Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2005

Σαφέστατη και πολύ επικίνδυνη στροφή της κυβέρνησης της ΝΔ προς τις ΗΠΑ

Στενότερη και ασφυκτικότερη πρόσδεση στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού

Το παλιό γνωστό δόγμα της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς «ανήκομεν εις την Δύσιν», πέρα απ’ την αντικομμουνιστική γραμμή που εξέφραζε, σήμαινε πάντα και τη μόνιμη και ασφυκτική πρόσδεση της χώρας στο άρμα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και στη φιλοπόλεμη πολιτική των ΗΠΑ, φαίνεται – αν εξεταστεί προσεκτικά η ως τώρα εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ – να μην ανήκει στο παρελθόν.

Τα πρώτα βήματα-σημάδια της στροφής της εξωτερικής πολιτικής της χώρας – σε σχέση με την προσδεδεμένη στην ΕΕ κυβέρνηση Σημίτη – προς τις ΗΠΑ χρονολογούνται κιόλας απ’ τις πρώτες μέρες της ύπαρξης της κυβέρνησης της ΝΔ όταν για πρόεδρο της ΕΕ αυτή ψήφισε τον προτεινόμενο απ’ την Αγγλία υποψήφιο – χώρα γνωστή για τις στενές της σχέσεις με τις ΗΠΑ – και όχι τον υποψήφιο του γαλλο-γερμανικού άξονα.

Το ίδιο έπραξε και αργότερα με την περίπτωση του πορτογάλου αμερικανόφιλου Μπαρόζο,  γνωστού και ως «καφετζή» των Μπους-Μπλερ-Αθνάρ παραμονές της ιμπεριαλιστικής επίθεσης σε βάρος του Ιράκ.

Με την πρόσφατη όμως απόφαση του ΚΥΣΕΑ (19 Ιούλη 2005) να προμηθευτεί από τις ΗΠΑ 40 πολεμικά αεροσκάφη «F-16 Block 52  Plus» - κι’ αυτό τη στιγμή που ήδη υπήρχε δέσμευση για προμήθεια από την ΕΕ με απόφαση του ΚΥΣΕΑ επί κυβερνήσεως Σημίτη για 60 μαχητικά Eurofighter της ευρωπαϊκής εταιρείας EADS (Γερμανία, Βρετανία, Ιταλία, Ισπανία) – η στροφή στην εξωτερική πολιτική της χώρας απ’ την ΕΕ προς τις ΗΠΑ είναι κάτι παραπάνω από σαφής: γίνεται εντελώς εξόφθαλμη και οριστική πλέον.

Όσον αφορά τώρα το κόστος, σύμφωνα με την κυβερνητική ανακοίνωση και τα πρώτα δημοσιεύματα του τύπου, αυτό θα φτάσει τα 1,2 δισ. δολάρια.

Αλλά αυτό το συνειδητά σκόπιμα χαμηλό κόστος που ανακοίνωσε η κυβέρνηση δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα, αφού μετά την πρώτη διαπραγμάτευση που είχαν έλληνες αξιωματικοί με εκπροσώπους της αμερικάνικης κυβέρνησης, το κόστος θα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο, δηλ. προέκυψε τώρα και νέο, διπλάσιο ποσό: «δυο φορές επάνω από την αρχική τιμή θα κληθούν να πληρώσουν οι έλληνες τα νέα μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-16» («Ελευθεροτυπία» 11.10.2005, σελ.7). Τέλος μια άλλη ανακοίνωση του αμερικάνικου Πενταγώνου αποκαλύπτει την απάτη των ισχυρισμών της κυβέρνησης Καραμανλή για το ύψος του κόστους των 40 πολεμικών αεροσκαφών: «πάνω από 3 δισ. δολάρια θα κοστίσουν τα νέα μαχητικά F-16, σύμφωνα με ανακοίνωση του αμερικανικού Πενταγώνου και όχι 1,2 δισ. που είχε ανακοινώσει η κυβέρνηση μετά το ΚΥΣΕΑ δια στόματος Σπήλιου Σπηλιοτόπουλου» («Ελευθεροτυπία» 27.10.2005, σελ. 1). 

Πέρα από τα νέα τεράστια βάρη του κόστους που φορτώνονται στις πλάτες του λαού και τις σαπουνόφουσκες για «μείωση» τάχα των εξοπλισμών (=απάτη προεκλογική) – που δεν είναι τα θέματά μας εδώ – είναι φανερό ότι μ’ αυτή την απόφαση της κυβέρνησης να προμηθευτεί τα μαχητικά αεροσκάφη από τις ΗΠΑ: πρώτο, εγκαταλείπεται η ΕΕ ως αγορά εξοπλιστικού υλικού των ενόπλων δυνάμεων, δεύτερο, οι ΗΠΑ γίνονται μόνιμος προμηθευτής εξοπλισμού της χώρας – περιπτώσεις που δεν αφορούν απλά το μοίρασμα της πίττας των εξοπλιστικών προγραμμάτων αλλά έχουν αναπόφευκτα και επικίνδυνες επιπτώσεις για τη χώρα - τρίτο, ακόμα σπουδαιότερο σε σχέση με τα δυο πρώτα, σημειώνεται μια σαφής σ τ ρ ο φ ή  της εξωτερικής πολιτικής απ’ την ΕΕ προς τις ΗΠΑ και τέταρτο, επιβεβαιώνεται η υποταγή της κυβέρνησης της ΝΔ στις ΗΠΑ και η ένταξη-πρόσδεση της χώρας στη νέα στρατηγική «συμμαχιών» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού –στρατηγική ακραία φιλοπόλεμη και τυχοδιωκτική μα και εξαιρετικά επικίνδυνη για τη χώρα μας με την πρόσδεσή της σ’ αυτή.

