονομικό πεδίο. Θεωρώντας εντελώς απαραβίαστο, υπερασπίζοντας και ενισχύοντας το μονοπώλιο της τάξης των κεφαλαιοκρατών και των μεγάλων γαιοκτημόνων πάνω στα αποφασιστικά μέσα παραγωγής, η αστική δημοκρατία μετατρέπει έτσι τις εκμεταλλευόμενες τάξεις, και σε πρώτη γραμμή για το προλεταριάτο, την τυπική ισότητα μπροστά στο νόμο, τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, που στην πράξη υφίστανται τους πιο συστηματικούς περιορισμούς, σε νομικό φανταστικό πλάσμα και συνεπώς σε μέσο εξαπάτησης και υποδούλωσης των μαζών. Η λεγόμενη δημοκρατία, εκφράζοντας την πολιτική κυριαρχία της κεφαλαιοκρατίας. είναι γι' αυτό καπιταλιστική δημοκρατία. Το Σοβιετικό κράτος, στερώντας τις εκμεταλλευτικές τάξεις απ' τα μέσα της παραγωγής και μονοπωλώντας τα μέσα αυτά στα χέρια του προλεταριάτου σαν κυρίαρχης τάξης, εγγυάται προ παντός και πρώτ' απ' όλα τους υλικούς όρους πραγματοποίησης των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης και των εργαζομένων γενικά, εξασφαλίζοντας σπίτια και κοινωνικά χτίρια, τυπογραφεία, μέσα μετακίνησης, κλπ. για την εργατική τάξη.
Στον τομέα των γενικών πολιτικών δικαιωμάτων το Σοβιετικό κράτος, στερώντας τους εχθρούς του λαού και τους εκμεταλλευτές, απ' αυτά τα δικαιώματα, εξαλείφει για πρώτη φορά μέχρι τέλους την ανισότητα των πολιτών, που μέσα στα εκμεταλλευτικά συστήματα βασίζεται στη διαφορά του φύλου, της θρησκείας, της εθνότητας, πραγματοποιεί στον τομέα αυτό τέτοια ισότητα, που δεν εφαρμόστηκε σε καμιά αστική χώρα, ταυτόχρονα και εδώ η διχτατορία του προλεταριάτου δημιουργεί σταθερά την υλική βάση, που επιτρέπει να πραγματοποιηθεί στην πράξη αυτή η ισότητα, τέτοια είναι τα μέτρα για την απολύτρωση της γυναίκας, η εκβιομηχάνιση των πρώην αποικιών, κλπ.
Η σοβιετική δημοκρατία είναι έτσι δημοκρατία προλεταριακή, δημοκρατία των εργαζομένων μαζών, δημοκρατία ενάντια στους εκμεταλλευτές.
Το Σοβιετικό κράτος εφαρμόζει τον πλήρη αφοπλισμό της μπουρζουαζίας και τη συγκέντρωση των όπλων στα χέρια του προλεταριάτου, είναι κράτος του εξοπλισμένου προλεταριάτου. Η οργάνωση των ενόπλων δυνάμεων γίνεται με βάση την ταξική αρχή, που απ' αυτήν εμπνέεται όλο το καθεστώς της προλεταριακής δικτατορίας και που εξασφαλίζει τον καθοδηγητικό ρόλο στο βιομηχανικό προλεταριάτο. Η οργάνωση αυτή, στηριζόμενη πάνω στην επαναστατική πειθαρχία, εξασφαλίζει ταυτόχρονα μια διαρκή και στενότατη σύνδεση των αγωνιστών του κόκκινου στρατού και στόλου με τις εργαζόμενες μάζες, τη συμμετοχή τους στη διοίκηση της χώρας και στην ανοικοδόμηση του σοσιαλισμού.
Η δικτατορία του προλεταριάτου και η απαλλοτρίωση των απαλλοτριωτών
 Το νικηφόρο προλεταριάτο χρησιμοποιεί την εξουσία που κατάχτησε σαν μοχλό της οικονομικής επανάστασης, δηλαδή του επαναστατικού μετασχηματισμού των σκέσεων ιδιοκτησίας του καπιταλισμού σε σχέσεις σοσιαλιστικού τρόπου παραγωγής. Αφετηρία της μεγάλης αυτής οικονομικής επανάστασης είναι η απαλλοτρίωση των τσιφλικάδων και των κεφαλαιοκρατών, δηλαδή η μετατροπή της μονοπωλιακής ιδιοκτησίας της κεφαλαιοκρατίας σε ιδιοκτησία του προλεταριακού κράτους.
Η διχτατορια του προλεταριάτου και οι τάξεις.
Η δικτατορία του προλεταριάτου είναι συνέχιση της ταξικής του πάλης κάτω από νέες συνθήκες. Η δικτατορία του προλεταριάτου είναι πεισματώδικη πάλη, αιματηρή και αναίμακτη, βίαιη και ειρηνική, πολεμική και οικονομική, διαπαιδαγωγική και διοικητική, ενάντια στις δυνάμεις και παραδόσεις της παλιάς κοινωνίας, ενάντια στα υπολείμματα των εκμεταλλευτικών τάξεων μέσα στη χώρα, ενάντια στα βλαστάρια της νέας μπουρζουαζίας, που ξεφυτρώνουν με βάση την εμπορευματική παραγωγή, που δεν έχει ακόμα εκτοπιστεί.
Μέσα στις συνθήκες της εξάλειψης του εμφυλίου πολέμου συνεχίζεται η πεισματώδικη ταξική πάλη κάτω από νέες μορφές, πρώτα απ' όλα κάτω απ' τη μορφή της πάλης μεταξύ των υπολειμμάτων των παλιών οικονομικών μορφών και των νέων τους βλασταριών απ' τη μια μεριά, και των σοσιαλιστικών μορφών της κοινωνίας απ' την άλλη. Οι μορφές πάλης μεταβάλλονται σε διαφορετικά στάδια της σοσιαλιστικής ανάπτυξης, και η πάλη αυτή μπορεί στα πρώτα της στάδια κάτω από ορισμένες συνθήκες να οξύνεται.

Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 56 15-28 Φλεβάρη 1999
Διαβάστε Περισσότερα »

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2016

«Σύμφωνα Ελεύθερου Εμπορίου» - Όπλα Οικονομικής Επιθετικότητας και Ιμπεριαλιστικής Κυριαρχίας

Αυτήν τη στιγμή, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες καθώς και στις ΗΠΑ και στον Καναδά, εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες και προοδευτικοί άνθρωποι διαμαρτύρονται και αγωνίζονται ενάντια στα «Σύμφωνα Ελεύθερου Εμπορίου» όπως τα TTIP, TISA και CETA. Ένα μεγάλο κίνημα αντίστασης έχει αναπτυχθεί. Ήδη, υπάρχουν κάποιες επιτυχίες στον αγώνα. Οι διαπραγματεύσεις έχουν ανασταλεί. Ωστόσο το κίνημα αντίστασης, ειδικά ενάντια στην CETA, συνεχίζεται.

Γιατί;

Οι εργάτες και οι λαοί έχουν συλλέξει κάποιες εμπειρίες από τα «Σύμφωνα Ελεύθερου Εμπορίου» και έχουν διαπιστώσει ότι δεν έχουν σαν αποτέλεσμα περισσότερες και καλύτερες δουλειές, αλλά αντιθέτως οδηγούν σε αύξηση της φτώχιας. Για παράδειγμα, η συμφωνία NAFTA μεταξύ ΗΠΑ, Καναδά και Μεξικού δεν οδήγησε σε οικονομική ανάπτυξη αλλά αντιθέτως σε χαμηλούς μισθούς, ανεργία και την εξάλειψη των μικρότερων επιχειρήσεων οι οποίες ηττήθηκαν μέσα στον αυξανόμενο ανταγωνισμό.

Είναι λοιπόν εμφανές ότι τέτοιες συμφωνίες ευνοούν τα μεγαλύτερα ιμπεριαλιστικά μονοπώλια. Παρομοίως, η Ουκρανία αναγκάστηκε να υπογράψει ένα «σύμφωνο συνεργασίας» με την Ε.Ε., μία «συμφωνία ελεύθερου εμπορίου» η οποία είχε όλες τις αρνητικές επιπτώσεις για τους εργάτες, τον λαό και την οικονομία. Περαιτέρω, αυτή η συμφωνία περιελάμβανε την υποταγή της Ουκρανίας κάτω από τις στρατιωτικές δομές της Ε.Ε. και του NATO, μεταμορφώνοντάς την σε κράτος-μέτωπο επιθετικότητας κατά της Ρωσίας.

Αυτές οι συμφωνίες είναι άκρως αντιδημοκρατικές. Γενικά, οι διαπραγματεύσεις διεξάγονται μυστικά. Εφαρμόζονται «προσωρινά» πριν καν εγκριθούν από τα αστικά κοινοβούλια ή και μετά την απόρριψή τους από το κοινοβούλιο ή σε δημοψήφισμα. Στην Ολλανδία, η «Συνθήκη Ελεύθερου Εμπορίου» με την Ουκρανία, απορρίφθηκε από το λαό σε δημοψήφισμα, αλλά η Ε.Ε. απλά αγνόησε την θέληση του λαού.

Όποτε τέτοιες συμφωνίες τίθενται σε εφαρμογή, οι αστικοί θεσμοί υποτάσσονται σε νέα ιδιωτικά διαμεσολαβητικά δικαστήρια.

Η κινητοποίηση ενάντια στην συνθήκη TPP (Σύμφωνο Συνεργασίας των δύο πλευρών του Ειρηνικού), μία παρόμοια «συνθήκη ελεύθερου εμπορίου», πραγματοποιείται και στις δύο πλευρές του Ειρηνικού Ωκεανού.