Η συνειδητή αυτή επιλογή-απόφαση της κυβέρνησης του μοναρχοφασισιτκού κόμματος της ΝΔ για αγορά των πολεμικών αεροσκαφών απ’ τις ΗΠΑ ήταν επόμενο να δυσαρεστήσει τις κυρίαρχες στην ιμπεριαλιστική ΕΕ χώρες Γαλλία και Γερμανία, οι οποίες έχουν εκφράσει κατά πληροφορίες του τύπου και γραπτά τη διαμαρτυρία-δυσαρέσκειά τους, ενώ οι γάλλοι ιμπεριαλιστές σε διπλωματικό επίπεδο κατηγορούν την κυβέρνηση Καραμανλή για «εμφανή φιλοαμερικανισμό, ο οποίος δεν συνάδει με τη συμπεριφορά» κράτους-μέλους της ΕΕ, και μάλιστα του σκληρού πυρήνα, «που επιμένει στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με τη σύγκλιση στους τομείς εξωτερικής πολιτικής και άμυνας, η οποία προϋποθέτει και την προτίμηση σε ευρωπαϊκά προϊόντα» («Ελευθεροτυπία» 19.9.2005, σελ. 13).

Έτσι κατά την επίσκεψή του στο Παρίσι (23 Σεπτέμβρη 2005) ο έλληνας πρωθυπουργός δέχθηκε ισχυρές πιέσεις απ’ τους γάλλους ιμπεριαλιστές γι’ αυτό το ζήτημα και προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αγορά των F-16 απ’ τις ΗΠΑ είπε πως αυτή «δεν έχει καμιά σχέση με τις πολιτικές επιλογές ή με ένα προσανατολισμό λιγότερο ή περισσότερο ευρωπαϊκό», ενώ συνάμα υποχρεώθηκε να επαναβεβαιώσει τη συμμετοχή της Ελλάδας στις «απαραίτητες στρατιωτικές δυνατότητες της ΕΕ».

Όμως παρά τις όποιες διαβεβαιώσεις της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή προς τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, η στροφή της προς τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό είναι δεδομένη και σαφέστατη. Κι’ αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι οι αναλύσεις του «Ιδρύματος Αμυντικών Αναλύσεων» (ΙΑΑ), το οποίο ελέγχει και χρηματοδοτεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας επιβεβαιώνουν την εξόφθαλμη πλέον στροφή προς τις ΗΠΑ. Αξίζει να σημειωθεί ότι Διευθυντής του ΙΑΑ είναι ο αντιδραστικός καθηγητής Ιωάννης Μάζης, διορισμένος απευθείας απ’ τον υπουργό Άμυνας Σπηλιοτόπουλο και πολλοί απ’ τους συνεργάτες του προέρχονται απ’ τη γνωστή επικίνδυνη αντιδραστική εθνικιστική ομάδα «Δίκτυο 21», μεταξύ των οποίων και ο Χρύσανθος Λαζαρίδης ΓΓ του «Δικτύου 21» και απ’ τους βασικούς αναλυτές του ΙΑΑ.

Την εξόφθαλμη πλέον αντιδραστική και πολύ επικίνδυνη  σ τ ρ ο φ ή  της εξωτερικής πολιτικής της χώρας προς τις ΗΠΑ προσπαθούν να «δικαιολογήσουν» οι «αναλυτές» του ΙΑΑ με ανόητες και ολωσδιόλου αβάσιμες αλλά πρώτα απ’ όλα εξαιρετικά επικίνδυνες για τις τύχες του τόπου θεωρίες περί δήθεν «αποδυνάμωσης» και «απώλειας» του ρόλου της Τουρκίας ως «προνομιούχου εταίρου» των ΗΠΑ στην περιοχή, το ρόλο της οποίας καλείται να «παίξει» τώρα η Ελλάδα, η οποία έχει τάχα «πολλά κοινά συμφέροντα με το Τελ Αβίβ»(!), κλπ., κλπ.

Στα πλαίσια της νέας κατεύθυνσης της εξωτερικής πολιτικής, η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, απ’ τη μια πρόσδεσε στενά τη χώρα στο νέο επιθετικό στρατιωτικό δόγμα του αρχηγού του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού Μπους και στα φιλοπόλεμα τυχοδιωκτικά σχέδιά του στην περιοχή της Μ. Ανατολής, τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια και απ’ την άλλη αναβάθμισε σε χρόνο ρεκόρ τις σχέσεις με το Ισραήλ, όχι μόνο σε θέματα εμπορίου (κατά 40% αυξήθηκε πέρυσι το εμπόριο Ελλάδας-Ισραήλ) αλλά και σε θέματα «ασφάλειας και άμυνας μεταξύ των δυο χωρών» (!), φιλοδοξώντας έτσι να καταστήσει-μετατρέψει τη χώρα, όπως έχει γίνει το Ισραήλ, σ’ ένα «δεύτερο Ισραήλ» «χωροφύλακα» του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού στην περιοχή εναντίον των αραβικών και των άλλων κρατών, και πρώτα και κύρια σε ένοπλο βραχίονα των ΗΠΑ μ’ αντίπαλο εχθρό το «τρομοκρατικό ένοπλο Ισλάμ» κατά τον Μπους, με απρόβλεπτες αλλά βέβαιες καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο.