Αυτήν τη στιγμή, η Ε.Ε. εκβιάζει πολλά αφρικανικά κράτη να υπογράψουν το αποκαλούμενο «Σύμφωνο Οικονομικής Συνεργασίας», το οποίο θα αυξήσει την εξάρτησή τους από τους ιμπεριαλιστές της Ε.Ε. Θα εμβαθύνει ακόμη περισσότερο τη νεοαποικιακή λεηλασία με το άνοιγμα των αγορών για τη βιομηχανία της ΕΕ, καταστρέφοντας τις δικές τους οικονομικές δομές και θα διευκολύνει επίσης την εκμετάλλευση των φυσικών τους πόρων. Οι λαοί της Αφρικής αγωνίζονται κατά της νέας αυτής ιμπεριαλιστικής επίθεσης.
 
Πρέπει να τους υποστηρίξουμε.

Οι εργάτες και οι λαοί έχουν συμφέρον για να καταπολεμήσουν αυτές τις συνθήκες. Φυσικά, οι TTIP, TISA και CETA είναι συνθήκες μεταξύ ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπου η κάθε πλευρά ελπίζει να υπερισχύσει της άλλης και να αποκτήσει την ηγεμονία. Θα οδηγήσουν σε χαμηλότερους μισθούς, αύξηση της ανεργίας, κατώτερα κοινωνικά και περιβαλλοντικά επίπεδα διαβίωσης, στη διάλυση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και σε αύξηση του ανταγωνισμού μεταξύ των εργατών. Συνεπώς, η αποφασιστική αντίσταση των εργατών  και των λαών είναι δικαιολογημένη. Εμείς, ως Μαρξιστικά-Λενινιστικά κόμματα και οργανώσεις είμαστε ενεργό μέρος αυτών των κινημάτων και εργαζόμαστε για την ανάπτυξή τους.

Σταματήστε τις TTIP, CETA και TISA!

Σταματήστε τα λεγόμενα «Σύμφωνα Οικονομικής Συνεργασίας» μεταξύ Ε.Ε. και Αφρικής!

22η Ολομέλεια της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων
Διαβάστε Περισσότερα »

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Ανασύνταξη 427 (Οκτώβρης 2016)

Διαβάστε Περισσότερα »

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2016

Ανακοίνωση της Διεθνούς Διάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων


Η Διεθνής Διάσκεψη των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMLPO) ολοκλήρωσε επιτυχώς την 22η Ολομέλειά της, που έλαβε χώρα στη Δανία τον Οκτώβριο του 2016. Χαρακτηρίστηκε από ισχυρή πολιτική και ιδεολογική ενότητα και επαναστατικό και αισιόδοξο πνεύμα, καταγράφοντας πολλά βήματα προόδου στο έργο των κομμάτων και των οργανώσεων παρά τις αμείλικτες αντί-κομμουνιστικές επιθέσεις της άρχουσας τάξης, των λακέδων της και των δικών τους μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Η Διάσκεψη οριστικοποίησε και υιοθέτησε την πολιτική Πλατφόρμα, ένα από τα βασικά της κείμενα μαζί με την αρχική διακήρυξη του Quito και τους Κανόνες της Διάσκεψης. Η Πλατφόρμα θα χρησιμεύσει για να δώσει κατεύθυνση στον σχηματισμό και την ισχυροποίηση των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων σε όλες τις ηπείρους.
Η Διάσκεψη ολοκλήρωσε μια εκτενή και προσεκτική μελέτη της παρούσας διεθνούς κατάστασης και της όξυνσης και εντατικοποίησης όλων των αντιφάσεων του καπιταλιστικού και ιμπεριαλιστικού συστήματος, υπογραμμίζοντας τη συνεχή διεθνή οικονομική τελμάτωση, την όξυνση του ανταγωνισμού μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών και ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως οι Η.Π.Α., η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία και η Κίνα, την συνέχιση της στρατιωτικοποίησης και των πολεμικών πολιτικών καθώς και την αύξηση των νεοφιλελεύθερων επιθέσεων κατά των δικαιωμάτων, των πραγματικών μισθών και των συνθηκών διαβίωσης των εργατών και των εργατικών μαζών. Αυτή, είναι μια περίοδος μέγιστης κοινωνικής και πολιτικής αναταραχής, αποσταθεροποίησης της άρχουσας τάξης και επίσης ενός ογκούμενου πολιτικού και οικονομικού αγώνα των εργατών και των λαϊκών στρωμάτων.
Σε διάφορες χώρες, αντιδραστικά και αστυνομοκρατικά μέτρα εφαρμόζονται ενάντια στους λαϊκούς αγώνες υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, όπως είναι η περίπτωση της Τουρκίας μετά το επιχειρηθέν στρατιωτικό πραξικόπημα, στη Γαλλία με την παράταση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης και το νέο αντιδραστικό εργατικό νόμο, ή στον Ισημερινό με την απαγόρευση του εργατικού συνδικάτου των δασκάλων. Στην Βραζιλία, μέσω κοινοβουλευτικού ελιγμού, η δεξιά εγκατέστησε μια κυβέρνηση η οποία επιτίθεται σε όλα τα κοινωνικά κεκτημένα των εργατών, των εργατικών μαζών και των φοιτητών, που κατακτήθηκαν μέσω των αγώνων τους. Το αντιδραστικό Ινδουιστικό κόμμα της Ινδίας πέρασε αντεργατικούς νόμους που ώθησαν περισσότερους από 150 εκατομμύρια εργάτες σε διήμερη γενική απεργία. Αυτές και πολλές άλλες εξελίξεις αναλύονται στο ψήφισμα της Διάσκεψης για την παρούσα διεθνή κατάσταση.
Όλα τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα και οι Οργανώσεις προετοιμάζονται για τους διεθνείς εορτασμούς για την εκατονταετηρίδα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης (1917-2017) υπό το πρίσμα που τοποθετεί στην ημερήσια διάταξη όχι μόνο τις δημοκρατικές, αλλά επίσης τις προλεταριακές και τις σοσιαλιστικές επαναστάσεις. Θα αναπτυχθούν επαναστατικές θέσεις και η μελέτη και η γνώση των επιτευγμάτων της Οκτωβριανής Επανάστασης για τους εργάτες, τους αγρότες και τις λαϊκές μάζες γενικότερα, θα αποκτήσουν νέα σημασία. Η ICMLPO θα εκδώσει μια ειδική έκδοση του Ενότητα & Πάλη, θα δημοσιεύσει και άλλο υλικό, θα οργανώσει τοπικά σεμινάρια, διασκέψεις, συνέδρια και εορτασμούς για την περίσταση.
Επαναβεβαιώνουμε την υποχρέωση μας να εργαστούμε ακόμα σκληρότερα για τη δημιουργία Μαρξιστικών-Λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων εκεί όπου δεν έχουν ακόμα οργανωθεί, καθώς και για την ισχυροποίηση των υπαρχόντων. Θα εντατικοποιήσουμε τη συμμετοχή μας στους ταξικούς και μαζικούς αγώνες, στη βάση της ενότητας της εργατικής τάξης και της δημιουργίας λαϊκών μετώπων για την αντιμετώπιση των νεοφιλελεύθερων επιθέσεων, των πολέμων, της στρατιωτικοποίησης, της φασιστικοποίησης και της δημιουργίας αστυνομοκρατούμενων καθεστώτων. Θα ενδυναμώσουμε την τοπική και διεθνή συνεργασία που είναι βασισμένη στον προλεταριακό διεθνισμό.
https://ssl.gstatic.com/ui/v1/icons/mail/images/cleardot.gif
Ζήτω η Διεθνής Διάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων!


Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2016

Αλληλεγγύη στο λαό της Τουρκίας υπερασπίζοντας τα δημοκρατικά του δικαιώματα!

Παρατηρούμε με προβληματισμό την επιθετική και πολεμοχαρή πολιτική της Τουρκίας, τόσο στο εσωτερικό της όσο και στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση του AKP (Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) και ο αρχηγός της Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στρέφονται προς το στραγγαλισμό της ελευθερίας απειλώντας όλες τις πολιτικές και τις ατομικές ελευθερίες, ειδικά την ελευθερία της γνώμης και του τύπου.

Το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, αποτέλεσε “θεόσταλτο δώρο” για τον Ερντογάν, ακριβώς όπως το αποκάλεσε ο ίδιος. Το χρησιμοποίησε ώστε να επιταχύνει την εγκαθίδρυση ενός μόνο κόμματος και μίας μονοπρόσωπης δικτατορίας.

Το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, το οποίο επιβλήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα, χρησιμοποιήθηκε για να καταπνίξει κάθε αντίθεση κατά των αντιδραστικών πολιτικών, επιταχύνοντας την εγκαθίδρυση του προεδρικού καθεστώτος του Ερντογάν, ώστε να συγκεντρώσει κάθε δύναμη στα χέρια του.

Αυτό επίσης σημαίνει ότι, ο Ερντογάν αρχίζει να επιτίθεται στις Κουρδικές δημοκρατικές δυνάμεις εντός της Τουρκίας καθώς επίσης και εκτός των συνόρων της. Επί πλέον, επιτίθεται σε δημοκρατικούς τηλεοπτικούς σταθμούς που δικαίως καταγγέλλουν την αντιδραστική αυτή πολιτική, ειδικότερα δε στον τηλεοπτικό σταθμό των εργατών Hayatin Sesi. Σήμερα, δεκάδες τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί καθώς και εφημερίδες έχουν απαγορευθεί. Δεκάδες δημοσιογράφων έχουν φυλακιστεί. Οι βασικές ελευθερίες χιλιάδων συνδικαλιστών ακτιβιστών καταστρέφονται. Το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ολόκληρης της αντιπολίτευσης καταπατείται.

Διακηρύσσουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους αγώνες που απειλούνται με καταπίεση λόγω του καθεστώτος εκτάκτου ανάγκης και των “νομοθετικών-διαταγμάτων”!

Απαιτούμε αποφασιστικά την υπεράσπιση όλων των δημοκρατικών δικαιωμάτων!

Κάνουμε έκκληση σε όλους τους δημοκράτες, συνδικαλιστές, δημοσιογράφους και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, να απαιτήσουν ελευθερία για τον Τουρκικό τύπο, να απαιτήσουν την άνευ καταπίεσης λειτουργία των μέσων ενημέρωσης και την απελευθέρωση όλων των φυλακισμένων δημοσιογράφων!

Οκτώβριος, 2016

Διεθνής συνδιάσκεψη Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016

Οι εκθέσεις των αντιπροσώπων στη 25η Διεθνή Κατασκήνωση

Στην 25η Διεθνή Κατασκήνωση συζητήθηκαν τα ιδιαίτερα προβλήματα κάθε μιας από τις συμμετέχουσες χώρες, οι συζητήσεις τους μας επέτρεψαν να επιβεβαιώσουμε και να εγκρίνουμε τις παρούσες πολιτικές συμφωνίες, οι οποίες εκφράζουν την ανάλυση και την υποβολή εκθέσεων σχετικά με τα προβλήματα και τα θέματα του αγώνα τους, και ότι οι νέοι του κάθε λαού υπερασπίζονται τα αντίστοιχα εδάφη τους.

Βενεζουέλα

Η Βενεζουέλα αντιμετωπίζει μια οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση. Η οποία εξελίσσεται στο πλαίσιο της γενικής κρίσης του καπιταλισμού, της επιβαλλόμενης συνθήκης εξάρτησης και τώρα σε μια διαδικασία επαναδιαπραγμάτευσης της οικονομίας της, επηρεασμένη  κυρίως από την πτώση των  τιμών του πετρελαίου και το σαμποτάζ της αστικής τάξης. Με μια δημοκρατική και λαϊκή κυβέρνηση, αλλά που λειτούργησε με το συμβιβασμό των συμφερόντων της εργατικής τάξης ως έξοδο από την  κρίση. Όλοι αυτοί οι παράγοντες, σε συνδυασμό με μια ισχυρή ιμπεριαλιστική επέλαση, συμβάλλουν στην όξυνση των αντιθέσεων της ταξικής πάλης στη χώρα αυτή.

Τα διάφορα σενάρια που παρουσιάζονται, όπου η αστική τάξη επιδιώκει όσο το δυνατόν συντομότερα να αναλάβει ξανά την πλήρη εξουσία με στόχο να καταστείλει το λαϊκό κίνημα,  απέναντι σ’ αυτό η επαναστατική νεολαία μαζί με  τους εργαζόμενους, τους αγρότες και τις κοινοτικές οργανώσεις υψώνουν αυτή τη στιγμή τη σημαία της αντι-ιμπεριαλιστικής επαναστατικής λαϊκής ενότητας  UPRA, η οποία είναι η πλατφόρμα που σήμερα μας καλεί σε μεγάλη συσπείρωση  όλων των λαϊκών, δημοκρατικών και επαναστατικών δυνάμεων ενάντια στην ιμπεριαλιστική επέμβαση και τη  φασιστική  αντίδραση.

Εκουαδόρ

Η 25η CIJAA που συνεδρίασε στην πόλη του Σάντο Ντομίνγκο, της Δομινικανής Δημοκρατίας, μεταξύ 3 και 10 Αυγούστου, 2016 εκφράζει την αλληλεγγύη της στη νεολαία, τους εργαζόμενους και τους λαούς του Εκουαδόρ που ωθούν  την ενότητα και τον αγώνα σε αντίθεση με την κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα, που με ένα αριστερό λόγο προωθεί μεταρρυθμίσεις με στόχο την εδραίωση του καπιταλισμού και επηρεάζει τα λαϊκά στρώματα  .