Έτσι η αντιδραστική κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με την πολιτική υποτέλειας απέναντι στις ΗΠΑ και την πρόσδεση της χώρας στο νέο επιθετικό στρατηγικό δόγμα του Μπους και την «αναβάθμιση των σχέσεων Ελλάδας-Ισραήλ», πέρα απ’ τα γνωστά απανωτά στραπάτσα στην εξωτερική πολιτική και την πρωτοφανή ανικανότητά της σ’ όλα τα θέματα, καθίσταται εξαιρετικά επικίνδυνη για το λαό και τον τόπο, που αν της επιτραπεί να συνεχίσει αυτή την πολύ επικίνδυνη κατεύθυνση, η χώρα θα κληθεί να πληρώσει βαρύτατο τίμημα με ανυπολόγιστες καταστροφές.

Η κυβέρνηση προχωρεί αθόρυβα αλλά εντατικά προς αυτή την εξαιρετικά επικίνδυνη για τον τόπο κατεύθυνση και ο λαός μας καλείται τώρα-σήμερα σε επαγρύπνηση, αντίσταση και κινητοποίηση, γιατί αύριο θα είναι πλέον αργά. Παρά την επικίνδυνη αυτή κατάσταση που διαμορφώνεται και προωθείται ταχύτατα, μεθοδικά και χωρίς τυμπανοκρουσίες απ’ την κυβέρνηση, τα «ηρωικά παιδιά» των Χρουστσόφ-Μπρέζνιεφ, οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, σφυρίζουν αδιάφορα, μιλώντας απλά για «υποκριτική αντιπαράθεση για F-16 κυβέρνησης-ΠΑΣΟΚ»!!! («Ρ» 4.11.2005, σελ.27), αποκρύπτοντας έτσι απ’ την εργατική τάξη και το λαό τόσο την αντιδραστική κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής όσο και τους μεγάλους κινδύνους που αυτή εγκυμονεί για τον τόπο.

Τέλος ένας από τους «αναλυτές» και αδίστακτους σχεδιαστές αυτής της πολύ  επικίνδυνης και τυχοδιωκτικής πολιτικής του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ αποκαλύπτει πως για να «επιτύχουν» τα σχέδιά τους είναι αναγκαία – και καλεί ανοιχτά πλέον – η  «καταπολέμηση του μόνιμου αντιαμερικανισμού της ελληνικής κοινωνίας»(!), δηλ. καλεί σε καταπολέμηση-συντριβή του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος του τόπου για να ανοίξει εύκολα ο δρόμος στα τυχοδιωκτικά και καταστροφικά για τη χώρα σχέδιά τους.

Κι’ αυτήν ακριβώς την πολιτική της υποτέλειας και εξαιρετικά επικίνδυνης για τον τόπο, δηλ. τη στροφή προς τις ΗΠΑ, στελέχη του υπουργείου Εξωτερικών τη σερβίρουν ως εξωτερική πολιτική που τάχα «εξυπηρετεί»(!) τα εθνικά συμφέροντα: «Όλες οι χώρες των Βαλκανίων αυτή τη στιγμή κοιτάζουν προς την Ουάσιγκτον. Μας συμφέρει λοιπόν μια στενή στρατηγική συνεργασία με τις ΗΠΑ για την εδραίωση της σταθερότητας στην περιοχή»!!!
  
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005
Διαβάστε Περισσότερα »

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2005

Πολιτική Ανακοίνωση της 11ης Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

Τον Οκτώβρη πραγματοποιήθηκε στην Ευρώπη η 11η Ολομέλεια της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων με την παρουσία των παρακάτω αντιπροσωπειών:

Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Βραζιλίας (PCRB), Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Άνω Βόλτας (Μπουρκίνα Φάσο) (PCRV), Κομμουνιστικό Κόμμα Κολομβίας μαρξιστών-λενινιστών (PC de C) (ml), Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Δανίας (APK), Κομμουνιστικό Μαρξιστικό Λενινιστικό Κόμμα Ισημερινού (PCMLE), Κομμουνιστική Οργάνωση Οχτώβρης Ισπανίας, Πανισπανική Επιτροπή των Κομμουνιστικών Οργανώσεων Ισπανίας (CEOC), Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Γαλλίας (PCOF), Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55, Κόμμα Εργασίας Ιράν (Toufan), Κομμουνιστικό Κόμμα Μεξικού μαρξιστές-λενινιστές (PCM(ml)), Μαρξιστική-Λενινιστική Οργάνωση Επανάσταση Νορβηγίας, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα Τυνησίας (PCOT), Επαναστατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας (TDKP) και Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας (KPD).

Σ’ αυτή τη συνάντηση έγινε απολογισμός για όσα αποφασίστηκαν στην προηγούμενη Σύσκεψη, που πραγματοποιήθηκε στον Ισημερινό, σε σχέση με το περιοδικό «Ενότητα και Πάλη», όργανο των Συσκέψεων, για την επιτυχή πραγματοποίηση του Ένατου Σεμιναρίου: προβλήματα της επανάστασης στη Λατινική Αμερική, για τη συνδικαλιστική συνάντηση από χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Καραβαϊκής που πραγματοποιήθηκε στη Δομινικανή Δημοκρατία, για την ανάπτυξη της καμπάνιας αλληλεγγύης για την απελευθέρωση του κομμουνιστή και επαναστάτη ηγέτη της Κολομβίας, συντρόφου Francisco Karaballo και για άλλες δραστηριότητες σ’ όλους τους τομείς που απασχολούν τις Συσκέψεις των Μαρξιστών-Λενινιστών.