Οι εκπρόσωποι των 12 χωρών της Ευρώπης, της Ασίας και της Αμερικής θα συμμετέχουμε στον αγώνα που ξεκινάει από το φοιτητικό κίνημα ενάντια στην επίσημη  κυβερνητική πολιτική με στόχο την αστικοποίηση και επιβάλει αυτοσχέδιες μεταρρυθμίσεις που επιτίθενται στα εκπαιδευτικά δικαιώματα, όπως η καταστολή που έχει ξεκινήσει κατά εκατοντάδων φοιτητών και κοινωνικών ηγετών: Επαναλαμβάνουμε ότι ,υπό αυτήν την έννοια υπάρχει η απαίτηση της αποπομπής του υπουργού Παιδείας Augusto Espinosa ο οποίος αντιμετωπίζει σήμερα μια πολιτική κατηγορία για ανικανότητα: στεκόμαστε αλληλέγγυοι με τα πανεπιστήμια. Técnica de Cotopaxi, , Andina y FLACSO που δέχονται επίθεση από την κυβέρνηση. Απορρίπτουμε την πρόθεση της κυβέρνησης να θέσει εκτός νόμου το  ιστορικό συνδικάτο των δασκάλων, την Εθνική Ένωση των Εκπαιδευτικών, μέτρο που προστίθεται στις άκαρπες προσπάθειες του καθεστώτος να φιμώσει τη φωνή του μεγαλύτερου συνδικάτου του Ισημερινού, εκπροσώπου των εκπαιδευτικών και υποστηρικτή μιας χειραφετημένης εκπαίδευσης. Τέλος, ευχόμαστε  την επιτυχία της Εθνικής Συμφωνίας για την Αλλαγή, με ενιαία πρόταση, η οποία θα βασίζεται στην ενότητα που επιτεύχθηκε μεταξύ των συνδικαλιστικών τομέων, των αυτοχθόνων και των κοινωνικών κινημάτων, που μετά την ήττα της κυβέρνησης στις ημέρες της λαϊκής κινητοποίησης,  είναι διατεθειμένη να αντιμετωπίσει την  επόμενη εκλογική διαδικασία και να νικήσει τη δεξιά που κυβερνά και τους παραδοσιακούς τομείς που επιδιώκουν να ανακτήσουν τα  χαμένα συμφέροντά τους.

Αϊτή

Η εκπαίδευση έχει πολλαπλές επιπτώσεις στην ανθρώπινη ανάπτυξη, ως εκ τούτου, στη χώρα μας λείπει το εργαλείο που μας επιτρέπει να αποδεχθούμε τις καπιταλιστικές και ιμπεριαλιστικές προτάσεις υπό αυτή την έννοια στηρίζουμε δυνατά την απόφαση να αγωνιστούμε εναντίον του ιμπεριαλισμού μέσω της Εκπαίδευσης .
Πουέρτο  Ρίκο

Ως νέοι αντιιμπεριαλιστές  αντιλαμβανόμαστε την αναγκαία  υποστήριξη στον αγώνα για την απελευθέρωση των λαών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εκφράζουμε την πλήρη υποστήριξή μας στον αγώνα για την ανεξαρτησία του Πουέρτο Ρίκο. Αυτή είναι μια απαίτηση για να αποδυναμώσουν την ιμπεριαλιστική κυριαρχία στην περιοχή της Καραϊβικής και της Λατινικής Αμερικής μας.

Επί πλέον θα σώσει τη νεολαία μας από την ιμπεριαλιστική καταπίεση  που εκτός του ότι  εκφράζεται  μέσω του νεοφιλελευθερισμού τους, τώρα παίρνει νέα ένταση με το διοικητικό συμβούλιο Δημοσιονομικού Ελέγχου, που δημιουργήθηκε από το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών. Ομοίως, καταλαβαίνουμε τη σημασία της πολιτικής ολοκλήρωσης μεταξύ των κινημάτων της βάσης των λαών μας. Προτείνουμε την Συνομοσπονδία των Αντιλλών ως πολιτικό εργαλείο για να συγκεκριμενοποιήσει και να δώσει δύναμη στον αγώνα για να εκδιώξει τους εισβολείς Yankee  ( Βορειοαμερικάνους )  από τα εδάφη  μας στην Καραϊβική.

Από την άλλη πλευρά, απαιτούμε την απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων και κρατουμένων πολέμου από τις φυλακές των  Yankee. Δεν πρέπει ποτέ να αφήσουμε πίσω τους συντρόφους και συντρόφισσες  μας στα μπουντρούμια. Συντρόφους επαναστάτες που αντελήφθησαν τις συνέπειες της επαναστατικής πάλης και τις ανέλαβαν με  πειθαρχία και  με δέσμευση.

Γαλλία

Η ανάπτυξη των πολιτικών στην Ευρώπη είναι το αποτέλεσμα του πολέμου στη Μέση Ανατολή και την κρίση των προσφύγων. Μετά τις εκρήξεις σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, κηρύχθηκε στη Γαλλία και το Βέλγιο  κατάσταση έκτακτης ανάγκης,  και γι’ αυτό πολλοί νέοι και η αντιπολίτευση είναι αντιμέτωποι με τη βία. Οι εκρήξεις και οι πρόσφυγες στην Ευρώπη έχουν δώσει στα κόμματα και τις οργανώσεις της δεξιάς την ευκαιρία να διαδώσουν τις ιδέες τους.
Ενάντια σε αυτές τις ιδέες  εκατοντάδες νέοι βγαίνουν στους δρόμους σε αντιφασιστικό αγώνα.

Από την άλλη πλευρά, οι εργαζόμενοι και η νεολαία στη Γαλλία ενισχύουν τον  αγώνα κατά της αντι-δημοκρατίας, τον εργατικό νόμο, για πολλούς μήνες, ο κόσμος βγαίνει  στους δρόμους αγωνιζόμενος για το μέλλον του.