Η Σύσκεψη ανέλυσε επίσης και υπογράμμισε τη σημασία της Νίκης του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα για το Σύνταγμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρχικά στη Γαλλία και μετά στην Ολλανδία. Η Σύσκεψη θεωρεί αναγκαίο ότι τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις πρέπει να διεξάγουν στις γραμμές της εργατικής τάξης και των δημοκρατικών δυνάμεων μια διαρκή πάλη ενάντια στις νεοφιλελεύθερες μηχανοραφίες και ενάντια στο σχέδιο εγκαθίδρυσης ενός ιμπεριαλιστικού μπλοκ σ’ αυτό το μέρος του κόσμου.

Εμείς οι Μαρξιστές-Λενινιστές καταδικάζουμε την επιθετική και κτηνώδη πολιτική της «Ευρώπης Φρούριο», που καταδιώκει και δολοφονεί μετανάστες απ’ τις χώρες της Αφρικής, όπως συνέβη Ceuta και Melilla. Οι μετανάστες αυτοί, άνδρες και γυναίκες, προσπαθούν να ξεφύγουν από την εξαθλίωση που υπάρχει στις χώρες τους εξαιτίας της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού.

Υπογραμμίστηκαν η όξυνση και το βάθεμα της κρίσης, που το ιμπεριαλιστικό σύστημα κυριαρχίας περνάει, αλλά και η ανάπτυξη των αντιιμεριαλιστικών αγώνων των εργατών και των λαών της Λατινικής Αμερικής, Αφρικής και Ασίας, η απόρριψη των τοπικών ιμπεριαλιστικών πολέμων, οι τρομοκρατικές, εγκληματικές και επιθετικές ενέργειες του ιμπεριαλισμού, πρώτα απ’ όλα του Βόρειο Αμερικάνικου, ενάντια στους λαούς του κόσμου.

Μεγάλη σημασία έχουν ο αγώνας της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στη νεοφιλελεύθερη ιδιωτικοποίηση και τα αντιλαϊκά μέτρα των αστικών, στην υπηρεσία του παγκόσμιου ιμπεριαλισμού, κυβερνήσεων και η αναγκαιότητα της αντίστασης, η οργάνωση και πάλη της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια σ’ αυτά τα μέτρα σε συνδυασμό με την προοπτική της επαναστατικής αλλαγής της κοινωνίας, την οποία εμείς οι Μαρξιστές-Λενινιστές θεωρούμε σαν διέξοδο από τη γενική κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος.

Η Ολομέλεια της Σύσκεψης έκφρασε την αλληλεγγύη της προς την ηρωική αντίσταση του ιρακινού λαού ενάντια στην κατοχή των ιμπεριαλιστικών αμερικάνικων στρατευμάτων και των συμμάχων τους. Επίσης υποστηρίζει μαχητικά την πάλη του παλαιστινιακού λαού για τα εθνικά του δικαιώματα, ενάντια στις στηριζόμενες απ’ τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό επιθέσεις του  ισραηλινού σιωνισμού. Ταυτόχρονα η 11η Σύσκεψη απορρίπτει τις απειλές πολέμου που η κυβέρνηση Μπους εκτοξεύει κατά του Ιράν και της Συρίας και στιγματίζει τον αυθάδη και εγκληματικό τους χαρακτήρα.

Η 11η Ολομέλεια της Διεθνούς Σύσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων συζήτησε και ενέκρινε μια πλατφόρμα τακτικής, η οποία θα αποτελέσει το γενικό καθοδηγητικό νήμα για την πολιτική πρακτική και τις δραστηριότητες των μελών της και του προοδευτικού τμήματος της εργατικής τάξης και των λαών ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τα μονοπώλια και ολόκληρη τη διεθνή αντίδραση σαν όργανο για την καθοδήγηση στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας και κάθε στιγμής του επαναστατικού αγώνα στις δραστηριότητες και την προσπάθεια των επαναστατικών Κομμάτων και Οργανώσεων για την προώθηση της ενιαίας πάλης ενάντια στους εχθρούς της ανθρωπότητας.

Η Σύσκεψη επικύρωσε την απόφαση αποβολής του κόμματος Bandiera Roja της Βενεζουέλας απ’ τις γραμμές της επειδή η Οργάνωση αυτή συνέχισε αδιάκοπα τις δραστηριότητες που αντιτίθενται στις δημοκρατικές λαϊκές διαδικασίες που αναπτύσσονται σ’ αυτή τη χώρα και που επιπλέον βρίσκονται στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού και των αντιδραστικών δυνάμεων.

Σ’ αυτή την Ολομέλεια της Σύσκεψης πάρθηκαν αποφάσεις και τέθηκαν καθήκοντα που θα διασφαλίσουν τη συνέχιση, την επέκταση και βελτίωση της πάλης ενάντια στον ιμπεριαλισμό, τη μπουρζουαζία και την παγκόσμια αντίδραση, τη συνέχιση της πάλης για την επανάσταση και το σοσιαλισμό.

Θα ξαναβρεθούμε εκ νέου σ’ έναν άλλο τόπο του πλανήτη για να επιβεβαιώσουμε τις υποχρεώσεις μας για τη συνέχιση της πάλης για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και των λαών.

11η Ολομέλεια της Διεθνούς Σύσκεψης των μαρξιστικών-λενινιστικών Κόμματων και Οργανώσεων.
Ευρώπη, Οκτώβρης 2005

Εφημερίδα Ανασύνταξη Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005

Διαβάστε Περισσότερα »

Συνέχεια στο αντιδραστικό πισωγύρισμα των Πανεπιστημίων: Η ΝΔ προωθεί στην κατάργηση του Ασύλου και την επαναφορά της έδρας

Δεν έχουν σταματημό πλέον τα αντιδραστικά, βαθιά συντηρητικά μέτρα που προωθεί η ΝΔ.

Το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε πρόσφατα ότι ετοιμάζονται αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των Πανεπιστημίων. Μέσα σε αυτές τις αλλαγές είναι ο περιορισμός της ισχύος του ασύλου μόνο σε όσους είναι φοιτητές - και όχι για όλο το λαό όπως ισχύει σήμερα. Επίσης, σχεδιάζεται η κατάργηση της τριμελούς Επιτροπής Ασύλου (συμμετέχει ο Πρύτανης, ένας αντιπρύτανης και ένας φοιτητής) και η μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων της στις πρυτανικές αρχές. Ταυτόχρονα, εκμεταλλευόμενο την γνωμοδότηση του επίτιμου εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Eυ. Κρουσταλάκη από το Φλεβάρη του 2003 ότι στις  φοιτητικές εστίες δεν ισχύει το άσυλο επιθυμεί να το συμπεριλάβει και αυτό στο νέο πλαίσιο περιορίζοντας έτσι το άσυλο μόνο στις αίθουσες διδασκαλίας. Το μέτρο αυτό, όπως και το παραπάνω, ήταν πρόταση της φοιτητικής παράταξης της Νέας Δημοκρατίας, ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τουλάχιστον από το 2003.

Η ανακοίνωση έγινε λίγες μέρες πριν την 32η επέτειο της λαϊκής εξέγερσης του Πολυτεχνείου που απέδειξε την σημασία που παίζει το άσυλο σαν όπλο στα χέρια του λαϊκού κινήματος που έδωσε τότε ώθηση στην ανύψωση του αγώνα για την ανατροπή της Χούντας. Φαίνεται ότι κάποιοι στη ΝΔ στενοχωρήθηκαν με αυτοί την ανατροπή και θέλουν τώρα να πάρουν την εκδίκησή τους.

Την ίδια στιγμή από τη ΝΔ προωθείται ο αναχρονιστικός θεσμός της έδρας που καταργήθηκε στην μεταπολίτευση. Ο καθηγητής Ν. Μουζέλης μιλώντας στην Ελευθεροτυπία (10/10/2005) δήλωσε ότι «Ειδικά αν με την επαναφορά της έδρας -που πράγματι ακούγεται- εννοούμε το φεουδαρχικό σύστημα του παρελθόντος, αυτό είναι απαράδεκτο και δεν μπορώ να καταλάβω, δεν πιστεύω, ότι υπάρχουν τέτοιες σκέψεις σαν μια εναλλακτική λύση. Είναι τόσο αναχρονιστικό».

Με το σημερινό καθεστώς (Ν.1268/82), ένα μέλος ΔΕΠ (Διδακτικού-Ερευνητικού Προσωπικού) συνδέεται με μια γνωστική περιοχή από το ξεκίνημα της θητείας του και κατά κανόνα τη μεταφέρει μέχρι την καταληκτική βαθμίδα, αυτήν του πρωτοβάθμιου καθηγητή (μπορεί να γίνουν αλλαγές από βαθμίδα σε βαθμίδα). Η γνωστική αυτή περιοχή θεσμοθετείται με το ΦΕΚ βάσει του οποίου προκηρύσσεται η δεδομένη θέση εξέλιξης του κάθε μέλους ΔΕΠ. Με το σύστημα αυτό, μπορεί σε μια σχολή να υπάρχουν περισσότερες της μίας παραπλήσιες ή και ταυτόσημες γνωστικές περιοχές που να υπηρετούνται από διάφορα μέλη ΔΕΠ τα οποία κάποια στιγμή θα οδηγηθούν στην 1η βαθμίδα. Το Υπουργείο σχεδιάζει να το αντικαταστήσει και  η δυνατότητα εξέλιξης στην 1η βαθμίδα (αυτήν του καθηγητή) θα γίνεται σε γνωστικές περιοχές που θα εμφανίζονται μία φορά μόνο σε κάθε σχολή. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα την παντοκρατορία ενός καθηγητή πάνω σε μια σειρά μαθημάτων, την αποκλειστικότητα στην επιλογή συγγραμμάτων (που κανόνα θα είναι δικά του και κανείς δε θα μπορεί να τα αμφισβητήσει) ακόμα και στην επιλογή και στην εξέλιξη ΔΕΠ σε παραπλήσια αντικείμενα αλλά σε μικρότερες βαθμίδες. Εξελίξεις δηλαδή από την εποχή που ο καθηγητής θεωρούνταν αυθεντία που κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει.