Τουρκία

Μέρα με τη μέρα ο φασισμός αποκτά δύναμη στην Τουρκία, κάτω από τη σκιά των εκρήξεων και του πολέμου,, ένας μόνο άνθρωπος, ο Ερντογάν, ααυτοαναγορευεται κάτω από διωγμό και έτσι χτίζει τη δικτατορία του ενός κόμματος. Πριν από αυτό, η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι, η

νεολαία και οι γυναίκες αναγκάζονται να ζουν σε έναν κόσμο  σκότους και καταπίεσης. Αλλά αν φράξουν τον ήλιο θα πολεμήσουμε στο σκοτάδι.

Ως νεολαία της Τουρκίας θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ψωμί, ειρήνη,  εργασία και  ελευθερία. Λέμε στον κόσμο ότι αυτό που έχουμε δημιουργήσει εδώ θα το φέρουμε στη χώρα μας για να ενισχύσουμε τη διεθνή αλληλεγγύη.


Μεξικό

Η επιθετικότητα του καθεστώτος είναι εναντίον της νεολαίας και όλου του μεξικανικού λαού. Με την εφαρμογή των 12 διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων για να εξασφαλιστεί το μέγιστο κέρδος και η λεηλασία των φυσικών πόρων από τον ιμπεριαλισμό, κυρίως της Βόρειας Αμερικής.
Για να διασφαλιστεί  το κράτος επιβάλλει μέτρα φασιστικού περιεχομένου, το Μεξικό σήμερα ζει  μια δύσκολη μάχη αμέσως μετά τα γεγονότα που συνέβησαν στις 26 και στις 27 Σεπτεμβρίου 2014,στην  Iguala του Guerrero, όπου οι σύντροφοι της Δευτεροβάθμιας Τεχνικής Αγροτικής Εκπαίδευσης ,  Ραούλ Isidro Burgosτης της  Ayotzinapa, έπεσαν θύματα μιας από τις πιο συγκλονιστικές καταστολές στην ιστορία της χώρας, η οποία οδήγησε στη δολοφονία τριών καθηγητών της ΔΤΑΕ  ( normalistas ) με τη χρήση πυροβόλων όπλων και ένας από αυτούς δολοφονήθηκε με τον πιο βάναυσο τρόπο, χαράκωσαν και κομμάτιασαν  το πρόσωπό του και τη σύλληψη και  εξαφάνιση των 43 normalistas, από το κράτος.
Επίσης, ξεσηκώνεται πανεθνική απεργία της Εθνικής Συντονιστικής των Εργαζομένων στην Εκπαίδευση στο κάλεσμα για ενότητα σε  όλους τους τομείς της χώρας για να καταπολεμήσουν τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως των εκπαιδευτικών. Παρά την καταπίεση που έχει υποστεί αυτή η διαδικασία με μια νέα σφαγή 14 ανθρώπων στο Nochixtlan της Οαχάκα στις 19 Ιουνίου σήμερα δηλώνουμε ότι ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τη φασιστική βία του θα πρέπει να ενταθεί από την πλευρά της νεολαίας και του λαού του Μεξικού και να υπερασπιστεί την ενότητα και τα δικαιώματα που έχει κερδίσει και να οικοδομήσει μια επαναστατική διαδικασία που θα αλλάξει ριζικά αυτό το  σύστημα.

Να βρεθούν ζωντανοί οι  43 normalistas της Αyotzinapa  που συνελήφθησαν καιεξαφανίστησαν από το κράτος!

Σταματήστε την  κρατική τρομοκρατία, ελευθερία στους  πολιτικούς κρατούμενους

Αλληλεγγύη και αγώνας με τον CNTE, κάτω  η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και όλες οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις !

Ενότητα και αγώνας όλων των αντιφασιστικών και αντιιμπεριαλιστικών  νεολαιών!

Βραζιλία

Στην 25η CIJAA βεβαιώνουμε ότι ζούμε σε μια εποχή μεγάλης πολιτικής και οικονομικής καθυστέρησης της χώρας, αυτό δεν είναι αντεπανάσταση. Τα 13 χρόνια της διακυβέρνησης του PT και την πολιτική της ταξικής συμφιλίωσης, που ονομάζεται "Προεδρισμός κυβερνητικών  συνασπισμών « για να κρύψουν το πραγματικό περιεχόμενό του, ποτέ δεν είχε στόχο να δημιουργήσει  κανένα εμπόδιο στην ανάπτυξη του καπιταλισμού και της κυριαρχίας της αστικής τάξης στην οικονομία και πολιτική της χώρας, αλλά και για να προστατεύσουν τους επικεφαλής των εργαζομένων και να εξασφαλιστεί η ολοκλήρωση της επιχείρησης. Είναι γεγονός ότι οι άνθρωποι είχαν μια σειρά από εγγυημένα δικαιώματα, ιδίως το δικαίωμα να διαμαρτύρονται και στην πραγματικότητα είχαν κοινωνικά προγράμματα που βελτίωναν τις συνθήκες διαβίωσης των φτωχότερων ανθρώπων, αύξηση των πραγματικών μισθών,  διαρθρωτικός μετασχηματισμός ή βάθεμα της οικονομίας και πολιτικής. Ζούμε σε μια περίοδο μεγάλων αγώνων της νεολαίας, όπως για παράδειγμα οι  περισσότερες των 700 καταλήψεις  σχολείων, η αντίσταση στα πανεπιστήμια ενάντια στις παράνομες περικοπές από την πλευρά της κυβέρνησης για οικονομική φοιτητική βοήθεια και η γενική απεργία των θεσμών και οι κινητοποιήσεις ΕΞΩ Ο ΦΟΒΟΣ όπως  συνέβη στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η Βραζιλιάνικη νεολαία ήταν πάντα παρούσα με όλη την ενέργειά της για τους σημαντικούς αγώνες της χώρας  στηρίζοντας τους εργαζόμενους και  όλο το λαό μας. Σήμερα συνεχίζουμε να εκπληρώνουμε το μαχητικό ρόλο στον δρόμο  των μεγάλων αλλαγών για την αλληλεγγύη, την ειρήνη και την ελευθερία στον κόσμο, πάμε για την πορεία για το  σοσιαλισμό.