Τα παραπάνω μέτρα έρχονται να προστεθούν στην απαράδεχτη ίδρυση Ανώτατων εκκλησιαστικών Σχολών κατά παραγγελία του ιερατείου (βλ. «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» αρ. φυλ. 213) δείχνοντας για άλλη μια φορά ότι η διακυβέρνηση της ΝΔ επιφύλασσε ένα μοναρχοφασιστικό πισωγύρισμα της Ελληνικής Εκπαίδευσης.
  
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005
Διαβάστε Περισσότερα »

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2005

Ρωσία-Κίνα: Από την Οργάνωση Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣΑ) στα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια

Ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για σφαίρες επιρροής και ιδιαίτερα για τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών και των πηγών φυσικού αερίου και προπαντός η νέα διεθνής κατάσταση που διαμορφώθηκε με τις στρατιωτικές καταλήψεις Ιράκ-Αφγανιστάν αλλά και η προκλητική επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για διατήρηση της ηγεμονίας του και η διείσδυσή του σε χώρες που αποτελούν το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας δεν ήταν δυνατόν να αφήσουν αδιάφορους και παθητικούς τους ρώσους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι από καιρό βρίσκονται σε αναζήτηση συμμάχων ως αντίβαρο απέναντι στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ.
 
Η νέα κατάσταση άσκησε έντονη πίεση στους ρώσους ιμπεριαλιστές και ήδη κατά τη διάρκεια του ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του Ιράκ διαμορφώνεται μια προσωρινή άτυπη συμμαχία μεταξύ ΕΕ-Ρωσίας-Κίνας, αλλά το σπουδαιότερο στη συνέχεια είναι η διαμόρφωση ενός ασιατικού άξονα, όπως έδειξαν οι τελευταίες εργασίες της Διάσκεψης Κορυφής της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣΑ) (ιδρύθηκε το 1996) που πραγματοποιήθηκε στην Αστανά του Καζακστάν και τερματίστηκαν στις 5 Ιούλη στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν, Κίνας Χου Τζιντάο, Ουζμπεκιστάν Καρίμοφ, Καζακστάν Ναζαρμπάεφ και οι πρόεδροι των Τατζικιστάν και Κιργιζίας. Για πρώτη φορά συμμετείχαν σ’ αυτήν ακόμη, με την ιδιότητα του παρατηρητή, η Ινδία, το Πακιστάν και το Ιράν. Στους παρατηρητές ανήκει και η Μογγολία, ενώ το Αφγανιστάν συζητά ανάλογη στάση.
 
Στο ψήφισμα της Διάσκεψης Κορυφής γίνεται λόγος για «νέα λογική και δίκαιη διεθνή τάξη» και επιπλέον απαιτείται να προσδιοριστούν «τα τελικά χρονικά όρια της προσωρινής χρήσης επίγειων υποδομών, εδάφους και εναέριου χώρου των χωρών-μελών της Οργάνωσης». Η Διάσκεψη κάλεσε την Ουάσιγκτον να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις από την Κεντρική Ασία Ο Ισλάμ Καρίμοφ, πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν, απ’ τους μέχρι πρότινος συμμάχους των ΗΠΑ, που έχει ήδη ζητήσει την απομάκρυνση της βάσης τους από το έδαφος της χώρας του, εξήρε τη σημασία του ΟΣΣΑ: «ακόμα κι’ αν δεν υπήρχε η ΟΣΣΑ θα έπρεπε να την εφεύρουμε, γιατί κάθε κράτος θέλει τη συνεργασία με τέτοιες μεγάλες χώρες, όπως η Ρωσία και η Κίνα», ενώ ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάεφ δήλωσε: «μπορούμε να πούμε ότι σ’ αυτό το τραπέζι κάθονται οι αρχηγοί κρατών που εκπροσωπούν τη μισή ανθρωπότητα».
 
Οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας εξελίσσονται τον τελευταίο καιρό με ραγδαίους ρυθμούς προς το καλύτερο και ο πρόεδρος Πούτιν στο τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Αυγούστου (10.8.2005) με δηλώσεις του στα ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία σημείωσε ότι στον οικονομικό τομέα «οι σχέσεις είναι καλές αλλά οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες και μένουν ακόμα πολλά να γίνουν», ότι «τα διμερή κοινά συμφέροντα είναι τεράστια», ότι η Ρωσία με την Κίνα συνεργάζονται «στους διεθνείς Οργανισμούς και διεξάγονται εντατικές συνομιλίες μεταξύ των δυο χωρών για βασικά θέματα, κυρίως τις μεταρρυθμίσεις στα Ηνωμένα Έθνη» και επιπλέον δήλωσε ότι και οι στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών αναπτύσσονται καλά, επικαλούμενος τις στρατιωτικές ασκήσεις Ρωσίας-Κίνας που είχαν προγραμματιστεί να διεξαχθούν από 18-25 Αυγούστου, οι οποίες ήδη διεξάχθηκαν με επιτυχία.
 
Σ’ αυτά τα  κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ρωσίας-Κίνας που πραγματοποιήθηκαν με στρατιωτικές ασκήσεις εδάφους, αέρος και θάλασσας συμμετείχαν 10.000 στρατιώτες και τα παρακολούθησαν εκπρόσωποι των Καζακστάν, Κιργιζίας, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και παρατηρητών από Μογγολία, Ιράν, Πακιστάν και Ινδία.
 
Με την ευκαιρία των στρατιωτικών γυμνασίων έγινε συνάντηση μεταξύ Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας με προφανή στόχο την μεταξύ τους στενότερη συνεργασία για την προώθηση και διαφύλαξη των συμφερόντων τους στην Ασία, αλλά και ως αντίβαρο στις προσπάθειες των ΗΠΑ για μεγαλύτερη διείσδυση στον ασιατικό χώρο.
 
Οι στρατιωτικές ασκήσεις Ρωσίας-Κίνας, πέρα απ’ την επίδειξη δύναμης, σηματοδοτούν τη συγκρότηση ισχυρού αντιπάλου απέναντι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
 
Ασφαλώς η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στον ασιατικό χώρο προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στους αμερικανούς και ιάπωνες ιμπεριαλιστές.
 
Όσον αφορά τα στρατιωτικά γυμνάσια Ρωσίας-Κίνας ο ρώσος στρατηγός Β. Μπολντένσκι έσπευσε, καθησυχάζοντας τις ΗΠΑ, να υποβαθμίσει τη σημασία των κοινών γυμνασίων: «τίποτε το φοβερό δεν υπάρχει, πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική». Επίσης ο ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέϊ Ιβανόφ, απαντώντας στις εκτιμήσεις για τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, μ’ αφορμή την υποδοχή στη Μόσχα του κινέζου ομόλογού του Καο Γκανγκ Τσουάν το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη (6.9.2005), αφού δήλωσε ότι το Πεκίνο και η Μόσχα θα εντείνουν τη συνεργασία τους σε στρατιωτικό επίπεδο, τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα δημιουργίας «Στρατιωτικού Συνασπισμού». Ο δε Πούτιν δήλωσε ότι «το επίπεδο συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας είναι σήμερα εξαιρετικά υψηλό και έχει φθάσει σε σημείο αιχμής σε ολόκληρη την ιστορία τους».
 
Όμως παρά τις διαβεβαιώσεις και τις καθησυχαστικές δηλώσεις εκ μέρους της Ρωσίας για τη σημασία και το ρόλο των στρατιωτικών γυμνασίων, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ ανησυχούν και δημοσιεύματα του τύπου κάνουν λόγο ότι αυτά αποτελούν βήμα για τη συγκρότηση ενός ασιατικού «αντί-ΝΑΤΟ» με τη συμμετοχή Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας. Απαντώντας εκ νέου στα δημοσιεύματα αυτά ο Σεργκέϊ Ιβανόφ δήλωσε αρχές Νοέμβρη ότι τα κοινά γυμνάσια «δεν απείλησαν τα συμφέροντα «τρίτων χωρών» και δεν αποτέλεσαν απόδειξη οποιονδήποτε επιδιώξεων να δημιουργηθεί στην περιοχή ένα νέο διεθνές στρατιωτικο-πολιτικό μπλοκ».
 
Όμως είναι σαφές ότι η συνεργασία στον ασιατικό χώρο προχωρεί σταθερά και με σχετικά ραγδαίους ρυθμούς και επομένως δικαιολογημένα ανησυχούν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ.
 
Επίσης σε οικονομικό επίπεδο η Ρωσία προωθεί την προμήθεια φυσικού αερίου προς την ΕΕ (καλύπτει τώρα το 23% των αναγκών της) με τη συμφωνία Σρέντερ-Πούτιν (η Γερμανία καλύπτει το 32% των αναγκών της), διαπραγματεύεται τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Κίνα και σ’ άλλες ασιατικές χώρες, καθώς επίσης και την προμήθεια πετρελαίου στην Ιαπωνία.
 
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που αξίζει προσοχής είναι η τελευταία Σύνοδος Κορυφής της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) στα τέλη Αυγούστου στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες των 12 χωρών-μελών, με εξαίρεση τον πρόεδρο του Τουρκμενιστάν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι και οι φιλοδυτικοί πρόεδροι Ουκρανίας Βίκτωρ Γιουσένκο και Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν την «υπονόμευση» και «διάσπαση» της ΚΑΚ.

Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005
Διαβάστε Περισσότερα »

Αμερικάνικα στρατεύματα σε Βουλγαρία-Ρουμανία

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστών δυνάμεων ΗΠΑ-ΕΕ-Ρωσίας συνεχίζεται αμείωτος στην περιοχή των Βαλκανίων.

Σ’ αυτά τα πλαίσια του σκληρού και οξύτατου ανταγωνισμού για κυριαρχία στην περιοχή, οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές με δήλωση του αναπληρωτή Πρεσβευτή των ΗΠΑ στη Βουλγαρία, Τζέφρι Λέβιν, έκαναν γνωστό ότι θα αποσταλούν σε Ρουμανία και Βουλγαρία 5.000 αμερικανοί στρατιώτες. Απ’ αυτούς 2.700 στη Βουλγαρία και 2.300 στη Ρουμανία.

Ο αμερικανός διπλωμάτης άφησε να εννοηθεί ότι η Βουλγαρία θα χρησιμεύσει σα βάση για την αποστολή αμερικάνικων στρατιωτικών δυνάμεων σε «σημεία κρίσεων», δηλ. στρατιωτικής επέμβασης σε άλλες χώρες. Επίσης δήλωσε ότι «η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ είναι ελκυστική για τους επενδυτές ως άλλη μια εγγύηση της σταθερότητας στη Βουλγαρία».

Απ’ την πλευρά του ο πρόεδρος της Ρουμανίας Τράϊαν Μπασέσκου δήλωσε γι’ αυτό το ζήτημα ότι «οι διαπραγματεύσεις έχουν ουσιαστικά ολοκληρωθεί».

Οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές είναι φανερό πως φροντίζουν να αποκτήσουν και σταθεροποιήσουν την επιρροή τους σ’ αυτές τις χώρες πριν ακόμα ενταχθούν στην ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχει προγραμματιστεί για το 2007.
  
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005
Διαβάστε Περισσότερα »

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2005

ΝΔ-Αντιδραστικό Ιερατείο προωθούν το Μεσαιωνικό Σκοταδισμό στα Πανεπιστήμια

Ανώτατες Εκκλησιαστικές Σχολές με τις ευλογίες της «δεξιάς του Κυρίου»

Το μοναρχοφασίστικο κόμμα της ΝΔ από την στιγμή που ανέβηκε στην εξουσία προσπαθεί να προωθήσει σε κάθε τομέα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής αντιδραστικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις μετατρέποντας ταυτόχρονα τον κρατικό μηχανισμό σε όργανο των υπολειμμάτων της Χούντας και του αντιδραστικού Ιερατείου.
 Όπως είχαμε επισημάνει και στο φύλλο 208 η ΝΔ επιχειρεί μια βαθιά συντηρητικοποίηση του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες τις βαθμίδες ενώ την ίδια στιγμή αναιρεί κάθε της προεκλογική υπόσχεση.
 Μετά τη λογοκρισία προοδευτικών κειμένων, την αύξηση των ορών των Αρχαίων ελληνικών (με τον τρόπο που μάλιστα γίνεται) και τις σκέψεις για την επαναφορά της έδρας (!) το Υπουργείο Παιδείας προχωράει ένα βήμα πιο πέρα με την ίδρυση 4 ολοκαίνουργιων Εκκλησιαστικών Πανεπιστήμιων σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Γιάννενα και Κρήτη.
 Με νομοσχέδιο που κατατέθηκε στην Βουλή προωθείται η μετατροπή των Εκκλησιαστικών Σχολών σε Ανώτατες Ακαδημίες. Σύμφωνα με το σχέδιο, που παρουσίασε η Γιαννάκου «Πρόσβαση στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες έχουν οι κάτοχοι απολυτηρίου Ενιαίου Λυκείου ή άλλου αντίστοιχου σχολείου δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σύμφωνα με το σύστημα εισαγωγής στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, εφόσον είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, ειδικά δε για τα Προγράμματα Ιερατικών Σπουδών γίνονται δεκτοί μόνο άρρενες υποψήφιοι».
 «Για την εισαγωγή στις Ανώτατες Εκκλησιαστικές Ακαδημίες, κριτήριο επιπλέον των αναφερομένων στην προηγούμενη παράγραφο αποτελεί η επιτυχής προκαταρκτική εξέταση του υποψηφίου, η οποία συνίσταται σε προφορική συνέντευξη που δίδεται ενώπιον Επιτροπής που συγκροτείται με απόφαση του υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, μετά από πρόταση του Ανώτατου Επιστημονικού Συμβουλίου. Η Επιτροπή, συνεκτιμώντας σχετική συστατική επιστολή του Επισκόπου του τόπου κατοικίας του υποψηφίου, διαπιστώνει εάν υπάρχει έφεση του υποψηφίου και εάν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για το ιερατικό λειτούργημα. Μετά το πέρας της εξέτασης, η επιτροπή διαβιβάζει στο υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων καταστάσεις αποτελεσμάτων».
 Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο νομοσχέδιο, αποστολή των ακαδημιών θα είναι: «Να καταστήσουν τους φοιτητές τους κοινωνούς των αξιών της Ορθόδοξης πίστης».
Με αυτό το νομοσχέδιο επιβάλλεται ένας νέος «Ιερός Μεσαίωνας» όπου η εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο εξαρτάται από την γνωμοδότηση του τοπικού επισκόπου ενώ ταυτόχρονα περιπλέκονται ακόμα περισσότερο οι σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους προς όφελος μάλιστα της Εκκλησίας που έχει τον πρώτο λόγο στην επιλογή των εισαχθέντων! Φτάνουν λοιπόν στο σημείο να ζητάνε πιστοποιητικά θρησκευτικών φρονημάτων επιβάλλοντας τον σκοταδισμό και των μεσαίωνα.
 Το νομοσχέδιο μάλιστα χτυπάει ακόμα και το ίδιο το αστικό σύνταγμα αφού η λεγόμενη «αυτοτέλεια και αυτοδιοίκηση των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων» που κατοχυρώνει το άρθρο 16  γίνεται θυσία στα πόδια του αντιδραστικού Ιερατείου και του Χουντόδουλου που έσπευσε να εκφράσει την ικανοποίησή του για τις ενέργειες των πνευματικών του παιδιών.
Την ίδια ώρα που η παιδεία υποχρηματοδοτείται -και η κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες για την Παιδεία από το 3,61% στο 3,58% αθετώντας την προεκλογική της υπόσχεση- αποκαλύπτονται οι πραγματικές της προτεραιότητες, αυτές της υπόκλισης στο αντιδραστικό φεουδο-αστικό Ιερατείο υπονομεύοντας ακόμη μια φορά το χαρακτήρα των Ελληνικών Πανεπιστημίων.

Αρ. Φύλ. 213 1-15 Οχτώβρη 2005
Διαβάστε Περισσότερα »