Κολομβία

Οι νέοι που παρακολουθούν  τη  XXV αντι-ιμπεριαλιστική Κατασκήνωση Νεολαίας και το Αντιφασιστικό Παγκόσμιο CIJAA-2016,που συνήλθε στο Σάντο Ντομίνγκο, της  Δομινικανής Δημοκρατίας, από τις 3 - 10 Αύγ, 2016, επεκτείνουν  την αλληλέγγυα και μαχητική στήριξή τους στον αγώνα του λαού της Κολομβίας για την κοινωνική απελευθέρωση τους για τις ελευθερίες και τα δικαιώματα και τις δομικές αλλαγές που τόσο ποθούν οι τεράστιες πλειοψηφίες των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων. Επιπλέον, υψώνουν τη σημαία  για μια πραγματική ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη η οποία θα είναι το επίκεντρο των  συζητήσεων  και των αγώνων με ένα χαρακτήρα αναδιανεμητικό, δηλαδή, μια ειρήνη που αμφισβητεί τις βαθιές σχέσεις εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και του οικονομικού μοντέλου που τις δημιουργεί.
Μόνο αυτές οι απαιτήσεις θα πετύχουν τη σημασία που τους αξίζει, στο βαθμό που θα δημιουργηθεί ένας ευρύς εθνικός διάλογος σχετικά με την κατάσταση που περνάει  η χώρα και τις ρίζες της σύγκρουσης, για να ανοίξει η αρχή  ενός καλέσματος για μια Εθνική Συντακτική Συνέλευση, με  δημοκρατικό χαρακτήρα και με την πλήρη συμμετοχή των κλάδων και των οργανώσεων που εκπροσωπούν τον λαό,  εξασφαλίζοντας όλες τις διεκδικήσεις του και  παρέχοντας τις προϋποθέσεις για να εκλέξει μια πατριωτική κυβέρνηση του λαού και για το λαό.

Ζήτω οι δίκαιοι αγώνες του Λαού της Κολομβίας!

Ζήτω η ειρήνη με κοινωνική δικαιοσύνη με αναδιανεμητικό χαρακτήρα!

Εθνική Συντακτική Συνέλευση τώρα!


Δομινικανή Δημοκρατία

Το πολιτικό σύστημα που επικρατεί στη Δομινικανή Δημοκρατία, αποκλείει πολιτικές για τη νεολαία που κατευθύνονται προς την ολοκληρωμένη ανάπτυξη των  ονείρων και των επιθυμιών τους. Νεολαία που έχει στερηθεί του δικαιώματος της εκπαίδευσης και της εργασίας,

ακόμη και μερικές φορές, σε κάποιες περιστάσεις το δικαίωμα στη ζωή, προϊόν των   κυβερνήσεων που είχαν ως κύριο στόχο να κρατήσουν το λαό  μας βυθισμένο στην άγνοια και έτσι ώστε να διαιωνίζουν τον εαυτό τους χωρίς δυσκολία στην εξουσία.
Η ισότητα και η συμμετοχή στη χάραξη της πολιτικής του κράτους, θα πρέπει να έχει μια ευρύτερη συμμετοχή της νεολαίας. Εγγυήσεις για να αναπτύξει ένα πρόγραμμα που μας αντιπροσωπεύει πραγματικά σε όλους τους τομείς του κράτους που είναι υπεύθυνο για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του λαού.
Να συνθέτει, να οργανώνει και να διευθύνει  δράσεις για να καταλάβει την εξουσία από την άρχουσα τάξη  είναι το πιο επείγον έργο της προοδευτικής και επαναστατικής νεολαίας της Δομινικανής Δημοκρατίας.

Ζήτω  η 25η Διεθνής Κατασκήνωση της Αντιφασιστικής και αντι-ιμπεριαλιστικής Νεολαίας!!!

Ζήτω η αλληλεγγύη και η ενότητα των λαών !!!
Διαβάστε Περισσότερα »